Terra Computerata

Σακκά Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΠΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ: ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νέα Παιδεία, τ. 122, σ. 127-149)

Πάγωσε ο δάσκαλος όταν παρέλαβε την εργασία ενός δεκάχρονου μαθητή στο μάθημα των Τεχνικών σε ένα δημοτικό σχολείο της Αθήνας, πριν από λίγες εβδομάδες. Η άσκηση ζητούσε τον σχεδιασμό μιας διαφήμισης, με εικόνα και λεζάντα, για ένα προϊόν ή υπηρεσία. Το αγοράκι παρέλειψε τη ζωγραφιά και έγραψε τα ακόλουθα:

«Πουλάω προστασία σε ενήλικες και σε σαραντάρηδες, 50 ευρώ το μήνα. Εχουμε πρόγραμμα: Σπάσιμο ποδιού 1.200 ευρώ / Σπάσιμο μύτης και χέρια 1.000 ευρώ / Κόψιμο δαχτύλων 19 ευρώ / Σπάσιμο πλευρών και παϊδιών 5.000 ευρώ / Ανοιγμα κεφαλιού 41.500 ευρώ / Και τέλος βγάλσιμο ματιών 10.000 ευρώ».

Ο δάσκαλος δεν αδιαφόρησε. Μίλησε με συναδέλφους του, με το παιδί και τη μητέρα του, προσπάθησε να καταλάβει τις αιτίες, να μπει στο μυαλό του μαθητή του και, κυρίως, να τον βοηθήσει να καταλάβει ότι τα βασανιστήρια δεν είναι υπηρεσία αλλά έγκλημα, ότι η ανθρώπινη ζωή, ακόμα και των «κακών», είναι πολύτιμη.

Διαβάστε το άρθρο στην Καθημερινή

Τα τελευταία έξι χρόνια, μια μικρή ομάδα καλλιτεχνών από τη Σύρο ταξιδεύει ανά την υφήλιο με μόνη αποστολή της να μυήσει τους αμύητους στο έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη, αλλά και να προσφέρει στους ήδη «μυημένους» την ευκαιρία να ακούσουν 32 ποιήματά του όπως δεν τα έχουν ακούσει ποτέ ξανά. Ανταμοιβή των συντελεστών της ομάδας «Καβάφης» δεν είναι τα χρήματα ούτε καν η επαγγελματική καταξίωση, αλλά οι ένθερμες αντιδράσεις των θεατών, ανεξαρτήτως ηλικίας, μορφωτικού επιπέδου και χώρας προέλευσης. Για τον Μπάμπη Κουλούρα, ιθύνοντα νου και ψυχή του εγχειρήματος, η σχέση με τον Αλεξανδρινό ποιητή είναι σχέση λατρείας και η επικοινωνία με το κοινό αποτελεί έκφραση της ανάγκης του να μεταδώσει αυτό το πάθος σε όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται. Οι απαγγελίες του δεν είναι θεατρικές, αλλά γίνονται από μνήμης και χαρακτηρίζονται από την αμεσότητα του προφορικού λόγου. «Εμείς δεν κάνουμε βαθυστόχαστες αναλύσεις, δεν παρουσιάζουμε τον Καβάφη ως αναλυτές και κριτικοί. Εμείς τον λατρεύουμε… “απ’ έξω και τραγουδιστά”», υπογραμμίζει ο ίδιος.

Ολα ξεκίνησαν πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες, όταν ο κ. Κουλούρας, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Σύρου και επί 17 χρόνια διευθυντής του δημοτικού καναλιού του νησιού, ανακάλυψε ότι τα ποιήματα, που διάβαζε ξανά και ξανά από τα νεανικά του χρόνια, είχαν χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη του. Αν και στην παράσταση «Απ’ έξω και τραγουδιστά» απαγγέλλει από μνήμης μόλις 20 ποιήματα του Καβάφη -δέκα από τα πιο προβεβλημένα, όπως «Η πόλις», η «Ιθάκη», οι «Θερμοπύλες» και «Οι Βάρβαροι», καθώς και δέκα λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό, τα οποία είναι διαφορετικά σε κάθε παράσταση- στην πραγματικότητα γνωρίζει απ’ έξω περισσότερα από 100. Εκτός από απαγγελία, το πρόγραμμα της παράστασης περιλαμβάνει 12 μελοποιημένα ποιήματα σε μουσική των Χατζιδάκι, Μικρούτσικου, Ρεμπούτσικα, Μάλαμα, Μούτση, Παπαδημητρίου, Νικολόπουλου, καθώς και του ίδιου του Μπάμπη Κουλούρα.

Το αφιέρωμα πρωτοπαρουσιάστηκε την αυγουστιάτικη πανσέληνο του 2006 στο χωριό Κίνι της Σύρου και έκτοτε έχει μεταφερθεί, μεταξύ άλλων, στο σπίτι του ποιητή στην Αλεξάνδρεια, στη Ρωμαϊκή Αγορά Αθηνών, στον Αρχαιολογικό Χώρο της Δήλου, στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη παρουσία του Πατριάρχη, στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, καθώς και στη Νέα Υόρκη και τη Βοστώνη κατόπιν πρόσκλησης των σωματείων των ομογενών. Στα ταξίδια της, η ομάδα «Καβάφης» δεν προβάλλει μόνο το έργο του μεγάλου ποιητή, αλλά και μια εικόνα της Ελλάδας αρκετά διαφορετική από αυτήν που κυριαρχεί στα διεθνή ΜΜΕ, τουλάχιστον το τελευταίο διάστημα. «Δείχνουμε ότι η Ελλάδα είναι και ο λαός του μόχθου και του πολιτισμού, άνθρωποι που παλεύουν και ονειρεύονται. Μια πατρίδα όμορφη, με αξιοπρέπεια και νοικοκυροσύνη», αναφέρει ο κ. Κουλούρας. «Οι ποιητές μας είναι το καϊμάκι, η αφρόκρεμα του πολιτισμού μας», προσθέτει.

Επόμενοι σταθμοί είναι το Λονδίνο, το Παρίσι, η Βιέννη, η Γενεύη, τα Γιάννενα και η Ιθάκη. Ωστόσο, όνειρο της ομάδας είναι να εμφανιστεί στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 2013, στο πλαίσιο και των εκδηλώσεων για το Ετος Καβάφη. Εφόσον γίνει δεκτό το αίτημά τους για την παραχώρηση του Αρχαίου Ωδείου, μαζί με τα μόνιμα μέλη στη συγκεκριμένη παράσταση θα εμφανιστούν γνωστά ονόματα της εγχώριας μουσικής σκηνής, όπως η Καλλιόπη Βέτα, ο Δημήτρης Μπάσης, η Υρώ Μανέ, αλλά και η Παιδική Χορωδία Τυπάλδου και η Μεικτή Χορωδία της Σύρου, ενώ τα έσοδα θα διατεθούν για τους σκοπούς των Γιατρών του Κόσμου. «Ο πολιτισμός, για να έχει κάποια ουσία, πρέπει να είναι δεμένος με την ανθρωπιά» υποστηρίζει ο κ. Κουλούρας, που, όπως και οι υπόλοιποι συντελεστές του εγχειρήματος, εργάζεται αφιλοκερδώς.

Τα τραγούδια της παράστασης «Απ’ έξω και τραγουδιστά» ερμηνεύει η Χρυσούλα Κεχαγιόγλου, συνοδευόμενη από μία ομάδα μουσικών από τη Σύρο – πρόκειται για τους Νίκο Ρούσσο, Ζαννή Μαραγκό, Δημήτρη Οικονομάκη, Αντώνη Κονσολάκη, Νίκο Απέργη, Αποστόλη Μάρη και Κατερίνα Βαρδούση. Ενδιαμέσως, η σύζυγος του Μπάμπη Κουλούρα, Νικολέττα Ρούσσου, αφηγείται στιγμές από τη ζωή του Καβάφη.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_18/11/2012_501901 Της Χριστίνας Σανούδου

Κανένας δεν τα ξυπνά το πρωί για να πάνε σχολείο και σίγουρα κανείς δεν μπήκε στον κόπο να τους εντρυφήσει την αγάπη για τα γράμματα και όμως 30 παιδιά που ζουν στις παραγκουπόλεις του Νέου Δελχί μαζεύονται κάθε μέρα κάτω από μια γέφυρα του μετρό και με δυο φωτισμένους δασκάλους-εθελοντές μαθαίνουν γράμματα στο ελεύθερο σχολείο που έχουν ιδρύσει οι δυο δάσκαλοι εδώ και τρία χρόνια.(AP /Altaf Qadri)

www.kathimerini.gr

Στοιχεία της ταινίας:
Είδος: Ντοκιμαντέρ
Σκηνοθεσία: Σόφι Φάινς
Σενάριο: Σλαβόι Ζίζεκ
Διάρκεια: 134’
Έγχρωμο
Ηνωμένο Βασίλειο | Ιρλανδία ©2012
Επίσημη Συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο ‘12
«Ό,τι ονειρευόμαστε, μας αξίζει»
Σύνοψη: Οι δημιουργοί του «Κινηματογραφικός Οδηγός για Διεστραμμένους» [“The Pervert’s Guide to Cinema 1,2,3”], επιστρέφουν αυτή τη φορά με έναν «Οδηγό Ιδεολογίας για Διεστραμμένους» [“The Pervert’s Guide to Ideology”]. O σημαντικός φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ, και η σκηνοθέτης Σόφι Φάινς, χρησιμοποιούν τη μεταφορά της κινηματογραφικής γλώσσας για να παρουσιάσουν ένα θρυλικό ταξίδι στην καρδιά του ορισμού της Ιδεολογίας – αυτή τη συλλογική φαντασία που σχηματίζει την εικόνα που έχουμε για τον κόσμο, τις θεωρίες και τα πιστεύω μας.

Σημείωμα της σκηνοθέτιδος:
«Σχεδόν αμέσως μετά την έξοδο της ταινίας «Κινηματογραφικός Οδηγός για Διεστραμμένους» [“The Pervert’s Guide to Cinema 1,2,3”], ο Σλαβόι Ζίζεκ πρότεινε να ετοιμάσουμε τον «Οδηγό Ιδεολογίας για Διεστραμμένους» [“The Pervert’s Guide to Ideology”], και να το! Η ιδεολογία είναι ένα μεγάλο ζήτημα στο σώμα της δουλειάς και της θεωρίας του Ζίζεκ. Οι ρίζες της ψυχοαναλυτικής του θεωρίας παράγουν μία νέα αντίληψη του πώς είναι δομημένος ο κόσμος μας. Μοιάζει σα να ’ναι τώρα, το 2012 η απολύτως κατάλληλη στιγμή για να κάνουμε και να παρουσιάσουμε αυτή την ταινία. Ήταν όχι μόνο προκλητικό αλλά και απαιτητικό για ’μένα, να φέρω όλες αυτές τις ιδέες και να συναντηθούν σε μία ταινία. Μέσω των παραδειγμάτων που χρησιμοποιούμε, και που καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος ερεθισμάτων από ταινίες, μουσικές, την Ιστορία και τα τρέχοντα, παγκόσμια γεγονότα, η ιδεολογία προκύπτει σαν ένα φαντασιακό πλαίσιο που διαμορφώνεται συνεχώς και διαμορφώνει ταυτόχρονα τις κοινωνίες. Είμαι ευγνώμων στον Σλαβόι, για την γενναιοδωρία του, την εμπιστοσύνη και ασφαλώς την φαινομενική αίσθηση του χιούμορ του»!
Στοιχεία της ταινίας:
Είδος: Ντοκιμαντέρ
Σκηνοθεσία: Σόφι Φάινς
Σενάριο: Σλαβόι Ζίζεκ
Διάρκεια: 134’
Έγχρωμο
Ηνωμένο Βασίλειο | Ιρλανδία ©2012
Επίσημη Συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο ‘12

Λίγα λόγια για τον Σλαβόι Ζίζεκ:
Ένας από τους σημαντικότερους διανοητές της εποχής μας, ο Σλαβόι Ζίζεκ είναι Σλοβένος διαλεκτικός-υλιστής φιλόσοφος. Έχει σημαντική συμβολή σε τομείς όπως η πολιτική θεωρία, η θεωρία του κινηματογράφου και η θεωρητική ψυχανάλυση. Έχει γράψει πάνω από πενήντα βιβλία σχετικά με την όπερα, τη θρησκεία, τον κινηματογράφο και τον πόλεμο στο Ιράκ. Έχει διδάξει σε πανεπιστήμια στο Παρίσι και το Λονδίνο, στο Κολούμπια, το Σικάγο, το Ντιουκ, το Πρίνστον και το New School της Νέας Υόρκης. Σήμερα κατέχει μια θέση στο Τμήμα Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα και είναι Επικεφαλής του Birkbeck Institute for the Humanities στο Λονδίνο. Για τον Ζίζεκ έχουν γραφτεί άρθρα στη Guardian και στο New Yorker, στη γαλλική Liberation και στην ιαπωνική Asahi, ενώ ο ίδιος γράφει για τη Guardian, τη London Review of Books και τη Le Monde. Το συγγραφικό και ερευνητικό του έργο είναι πολυδιάστατο και πολύπλευρο. Σημαντικό μέρος του επικεντρώνεται στην ανάδειξη της ριζοσπαστικής πολιτικής και φιλοσοφικής σημασίας της λακανικής ψυχανάλυσης. Στα βιβλία του, που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, περιλαμβάνονται και τα εξής, μεταφρασμένα στα ελληνικά:
Η μαριονέτα και ο νάνος – Εκδόσεις: SCRIPTA
Καλωσορίσατε στην έρημο του πραγματικού – Εκδόσεις: SCRIPTA
Μίλησε κανείς για ολοκληρωτισμό; – Εκδόσεις: SCRIPTA
Ιράκ, η δανεική χύτρα – Εκδόσεις: SCRIPTA
Το υψηλό αντικείμενο της ιδεολογίας – Εκδόσεις: SCRIPTA
Βία – Έξι λοξοί στοχασμοί – Εκδόσεις: SCRIPTA
Λακάν – Εκδόσεις Πατάκη
Πρώτα σαν τραγωδία και μετά σαν φάρσα – Εκδόσεις: SCRIPTA

Λίγα λόγια για τη Σόφι Φάινς:
Η Σόφι Φάινς (αδερφή του Ρέιφ Φάινς), μαθήτευσε δίπλα στο σκηνοθέτη Peter Greenaway από το 1987 ως το 1992, υπήρξε μάνατζερ της ομάδας χορού του Michael Clark από το 1992 μέχρι το 1994 και ξεκίνησε να κάνει ταινίες το 1999. Οι ταινίες της διερευνούν τις έννοιες της δράσης-ερμηνείας (performance) και της ταυτότητας. Είναι γνωστή για την παρατηρητικότητα και τη μοναδική ματιά της καθώς και για την αίσθηση της κινηματογραφικής φόρμας. Προηγούμενες ταινίες της είναι μεταξύ άλλων οι: Lars From 1-10 (1999), The Late Michael Clark (2000), Because I Sing ( 2001) και Hoover Street Revival. Οι ταινίες της έχουν προβληθεί στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση αλλά και σε διεθνή φεστιβάλ, όπως αυτά του Sundance, του Τορόντο, του Ρότερνταμ, του Εδιμβούργου, του Σύδνεϋ, του Λονδίνου και άλλων.

Η ταινία «100» σκιαγραφεί την καθημερινότητα στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης Αττικής. Αποτελεί ένα διάλογο ανάμεσα στους πολίτες που καλούν την Άμεση Δράση και στην προσπάθεια διαχείρισης των κλήσεων αυτών από την αστυνομία. Μέσα από το διάλογο αυτό ο θεατής κατανοεί πως όσα συμβαίνουν σχετίζονται με την κοινωνική αδικία, τη φτώχεια, την τυφλή κοινωνική βία και την κατάχρηση της εξουσίας.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ (Γεράσιμος Ρήγας) Ελπίζω ο θεατής να δει την ταινία σαν ένα θεατρικό έργο, η ένα ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ και με αυτό εννοώ ότι ή έμφαση της ταινίας είναι στον λόγο. Ο Ρομπέρ Μπρεσόν έλεγε πως “η ακοή είναι πολύ πιο δημιουργική από την όραση”…

Ο Γεράσιμος Ρήγας εμφανίστηκε στα ελληνικά κινηματογραφικά πράγματα το 2008, με την ταινία «Πάρβας, Αγονη Γραμμή» και αυτοστιγμεί αναγνωρίστηκε ως ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ντοκιμαντερίστες που βγήκαν από αυτήν τη χώρα.

Στοιχεία Ταινίας  «100»
Τίτλος: 100
Σκηνοθεσία, Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γεράσιμος Ρήγας
Μοντάζ:  Χρόνης ΘεοχάρηςΉχος: Αντώνης Σαμαράς
Παραγωγός : Μάρκος Γκαστίν, Minimal Films
Παραγωγή: ΕΡΤ, με την ενίσχυση του ΕΚΚ.
Έτος παραγωγής: 2012
Χώρα παραγωγής: Ελλάδα
Γλώσσα: Ελληνικά
Διάρκεια: 61 Λεπτά
Είδος ταινίας: Ντοκιμαντέρ

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (Μάρτιος 2012)

Για να αναλάβουν τις εκδρομές τους

Του Κώστα Oνισένκο

Οργανωμένη ολονύκτια εξόρμηση μετά… αλκοόλ πραγματοποίησαν πριν από λίγες ημέρες ανήλικοι μαθητές από τα βόρεια προάστια με στόχο τη «συγκέντρωση χρημάτων για την πενθήμερη εκδρομή». Λεωφορεία που είχαν μισθωθεί για τον σκοπό αυτό έκαναν «στάση» σε διάφορες περιοχές «μαζεύοντας»  παιδιά, κυρίως της Γ΄ Λυκείου, καταλήγοντας σε συγκεκριμένο κέντρο της παραλιακής λίγο πριν από τα μεσάνυχτα. Η επιστροφή είχε κανονιστεί για λίγο πριν από τα ξημερώματα.

Τέτοιου είδους δρομολόγια, βεβαίως, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα όχι μόνον ως προς τη νομιμότητά τους, καθώς η διάθεση αλκοόλ σε ανήλικους απαγορεύεται ρητώς, αλλά και ως προς την ασφάλεια των μαθητών, επισημαίνουν στην «Κ» εκπαιδευτικοί και γονείς.

Υπάρχει θέμα με τις σχολικές εξορμήσεις. Τι κι αν οι εγκύκλιοι του υπουργείου προσπαθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Μερικοί δεν καταλαβαίνουν από κρίση… Κι αντί ως εκπαιδευτικοί να δίνουν το καλό παράδειγμα, οργανώνουν πολιτιστικές εξορμήσεις στο Μπάνσκο της Βουλγαρίας! Ετσι έμαθα κι εγώ κατά που πέφτει. Άλλοι χτίζουν ντεμέκ περιβαλλοντικά γύρω από μία εκδρομή.  Άλλοι πάλι εξασφαλίζουν free εισιτήρια για την οικογένεια κι άλλοι διατηρούν το μονοπώλιο των εκδρομών εξωτερικού επί σειρά ετών στο σχολείο τους. Συνάδελφοι μήπως φέτος να μέναμε λίγο Ελλάδα; Οι οικογένειες έχουν γονατίσει, δεν αντέχουν τα παρακάλια των παιδιών τους για την “πενταήμερη”. Κι επιτέλους αυτές τις μικρο-διαφθορές μπορούμε να τις σταματήσουμε;

Πώς οργανώνονται οι εξορμήσεις; Εκπρόσωποι τουριστικών γραφείων προσεγγίζουν τα προεδρεία των 15μελών συμβουλίων, προτείνοντας να αναλάβουν μια τέτοια «εξόρμηση» στοχεύοντας λίγους μήνες αργότερα, να «κλείσουν»  και την πενθήμερη εκδρομή. Σύμφωνα με μαρτυρίες, τα συγκεκριμένα γραφεία διατηρούν καλές σχέσεις με μέλη των μαθητικών συμβουλίων, ενώ οι ίδιοι οι τελειόφοιτοι μυούν στα «κόλπα» τα παιδιά της Β΄ και της Α΄ Λυκείου, προκειμένου αργότερα να αναλάβουν εκείνα τις επαφές «Πρόκειται για μια αθλιότητα. Συνέχεια »

Το Αρχείο του Αλεξανδρινού ποιητή, στα χέρια της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, σε νέα εποχή

Της Γιουλης Επτακοιλη

Ηταν η καλή είδηση των τελευταίων ημερών: Το Αρχείο Καβάφη μπαίνει σε νέα εποχή. Με μια κίνηση υψηλού συμβολισμού, το κοινωφελές Ιδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης προχώρησε στην απόκτηση του Αρχείου, εξασφαλίζοντας την παραμονή του σε ελληνικά εδάφη. Ενδιαφέρον είχε εκδηλωθεί από σοβαρούς διεκδικητές, διάσημα ακαδημαϊκά ιδρύματα και πέραν του Ατλαντικού. Το Αρχείο Καβάφη αποτελεί μοναδική περίπτωση στα ελληνικά γράμματα, όσο μοναδικός ποιητής και άνθρωπος ήταν και ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο οποίος τακτοποίησε και οργάνωσε τα κατάλοιπά του, λογοτεχνικά και προσωπικά, για να καθοδηγήσει τη μελλοντική έρευνα του έργου του και να διασφαλίσει την υστεροφημία του.

Το υλικό του αρχείου, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει ποιήματα (πρωτότυπα, μεταφράσεις σχόλια, σε ποιήματα), πεζά λογοτεχνικά και φιλολογικά, αλληλογραφία, ημερολόγια, το αρχείο της «Αλεξανδρινής Τέχνης» (του περιοδικού που εξέδιδε ο Καβάφης), καθώς και προσωπικά αντικείμενα του ποιητή. Ως προς τις ακραίες χρονολογίες συγκρότησης του Αρχείου, το παλαιότερο τεκμήριο είναι του 1850 (επιστολή του θείου του ποιητή, Γεωργίου Καβάφη, με την οποία ο πατέρας του Κωνσταντίνου αποστέλλεται στην Αλεξάνδρεια για να διευθύνει τον αλεξανδρινό κλάδο της οικογενειακής επιχείρησης). Τελευταία τεκμήρια, του 1933, είναι τα σημειώματα με τα οποία επικοινωνούσε ο ποιητής με τους οικείους του κατά τις τελευταίες ημέρες της ζωής του στο Ελληνικό Νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας και το χειρόγραφο του τελευταίου του ποιήματος «Εις τα περίχωρα της Αντιοχείας». Συνέχεια »

Του Ηλία Mαγκλίνη

«Φυσικά και είναι αλήθεια· το είδα στο Διαδίκτυο». Αυτός είναι ο τίτλος πρόσφατου άρθρου που συνέγραψε ο Παναγιώτης Μεταξάς, καθηγητής Computer Science στο Wellesley College της Μασαχουσέτης με τη συνάδελφό του Eni Mustafaraj. Ο τίτλος ενέχει μιαν ειρωνεία και το εν λόγω άρθρο προέκυψε όταν ο Π. Μεταξάς συνειδητοποίησε ότι οι φοιτητές του είχαν μεγάλη δυσκολία στο να αποδεχθούν ότι οι πληροφορίες που λαμβάνουν από το Διαδίκτυο μπορεί να μην είναι έγκυρες και ότι, σε κάθε περίπτωση, απαιτείται διασταύρωση εκ μέρους τους.

Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ο Π. Μεταξάς έθιξε ένα τεράστιο ζήτημα αναφορικά με την εγκυρότητα αυτού του αχανούς ωκεανού πληροφοριών του Παγκόσμιου Ιστού: σε ποιο βαθμό μπορεί ο κάθε χρήστης να εμπιστεύεται την είδηση που διαδίδεται μέσω Διαδικτύου και σε ποιο βαθμό επίσης μπορεί να διερευνήσει την εγκυρότητά της; Κατά καιρούς, έχουν «ανεβεί» και διαδοθεί απίθανες φήμες και ισχυρισμοί, οι οποίοι ανακυκλώθηκαν σχεδόν παθητικά ακόμα και από ιστοσελίδες παραδοσιακών μέσων επικοινωνίας. Ενδεικτικά, να αναφέρουμε ότι πριν πεθάνει ο θεατρικός συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης, διάφορα μπλογκ και σάιτ μετέδωσαν την ψευδή είδηση ότι είχε αφήσει την τελευταία του πνοή και η είδηση ανακυκλώθηκε από ορισμένα σάιτ έγκυρων εφημερίδων. Κάπως ανάλογα, μέσω ενός «τρολ» (ανώνυμου κατά κανόνα χρήστη που σκόπιμα μπορεί να σπείρει ψευδείς ειδήσεις με στόχο την βλάβη ή απλώς τον εκνευρισμό κάποιου προσώπου), ανακοινώθηκε πριν από έναν περίπου χρόνο ότι ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης είχε αυτοκτονήσει! Το νέο έγινε δεκτό με αρκετή επιφύλαξη και λίγες ώρες αργότερα, η αλήθεια αποκαταστάθηκε. Ομως και σε διεθνές επίπεδο, ο Π. Μεταξάς αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό Science, ένα ψευδές «τιτίβισμα» στο Twitter, όπου ανακοινωνόταν ο θάνατος του Σύρου προέδρου Ασαντ. «Η είδηση αναμεταδόθηκε από μερικούς δημοσιογράφους και μέσα σε μία ώρα οι τιμές του πετρελαίου αυξήθηκαν κατά ένα δολάριο». Συνέχεια »