Άρθρα με ετικέτα “Ψηφιακή ζωή”

Υπάρχουν μέρες που σχεδόν νιώθεις την παραγωγικότητα να πέφτει στο πάτωμα. Κοιτάς γύρω και βλέπεις ανθρώπους κολλημένους σε οθόνες, ανθρώπους που βαριούνται και να προσποιηθούν πως ενδιαφέρονται. Νιώθεις πως όλη αυτή η ακτινοβολία, συντονισμένη να κοιτά τον ίδιο πνευματικό φωταγωγό, παράγει την ίδια ασημαντότητα, την ίδια βαρεμάρα, την ίδια νωθρότητα. Μπορεί όλοι την ίδια στιγμή να μιλάνε ψηφιακά για έναν μεγάλο σκοπό, για μια Μεγάλη Ιδέα, για μια σωτηρία, για μια επανάσταση. Αλλά φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι κάνουν τα κλικ τους, τους εμπνευσμένους σκοπούς τους, το συμβατικό χιούμορ τους, τα οργισμένα γκρουπ τους, τις ανούσιες αναπαραγωγές του ίδιου πράγματος. Φαίνεται πως κανείς δεν θέλει τίποτα να αλλάξει· μόνο η ώρα να περάσει. Είναι η ώρα της οκνηρίας.

Υπάρχουν κάποιες άλλες μέρες που παρατηρείς, πίσω από συμπεριφορές, ανθρώπους φοβισμένους, ανθρώπους γεμάτους προφανή ψυχολογικά προβλήματα, να μιλούν με πάθος για το αγαπημένο τους χόμπι: τον εαυτό τους. Ανθρώπους να αυτοθαυμάζονται έχοντας τόσο προβλέψιμες συμπεριφορές που σχεδόν μυρίζεις τη μανιέρα μέσα από την οθόνη. Είναι ένα στημένο παιχνιδάκι υπερπροβολής, μια φωτογραφία από μια παραλία με ένα φαινομενικά ανέμελο – αλλά στην πραγματικότητα καλά μελετημένο – σχόλιο, ένας κοιλιακός, ένα κλεμμένο απόφθεγμα, ένα selfie, μια πόζα. Είναι η ώρα της αλαζονείας.

Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι άξιοι παρατήρησης. Αυτοί που θα ήσουν σχεδόν σίγουρος πως θα μπορούσαν να γράψουν ό,τι πιο μύχιο υπάρχει, ό,τι πιο ευαίσθητο, ό,τι πιο ακατάλληλο υπάρχει μέσα τους, αναζητώντας λίγη ακόμη προσοχή. Πως θα μπορούσαν να ανεβάσουν φωτογραφία όχι μόνο από το παιδί τους, αλλά και από τον τρόπο που συνέλαβαν το παιδί τους αν αυτό θα τους έκανε να νιώσουν πιο αποδεκτοί. Είναι η λαιμαργία (της προσοχής) και η 
απληστία
 (των likes) σε έναν απάνθρωπο συνδυασμό.

Είναι και οι άλλοι, οι πιο σιωπηλοί. Αυτοί που ζουν τη ζωή τους μέσα από το πρίσμα των social media. Που δεν ενεργούν, απλώς παρακολουθούν. Που δεν αλληλεπιδρούν, μόνο σχολιάζουν την ίδια την έκθεση από μια ψηφιακή γαλαρία. Είναι αυτοί που εγκλωβισμένοι σε έναν παράλληλο κόσμο, ζηλεύουν την άνεση των άλλων να γράφουν τόσο ελεύθερα για τον εαυτό τους, φθονούν τους κοινωνικούς φίλους τους και δημιουργούν έξτρα ψυχολογικά προβλήματα στον εαυτό τους, φοβούμενοι πως χάνουν κάτι σημαντικό την ώρα που ζηλεύουν. Είναι η ώρα της ζηλοφθονίας.

Είναι και αυτοί που είναι έτοιμοι να τσαντιστούν, να πλακωθούν, να βγάλουν πύρινους λόγους με το παραμικρό. Με την ιστορία του κροκόδειλου, με ειδήσεις αλιευμένες συνήθως σε sites της συμφοράς, με τη Βουλή, με το παρελθόν, με τον Κατσουράνη και εκείνον τον διαιτητή, με τον βουλευτή, τον υποκριτή και τον τσαμπατζή. Είναι αυτοί που χάνουν το δίκιο της αγανάκτησης, όντας διαρκώς αγανακτισμένοι. Είναι έτοιμοι να πιστέψουν το πιο παρανοϊκό ψέμα μόνο και μόνο γιατί κουμπώνει με την αγανακτισμένη τους διάθεση. Είναι ο φόβος και ο τρόμος των διαφημιστών και των εταιρειών, όλοι αυτοί που αν συντονιστούν στον ίδιο σκοπό, έστω και κατά τύχη, μπορούν να κάνουν μια εταιρεία να βουλιάξει, μια προσωπικότητα να εξαφανιστεί, έναν σκοπό να ακυρωθεί. Είναι οι άνθρωποι της (δίκαιης ή άδικης, αυθεντικής ή αταβιστικής) οργής.

Μετά είναι και τα ζευγάρια. Ολοι αυτοί που είναι μαζί κοιτώντας παράλληλες εικόνες στα κινητά τους. Μπορεί να συμβεί στον καθένα. Μπορεί, όμως, όπως διηγείται μια νεαρή γυναίκα σε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα του «Guardian», που την προηγούμενη εβδομάδα εικονογράφησε τα «7 θανάσιμα ψηφιακά αμαρτήματα», το ένα μέλος της σχέσης (αυτή εν προκειμένω) να απορροφηθεί τόσο πολύ από την ψηφιακή του ύπαρξη, από τους καβγάδες, την αποδοχή, τη ζήλια, τον θυμό, την ευκολία των σχέσεων της οθόνης, που να ξεχάσει εντελώς τη λαγνεία. Ή μάλλον να τη
μετατρέψει σε άκαπνη ψηφιακή λαγνεία. Το έβδομο αμάρτημα.

Το world wide web είναι 25 ετών. Πάνω από δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν μέσα του. Υπάρχουν οι γενιές που έχουν ζήσει και χωρίς αυτό (έστω και αν απορούμε πώς ζούσαμε), υπάρχουν και οι νεότεροι που δεν έχουν καν τη δυνατότητα να σκεφτούν μια ζωή χωρίς όλη τη γνώση του κόσμου στην παλάμη τους.

Δεν χρειάζεται να είμαστε τεχνοφοβικοί, ούτε φοβισμένοι ούτε καταγγελτικοί: αυτός είναι ο τρόπος που ζούμε, που αλληλεπιδρούμε, που βλέπουμε Μουντιάλ, που σχολιάζουμε, που δουλεύουμε, που φλερτάρουμε. Αρκεί να μάθουμε το πώς μας επηρεάζει ηθικά, πνευματικά, πολιτικά και κοινωνικά. Αρκεί να μαθαίνουμε να αλληλεπιδρούμε σε έναν νέο κόσμο που πριν ανακαλυφθεί έχει ήδη παλιώσει. Δεν είναι εύκολο. Αλλά δεν έχουμε και άλλη επιλογή.

Το Βήμα άρθρο του Δ. Θεοδωρόπουλου

Comments 0 σχόλια »

Τη ραγδαία επέκταση του Ιντερνετ σε σχέση με τα παραδοσιακά μέσα, τη σαρωτική υιοθέτηση των κοινωνικών δικτύων σε βάρος της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας και τη διόγκωση μιας αγοράς που βασίζεται στις ψηφιακές δραστηριότητες των καταναλωτών, καταγράφει μια νέα έρευνα που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη παγκόσμια έρευνα που έχει γίνει μέχρι σήμερα σχετικά με την ψηφιακή ζωή των ανθρώπων. Βασίστηκε σε 48.804 συνεντεύξεις χρηστών του Διαδικτύου από 46 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, και καλύπτει σχεδόν το 90% του online πληθυσμού. Στόχος ήταν να καταγραφούν συμπεριφορές και τρόποι χρήσης του μέσου, ώστε να χρησιμοποιηθεί κυρίως σαν εργαλείο μάρκετινγκ. Οπως διαπιστώνεται, μεταξύ άλλων:

Απ’ όσους έχουν πρόσβαση στο Ιντερνετ σε όλο τον κόσμο, οι περισσότεροι το προτιμούν ως βασικό μέσο. Το 61% το χρησιμοποιεί καθημερινά. Τηλεόραση βλέπει το 54%, ραδιόφωνο ακούει το 36% και εφημερίδες διαβάζει το 32%.

Στις αναπτυσσόμενες αγορές υιοθετούνται ευρέως και ταχύτατα το blogging και η κοινωνική δικτύωση. Στην Κίνα το 88% και στη Βραζιλία το 51% των χρηστών έχουν γράψει σε δικό τους μπλογκ ή σε κάποιο φόρουμ -ποσοστό που στις ΗΠΑ είναι μόλις 32%. Στην Ασία τα κοινωνικά δίκτυα χρησιμοποιούνται κατά κόρον για ανέβασμα φωτογραφιών -92% των χρηστών στην Ταϊλάνδη, 88% στη Μαλαισία, 87% στο Βιετνάμ, έναντι 28% στην Ιαπωνία και 48% στη Γερμανία.

Την ανάπτυξη των κοινωνικών δικτύων τροφοδότησε η μετάβαση από τον Η/Υ στο κινητό τηλέφωνο. Οι χρήστες κινητού ξοδεύουν 3,1 ώρες τη βδομάδα στα κοινωνικά δίκτυα και 2,2 ώρες στο λογαριασμό του email τους. Κι αυτό γιατί οι πλατφόρμες των δικτύων προσφέρουν πολλούς τρόπους αποστολής μηνυμάτων ή αναρτήσεων. Τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας είναι διαθέσιμα στο διαδραστικό discoverdigitallife.com.

enet

Comments 0 σχόλια »

H εξάρτηση από το Διαδίκτυο αποτελεί την πιο σύγχρονη μορφή εξάρτησης. Εκδηλώνει την εξάντληση του πολιτισμού ενός παρηκμασμένου κόσμου, όπου η τεχνολογία από μέσον χειραφέτησης του ανθρώπου μετατρέπεται σε μέσον τυραννικού καταναγκασμού και ολοκληρωτικής απώλειας της ελευθερίας του.

Σ’ έναν πολιτισμό όπου κυριαρχεί η εικόνα και η απουσία διαλόγου και διαπροσωπικής επικοινωνίας διαμορφώνονται όλοι οι όροι που ωθούν τους νέους στη μανιώδη αναζήτηση μιας εικονικής πραγματικότητας ως υποκατάστατο της δικής τους μίζερης καθημερινότητας. Η ακατανίκητη τάση υποκατάστασης του κενού εμπειρίας, που χαρακτηρίζει τη μοναχική, ανιαρή και χωρίς ουσιαστικές σχέσεις, ευκαιρίες και νόημα προσωπική τους ζωή, τους ωθεί στην παρορμητική αναζήτηση μιας ψηφιακής “δεύτερης ζωής” γεμάτης με εκπληκτικές εμπειρίες, ευκαιρίες και σχέσεις που δεν μπορούν να πραγματώσουν στη ζωή τους.

Μέσα σ’ αυτήν τη βαθιά αλλοτριωτική διαδικασία, όλοι αυτοί οι νέοι βιώνουν τις τραγικές συνέπειες μιας βαθμιαίας και αναπόφευκτης συρρίκνωσης και τελικά καταστροφής της προσωπικής, οικογενειακής και επαγγελματικής τους ζωής.

Από αυτήν την άποψη, η εξάρτηση από το Διαδίκτυο, η πιο σύγχρονη μορφή εξάρτησης, αποτελεί ταυτόχρονα και την πιο ακραία μορφή αλλοτρίωσης του ανθρώπου της εποχής μας.

Άρθρο της ψυχιάτρου Κατερίνας Μάτσα στην Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

dipity_teaser2.jpgΗ πολύπλευρη ενασχόληση με το διαδίκτυο και το πλήθος των δημοφιλών υπηρεσιών δημιούργησε την ανάγκη για μία νέα μορφή υπηρεσιών με τον όρο lifestream που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συγκέντρωση και καταγραφή της ψηφιακής σας ζωής.Υπάρχουν αρκετές υπηρεσίες lifestream που έχουν ένα κύριο χαρακτηριστικό. Καταγράφουν τις δραστηριότητες με απλή καταχώρηση κειμένου, η νεότερη μπαίνει μπροστά από την παλιότερη κ.ο.κ. Καμία εφαρμογή lifestream δεν λαμβάνει υπόψη το πέρασμα του χρόνου.

Καμία, εκτός του Dipity. Το Dipity καταγράφει τις ιντερνετικές σας δραστηριότητες σαν χρονικές στιγμές και τις προβάλλει πάνω σε ένα timeline παρέχοντας ένα νέο τρόπο οπτικοποίησης και συσχέτισης των Ιντερνετικών σας κινήσεων.

Το ξεκίνημα με το Dipity είναι πολύ εύκολο. Απλώς γεμίζετε την υπηρεσία με τα δεδομένα σας: εικόνες από το Flickr ή το Picasa, καταχωρήσεις blog, RSS feeds, μουσική από το Last.fm ή το Pandora, βίντεο ή microbloging feeds. Οποιαδήποτε δικιά σας ή άλλη, δημόσια καταχώρηση.

Καθώς τα δεδομένα σας θα κατακλύσουν το Dipity, εμφανίζεται η πραγματική υπεροχή της εφαρμογής, η οπτικοποίηση των στοιχείων αυτών. Κάθε καταχώρηση λαμβάνει την θέση της σε ένα γραφικό χρονοδιάγραμμα ενώ παρέχεται η δυνατότητα zoom και η διαφορετική προοπτική των χρονικών σας στιγμών.

Πηγή

Comments 0 σχόλια »

world-wide-web.jpgΗ Τασούλα Καραϊσκάκη προβληματίζεται για το Διαδίκτυο:

Μια αληθινή επανάσταση που μετασχηματίζει ραγδαία την κοινωνία μας. Τι επιπτώσεις στην πραγματική ζωή έχει αυτή η δεύτερη, παράλληλη ζωή, όπου είμαστε ταυτόχρονα παραγωγοί και καταναλωτές πληροφοριών (οι οποίες συγκεντρώνονται σε βάσεις δεδομένων και αναπαράγονται επ? άπειρον ? αδύνατον πια να εντοπιστούν και να διαγραφούν); Μήπως ο αχανής και ετερόκλητος χαρακτήρας του Διαδικτύου απειλεί, όπως έχει λεχθεί (Λι Σίγκελ), την πνευματική υγεία μας; Μήπως ο εναγκαλισμός μιας τεχνολογίας που ενθαρρύνει το μάρκετινγκ του εαυτού μας μετατρέπει σε εμπόρευμα την ιδιωτική μας ζωή; Μήπως η ανωνυμία του μέσου διαβρώνει, φαλκιδεύει, εκφυλίζει τη γνώση;

Είναι το Ιντερνετ ένα απομονωμένο σύμπαν όπου οι άνθρωποι υπάρχουν ως φασματικές μορφές, οι οποίες παραδίδουν αμαχητί στην παγκόσμια κοινότητα την ατομικότητά τους; Ή περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το Διαδίκτυο είναι η συμπύκνωση όλων των χώρων και χρόνων μαζί. Ολοι οι τόποι ακόμη και οι πιο απομεμακρυσμένοι είναι εδώ. Ενα εδώ που βρίσκεται στο παντού και στο πουθενά, στον χρόνο, αυτή ακριβώς τη στιγμή. Ο άξονας του χώρου διαλύεται μέσα στον άξονα του χρόνου. Οι έποικοι της εικονικής πραγματικότητας ζουν βυθισμένοι μέσα σε ένα τώρα που τρεμοσβήνει ασταμάτητα δίνοντάς μας την αίσθηση μιας συνεχούς κίνησης. Κινούμαστε άραγε πραγματικά ή περιστρεφόμαστε γύρω από την ίδια θέση; Γύρω από ένα παρόν χωρίς βαρύτητα, που επιπλέει αλλά δεν ανέρχεται, κινείται αλλά δεν προχωρεί; Πιστεύουμε ότι πηγαίνουμε παντού αλλά δεν πηγαίνουμε πουθενά. Η αύξηση των επικοινωνιακών μέσων έχει εξαφανίσει τον τελικό προορισμό. Η στιγμή εκρήγνυται και διασκορπίζεται. Εχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας;

Comments 0 σχόλια »

emergeparty.gifΗ λαγνεία της ψηφιακής επιδειξιομανίας που έχει κυριεύσει τους νεαρούς αποίκους του Facebook, του Second Life και άλλων παρόμοιων ιστότοπων, θα σβήσει όταν θα αρχίσουν να ψάχνουν για δουλειά, προβλέπουν οι παρατηρητές, καθώς τα δύο τρίτα των επιχειρήσεων ? βάσει στοιχείων του βρετανικού πρακτορείου Poolio ? οργώνουν το Διαδίκτυο για συλλογή προσωπικών στοιχείων των υποψηφίων υπαλλήλων τους. Εμ αυτά παθαίνει όποιος αυτοφακελώνεται, στη συνέχεια επιβάλλεται η προσθήκη ενός σ στη λέξη αυτοφακελώνεται. Η καινούργια τάση, λοιπόν, θα είναι, κατά τα φαινόμενα, ο καθαρισμός σελίδων του MySpace, οι μαζικές «αυτοκτονίες» στο Facebook και άλλες θαυμαστές πράξεις. Υπάρχουν λοιπόν εταιρίες που υπόσχονται να καταστρέψουν, για λογαριασμό σας, όλα τα επίμαχα προσωπικά στοιχεία που σας δυσφημίζουν ανεπανόρθωτα?

Τι σου είναι το εμπόριο, άμεσα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του καταναλωτικού κοινού.

Από την άλλη μαθαίνω ότι δραστηριοποιούνται και εταιρείες που αναλαμβάνουν να δημιουργήσουν βίντεο με ένα ψεύτικο πλην άκρως ελκυστικό προφίλ. Η εταιρία τεχνολογικής υποστήριξης Gartner εκτιμά ότι μέχρι το 2011 το 80% των χρηστών του Ιντερνετ θα χρησιμοποιεί avatars (εικονικούς εαυτούς) για κάθε online επαγγελματική ή ψυχαγωγική δραστηριότητα.

Οπότε θα πρέπει να το σκεφτείτε πολύ καλά πριν σμιλέψετε τη δικτυακή σας περσόνα…

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων