Terra Computerata

“Υπήρχε ακόμη και ο Νικήτας Ράντος αλλά εμείς δεν τον πλησιάσαμε ποτέ… είχε γράψει στα “ανοιχτά χαρτιά” του ο Οδυσσέας Ελύτης αναφερόμενος στον ποιητή Νίκο Καλαμάρη ή αλλιώς Νικόλα Κάλας. Ο ποιητής, που γεννήθηκε στη Λωζάννη (κατ’ άλλους στην Αθήνα) πέρασε τα παιδικά χρόνια του στη Σύρα.

Εκεί λοιπόν και συγκεκριμένα στον οικισμό Χρούσα υπάρχει ακόμη το πατρικό του αλλά κι αυτό φαίνεται ν’ ακολουθεί τη μοίρα που επιφυλάξαμε ως χώρα στον ποιητή.

Το σπίτι του ποιητή εντάσσεται σε μια σειρά μνημειακών νεοκλασικών αρχοντικών που δημιούργησαν στη νήσο διάσημοι Έλληνες και Ευρωπαίοι αρχιτέκτονες, τεχνίτες, τοιχογράφοι και ζωγράφοι. Παρά το γεγονός ότι από το 2001 παραχωρήθηκε στο Δημόσιο και το 2002 χαρακτηρίσθηκε ως διατηρητέο έχει περιπέσει σε αφάνεια με ορατό τον κίνδυνο να καταρρεύσει κάποια μέρα. “Η προφανής εγκατάλειψη και σταδιακή κατάρρευση της ανωτέρω οικίας συνιστά προσβολή στην αρχιτεκτονική παράδοση του νησιού, αλλά και στη μνήμη του πρωτοπόρου διανοούμενου και ποιητή…” αναφέρει σχετική ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή προς τον υπουργό πολιτισμού.

Ο ποιητής Νίκος Καλαμάρης ο οποίος γεννήθηκε το 1907 και πέθανε το 1988, χαρακτηρίζεται ως μοναδική περίπτωση Έλληνα διανοούμενου με διεθνή υπόσταση, ιδιαίτερα την περίοδο 1930-1940, αφού το έργο του θεωρείται ως το πολιτικό μανιφέστο του υπερρεαλιστικού κινήματος, ενώ αναγνωρίζεται η καθοριστική συμβολή του ίδιου στην εξέλιξη της σύγχρονης τέχνης στη χώρα μας και στη διεθνή προβολή της. Τον Νικόλα Κάλας όπως προαναφέραμε τον “κατάπιε” η ξενιτιά πρώτα το Παρίσι όπου το 1938 εξέδωσε τις “Εστίες Πυρκαγιάς” αργότερα η Πορτογαλία οπου ίδρυσε μια σουρεαλιστική ομάδα και, τέλος, δεύτερη πατρίδα του έγινε η Αμερική. Εκεί θα συνδεθεί με τους υπερρεαλιστές και πάλι, θα δημοσιεύσει στο περιοδικό “New Directions”, θα διδάξει ιστορία της Τέχνης στο Νιού Τζέρσεϊ, ενώ ταυτόχρονα θα προσκαλείται από φημισμένα ιδρύματα να δώσει διαλέξεις. Το 1953 θα αποπειραθεί να γυρίσει στην Ελλάδα, σύντομα όμως θα την εγκαταλείψει και πάλι απογοητευμένος.

Μετά τους βανδαλισμούς στο νεκροταφείο του Αγ. Γεωργίου αυτό θα περάσει μάλλον στα ψιλά γράμματα των τοπικών εφημερίδων…

Σχέδιο για ξαναγράψιμο όλων των σχολικών βιβλίων Δημοτικού και Γυμνασίου και για εξαρχής συγγραφή των βιβλίων του Λυκείου έως το 2013 υπάρχει, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Α.τ.Κ.», στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Η εισήγηση εγκρίθηκε από τα αρμόδια τμήματα του Παιδαγωγικού λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, εν όψει του προγραμματισμού για τις δαπάνες που θα εντάσσονταν στο ΕΣΠΑ.

Ε ρε γλέντια, δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι των προηγούμενων κι έχουμε νέες προκηρύξεις. Αρχίζουν να θυμίζουν τα έργα οδοποιίας τα σχολικά εγχειρίδια. Η χαρά του εργολάβου!

Αν τελικά αλλάξει κάτι στο σύστημα εισαγωγής δεν θα χρειαστεί άραγε να ανανεωθούν τα σχολικά εγχειρίδια; Τότε θα έχουμε την 3η προκήρυξη; Μήπως τα κάνουμε ανάποδα;

«Κάποια από τα σχολικά εγχειρίδια θα αλλάξουν, άλλα θα διορθωθούν», αποκάλυψε στην «Α.τ.Κ.» στέλεχος του ΥΠΕΠΘ, τονίζοντας πάντως ότι «η καλύτερη άμυνα για την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου είναι να μην μπαίνει στα χωράφια του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, και η υπόθεση των βιβλίων είναι αποκλειστικής αρμοδιότητας του τελευταίου».

Αρκούντως απειλητικό ακούγεται αυτό! Ομερτά;

Υπάρχουν περιπτώσεις για τις οποίες διατυπώνονται σοβαρές ενστάσεις και κρίνεται ότι τα εν λόγω εγχειρίδια χρήζουν αντικατάστασης. Πρόκειται για τα βιβλία:
Μαθηματικών Ε΄ Δημοτικού, στο οποίο υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα, δυσκολίες και λάθη.
Βιολογίας Γ΄ Γυμνασίου, το οποίο θεωρήθηκε ότι προάγει την καλλιέργεια μεταλλαγμένων προϊόντων.
Ιστορίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και των τριών τάξεων του Γυμνασίου, το οποίο έχει δεχθεί πυρά για ιδεολογική μονομέρεια, με το σκεπτικό ότι προβάλλει ορισμένους συγγραφείς εις βάρος άλλων, καθώς και κριτικές ότι μπερδεύει τις λογοτεχνικές σχολές.

«Όταν, το 2003, σχεδιάστηκαν τα βιβλία, δεν είχε προβλεφθεί αξιολόγηση ούτε πειραματική, στο στάδιο της συγγραφής, ούτε τελική», λέει στην «Α.τ.Κ.» υψηλόβαθμο στέλεχος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, για να προσθέσει: «Δεν είχε προβλεφθεί, επίσης, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών πάνω στο περιεχόμενο των νέων εγχειριδίων και υπήρχε σειρά διοικητικών παραλείψεων».

Καλά αυτό δεν είναι τίποτα. Εδώ για τα πρώτα λογισμικά (1996-2000) δεν είχε προβλεφθεί η αναπαραγωγή τους. Το παραδοτέο ήταν ένα cd ανά λογισμικό.

Διοικητικές παραλείψεις, έ; τι μου θυμίζει… τι μου θυμίζει…