Είναι γεγονός ότι η κατάσταση στην ελληνική κοινωνία είναι τραγική. Διαφθορά, συναλλαγή σε όλα τα επίπεδα, αυθαιρεσία, κατάχρηση της οποιασδήποτε έστω και μικρής εξουσίας ασκούμε, έλλειψη οράματος για το μέλλον και δυσοίωνες προοπτικές. Και όσα συμβαίνουν σήμερα στα πανεπιστήμια μπορεί να ερμηνεύονται από κάποιους σαν σημάδια αμφισβήτησης του συστήματος, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για συμπτώματα των ίδιων ασθενειών που μαστίζουν την κοινωνία μας. Αυτό που επιβάλλεται να κάνουμε ως πανεπιστημιακοί είναι να δώσουμε το παράδειγμα ώστε να δημιουργηθούν στα ανώτατα ιδρύματα θύλακοι μειωμένης εντροπίας, οι οποίοι στο πλαίσιο της όποιας αυτονομίας μας ορίζεται, να βρίσκονται έστω και λίγα βήματα μπροστά από τον κοινωνικό χώρο που μας περιβάλλει, μικρές οάσεις, παραδείγματα προς μίμηση για τα νέα παιδιά.
Θα πρέπει να δώσουμε στους νέους την ελπίδα μιας νέας κατεύθυνσης μέσα στο πανεπιστήμιο. Να μιλήσουμε δηλαδή τη γλώσσα της ειλικρίνειας και της αλήθειας, έστω κι αν ακούγεται σκληρή, να πάψουμε να χαϊδεύουμε αφτιά, είτε αυτά είναι τα δικά μας είτε είναι των άλλων. Να μην ανεχόμαστε συμβιβασμούς στην αξιοκρατία. Να δείχνουμε πρώτοι εμείς ότι απαιτούμε την αλλαγή και τη βελτίωση και να μην οχυρωνόμαστε πίσω από προνόμια και κεκτημένα, και να σεβόμαστε χωρίς συμβιβασμούς και σκοπιμότητες την εντολή που μας έδωσε ο ελληνικός λαός, ο οποίος και μας πληρώνει από το υστέρημά του: να παρέχουμε δηλαδή στα παιδιά του τα περισσότερα δυνατά εφόδια ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τη ζωή με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις.
Τη θέση του μαυροπίνακα πήρε ειδικός διαδραστικός πίνακας στο δημοτικό σχολείο Λεχόβου Φλωρίνης. Κιμωλίες και σπόγγοι έδωσαν τη θέση τους σε μολύβι-ποντίκι που λειτουργεί με τεχνολογία blue tooth, τα συμβατικά βιβλία σε ηλεκτρονικά βιβλία, ενώ με τη βοήθεια ενός συνδεδεμένου με το Ιντερνετ υπολογιστή πραγματοποιούνται εικονικές εκδρομές σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Το εγχείρημα του διευθυντή και δασκάλου του σχολείου κ. Στ. Πασπάλη ενθουσίασε μαθητές και γονείς.
Με κόστος μόλις 1.200 ευρώ που κάλυψε το ίδιο το σχολείο, εξοστρακίστηκαν απ’ τη σχολική τάξη οι κιμωλίες και οι σπόγγοι, και τη θέση τους πήραν ένα διαδραστικό μολύβι που λειτουργεί με τεχνολογία blue tooth, ένας υπολογιστής και ένας προβολέας (προτζέκτορας). Με τη βοήθεια μιας ισχυρής και γρήγορης σύνδεσης στο Διαδίκτυο μέσω δορυφόρου, κάνουν εικονικές εκπαιδευτικές εκδρομές όποτε το απαιτούν τα μαθήματά τους, δηλαδή σχεδόν καθημερινά!
Κατά τη διάρκεια της κεντρικής του ομιλίας στη διεθνή έκθεση Consumers Electronics Show 2009, στο Λ. Βέγκας, ο Steve Ballmer, Chief Executive Officer της Microsoft, ανακοίνωσε τη διάθεση της δοκιμαστικής (beta) έκδοσης του λειτουργικού συστήματος Windows 7, καθώς και τη διάθεση της νέας έκδοσης του Windows Live, της πλατφόρμας υπηρεσιών και εφαρμογών για την επικοινωνία στο διαδίκτυο. Τα νέα Windows 7 και το Windows Live διευκολύνουν ακόμα περισσότερο την επικοινωνία, την κοινή χρήση αρχείων και τη διεκπεραίωση εργασιών.
Η δοκιμαστική αυτή έκδοση θα είναι διαθέσιμη και μέσω της ιστοσελίδας www.Microsoft.com/windows7 από τις 9 Ιανουαρίου για όσους καταναλωτές επιθυμούν να τη δοκιμάσουν.Παράλληλα, η Microsoft ανακοίνωσε και την παγκόσμια διάθεση της σουίτας Windows Live, που προσφέρει αποτελεσματικότερη οργάνωση στο διαδίκτυο, μέσω ενός διαδικτυακού τόπου και ενός λογαριασμού (username & password). Αξίζει να σημειωθεί ότι το ανανεωμένο Windows Live – στο οποίο περιλαμβάνεται και το ιδιαίτερα δημοφιλές Windows Live Messenger – με το Windows Live Mail και το Windows Live Photo Gallery, συνεργάζεται με πάνω από 50 από τις πιο δημοφιλείς διαδικτυακές υπηρεσίες.
Σαν σήμερα γεννιέται η Σιμόν ντε Μποβουάρ (γαλλικά: Simone de Beauvoir, 9 Ιανουαρίου 1908 – 14 Απριλίου 1986). Ήταν μια Γαλλίδα συγγραφέας, φιλόσοφος και φεμινίστρια. Υπήρξε σύντροφος του διάσημου υπαρξιακού φιλοσόφου Ζαν-Πωλ Σαρτρ.Το γνωστότερο έργο της υπήρξε “Το Δεύτερο Φύλο”, μια φεμινιστική υπαρξιακή ανάλυση της γυναικείας ύπαρξης και της καταπίεσης των γυναικών.
Εναν πιγκουίνο, μια φώκια, ένα ανθρώπινο χέρι… Τι θα περιμένατε άραγε να βρείτε στο στομάχι ενός μεγάλου λευκού καρχαρία; Επιστήμονες στη Νέα Ζηλανδία πρόκειται να προβούν αύριο σε νεκροτομή ενός θηλυκού μεγάλου λευκού καρχαρία μήκους 3 μέτρων και βάρους 300 κιλών, στο Μουσείο του Όκλαντ. Είναι η πρώτη φορά που θα διενεργηθεί νεκροτομή ενώπιον 1.000 ανθρώπων και θα μεταδοθεί μέσω του Ίντερνετ. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα καταφέρουν έτσι να μάθουν περισσότερα για ένα από τα λιγότερο γνωστά του ωκεανού. «Είναι συναρπαστικό, ουδέποτε έως τώρα έχουμε κάνει κάτι τέτοιο μπροστά σε κοινό», λέει ο Τομ Τρνσκι, έφορος του Μουσείου του Όκλαντ. «Είναι σπάνια ευκαιρία για μας. Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή αυτών των κορυφαίων ?αρπακτικών? του ωκεανού και ελπίζουμε να μάθουμε περισσότερα για το πρόσφατο παρελθόν αυτού του καρχαρία». Η νεκροψία θα διαρκέσει δύο ώρες. «Ενδιαφερόμαστε για το περιεχόμενο της κοιλιάς του για να διαπιστώσουμε τι είχε φάει. Μπορεί να είναι φώκιες, πιγκουίνοι, ψάρια, ακόμη και λίπος φάλαινας» λέει ο Τρνσκι, που προσθέτει ότι θα ερευνηθούν και τα αναπαραγωγικά του όργανα. «Ελπίζουμε ότι δεν θα βρούμε ανθρώπινα κομμάτια, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς».
Περισσότερο από το 50% των εφήβων που διατηρούν προφίλ στην ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης MySpace, «ανεβάζουν» φωτογραφίες ή πληροφορίες που προβάλλουν τη βία, το σεξ και τη χρήση ναρκωτικών. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε μεγάλο δείγμα προφίλ χρηστών, σύμφωνα με την οποία το 24% αναφερόταν σε σεξουαλικές πράξεις, το 41% σε ναρκωτικές ουσίες και το 14% σε άσκηση βίας. Η Μέγκαν Μορένο, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν των ΗΠΑ παρατηρεί ότι στην εφηβική ηλικία πολλοί δεν αντιλαμβάνονται την έκθεση προσωπικών δεδομένων στο Διαδίκτυο και τους κινδύνους που κρύβει: «Αν οι νέοι καταλάβουν ότι το να ανεβάζουν στο internet ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τούς εκθέτει σε κίνδυνο, τότε ίσως αλλάξει η τάση αυτή». Οι υπεύθυνοι πάντως του MySpace αρνήθηκαν να κάνουν οποιοδήποτε σχόλιο.
Ψυχολόγοι και σχολικοί σύμβουλοι στο σχολείο, περισσότερη επικοινωνία, πλαίσιο «επίσκεψης» των ίντερνετ καφέ είναι μερικά από τα αιτήματα που έχει εντοπίσει ο Συνήγορος του Παιδιού στις κατά καιρούς επισκέψεις του στα σχολεία. Με αφετηρία τέτοια ζητήματα, και τη διάθεση να αφουγκραστεί τις ανησυχίες και να ακούσει τις ιδέες των μαθητών, ο Συνήγορος του Παιδιού συνέστησε την Ομάδα Εφήβων (www.0-18.gr). Ο διάλογος που ανοίγουν τα 33 μέλη του, 16 αγόρια και 17 κορίτσια 13 έως 17 ετών αυτό το Σαββατοκύριακο 10 και 11/1/09 είναι περισσότερο επίκαιρος από ποτέ, έναν μήνα μετά την κάθοδο των μαθητών στους δρόμους με διεκδικήσεις για την παιδεία και την εξασφάλιση του εργασιακού τους μέλλοντος.
Η πρώτη συνάντηση «αποτελεί περισσότερο συνάντηση γνωριμίας μεταξύ τους και με τον θεσμό και ενδεχομένως να καταρτιστεί το πλάνο των δράσεων της χρονιάς» εξηγεί στην «Κ» ο Συνήγορος του Παιδιού, κ. Γιώργος Μόσχος. Ανάμεσα στη μεθαυριανή συνάντηση και εκείνη που θα ακολουθήσει στη Θεσσαλονίκη στις 13/3/09 «προτείνουμε να πραγματοποιήσουν δράσεις τα σχολεία. Επιθυμία μας είναι να ενεργοποιηθούν τα παιδιά σε θέματα που τα αφορούν, ούτως ώστε μέσα από αυτήν τη διαδικασία να δούμε πώς μπορούν να προωθηθούν θεσμικά κάποια από αυτά τα ζητήματα», καταλήγει. Ο θεσμός της «Ομάδας Εφήβων» λειτουργεί με επιτυχία σε χώρες όπως η Ιρλανδία, το Ην. Βασίλειο, το Βέλγιο, η Ισπανία αλλά και οι σκανδιναβικές χώρες.
Τα μέλη επελέγησαν έπειτα από κλήρωση μεταξύ 410 συμμετοχών και η επιλογή έγινε σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας.
Οι καλές επιδόσεις στο πανεπιστήμιο, οι τίτλοι σπουδών, η ερευνητική εργασία φαίνεται ότι δεν παίζουν κανένα ρόλο στην Ελλάδα, αν έχεις την «ατυχία», το διαβατήριό σου να αναγράφει ως τόπο καταγωγής κάποια χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πολλοί αξιόλογοι ξένοι επιστήμονες δεν μπορούν να εργαστούν στη χώρα μας, λόγω των προσκομμάτων που δημιουργεί η μεταναστευτική νομοθεσία.
«Η ελευθερία μετακίνησης του ανθρώπου είναι αναφαίρετο δικαίωμα, κι όμως μου το στερούν συστηματικά», δήλωσε στην «Κ» η φοιτήτρια Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ, 24χρονη Μπρουνίλντα Λάνα από το Τεπελένι της Αλβανίας, αναφερόμενη στις απελπιστικές καθυστερήσεις για την έκδοση της άδειας παραμονής της με αποτέλεσμα να φτάνει πάντα στα χέρια της ληγμένη.
Από το 1997 που ήρθε στη χώρα μας μέχρι σήμερα που είναι φοιτήτρια έζησε και ζει το θέατρο του παραλόγου. Δεν έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Εράσμους», δεν μπορεί να συμμετέχει σε εκπαιδευτικές εκδρομές στο εξωτερικό ούτε και να επισκεφτεί την έδρα της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, μολονότι είχε επιλεγεί μαζί με άλλους επτά συμφοιτητές της. Και βεβαίως η επιστροφή της στην Αλβανία για να επισκεφτεί την οικογένειά της είναι κάθε φορά μια περιπέτεια.
Τώρα θα μου πείτε εδώ τραβάς του λιναριού τα πάθη επειδή γεννήθηκες στην Ελλάδα δε θα φροντίζαμε οι ξένοι μας να πάρουν μία γεύση της ελληνικής φιλοξενίας; να νιώσουν σαν το σπίτι τους…
Το άρθρο των Νέων κομίζει γλαύκας καθώς μας πληροφορεί ότι “το διαδίκτυο μπορεί να έχει θετική επίδραση στο σχολείο αλλάζοντας τον τρόπο διδασκαλίας” πλην όμως:
“Το μόνο βέβαιο πάντως, όπως αναφέρει ο κ. Κουμαράς καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, είναι ότι η διδασκαλία στο ελληνικό σχολείο πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Και συμπληρώνει: «Όχι απλώς να αλλάξει η διδασκαλία, αλλά να αλλάξουν και τα αναλυτικά προγράμματα. Οι περισσότεροι θεωρητικοί της εκπαίδευσης που ασχολούνται διεθνώς με το ερώτημα τι είδους σχολεία χρειαζόμαστε σήμερα, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα σχολεία πρέπει να αποστασιοποιηθούν από το παραδοσιακό πρότυπο παροχής πληροφοριών και να προσανατολιστούν στην καλλιέργεια κάποιων σημαντικών ικανοτήτων, που συνήθως αποκαλούνται ικανότητες κλειδιά». Στόχος πρέπει να είναι «η υποχρεωτική εκπαίδευση να έχει σχέση με θέματα που θα αντιμετωπίσουν τα παιδιά στο επίπεδο της καθημερινής τους ζωής και για τα οποία πρέπει ως ενήλικοι να λάβουν αποφάσεις» λέει ο καθηγητής του Αριστοτελείου. Εδώ έρχεται να συμβάλει το Ίντερνετ, σύμφωνα με τους ειδικούς, αφού αυτή η λεπτομερειακή γνώση για την οποία καταναλώνονται άσκοπα σχολικές ώρες, προσφέρεται πια στην εικονική πραγματικότητα με μεγάλη ευκολία και ταχύτητα.
Ο κ. Κόλλιας επισημαίνει επίσης ότι πρέπει να αλλάξουν η μέθοδος και το περιεχόμενο της διδασκαλίας στις σχολικές αίθουσες, λόγω της διάδοσης του Ίντερνετ. «Πρέπει να αντιμετωπίσει τις ψευδαισθήσεις κατανόησης που δημιουργεί το νέο πληροφοριακό περιβάλλον. Έτσι, πρέπει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στο να καταλάβουν οι μαθητές πώς δημιουργείται και πώς αποκτά εγκυρότητα η γνώση, κάτι που αφορά τις μεθόδους και τους στόχους της διδασκαλίας» λέει”.
Πάντως ήδη έχει ξεκινήσει μία κίνηση βλ. Hellenes Educators για τη δημιουργία ενός προγράμματος σπουδών από διδάσκοντες.
Αν νομίζετε ότι ο μέσος χρήστης του Ιnternet είναι πρωινός τύπος?, ξανασκεφτείτε το. Γιατί η παγκόσμια τάση τον θέλει ξενύχτη. Ειδικά αυτόν που επιδίδεται σε ανηλεές chatting. Από τη Νέα Υόρκη στο Πεκίνο και από τη Μελβούρνη στην Αθήνα, οι παγκοσμιοποιημένοι πολίτες του Διαδικτύου συνδέονται και φλερτάρουν, ανταλλάσσουν απόψεις, κάνοντας το λεγόμενο chat μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες (ή και αργότερα), πράγμα λογικό γιατί για να επιδοθούμε σε συζητήσεις θέλουμε να είμαστε και λίγο χαλαροί. Η ψηφιακή τους σκιά απλώνεται στον παγκόσμιο ιστό από τις οκτώ μετά μεσημβρίας και μέχρι τις δώδεκα τουλάχιστον. Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία που έδωσε η Forthnet στον ΕΤ, και οι Αθηναίοι μοιάζουν να ακολουθούν το νέο αυτό trend, αφού η εταιρία παρατηρεί αύξηση του μέσου όρου των χρηστών που βρίσκονται online εκείνες τις ώρες, επιβεβαιώνοντας τα παγκόσμια δεδομένα.
Εμείς πάλι παρατηρώντας τα στατιστικά επισκεψιμότητας διαπιστώνουμε ότι μας διαβάζετε από τις 11 έως τις 13 όπερ σημαίνει στο σχολείο μάλλον στα κενά σας… και μετά στις ώρες χαλάρωσης το βράδυ.
Σαν σήμερα 8 Ιανουαρίου του 1942 γεννιέται ο Στήβεν Χώκινγκ 300 χρόνια μετά το θάνατο του Γαλιλαίου. Η ιστοσελίδα του αξίζει την επίσκεψή σας. Μπορείτε να του στείλετε και ένα mail. Στο βίντεο προσεγγίζει κάποια από τα μεγαλύτερα ερωτήματα της ανθρωπότητας.
Την τελευταία της πνοή άφησε τα ξημερώματα η τραγουδίστρια Μαρία Δημητριάδη.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ερμήνευσε έργα όπως ο Ήλιος ο πρώτος του Γιάννη Μαρκόπουλου, σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, ενώ ακολούθησαν ερμηνείες έργων του Μίκη Θεοδωράκη και του Θάνου Μικρούτσικου.Τη δεκαετία του 1980 ερμήνευσε διαφορετικά έργα όπως Μάνο Χατζιδάκι (Για την Ελένη, σε στίχους Μιχάλη Μπουρμούλη) αλλά και Στέφανο Κορκολή (Το μαγικό κλειδί το 1987).
Στο βίντεο από το έργο του Μπρεχτ ” Ο κύκλος με τη κιμωλία ” το κομμάτι “Ανάγκη να σε πάρω εγώ” μετάφραση Οδυσσέας Ελύτης, μουσική Μάνος Χατζιδάκις, παίζει κιθάρα η Στέλλα Κυπραίου.
Διαβάζω για τον ψηφιακό δήμαρχο μία καινοτομία του Δήμου Τρικάλων όπου οι δημότες θα λαμβάνουν άμεσα απαντήσεις για τα προβλήματα της καθημερινότητας στον δήμο τους από τον ίδιο τον δήμαρχο ή τους αρμόδιους αντιδημάρχους.
Χα! έχω να σημειώσω ότι ο Δήμος Ποσειδωνίας Κυκλάδων έχει θέσει σε εφαρμογή αυτό το πρόγραμμα ήδη από πέρσι και δίνει τη δυνατότητα να λαμβάνονται άμεσα ηλεκτρονικώς τα παράπονα και τα αιτήματα των δημοτών.
Το περασμένο καλοκαίρι το δοκίμασα. Το φθινόπωρο έλαβα απάντηση ότι υπήρχε πρόβλημα και μόλις έλαβαν το μήνυμά μου το οποίο προωθήθηκε … μάλλον σε κάποια διαδικτυακή μαύρη τρύπα γιατί έκτοτε ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Καλές οι καινοτομίες αλλά θέλουν και υποδομές και δεσμεύσεις.
H extra home page των New York Times, φέρνει την επανάσταση. Αποχαιρετούν μια ολόκληρη φιλοσοφία πάνω στην οποία χτίστηκαν τα Μedia εδώ και ένα (και πλέον) αιώνα. Τη φιλοσοφία που έλεγε ότι ?εγώ έχω την πληροφορία γα όλα, δεν χρειάζεται να πας πουθενά αλλού?. Η σελίδα τους πλέον είναι διανθισμένη με τίτλους ειδήσεων που περιέχουν links προς διάφορα ειδησεογραφικά websites και blogs. Websites ανταγωνιστικά προς τους New York Times.
Τα links είναι ο θεμέλιος λίθος των Νέων Μέσων. Aν τα Μedia θέλουν να επιβιώσουν στη νέα ψηφιακή εποχή θα έπρεπε να δουν τον εαυτό τους σαν αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος της ενημέρωσης.
Με το Times Extra δοκιμάζεται ένα νέο μοντέλο ενημέρωσης, ένα υβριδικό μοντέλο στο οποίο η παραδοσιακή δημοσιογραφία και ενημέρωση συνδυάζεται με προτάσεις για ?περαιτέρω εξερεύνηση? της πληροφορίας. Ξαφνικά, οι New York Times βλέπουν τον εαυτό τους ως κάτι το οποίο μόνο οι bloggers ήταν μέχρι τώρα: δίαυλοι για την εξερεύνηση της πιο χρήσιμης πληροφορίας που κυκλοφορά στο Διαδικτυακό σύμπαν.
Σαράντα συγγραφείς (ποιητές και πεζογράφοι) ανοίγουν σε κοινή θέα το εργαστήρι της γραφής τους -το συναρπαστικό σημείο όπου διασταυρώνεται η περιπέτεια της γραφής και η γραφή της περιπέτειας. Σαράντα άνθρωποι που μοχθούν μπροστά στη λευκή σελίδα, μιλούν για τα μυστικά και τα ψέματα του εαυτού και των λέξεων, του κόσμου και της αναπαράστασής του. Παλαιότερα και νεότερα πρόσωπα της λογοτεχνίας αναπνέουν τη φλούδα αλλά και την ψίχα του κειμένου, εναλλάσσουν τις μάσκες του λογοτεχνικού ήρωα, του κριτικού και του αναγνώστη, αποκαλύπτουν τη βάσανο που υποσκάπτει την απόλαυση του γραφιά – εντέλει αφηγούνται την ιστορία που αρνείται να γίνει ιστορία.
Η Σοφία Νικολαΐδου αποκαλύπτεται:
Τι είναι η έμπνευση;
Δεν ξέρω. Ερωτες, θάνατοι, αλκοόλ, ψυχοτρόπα επιστρατεύονται για να τη σκηνοθετήσουν. Συγγραφείς ποζάρουν αγκαλιά με τις νευρώσεις τους για να τη μαγνητίσουν. Ομως το κείμενο έρχεται γράφοντας. Κάποιες φορές μπορεί να προηγείται μια “φλασιά”. Κλεμμένες ατάκες, εικόνες που επιμένουν. Αλλες φορές δεν προηγείται τίποτα. Αν περίμενα τις μέρες που αυτή η ακαθόριστη διάθεση με αρπάζει και με στρώνει στον υπολογιστή για να γράψω, θα έγραφα μία βδομάδα τον χρόνο. Ομως η συγγραφή δεν είναι χόμπι του Σαββατοκύριακου, είναι καθημερινή δουλειά. Τα βιβλία γράφονται με αποφασισμένο εγκλεισμό. Με αμετανόητη προσήλωση. Με συγγραφικό πείσμα.
