Terra Computerata

Γνωστές και άγνωστες πτυχές της ζωής της μεγαλύτερης σοπράνο του εικοστού αιώνα, Μαρίας Κάλλας φωτίζει το επεισόδιο της σειράς “Έλληνες του πνεύματος και της τέχνης”, που παρουσιάζει ο Μάριος Φραγκούλης με γυρίσματα στην Αθήνα, στη Νέα Υόρκη και στο Παρίσι. Η μεγαλύτερη σοπράνο του εικοστού αιώνα, που με το μοναδικό τρόπο ερμηνείας της, άλλαξε την ιστορία της όπερας. Η τραγουδίστρια που η φωνή της χαρακτηρίστηκε θεϊκή και οι ερμηνείες της έγιναν συνώνυμο της τελειότητας. Της γυναίκας που, σαν την αγαπημένη της ηρωίδα Νόρμα, αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στην τέχνη της, δόθηκε με πάθος στον έρωτα και είχε ένα τέλος τραγικό. Συνέχεια »

Η Μηχανή του χρόνου παρουσιάζει ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τα έργο του μεγάλου πολιτικού και διπλωμάτη, που συγκρούστηκε με τις αυταρχικές υπερδυνάμεις της εποχής και υπερασπίστηκε τα συμφέροντα των υπόδουλων Ελλήνων.
Σε μια εποχή γεμάτη από επαναστάσεις και πολιτειακές ανατροπές, ο Κερκυραίος αριστοκράτης, κατάφερε να οργανώσει με επιτυχία την άμυνα της Λευκάδας, ενάντια στον Αλή Πασά και σύντομα να ανελιχτεί στη θέση του Υπουργού εξωτερικών της Ρωσικής αυτοκρατορίας. Καθοριστικός είναι ο ρόλος του στη δημιουργία του κράτους της Ελβετίας και στη διατήρηση της ειρήνης στην Ευρώπη στις αρχές του 19ου αιώνα.
Η έρευνα ρίχνει φως στη σκληρή σύγκρουσή του, με τον διαβόητο ανθέλληνα καγκελάριο Μέττερνιχ και στη διάσωση της ελληνικής επανάστασης από τους αδίστακτους ηγέτες της Ιεράς Συμμαχίας, που δεν ήθελαν να αλλάξει το στάτους κβο της Ευρώπης.
Για πρώτη φορά παρουσιάζονται άγνωστα ντοκουμέντα για τον μοναδικό και ανεκπλήρωτο έρωτα της ζωής του με την ελληνομολδαβή Ρωξάνδρα Στούρτζα. Μια θυελλώδης σχέση που έμεινε στο παρασκήνιο και σημάδεψε την ζωή του Καποδίστρια. Συνέχεια »

Παρά τον κατακλυσμό και την έλλειψη μαζικών μέσων συγκοινωνίας (perfect timing) όλοι οι μαθητές ήρθαν και μας συγκίνησαν με τις αναγνώσεις τους.

Τα Αδέλφια Τάδε μας χάρισαν τις ερμηνείες τους και ο Δημήτρης Αθηνάκης διάλεξε τρία δυνατά ποιήματα, Δύο της Τζένης Μαστοράκη κι ένα του Αργύρη Χιόνη, συμμετέχοντας στην εκδήλωση.

Νομίζω ότι όλοι μαζί χτες επιβεβαιώσαμε ότι η ποίηση είναι το αντίδοτο στην αναρχία και την απώλεια νοήματος που απειλούν τη νεωτερική κοινωνία.

Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συνέβαλαν. Σε αυτούς που απείχαν… εκείνοι έχασαν.

Περισσότερα

Μαθητές σχολείων της Δ΄Διεύθυνσης απαντούν στην κρίση διαβάζοντας τα ποιήματα της επιλογής τους.

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013 στο 3ο ΓΕΛ Π. Φαλήρου.

Περισσότερα

Ευχαριστούμε την πρώην μαθήτρια του 3ου ΓΕΛ Π. Φαλήρου Κωνσταντίνα Σχινά για τη δημιουργία της αφίσας.

Όπως σας είχα εκμυστηρευθεί σε παλιότερη ανάρτηση η νέα μου θέση έχει πολλά να με διδάξει. Στο παρελθόν κορόιδευα τη φίλη μου την Κ. η οποία απαντά το υπηρεσιακό της τηλέφωνο με ένα σκαιό τρόπο. Εκφωνεί ένα  “λέγετε” που κάπως παραπέμπει σε άλλα πιο χακί περιβάλλοντα. Νομίζω ότι είμαι κοντά στο να υιοθετήσω τους τρόπους της. Γιατί πως να απαντάς μειλίχια, όταν με το που σηκώνεις το τηλέφωνο μία κυρία σε αποκαλεί φασίστρια; Αυτή η γλυκιά προσφώνηση ακολουθήθηκε από τη συμβουλή να πάω να μείνω στον Άγιο Παντελεήμονα. Κι εγώ τη ρώτησα: “μα φασίστρια στον Άγιο Παντελεήμονα, δεν είναι λίγο επικίνδυνο;”.

Μετά ήρθε και η ονομαστική καταγγελία της ΕΛΜΕ, η οποία ειρήσθω εν παρόδω, ουδέποτε επιβεβαίωσε τα καταγγελλόμενα. Δεν μπήκε καν στον κόπο να ακούσει την άλλη πλευρά. Με τη γνωστή ξύλινη γλώσσα μας ζήτησε να εγκρίνουμε όλα τα πολιτιστικά προγράμματα που έχουν υποβληθεί. Ακόμα και τα γονατογραφήματα, γιατί οι συνάδελφοι δίνουν εθελοντικά το χρόνο τους.

Άλλος πάλι “συνάδελφος” σε επόμενο χαριτωμένο τηλεφώνημα μου είπε επί λέξει: “Οτι και να κάνετε εγώ ταξίδι στην Ιταλία, θα πάω”. Και κάπου εκεί επιβεβαιώνομαι ότι τελικά “εδώ είναι το ταξίδι”.

Διαβάζω όμως ότι “Από κοινοτικούς πόρους εξασφαλίσαμε περίπου 60 εκατομμύρια ευρώ και από το τέλος Φεβρουαρίου διακόσιοι πενήντα χιλιάδες μαθητές δημοτικών σχολείων σε όλη την επικράτεια θα έχουν τη δυνατότητα της διάθεσης ενός φρούτου, ενός γάλακτος, ενός τοστ, καθημερινά”. Πώς από το επιδοτούμενο τοστάκι στα Δημοτικά περνάμε στα Γυμνάσια και Λύκεια σε πολυήμερες εκδρομές εξωτερικού;

Υπάρχουν τελικά Ελλάδες πολλών ταχυτήτων. Ταξιδεύουμε για να ξεχάσουμε; Είναι αυτά ταξίδια για τον πόνο του άλλου;

Πόσα σχολεία μας ασχολήθηκαν με εθελοντικές δράσεις; Πόσα ανέπτυξαν πρωτοβουλίες για να στηρίξουν την κοινότητα;

Παραθέτω ένα απόσπασμα: ” Tί αποτελεί την ουσία της κρίσης

Έφτασα τώρα στο σημείο που μπορώ να υποδείξω με συντομία τι αποτελεί για μένα την ουσία της κρίσης της εποχής μας. Αφορά τη σχέση του ατόμου με την κοινωνία. Το άτομο απέκτησε τώρα πιο μεγάλη επίγνωση της εξάρτησής του από την κοινωνία. Αλλά δεν αντιλαμβάνεται αυτή την εξάρτηση σαν ένα θετικό εφόδιο, σαν ένα οργανικό δεσμό, σαν μια προστατευτική δύναμη, αλλά μάλλον σαν μια απειλή για τα φυσικά του δικαιώματα ή ακόμη και για την οικονομική του ύπαρξη. Επιπλέον η θέση του στην κοινωνία είναι τέτοια που οι εγωιστικές τάσεις της ψυχοσύνθεσης του τονίζονται διαρκώς, ενώ οι κοινωνικές του τάσεις, που από τη φύση τους είναι ασθενέστερες, επιδεινώνονται βαθμιαία. Όλες οι ανθρώπινες υπάρξεις, όποια κι αν είναι η θέση τους στην κοινωνία, υποφέρουν από αυτή τη διαδικασία της επιδείνωσης. Φυλακισμένοι, χωρίς να το ξέρουν, από τον ίδιο τους τον εγωισμό νιώθουν ανασφαλείς, μόνοι και στερημένοι από την κοινή, απλή και χωρίς πολυπλοκότητες απόλαυση της ζωής. Ο άνθρωπος μπορεί να βρει νόημα στη ζωή του, καθώς είναι σύντομη και επισφαλής, μόνο μέσα από την αφιέρωσή του στην κοινωνία.

Η εκπαίδευση του ατόμου, μαζί με την προώθηση των εσωτερικών του δυνατοτήτων, θα έπρεπε να προσπαθεί να του αναπτύξει μια αίσθηση υπευθυνότητας για τους συνανθρώπους του αντί να επικροτεί τη δύναμη και την επιτυχία στη σημερινή κοινωνία”.

(Out Of My Later Years από τον Albert Einstein, σελ 125-130)

Αλλά για μερικούς εκπαιδευτικούς το νόημα εντοπίζεται στα αφορολόγητα του αεροδρομίου. Εκτός κοινωνίας, εκτός πραγματικότητας.

Καλό σας ταξίδι, “συνάδελφοι”.