Terra Computerata

Ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) είχε πράγματι αετίσια μύτη. Το επιβεβαιώνει το εικοστό σωζόμενο αρχαίο μαρμάρινο πορτρέτο του, που βρέθηκε στην ανασκαφή για την ανέγερση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης στο οικόπεδο Μακρυγιάννη, δίπλα σ΄ ένα μεγάλο εργαστήριο γλυπτικής. Η κεφαλή χρονολογείται στα τέλη του 1ου αι. μ.Χ. και αποτελεί εξαίρετο δείγμα ακμής της εικονιστικής γλυπτικής κατά τη ρωμαϊκή εποχή. Είναι ένα από τα 572 πορτρέτα αυτής της περιόδου που βρέθηκαν, όπως τόνισε ο καθηγητής της Αρχαιολογίας Πέτρος Θέμελης κατά την παρουσίαση ενός σπάνιου τόμου με τις ανακοινώσεις του συνεδρίου, που οργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη, για τις πρόσφατες ανακαλύψεις Ελλήνων και ξένων αρχαιολόγων- κυρίως στις ανασκαφές του Μετρό, της ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων και της ανέγερσης του Νέου Μουσείου Ακρόπολης.

Νέα ευρήματα Τα ΝΕΑ

Μετά την πρόσφατη απόφασή του να μην αναμεταδώσει βίντεο με το οποίο δεκατρείς ανθρωπιστικές οργανώσεις καλούν τους τηλεθεατές να καταθέσουν δωρεές σε τραπεζικούς λογαριασμούς για τα αθώα θύματα στη Λωρίδας της Γάζας, το BBC δέχθηκε σκληρή κριτική από πολίτες και φορείς. Κατέφτασαν στα γραφεία του επιστολές διαμαρτυρίας, ενώ η είδηση της μη αναμετάδοσης έκανε τον γύρο του κόσμου.

Xθες, το ιστορικό τηλεοπτικό δίκτυο της Βρετανίας κατάφερε να κερδίσει ίσως λίγη από τη χαμένη του υπόληψη. Ο επικεφαλής του Μαρκ Τόμσον ανακοίνωσε επίσημα ότι 200.000 πίνακες ζωγραφικής που ανήκουν σε βρετανικούς δημόσιους φορείς θα είναι προσβάσιμοι από την ιστοσελίδα BBC. Tαυτόχρονα, θα αναλάβει να κάνει το ίδιο και για την ταινιοθήκη του Βρετανικού Συμβουλίου Τεχνών, έτσι ώστε να προωθήσει περισσότερο τα εικαστικά, τον κινηματογράφο και τη μουσική. Η ολοκλήρωση του εγχειρήματος θα γίνει το 2012. O Tόμσον ανακοίνωσε επίσης ότι γίνονται διαπραγματεύσεις για να είναι διαθέσιμο από το Διαδίκτυο ολόκληρο το ψηφιακό αρχείο του BBC, με τους μικρούς και τους μεγάλους θησαυρούς του.

Η πρωτοβουλία αυτή θεωρήθηκε ορθώς ιδιαίτερα σημαντική. Η τέχνη ζει και αναπνέει όταν οι άνθρωποι μπορούν να την δουν. Τούτο δεν σημαίνει ότι ο καθένας από εμάς θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να θαυμάσει από κοντά σπουδαία έργα που ανήκουν σε ιδιώτες. Φανταστείτε όμως τι θα μπορούσε να συμβεί αν δεν ήταν διαθέσιμες ούτε οι φωτογραφίες ή οι αναπαραγωγές τους.

Η απόφαση του BBC θα αναδείξει το 80% των ελαιογραφιών της Βρετανίας που είναι αποκτήματα δημοσίων φορέων αλλά παραμένουν μακριά από τη δημόσια θέαση. Η ψηφιακή αυτή συλλογή θα συμπληρώσει άλλες υπάρχουσες στο Διαδίκτυο. Ηδη η Πινακοθήκη Τate, η National Gallery και η National Portret Gallery έχουν «ανεβάσει» στις ιστοσελίδες τους άφθονο οπτικό υλικό.

Τα συμπεράσματα είναι προφανή. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, οι χώρες που θα βγουν κερδισμένες είναι εκείνες που έχουν ήδη προετοιμαστεί να παίξουν το παιχνίδι του ψηφιακού πολιτισμού. Οπως στο παρελθόν η Βρετανία κατόρθωσε να συγκεντρώσει στα μουσεία τους εκθέματα παγκόσμιου κύρους, τώρα κάνει με μεγάλη επιτυχία την αντίστροφη κίνηση: δημοσιοποιεί και προσφέρει σε κοινή θέα δικά της πολιτιστικά προϊόντα, που καλύπτουν χρονικά τους τελευταίους αιώνες και φτάνουν μέχρι τις ημέρες μας. Υπάρχει καλύτερη διαφήμιση για το βρετανικό δημιουργικό δυναμικό; Μήπως θα έπρεπε να παραδειγματιστούμε και να επισπεύσουμε την ψηφιοποίηση των δικών μας αρχαιοτήτων αλλά και σύγχρονων έργων τέχνης; Είναι σαφώς το μάρκετινγκ του μέλλοντος, είτε το θέλουμε είτε όχι.

Καθημερινή

Διαβάζω στα ΝΕΑ: “Άγριος καβγάς για την «μπαγκέτα» του διαλόγου για την Παιδεία ξέσπασε χθες μεταξύ του προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ) κ. Θάνου Βερέμη και του τέως πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργου Μπαμπινιώτη, στον οποίον ανετέθη η διοργάνωση της διαδικασίας, προτού καλά καλά αρχίσει η συζήτηση…”

Μα αγαπητοί δάσκαλοι αυτό είναι το θέμα ποιος θα βάλει πρώτο το όνομά του στη μαρκίζα; Έλεος!

Αυτό ήταν ένα από τα δυσκολότερα μαθήματα που πήρα κατά τη θητεία μου στο Υπουργείο. Ότι δηλαδή κανείς δε βάζει την υπογραφή του για να προχωρήσει ένα έργο – όσο καλό κι αν είναι αυτό- αν πρώτα δεν εξασφαλίσει το ίδιον όφελος. Το οποίον συνήθως συνίσταται στο να βάλει το ονοματάκι του φαρδύ πλατύ σε αυτό.

Φυσικά σε άλλες περιπτώσεις έχουμε δει τα χειρότερα. Υπάρχει κι άλλη κατηγορία δημόσιων λειτουργών που δε νοιάζεται τόσο για την υστεροφημία της όσο για την εξασφάλιση των γηρατειών της…

Είχα διαβάσει μία ερμηνεία του φαινομένου. Οι Έλληνες λέει ποτέ δεν αισθάνθηκαν την προστασία του κράτους γι΄αυτό μαθαίνουν από μικροί να αυτενεργούν… Για την Ελλάδα κανείς;

Αντιμέτωποι με μια «μαύρη τρύπα» χαμένου υλικού κινδυνεύουν να βρεθούν οι ιστορικοί, αν δεν ληφθούν μέτρα για τη διατήρηση των ιστοσελίδων και άλλων ψηφιακών αρχείων. Οπως, ακριβώς, οι οικογένειες αποθηκεύουν ψηφιακές φωτογραφίες στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι οποίες δύσκολα θα περάσουν στα χέρια των απογόνων τους, έτσι και η πολιτιστική κληρονομιά της Βρετανίας και όχι μόνο, βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της εξέλιξης του Διαδικτύου. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζει η πρόεδρος της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, Λιν Μπρίντλεϊ.

Η κ. Μπρίντλεϊ αναφέρει δύο παραδείγματα απώλειας αρχειακού υλικού στην Αμερική και την Αυστραλία. Οταν ο Μπαράκ Ομπάμα ορκίστηκε πρόεδρος των ΗΠΑ, «εξαφανίστηκε» κάθε ίχνος του Τζορτζ Μπους από την επίσημη ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου, συμπεριλαμβανομένου και του ηλεκτρονικού εγχειριδίου με τίτλο «100 Πράγματα Που Οι Αμερικανοί Μπορεί Να Μην Γνωρίζουν Για Την Κυβέρνησή Τους». Στην Αυστραλία, περισσότερες από 150 ιστοσελίδες με πολύτιμο υλικό για την Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ διεγράφησαν μετά το τέλος των Αγώνων.

«Αν οι ιστοσελίδες συνεχίσουν να εξαφανίζονται, θα χαθεί και η μνήμη του έθνους», προειδοποιεί η κ. Μπρίντλεϊ. «Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα βρουν μια μαύρη τρύπα στη βάση δεδομένων του 21ου αιώνα», προσθέτει η ίδια. Κατά την άποψη της κ. Μπρίντλεϊ το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο απ? ό,τι οι περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε. «Εγώ το αποκαλώ ψηφιακή διαταραχή», λέει. «Σκεφτείτε όλες τις ψηφιακές φωτογραφίες που είναι χαμένες κάπου στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή σας και αναλογιστείτε ποιες οι πιθανότητες να τις δουν κάποτε οι απόγονοί σας», τονίζει η κ. Μπρίντλεϊ. «Είναι τραγικό».

Από την πλευρά του, πάντως, ο καθηγητής Ιστορίας του πανεπιστημίου Κούιν Μέρι στο Λονδίνο, Τρίστραμ Χαντ, υποστηρίζει ότι οι βιβλιοθήκες οφείλουν να είναι επιλεκτικές όσον αφορά τα ψηφιακά αρχεία που θα προστατεύσουν. «Δεν είναι όλες οι πληροφορίες που παράγουμε σήμερα χρήσιμες», υποστηρίζει ο κ. Χαντ. «Πιστεύω ότι δεν είναι απαραίτητο να διαφυλάξουμε, για παράδειγμα, αρχεία αναφορικά με ασήμαντες λεπτομέρειες της Ολυμπιάδας του Σίδνεϊ», εξηγεί.

Καθημερινή με πληροφορίες από Observer

Πρωταθλητές στο ψηφιακό φλερτάρισμα αναδεικνύονται οι Έλληνες… Μπορεί η Ελλάδα να συγκαταλέγεται στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη όσον αφορά τις συνδέσεις και τη χρήση του Ίντερνετ, όμως οι χρήστες που ήδη σερφάρουν στο Διαδίκτυο το χρησιμοποιούν αρκετά και με μεγαλύτερη τόλμη στις προσωπικές τους σχέσεις!
Όλο και περισσότεροι Έλληνες χρησιμοποιούν την υπηρεσία άμεσης ανταλλαγής μηνυμάτων (instant messaging- ΙΜ) για να φλερτάρουν, σύμφωνα με τα στοιχεία πρόσφατης έρευνας της υπηρεσίας Windows Live Μessenger που γίνεται κάθε χρόνο ειδικά για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Μέσω της συγκεκριμένης υπηρεσίας ο ένας χρήστης μπορεί να ανταλλάσσει on-line άμεσα (σε πραγματικό χρόνο) γραπτά μηνύματα με τον άλλο, χωρίς τις καθυστερήσεις που υπάρχουν όταν η ανταλλαγή των μηνυμάτων γίνεται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.Από τα στοιχεία της ίδιας έρευνας προέκυψε ότι το 70% των Ελλήνων χρηστών του instant messaging δηλώνει ότι το προτιμά, αφού τους απαλλάσσει από το άγχος της προσωπικής επαφής! Πρόκειται για ποσοστό το οποίο εμφανίζεται αυξημένο κατά 14% σε σχέση με πέρυσι! Η ελληνική πρωτιά του Ίντερνετ και στο φλερτ, σύμφωνα με τις απαντήσεις των ερωτηθέντων, οφείλεται κυρίως στο ότι τα άμεσα γραπτά μηνύματα δίνουν περισσότερο χρόνο στους συνδιαλεγόμενους να σκεφτούν και να δώσουν καλύτερες απαντήσεις. Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, σχεδόν το ένα τρίτο των ερωτηθέντων (το 27%) παραδέχεται ότι έχει χρησιμοποιήσει το instant messaging για να πει «σ΄ αγαπώ» για πρώτη φορά.

Από τα ΝΕΑ

Τώρα έχω κάποιες ενστάσεις για το κατά πόσον τα άμεσα μηνύματα αφήνουν χρόνο να σκεφτείς. Το e-mail ναι, μπορείς να το μηρυκάσεις αλλά το IM… δε νομίζω…

Το άλλο με το σ’ αγαπώ ασχολίαστο…