– Ποιο είναι το υλικό του συγγραφέα;
Τα κείμενα είναι οι λέξεις τους. Δεν μπορεί το ίδιο πράγμα να ειπωθεί με διαφορετικά (καλύτερα ή χειρότερα) λόγια: τότε γίνεται άλλο πράγμα. Οταν διαβάζω τα γραμμένα δυνατά, ακούγονται καθαρά οι παραφωνίες. Για το συγγραφικό γούστο μου, ο μάστορας φαίνεται στη λιποαναρρόφηση της φράσης. Μοντάρει με αυστηρή προσοχή το κείμενο. Ο συγγραφικός μόχθος -και η συγγραφική γενναιότητα- μετριούνται με τις σκουπιδοσακούλες των σβησμένων.
Τι θα λέγατε για μια e-βόλτα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λος Αντζελες; Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου, που φιλοξενεί χιλιάδες εκθέματα. Το www.nhm.org είναι πολύ προσεγμένο και εύκολο στην πλοήγηση, προσφέρει εξαιρετικές φωτογραφίες με συνοδευτικά κείμενα, καθώς και τη δυνατότητα να έρθετε… πρόσωπο με πρόσωπο με δεινόσαυρους! Επίσης μπορείτε να γίνετε μέλη και να ενημερώνεστε για κάθε νέο έκθεμα και γενικότερα τις δραστηριότητες του μουσείου. Αν σας αρέσουν οι εικονικοί περίπατοι σε μουσεία του κόσμου, μην παραλείψετε και τούτο!
Από τη στήλη της Μαρίας Μυστακίδου στην Ελευθεροτυπία
Τα παιδιά λατρεύουν να παίζουν. Και το διαδίκτυο δίνει ένα σωρό προτάσεις εκπαιδευτικών παιχνιδιών που συνδυάζουν διασκέδαση και γνώσεις. Το www.moshimonsters.com είναι ένας εικονικός κόσμος ειδικά σχεδιασμένος για παιδιά σχολικής ηλικίας, όπου τα πιτσιρίκια μπορούν να υιοθετήσουν ένα «τερατάκι» κατοικίδιο και να νιώσουν αφ’ ενός την «ευθύνη» της φροντίδας του (αφού θα πρέπει εικονικά να το ταΐζουν και να το προσέχουν), αφ’ ετέρου να παίξουν μαζί του παιχνίδια, να κάνουν νέες γνωριμίες με άλλα παιδιά της ίδιας ηλικίας, και πολλά ακόμα. Η υπηρεσία είναι δωρεάν και αποτελεί έναν καλό τρόπο να εξοικειωθούν τα μικρότερα παιδιά με το διαδίκτυο και τις χρήσεις του.
Από τη στήλη της Μαρίας Μυστακίδου στην Ελευθεροτυπία
Αποτελεί πλέον άτυπο έθιμο, με την αλλαγή του χρόνου, οι περισσότεροι να θέτουμε στόχους για το νέο έτος. Δηλώσεις όπως: να κόψω το κάπνισμα, να χάσω κιλά, να βοηθάω τους γύρω μου, είναι συνηθισμένες λίγο προτού εκπνεύσει ο παλιός ο χρόνος και ξεχνιούνται μετά το πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου. Ειδικά για την τελευταία περίπτωση, να βοηθάμε τους γύρω μας δηλαδή, δημιουργήθηκε το www.iam-thesolution.org που φιλοδοξεί να σας κάνει να μείνετε πιστοί στις δεσμεύσεις σας.
Ο ιστότοπος σας καλεί να γραφτείτε μέλη και να δηλώσετε εγγράφως πώς ακριβώς σκέφτεστε να βοηθήσετε όσους έχουν την ανάγκη σας (άστεγους, ορφανά κ.λπ.). Στη συνέχεια, πρέπει να ενημερώνετε τη φόρμα που σας δίνεται με τις κινήσεις που κάνατε προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν είναι ανάγκη να δώσετε χρήματα κάπου. Μπορείτε να δωρίσετε σε ιδρύματα παλιά ρούχα, παιχνίδια ή να δουλέψετε εθελοντικά. Στόχος του site είναι να σας υπενθυμίζει την απόφασή σας να βοηθήσετε το σύνολο και να μην ξεχαστείτε με τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας.
Από τη στήλη της Μαρίας Μυστακίδου στην Ελευθεροτυπία
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή