Ο Νίκος Ξυδάκης σε έναν απολογισμό του καλοκαιριού “Νερά σμαραγδένια, βαθυκύανα, ρυτιδωμένα απ? το αεράκι ή καθρέφτες, παραλίες αγκαλιές θηλυκές, και βράχοι αγέρωχοι αρσενικοί, στις αμμοθίνες θυμάρια και μυρωδάτες λυγαριές, καπαριές να χύνονται απ? την πέτρα και να αιωρούνται πάνω απ? το κύμα, βότσαλα λευκόγκριζα γλυμμένα κόκαλα αρχαίων ζώων, και άμμος χρυσή, άμμος λευκή, ρυζάτη, πούδρα, και πάντα φως, όλα γύρω λιώνουν στο φως.
Αυτός ο παράδεισος παραδίδεται κάθε καλοκαίρι στον Ελληνα. Ακόμη κι ο έσχατος, ο μπατίρης, ο καταφρονεμένος, έχει την ευκαιρία του στη δημοκρατία του φωτός, ίση με όποιου άλλου προνομιούχου: να κολυμπήσει σε αυτά τα νερά, να λουστεί στο φως, να αφήσει τη θάλασσα την ανετυμολόγητη να μπει δριμεία στα ρουθούνια του, να ψηθεί στην αρμύρα, να θαμπώσει. Και να πιει ένα ποτήρι κρασί, ένα ούζο κάτω απ? την καλαμιά, να γευτεί ένα ψαράκι. Και να υψωθεί. Για δυο στιγμές, ένα απομεσήμερο, ένα πρωινό, ένα απόγευμα. Να υψωθεί μες στην ευδαιμονική, τη μεταφυσική Δημοκρατία του Καλοκαιριού”.
αλλά καταλήγει: “Είμαστε κατώτεροι του τόπου· ανάξιοι να τον αφουγκραστούμε και να τον ζήσουμε, αρμονικά, δημιουργικά, ευφορικά. Είμαστε ικανοί μόνο να τον καταναλώσουμε βουλιμικά, αρπακτικά, κυριαρχικά, ανηδονικά εντέλει. Σαν αδιάφοροι τουρίστες ή σαν άπληστοι οικοπεδούχοι. Και στις δύο περιπτώσεις, μοιραίοι. Και χαμένοι: η ομορφιά περνάει πλάι μας και δεν τη γευόμαστε· η ομορφιά δίδεται δωρεάν, αρκεί να την αναγνωρίζεις και να τη δρέπεις, όσο κρατάει, όσο δίδεται”.
Βλέποντας φέτος την καταστροφή του κυκλαδίτικου τοπίου στο όνομα της αξιοποίησης δεν μπορώ παρα να συμφωνήσω με τον γράφοντα. Εχουμε το καλύτερο οικόπεδο και το καταστρέφουμε. Είμαστε ανάξιοι της ομορφιάς.
Διαβάζω: “Aπό την 1η Σεπτεμβρίου τα δεκατρία εκατομμύρια των χρηστών παγκοσμίως μπορούν να επισκέπτονται την ψηφιακή, τρισδιάστατη απεικόνιση της Ελλάδας, καθώς η χώρα μας αποτελεί πλέον και επίσημα μέλος της παγκόσμιας πλατφόρμας του τρισδιάστατου αυτού κόσμου. Προορισμοί και τουριστικοί πόροι αποτυπώθηκαν ψηφιακά στον παγκόσμιο χάρτη του Second Life δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους επισκέπτες να περιηγηθούν σε ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά μέρη της Ελλάδας στη Greece Official region.
Η τεράστια επιρροή που ασκούν οι παγκόσμιες ψηφιακές κοινότητες, όπως αυτή του Second Life, στους σύγχρονους πολίτες του Κόσμου και κυρίως στα μέλη της «δημιουργικής τάξης», έχει δημιουργήσει ενδιαφέρουσες επιχειρηματικές προοπτικές, με αποτέλεσμα μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες να δραστηριοποιούνται πλέον σε ψηφιακούς χώρους εικονικής πραγματικότητας, προκειμένου να προωθήσουν προϊόντα, υπηρεσίες ή ακόμη και την εταιρική τους φήμη. Η PRC Group ως Στρατηγικός Σύμβουλος του ΕΟΤ, εκτιμώντας το ισχυρό αυτό παγκόσμιο φαινόμενο, είχε συμπεριλάβει στις προτάσεις ολοκληρωμένης επικοινωνίας για τον Ελληνικό Τουρισμό, τις οποίες κατέθεσε τον περασμένο Ιούνιο, την ενεργή παρουσία και εκπροσώπηση της χώρας μας τόσο στο Second Life όσο και σε ανάλογες διαδικτυακές πρωτοβουλίες”.
Δε μου λέτε παλικάρια, ο Παρθενώνας είναι παραθαλάσσιος; Πότε έγινε και το έχασα το τσουνάμι;
Αλλά από τη στιγμή που είδα διαφήμιση για το φεστιβάλ του ΚΚΕ στο facebook όλα είναι πλέον πιθανά…
Πρόεδροι, καθηγητές και φοιτητές σε δεκάδες περιφερειακά ΑΕΙ και ΤΕΙ προσπαθούν να δώσουν απάντηση στο ερώτημα που ετέθη από τις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις, και αφορά την αδυναμία ομαλής λειτουργίας πολλών τμημάτων. Οι 17.411 κενές θέσεις στα ΤΕΙ αποτελούν πλήγμα στη συνολική εικόνα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ περισσότερα από 50 τμήματα απειλούνται με λουκέτο αφού δεν έχουν κανέναν ή ελάχιστους εισακτέους. Αντίστοιχη κρίση και απαξίωση αντιμετωπίζουν αρκετά περιφερειακά τμήματα ΑΕΙ, αποδεικνύοντας την αποτυχία της πολιτικής «κάθε πόλη και πανεπιστήμιο» που ακολουθούσαν εδώ και χρόνια οι ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας. Ωστόσο ενώ αποτελεί κοινό τόπο ότι το «λουκέτο» για πολλά τμήματα είναι μονόδρομος, η πολιτική ηγεσία σταθμίζει και το κόστος από μια τέτοια απόφαση αφού οι φοιτητές συνεισφέρουν στον «χειμερινό φοιτητικό τουρισμό» 450 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Πόσο περήφανοι άραγε αισθάνονται οι απελθόντες υπουργοί Παιδείας για τις επιλογές τους;
Οι πρώτοι που μετανάστευσαν στο διαδίκτυο ήταν τα καζίνα και τα κορίτσια αμφιβόλου ηθικής. Έτσι το διαδίκτυο έβγαλε το κακό όνομα. Φυσικά βοήθησαν τα ΜΜΕ που ποτέ δεν το είδαν με καλό μάτι καθώς τα διεμβόλισε. Ακολούθησαν οι διαφημιστές. Σε μία προσπάθεια να αναχαιτιστεί αυτή η πλημμυρίδα των οίκων της απώλειας, ολοένα και πληθαίνουν οι εκκλησίες, τα μοναστήρια και τα κατηχητικά που γίνονται hi-tech. Και να τα ηλεκτρονικά κεράκια, και να οι προσευχές… Τώρα αν έχουν εξασφαλίσει dedicated line με τον ύψιστο θα σας γελάσω.
Παπάδες bloggers, άγια newsletters, ιερά video και online κατήχηση στο άρθρο των Νέων
Δε γνωρίζω την κατάστασή σας. Αν γεμίσατε τις μπαταρίες σας και τώρα ετοιμάζετε χαρωπά την κασετίνα σας για το ντεμπουτάρισμα του Σεπτεμβρίου. Τη Δευτέρα μαζί με το σχολείο, τις εξετάσεις ξεκινάνε και τα νέα σεμινάρια επιμόρφωσης. Που θα είναι και τα τελευταία. Ισως για πολλά-πολλά χρόνια. Συνήθως μία τετράμηνη περίοδο επιμόρφωσης ακολουθεί μία τετράχρονη περίοδος επώασης των επόμενων επιδοτούμενων προγραμμάτων. Γιατί έτσι σκεφτόμαστε εδώ στο Ελλαδιστάν. Με πανωσηκώματα, με υποστηλώσεις να μη γκρεμιστεί το τσαρδί μας.
Με ρωτούν γιατί τα γράφω «μαύρα», γιατί είμαι απαισιόδοξη. Δεν είμαι. Ούτε αισιόδοξη είμαι, καταστατικά. Είμαι και έτσι και αλλιώς, ανάλογα με τον καιρό, όπως όλοι.
Νιώθω όμως ότι οι Ελληνες δεν έχουν πολλούς λόγους να αισιοδοξούν για το φθινόπωρο που έρχεται. Συνέχεια »
Internet. Αν ανοίξουμε οποιοδήποτε κανάλι (π.χ. Αντέννα), θα πληροφορηθούμε ότι το “Ιντερνέτ” είναι το άνδρο των παιδόφιλων, των σατανιστών και των κακοηθών μπλόγκερς που μέσα στην ανωνυμία τους κακολογούν τους διάφορους ευπατρίδες αυτού του τόπου. Επίσης μία στις δύο σελίδες στο διαδίκτυο είναι τσόντες, ενώ οι χάκερς είναι παντού και θα μας κλέψουν τις πιστωτικές κάρτες και τις οικονομίες μας στην Αγροτική Τράπεζα. Και ερωτώ εγώ: γιατί τα τηλεοπτικά κανάλια και τα άλλα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης τα βάζουν με το διαδίκτυο; Μήπως επειδή απειλεί με άμεσο τρόπο τις επιχειρήσεις τους; Μήπως επειδή αντί να “ενημερωνόμαστε” και να “ψυχαγωγούμαστε” από αυτούς τους 2-3 που ελέγχουν την Ελλάδα, μπορούμε να ανοίξουμε τα μάτια μας και να χρησιμοποιούμε την παγκόσμια λεωφόρο της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας που ελάχιστα ελέγχεται και χαλιναγωγείται και λέγεται διαδίκτυο;
Νέες τεχνολογίες. Έχω ακούσει από πολλούς ότι αρνούνται να βάλουν ασύρματο δίκτυο στο σπίτι τους, γιατί φοβούνται ότι θα βγάλουν τον καρκίνο. Είναι οι ίδιοι που συνήθως μιλάνε 2-3 ώρες στο κινητό καθημερινά. Είναι οι ίδιοι που έχουν ασύρματο DECT τηλέφωνο σπίτι τους. Τέλος είναι οι ίδιοι που έχουν έναν φούρνο μικροκυμάτων για να “μαγειρεύουν” κατεψυγμένο φαγητό κάθε μέρα. Όμως προς θεού, το ασύρματο δίκτυο θα φέρει την οστρακιά στο σπίτι τους!
Έχω πετύχει επίσης ανθρώπους που αγοράζουν iPod χωρίς να έχουν υπολογιστή σπίτι τους. Τα τραγούδια τους τα περνούν στο iPod φίλοι τους που έχουν υπολογιστή. Συνήθως μάλιστα είναι οι ίδιοι άνθρωποι που παραπονούνται για την έλλειψη ραδιοφώνου στο iPod.
“Οταν ολόκληρη η χώρα νιώθει «εθνικά υπερήφανη» διότι κάποιος συμπατριώτης (ή και ομογενής) πήδηξε ψηλότερα ή έτρεξε πιο γρήγορα, του δίνει την ώθηση για επικράτηση με κάθε κόστος. Οταν επιπλέον συμπληρώνει τη δόξα με απλόχερη οικονομική και επαγγελματική επιβράβευση, τον ωθεί σε πιο γρήγορη καταστροφή της υγείας του. Εμείς είμαστε που σπρώχνουμε τους νέους στην ντόπα. Θέλουμε να σταματήσουν; Ας πάψουμε να δίνουμε τόση σημασία στις πρωτιές και τα ρεκόρ (αλλά περισσότερη στην καθημερινή άθληση). Ας σταματήσουν πρόεδροι και πρωθυπουργοί να σφίγγουν θερμά το χέρι της μεθυλτριενολόνης και να συγχαίρουν την τεστοστερόνη. Ας μαζευτούν οι δημοσιογραφικοί διθύραμβοι περί «εθνικών θριάμβων», λες και πρόκειται για τη νίκη του Μαραθώνα. Και ας περικοπούν τα σπάταλα κονδύλια για την τερατογένεση των ολίγων. Ας δοθούν στην υγιεινή άσκηση των πολλών. Α, ναι ? κι ας μπούνε μερικοί στη φυλακή. Η νομοθεσία το προβλέπει?”
Από το σπίτι μου στη Σύρο, βλέπω την ολόφωτη Μύκονο. Σκεφτόμουν ότι από εκεί θα είναι αδύνατο να δεις τα πεφταστέρια του Αυγούστου με τέτοια φωτορύπανση.
