Αρχείο για Αύγουστος, 2011

Το καλοκαίρι τελείωσε… Για κάποιους ίσως να μην άρχισε ποτέ, για κάποιους το τέλος του είναι δυσβάσταχτο. Το καλοκαίρι όσον αφορά τον καλό καιρό βέβαια είναι ακόμα εδώ. Αλλά συνήθως οι άνθρωποι έχουμε μια τάση να σηματοδοτούμε τις εποχές σαν να γίνεται ένα είδος ψυχικής μετάβασης από την μια εποχή στην άλλη. Τι είναι ο Σεπτέμβριος αν το σκεφτεί κανείς; Απλά ο μήνας που έρχεται μετά τον Αύγουστο!  Και όμως μέσα μας πολλοί το βιώνουμε σαν να είναι ένα καινούριο ξεκίνημα, όπου σαν να πατιέται ένα νοερό reset  button , και όλα ξεκινούν από την αρχή. Τι μπορεί να εξυπηρετεί άραγε αυτή η ανάγκη του ανθρώπου να οριοθετεί έτσι τον χρόνο; Είναι ένας τρόπος ίσως να θέλουμε να οργανώσουμε το ψυχικό μας χάος. Κάτι καινούριο ξεκινά, κάτι  παλιό αφήνεται πίσω, κάτι ωραίο τελειώνει ή αρχίζει, το ξεκίνημα του τέλους και το τέλος της αρχής… Κύκλοι που διαγράφονται και μετά δημιουργούνται καινούριοι. Και αυτοί με την σειρά τους είναι μέρος ενός μεγάλου κύκλου. Κάθε κύκλος που τελειώνει στην ζωή είναι και ένα μικρό πένθος . Ίσως αυτά τα μικρά πένθη να εξυπηρετούν την εξοικείωση του ανθρώπου με την αρχή και το τέλος της ζωής. Ίσως το έχουμε ανάγκη για να μπορούμε να επεξεργαστούμε σε ασυνείδητο επίπεδο το γεγονός ότι πάντα κάτι αρχίζει και κάποια στιγμή τελειώνει. Ακόμα και μέσα στην ψυχική μας πραγματικότητα και όχι μόνο στην εξωτερική μας λαμβάνουν χώρα  γεννήσεις και θάνατοι.  Ίσως να είμαστε πιο εναρμονισμένοι με την φύση από όσο νομίζουμε…

«Αυτόν τον Σεπτέμβρη να δούμε τι μας περιμένει», λέμε. Κάπου εκεί υπάρχει μια αγωνία για το άγνωστο, μια ανησυχία αλλά και μια προσμονή. Όπως ένας υπολογιστής φαίνεται και εμείς οι άνθρωποι να θέλουμε να πατάμε ένα κουμπί επανεκκίνησης, να κάνουμε ένα format, ή έστω ένα defragment. Ίσως η μελαγχολία που βιώνουμε με το τέλος του καλοκαιριού να είναι απλά ένα πένθος για κάτι που τελειώνει. Όμως το παράδοξο με τον ανθρώπινο ψυχισμό είναι ότι φαίνεται σαν αυτό το πένθος και η μελαγχολία να είναι προγραμματισμένα μέσα μας, είναι αναπόφευκτα, και αυτά με την σειρά τους παίζουν τον απαραίτητο ρόλο τους μέσα στα γρανάζια του ασυνειδήτου. Μπορεί να μας δυσκολεύουν αυτά τα συναισθήματα, όμως έχουμε ποτέ αναρωτηθεί αν τελικά είναι και αυτά απλά ένα αναπόσπαστο κομμάτι μας, όσο ανθρώπινο, όσο αληθινό και όσο αναγκαίο όσο και οτιδήποτε άλλο;

«Μέσα στα βάθη του χειμώνα, επιτέλους έμαθα ότι μέσα μου υπήρχε ένα αήττητο καλοκαίρι» Αλμπέρ Καμύ

lifo

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Βραβείο πρωτότυπης αξιοποίησης!

Comments 0 σχόλια »

«Λαβράκι» στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης εντόπισε ο ΣΔΟΕ. Εντόπισε 300 καθηγητές πανεπιστημίου και ερευνητικό προσωπικό στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων που απέκρυψαν εισοδήματα ύψους 1,8 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2009 – 2010, από πρόσθετες αμοιβές για τη συμμετοχή τους σε ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα, καθώς και αποζημιώσεις για ειδικές διδασκαλίες. Η έρευνα αναμένεται να επεκταθεί σε όλα τα ανώτατα ιδρύματα της χώρας, προκειμένου να εντοπιστούν και άλλα παρόμοια περιστατικά και οι παραβάτες να πληρώσουν τους νόμιμους φόρους και να οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Το «άνοιγμα» του Εδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ) του πανεπιστημίου έφερε στο φως αμοιβές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που είχαν εισπράξει για πρόσθετες υπηρεσίες. Στη συνέχεια, τα ποσά αυτά ήρθαν σε αντιπαραβολή με τους αντίστοιχους κωδικούς από τις φορολογικές δηλώσεις εισοδήματος των δικαιούχων και διαπιστώθηκε ότι πολλοί από αυτούς τα είχαν εξαφανίσει από την εφορία, προκειμένου να μην πληρώσουν φόρο. Πρόκειται για 60 καθηγητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και πάνω από 240 συνεργαζόμενους με το ίδρυμα, για ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα.

www.imerisia.gr/

αν μιλάμε για white collar crime… όχι ότι έσταξε η ουρά του γαϊδάρου… θυμάστε το σκάνδαλο του Παντείου; τι ποινές επιβλήθηκαν για τις λαθροχειρίες άραγε;

Comments 0 σχόλια »

(AP / Petros Giannakouris)

Tου Πασχου Μανδραβελη

Σύμφωνα με μια αριστερή κοινωνιολογική ανάλυση ο νεοφιλελευθερισμός κάνει δύο κακά στους νέους. Είτε τους αποχαυνώνει με την ευμάρεια, αποτρέποντάς τους να βγουν στους δρόμους, είτε τους εξαγριώνει και βγαίνουν στους δρόμους για να τα σπάσουν. Οσοι δε χασκογελάσουν μ’ αυτή την ανάλυση είναι πουλημένοι πράκτορες του κεφαλαίου. Σύμφωνα με την ίδια ανάλυση οι ταραχές στη Βρετανία πυροδοτήθηκαν από τις περικοπές που έκανε η κυβέρνηση Κάμερον στο κράτος-πρόνοιας, άσχετα αν αυτές οι περικοπές δεν πρόλαβαν ακόμη να γίνουν αισθητές στην κοινωνία.

Η αλήθεια είναι ότι το έλλειμμα κοινωνικής προστασίας και η συγκριτική φτώχεια δημιουργεί εύφλεκτο υλικό για κάθε είδους εξέγερση ή χουλιγκανισμό. Απλώς αυτή η σχέση δεν είναι αυτόματη. Μέσα σε μια κοινωνία που ένας νέος νιώθει ότι δεν έχει τίποτε να κερδίσει, θα νιώθει επίσης ότι δεν έχει και τίποτε να χάσει, σπάζοντας και καίγοντας. Δεν είναι μόνο η φτώχεια που εξαγριώνει τους ανθρώπους, είναι και ο αποκλεισμός των ευκαιριών για τον πλούτο. Δεν πεινούσαν οι κουκουλοφόροι του Λονδίνου, ipad και ακριβά αθλητικά παπούτσια έκλεβαν.

Η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής δεν προέρχεται από το άγχος της επιβίωσης, γεννάται από το έλλειμμα ευκαιριών που νιώθουν ότι έχουν κάποιοι άνθρωποι. Το κοινωνικό ασανσέρ που διά της εκπαίδευσης δημιούργησε η αστική κοινωνία μοιάζει χαλασμένο. Η παιδεία, που ήταν βασικό συστατικό του, δεν θέλγει τους νέους. Τη σνομπάρουν μικροί, για να βρεθούν σε αδιέξοδο μεγάλοι, ίσως επειδή κυριάρχησαν στα εκπαιδευτικά συστήματα θεωρίες ότι η μόρφωση, δεν θέλει κόπο, αλλά θέλει τρόπο. Οτι τα παιδιά θα αγαπήσουν το διάβασμα πριν μάθουν να διαβάζουν, ενώ πρέπει να παιδευτούν για να μάθουν να διαβάζουν και μετά θα αγαπήσουν το διάβασμα.

Δυστυχώς, στη Δύση μεγαλώνουμε πλέον λειτουργικά αναλφάβητους. Παιδιά που τελειώνουν το σχολείο χωρίς να έχουν αποκτήσει παιδεία. Δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων· παλαιότερα οι δαπάνες για την παιδεία ήταν πολύ χαμηλότερες. Είναι θέμα αποπροσανατολισμού της εκπαιδευτικής διαδικασίας και χαμηλής παραγωγικότητάς της. Στην Ελλάδα αυτό γίνεται περισσότερο. Φορτώνουμε στα παιδιά πτυχία και Certifications κι όταν βγουν στην αγορά εργασίας δεν ξέρουν πού πάνε τα τέσσερα. Παιδεύουμε τα παιδιά να παπαγαλίζουν, αντί να μάθουν να σκέφτονται. Αυτό το πληρώνουν αυτά σήμερα κι εμείς θα το πληρώσουμε αύριο.

Kathimerini.gr

Comments 1 σχόλιο »

Μετά τον δεκαπενταύγουστο μπήκαμε στην αντίστροφη μέτρηση για το άνοιγμα των σχολείων. Και πληθαίνουν τα δημοσιεύματα για τη δυσκολότερη χρονιά με πληροφορίες από επίσημα χείλη…οπότε κάντε κουμάντο.

Διαβάζω στην Ελευθεροτυπία:

Αν η ακαδημαϊκή κοινότητα διατηρεί ψήγματα ελπίδων για βελτιώσεις στο επίμαχο νομοσχέδιο που θα συζητηθεί στο τέλος Αυγούστου, στα δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η 12η Σεπτεμβρίου, που αρχίζει το νέο σχολικό έτος, θα φέρει τη μεγαλύτερη αναταραχή εδώ και δεκαετίες.

Μόλις 600 δάσκαλοι και καθηγητές αναμένεται να διοριστούν φέτος και όπως υπολογίζει η ΟΛΜΕ, φέτος αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν περίπου 10.000 εκπαιδευτικοί, ενώ δεν πρόκειται να ξεπεράσουν τις 7.000 οι διορισμοί των αναπληρωτών. Τουλάχιστον σε 20.000 υπολογίζουν τα εκπαιδευτικά κενά οι δάσκαλοι, και σε δεκάδες χιλιάδες τις διδακτικές ώρες που θα χαθούν.

«Φέτος είναι η πιο δύσκολη χρονιά, για το άνοιγμα των σχολείων, μετά την Μεταπολίτευση» είπε στην «Κ.Ε.» η υφυπουργός Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου. «Είναι αλήθεια ότι με μόλις 600 διορισμούς στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και πολύ λιγότερους αναπληρωτές ακόμα και από πέρσι, λόγω των δημοσιονομικών περιορισμών, η στελέχωση των σχολείων γίνεται δυσεπίλυτο πρόβλημα. Παρ’ όλα αυτά θα κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για τους μαθητές μας, αξιοποιώντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό το εκπαιδευτικό μας δυναμικό και γενικότερα τους πόρους που έχουμε στη διάθεσή μας».

Πάντως, το υπουργείο προχωρεί σε νέο «Καλλικράτη» στα σχολεία με τις συγχωνεύσεις 1.933 σχολικών μονάδων σε 877. Μειώνει δραστικά τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών σε διοικητικές θέσεις, ενώ θα επιμείνει στην ακριβή καταγραφή των εκπαιδευτικών κενών για να μην υπάρξουν τα πλασματικά κενά άλλων εποχών και να προχωρήσει έτσι στην πιο ορθολογική κατανομή του υπάρχοντος εκπαιδευτικού προσωπικού.

«Με τις συγχωνεύσεις των σχολείων, προσβλέπουν σε εξοικονομήσεις, ενώ αναμένεται να αυξηθούν οι μαθητές ανά τμήμα και το ωράριο των καθηγητών» υποστηρίζει ο Θ. Κοτσυφάκης, ο οποίος προσθέτει ότι «φέτος θα εφαρμοστεί η αναγκαστική μετακίνηση εκπαιδευτικών σ’ ολόκληρη τη χώρα, όπου υπάρχουν κενά, κάτι που ματαιώθηκε πέρυσι λόγω των αντιδράσεων». Η δυσοίωνη εικόνα συμπληρώνεται με την έλλειψη βιβλίων. «Πρόθεση του υπουργείου», λέει ο καθηγητής, «είναι να καλυφθούν τα βασικά μαθήματα και για τα υπόλοιπα θα μοιράζονται… φωτοτυπίες ή θα χρησιμοποιείται το Διαδίκτυο. Παράλληλα οι γονείς θα επωμιστούν ακόμη μεγαλύτερο βάρος των λειτουργικών δαπανών των σχολείων, αφού δεν επαρκούν τα κονδύλια για πετρέλαιο, καθαριότητα, μετακινήσεις».

Το είχαμε προβλέψει ότι η ηγεσία ετοιμάζεται για το σερβίρισμα της νέας “καινοτομίας” του ηλεκτρονικού βιβλίου… Κάτι που σημαίνει μετακύλιση του κόστους σε καθηγητές και γονείς.

Ομως από το Σεπτέμβριο αρχίζει και η εφαρμογή του νέου τύπου γενικού λυκείου και νέου τεχνολογικού λυκείου. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει ακριβή εικόνα για το πώς θα εφαρμοστούν τα νέα μέτρα, πολλά από τα οποία δεν έχουν ξεκαθαριστεί.

Το νέο λύκειο όμως, υποστηρίζουν οι καθηγητές, στηρίζεται σε «παλιά» υλικά. Ουσιαστικά, λένε, το μόνο νέο μέτρο είναι αυτό που αφορά στις «εργασίες» (project) των μαθητών στα σχολεία. Σύμφωνα με αυτό οι μαθητές θα εκπονούν ομαδικές ή ατομικές εργασίες, θα συλλέγουν πληροφορίες για ένα θέμα που θα επιλέγουν, θα τις συνθέτουν και θα τις αναπτύσσουν με χρήση του Διαδικτύου. Ομως η ανεπαρκής επιμόρφωση των καθηγητών δεν ξεκαθαρίζει την εφαρμογή ενός μέτρου που το υπουργείο θεωρεί ότι είναι η «καρδιά» του νέου συστήματος.

Η δοκιμασμένη και στην τριτοβάθμια μέθοδος του clopy-paste θα βασιλεύσει…

Οι αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα είναι μικρές: Μειώθηκε κατά μία ώρα η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών, (αλλά δεν αυξήθηκε αντίστοιχα των νέων) ενώ αυξήθηκε αντίστοιχα κατά μία ώρα η Γεωμετρία στο Β’ τετράμηνο και καταργήθηκαν οι Αρχές Οικονομίας, η Τεχνολογία και ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Στο πρόγραμμα δεν περιλαμβάνονται μαθήματα επιλογής, ενώ το νέο λύκειο θα στηριχτεί στα παλιά βιβλία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η βιολογία, που είναι νέο μάθημα, θα διδάσκεται από το παλιό βιβλίο κατεύθυνσης της Β’ Λυκείου.

Η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το λύκειο -επισημαίνουν οι εκπαιδευτικοί- φαίνεται από το γεγονός ότι στο Τεχνολογικό Λύκειο που θα αντικαταστήσει το Επαγγελματικό, δεν υπάρχει οριστικό αλλά… προσωρινό πρόγραμμα.

Οι εκπαιδευτικοί, έπειτα απ’ όλα αυτά, εκτιμούν ότι αναπόφευκτα θα υπάρξουν έντονες αντιδράσεις. Οπως λέει ο Θ. Κοτσυφάκης, «θα πορευτούμε στη λογική δημιουργίας πανεκπαιδευτικού μετώπου μαζί με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Οι πρώτες κινητοποιήσεις προγραμματίζονται τέλη Αυγούστου, όταν θα συζητείται στη Βουλή το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, και θα συμμετάσχουμε στις διαδηλώσεις που θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη στις 10 Σεπτεμβρίου».

Και οι συνδικαλιστές μας επιμένουν με τα λάβαρα και τα εξαπτέρυγα… Αλλά εμείς δεν μπορούμε να περάσουμε σε λευκή απεργία όπως οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι.

Οχι ότι μερικοί δεν βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση εδώ και χρόνια…Οταν δε διαβάζω για περικοπές αποσπάσεων και διαπιστώνω ότι υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν να δουν σχολείο εδώ και δεκαπενταετία…

Comments 1 σχόλιο »

Οι περισσότεροι σηκώνουν το φρύδι τους, αν διαπιστώσουν ότι μερικές ώρες της ημέρας χαλαρώνεις παίζοντας παιχνίδια. Φυσικά αγνοούν το γεγονός ότι το περιβάλλον διεπαφής των παιχνιδομηχανών έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια προς το φυσικότερον. Ηδη αρκετοί επιστήμονες χρησιμοποιούν εφαρμογές που υποστηρίζουν την ανάπτυξη της κινητικότητας των ασθενών και των ηλικιωμένων.
Οπότε την επόμενη φορά πριν υποτονθορύσετε σκεφτείτε το δις…

Comments 0 σχόλια »

Ολοκλήρωσα παρά τις ηθελημένες κωλυσιεργίες -φρενάρω την ανάγνωση όταν την απολαμβάνω-και τον « ιδιωτικό βίο του Μάξγουελ Σιμ» του Κόου. Πάντα ενδιαφέρουσα ανατομία της σύγχρονης εποχής. Ταυτίστηκα αρκετές φορές μαζί του καθώς κι εγώ συνηθίζω να μιλάω στο GPS μου, το οποίο έχω ονομάσει χαϊδευτικά “χαζιά”. Λατρεύω να τη συγχύζω αλλάζοντας διαδρομές από την προτεινόμενη και την παρατηρώ να πασχίζει να επανασχεδιάσει τη διαδρομή με τα νέα δεδομένα. Αν ενημερωνόταν σε πραγματικό χρόνο για την κίνηση ίσως γλίτωνε την προσωνυμία.

Μία ενδιαφέρουσα παρουσίαση μπορείτε να διαβάσετε στην www.enet.gr

Comments 0 σχόλια »

Η Ιωάννα Καρυστιάνη, στο σπίτι της στην Άνδρο μιλάει για το μυθιστόρημα της “Τα σακιά” και διαβάζει ένα μικρό απόσπασμα.

Αφησα να κατακάτσει λίγο ο θόρυβος του ευπώλητου, πριν το πιάσω στα χέρια μου. Μία καλή παρουσίαση διάβασα στον ανεμόμυλο…

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Χθες σε μία συναυλία διαπίστωσα το πεπερασμένο των αναπτήρων… Ξέρετε που ανάβουν κατά τη διάρκεια κάποιων κομματιών. Οι περισσότεροι είχαν ανάψει τα κινητά τους και κατέγραφαν.  Το να πας σε μία συναυλία και να βιντεοσκοπείς με το κινητό σου, να καταργείς τη φυσική σου υπόσταση, να καταργείς τη βασική, οπτική αίσθηση σου για ν’ αναπαράγεις μετά, μυρηκάζοντας αυτά που μόλις έχασες για να τα δείς απλά από την οθόνη του κινητού, αυτό δεν το καταλαβαίνω. Και να δεχθώ ότι γίνεται στο αγαπημένο σου τραγούδι, που ίσα-ίσα  αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω ν’ αποτυπωθεί η αίσθηση του μέσα σου για πάντα. Αν το έκαναν  όλοι αυτό θα αναγκαζόμασταν όλοι να  βιώσουμε τη συναυλία σε δύο διαφορετικές καταστάσεις, ηχητικά παρόντες, οπτικά όμως απόντες, αφού θα τη παρακολουθούσαμε από τα αναρίθμητα κινητά στον αέρα. Έχω δεί και το άλλο φαινόμενο, που  υψώνουν τα τηλέφωνα στον αέρα χωρίς να τραβούν υλικό και χωρίς να έχουν τηλεφωνήσει σε κάποιον για να ακούσει τι χάνει που δε βρίσκεται εκεί, όπως ανάβαμε αναπτήρες κάποτε. Τον αναπτήρα πάλι λίγο-πολύ τον καταλαβαίνω· οπτικοποιεί τη φλόγα που έχεις μέσα σου εκείνη τη στιγμή, το πάθος σου, την ένταση· το κινητό στον αέρα τι συμβολίζει; Ότι είσαι “in touch” με τις τηλεφωνικές σου επαφές;

Και φυσικά η τεχνολογία πάντα ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας …Υπάρχει εφαρμογή για κινητά που προσομοιώνει τον αναπτήρα. Virtual Concert lighter!

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Ὁ κὺρ Μαργαρίτης δὲν ἦτο ἰδίως προεξοφλητής, ἢ τοκιστῆς, ἢ ἔμπορος· ἦτο ὅλα αὐτὰ ὁμοῦ. Ἕνα φόρον ἐπιτηδεύματος ἐπλήρωνεν, ἀλλ᾿ ἔκαμνε τρεῖς τέχνας.

Ἡ γραῖα Ἀχτίτσα, εἰς φοβερὰν διατελοῦσα ἔνδειαν, ἔλαβε τὸ παρὰ τοῦ υἱοῦ της ἀποσταλὲν γραμμάτιον, ἐφ᾿ οὗ ἐφαίνοντο γράμματα κόκκινα καὶ μαῦρα, ἄλλα ἔντυπα καὶ ἄλλα χειρόγραφα, ἐξ ὧν δὲν ἐνόει τίποτε οὔτε ὁ γηραιὸς ἐφημέριος οὔτε αὐτή, καὶ μετέβη εἰς τὸ μαγαζὶ τοῦ κὺρ Μαργαρίτη.

Ὁ κὺρ Μαργαρίτης ἐρρόφησε δραγμίδα ταμβάκου, ἐτίναξε τὴν βράκαν του, ἐφ᾿ ἧς ἔπιπτε πάντοτε μέρος ταμβάκου, κατεβίβασε μέχρι τῶν ὀφρύων τὴν σκούφιαν του, ἔβαλε τὰ γυαλιά του, καὶ ἤρχισε νὰ ἐξετάζῃ διὰ μακρῶν τὸ γραμμάτιον.

– Ἔρχεται ἀπ᾿ τὴν Ἀμέρικα; εἶπε. Σ᾿ ἐθυμήθηκε, βλέπω, ὁ γυιός σου. Μπράβο, χαίρομαι. Συνέχεια »

Comments 0 σχόλια »

Διαβάζει ο Κώστας Τσόκλης. Σύρος -πολιτισμός 2011.

Τὴν ἑσπέραν τῆς 23ης ὁ Γέρος εἶχεν ἔλθει ἀπὸ τὸ σχολεῖον περιχαρής, διότι ἀπὸ τῆς αὔριον ἔπαυον τὰ μαθήματα. Πρὶν ξεκρεμάσῃ τὸν φύλακα ἀπὸ τῆς μασχάλης του, ὁ Γέρος πεινασμένος ἤνοιξε τὸ δουλάπι, ἀλλ᾿ οὐδὲ ψωμὸν ἄρτου εὖρεν ἐκεῖ. Ἡ γραῖα εἶχεν ἐξέλθει, ἴσως πρὸς ζήτησιν ἄρτου. Ἡ ἀτυχὴς Πατρώνα ἐκάθητο ζαρωμένη πλησίον τῆς ἑστίας, ἀλλ᾿ ἡ ἑστία ἦτο σβεστή. Ἐσκάλιζε τὴν στάκτην, νομίζουσα ἐν τῇ παιδικῇ ἀφελείᾳ της (ἦτο μόλις τετραετές, τὸ πτωχὸν κοράσιον) ὅτι ἡ ἑστία εἶχε πάντοτε τὴν ἰδιότητα νὰ θερμαίνῃ, καὶ ἂς μὴ καίῃ. Ἀλλ᾿ ἡ στάκτη ἦτο ὑγρά. Σταλαγμοὶ ὕδατος, ἐκ χιόνος τακείσης ἴσως διὰ τίνος λαθραίας καὶ παροδικῆς ἀκτῖνος ἡλίου, εἶχον ρεύσει διὰ τῆς καπνοδόχου.

Ὁ Γέρος, ὅστις ἦτο ἑπταετὴς μόλις, ἕτοιμος νὰ κλαύσῃ διότι δὲν εὕρισκε ψιχίον τι πρὸς κορεσμὸν τῆς πείνης του, ἤνοιξεν τὸ μόνον παράθυρον, ἔχον τριῶν σπιθαμῶν μῆκος. Ὁ οἰκίσκος ὅλος, χθαμαλός, ἠμιφάτνωτος μὲ εἶδος σοφᾶ, εἶχεν ὕψος δυὸ ἴσως ὀργυιῶν ἀπὸ τοῦ ἐδάφους μέχρι τῆς ὀροφῆς.

Ὁ Γέρος ἀνεβίβασε σκαμνίον τι ἐπὶ τοῦ λιθίνου ἐρείσματος τοῦ παραθύρου, ἀνέβη ἐπὶ τοῦ σκαμνίου, ἐστηρίχθη διὰ τῆς ἀριστερᾶς ἐπὶ τοῦ παραθυρόφυλλου, ἀνοικτοῦ, ἐστηλώθη μετὰ τόλμης πρὸς τὴν ὀροφήν, ἀνέτεινε τὴν δεξιάν, καὶ ἀπέσπασεν ἓν κρύσταλλον, ἐκ τῶν κοσμούντων τοὺς «σταλαγμούς» τῆς στέγης. Ἤρχισε νὰ τὸ ἐκμυζᾷ βραδέως καὶ ἡδονικῶς, καὶ ἔδιδε καὶ εἰς τὴν Πάτρωνα νὰ φάγῃ. Ἐπείνων τὰ κακόμοιρα. Συνέχεια »

Comments 0 σχόλια »

Διαβάζει ο Κώστας Τσόκλης. Σύρος -πολιτισμός 2011.

Μεγάλην ἐξέφρασεν ἔκπληξιν ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιώ, ἰδοῦσα τῇ ἡμέρᾳ τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους 187… τὴν θεια-Ἀχτίτσα φοροῦσαν καινουργῆ μανδήλαν, καὶ τὸν Γέρο καὶ τὴν Πατρώνα μὲ καθαρὰ ὑποκαμισάκια καὶ μὲ νέα πέδιλα.

Τοῦτο δὲ διότι ἦτο γνωστότατον ὅτι ἡ θεια-Ἀχτίτσα εἶχεν ἰδεῖ τὴν προῖκα τῆς κόρης της πωλούμενην ἐπὶ δημοπρασίας πρὸς πληρωμὴν τῶν χρεῶν ἀναξίου γαμβροῦ, διότι ἦτο ἔρημος καὶ χήρα καὶ διότι ἀνέτρεφε τὰ δυὸ ὀρφανὰ ἔγγονά της μετερχομένη ποικίλα ἐπαγγέλματα. Ἦτο (ἂς εἶναι μοναχή της!) ἀπ᾿ ἐκείνας ποὺ δὲν ἔχουν στὸν ἥλιο μοῖρα. Ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιὼ ὤκτειρε τὰς στερήσεις τῆς γραίας καὶ τῶν δυὸ ὀρφανῶν, ἀλλὰ μήπως ἦτο καὶ αὐτὴ πλουσία, διὰ νὰ ἔλθῃ αὐτοῖς ἀρωγὸς καὶ παρήγορος;

Εὐτυχὴς ὁ μακαρίτης, ὁ μπαρμπα-Μιχαλιός, ὅστις προηγήθη εἰς τὸν τάφον τῆς συμβίας Ἀχτίτσας, χωρὶς νὰ ἴδῃ τὰ δεινὰ τὰ ἐπικείμενα αὐτῇ μετὰ τὸν θάνατόν του. Ἦτο καλῆς ψυχῆς, ἂς εἶχε ζωή! ὁ συχωρεμένος. Τὰ δυὸ παιδιά, τὰ ἀδιαφόρετα, ὁ Γεώργης καὶ ὁ Βασίλης, ἐπνίγησαν βυθισθείσης τῆς βρατσέρας των τὸν χειμῶνα τοῦ ἔτους 186… Ἡ βρατσέρα ἐκείνη ἀπωλέσθη αὔτανδρος, τί φρίκη, τί καημός! Τέτοια τρομάρα καμμιᾶς καλῆς χριστιανῆς νὰ μὴν τῆς μέλλῃ. Συνέχεια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων