Σε εκατοντάδες λάθη (63 σελίδες) και παροράματα βυθίζεται το όραμα της σύγχρονης παιδείας.
Η πρώτη βαθμίδα του εκπαιδευτικού συστήματος -θεμέλιο και λίκνο κάθε «επόμενης μέρας»- λειτουργεί για τρίτη χρονιά στο πλαίσιο της καινοτόμου αναμόρφωσης που σχεδιάστηκε για να μετατρέψει το δημοτικό σχολείο «σε χώρο χαράς και μάθησης». Με τη διαφορά ότι τα νέα σχολικά εγχειρίδια που παρήχθησαν μαζικά (με διαφορετικό από το παρελθόν τρόπο) και εισήχθησαν ταυτόχρονα σε όλες τις τάξεις βρίθουν από οφθαλμοφανείς αβλεψίες και παιδαγωγικές προχειρότητες, εξοστρακίζοντας το διακύβευμα στα περιθώρια της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής.
Εξήντα τρεις σελίδες μόνο είναι τα φετινά, επίσημα παροράματα, τα λάθη δηλαδή που αναγνωρίζει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, αλλά δεν τα διορθώνει μέσα στα βιβλία, ζητεί απλώς από τους εκπαιδευτικούς να τα λαμβάνουν υπόψη και να εξηγούν στα παιδιά αναλόγως. Οι δυσκολίες όμως που εντοπίζουν οι δάσκαλοι στις αίθουσες και οι γονείς στα σπίτια, καθώς καθημερινά καλούνται να διαχειριστούν τυπογραφικά λάθη, ασαφείς έννοιες, ασκήσεις που δεν λύνονται και γνώσεις δεδομένες χωρίς να έχουν διδαχθεί, αχρηστεύουν το εργαλείο, εκεί που ο σχεδιασμός εργάζεται στην επισκευή του συστήματος.
Σύστημα που δοκιμάζεται αυτή την περίοδο σε θρανία και αμφιθέατρα ανατίθεται σε νέα υπουργικά χαρτοφυλάκια και προωθείται στη διακομματική αρένα – κατά την πρόσφατη πρωθυπουργική έκκληση για διαβούλευση εντός κοινοβουλετικών τειχών.
Με αφορμή τα λάθη των βιβλίων του δημοτικού σχολείου -εντοπίζονται περισσότερα από εκείνα που καταγράφονται στα παροράματα- η «Ε» επεκτείνει τη συζήτηση επί της φιλοσοφίας και της διδακτικής πρακτικής. Στην περιήγησή της συναντά:
– Εκπαιδευτικούς να μιλούν για «μνημείο προχειρότητας».
– Ειδικούς επιστήμονες να διαπιστώνουν απλές «ασκήσεις επί χάρτου», κενές σοβαρής παιδαγωγικής μεθολογίας.
– Μαθητές να λυγίζουν από το ασήκωτο βάρος – όχι μόνο της σχολικής τους τσάντας. (Οι πληροφορίες που τους φέρουν αποφασισμένους να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις της δευτεροβάθμιας και των φοιτητών ελέγχονται ως ανακριβείς.)
Στη διεύθυνση www.elleos.gr μία κίνηση πολιτών ζητά διαφάνεια και απαιτεί την πλήρη δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων που υπάρχουν για παράνομες χρηματοδοτήσεις κομμάτων και χρηματισμό πολιτικών από την εταιρεία Siemens AG και ΣΗΜΕΝΣ ΑΕ.
Αυτές τις ημέρες άκουσα το εξής: Οι πολιτικοί είναι σαν τις πάνες, πρέπει να τις αλλάζεις συχνά γιατί λερώνονται…
Ο Γιώργης Γιατρομανωλάκης στο δεκάλογό του προς τον νέο ΥΠΕΠΘ καταλήγει:
9. Προσοχή στους «σοφούς» και στους «εμπειρογνώμονες». Ενας καλός και προσεκτικός ΥΠΕΠΘ οφείλει να παρακολουθεί, μόνος, χωρίς την παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων, ένα δημόσιο μάθημα τουλάχιστον μία φορά τη βδομάδα. Στα νηπιαγωγεία της χώρας, στα γυμνάσια, στα λύκεια, στο πανεπιστήμιο κ.λπ. Μετά ας συζητά με τους συμβούλους τα προβλήματα της Παιδείας.
10. Ωραίοι οι αλλεπάλληλοι προγραμματισμοί, οι νόμοι και οι διευκρινιστικές εγκύκλιοι, οι συνεχείς μεταρρυθμίσεις, οι τολμηρές τομές, οι ρήξεις, τα know how, τα οράματα, τα μοντέρνα συστήματα, οι αιώνιες αλλαγές στις εξετάσεις κ.λπ. Ωραίο και το Διαδίκτυο, τα ιστολόγια και ο κυβερνοχώρος. Ομως για τον νουνεχή και δημοκρατικό ΥΠΕΠΘ δύο πρέπει να είναι τα ουσιώδη: 1) 5% του ΑΕΠ στην Παιδεία. 2) Ιδια τιμή, ίδιος σεβασμός στο Αλφαβητάρι και στον φορητό υπολογιστή.
Και εις επίρρωση αυτών που σχολίασα στο άρθρο του κ. Γιανναράκη ιδού:
Από το… μακρινό 2005, είχαν μοιρασθεί… προφορικά (διά στόματος πρωθυπουργού) 20.000 ηλεκτρονικοί υπολογιστές προσαρμοσμένοι στις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες καθενός μαθητή με αναπηρία.
Από τα μέσα του επόμενου σχολικού έτους (2006), κάποιοι εξ αυτών άρχισαν να καταφτάνουν σε ειδικά σχολεία. Εξαιτίας των δραματικών ελλείψεων σε ειδικευμένο προσωπικό, οι περισσότεροι παρέμειναν ανενεργοί. «Δόθηκαν για να δοθούν…» σχολιάζει ο Μ. Δατσέρης, πρόεδρος του συλλόγου γονέων ειδικού γυμνασίου-λυκείου Αθηνών.
Ενα χρόνο αργότερα -μέσα σχολικής χρονιάς 2007- μία ακόμη «φουρνιά» Η/Υ άρχισε να καταφτάνει. Ξανά δίχως προγραμματισμό.
Για μια ακόμη χρονιά επιστρέφοντας οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ελλάδας στο σχολείο μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς διαπίστωσαν ότι δεν το επισκέφθηκε ο Αγιος Βασίλης. Δεν βρήκαν κανένα από τα εκπαιδευτικά δώρα της νέας εποχής να τους περιμένει και βασιλεύει η ίδια μετριότητα, η αθεράπευτη ανοργανωσιά και η φτώχεια των υποδομών και του περιεχομένου της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Και δεν βρήκαν κανένα αισιόδοξο μήνυμα που να τους λέει ότι η νέα χρονιά θα είναι διαφορετική, καλύτερη από την προηγούμενη.
Την ίδια στιγμή ευρύτατα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας αντιμετωπίζουν με δέος τον κίνδυνο να βρεθούν ανάμεσα στους «αναλφάβητους του 21ου αιώνα», το ενδεχόμενο δηλαδή οι ίδιοι και τα παιδιά τους να αρμενίζουν χωρίς τα απαιτούμενα εφόδια σε έναν κόσμο εξαιρετικά περίπλοκο, σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από την τεχνολογική πρόοδο, την πολύγλωσση επικοινωνία, την πληροφορική.
Σήμερα η έλλειψη είναι εμφανέστατη, σε έναν κόσμο όπου, όπως ανακαλύπτουν τα ίδια τα παιδιά, ένα μεγάλο κομμάτι της ανθρώπινης γνώσης είναι ήδη ψηφιακό… Στην απέραντη βιβλιοθήκη του Ιnternet υπάρχει τεράστιος πλούτος επεξεργασμένου ή και ανεπεξέργαστου, αλλά χρήσιμου, εκπαιδευτικού υλικού που σπάνια βρίσκει δίοδο προς τις σχολικές αίθουσες· μόνο στις ελάχιστες περιπτώσεις που το εντοπίζουν και το αξιοποιούν αγχίνοι δάσκαλοι προσφέροντας στους μαθητές τους μια φρέσκια, δημιουργική προσέγγιση στον κόσμο της γνώσης.
Υπάρχει διέξοδος; Ναι, και άμεση: Να αποκτήσει κάθε μαθητής τον δικό του υπολογιστή και κάθε σχολείο τη δική του ευρυζωνική σύνδεση. Τώρα! Και να αναδιοργανωθεί το εκπαιδευτικό υλικό ώστε την επόμενη χρονιά να μοιραστούν νέα «ηλεκτρονικά βιβλία» και το αντίστοιχο εκπαιδευτικό λογισμικό που θα φέρει τα σχολεία μας στον 21ο αιώνα και μπορεί να δώσει καινούργια πνοή στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Αχ κε Γιανναράκη μας, δεν σας έχει ενημερώσει κανείς για τη διαρκώς ανανεούμενη συλλογή άχρηστων λογισμικών των σχολείων μας; Μακάρι να γίνονταν όλα έτσι μαγικά… αλλά το πρόβλημα είναι πολύ πιο σύνθετο… κι έχει αφεθεί στον πατριωτισμό των Ελλήνων…
Το βιβλίο ξεκινά με την παρουσίαση και την ανάλυση του έργου του Ζοζέφ Ζακοτό, ενός Γάλλου διανοούμενου που λόγω των πολιτικών του επιλογών και των γεγονότων της εποχής βρέθηκε, το 1818, εξόριστος στη Λουβέν. Σ? αυτή την ολλανδική πόλη τού προσέφεραν τη θέση του καθηγητή γαλλικών και έτσι, ο Ζακοτό έπρεπε να διδάξει ανθρώπους που δεν ήξεραν καθόλου τη δική του γλώσσα και των οποίων τη γλώσσα αγνοούσε. Κάτω από αυτές τις συνθήκες αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα και ζήτησε από τους μαθητές του, με τη βοήθεια ενός διερμηνέα, να προσπαθήσουν να διαβάσουν μια δίγλωσση έκδοση του Τηλέμαχου. Μετά από λίγο καιρό, οι μαθητές ήταν σε θέση, μέσω της παρατήρησης, της σύγκρισης, του συνδυασμού, της σκέψης, της πράξης, της μίμησης, της επανάληψης, της προσωπικής προσπάθειας, του σχολιασμού και του ελέγχου, όχι μόνο να μιλούν γαλλικά αλλά και να εκφράζουν γραπτώς τις απόψεις τους πάνω σε δύσκολα θεωρητικά θέματα. Ετσι, ο Ζακοτό, ο πρώτος αδαής δάσκαλος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο μαθητής δεν χρειάζεται απαραίτητα έναν δάσκαλο?κάτοχο της γνώσης να τον καθοδηγεί και να του εξηγεί βήμα βήμα, μεθοδικά, αυτά που γνωρίζει. Ο Ζοζέφ Ζακοτό απέδειξε πως ακόμα κι ένας αγράμματος μπορεί, αν θέλει, να διδάξει γράμματα χρησιμοποιώντας τη μέθοδό του, η οποία ονομάστηκε καθολική μέθοδος.
Ζακ Ρανσιέρ Ο αδαής δάσκαλος· πέντε μαθήματα πνευματικής χειραφέτησης εκδ. Νήσος
Μια αληθινή επανάσταση που μετασχηματίζει ραγδαία την κοινωνία μας. Τι επιπτώσεις στην πραγματική ζωή έχει αυτή η δεύτερη, παράλληλη ζωή, όπου είμαστε ταυτόχρονα παραγωγοί και καταναλωτές πληροφοριών (οι οποίες συγκεντρώνονται σε βάσεις δεδομένων και αναπαράγονται επ? άπειρον ? αδύνατον πια να εντοπιστούν και να διαγραφούν); Μήπως ο αχανής και ετερόκλητος χαρακτήρας του Διαδικτύου απειλεί, όπως έχει λεχθεί (Λι Σίγκελ), την πνευματική υγεία μας; Μήπως ο εναγκαλισμός μιας τεχνολογίας που ενθαρρύνει το μάρκετινγκ του εαυτού μας μετατρέπει σε εμπόρευμα την ιδιωτική μας ζωή; Μήπως η ανωνυμία του μέσου διαβρώνει, φαλκιδεύει, εκφυλίζει τη γνώση;
Είναι το Ιντερνετ ένα απομονωμένο σύμπαν όπου οι άνθρωποι υπάρχουν ως φασματικές μορφές, οι οποίες παραδίδουν αμαχητί στην παγκόσμια κοινότητα την ατομικότητά τους; Ή περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το Διαδίκτυο είναι η συμπύκνωση όλων των χώρων και χρόνων μαζί. Ολοι οι τόποι ακόμη και οι πιο απομεμακρυσμένοι είναι εδώ. Ενα εδώ που βρίσκεται στο παντού και στο πουθενά, στον χρόνο, αυτή ακριβώς τη στιγμή. Ο άξονας του χώρου διαλύεται μέσα στον άξονα του χρόνου. Οι έποικοι της εικονικής πραγματικότητας ζουν βυθισμένοι μέσα σε ένα τώρα που τρεμοσβήνει ασταμάτητα δίνοντάς μας την αίσθηση μιας συνεχούς κίνησης. Κινούμαστε άραγε πραγματικά ή περιστρεφόμαστε γύρω από την ίδια θέση; Γύρω από ένα παρόν χωρίς βαρύτητα, που επιπλέει αλλά δεν ανέρχεται, κινείται αλλά δεν προχωρεί; Πιστεύουμε ότι πηγαίνουμε παντού αλλά δεν πηγαίνουμε πουθενά. Η αύξηση των επικοινωνιακών μέσων έχει εξαφανίσει τον τελικό προορισμό. Η στιγμή εκρήγνυται και διασκορπίζεται. Εχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας;
Η διεθνής οικονομική κρίση θα αποτελέσει τη βάση πολλών νέων ηλεκτρονικών επιθέσεων κατά το νέο έτος, σύμφωνα με τη λίστα των αναμενόμενων τάσεων για το 2009 που παρουσίασε η εταιρεία ηλεκτρονικής ασφαλείας Symantec.
Eκτός από αύξηση των επιθέσεων τύπου phishing για την υποκλοπή προσωπικών δεδομένων των χρηστών, η εταιρεία αναμένει αύξηση των κακόβουλων επιθέσεων που σχετίζονται με οικονομικά ζητήματα, όπως e-mail που υπόσχονται δυνατότητα εύκολης απόκτησης μίας υποθήκης ή αναχρηματοδότησης.
Σύμφωνα με την Symantec, αναμένεται επίσης αύξηση σε απάτες που έχουν στόχο ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους λόγω της κρίσης, πλαστών προσφορών εργασίας από το σπίτι με στόχο τους ανέργους και απατηλών ιστοσελίδων εύρεσης εργασίας. H λίστα της Symantec με τους βασικούς τομείς ασφαλείας που οι χρήστες θα πρέπει να προσέξουν το 2009, περιλαμβάνει επίσης:
Eκρηξη των παραλλαγών malware, καθώς τα κακόβουλα προγράμματα λογισμικού είναι πλέον περισσότερα από τα νόμιμα προγράμματα. Προηγμένες απειλές διαδικτύου, λόγω της αύξησης των υπηρεσιών που διατίθενται μέσω του Internet, αλλά και της τάσης ομογενοποίησης των προγραμμάτων πλοήγησης στο διαδίκτυο τα τελευταία χρόνια. Aύξηση των spam μηνυμάτων που εκτιμάται ότι θα ανέλθουν μεταξύ 75% και 80% επί του συνόλου της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. H εταιρεία εκτιμά ότι η αύξησή τους σχετίζεται και με την οικονομική κρίση.
Φαίνεται πως υπάρχουν και καλές ειδήσεις έστω κι αν αυτές περιορίζονται σε θέματα μουσικής. Μετά την εξάλειψη του DRM από το iTunes, σειρά έχει το νέο που μας φέρνει το radiobubble: μετά από συζητήσεις τους με την ΑΕΠΙ προκύπτει ότι η διαδικασία για να δημιουργείς εκπομπές με μορφή podcast που να περιέχουν εμπορική μουσική, δεν είναι ούτε τόσο περίπλοκη, ούτε τόσο οικονομικά επαχθής. Έτσι, το radiobubble που ανέβαζε τις εκπομπές του στην ιστοσελίδα του, για να παίζονται μόνο με τον ενσωματωμένο στη σελίδα player, θα έχει την δυνατότητα να τις προσφέρει και με μορφή podcast (διαθέσιμες δηλαδή για download).
Το νέο έχει ενδιαφέρον και για τους επίδοξους podcaster που θέλουν να δημιουργήσουν εκπομπές (και) με εμπορική μουσική. Φιλοξενώντας τες στο radiobubble, θα έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν χωρίς οικονομική επιβάρυνση αφού τους καλύπτει η σύμβαση του radiobubble με την ΑΕΠΙ.
Αν λοιπόν το ραδιοεραστιτεχνικό σας παρελθόν σκιρτά μέσα σας, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν!http://radiobubble.gr
Το Διαδίκτυο έχει γίνει τόσο σημαντικό για την καθημερινότητα μας που αν κάποια στιγμή έπαυε να υπάρχει, ο κόσμος δεν θα ήταν ποτέ πια ο ίδιος.
Έχετε αναρωτηθεί όμως πως δημιουργήθηκε το Internet και ποιά ήταν η πορεία του για να φτάσει στην σημερινή του μορφή; Το παραπάνω εξαιρετικό βιντεάκι διάρκειας 8 λεπτών απαντάει ακριβώς σε αυτό το ερώτημα, παρουσιάζοντας την διαδρομή του Internet από το 1957 μέχρι σήμερα και τα γεγονότα που συντέλεσαν στην εξέλιξη του.
Η ελληνική κοινωνία, η οικογένεια και οι εκπαιδευτικές πρακτικές εμφανίζονται απροετοίμαστες απέναντι σε μια νέα πραγματικότητα. Σε αρκετά σχολεία στην καρδιά της Αθήνας η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών αποτελείται από παιδιά αλλοδαπών. Το στοίχημα που οφείλει η παιδεία μας να κερδίσει δεν είναι η προσαρμογή αυτών των αλλοδαπών μαθητών αλλά η δική της προσαρμογή της στα νέα δεδομένα.
Η ένταξη των παιδιών των μεταναστών στα σχολεία είναι καθοριστική για την ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία. Η ηλικία εισόδου τους στην χώρα μας, η κουλτούρα, το οικογενειακό περιβάλλον και η ενδεχόμενη ρατσιστική αντιμετώπιση μέσα στο χώρο του σχολείου δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο αυτές τις ευαίσθητες κατηγορίες μαθητών.
Οι αλλοδαποί μαθητές να καταλήγουν αναλφάβητοι όχι μόνο στην ελληνική γλώσσα, αλλά ακόμα και στην μητρική τους. Το κράτος δεν μπορεί να διαχειριστεί την ανάγκη των παιδιών αυτών να γνωρίζουν σωστά τη μητρική τους γλώσσα αλλά και οι γονείς τους δεν διαθέτουν ούτε τον απαραίτητο χρόνο ούτε και τις γνώσεις ώστε να ασχοληθούν με την εκπαίδευση των παιδιών τους. Αφενός οι γονείς αδυνατούν να στηρίξουν τη μαθησιακή διαδικασία των παιδιών τους και αφετέρου οι εκπαιδευτικές υποδομές και το σχολείο ως φορείς κοινωνικοποίησης οδηγούν σε αρκετές περιπτώσεις – χωρίς πρόθεση -στην γκετοποίηση των αλλοδαπών μαθητών, στους οποίους τελικά αποτυπώνεται μια συγκεχυμένη εθνική, γλωσσική, πολιτισμική και κοινωνική ταυτότητα και μένουν μετέωροι σε δύο διαφορετικούς κόσμους.
Αυτή η σύγχυση μπορεί εύκολα να οδηγεί τα αλλοδαπά παιδιά στην εγκατάλειψη του σχολείου, από μικρή κιόλας ηλικία, ενισχύοντας όχι απλά την εθνική και πολιτισμική διάσταση αλλά και τον κοινωνικοοικονομικό διαχωρισμό.
Άραγε τα κενά στην εφαρμογή μέτρων για την σωστή εκμάθηση και της μητρικής γλώσσας των αλλοδαπών μαθητών οφείλονται στην εκπαιδευτική και θεσμική αμέλεια ή πηγάζουν από ένα συναίσθημα απειλής; Η διγλωσσία και η ετερότητα φοβίζουν ή και ενοχλούν πολλές ελληνικές οικογένειες, καθώς πιστεύουν ότι είναι αυτά τα στοιχεία που θα αποτελέσουν παράγοντες επιβράδυνσης στην εκπαίδευση των δικών τους παιδιών. Συνέχεια »
Αν θέλετε να ενημερώσετε τη συλλογή σας από DVD, πριν χρειαστεί να περάσετε σε Blu-Ray, τότε 15.000 αναγνώστες του Empire και 150 από τους γνωστότερους κριτικούς αποπειρώνται να σας δώσουν μία όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική απάντηση στο ερώτημα των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών.
Η 13η ταινία του διεθνούς Ελληνα σκηνοθέτη με ηθοποιούς – σταρ από την Ευρώπη και την Αμερική δεν αποτελεί γεγονός μόνο για την εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή, αλλά για τη διεθνή 7η τέχνη. Στις 13 Φεβρουαρίου θα προβληθεί εκτός συναγωνισμού στο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου (5 – 15/2) κι εκεί ο Θόδωρος Αγγελόπουλος θα δώσει το παρών πλαισιωμένος απ? όλους τους πρωταγωνιστές του, δηλαδή τους Ουίλεμ Νταφόε, Ιρέν Ζακόμπ, Μπρούνο Γκανζ και Μισέλ Πικολί. Η ταινία αποτελεί διεθνή συμπαραγωγή και θα προβληθεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αν και η διανομή της ξεκινάει από την Ελλάδα στις 12 Φεβρουαρίου.
Αναφερόμενος στην τελευταία δημιουργία του ο Θόδωρος Αγγελόπουλος σημειώνει: «Πρόκειται για την ιστορία ενός έρωτα που αρχίζει το 1953 στην πρώην Σοβιετική Ενωση και ταξιδεύει στον κόσμο και τη μεγάλη Ιστορία ως σήμερα. Πρόκειται για ένα ποιητικό απολογισμό του αιώνα που έφυγε και μια οραματική σχέση με τον αιώνα που διανύουμε μέσα από έναν έρωτα που προκαλεί το χρόνο. Με εξορίες, χωρισμούς, περιπλανήσεις, την πτώση των ιδεολογιών, τη συνεχή δοκιμασία της Ιστορίας. Κεντρικό πρόσωπο μια γυναίκα. Η Ελένη του μύθου, η Ελένη όλων των μύθων διεκδικείται και διεκδικεί το απόλυτο της αγάπης». Σε μια από τις πρώτες συνεντεύξεις του, πριν ακόμα ξεκινήσει τα γυρίσματα, ο σκηνοθέτης είχε πει στον ΕΤ: «Η ταινία είναι μια επίσκεψη στον 20ό αιώνα. Σε ό,τι ελπίσαμε και χάσαμε. Ουσιαστικά δεν παραπέμπει μόνον στην πορεία της Ιστορίας, αλλά και στην προσωπική μου ιστορία», καθώς περιέχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία.
To Mahjong είναι μια μορφή πασιέντζας που παίζεται με πλακίδια αντί για χαρτιά. Αφαιρέστε όλα τα πλακίδια από το ταμπλό βρίσκοντας τα ζευγάρια ανάμεσα στα ελεύθερα πλακίδια. Όταν φύγουν όλα τα πλακίδια, κερδίζετε.
Είναι αρκετά εθιστικό παιχνίδι. Άλλα παιχνίδια με τα οποία είχα κολλήσει στο παρελθόν ήταν τα Repton στον αθάνατο BBC Micro και Lemmings στην λατρεμένη Amigα!
Το γνωστό σε όλους ηλεκτρονικό παιχνίδι Tetris μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του μετατραυματικού σοκ, ισχυρίζονται επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Οι μελετητές έδειξαν σε εθελοντές εικόνες που τους προκάλεσαν έντονα συναισθήματα θλίψης. Υστερα από μισή ώρα επέτρεψαν στους μισούς να παίξουν Tetris και παρατήρησαν ότι δεν τους έρχονταν στο μυαλό τόσο συχνά οι δυσάρεστες σκηνές, όσο στους υπόλοιπους. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο γεγονός ότι οι κακές αναμνήσεις δεν πρόλαβαν να αποτυπωθούν στον εγκέφαλο γιατί η διαδικασία αυτή εμποδίστηκε από την ενασχόληση με το παιχνίδι.
Πολλοί μιλούν για το τέλος του ποντικιού λόγω των οθονών αφής που θα χρησιμοποιούμε στο άμεσο μέλλον.
Οι τεχνολογίες που καλούνται να αντικαταστήσουν το παραδοσιακό πλέον ποντίκι αποκαλούνται χειρονομιακοί μηχανισμοί υπολογιστών και είναι οθόνες αφής και συσκευές αναγνώρισης προσώπου.
?Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Panasonic που παρουσιάζει το Panasonic showing forward facing video σε περιβάλλον οικιακής ψυχαγωγίας. Αντί να χρησιμοποιήσετε ένα συμβατικό τηλεχειριστήριο, κρατάτε ψηλά το χέρι σας και αναγνωρίζει ότι έχετε κάνει αυτή την κίνηση?, δήλωσε ο αναλυτής Steve Prentice στο BBC News.
Ο Steve Prentice είπε επίσης, ότι η πρόβλεψή του πηγάζει από τις προσπάθειες των εταιρειών που κατασκευάζουν ηλεκτρονικές συσκευές να δημιουργήσουν προϊόντα με διαλογικές ?ικανότητες? τα οποία εμπνέονται από τον κόσμο των τυχερών παιχνιδιών.
Λίγο πριν το εγκαταλείψουμε ας μάθουμε λίγα πράγματα για την ιστορία του κλικ. Η εντυπωσιακή σελίδα μας εξηγεί πως μπορούμε να μεταβούμε σε έναν άλλο, ίσως πιο σύγχρονο και παραγωγικό τρόπο αλληλεπίδρασης με τα στοιχεία μιας ιστοσελίδας, δίχως να κάνουμε ούτε ένα κλικ.
Σίγουρα θα έχετε ακούσει για το photoshop και πολύ θα θέλατε αντί να εμπιστευτείτε το πρόσωπό σας στον πλαστικό χειρούργο να το ανανεώνατε με μία φωτοσοπιά αλλά αν δεν τα καταφέρνετε με το πρόγραμμα; Ισως μία σειρά video tutorial που έχει κερδίσει και το Οσκαρ του διαδικτύου (διάβαζε webby) σας βοηθήσει. Πέντε ζουμερά επεισόδια μέχρι στιγμής τα οποία πρέπει κάποιος να δει και να ξαναδεί για να πιάσει όλες τις ξεκαρδιστικές λεπτομέρειες. Αν θέλετε να τα δείτε όλα:
Η Πάολα Αντονέλι στον κατάλογο της έκθεσης που επιμελήθηκε η ίδια «Design and the Elastic Mind», και που παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΜΟΜΑ), αναφερόμενη σε ένα σκίτσο του The New Yorker, όπου δύο σκύλοι ανταλλάσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα, με την εξής λεζάντα: «Στο Διαδίκτυο κανείς δεν ξέρει ότι είσαι σκύλος», συμπληρώνει η Αντονέλι: «Οπως κανένας δεν γνωρίζει ότι είμαι γυναίκα, ότι είσαι άνδρας… μέσα από ονόματα στην οθόνη και εικονικούς εναλλακτικούς εαυτούς, χτίζουμε σχέσεις σε παράλληλα σύμπαντα, οι οποίες πολλές φορές είναι πολύ πιο ελκυστικές ή επικίνδυνες από αυτές που έχουμε μέσα από την πραγματική μας ταυτότητα». Η έκθεση στο ΜΟΜΑ έχει πολλά να κάνει με αυτή τη νέα ανθρώπινη κατάσταση. Διότι, όπως και το μέλλον, το design δεν είναι πια αυτό που ήταν. Εάν ξεπεράσεις τον πληθωρισμό των έργων που εκτίθενται (η έκθεση απαιτεί χρόνο, περιέργεια, περισυλλογή μα και μια σχετική ψυχραιμία), τότε βρίσκεσαι μπροστά σε έναν μοναδικό οργασμό πειραματικού design το οποίο όμως υπερβαίνει κατά πολύ το ίδιο το design: νανοφυσική, νανοτεχνολογία, βιολογία, κοσμολογία, αρχιτεκτονική, Διαδίκτυο είναι λίγα από τα πεδία με τα οποία συνδιαλέγεται εδώ το design, σε μια έκθεση όπου το σχεδιασμένο αντικείμενο αποκτά έναν χαρακτήρα ιδιότυπα υπαρξιακό: αν παλαιότερα η σκέψη των designers πήγαινε περισσότερο στον «χρήστη» του αντικειμένου, τώρα η προσοχή στρέφεται στο ίδιο το αντικείμενο, όχι αυτιστικά, αλλά ως ένα είδος «μετάφρασης» της σύγχρονης πραγματικότητας.
Αναφερόμενη στην επανάσταση του Walkman το 1978 και στο πώς δημιούργησε νοητούς μικρόκοσμους, παράλληλα σύμπαντα, για τον καθένα μας, και κατά συνέπεια, μιαν επέκταση του εαυτού μέσα στο χώρο (και μετά το Διαδίκτυο, και μέσα στο χρόνο: επικοινωνούμε αυτόματα με κάποιον στην άλλη άκρη της Γης, όπου η επόμενη ημέρα έχει ξημερώσει) η Αντονέλι σημειώνει ότι σήμερα πια το ανθρώπινο σώμα δεν τελειώνει πουθενά αλλά επεκτείνεται, καλωδιώνεται, διαχέεται. Η έκθεση «Design and the Elastic Mind», και έργα όπως των James Auger, Jimmy Loizeau, Charles και Ray Eames, Oded Ezer (με το εκπληκτικό Typosperma) κ.ά. αναδομεί τον κόσμο γύρω μας, έναν κόσμο που διαρκώς διαμορφώνεται, και με έναν γοητευτικό τρόπο σού μεταφέρει το δέος του κοσμολογικού απείρου και την ίδια στιγμή ένα άλλο δέος, αυτό του μικροσκοπικού που όμως κρύβει κάτι απέραντο μέσα του.
Παραμένουν άγρυπνες. Ολο το εικοσιτετράωρο. Ολοένα και περισσότερες. Ζουν στο ρυθμό των terra bits που διατρέχουν τα δίκτυά τους. Επικοινωνούν μεταξύ τους. Αλληλοαναγνωρίζονται μέσω της τεχνολογίας. Ανταλλάσσουν πληροφορίες και στοιχεία. Διακινούν τα μηνύματά μας. Οι μεγαλουπόλεις του πλανήτη μας διάγουν τη δική τους ζωή. Επιστήμονες στο Media Lab του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης αφουγκράζονται τον ψηφιακό τους ψίθυρο, καταγράφουν τα σημεία ζωής, και φιλοτεχνούν την ψηφιακή τους ανάσα.
Μεταξύ των άγρυπνων πόλεων και η Νέα Υόρκη. Ξενυχτά όχι μόνο στα μπαράκια και τους δρόμους, αλλά και τηλεπικοινωνιακά.
Οπως άλλωστε σχεδόν κάθε μεγαλούπολη στο κόσμο. Και συνομιλεί μαζί τους με τους κώδικες της τεχνολογίας. Θέλει δύναμη να το φανταστείς και ακόμη περισσότερη να το αποτυπώσεις σε εικόνα, με τις τροχιές των κλήσεων και του Internet να διατρέχουν τον πλανήτη σαν πλέγμα. Το αντιλήφθηκαν γρήγορα στο senseable laboratory του ΜΙΤ και βάλθηκαν να το υλοποιήσουν. Στο πρόγραμμά τους έδωσαν την ονομασία «New York Talk Exchange» ήτοι ΝΥΤΕ.
Στις μέρες μας το Facebook θεωρείται η μεγαλύτερη ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης παγκοσμίως. Τι γίνεται όμως με τους εκατομμυριούχους; Διατηρούν λογαριασμούς και προφίλ σε παρόμοιες σελίδες social networking; Η απάντηση είναι το Τotal Prestige.com, μια διαδικτυακή επιχείρηση που μονοπωλεί το ενδιαφέρον των πλουσίων στον κυβερνοχώρο. Μεγιστάνες του πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία, επιχειρηματίες αλλά και δημοφιλείς ηθοποιοί συναντιούνται στο site και ανταλλάσσουν απόψεις για τις δουλειές τους, μιλούν για τα ταξίδια τους, πωλούν την Aston Martin τους ή απλώς γνωστοποιούν στα υπόλοιπα μέλη της ιστοσελίδας το φιλανθρωπικό τους έργο.
Οπως λένε οι υπεύθυνοι, πρόκειται για ένα διαδικτυακό τόπο στον οποίο έχουν θέση μόνο διακεκριμένα μέλη της κοινωνίας. Προσωπικότητες που έχουν πετύχει επαγγελματικά μέσω των προσωπικών επιτευγμάτων και της κοινωνικής θέσης τους και έχουν να επιδείξουν έργο.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Σε εκατοντάδες λάθη (63 σελίδες) και παροράματα βυθίζεται το όραμα της σύγχρονης παιδείας.
Άρθρα (RSS)