“Στη Μύκονο καθρεφτίζεται η νεότατη Ελλάδα, τα μοντέλα ανάπτυξης, οι συνειδήσεις, οι φενάκες, τα λάιφ στάιλ. Καθρεφτίστηκε κυρίως μετά το ?80, όταν την ανακάλυψε ο κόσμος του Κλικ και των νεόπλουτων, όταν ο μεταεπαρχιώτης Π. Κωστόπουλος την πρότεινε ως Εδέμ για ανερχόμενους και βουλιμικούς wannabe. Τότε όμως το νησί είχε χάσει κάθε πνευματικότητα, είχε χάσει τους λόγιους και τους εστέτ, είχε χάσει και τον κοσμοπολιτισμό του ?60, είχε χάσει ακόμη και τον χιππισμό και την γκέι ελευθεριότητα του ?70-?80. Οταν την ανακάλυψαν οι εγχώριοι νεόπλουτοι, η Μύκονος ήταν ήδη φάμπρικα μαζικών υπηρεσιών, πασαρέλα για φτωχοδιάβολους και μοντελοβίζιτες και διαρκές real estate. Αυτή είναι η Μύκονος των τελευταίων δεκαπέντε-είκοσι χρόνων: εγχώρια ανακυκλούμενη μπίζνα χωρίς προοπτική, από τη μια τσέπη στην άλλη του ίδιου παντελονιού, κι αυτή η μπίζνα δεν «βγαίνει» χωρίς υπερβάσεις, χωρίς τέντωμα των ορίων, χωρίς παρανομία. Σε αυτό καθρεφτίζεται η Ελλάδα.
Οταν θα πάτε στη Μύκονο, επιλέξτε να αποβιβαστείτε νύχτα, στο περίπου λιμάνι του Τούρλου. Θα τα δείτε όλα: πάμφωτα κρουαζιερόπλοια, σκόνη, κομφούζιο, μαχητικά Χάμερ, μπαγκάζια σεΐχηδων, κοπάδια ξενοδοχειακά λεωφορεία, θηρευτές πελατών, χαωμένους λιμενικούς, συμφόρηση, καμία σηματοδότηση, κανένα υπόστεγο, κανένα κρατικό σταθμό. Ενα τράνζιτο, μεταβατικός χώρος για το αλλού. Τράνζιτο για το ξέσκισμα. Enjoy!”
Αηδία έχει καταντήσει το facebook με τα poking & superpoking. Επίσης τα νεύρα μου γίνονται σωμιές καθώς διαβάζω ότι πουλάει τρελά ο “Απόλυτος οδηγός για το facebook”. Οι Έλληνες -που ζωή να έχουμε γίναμε 400.000 στο φατσοβιβλίο- αφιερώνουμε σε αυτό 3 – 5 ώρες εβδομαδιαίως (αλλά δεν θεωρούμε ότι αυτό επηρεάζει την αποδοτικότητά μας στη δουλειά (μπα! καλέ, καθόλου)) και δεν πιστεύουμε ότι η χρήση του εμπερικλείει κινδύνους – εκτός από τους Λουδίτες. Ο αριθμός των 400 χιλιάδων σύμφωνα με σχετική έρευνα της Search Engine Marketing, αντιστοιχεί στο 17% του συνόλου των Ελλήνων χρηστών Ιντερνετ.
Ο κ. Νίκος Βατόπουλος ευαισθητοποιήθηκε από τις εκκλήσεις της TerraComputerata κι έγραψε ένα άρθρο στην Καθημερινή της Κυριακής.
“Ανάμεσα σε μία ενδοϋπηρεσιακή ανταλλαγή φακέλων στο ΥΠΠΟ, κινδυνεύει να χαθεί το μοναδικό Κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου στην Ερμούπολη. Είχα στα χέρια μου φωτογραφίες που μου είχε στείλει εκπαιδευτικός, αναγνώστρια της «Κ», εκφράζοντας την αγωνία της για την καταστροφή. «Η κατάσταση επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο». Το ξεχορτάριασμα, που δεν το κάνει κανείς, το είχε κάνει μια φορά μόνη με τους μαθητές της, αλλά να ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα; Συνέκρινα τις φωτογραφίες με τα ξεχαρβαλωμένα μνήματα του 2008 με τις φωτογραφίες που είχα βγάλει σε μια προσωπική επίσκεψή μου το 1994. H διαφορά ήταν εντυπωσιακή. Σήμερα, τόσα χρόνια μετά, η κατάσταση είναι τόσο απογοητευτική, που είναι να απορεί κανείς για τις προτεραιότητες της ελληνικής πολιτείας στον τομέα του πολιτισμού”.
Θα θυμάστε βέβαια τις δημοσιεύσεις μας σχετικά με τις μέλισσες που εξαφανίζονται. Μία καμπάνια ευαισθητοποίησης με αρκετά ενδιαφέρουσα διάδραση μπορείτε να δείτε στη σελίδα www.helpthehoneybees.com
Μπορεί ίσως να μας αγγίξει περισσότερο το γεγονός, όταν μάθουμε τι δεν θα υπάρχει σε λίγο στον κόσμο. Και δεν αναφέρομαι στα παγωτά που πληρώνουν για αυτήν την καμπάνια… Το 1/3 των φυτών και φρούτων εξαρτάται από τη μέλισσα.
Μία ευχάριστη έκπληξη καθώς περπατούσα στους δρόμους της Βαρκελώνης και κοίταζα τις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων, ανάμεσα στον Μπέκαμ και στους γραμμωμένους κοιλιακούς: Justiniano & Imperio Bizantino.
Λίγο πιο κάτω, η ελληνική συμβολή στον τομέα της γαστρονομίας: στην πλατεία George Orwell πέφτω πάνω στο “Dionisos The Quick Greek” Pita Gyros, Spanakopita, Tyropita.
Η Ελλάδα σε ακολουθεί παντού, με τα καλά της και με τη σπανακόπιτά της.
Κάθε φορά που αγοράζω μία ηλεκτρονική συσκευή ξέρω ότι μπαίνω σε περιπέτειες. Θα λειτουργήσει; ή θα αρχίσουμε το κυνήγι της αντιπροσωπείας; Θα βγάλουμε άκρη με τις οδηγίες χρήσης; Το θέμα της ευχρηστίας ας μην το θίξουμε καν. Πόσες φορές όμως σκεφτόμαστε, τι ταξίδι έκανε αυτή η συσκευή – συνήθως από την άλλη άκρη του κόσμου, αφού η πατρίδα μας επιμένει να παράγει μόνο sea, sand και …άστο καλύτερα.
Ήταν μία ευχάριστη έκπληξη, όταν στη συσκευή που αγόρασα, βρήκα τη φωτογραφία της συναρμολογήτριας της.
Ένας αόρατος δεσμός δημιουργήθηκε μεταξύ μας με τη διαμεσολάβηση της τεχνολογίας.
Αυτές τις ημέρες επιδόθηκα σε μία προσπάθεια αναδιοργάνωσης του γραφείου μου. Το τι γινόταν πίσω από αυτό από καλώδια, δεν περιγράφεται. Τώρα , μετά από δύο-τρεις σάουνες, και μία οικογενειακή κρίση, είναι όλα οργανωμένα, με τα ταμπελάκια τους με χρωματική κατηγοριοποίηση κτλ. Να δούμε πόσο θα κρατήσουν τα μάγια. Με ιδιαίτερη ικανοποίηση διαβάζω ότι η Intel βρίσκεται πολύ κοντά στην επίλυση του προβλήματος των καλωδίων. Κατασκευάζει μία επιφάνεια η οποία θα αναγνωρίζει τη συσκευή σας και θα αναλάβει να της προσφέρει αυτά που χρειάζεται. Θέλει φόρτιση; θα την έχει, θέλει δικτύωση; το μόνο εύκολο. Παραδοδουλειές; που λέει και η Sine; Ευχαρίστως πληρώνω για να ελευθερωθώ από τη ζούγκλα των καλωδίων. Είπαμε born to be wired αλλά αυτή η ζούγκλα έχει πολύ επεκτατικές διαθέσεις, δαμάζεται πολύ δύσκολα και κουράστηκα να κάνω τον Ταρζάν. Προτιμώ να είμαι η Τζέην.
Μια Ελληνίδα της Αυστραλίας αναδείχθηκε «Δασκάλα της Χρονιάς» και μάλιστα διδάσκοντας Ελληνικά!Συγκεκριμένα η Αλεξάνδρα Πανούτσου, δασκάλα των Ελληνικών στο Victorian School of Languages στο Bentleigh, τιμήθηκε φέτος από την Πολιτεία της Βικτώριας ως η «Καλύτερη Δασκάλα της Χρονιάς».
Η κα Πανούτσου μιλώντας για τον τρόπο με τον οποίο «έκανε τα παιδιά να αγαπήσουν το μάθημα των Ελληνικών και κατάφερε να φέρει ακόμα περισσότερους μαθητές στην τάξη», είπε:
«Όταν τα παιδιά ξεκινούν το μάθημα των Ελληνικών και, ειδικότερα, αυτά που δεν μιλούν Ελληνικά καθόλου στο σπίτι, νοιώθουν – και πολύ δικαιολογημένα – άβολα και πολλές φορές φοβισμένα. Ο δικός μου ρόλος ως δασκάλας είναι να βοηθήσω τους μαθητές μου να νοιώσουν άνετα μέσα στην τάξη. Αν δώσεις στα παιδιά τα απαραίτητα ερεθίσματα και κάνεις το μάθημα ενδιαφέρον με παιχνίδια και άλλες δραστηριότητες, κρατάς το ενδιαφέρον τους για τα Ελληνικά ζωντανό, ενώ, παράλληλα, τους δίνεις να καταλάβουν ότι τα Ελληνικά δεν είναι βαρετά. Αυτό πιστεύω ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να δώσεις στους μαθητές σου, την αγάπη για τα Ελληνικά και τη διάθεση να το συνεχίσουν και την επόμενη χρονιά».
Όπως φαίνεται στο εξωτερικό πάμε καλά. Φαντάζομαι τι θα γινόταν αν ένας ανάλογος διαγωνισμός προκηρυσσόταν στο εσωτερικό… Η ΟΛΜΕ, ΔΟΕ και τα συναφή θα έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας για εισαγωγή της αξιολόγησης από την πίσω πόρτα, οι ημέτεροι θα διαγκωνίζονταν για το βραβείο και στο τέλος κάποιος που δεν είχε μπει σε τάξη θα στεφόταν νικητής. Όπως λέει και μία φίλη: “Τι να το κάνεις το cv, όταν έχειςμπάρμπα στην Κορώνη;”
Στις εταιρείες εκτυπωτών έχουν κρεμάσει τα μαύρα κρέπια. Οι πωλήσεις πάνε από το κακό στο χειρότερο. Και είναι επόμενο. Τις προάλλες που πήγα να αγοράσω μελάνια διαπίστωσα ότι η αξία τους ήταν κατά πολύ υψηλότερη από την αξία του εκτυπωτή. Έχε χάρη που τύπτομαι από την οικολογική μου συνείδηση αλλιώς κάθε φορά θα έπαιρνα καινούργιο.
Γιατί όμως τυπώνουμε λιγότερο; Το θέμα απασχόλησε και τους NY Times.
1. Δεν τυπώνουμε οδηγίες για τους δρόμους, γιατί τους βρίσκουμε ευκολότερα στο κινητό μας με το GPS
2. Μοιραζόμαστε τις φωτογραφίες μας σε δικτυακούς τόπους σαν το Flickr αντί να τις τυπώνουμε. Είναι διαθέσιμες σε όλους άμεσα. Όταν θέλουμε να τις τυπώσουμε υπάρχουν ειδικά κιόσκια στα καταστήματα. Δεν τρέχουμε ούτε για φωτογραφικά χαρτιά, ούτε για μελάνια.
3. Αντί να τυπώνουμε ένα άρθρο χτυπάμε το πλήκτρο ?Read Later? ή ShifD ή Google Notebook , το άρθρο μπαίνει στη συλλογή μας και εννοείται ότι έχουμε πρόσβαση σε αυτό από κάθε υπολογιστή με σύνδεση στο διαδίκτυο.
4. Χρησιμοποιούμε το TAXIS και είμαστε τακτοποιημένοι κρατώντας ηλεκτρονικά τα αρχεία των δηλώσεών μας. Βέβαια όταν μας καλούν για έλεγχο – γιατί είναι λίγο καχύποπτοι – θα πρέπει να εκτυπώσουμε τα πάντα. Η ψηφιοποίηση τελειώνει εκεί, λίγο πριν το ταμείο.
Όλα τα καταπίνει το διαδίκτυο. Η εποχή του Γουτεμβέργιου τελειώνει με την εποχή του διαδικτύου. Όλα διαθέσιμα παντού.
Δε χρειάζεται πλέον να πέφτετε στη μαύρη κατάθλιψη, γιατί δεν μπορείτε να αγοράσετε το Photoshop. Και πως θα επεξεργαστείτε δημιουργικά τις φωτογραφίες σας; Πώς θα απαλείψετε τα σημάδια του αδυσώπητου χρόνου; Στο διαδίκτυο υπάρχει η λύση. Και το όνομα αυτού Pixlr. Όπως γράφει κι ένας ευτυχισμένος χρήστης: “Μου προκάλεσε το ίδιο συναίσθημα με την πρώτη φορά που είδα το gmail, δεν μπορεί να τρέχει από τον browser”.
Εξαιρετικά γρήγορη εφαρμογή με αξιοζήλευτες δυνατότητες.
Συνηθίζω να λέω στους επιμορφούμενους ότι: “αν δεν είστε μέρος της λύσης τότε είστε μέρος του προβλήματος”. Αν όμως κατεβάζει η κούτρα σας, που λένε και στο χωριό μου, τότε ίσως είστε λίγο πιο κοντά στο να γίνεται ο έλληνας κροίσος με νησί. Γιατί κάποιοι -και δεν είναι λίγοι- είναι διατεθειμένοι να σας πληρώσουν για να τους λύσετε το πρόβλημά τους.
Η Meredith Kercher δολοφονήθηκε πριν από μήνες στην Περούντζια της Ιταλίας. Οι αστυνομικοί που ανέλαβαν την έρευνα για την δολοφονία της στηρίχθηκαν στο ημερολόγιο που κρατούσε αλλά κυρίως στο λογαριασμό που διατηρούσε στο Facebook. Μ? αυτό τον τρόπο πίστευαν ότι θα έφταναν στα ίχνη του δράστη πράγμα που επαληθεύτηκε όταν συνελήφθη ένας από τους βασικούς υπόπτους της δολοφονίας, την ώρα που έμπαινε στο λογαριασμό του στο Facebook. Η ιστορία δεν αφήνει αμφιβολίες για τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης ( facebook, myspace ) καθώς η δημοσίευση προσωπικών δεδομένων σε αυτές μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Στη δολοφονία της φοιτήτριας συμμετοχή είχε και η συγκάτοικος της Amanda Knox. Λίγες ώρες όμως μετά τη δολοφονία και πριν ακόμα η συγκάτοικος της ομολογήσει την συμμετοχή της, η Βρετανική Daily Mail δημοσίευσε φωτογραφίες της που βρήκε στο Facebook με τον τίτλο ‘Foxy Knoxy’. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες δεν ήταν καθόλου κολακευτικές και μάλιστα σε κάποιες βρισκόταν σε κατάσταση μέθης. Τα ερωτηματικά που προκύπτουν είναι πολλά καθώς η δημοσίευση προσωπικών δεδομένων σε κοινωνικούς ιστοχώρους δικτύωσης μπορεί να σταθεί αφορμή για την διαπόμπευση ατόμων που σχετίζονται με υποθέσεις που βγαίνουν στη δημοσιότητα. Αν και η Amanda Knox δήλωσε αργότερα ότι «δεν έχει αναστολές για το συγκεκριμένο ζήτημα» αφού με δική της θέληση δημοσίευσε τις φωτογραφίες, το βέβαιο είναι ότι ελάχιστοι δεν θα είχαν πρόβλημα να γίνουν πρωτοσέλιδο και να φιγουράρουν σε όλα τα περίπτερα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Ο Νίκος Ξυδάκης σε έναν απολογισμό του καλοκαιριού “Νερά σμαραγδένια, βαθυκύανα, ρυτιδωμένα απ? το αεράκι ή καθρέφτες, παραλίες αγκαλιές θηλυκές, και βράχοι αγέρωχοι αρσενικοί, στις αμμοθίνες θυμάρια και μυρωδάτες λυγαριές, καπαριές να χύνονται απ? την πέτρα και να αιωρούνται πάνω απ? το κύμα, βότσαλα λευκόγκριζα γλυμμένα κόκαλα αρχαίων ζώων, και άμμος χρυσή, άμμος λευκή, ρυζάτη, πούδρα, και πάντα φως, όλα γύρω λιώνουν στο φως.
Άρθρα (RSS)