Οικιακοί υπολογιστές: Οι ελπίδες για βελτίωση της εκπαίδευσης προσκρούουν στην εφηβική πραγματικότητα.
Δεδομένο πρώτο: οι μαθητές Γυμνασίου είναι πρωταθλητές χασομέρηδες. Δεδομένο δεύτερο: ο υπολογιστής είναι η ιδανική μηχανή απώλειας χρόνου. Αν συνδυάσουμε αυτά τα δύο δεδομένα στο μυαλό μας τότε σίγουρα το αποτέλεσμα δεν θα είναι αυτό που μας προπαγανδίζουν τόσα χρόνια δηλαδή μία θαυματουργή εκπαιδευτική μεταμόρφωση των μαθητών μας.
Κι όμως πολλοί μεροκαματιάρηδες αποταμιεύουν για να αγοράσουν στο παιδί τους έναν υπολογιστή επενδύοντας σε αυτό τις ελπίδες τους για την εξέλιξη του παιδιού τους σε αριστούχο.
Διάφορες έρευνες όμως δείχνουν ότι τελικά η επίδραση του υπολογιστή στην επίδοση των μαθητών είναι μάλλον αρνητική. Ας δούμε την περίπτωση της Ρουμανίας. Το 2009 επιδοτήθηκαν οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων με ένα κουπόνι 200 ευρώ για να αγοράσουν υπολογιστή. Υπήρχε και μία ομάδα ελέγχου που έκαναν την αίτηση αλλά δεν πήραν το κουπόνι.
Το αποτέλεσμα της έρευνας δείχνει ότι οι μαθητές που απέκτησαν τον υπολογιστή βελτίωσαν τις δεξιότητες χρήσης του αλλά έπεσε η απόδοσή τους κάθετα στα γλωσσικά μαθήματα όπως και στα θετικά.
Ανάλογα αποτελέσματα έδωσε και η έρευνα του πανεπιστημίου Duke για μαθητές της Βόρειας Καρολίνας όπως και άλλες έρευνες που δημοσιεύονται κατά καιρούς σε επιστημονικά περιοδικά.
Ο βασιλιάς είναι γυμνός ή απλά η επανάσταση που δεν έγινε ποτέ;
Ολα αυτά καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα το οποίο όμως αρνούνται να συλλάβουν οι πολιτικοί μας. Δεν αρκεί η εισαγωγή υπολογιστών, διαδραστικών πινάκων, όλων των γκάτζετ τελευταίας κοπής σε μία τάξη για να μεταμορφωθεί. Αν δεν υπάρχει κατάλληλη παιδαγωγική καθοδήγηση το μηχάνημα θα σε βυθίσει στο έλος της παγκόσμιας ανοησίας.
Οι μαθητές των ερευνών απέτυχαν γιατί το περιβάλλον τους δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τον υπολογιστή ώστε να τους δώσει νέα ερεθίσματα. Οτι ακριβώς συνέβη στις ψηφιακές μας τάξεις με τα λαπτοπ αυτή τη χρονιά. Το βάρος μετακυλίστηκε στους εκπαιδευτικούς οι οποίοι ήταν -στη συντριπτική τους πλειοψηφία- ανέτοιμοι να το σηκώσουν. Δεν είναι λοιπόν άξιο απορίας το γεγονός ότι ελάχιστες τάξεις αξιοποίησαν πραγματικά τον υπολογιστή στην τάξη.
Τόσα χρήματα στον πίθο των Δαναίδων κι όλα αυτά για να βελτιωθεί η εικόνα του εκάστοτε υπουργού στα ΜΜΕ.
TerraComputerata με πληροφορίες από NY Times, Computers at Home: Educational Hope vs. Teenage Reality
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.