Προσωπική ανάμνηση: δεκαεννέα ετών, στη βορειοανατολική Αγγλία, μόλις έχουν γίνει οι εγγραφές στο τοπικό πανεπιστήμιο. Βυθισμένος στο άγχος για το μέλλον – ένα άγχος υπαγορευμένο από την υπαρξιακή, σχεδόν, αγωνία των γονιών για το μέλλον: «Τι δουλειά θα κάνεις σπουδάζοντας Humanities; Φέρε σύντομα τη βεβαίωση από τη γραμματεία να την πάμε στη στρατολογία για την αναβολή» και τα λοιπά – και δεν ήμουν βέβαια η μοναδική περίπτωση, αλλά μάλλον ο κανόνας. Από περιέργεια, ρώτησα έναν τυχαίο (και διόλου εύπορο) Αγγλο συμφοιτητή: Τι θα κάνεις μετά το πτυχίο; Ανασήκωσε τους ώμους: «Μπορεί να πάω για λίγο στην Αίγυπτο να διδάξω αγγλικά, θα ταξιδέψω και μετά μπορεί να γυρίσω για μεταπτυχιακό – βλέπουμε». Ηταν ένα σοκ. Αυτή η αίσθηση ανοιχτών οριζόντων και προοπτικής μπροστά τους, καμία ασφυκτική πίεση από τους (άφαντους) γονείς, το πτυχίο να συνεπάγεται αυτομάτως δουλειά, ο εγκλεισμός στη λεγόμενη «παραγωγή» να σε περιμένει στη γωνία. Κι ούτε άγχη για αναβολές και θητείες για τους άντρες, αλλά ούτε και άγχος για τις κοπέλες, να γυρίσουν πίσω, να κάνουν καριέρα – αλλά και οικογένεια. Εννοείται ότι η πίεση του υπερπροστατευτικού Ελληνα γονιού δεν ήταν παρά η μικρογραφία μιας γενικότερης πίεσης μέσα στην τρομακτικά ανασφαλή ελληνική κοινωνία. Διαβάστε και το σχετικό άρθρο Helicopter parents
Αρχείο για 4 Ιανουαρίου, 2009Ιαν
04
2009
 
Σαν να μην άλλαξε τίποταΑναρτήθηκε από terracomputerata στο εκπαίδευση, Ελλάδα, σχολείο, με ετικέτες: υπερπροστατευτικοί γονείςΙαν
04
2009
Όταν η τεχνολογία τρομοκρατείΑναρτήθηκε από terracomputerata στο έρευνα, Τ.Π.Ε., με ετικέτες: Pew Internet Project, έρευνα Μήπως σας προκαλεί άγχος το ενδεχόμενο ο υπολογιστής σας να μην ανάψει την επόμενη φορά που θα πατήσετε το κουμπί, μήπως το μπλοκάρισμα του πολύτιμου blackberry σας αρκεί για να σας λούσει κρύος ιδρώτας; Οταν στην οθόνη του κομπιούτερ σας εμφανίζεται ένα εντελώς ακαταλαβίστικο μήνυμα, νιώθετε ηττημένος και δεν έχετε το θάρρος ούτε να δοκιμάσετε να επισκευάσετε τη βλάβη; Σύμφωνα με το Pew Research Center?s Internet & American Life Project, η διάθεση και ευκολία με την οποία αντιμετωπίζουμε την τεχνολογία αλλά και τα συναισθήματα που αυτή μας γεννά, έχει απόλυτη και άρρηκτη σχέση με την ηλικία μας. Το να μεγαλώνεις, να ενηλικιώνεσαι και να εξοικειώνεσαι με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, περικυκλωμένος από αυτή σε κάθε έκφραση της ζωής σου, δεν σημαίνει μόνο ότι γνωρίζεις πώς να τη χρησιμοποιείς. Σημαίνει, κατά κύριο λόγο, ότι δεν σε τρομάζει όταν κάτι για οποιονδήποτε λόγο πάει στραβά, ότι κάθε βλάβη δεν είναι ένας πραγματικός εφιάλτης. Προβλήματα προσαρμογής Ειδικότερα, το 85% των ατόμων ηλικίας από 18 έως 29 ετών ανέφερε ότι μπορούσε να διορθώσει τις βλάβες, ενώ μόλις το ένα τρίτο ένιωθε ότι δεν γνώριζε ή δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να βελτιώσει την κατάσταση. Tο 52% των ενηλίκων ηλικίας από 30 ετών και άνω ανέφερε ότι αποθαρρυνόταν εύκολα από τις προσπάθειες αποκατάστασης της λειτουργίας, το 44% ότι βρισκόταν σε σύγχυση σχετικά με το τι έπρεπε να κάνει και το 67% έλεγε πως ένιωθε εμπιστοσύνη στις ικανότητές του. Ενήλικες από 30 έως 49 ετών είχαν μικρότερες πιθανότητες να «τα χάσουν» μπροστά στο τεχνικό πρόβλημα. Επίσης, στην τελευταία μελέτη καταγράφεται σαφής διαφορά στον τρόπο αντιμετώπισης της τεχνολογίας ανάμεσα στα δύο φύλα. Οι άνδρες νιώθουν ότι έχουν τα πράγματα υπό έλεγχο κι ότι μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματα που παρουσιάζονται περισσότερο απ? ό, τι οι γυναίκες (76% έναντι 68%), αλλά νιώθουν ακριβώς την ίδια αδυναμία και ανυπομονησία όταν τελικά εμφανίζεται η αναπόφευκτη βλάβη. Άρθρο των Times στην Καθημερινή Ιαν
04
2009
Πεθαίνοντας στη ΓάζαΑναρτήθηκε από terracomputerata στο blogs, web 2.0, Διαδίκτυο, με ετικέτες: Γάζα, Παλαιστίνιοι, πόλεμος
Ιαν
04
2009
Ηρωας της κιθάραςΑναρτήθηκε από terracomputerata στο μουσική, παιχνίδι, Τ.Π.Ε., με ετικέτες: μουσική, παιχνίδιOι σειρές των παιχνιδιών «Guitar Hero» και «Rock Band» προσφέρουν τη (σχεδόν) αληθινή εμπειρία σε εκείνους που ονειρεύονται να ακολουθήσουν τα χνάρια μεγάλων μουσικών όπως ο Σλας, ο Κιθ Ρίτσαρντς ή ακόμα και ο Τζορτζ Χάρισον. Με ένα τηλεχειριστήριο στο χέρι, που έχει το σχήμα ηλεκτρικής κιθάρας, παίζεις τα αγαπημένα σου τραγούδια, σολάρεις όπως ο Ανγκους Γιανγκ των AC/DC και παίζεις τα βασικά ριφ του Τζο Πέρι των Aerosmith. Ιαν
04
2009
Σιγά μην κλάψωΑναρτήθηκε από terracomputerata στο youtube, Ελλάδα, μουσική, με ετικέτες: Αγγελάκας, μουσικήΗ εναλλακτική κουλτούρα, τα δίκτυα, οι παρέες, το κοινοτικό πνεύμα των νεοτέρων, αρχίζουν να διαχέονται στο υπόλοιπο, ημιαναίσθητο σώμα της κοινωνίας. Τα ραδιόφωνα ανακαλύπτουν εγχώρια σκα και ραπ, παραμερίζουν λιγάκι την κουρτίνα του σκυλοπόπ που μας τυφλώνει, στον Μελωδία και στο YouΤube, στο αυτοκίνητο, μες στον διαυγή Δεκέμβρη, ακούμε δοξαστικό το «Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ» από μια οργιώδη μπάντα με έγχορδα και πνευστά, με έναν ακατάβλητο γκριζομάλλη τραγουδιστή: ο σχεδόν πενηντάρης Αγγελάκας συνομιλεί με τους εικοσάρηδες και τους λυκειακούς χούντις. Ενα τραγούδι καθρεφτίζει τον Καιρό. |
|
Άρθρα (RSS)