Αρχείο για 7 Ιανουαρίου, 2009

Την τελευταία της πνοή άφησε τα ξημερώματα η τραγουδίστρια Μαρία Δημητριάδη.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ερμήνευσε έργα όπως ο Ήλιος ο πρώτος του Γιάννη Μαρκόπουλου, σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, ενώ ακολούθησαν ερμηνείες έργων του Μίκη Θεοδωράκη και του Θάνου Μικρούτσικου.Τη δεκαετία του 1980 ερμήνευσε διαφορετικά έργα όπως Μάνο Χατζιδάκι (Για την Ελένη, σε στίχους Μιχάλη Μπουρμούλη) αλλά και Στέφανο Κορκολή (Το μαγικό κλειδί το 1987).

Στο βίντεο από το έργο του Μπρεχτ ” Ο κύκλος με τη κιμωλία ” το κομμάτι “Ανάγκη να σε πάρω εγώ” μετάφραση Οδυσσέας Ελύτης, μουσική Μάνος Χατζιδάκις, παίζει κιθάρα η Στέλλα Κυπραίου.

Comments 0 σχόλια »

complaint-department-grenade.jpgΔιαβάζω για τον ψηφιακό δήμαρχο μία καινοτομία του Δήμου Τρικάλων όπου οι δημότες θα λαμβάνουν άμεσα απαντήσεις για τα προβλήματα της καθημερινότητας στον δήμο τους από τον ίδιο τον δήμαρχο ή τους αρμόδιους αντιδημάρχους.

Χα! έχω να σημειώσω ότι ο Δήμος Ποσειδωνίας Κυκλάδων έχει θέσει σε εφαρμογή αυτό το πρόγραμμα ήδη από πέρσι και δίνει τη δυνατότητα να λαμβάνονται άμεσα ηλεκτρονικώς τα παράπονα και τα αιτήματα των δημοτών.

Το περασμένο καλοκαίρι το δοκίμασα. Το φθινόπωρο έλαβα απάντηση ότι υπήρχε πρόβλημα και μόλις έλαβαν το μήνυμά μου το οποίο προωθήθηκε … μάλλον σε κάποια διαδικτυακή μαύρη τρύπα γιατί έκτοτε ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Καλές οι καινοτομίες αλλά θέλουν και υποδομές και δεσμεύσεις.

Comments 2 σχόλια »

H extra home page των New York Times, φέρνει την επανάσταση. Αποχαιρετούν μια ολόκληρη φιλοσοφία πάνω στην οποία χτίστηκαν τα Μedia εδώ και ένα (και πλέον) αιώνα. Τη φιλοσοφία που έλεγε ότι ?εγώ έχω την πληροφορία γα όλα, δεν χρειάζεται να πας πουθενά αλλού?. Η σελίδα τους πλέον είναι διανθισμένη με τίτλους ειδήσεων που περιέχουν links προς διάφορα ειδησεογραφικά websites και blogs. Websites ανταγωνιστικά προς τους New York Times.

Τα links είναι ο θεμέλιος λίθος των Νέων Μέσων.  Aν τα Μedia θέλουν να επιβιώσουν στη νέα ψηφιακή εποχή θα έπρεπε να δουν τον εαυτό τους σαν αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος της ενημέρωσης.

Με το Times Extra δοκιμάζεται ένα νέο μοντέλο ενημέρωσης, ένα υβριδικό μοντέλο στο οποίο η παραδοσιακή δημοσιογραφία και ενημέρωση συνδυάζεται με προτάσεις για ?περαιτέρω εξερεύνηση? της πληροφορίας. Ξαφνικά, οι New York Times βλέπουν τον εαυτό τους ως κάτι το οποίο μόνο οι bloggers ήταν μέχρι τώρα: δίαυλοι για την εξερεύνηση της πιο χρήσιμης πληροφορίας που κυκλοφορά στο Διαδικτυακό σύμπαν.

Πηγή: Nylon

Comments 1 σχόλιο »

nikolaidou.jpgΣαράντα συγγραφείς (ποιητές και πεζογράφοι) ανοίγουν σε κοινή θέα το εργαστήρι της γραφής τους -το συναρπαστικό σημείο όπου διασταυρώνεται η περιπέτεια της γραφής και η γραφή της περιπέτειας. Σαράντα άνθρωποι που μοχθούν μπροστά στη λευκή σελίδα, μιλούν για τα μυστικά και τα ψέματα του εαυτού και των λέξεων, του κόσμου και της αναπαράστασής του. Παλαιότερα και νεότερα πρόσωπα της λογοτεχνίας αναπνέουν τη φλούδα αλλά και την ψίχα του κειμένου, εναλλάσσουν τις μάσκες του λογοτεχνικού ήρωα, του κριτικού και του αναγνώστη, αποκαλύπτουν τη βάσανο που υποσκάπτει την απόλαυση του γραφιά – εντέλει αφηγούνται την ιστορία που αρνείται να γίνει ιστορία.

Η Σοφία Νικολαΐδου αποκαλύπτεται:

Τι είναι η έμπνευση;

Δεν ξέρω. Ερωτες, θάνατοι, αλκοόλ, ψυχοτρόπα επιστρατεύονται για να τη σκηνοθετήσουν. Συγγραφείς ποζάρουν αγκαλιά με τις νευρώσεις τους για να τη μαγνητίσουν. Ομως το κείμενο έρχεται γράφοντας. Κάποιες φορές μπορεί να προηγείται μια “φλασιά”. Κλεμμένες ατάκες, εικόνες που επιμένουν. Αλλες φορές δεν προηγείται τίποτα. Αν περίμενα τις μέρες που αυτή η ακαθόριστη διάθεση με αρπάζει και με στρώνει στον υπολογιστή για να γράψω, θα έγραφα μία βδομάδα τον χρόνο. Ομως η συγγραφή δεν είναι χόμπι του Σαββατοκύριακου, είναι καθημερινή δουλειά. Τα βιβλία γράφονται με αποφασισμένο εγκλεισμό. Με αμετανόητη προσήλωση. Με συγγραφικό πείσμα.

– Ποιο είναι το υλικό του συγγραφέα;

Τα κείμενα είναι οι λέξεις τους. Δεν μπορεί το ίδιο πράγμα να ειπωθεί με διαφορετικά (καλύτερα ή χειρότερα) λόγια: τότε γίνεται άλλο πράγμα. Οταν διαβάζω τα γραμμένα δυνατά, ακούγονται καθαρά οι παραφωνίες. Για το συγγραφικό γούστο μου, ο μάστορας φαίνεται στη λιποαναρρόφηση της φράσης. Μοντάρει με αυστηρή προσοχή το κείμενο. Ο συγγραφικός μόχθος -και η συγγραφική γενναιότητα- μετριούνται με τις σκουπιδοσακούλες των σβησμένων.

– Από πού έρχονται οι ιδέες; Συνέχεια »

Comments 0 σχόλια »

zyranna-zateli.jpg
Αν σας αρέσουν οι λίστες οι συγγραφείς δηλώνουν στον Ταχυδρόμο τις προτιμήσεις τους:

Ζυράννα Ζατέλη:

1. O ηλίθιος, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

2. Έγκλημα και τιμωρία, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

3. Το μαγικό βουνό, Τόμας Μαν

4. Το μοναστήρι της Πάρμας, Σταντάλ

5. Το στρίψιμο της βίδας, Χένρι Τζέιμς

6. Πόλεμος και ειρήνη, Λέων Τολστόι

7. Νεκρές ψυχές, Νικολάι Γκόγκολ

8. Εκατό χρόνια μοναξιά, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

9. O άνθρωπος χωρίς ιδιότητες, Ρόμπερτ Μούζιλ

10. O Αιγύπτιος, Μίκα Βάλταρι

Περισσότερες δηλώσεις

Comments 0 σχόλια »

nhm.jpgΤι θα λέγατε για μια e-βόλτα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λος Αντζελες; Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου, που φιλοξενεί χιλιάδες εκθέματα. Το www.nhm.org είναι πολύ προσεγμένο και εύκολο στην πλοήγηση, προσφέρει εξαιρετικές φωτογραφίες με συνοδευτικά κείμενα, καθώς και τη δυνατότητα να έρθετε… πρόσωπο με πρόσωπο με δεινόσαυρους! Επίσης μπορείτε να γίνετε μέλη και να ενημερώνεστε για κάθε νέο έκθεμα και γενικότερα τις δραστηριότητες του μουσείου. Αν σας αρέσουν οι εικονικοί περίπατοι σε μουσεία του κόσμου, μην παραλείψετε και τούτο!

Από τη στήλη της Μαρίας Μυστακίδου στην Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

monsters.jpg Τα παιδιά λατρεύουν να παίζουν. Και το διαδίκτυο δίνει ένα σωρό προτάσεις εκπαιδευτικών παιχνιδιών που συνδυάζουν διασκέδαση και γνώσεις. Το www.moshimonsters.com είναι ένας εικονικός κόσμος ειδικά σχεδιασμένος για παιδιά σχολικής ηλικίας, όπου τα πιτσιρίκια μπορούν να υιοθετήσουν ένα «τερατάκι» κατοικίδιο και να νιώσουν αφ’ ενός την «ευθύνη» της φροντίδας του (αφού θα πρέπει εικονικά να το ταΐζουν και να το προσέχουν), αφ’ ετέρου να παίξουν μαζί του παιχνίδια, να κάνουν νέες γνωριμίες με άλλα παιδιά της ίδιας ηλικίας, και πολλά ακόμα. Η υπηρεσία είναι δωρεάν και αποτελεί έναν καλό τρόπο να εξοικειωθούν τα μικρότερα παιδιά με το διαδίκτυο και τις χρήσεις του.

Από τη στήλη της Μαρίας Μυστακίδου στην Ελευθεροτυπία

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων