Ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) είχε πράγματι αετίσια μύτη. Το επιβεβαιώνει το εικοστό σωζόμενο αρχαίο μαρμάρινο πορτρέτο του, που βρέθηκε στην ανασκαφή για την ανέγερση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης στο οικόπεδο Μακρυγιάννη, δίπλα σ΄ ένα μεγάλο εργαστήριο γλυπτικής. Η κεφαλή χρονολογείται στα τέλη του 1ου αι. μ.Χ. και αποτελεί εξαίρετο δείγμα ακμής της εικονιστικής γλυπτικής κατά τη ρωμαϊκή εποχή. Είναι ένα από τα 572 πορτρέτα αυτής της περιόδου που βρέθηκαν, όπως τόνισε ο καθηγητής της Αρχαιολογίας Πέτρος Θέμελης κατά την παρουσίαση ενός σπάνιου τόμου με τις ανακοινώσεις του συνεδρίου, που οργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη, για τις πρόσφατες ανακαλύψεις Ελλήνων και ξένων αρχαιολόγων- κυρίως στις ανασκαφές του Μετρό, της ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων και της ανέγερσης του Νέου Μουσείου Ακρόπολης.
Tης Μαργαριτας Πουρναρα / mpournara@kathimerini. gr
Μετά την πρόσφατη απόφασή του να μην αναμεταδώσει βίντεο με το οποίο δεκατρείς ανθρωπιστικές οργανώσεις καλούν τους τηλεθεατές να καταθέσουν δωρεές σε τραπεζικούς λογαριασμούς για τα αθώα θύματα στη Λωρίδας της Γάζας, το BBC δέχθηκε σκληρή κριτική από πολίτες και φορείς. Κατέφτασαν στα γραφεία του επιστολές διαμαρτυρίας, ενώ η είδηση της μη αναμετάδοσης έκανε τον γύρο του κόσμου.
Xθες, το ιστορικό τηλεοπτικό δίκτυο της Βρετανίας κατάφερε να κερδίσει ίσως λίγη από τη χαμένη του υπόληψη. Ο επικεφαλής του Μαρκ Τόμσον ανακοίνωσε επίσημα ότι 200.000 πίνακες ζωγραφικής που ανήκουν σε βρετανικούς δημόσιους φορείς θα είναι προσβάσιμοι από την ιστοσελίδα BBC. Tαυτόχρονα, θα αναλάβει να κάνει το ίδιο και για την ταινιοθήκη του Βρετανικού Συμβουλίου Τεχνών, έτσι ώστε να προωθήσει περισσότερο τα εικαστικά, τον κινηματογράφο και τη μουσική. Η ολοκλήρωση του εγχειρήματος θα γίνει το 2012. O Tόμσον ανακοίνωσε επίσης ότι γίνονται διαπραγματεύσεις για να είναι διαθέσιμο από το Διαδίκτυο ολόκληρο το ψηφιακό αρχείο του BBC, με τους μικρούς και τους μεγάλους θησαυρούς του.
Η πρωτοβουλία αυτή θεωρήθηκε ορθώς ιδιαίτερα σημαντική. Η τέχνη ζει και αναπνέει όταν οι άνθρωποι μπορούν να την δουν. Τούτο δεν σημαίνει ότι ο καθένας από εμάς θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να θαυμάσει από κοντά σπουδαία έργα που ανήκουν σε ιδιώτες. Φανταστείτε όμως τι θα μπορούσε να συμβεί αν δεν ήταν διαθέσιμες ούτε οι φωτογραφίες ή οι αναπαραγωγές τους.
Η απόφαση του BBC θα αναδείξει το 80% των ελαιογραφιών της Βρετανίας που είναι αποκτήματα δημοσίων φορέων αλλά παραμένουν μακριά από τη δημόσια θέαση. Η ψηφιακή αυτή συλλογή θα συμπληρώσει άλλες υπάρχουσες στο Διαδίκτυο. Ηδη η Πινακοθήκη Τate, η National Gallery και η National Portret Gallery έχουν «ανεβάσει» στις ιστοσελίδες τους άφθονο οπτικό υλικό.
Τα συμπεράσματα είναι προφανή. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, οι χώρες που θα βγουν κερδισμένες είναι εκείνες που έχουν ήδη προετοιμαστεί να παίξουν το παιχνίδι του ψηφιακού πολιτισμού. Οπως στο παρελθόν η Βρετανία κατόρθωσε να συγκεντρώσει στα μουσεία τους εκθέματα παγκόσμιου κύρους, τώρα κάνει με μεγάλη επιτυχία την αντίστροφη κίνηση: δημοσιοποιεί και προσφέρει σε κοινή θέα δικά της πολιτιστικά προϊόντα, που καλύπτουν χρονικά τους τελευταίους αιώνες και φτάνουν μέχρι τις ημέρες μας. Υπάρχει καλύτερη διαφήμιση για το βρετανικό δημιουργικό δυναμικό; Μήπως θα έπρεπε να παραδειγματιστούμε και να επισπεύσουμε την ψηφιοποίηση των δικών μας αρχαιοτήτων αλλά και σύγχρονων έργων τέχνης; Είναι σαφώς το μάρκετινγκ του μέλλοντος, είτε το θέλουμε είτε όχι.
Διαβάζω στα ΝΕΑ: “Άγριος καβγάς για την «μπαγκέτα» του διαλόγου για την Παιδεία ξέσπασε χθες μεταξύ του προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) κ. Θάνου Βερέμη και του τέως πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργου Μπαμπινιώτη, στον οποίον ανετέθη η διοργάνωση της διαδικασίας, προτού καλά καλά αρχίσει η συζήτηση…”
Μα αγαπητοί δάσκαλοι αυτό είναι το θέμα ποιος θα βάλει πρώτο το όνομά του στη μαρκίζα; Έλεος!
Αυτό ήταν ένα από τα δυσκολότερα μαθήματα που πήρα κατά τη θητεία μου στο Υπουργείο. Ότι δηλαδή κανείς δε βάζει την υπογραφή του για να προχωρήσει ένα έργο – όσο καλό κι αν είναι αυτό- αν πρώτα δεν εξασφαλίσει το ίδιον όφελος. Το οποίον συνήθως συνίσταται στο να βάλει το ονοματάκι του φαρδύ πλατύ σε αυτό.
Φυσικά σε άλλες περιπτώσεις έχουμε δει τα χειρότερα. Υπάρχει κι άλλη κατηγορία δημόσιων λειτουργών που δε νοιάζεται τόσο για την υστεροφημία της όσο για την εξασφάλιση των γηρατειών της…
Είχα διαβάσει μία ερμηνεία του φαινομένου. Οι Έλληνες λέει ποτέ δεν αισθάνθηκαν την προστασία του κράτους γι΄αυτό μαθαίνουν από μικροί να αυτενεργούν… Για την Ελλάδα κανείς;
Αντιμέτωποι με μια «μαύρη τρύπα» χαμένου υλικού κινδυνεύουν να βρεθούν οι ιστορικοί, αν δεν ληφθούν μέτρα για τη διατήρηση των ιστοσελίδων και άλλων ψηφιακών αρχείων. Οπως, ακριβώς, οι οικογένειες αποθηκεύουν ψηφιακές φωτογραφίες στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι οποίες δύσκολα θα περάσουν στα χέρια των απογόνων τους, έτσι και η πολιτιστική κληρονομιά της Βρετανίας και όχι μόνο, βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της εξέλιξης του Διαδικτύου. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζει η πρόεδρος της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, Λιν Μπρίντλεϊ.
Η κ. Μπρίντλεϊ αναφέρει δύο παραδείγματα απώλειας αρχειακού υλικού στην Αμερική και την Αυστραλία. Οταν ο Μπαράκ Ομπάμα ορκίστηκε πρόεδρος των ΗΠΑ, «εξαφανίστηκε» κάθε ίχνος του Τζορτζ Μπους από την επίσημη ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου, συμπεριλαμβανομένου και του ηλεκτρονικού εγχειριδίου με τίτλο «100 Πράγματα Που Οι Αμερικανοί Μπορεί Να Μην Γνωρίζουν Για Την Κυβέρνησή Τους». Στην Αυστραλία, περισσότερες από 150 ιστοσελίδες με πολύτιμο υλικό για την Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ διεγράφησαν μετά το τέλος των Αγώνων.
«Αν οι ιστοσελίδες συνεχίσουν να εξαφανίζονται, θα χαθεί και η μνήμη του έθνους», προειδοποιεί η κ. Μπρίντλεϊ. «Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα βρουν μια μαύρη τρύπα στη βάση δεδομένων του 21ου αιώνα», προσθέτει η ίδια. Κατά την άποψη της κ. Μπρίντλεϊ το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο απ? ό,τι οι περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε. «Εγώ το αποκαλώ ψηφιακή διαταραχή», λέει. «Σκεφτείτε όλες τις ψηφιακές φωτογραφίες που είναι χαμένες κάπου στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή σας και αναλογιστείτε ποιες οι πιθανότητες να τις δουν κάποτε οι απόγονοί σας», τονίζει η κ. Μπρίντλεϊ. «Είναι τραγικό».
Από την πλευρά του, πάντως, ο καθηγητής Ιστορίας του πανεπιστημίου Κούιν Μέρι στο Λονδίνο, Τρίστραμ Χαντ, υποστηρίζει ότι οι βιβλιοθήκες οφείλουν να είναι επιλεκτικές όσον αφορά τα ψηφιακά αρχεία που θα προστατεύσουν. «Δεν είναι όλες οι πληροφορίες που παράγουμε σήμερα χρήσιμες», υποστηρίζει ο κ. Χαντ. «Πιστεύω ότι δεν είναι απαραίτητο να διαφυλάξουμε, για παράδειγμα, αρχεία αναφορικά με ασήμαντες λεπτομέρειες της Ολυμπιάδας του Σίδνεϊ», εξηγεί.
Πρωταθλητές στο ψηφιακό φλερτάρισμα αναδεικνύονται οι Έλληνες… Μπορεί η Ελλάδα να συγκαταλέγεται στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη όσον αφορά τις συνδέσεις και τη χρήση του Ίντερνετ, όμως οι χρήστες που ήδη σερφάρουν στο Διαδίκτυο το χρησιμοποιούν αρκετά και με μεγαλύτερη τόλμη στις προσωπικές τους σχέσεις!
Όλο και περισσότεροι Έλληνες χρησιμοποιούν την υπηρεσία άμεσης ανταλλαγής μηνυμάτων (instant messaging- ΙΜ) για να φλερτάρουν, σύμφωνα με τα στοιχεία πρόσφατης έρευνας της υπηρεσίας Windows Live Μessenger που γίνεται κάθε χρόνο ειδικά για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Μέσω της συγκεκριμένης υπηρεσίας ο ένας χρήστης μπορεί να ανταλλάσσει on-line άμεσα (σε πραγματικό χρόνο) γραπτά μηνύματα με τον άλλο, χωρίς τις καθυστερήσεις που υπάρχουν όταν η ανταλλαγή των μηνυμάτων γίνεται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.Από τα στοιχεία της ίδιας έρευνας προέκυψε ότι το 70% των Ελλήνων χρηστών του instant messaging δηλώνει ότι το προτιμά, αφού τους απαλλάσσει από το άγχος της προσωπικής επαφής! Πρόκειται για ποσοστό το οποίο εμφανίζεται αυξημένο κατά 14% σε σχέση με πέρυσι! Η ελληνική πρωτιά του Ίντερνετ και στο φλερτ, σύμφωνα με τις απαντήσεις των ερωτηθέντων, οφείλεται κυρίως στο ότι τα άμεσα γραπτά μηνύματα δίνουν περισσότερο χρόνο στους συνδιαλεγόμενους να σκεφτούν και να δώσουν καλύτερες απαντήσεις. Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, σχεδόν το ένα τρίτο των ερωτηθέντων (το 27%) παραδέχεται ότι έχει χρησιμοποιήσει το instant messaging για να πει «σ΄ αγαπώ» για πρώτη φορά.
Τώρα έχω κάποιες ενστάσεις για το κατά πόσον τα άμεσα μηνύματα αφήνουν χρόνο να σκεφτείς. Το e-mail ναι, μπορείς να το μηρυκάσεις αλλά το IM… δε νομίζω…
Έχοντας ήδη κατακτήσει την ξηρά, το Google Earth επεκτείνεται στον βυθό των θαλασσών. Η αναβάθμιση της γνωστής εφαρμογής προβλέπει την παροχή υποβρύχιου τοπογραφικού χάρτη με προσθήκη ενός layer που θα δείχνει το βάθος του θαλάσσιου πυθμένα. Επιπλέον θα επιτρέπει τους χρήστες να ψάχνουν για σημεία ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα διάσημα ναυάγια. Το Google Ocean αναμένεται να απεικονίζει τον βυθό με υποθαλάσσιες φωτογραφίες όπως και την ξηρά, αλλά οι ειδικοί δήλωσαν ότι αυτό θα απαιτούσε εκατοντάδες χρόνια για να ολοκληρωθεί σε υψηλή ανάλυση.
Έχετε υποψίες πως ο πάροχος στον οποίο πληρώνετε συνδρομή, μπλοκάρει κομμάτι της δικτυακής σας κίνησης εφαρμόζοντας Traffic Shaping παραβιάζοντας έτσι τις αρχές της Δικτυακής Ουδετερότητας (Net neutrality); Η Google μαζί με άλλους φορείς πιστεύουν πως έχουν καταλήξει σε ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης των χρηστών: το M-Lab.
Προς το παρόν το M-Lab παρέχει τρία διαγνωστικά εργαλεία:
για το πιθανό μπλοκάρισμα ή περιορισμό κίνησης στο upload/download (Glasnost)
Οι έφηβοι, οι γονείς των οποίων τους βάφτισαν με κάποιο πολύ ασυνήθιστο όνομα, είναι πιο επιρρεπείς να διαπράξουν κάποια παράβαση του νόμου. Αυτό είναι το συμπέρασμα νέας έρευνας των επιστημόνων Ντέηβιντ Κάλιστ και Ντάνιελ Λι του πανεπιστημίου Σίπενμπουρσγκ της Πενσυλβάνια στις ΗΠΑ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Social Science Quartely, σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science.
Οι δύο ερευνητές συνέκριναν τα μικρά ονόματα των ανήλικων αμερικανών παραβατών με αυτά του υπόλοιπου πληθυσμού και, αφού τα κατέταξαν σε μια λίστα με βάση το πόσο συνηθισμένα είναι, διαπίστωσαν ότι, ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες (π.χ. χρώμα δέρματος), οι νεαροί με τα πιο ασυνήθιστα ονόματα είναι αυτοί που είναι πιθανότερο να μπλεχτούν με κάποια παράνομη δραστηριότητα.
Αν και τα ίδια τα ονόματα δεν είναι η αιτία της τάσης για παράβασης, οι ερευνητές εκτιμούν ότι η συσχέτιση ονόματος-παράβασης οφείλεται σε «παράγοντες που αυξάνουν την τάση για παραβατικότητα, όπως ένα μειονεκτικό οικογενειακό περιβάλλον, η διαμονή σε μια περιοχή με χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο και τα μονογονεϊκά νοικοκυριά».
Επίσης -και όχι λιγότερο σημαντικό- οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι ένα παράξενο όνομα καθιστά τα παιδιά στόχο διαφορετικής συμπεριφοράς (ειρωνικής, επιθετικής κλπ.) από τους συνομηλίκους τους στο σχολείο και τις παρέες, με συνέπεια τα παιδιά αυτά να δυσκολεύονται να αναπτύξουν φυσιολογικές σχέσεις και, από αντίδραση, να ρέπουν προς την παραβατικότητα. Ακόμα, οι νέοι μπορεί, συνειδητά ή υποσυνείδητα, να αντιδρούν έτσι επειδή δεν τους αρέσει το όνομά τους.
Τα βήματα του Νιλ Αρμστρονγκ , του πρώτου ανθρώπου που πάτησε το έδαφος της Σελήνης, είναι η πιο αξιοσημείωτη στιγμή της παγκόσμιας τηλεόρασης, σύμφωνα με την «ετυμηγορία» 3.000 τηλεθεατών που ερωτήθηκαν σχετικά στο πλαίσιο μιας έρευνας που έκανε μεγάλη ιαπωνική εταιρεία ηλεκτρονικών που κατασκευάζει και τηλεοράσεις. Ο διαστημικός περίπατος του- συνταξιούχου σήμερα στα 78 του χρόνια- αμερικανού αστροναύτη ήλθε πρώτος με ποσοστό άνω του 50% των ερωτηθέντων. Στη δεύτερη θέση των σημαντικών τηλεοπτικών γεγονότων σε όλο τον κόσμο αναδείχθηκε η εκλογή του πρώτου αφροαμερικανού προέδρου των ΗΠΑ, του Μπαράκ Ομπάμα, με ποσοστό 37,5%, και τρίτη η δολοφονία του προέδρου των ΗΠΑ Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, με ποσοστό 27%.
Mια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαφορά μεταξύ του πολιτικού λόγου στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα ανέδειξε με το τελευταίο του άρθρο ο κ. Κώστας Ιορδανίδης. «Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ», έγραψε, «στον λόγο που εξεφώνησε μετά την ορκωμοσία του… αναφέρθηκε στις πολιτικές αρχές και στις ηθικές αξίες των Ιδρυτικών Πατέρων της χώρας του, με άφθονες συμβολικές αναφορές στον Αβραάμ Λίνκολν, επαναδιατυπώνοντας την εθνική μυθολογία, τόσο απαραίτητη για τη ζωή μιας χώρας… Μεταφερόμενη η σκηνή στα καθ? ημάς θα ήταν ωσάν ποτέ Ελλην πρωθυπουργός επιχειρώντας να συνεγείρει τους πολίτες της χώρας μας, αναφερόταν -περιορίζοντας φρικτά τον ιστορικό ορίζοντα- στους αγωνιστές της Επαναστάσεως του 1821, στα Συντάγματα της Επιδαύρου ή της Τροιζήνας κ.λπ. Αντιλαμβάνεται κανείς την ιλαρότητα που θα δημιουργούνταν σε μία ανάλογη περίπτωση…» («Καθημερινή» 25.1.2009)
Είναι σημαντική η επισήμανσή του ότι από τον ελληνικό πολιτικό λόγο απουσιάζει το ιστορικό βάθος, αλλά αυτό δεν είναι συνέπεια του εκσυγχρονισμού. Η ιστορία απουσιάζει γενικώς από τον δημόσιο διάλογο, επειδή αυτό που διδάσκεται ως ιστορία δεν είναι παρά η καρικατούρα της. Είναι εθνικοί ασπρόμαυροι μύθοι που μόνο ιλαρότητα δημιουργούν και δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η καρικατούρα χρησιμοποιείται στον λόγο μόνο των ακροδεξιών κομμάτων.
Η νεότερη ελληνική ιστορία είναι πλούσια σε αποχρώσεις και αντιθέσεις. Εχει γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας, όπως ήταν η επανάσταση του 1821, προβληματισμούς στην πρωτοπορία του ευρωπαϊκού διαλόγου, προοδευτικά και οπισθοδρομικά νομοθετήματα. Εχει πολέμους με νίκες και (λιγότερες) ήττες. Αυτό όμως που όλοι οι Ελληνες έμαθαν ως ιστορία είναι τα τελευταία. Το μόνο που διδασκόμαστε, είναι η ιστορία της εθνικής μας ολοκλήρωσης. Ολα τα γεγονότα μπήκαν στην προκρούστεια κλίνη της Μεγάλης Ιδέας και παρά το γεγονός ότι η Μεγάλη Ιδέα εγκαταλείφθηκε, στα διδακτικά μας εγχειρίδια είναι ζωντανή. Ακόμη και οι αναπόφευκτες σε κάθε κοινωνία πολιτικές συγκρούσεις μεταφράζονται ως περιττή και επιβλαβής διχόνοια, που δεν επέτρεψε στους Ελληνες να αρθούν το ύψος του «διακηρυγμένου πεπρωμένου» τους. Συνέχεια »
Φροντιστήρια μετατρέπονται σε ιδιωτικά σχολεία. Ο διάλογος για τις αλλαγές στο εξεταστικό σύστημα φαίνεται ότι πυροδοτεί τις επιχειρηματικές κινήσεις φροντιστών καθηγητών, οι οποίοι μετατρέπουν τα φροντιστήριά τους σε ιδιωτικά σχολεία χωρίς να τηρούν τις προϋποθέσεις του υπουργείου Παιδείας. Η τακτική αυτή υποβαθμίζει την ιδιωτική εκπαίδευση, καθώς δημιουργεί σχολεία πολλών ταχυτήτων.
Ειδικότερα, όπως ανέφερε χθες στην «Κ»ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος, η οποία σήμερα έχει κηρύξει απεργία κάνοντας λόγο για «εκποίηση της ελληνικής εκπαίδευσης», φέτος περίπου 30 φροντιστήρια έχουν μετατραπεί σε ιδιωτικά σχολεία. Τέτοια σχολεία έχουν ιδρυθεί στην Ξάνθη, τις Σέρρες, τη Βέροια, τη Ναύπακτο, τη Ρόδο, την Κέρκυρα, το Ναύπλιο, την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα και τη Μύκονο. Μάλιστα, η ΕΛΜΕ (τοπική ένωση καθηγητών) Α΄ Κυκλάδων καταγγέλλει ότι ιδιωτικό σχολείο στη Μύκονο λειτουργεί χωρίς τη σχετική άδεια από την αρμόδια υπηρεσία. Αυτό σημαίνει ότι το εν λόγω «σχολείο» στην πραγματικότητα δεν μπορεί να υφίσταται ως σχολείο, δηλαδή δεν μπορεί να εγγράψει μαθητές, να βεβαιώσει στο τέλος της χρονιάς για την επιτυχή και επαρκή φοίτησή τους κ.λπ. «Τι θα γίνει λοιπόν με αυτά τα παιδιά στο τέλος της χρονιάς και πώς τελικά θα διασφαλιστεί η επάρκεια της φοίτησής τους; Μήπως θα χρησιμοποιηθούν ως μοχλός πίεσης για τη νομιμοποίηση ενός σχολείου που αυτή τη στιγμή δεν θα έπρεπε να λειτουργεί;» αναρωτιούνται οι εκπρόσωποι της ΕΛΜΕ. Σύμφωνα με τον κ. Κουρουτό, η επιλογή των ιδιοκτητών φροντιστηρίων να μετατρέψουν τα εκπαιδευτήριά τους σε σχολεία συνδέεται με τις διαφαινόμενες αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ. Ουσιαστικά τα σχολεία αυτά προσφέρουν σε γονείς «υπηρεσίες 2 σε 1»! Και αυτό διότι στα νέα ιδιωτικά σχολεία οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν τα βασικά μαθήματα (π.χ. Μαθηματικά, Φυσική, Αρχαία) τα οποία εξετάζονται για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, ενώ αγνοούν τα θεωρούμενα δευτερεύοντα (π.χ. Θρησκευτικά). Επίσης, σε πολλά σχολεία (και όχι μόνο σε όσα περιλαμβάνει η τελευταία καταγγελία της ΟΙΕΛΕ) οι μαθητές μένουν επιπλέον ώρες, προκειμένου να προετοιμαστούν -εν είδει φροντιστηρίου- στα μαθήματα.
Αποτελούν τη σύγχρονη εξέλιξη των… μαθημάτων δι αλληλογραφίας. Μόνο που στην περίπτωσή τους δεν επιστρατεύεται το ταχυδρομείο αλλά το Ιντερνετ. Χιλιάδες άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη παρακολουθούν μαθήματα ξένων γλωσσών μέσω του Διαδικτύου. Παίρνουν θέση μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή τους, φορούν ακουστικά και ξεκινούν το μάθημα: ο καθηγητής, ο οποίος βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου, γράφει στον ηλεκτρονικό μαυροπίνακα, δείχνει εικόνες, συζητά μαζί τους, βαθμολογεί και παραδίδει εργασίες.Η δυνατότητα των «ζωντανών» μαθημάτων παρέχεται από την ιστοσελίδα www.myngle.com, έναν ολοκληρωμένο ιστότοπο μέσω του οποίου διδάσκονται 52 ξένες γλώσσες από… Αφρικανικά μέχρι Περσικά και Φιλιππινέζικα. Συνέχεια »
Ριζικές αλλαγές σχεδιάζει να κάνει η Wikipedia, η δημοφιλέστατη δωρεάν εγκυκλοπαίδεια που καθιερώθηκε μέσω του Διαδικτύου, ώστε να βελτιωθεί η εγκυρότητά της. Η πρόταση για την αλλαγή πολιτικής έρχεται περίπου μία εβδομάδα μετά την εμφάνιση κακόβουλης καταχώρησης η οποία ανακοίνωνε ότι οι ασθενείς γερουσιαστές Τεντ Κένεντι και Ρόμπερτ Μπερντ πέθαναν στη διάρκεια γεύματος μετά την ορκωμοσία του Μπαράκ Ομπάμα.
Την ίδια ώρα, η Βritannica αλλάζει την πολιτική της προς την αντίθετη κατεύθυνση, επιτρέποντας για πρώτη φορά στους χρήστες να συνεισφέρουν υλικό.
Η νέα διαδικασία ελέγχου στη Wikipedia προβλέπει ότι μόνο εξουσιοδοτημένοι επιμελητές θα μπορούν να δημοσιεύουν άμεσα αλλαγές στα εκατομμύρια λήμματα, ενώ οποιαδήποτε άλλη ενημέρωση θα πρέπει πρώτα να λαμβάνει την έγκρισή τους. Στο μεταξύ, η Εγκυκλοπαίδεια Βritannica ανακοίνωσε ότι από την επόμενη εβδομάδα οι συνδρομητές του δικτυακού τόπου της θα μπορούν να προτείνουν αλλαγές οι οποίες θα δημοσιεύονται υπογεγραμμένες εφόσον εγκριθούν από τους επιμελητές της. Η αμερικανική εταιρεία στην οποία ανήκει η Βritannica είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να προχωρήσει σε αλλαγές, καθώς βλέπει την απήχηση της Wikipedia, βασικού ανταγωνιστή της, να γιγαντώνεται σε όλο τον κόσμο.
Ο Τζον Απντάικ, ο μεγάλος συγγραφέας της Αμερικής, απεβίωσε χθες σε ηλικία 76 ετών από καρκίνο.
Ο Απντάικ, βραβευμένος με Πούλιτζερ δύο φορές, υπήρξε ως το τέλος πολυγραφότατος και άφησε δεκάδες έργα, μυθιστορήματα, αυτοβιογραφίες, δοκίμια, στίχους, λογοτεχνικές κριτικές που ακτινογραφούν τη μεσαία αμερικανική τάξη των προαστίων και των μικρών πόλεων της Ανατολικής Ακτής. Ο «Ράμπιτ», ο αρχετυπικός ήρωάς του, συμπυκνώνει και συμβολίζει τον μέσο Αμερικανό. Συνδέθηκε με τον New Yorker, στη δεκαετία του ?50 ως συντάκτης, αργότερα και ώς το τέλος ως συνεργάτης, και μέσα από το περιοδικό αγκάλιασε όλη την Ανατολική Ακτή και τον μεσαίο Αμερικανό που διέθετε κοινωνική κινητικότητα, υλικές προσδοκίες και εξασκείτο σε προβολές επιθυμιών. Αυτός ήταν ο «Ράμπιτ», ο αρχετυπικός του ήρωας, επαναλαμβανόμενη φιγούρα σε σειρά μυθιστορημάτων, που ο Απντάικ τον παρακολουθεί στα βήματα της ζωής του και στα τελετουργικά στάδια: δουλειά, γάμος, εξωσυζυγικές περιπέτειες, μικροί θρίαμβοι και τελική ήττα: ο θάνατος.
Ο Τζον Απντάικ, πολυμεταφρασμένος και στα ελληνικά, γεννήθηκε το 1932 στην Πενσιλβάνια και αφού φοίτησε στο Χάρβαρντ, πήγε στην Αγγλία όπου σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών Ruskin της Οξφόρδης. Με την επιστροφή του στις ΗΠΑ άρχισε να γράφει και από το 1959, με την έκδοση του πρώτου του μυθιστορήματος «The Poorhouse Fair» (που δεν ενθουσίασε τους κριτικούς) καθιερώνεται ως συγγραφέας. Γρήγορα απέκτησε μεγάλο κοινό και διεθνή φήμη. Το «Rabbit Run» (Τρέχα Λαγέ) τον εκτόξευσε και αργότερα, με τα «Ζευγάρια» (1968) ανοίχτηκε στο ευρύτερο κοινό. «Μου αρέσουν οι μέσοι όροι», έλεγε. «Εκεί είναι όπου τα άκρα συγκρούονται, όπου η αμφιβολία ακατάπαυστα πρυτανεύει». Ο Απντάικ ήταν ένας στυλίστας, με την ακρίβεια «Ολλανδού ζωγράφου», όπως είχαν γράψει οι Τάιμς, μόνο που στη θέση των αστών των Κάτω Χωρών του 17ου αιώνα τοποθετούσε τους Αμμερικανούς του 20ού. Η εμμονή του γύρω από το σεξ, την προαστιακή κουλτούρα και τη ματαίωση των αστικών ονείρων άφησε πίσω ορισμένα σπουδαία βιβλία – καθρέφτες μιας βαθιάς αλλά οικείας Αμερικής.
H free press εκτύπωση του περιεχομένου διαφόρων blogs είναι πλέον πραγματικότητα.Το έντυπο «Printed Blog», όπως ονομάζεται, θα κυκλοφορήσει στο Σικάγο και το Σαν Φρανσίσκο την Τρίτη και εντός του επόμενου μήνα θα κάνει την εμφάνισή του στη Νέα Υόρκη. «Αυτό που προσπαθούμε να πετύχουμε είναι η εφαρμογή ορισμένων αρχών που λειτούργησαν στο Διαδίκτυο στο χώρο των εφημερίδων», λέει χαρακτηριστικά ο Τζόσουα Καρπ, ένας εκ των ιδρυτών του «Printed Blog».
Ο Καρπ φιλοδοξεί να εκδίδει το «printed blog» δύο φορές ημερησίως έτσι ώστε να φτάνει στους επιβάτες όταν πάνε στην εργασία τους και μόλις επιστρέφουν από αυτήν. Όσο για το περιεχόμενο, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να γεμίσει τις σελίδες του εντύπου, καθώς όπως ο ίδιος δηλώνει «υπάρχει ένα εξαιρετικό ποσοστό καλογραμμένων blogs εκεί έξω».
Ένας από τους bloggers που συμφώνησαν να δίνουν κείμενα στον Καρπ, ο Κρις ο’ Σέι, είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος και αποτελεί μεγάλο του όνειρό να γίνει κάποια στιγμή full-time blogger.
«Αποφάσισα να συμμετέχω στην προσπάθεια διότι νομίζω ότι πρόκειται για μια πολύ καλή ιδέα. Το να προσφέρεις περιεχόμενο blogs σε πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, είναι σαν ν’ ανοίγεις την πόρτα σ’ ένα νέο κοινό. Και οι bloggers αναζητούν περισσότερη δημοσιότητα», σχολιάζει.
Η Microsoft εντείνει τις προσπάθειες της στη μάχη των browser με την τελευταία έκδοση του δημοφιλούς Internet Explorer.
Από αυτή την άποψη, ο IE 8 περιέχει αναβαθμίσεις ώστε να μειώσει τη διάρκεια φόρτωσης των σελίδων, νέα στοιχεία πλοήγησης και απομόνωσης των tab, ώστε αν ανοιχτεί επισφαλής σελίδα να κλείνει μόνο το συγκεκριμένο tab και όχι ο browser. Παράλληλα, ενσωματώθηκαν διάφορα άλλα εργαλεία, όπως το WebSlices που θα δίνει τη δυνατότητα παρακολούθησης συγκεκριμένων στοιχείων σε μια ιστοσελίδα, όπως τιμές μετοχών, προβλέψεις καιρού ή μια δημοπρασία στο eBay.
Η χθεσινή επέτειος έχει ανακηρυχθεί από τον ΟΗΕ παγκόσμια ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος, σηματοδοτεί την είσοδο των σοβιετικών στρατευμάτων στο στρατόπεδο του Άουσβιτς το 1945. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι -στην πλειοψηφία τους Εβραίοι, αλλά και κομμουνιστές, Τσιγγάνοι, Ρώσοι αιχμάλωτοι πολέμου, ομοφυλόφιλοι και αντιστασιακοί- πέθαναν στους θαλάμους αερίων του Αουσβιτς ή από τη σκληρή καταναγκαστική εργασία, τις ασθένειες και τον υποσιτισμό. Οι χθεσινές τελετές μνήμης περιλάμβαναν κατάθεση στεφάνων και προσευχή στο μνημείο για τους νεκρούς του στρατοπέδου, που δημιουργήθηκε ανάμεσα στα ερείπια δύο κρεματορίων.
Η Fanny Starr έφτασε τα 87 και ποτέ δε ξέχασε τις στιγμές που έζησε στα στρατόπεδα του Αουσβιτς. Η εγγονή της φρόντισε ώστε οι αναμνήσεις της να αγγίξουν ένα διαφορετικό κοινό, αφού η αφήγηση έγινε μέσα από το Second Life.
Λίγη ώρα πριν να γιορτάσει τα γενέθλια της βρέθηκε εικονικά σε μια αίθουσα με 50 θεατές (στο second life) και φορώντας ένα μικρόφωνο τους διηγήθηκε τις συγκλονιστικές στιγμές της.
Στη Βαρσοβία, βαγόνι του τραμ της δεκαετίας του 1940 ταξίδευε χθες άδειο στους δρόμους του πάλαι ποτέ εβραϊκού γκέτο της πόλης, συμβολίζοντας την απουσία όσων χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα.
Σήμερα το λογότυπο της Google μας θυμίζει τα γενέθλια του Jackson Pollock, ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού.
Στο δικτυακό τόπο www.jacksonpollock.org μπορείτε να δοκιμάσετε τις δυνάμεις σας ως ζωγράφοι.
Απόλυτα εξοικειωμένα με τις τεχνολογίες και «κολλημένα» στην οθόνη εμφανίζονται, σύμφωνα με σχετικές έρευνες, τα Ελληνόπουλα μέχρι 15 ετών. Σύμφωνα με στοιχεία του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας, εννέα στα δέκα παιδιά χρησιμοποιούν ηλεκτρονικό υπολογιστή και Ιντερνετ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, ενώ τέσσερα στα δέκα κάνουν καθημερινή χρήση του Διαδικτύου με μέσο χρόνο χρήσης τις 3 ώρες! Αν σε αυτόν τον αριθμό προσθέσει κανείς τα δεδομένα έρευνας της Focus Bari «για την πανελλήνια τηλεθέαση μεταξύ παιδιών 7-12 ετών», που δείχνει ότι τα παιδιά παρακολουθούν τηλεόραση σχεδόν καθημερινά, με μέση διάρκεια παρακολούθησης τις 2,7 ώρες, είναι σαφές ότι τα Ελληνόπουλα περνούν σημαντικό κομμάτι της ημέρας τους μπροστά σε μια γυάλινη επιφάνεια μερικών ιντσών. Κι αυτό τη στιγμή που οι έρευνες δεν υπολογίζουν το χρόνο ενασχόλησης των παιδιών με τις κονσόλες.
Επίκαιρη λοιπόν και η σχετική εκπομπή των “Φακέλων” που προβλήθηκε τη Δευτέρα 26/1 στο Σκάι: η δημοσιογραφική ομάδα των Νέων Φακέλων αποφάσισε να μας παρουσιάσει ένα συγκλονιστικό Αμερικάνικο ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει εικόνες του πολύ καλά κρυμμένου κόσμου του Internet. Τι κάνουν και τι βλέπουν τα παιδιά που μεγαλώνουν μέσα στο διαδίκτυο. Facebook, Myspace, Google, για μερικούς αυτές οι λέξεις είναι άγνωστες όταν για τα παιδιά είναι μια καθημερινότητα που φτάνει τη μανία. Παρακολουθήσαμε ιστορίες παιδιών στο Internet που συγκλόνισαν ολόκληρη την Αμερική, οικογένειες που έφτασαν στο σημείο να διαλυθούν, αλλά και την αγωνιώδη προσπάθεια ενός πατέρα να ανακαλύψει πως αυτοκτόνησε ο γιος του μπροστά σε μία οθόνη.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) είχε πράγματι αετίσια μύτη. Το επιβεβαιώνει το εικοστό σωζόμενο αρχαίο μαρμάρινο πορτρέτο του, που βρέθηκε στην ανασκαφή για την ανέγερση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης στο οικόπεδο Μακρυγιάννη, δίπλα σ΄ ένα μεγάλο εργαστήριο γλυπτικής. Η κεφαλή χρονολογείται στα τέλη του 1ου αι. μ.Χ. και αποτελεί εξαίρετο δείγμα ακμής της εικονιστικής γλυπτικής κατά τη ρωμαϊκή εποχή. Είναι ένα από τα 572 πορτρέτα αυτής της περιόδου που βρέθηκαν, όπως τόνισε ο καθηγητής της Αρχαιολογίας Πέτρος Θέμελης κατά την παρουσίαση ενός σπάνιου τόμου με τις ανακοινώσεις του συνεδρίου, που οργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη, για τις πρόσφατες ανακαλύψεις Ελλήνων και ξένων αρχαιολόγων- κυρίως στις ανασκαφές του Μετρό, της ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων και της ανέγερσης του Νέου Μουσείου Ακρόπολης.
Άρθρα (RSS)