amea-pc.jpgΚαι εις επίρρωση αυτών που σχολίασα στο άρθρο του κ. Γιανναράκη ιδού:

Από το… μακρινό 2005, είχαν μοιρασθεί… προφορικά (διά στόματος πρωθυπουργού) 20.000 ηλεκτρονικοί υπολογιστές προσαρμοσμένοι στις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες καθενός μαθητή με αναπηρία.

Από τα μέσα του επόμενου σχολικού έτους (2006), κάποιοι εξ αυτών άρχισαν να καταφτάνουν σε ειδικά σχολεία. Εξαιτίας των δραματικών ελλείψεων σε ειδικευμένο προσωπικό, οι περισσότεροι παρέμειναν ανενεργοί. «Δόθηκαν για να δοθούν…» σχολιάζει ο Μ. Δατσέρης, πρόεδρος του συλλόγου γονέων ειδικού γυμνασίου-λυκείου Αθηνών.

Ενα χρόνο αργότερα -μέσα σχολικής χρονιάς 2007- μία ακόμη «φουρνιά» Η/Υ άρχισε να καταφτάνει. Ξανά δίχως προγραμματισμό.

Άρθρο στην Ελευθεροτυπία

Δεν είναι πανάκεια η διανομή λαπι-τοπ… Δεν αλλάζει κάτι αν συνεχίζουμε να αγνοούμε τον τρόπο αξιοποίησής του…

Τόσα χρόνια, τόσα ΚΠΣ, τόσες επιτροπές, τόσες πρωτοβουλίες, τόσα προγράμματα, τι έχει φτάσει στον έρμο τον μαθητή;  

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων