Terra Computerata

Το καλοκαίρι τελείωσε… Για κάποιους ίσως να μην άρχισε ποτέ, για κάποιους το τέλος του είναι δυσβάσταχτο. Το καλοκαίρι όσον αφορά τον καλό καιρό βέβαια είναι ακόμα εδώ. Αλλά συνήθως οι άνθρωποι έχουμε μια τάση να σηματοδοτούμε τις εποχές σαν να γίνεται ένα είδος ψυχικής μετάβασης από την μια εποχή στην άλλη. Τι είναι ο Σεπτέμβριος αν το σκεφτεί κανείς; Απλά ο μήνας που έρχεται μετά τον Αύγουστο!  Και όμως μέσα μας πολλοί το βιώνουμε σαν να είναι ένα καινούριο ξεκίνημα, όπου σαν να πατιέται ένα νοερό reset  button , και όλα ξεκινούν από την αρχή. Τι μπορεί να εξυπηρετεί άραγε αυτή η ανάγκη του ανθρώπου να οριοθετεί έτσι τον χρόνο; Είναι ένας τρόπος ίσως να θέλουμε να οργανώσουμε το ψυχικό μας χάος. Κάτι καινούριο ξεκινά, κάτι  παλιό αφήνεται πίσω, κάτι ωραίο τελειώνει ή αρχίζει, το ξεκίνημα του τέλους και το τέλος της αρχής… Κύκλοι που διαγράφονται και μετά δημιουργούνται καινούριοι. Και αυτοί με την σειρά τους είναι μέρος ενός μεγάλου κύκλου. Κάθε κύκλος που τελειώνει στην ζωή είναι και ένα μικρό πένθος . Ίσως αυτά τα μικρά πένθη να εξυπηρετούν την εξοικείωση του ανθρώπου με την αρχή και το τέλος της ζωής. Ίσως το έχουμε ανάγκη για να μπορούμε να επεξεργαστούμε σε ασυνείδητο επίπεδο το γεγονός ότι πάντα κάτι αρχίζει και κάποια στιγμή τελειώνει. Ακόμα και μέσα στην ψυχική μας πραγματικότητα και όχι μόνο στην εξωτερική μας λαμβάνουν χώρα  γεννήσεις και θάνατοι.  Ίσως να είμαστε πιο εναρμονισμένοι με την φύση από όσο νομίζουμε…

«Αυτόν τον Σεπτέμβρη να δούμε τι μας περιμένει», λέμε. Κάπου εκεί υπάρχει μια αγωνία για το άγνωστο, μια ανησυχία αλλά και μια προσμονή. Όπως ένας υπολογιστής φαίνεται και εμείς οι άνθρωποι να θέλουμε να πατάμε ένα κουμπί επανεκκίνησης, να κάνουμε ένα format, ή έστω ένα defragment. Ίσως η μελαγχολία που βιώνουμε με το τέλος του καλοκαιριού να είναι απλά ένα πένθος για κάτι που τελειώνει. Όμως το παράδοξο με τον ανθρώπινο ψυχισμό είναι ότι φαίνεται σαν αυτό το πένθος και η μελαγχολία να είναι προγραμματισμένα μέσα μας, είναι αναπόφευκτα, και αυτά με την σειρά τους παίζουν τον απαραίτητο ρόλο τους μέσα στα γρανάζια του ασυνειδήτου. Μπορεί να μας δυσκολεύουν αυτά τα συναισθήματα, όμως έχουμε ποτέ αναρωτηθεί αν τελικά είναι και αυτά απλά ένα αναπόσπαστο κομμάτι μας, όσο ανθρώπινο, όσο αληθινό και όσο αναγκαίο όσο και οτιδήποτε άλλο;

«Μέσα στα βάθη του χειμώνα, επιτέλους έμαθα ότι μέσα μου υπήρχε ένα αήττητο καλοκαίρι» Αλμπέρ Καμύ

lifo

«Λαβράκι» στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης εντόπισε ο ΣΔΟΕ. Εντόπισε 300 καθηγητές πανεπιστημίου και ερευνητικό προσωπικό στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων που απέκρυψαν εισοδήματα ύψους 1,8 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2009 – 2010, από πρόσθετες αμοιβές για τη συμμετοχή τους σε ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα, καθώς και αποζημιώσεις για ειδικές διδασκαλίες. Η έρευνα αναμένεται να επεκταθεί σε όλα τα ανώτατα ιδρύματα της χώρας, προκειμένου να εντοπιστούν και άλλα παρόμοια περιστατικά και οι παραβάτες να πληρώσουν τους νόμιμους φόρους και να οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Το «άνοιγμα» του Εδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ) του πανεπιστημίου έφερε στο φως αμοιβές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που είχαν εισπράξει για πρόσθετες υπηρεσίες. Στη συνέχεια, τα ποσά αυτά ήρθαν σε αντιπαραβολή με τους αντίστοιχους κωδικούς από τις φορολογικές δηλώσεις εισοδήματος των δικαιούχων και διαπιστώθηκε ότι πολλοί από αυτούς τα είχαν εξαφανίσει από την εφορία, προκειμένου να μην πληρώσουν φόρο. Πρόκειται για 60 καθηγητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και πάνω από 240 συνεργαζόμενους με το ίδρυμα, για ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα.

www.imerisia.gr/

αν μιλάμε για white collar crime… όχι ότι έσταξε η ουρά του γαϊδάρου… θυμάστε το σκάνδαλο του Παντείου; τι ποινές επιβλήθηκαν για τις λαθροχειρίες άραγε;

(AP / Petros Giannakouris)

Tου Πασχου Μανδραβελη

Σύμφωνα με μια αριστερή κοινωνιολογική ανάλυση ο νεοφιλελευθερισμός κάνει δύο κακά στους νέους. Είτε τους αποχαυνώνει με την ευμάρεια, αποτρέποντάς τους να βγουν στους δρόμους, είτε τους εξαγριώνει και βγαίνουν στους δρόμους για να τα σπάσουν. Οσοι δε χασκογελάσουν μ’ αυτή την ανάλυση είναι πουλημένοι πράκτορες του κεφαλαίου. Σύμφωνα με την ίδια ανάλυση οι ταραχές στη Βρετανία πυροδοτήθηκαν από τις περικοπές που έκανε η κυβέρνηση Κάμερον στο κράτος-πρόνοιας, άσχετα αν αυτές οι περικοπές δεν πρόλαβαν ακόμη να γίνουν αισθητές στην κοινωνία.

Η αλήθεια είναι ότι το έλλειμμα κοινωνικής προστασίας και η συγκριτική φτώχεια δημιουργεί εύφλεκτο υλικό για κάθε είδους εξέγερση ή χουλιγκανισμό. Απλώς αυτή η σχέση δεν είναι αυτόματη. Μέσα σε μια κοινωνία που ένας νέος νιώθει ότι δεν έχει τίποτε να κερδίσει, θα νιώθει επίσης ότι δεν έχει και τίποτε να χάσει, σπάζοντας και καίγοντας. Δεν είναι μόνο η φτώχεια που εξαγριώνει τους ανθρώπους, είναι και ο αποκλεισμός των ευκαιριών για τον πλούτο. Δεν πεινούσαν οι κουκουλοφόροι του Λονδίνου, ipad και ακριβά αθλητικά παπούτσια έκλεβαν.

Η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής δεν προέρχεται από το άγχος της επιβίωσης, γεννάται από το έλλειμμα ευκαιριών που νιώθουν ότι έχουν κάποιοι άνθρωποι. Το κοινωνικό ασανσέρ που διά της εκπαίδευσης δημιούργησε η αστική κοινωνία μοιάζει χαλασμένο. Η παιδεία, που ήταν βασικό συστατικό του, δεν θέλγει τους νέους. Τη σνομπάρουν μικροί, για να βρεθούν σε αδιέξοδο μεγάλοι, ίσως επειδή κυριάρχησαν στα εκπαιδευτικά συστήματα θεωρίες ότι η μόρφωση, δεν θέλει κόπο, αλλά θέλει τρόπο. Οτι τα παιδιά θα αγαπήσουν το διάβασμα πριν μάθουν να διαβάζουν, ενώ πρέπει να παιδευτούν για να μάθουν να διαβάζουν και μετά θα αγαπήσουν το διάβασμα.

Δυστυχώς, στη Δύση μεγαλώνουμε πλέον λειτουργικά αναλφάβητους. Παιδιά που τελειώνουν το σχολείο χωρίς να έχουν αποκτήσει παιδεία. Δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων· παλαιότερα οι δαπάνες για την παιδεία ήταν πολύ χαμηλότερες. Είναι θέμα αποπροσανατολισμού της εκπαιδευτικής διαδικασίας και χαμηλής παραγωγικότητάς της. Στην Ελλάδα αυτό γίνεται περισσότερο. Φορτώνουμε στα παιδιά πτυχία και Certifications κι όταν βγουν στην αγορά εργασίας δεν ξέρουν πού πάνε τα τέσσερα. Παιδεύουμε τα παιδιά να παπαγαλίζουν, αντί να μάθουν να σκέφτονται. Αυτό το πληρώνουν αυτά σήμερα κι εμείς θα το πληρώσουμε αύριο.

Kathimerini.gr

Μετά τον δεκαπενταύγουστο μπήκαμε στην αντίστροφη μέτρηση για το άνοιγμα των σχολείων. Και πληθαίνουν τα δημοσιεύματα για τη δυσκολότερη χρονιά με πληροφορίες από επίσημα χείλη…οπότε κάντε κουμάντο.

Διαβάζω στην Ελευθεροτυπία:

Αν η ακαδημαϊκή κοινότητα διατηρεί ψήγματα ελπίδων για βελτιώσεις στο επίμαχο νομοσχέδιο που θα συζητηθεί στο τέλος Αυγούστου, στα δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η 12η Σεπτεμβρίου, που αρχίζει το νέο σχολικό έτος, θα φέρει τη μεγαλύτερη αναταραχή εδώ και δεκαετίες.

Μόλις 600 δάσκαλοι και καθηγητές αναμένεται να διοριστούν φέτος και όπως υπολογίζει η ΟΛΜΕ, φέτος αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν περίπου 10.000 εκπαιδευτικοί, ενώ δεν πρόκειται να ξεπεράσουν τις 7.000 οι διορισμοί των αναπληρωτών. Τουλάχιστον σε 20.000 υπολογίζουν τα εκπαιδευτικά κενά οι δάσκαλοι, και σε δεκάδες χιλιάδες τις διδακτικές ώρες που θα χαθούν.

«Φέτος είναι η πιο δύσκολη χρονιά, για το άνοιγμα των σχολείων, μετά την Μεταπολίτευση» είπε στην «Κ.Ε.» η υφυπουργός Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου. «Είναι αλήθεια ότι με μόλις 600 διορισμούς στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και πολύ λιγότερους αναπληρωτές ακόμα και από πέρσι, λόγω των δημοσιονομικών περιορισμών, η στελέχωση των σχολείων γίνεται δυσεπίλυτο πρόβλημα. Παρ’ όλα αυτά θα κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για τους μαθητές μας, αξιοποιώντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό το εκπαιδευτικό μας δυναμικό και γενικότερα τους πόρους που έχουμε στη διάθεσή μας».

Πάντως, το υπουργείο προχωρεί σε νέο «Καλλικράτη» στα σχολεία με τις συγχωνεύσεις 1.933 σχολικών μονάδων σε 877. Μειώνει δραστικά τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών σε διοικητικές θέσεις, ενώ θα επιμείνει στην ακριβή καταγραφή των εκπαιδευτικών κενών για να μην υπάρξουν τα πλασματικά κενά άλλων εποχών και να προχωρήσει έτσι στην πιο ορθολογική κατανομή του υπάρχοντος εκπαιδευτικού προσωπικού.

«Με τις συγχωνεύσεις των σχολείων, προσβλέπουν σε εξοικονομήσεις, ενώ αναμένεται να αυξηθούν οι μαθητές ανά τμήμα και το ωράριο των καθηγητών» υποστηρίζει ο Θ. Κοτσυφάκης, ο οποίος προσθέτει ότι «φέτος θα εφαρμοστεί η αναγκαστική μετακίνηση εκπαιδευτικών σ’ ολόκληρη τη χώρα, όπου υπάρχουν κενά, κάτι που ματαιώθηκε πέρυσι λόγω των αντιδράσεων». Η δυσοίωνη εικόνα συμπληρώνεται με την έλλειψη βιβλίων. «Πρόθεση του υπουργείου», λέει ο καθηγητής, «είναι να καλυφθούν τα βασικά μαθήματα και για τα υπόλοιπα θα μοιράζονται… φωτοτυπίες ή θα χρησιμοποιείται το Διαδίκτυο. Παράλληλα οι γονείς θα επωμιστούν ακόμη μεγαλύτερο βάρος των λειτουργικών δαπανών των σχολείων, αφού δεν επαρκούν τα κονδύλια για πετρέλαιο, καθαριότητα, μετακινήσεις».

Το είχαμε προβλέψει ότι η ηγεσία ετοιμάζεται για το σερβίρισμα της νέας “καινοτομίας” του ηλεκτρονικού βιβλίου… Κάτι που σημαίνει μετακύλιση του κόστους σε καθηγητές και γονείς.

Ομως από το Σεπτέμβριο αρχίζει και η εφαρμογή του νέου τύπου γενικού λυκείου και νέου τεχνολογικού λυκείου. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει ακριβή εικόνα για το πώς θα εφαρμοστούν τα νέα μέτρα, πολλά από τα οποία δεν έχουν ξεκαθαριστεί.

Το νέο λύκειο όμως, υποστηρίζουν οι καθηγητές, στηρίζεται σε «παλιά» υλικά. Ουσιαστικά, λένε, το μόνο νέο μέτρο είναι αυτό που αφορά στις «εργασίες» (project) των μαθητών στα σχολεία. Σύμφωνα με αυτό οι μαθητές θα εκπονούν ομαδικές ή ατομικές εργασίες, θα συλλέγουν πληροφορίες για ένα θέμα που θα επιλέγουν, θα τις συνθέτουν και θα τις αναπτύσσουν με χρήση του Διαδικτύου. Ομως η ανεπαρκής επιμόρφωση των καθηγητών δεν ξεκαθαρίζει την εφαρμογή ενός μέτρου που το υπουργείο θεωρεί ότι είναι η «καρδιά» του νέου συστήματος.

Η δοκιμασμένη και στην τριτοβάθμια μέθοδος του clopy-paste θα βασιλεύσει…

Οι αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα είναι μικρές: Μειώθηκε κατά μία ώρα η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, (αλλά δεν αυξήθηκε αντίστοιχα των νέων) ενώ αυξήθηκε αντίστοιχα κατά μία ώρα η Γεωμετρία στο Β’ τετράμηνο και καταργήθηκαν οι Αρχές Οικονομίας, η Τεχνολογία και ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Στο πρόγραμμα δεν περιλαμβάνονται μαθήματα επιλογής, ενώ το νέο λύκειο θα στηριχτεί στα παλιά βιβλία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η βιολογία, που είναι νέο μάθημα, θα διδάσκεται από το παλιό βιβλίο κατεύθυνσης της Β’ Λυκείου.

Η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το λύκειο -επισημαίνουν οι εκπαιδευτικοί- φαίνεται από το γεγονός ότι στο Τεχνολογικό Λύκειο που θα αντικαταστήσει το Επαγγελματικό, δεν υπάρχει οριστικό αλλά… προσωρινό πρόγραμμα.

Οι εκπαιδευτικοί, έπειτα απ’ όλα αυτά, εκτιμούν ότι αναπόφευκτα θα υπάρξουν έντονες αντιδράσεις. Οπως λέει ο Θ. Κοτσυφάκης, «θα πορευτούμε στη λογική δημιουργίας πανεκπαιδευτικού μετώπου μαζί με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Οι πρώτες κινητοποιήσεις προγραμματίζονται τέλη Αυγούστου, όταν θα συζητείται στη Βουλή το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και θα συμμετάσχουμε στις διαδηλώσεις που θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη στις 10 Σεπτεμβρίου».

Και οι συνδικαλιστές μας επιμένουν με τα λάβαρα και τα εξαπτέρυγα… Αλλά εμείς δεν μπορούμε να περάσουμε σε λευκή απεργία όπως οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι.

Οχι ότι μερικοί δεν βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση εδώ και χρόνια…Οταν δε διαβάζω για περικοπές αποσπάσεων και διαπιστώνω ότι υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν να δουν σχολείο εδώ και δεκαπενταετία…

Οι περισσότεροι σηκώνουν το φρύδι τους, αν διαπιστώσουν ότι μερικές ώρες της ημέρας χαλαρώνεις παίζοντας παιχνίδια. Φυσικά αγνοούν το γεγονός ότι το περιβάλλον διεπαφής των παιχνιδομηχανών έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια προς το φυσικότερον. Ηδη αρκετοί επιστήμονες χρησιμοποιούν εφαρμογές που υποστηρίζουν την ανάπτυξη της κινητικότητας των ασθενών και των ηλικιωμένων.
Οπότε την επόμενη φορά πριν υποτονθορύσετε σκεφτείτε το δις…

Ολοκλήρωσα παρά τις ηθελημένες κωλυσιεργίες -φρενάρω την ανάγνωση όταν την απολαμβάνω-και τον « ιδιωτικό βίο του Μάξγουελ Σιμ» του Κόου. Πάντα ενδιαφέρουσα ανατομία της σύγχρονης εποχής. Ταυτίστηκα αρκετές φορές μαζί του καθώς κι εγώ συνηθίζω να μιλάω στο GPS μου, το οποίο έχω ονομάσει χαϊδευτικά “χαζιά”. Λατρεύω να τη συγχύζω αλλάζοντας διαδρομές από την προτεινόμενη και την παρατηρώ να πασχίζει να επανασχεδιάσει τη διαδρομή με τα νέα δεδομένα. Αν ενημερωνόταν σε πραγματικό χρόνο για την κίνηση ίσως γλίτωνε την προσωνυμία.

Μία ενδιαφέρουσα παρουσίαση μπορείτε να διαβάσετε στην www.enet.gr