Αρχείο για Μάιος, 2011

Από την εποχή του Ηρόδοτου, η αφήγηση ήταν πάντα η δύναμη πίσω από τους πολιτισμούς. Η ικανότητα καταγραφής του χρόνου είναι αυτή που μεταφέρει τις μνήμες από γενιά σε γενιά.

Σήμερα, οι νέες τεχνολογίες έχουν προκαλέσει μια πραγματική επανάσταση στην αφήγηση και τη διάδοση των ιστοριών. Η δημοσιογραφία περνά από τα χέρια των λίγων στο ευρύ κοινό, το οποίο, έχει πλέον τη δυνατότητα να πει τη δική του ιστορία μέσα από τη δική του ματιά. Αυτό αποτέλεσε και το έναυσμα για το The Prism. Οι σκηνοθέτες Νίνα Μαρία Πασχαλίδου και Νίκος Κατσαούνης συνέλαβαν την ιδέα του The Prism, θεωρώντας την ως έναν επαναστατικό τρόπο για να μοιραστούν τις ιστορίες τους.

To The Prism GR2010 είναι μία συλλογική καταγραφή της Ελλάδας του χειμώνα 2010-2011, μέσα από το φακό 14 φωτορεπόρτερ που έγιναν, για πρώτη φορά, multimedia αφηγητές, με την υποστήριξη των δημιουργών. To The Prism GR2010 γυρίστηκε σε χρονικό διάστημα 16 εβδομάδων.

www.theprism.tv/Greek/about.html

Comments 0 σχόλια »

Σημασιολογικό δίκτυο (Semantic Web ή και Web 3.0 ) είναι η επέκταση του World Wide Web η οποία φιλοδοξεί να προσφέρει λογική δόμηση, οργάνωση και σημασιολογία στα δεδομένα ώστε να είναι κατανοητά τόσο σε επίπεδο μηχανής όσο και από τους ανθρώπους ως μια ενότητα. Αυτό  το επιτυγχάνει με εφαρμογές οι οποίες λειτουργούν με βάση μοντέλα Συσχετιστικής Μνήμης καιΑναπαράστασης Γνώσης (μοντέλα που έχουν τις ρίζες τους στην Αριστοτελική σκέψη ιδιαίτερα αυτή περί «Κατηγοριών»).

Με απλά λόγια το Σημασιολογικό Δίκτυο έχει ως στόχο να αναπαραστήσει:

  • Αντικείμενα (οντότητες) με τις ιδιότητές τους
  • Σχέσεις μεταξύ αντικειμένων (οντοτήτων)
  • Γεγονότα, ενέργειες και καταστάσεις: ποιός, τι, πότε, πώς;
  • Κανόνες που διέπουν διαφορετικά συστήματα: τι επιτρέπεται/απαγορεύεται/πρέπει να γίνεται, πότε, πώς και από ποιόν

Τα πρώτα σημασιολογικά δίκτυα (π.χ. Quillian, ‘69) ήταν ιεραρχίες με δενδροειδή δομή.  Εν συνεχεία η απαίτηση συγκεκριμένης δομής εγκαταλείφθηκε και η έμφαση δόθηκε στο μηχανισμό σημασιολογικής επεξεργασίας πάνω σε αυθαίρετες δικτυακές δομές.

Οι δύο πιο γνωστές τεχνολογίες που υποστηρίζουν μέχρι στιγμής το Σημασιολογικό Δίκτυο είναι η γλώσσα XML και το πλαίσιο RDF (Resource Description Framework). Με τη γλώσσα XML η δομή και η οργάνωση που παρέχεται είναι στα πλαίσια των δεδομένων. Στο Σημασιολογικό Δίκτυο όμως η επικοινωνία εφαρμογών με διαφορετικά σχήματα απαιτεί δυνατότητες ορισμού και διαχείρισης μεταδεδομένων. Αυτό γίνεται με το πλαίσιο RDF το οποίο είναι ένα εργαλείο αναπαράστασης «δεδομένων για τα δεδομένα». Η καλή περιγραφή πάνω σε ένα καλά δομημένο RDF αρχείο οδηγεί σε αυτό που ονομάζουμε οντολογίες.

Ο Tim-Berners-Lee (εφευρέτης του World-Wide-Web) έχει πει«Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με το Semantic Web είναι να χτίσουμε μια στέρεα βάση συσχετισμών μεταξύ των δεδομένων που αντιλαμβάνονται οι μηχανές, κάτι που αντιστοιχεί στην ευφυΐα του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου. Όταν λοιπόν καταφέρουμε να φτιάξουμε έναν τεράστιο όγκο δεδομένων, συνδυασμένων μ’ έναν τρόπο ακριβή και αξιόπιστο -και θέλουμε τα δεδομένα αυτά να είναι οργανωμένα μ’ έναν τέτοιο τρόπο-, θα έχουμε μια πολύ στέρεα βάση. Από κει και πέρα, θα είναι πολύ ενδιαφέρον -και θ’ αποτελέσει μεγάλη πρόκληση- να διαμορφωθούν οι ευρετικές μέθοδοι που θα επιτρέψουν να κάνουμε δημιουργικές αναζητήσεις μέσα στα δεδομένα αυτά. Ωστόσο, δεν είναι αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε αυτήν τη στιγμή – προς το παρόν, μέλημα μας είναι η δημιουργία των σχέσεων μεταξύ των δεδομένων».

Comments 0 σχόλια »

Να οικοδομήσουν μια βιώσιμη πόλη καλούνται οι παίχτες του νέου ηλεκτρονικού online παιχνιδιού που έκανε την εμφάνισή του τον περασμένο Φεβρουάριο στο διαδίκτυο. Το ψυχαγωγικό κι εκπαιδευτικό παιχνίδι EnerCities εφαρμόστηκε πιλοτικά σε σχολεία ευρωπαϊκών χωρών, με το ΕΠΑΛ Σύρου να συμμετέχει για την Ελλάδα, και στις 20 Απριλίου θα κληθεί να ανταγωνιστεί τις εικονικές πόλεις των Ευρωπαίων μαθητών, στον πρώτο Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό που θα γίνει στην Ισπανία.

Ο σκοπός του παιχνιδιού, στο οποίο μπορούν να λάβουν μέρος και απλοί χρήστες του διαδικτύου χωρίς να ανήκουν σε κάποιο σχολείο, είναι να μπορέσουν οι παίχτες να βρουν την ισορροπία μεταξύ οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευημερίας στην εικονική τους πόλη, η οποία θα πρέπει να κάνει την ελάχιστη χρήση ορυκτών καυσίμων.

«Κάθε απόφασή του παίκτη επηρεάζει τη βαθμολογία: για παράδειγμα, Οι παίκτες είναι σε θέση να αναζητήσουν πράσινες τεχνολογίες και έννοιες, προκειμένου να κάνουν την πόλη τους βιώσιμη στο μέλλον. Οι παίκτες μπορούν να βελτιώσουν τις δομές τους, με καινοτομίες, όπως τα ηλιακά πλαίσια οροφής και η θερμική αποθήκευση. Χρειάζεται να τροφοδοτήσουν με ενέργεια της πόλης τους, και μπορούν να επιλέξουν μια σειρά από πηγές ενέργειας, όπως ένα Εργοστάσιο Άνθρακα ή μία Ανεμογεννήτρια; Καθένα έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Αυτό επιτρέπει στους παίκτες να καταστρώσουν και εκτελέσουν μια στρατηγική, και να δουν τα αποτελέσματα των ενεργειών τους μακροπρόθεσμα. Αυτό οδηγεί σε ενδιαφέροντα διλήμματα» εξηγεί ο συνιδρυτής της εταιρείας παραγωγής του EnerCities, Paladin Studios, Dylan Nagel.

ΤΟ παιχνίδι σχεδιάστηκε προκειμένου να εισαγάγει τους Ευρωπαίους νέους στο θέμα της Ενέργειας, με έναν τρόπο απλό, διασκεδαστικό και ψυχαγωγικό. Έτσι, επιδιώκεται η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, κυρίως της νέας γενιάς, σχετικά με την παραγωγή, την εξοικονόμηση και την διαχείριση ενέργειας, ενώ θίγεται για ακόμα μία φορά το ζήτημα της κατάκτησης της γνώσης με σύγχρονα εναλλακτικά μέσα, όπως ένα online παιχνίδι.

Το παιχνίδι, το οποίο είναι διαθέσιμο ήδη σε έξι γλώσσες, υπάρχει πλέον εκτός από την ιστοσελίδα www.enercities.eu, και στην δημοφιλή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης Facebook, ως πρόσθετη εφαρμογή (application).

Στις 20 Απριλίου 2010 θα γίνει ο πρώτος από μια σειρά Ευρωπαϊκών διαγωνισμών μεταξύ σχολείων στον οποίο θα μπορεί κάθε ελληνικό σχολείο β’βάθμιας εκπαίδευσης που ενδιαφέρεται να συναγωνισθεί τις εικονικές πόλεις σχολείων άλλων χωρών. Στην ισπανική πόλη Γρανάδα, περίπου 200 μαθητές θα καθίσουν εναλλάξ στους 50 υπολογιστές που θα εγκατασταθούν στο Πάρκο των Επιστημών, ενώ συνολικά αναμένεται να συμμετάσχουν περί τους 1.000 μαθητές, από τα σχολεία τους σε όλη την Ευρώπη. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με το Ενιαίο Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης Ν. Κυκλάδων που αποτελεί τον εταίρο του προγράμματος για την Ελλάδα, και με τον υπεύθυνο στο e-mail: enercitiesgr@gmail.com. Η επικοινωνία με τον υπεύθυνο, Νίκο Συνοδινό, για τον διαγωνισμό μεταξύ των σχολείων είναι απαραίτητη προκειμένου να παραλάβει κάθε σχολείο έναν κωδικό συμμετοχής.

Το EnerCities εντάσσεται στο πλαίσιο μιας εκπαιδευτικής πλατφόρμας που ασχολείται με θέματα ενέργειας, με τη χρηματοδοτική υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, από το πρόγραμμα Intelligent Energy for Europe της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

tvxs.gr

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Το Farmville, ένα από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια της Zynga στο Facebook, γίνεται πραγματικότητα.

Το νέο Farmville, που ονομάζεται My Farm Experiment και η πρώτη επίσκεψη των παικτών θα γίνει στις 26 Μαΐου, δεν είναι άλλο από μια πραγματική φάρμα που ανήκει σε μη κυβερνητική οργάνωση.

Πιο συγκεκριμένα όπως και στο παιχνίδι, οι παίχτες θα διαμορφώσουν και θα διακοσμήσουν την φάρμα τους με όποιο τρόπο θέλουν, βασιζόμενοι βέβαια πάντα στην προστασία του Περιβάλλοντος.

www.my-farm.org.uk

Πιστοί του farmville, να η ευκαιρία!

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Το Schwarzfahrer (λαθρεπιβάτης)του σκηνοθέτη Pepe Danquart είναι μια ταινία μικρού μήκους και έχει κερδίσει το όσκαρ ταινίας μικρού μήκους το 1994.Θέμα της, η καταδίκη του καθημερινού ρατσισμού μέσα από μια ιστορία σε ένα τραμ: Ένας νεαρός νέγρος μπαίνει σε τραμ, μια ηλικιωμένη του φαίρεται άσχημα και μονολογώντας τον προσβάλλει συνεχώς και αυτόν, αλλά και τους άλλους μετανάστες. Στο τέλος ο νεαρός νέγρος, παίρνει την εκδίκησή του. Οι υπόλοιποι επιβάτες παρακολουθούν σιωπηλοί τα γεγονότα.

Comments 0 σχόλια »

Nine Good Teeth – Documentary Movie via Noolmusic.com

Nine Good Teeth, ΕΝΝΙΑ ΓΕΡΑ ΔΟΝΤΙΑ, Alex Halpern, U.S.A, 78’

Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Εννιά γερά δόντια» αφηγείται την ιστορία της Mary Mirabito Livornese Cavaliere ή απλώς Νάνα από την εποχή που ο παππούς της άφησε το νησί Στρόμπολι της Ιταλίας και μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη, μέχρι σήμερα. Μια οικογενειακή εποποιία, που ταυτίζεται με την ιστορία των ΗΠΑ. Γάμοι, θάνατοι, έρωτες, ένας ανομολόγητος φόνος, δεσμοί με τη Μαφία, αλλά κι ένα παράνομο ερωτικό ραντεβού της Νάνα με τον Τζακ Κέρουακ, δίνονται με σκηνοθετική μαεστρία από τον Αλεξ Χάλπερν. Αυτή, όμως, που δίνει τον τόνο είναι η ίδια η Νάνα με τη χειμαρρώδη προσωπικότητα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Μαίρη Καβαλιέρε σε ηλικία 101 χρόνων τιμήθηκε από τα Ηνωμένα Εθνη ως η γηραιότερη μετανάστρια των ΗΠΑ.

www.ninegoodteeth.com

Comments 0 σχόλια »


“Ο αληθινός φασισμός”: Ένα από τα σημαντικότερα ντοκιμαντέρ στην ιστορία του κινηματογράφου για την κατανόηση του φασιστικού φαινομένου, γυρισμένο το 1965, με υλικό από τα αρχεία της ΕΣΣΔ, της Γερμανίας και της Πολωνίας. Τα λίγα μέτρα φιλμ που χρειάστηκε να γυρίσει ο σκηνοθέτης, τα γύρισε με τη μηχανή κρυμμένη, χωρίς ηθοποιούς, χωρίς κομπάρσους. Ο πραγματικός τίτλος της ταινίας είναι «Ο καθημερινός φασισμός», στοιχείο που νοηματοδοτεί και τη μέθοδο προσέγγισης που επέλεξε ο μεγάλος Μιχαήλ Ρομ. Ενδιαφέρεται για «μικρά», φαινομενικά ασήμαντα στοιχεία της καθημερινότητας των «απλών ανθρώπων», αφήνοντας στην άκρη τον “μεγάλο ηγέτη” Στάλιν, γεγονός που τον έφερε κατηγορούμενο από τους οπαδούς του “πατερούλη”. Η ιδιότυπη προσωπική αφήγηση-σχόλιο του μεγάλου σκηνοθέτη ξεκινά από την παρακολούθηση παιδιών και φτάνει στην επισήμανση της “μεταλλαγής” των μικροαστών στη Γερμανία, οι οποίοι στήριξαν καθοριστικά τον Χίτλερ και τους εθνικοσοσιαλιστές του. Ο φασισμός παρέσυρε τις μάζες γιατί κατόρθωσε να μπει στην καθημερινή ζωή τού ανθρώπου από την πλάγια πόρτα του συναισθηματισμού, λέει ο Ρομ, ο οποίος πίστευε ότι «η δουλειά πάνω σε μια ταινία τεκμηρίωσης είναι σχολείο της αλήθειας». Παρουσιάζουμε σήμερα μια συνέντευξη-συζήτηση του Φώτου Λαμπρινού, μαθητή του Ρομ στη σχολή της Μόσχας τη δεκαετία του ’60 (ο Ρομ πέθανε το 1971), συζήτηση που επικεντρώνεται στον “Αληθινό φασισμό”.

Δεκαεφτά κεφάλαια απαρτίζουν την ταινία-μελέτη του Μ. Ρομ. Μερικοί από τους τίτλους αυτών των κεφαλαίων: “Ο Αγών μου”, «Λίγα λόγια για τον συγγραφέα”, «Κουλτούρα του Γ’ Ράιχ”, “Ένας λαός, μια αυτοκρατορία, ένας φύρερ», «Τέχνη», «Ανήκουμε σε σένα”, «Και όμως, υπήρχε και άλλη Γερμανία”, «Ο Χίτλερ διέταξε, εμείς εκτελούμε», “Τέλος της Γ’ αυτοκρατορίας», «Κεφάλαιο τελευταίο, ατελείωτο…».

Comments 0 σχόλια »

Η ταχεία ανάπτυξη του διαδικτύου και η συνεχής σμίκρυνση των ηλεκτρονικών συσκευών οδηγούν σε μια ραγδαία αύξηση του αριθμού των συνδεδεμένων στο διαδίκτυο αντικειμένων: έξυπνα κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικά βιβλία, αυτοκίνητα, ηλεκτρικές συσκευές, αλλά και ηλεκτρονικές ετικέτες προϊόντων έχουν πλέον τη δυνατότητα να συνδεθούν στο διαδίκτυο και να αλληλεπιδράσουν με ανθρώπους και υπολογιστές αλλά και μεταξύ τους. Ποιες είναι όμως οι προκλήσεις που φέρνει μαζί της αυτή η τεχνολογία; Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρουσιάζει τη δική του απάντηση μέσω της Έκθεσης σχετικά με το «Διαδίκτυο των Αντικειμένων» (Internet of things). Η Έκθεση, που συντάχθηκε από την Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας του ΕΚ, αποσκοπεί στη δημιουργία ενός κανονιστικού και νομικού πλαισίου το οποίο αφενός θα προστατεύει τον ευρωπαίο καταναλωτή και αφετέρου θα ενθαρρύνει τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στον εν λόγω καινοτόμο τεχνολογικό τομέα.

Η Έκθεση, που εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία (606 υπέρ, 18 κατά, 17 αποχές) από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο, αποτελεί απάντηση στη δέσμη μέτρων που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με στόχο να εξασφαλίσει η ΕΕ κυρίαρχο ρόλο στην ανάπτυξη του «Διαδικτύου των Αντικειμένων» και να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του προς όφελος των Ευρωπαίων πολιτών. Η Ανακοίνωση της Επιτροπής προβλέπει την τυποποίηση των τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται από το «Διαδίκτυο των Αντικειμένων», την αυξημένη χρηματοδότηση για σχετικά έργα Έρευνας, Τεχνολογικής Ανάπτυξης και Καινοτομίας καθώς και τη διασφάλιση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.

Το «Διαδίκτυο των Αντικειμένων» είναι η διασύνδεση των καθημερινών αντικειμένων, τόσο μεταξύ τους όσο και με το διαδίκτυο. Το πιο γνωστό παράδειγμα (και ενδεχομένως το λιγότερο χρήσιμο) είναι αυτό του «έξυπνου ψυγείου» που θα ενημερώνει τους χρήστες για τα προϊόντα που πλησιάζουν στην ημερομηνία λήξης αλλά και θα παραγγέλνει μόνο του, μέσω του διαδικτύου, τα προϊόντα που εξαντλούνται. Το «Διαδίκτυο των Αντικειμένων» αναμένεται να δώσει ώθηση στην επιχειρηματικότητα, όπως π.χ. στην αποτελεσματικότητα των εφοδιαστικών αλυσίδων, καθώς η διαχείριση της αποθήκης προϊόντων μιας εταιρείας θα μπορεί να πραγματοποιείται αυτόματα, μέσω υπολογιστών, με μεγάλη ταχύτητα και ακρίβεια και ελάχιστο κόστος. Άλλες εφαρμογές, όπως οι «έξυπνοι» μετρητές κατανάλωσης ενέργειας, οι τηλεχειριζόμενες οικιακές συσκευές και τα δίκτυα αισθητήρων φωτός και θερμοκρασίας αναμένεται να δώσουν σημαντικές λύσεις για την εξοικονόμηση ενέργειας σε σπίτια και καταστήματα. Ήδη τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα, οι ηλεκτρονικές ετικέτες RFID που όλο και περισσότερα προϊόντα φέρουν και οι μικροσκοπικοί αισθητήρες καθιστούν το «Ίντερνετ των Αντικειμένων» μια πραγματικότητα.

Ποιοι είναι όμως οι κίνδυνοι που προκύπτουν για την ιδιωτικότητα των ανθρώπων; Μια μικροσκοπική ετικέτα RFID σε ένα προϊόν που αγοράζουμε μπορεί να αποκαλύψει σημαντικές πληροφορίες για εμάς, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με άλλα δεδομένα για τις καταναλωτικές και κοινωνικές μας συνήθειες. Η ραγδαία πρόοδος των τεχνολογιών του «Διαδικτύου των Αντικειμένων» θέτει νέες προκλήσεις για το νομικό μας σύστημα και αφήνει ανοιχτά ηθικά ερωτήματα για τα όρια της τεχνολογίας, όπως π.χ. τον βαθμό της ιδιωτικότητας που είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε, ως κοινωνία, προκειμένου να επιτύχουμε μεγαλύτερη ασφάλεια ή ευκολία στη ζωή μας. Η Έκθεση του Ευρ. Κοινοβουλίου θέτει το θέμα στη σωστή βάση αναγνωρίζοντας τα πλεονεκτήματα αυτής της νέας τεχνολογίας αλλά και επισημαίνοντας πολλούς από τους κινδύνους που φέρνει μαζί της. Είναι σημαντικό το ότι η ΕΕ πρωτοστατεί διεθνώς σε αυτόν το διάλογο που πραγματεύεται τη σχέση μεταξύ ανθρώπου και τεχνολογίας. Δεν πρόκειται για μια φιλοσοφική συζήτηση αλλά για κάτι πολύ πραγματικό που ήδη έχει αρχίσει να επηρεάζει τις ζωές μας» ανέφερε ο Ευρωβουλευτής της ΝΔ, Καθηγητής Ιωάννης Α. Τσουκαλάς, μετά τη λήξη της ψηφοφορίας.

tsoukalas.org

Comments 0 σχόλια »

Η Δευτέρα 18 Μαΐου είναι μια ημέρα αφιερωμένη στα μουσεία και το Υπουργείο Πολιτισμού συμμετέχει με σειρά εκδηλώσεων στον εορτασμό του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων, ενώ στις 14/5 η ευρωπαϊκή Νύχτα Μουσείων, θα τιμηθεί υπό το φως του φεγγαριού.

Όλα τα μουσεία της χώρας και οι αρχαιολογικοί χώροι σας περιμένουν με ελεύθερη είσοδο να τα επισκεφτείτε και να τιμήσετε τη διεθνή ημέρα που είναι αφιερωμένη σε αυτά. Ενημερωθείτε για τις εκδηλώσεις που εποπτεύονται από το ΥΠ.ΠΟ., καθώς και για αυτές που ανήκουν σε άλλους φορείς, ενώ η «Νύχτα Μουσείων» ανοίγει τις πόρτες των μουσείων το βράδυ της 14ης Μαΐου.

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

www.bbc.co.uk/virtualrevolution

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Tου Πασχου Μανδραβελη

Είναι δεδομένο ότι το Διαδίκτυο έφερε μια πιο ισότιμη πρόσβαση στη γνώση. Ζούμε ένα κύμα εκδημοκρατισμού της γνώσης· γεωγραφικό και ταξικό. Παλιότερα, για να δει κανείς τη βιβλιοθήκη του Κέμπριτζ, έπρεπε να ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα. Σήμερα, μπορεί να βρει τα βιβλία της από το γραφείο του. Παλιότερα, έπρεπε να έχει κάποιος λεφτά για να παρακολουθήσει μαθήματα του ΜΙΤ. Σήμερα, έρχονται διαδικτυακά σπίτι του.

Σ’ αυτόν τον υπαρκτό εκδημοκρατισμό της γνώσης ορθώνονται τρεις γκρίνιες. Η μία είναι η άρνηση της τεχνολογίας, εξαιτίας των πιθανών κινδύνων που έχει η ανάπτυξή της. Ο Πολ Βιρίλιο, για παράδειγμα, έγραψε την «Πληροφοριακή Βόμβα». Είναι σίγουρος ότι η κοινωνία της γνώσης ενέχει κινδύνους, αλλά άγνωστους. Δεν τους ξέρει, αλλά… υπάρχουν. Μεταμοντέρνος λόγος λέγεται αυτό.

Η δεύτερη γκρίνια έχει να κάνει με «τα παιδάκια της Αφρικής». Το ακούμε για κάθε νέα τεχνολογία: «Τι να το κάνω εγώ το εμβόλιο για το Αλτσχάιμερ, όταν τα παιδιά της Αφρικής δεν έχουν ούτε ασπιρίνη για τον πυρετό;». Το επιχείρημα έχει εν μέρει λογική. Πραγματικά «τι να το κάνεις το εμβόλιο για το Αλτσχάιμερ, αν δεν έχεις Αλτσχάιμερ;». Αν όμως αποκτήσεις, το πρώτο που ξεχνάς είναι τα «παιδάκια της Αφρικής».

Η τρίτη γκρίνια έχει να κάνει με το διαβόητο «ψηφιακό χάσμα». Βέβαια, καμιά τεχνολογία, καμιά επιστημονική επανάσταση δεν διαχέεται αμέσως σε όλη την υφήλιο. Ο Γουτεμβέργιος τύπωσε την πρώτη Βίβλο το 1455, στην Ελλάδα η τυπογραφία ήρθε στις αρχές του 19ου αιώνα. Οσο για το τυπωμένο βιβλίο, ακόμη πασχίζουμε να γίνει κτήμα του ελληνικού λαού. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι η επανάσταση έγινε και ακόμη προχωρεί. Εξάλλου, αυτοί που μιλούν για ψηφιακό χάσμα στην Αφρική πρέπει να αναλογιστούν ποιο είναι το τυπογραφικό χάσμα του δυτικού κόσμου με την Αφρική.

Πολύ περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να μετέχουν ισότιμα στην κοινωνία της γνώσης και πλέον όχι μόνον ως αναγνώστες, αλλά και ως συγγραφείς. Στον κυβερνοχώρο, οικονομικά και τεχνολογικά όλοι βρίσκονται στο ίδιο σημείο εκκίνησης. Στο Διαδίκτυο, το άρθρο ενός δημοσιογράφου είναι εξίσου προσβάσιμο με το άρθρο ενός πιτσιρίκου. Και στην περίπτωση του γνωστού «πιτσιρίκου» έχει και μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα απ’ ό, τι τα άρθρα πολλών καθιερωμένων δημοσιογράφων. Δηλαδή, τα δίκτυα επικοινωνιών ισοπεδώνουν παλιές ιεραρχίες της βιομηχανικής κοινωνίας και απομένει να δούμε αν θα συνθέσουν νέες. Και δεν μιλάμε μόνο για το Ιnternet. Παρατηρήθηκε στις επιχειρήσεις ότι τα εσωτερικά δίκτυα επικοινωνιών έκαναν παρωχημένες πολλές θέσεις εργασίας εργοδηγών και άλλων εργαζομένων που χαρακτηρίζονται από τον όρο «middle management». Τα μεσαία στελέχη μιας επιχείρησης χρειάζονται για να μεταφέρουν τις εντολές της διοίκησης από τα πάνω προς τα κάτω. Οι γραφειοκράτες οποιουδήποτε μηχανισμού αυτόν τον ρόλο επιτελούν. Πολλοί έχασαν τη δουλειά τους επειδή τα ηλεκτρονικά δίκτυα έκαναν τον ρόλο τους παρωχημένο.

Τα δίκτυα υπολογιστών, λοιπόν, ισοπεδώνουν ιεραρχίες. Στον κυβερνοχώρο λειτουργεί καθένας σύμφωνα με τις ανάγκες του και τις δυνατότητές του. Αυτό όμως δημιουργεί έναν κατακερματισμό της εμπειρίας που τρομάζει πολλούς. Είναι διαφορετικά και πολύ πιο εύκολα τα πράγματα αν έχεις τρεις εφημερίδες να ορίζουν την πολιτική ατζέντα, δύο κανάλια που σου επισημαίνουν τι είναι σημαντικό να δεις και (γιατί όχι;) να σκεφτείς και αν έχεις δέκα βιβλία τον χρόνο για να διαμορφώσεις φιλοσοφία ζωής, αντί να έχεις εκατομμύρια από δαύτα και να ψάχνεις να βρεις άκρη. Σίγουρα, οι παρέες, οι κοινότητες δένονται πάρα πολύ όταν όλοι έχουν δει τον «Αγνωστο Πόλεμο» κι έχουν ένα κοινό θέμα συζήτησης, αντί να πας την επόμενη μέρα στο γραφείο και ο ένας να έχει δει Αντέννα, ο άλλος MTV, ο τρίτος CNN, ο τέταρτος ένα βίντεο στο YouTube κ. λπ. Η κοινότητα χρειάζεται την κοινή εμπειρία για να είναι κοινότητα. Από την άλλη, όλη αυτή η πληθώρα διαθέσιμων πληροφοριών μετατρέπεται σε άγχος. «Πληροφοριακό άγχος» το ονομάζουν κάποιοι ψυχολόγοι: να προλάβω να δω το ένα, να διαβάσω το άλλο, να μη χάσω το τρίτο κ. λπ. ώστε να μην είμαι εκτός θέματος και εκτός της κοινότητας όπου ζω και λειτουργώ. Αυτό το άγχος είναι λογικό να υπάρχει και να μεγεθύνεται, όσο μεγαλώνει το ποσό των πληροφοριών που όλοι έχουμε διαθέσιμες.

Ολα αυτά είναι πραγματικά, αλλά το ίδιο θα έλεγε κι ένας μοναχός του Μεσαίωνα βλέποντας την πλημμύρα των αιρετικών κειμένων που άρχισαν να βγαίνουν από τις τυπογραφικές μηχανές. Δεύτερον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πληροφορική επανάσταση είναι σε μετάβαση και κάθε επανάσταση σε μετάβαση διασπείρει σύγχυση. Το παλιό δεν έχει πεθάνει και το καινούργιο δεν έχει γεννηθεί. Είναι η περίοδος που στη μελέτη των επιστημονικών επαναστάσεων ο Τόμας Κουν ονομάζει «περίοδο της ιδιόρρυθμης επιστήμης». Τότε, γράφει, όλοι οι επιστήμονες νιώθουν ότι έχουν χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους και υπήρχαν πολλά ιστορικά παραδείγματα επιστημόνων που εγκατέλειψαν τη θεραπεία της επιστήμης επειδή ακριβώς δεν είχαν πού να σταθούν. Τρίτον, ακόμη και στον παλιό κόσμο της τυπογραφίας, τα ΜΜΕ είχαν υπονομεύσει με πολλή επιτυχία «την αίσθησή μας για το τι είναι αληθές και τι όχι, τι είναι πραγματικό και τι φανταστικό».

Ενάντια στην τεχνολογική πρόοδο

Τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί ένας «προοδευτικός συντηρητισμός» για κάθε νέα τεχνολογία. Ο πιο εμφανής εκφράζεται από πολλούς εκπροσώπους των οικολογικών κινημάτων. Η άρνηση της τεχνολογικής προόδου γίνεται λίγο της μόδας. Τη δεκαετία του 1970, το τρομερό παιδί του «Μάη του ’68», ο σκιτσογράφος Reiser, είχε φτιάξει ένα κόμικ για να διακωμωδήσει αυτή την άρνηση του εκδημοκρατισμού που φέρνει η τεχνολογία. «Οταν (παλιά) οι πλούσιοι είχαν αυτοκίνητο, ήταν σημαντικό γεγονός. Τώρα που οι φτωχοί έχουν αυτοκίνητο, είναι καταστροφή». «Οταν οι πλούσιοι πήγαιναν για μπάνιο στη θάλασσα, ήταν κάτι αξιοπερίεργο. Οταν οι φτωχοί πάνε για μπάνιο στη θάλασσα, είναι επιδρομή». «Οταν οι πλούσιοι πήγαιναν σε εξωτικά μέρη, γίνονταν βιβλία και συζητήσεις. Τώρα που πηγαίνει και η μεσαία τάξη, καταστρέφεται ο πλανήτης». Θα μπορούσαμε να το συμπληρώσουμε, λέγοντας «όταν έγραφαν μόνο… λίγοι, είχαμε πρόοδο. Τώρα που γράφουν πολλοί, έχουμε καταστροφή της κουλτούρας».

Ιnfo

– Robert Pirsig, «Το Ζεν και η τέχνη της συντήρησης της μοτοσικλέτας», εκδ. Κάκτος

– Νταν Μπράουν, «Η δικτατορία του κυβερνοχώρου», εκδ. Καστανιώτη

Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

“Η πληροφορική στα σχολεία είναι σαν την πάλαι ποτέ σεξουαλική αγωγή”

Ελπίζω να μην ξεκινήσει πάλι γαϊτανάκι αλλά συμφωνώ με το παραπάνω δημοσίευμα. Το σημερινό σχολείο, το σχολείο που έχουμε τελειώσει όλοι, ακόμη και στην καλύτερη εκδοχή του, δεν μας μαθαίνει τα βασικά.

Ναι, ο άριστος μαθητής του Λυκείου, κοντά στα 18, ξέρει πολλά πράγματα, όπως τους μηχανισμούς πολυμερισμού οργανικών ενώσεων ή λατινικά, αλλά δεν έχει μάθει πουθενά τα πράγματα που θα τον βοηθήσουν να πορευτεί στους βασικούς δρόμους της ζωής του.

Comments 0 σχόλια »

Για τους μη γαλλομαθείς:

Πρώτη φορά στη Νίκαια (όχι του Πειραιά)

Επισκευάζω το πισί σας τηλεπαθητικά

Μαμαντού Νουγκουγιέ, αυθεντικός  βουντού, αυτός ο παγκοσμίως γνωστός στη γειτονιά  μάγος, θα επισκευάσει τον υπολογιστή σας με τηλεπάθεια, χωρίς να χρειαστεί να μετακινηθείτε. Η δύναμή του είναι τόση που μπορεί να αποκαταστήσει τα ελαττωματικά τμήματα του σκληρού σας δίσκου. Θεραπεύει επίσης τον καρκίνο εξ αποστάσεως, τα προβλήματα στύσης, ενώ θα κάνει και τη γειτόνισσα να σας ερωτευθεί. Πληρωμή προκαταβολικά 100 ευρώ με επιταγή. Αποτελέσματα εγγυημένα.

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων