Terra Computerata

Για μη νομίζετε ότι είμαστε μόνο γκρινιάρηδες και μοιράζουμε χρυσά βατόμουρα, ιδού από το blog του Σαλονικίδη και ο διαγωνισμός για τα Όσκαρ της εκπαίδευσης. Σαφώς είναι λιγότερες οι προτάσεις (γιατί άραγε;) αλλά μπορείτε πάντα να καταθέσετε τις δικές σας.

Αφήστε που αρκετοί θα έχετε την ευκαιρία να αυτοψηφιστείτε…

Τα ΟΣΚΑΡ της εκπαίδευσης 2008!

• Το 1ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας [από εκπαιδευτικούς για εκπαιδευτικούς]
• Το προσωπικό του ΠΣΔ. Καταφέρνει τα ακατόρθωτα.
• Η επιτέλους έναρξη της αυτοματοποίησης της διαδικασίας μεταθέσεων
• Οι σχολικοί δικτυακοί τόποι που βραβεύτηκαν στον τελευταίο διαγωνισμό ιστοσελίδων
• Οι εκπαιδευτικοί που μετά από κάποια χρόνια σε θέσης στελεχών εκπαίδευσης επέστρεψαν στις τάξεις τους χωρίς κόμπλεξ και με όρεξη για δουλειά
• Άλλη επιλογή. Θα αφήσω σχόλιο σ’ αυτή την ανάρτηση.

Το Διαδίκτυο έχει γίνει πλέον μέρος της καθημερινότητας δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Μέχρι τώρα όμως δεν γνωρίζαμε τον ακριβή αντίκτυπο που έχει η χρήση του στο περιβάλλον. Πρόσφατη όμως μελέτη του Ινστιτούτου Διαδικτυακών Μετρήσεων Γκάρτνερ κατέδειξε ότι οι ετήσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη χρήση των υπηρεσιών Internet, με ανοδικές μάλιστα τάσεις, κατέχουν το ίδιο ποσοστό με τις αντίστοιχες από την αεροπορική βιομηχανία, καθώς ευθύνονται για το 2% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Η ρυπογόνος διάσταση του Διαδικτύου οφείλεται στην κατανάλωση ενέργειας που απαιτείται για οποιαδήποτε ηλεκτρονική δραστηριότητα, από την παρακολούθηση ενός βίντεο, την εύρεση πληροφοριών με τη χρήση κάποιας από τις δημοφιλείς μηχανές αναζήτησης, ακόμη και από την απλή επίσκεψη σε μια ιστοσελίδα με ειδήσεις. Ενδεικτικά, τουλάχιστον 0,02 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ανά δευτερόλεπτο απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα με την απλή ανάγνωση μιας ιστοσελίδας, ενώ η πλοήγηση σε ιστοσελίδες με σύνθετα γραφικά, εικόνες και βίντεο εκτοξεύει την ποσότητα σε δεκαπλάσιο ποσοστό. «Αυτό συμβαίνει επειδή όταν κάποιος κάθεται στο σπίτι ή στο γραφείο του αναζητώντας πληροφορίες στον ψηφιακό κόσμο, τίθενται σε λειτουργία ενεργοβόρες βάσεις δεδομένων ακόμη και στην άλλη άκρη του κόσμου», εξηγεί ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Αλεξάντερ Ουίσνερ-Γκρος.

Η γεωμετρική αύξηση στη χρήση του Διαδικτύου επιβάλλει την άμεση λήψη μέτρων, ώστε να περιοριστεί η αρνητική επίδρασή του στο περιβάλλον, όπως υποστηρίζει ο καθηγητής, και γι? αυτό το λόγο παρουσίασε την ιστοσελίδα www.CO2stats.com. Στόχος του είναι η αφύπνιση της κοινής γνώμης αλλά και η ευαισθητοποίηση των παρόχων υπηρεσιών του Διαδικτύου, ώστε να χρησιμοποιούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.Επιφυλάξεις

Οι σκεπτικιστές ωστόσο είναι επιφυλακτικοί, καθώς θεωρούν πως η πρωτοβουλία του Ουίσνερ-Γκρος έχει ως στόχο περισσότερο την προσωπική του προβολή παρά την εξεύρεση λύσης. Ο ίδιος, πάντως, θεωρεί πως εφόσον ο μέσος χρήστης του Διαδικτύου αντιληφθεί το κόστος που έχουν οι διαδικτυακές δραστηριότητές του στο περιβάλλον, τότε οι μεγάλες εταιρίες θα πρέπει να υιοθετήσουν μια πιο φιλική προς το περιβάλλον στρατηγική, ώστε να προσαρμοστούν στις ανάγκες της αγοράς που διαμορφώνον ται όλο και περισσότερο από την περιβαλλοντική ατζέντα και απαιτούν την προώθηση «πράσινων» συσκευών και λογισμικού.

«Πράσινοι» χρήστες

Το Διαδίκτυο είναι ο καθρέπτης όσων το χρησιμοποιούν, αλλά παράλληλα διαμορφώνει και τις οικολογικές συνειδήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων. Αν θεωρήσουμε τη ρήση του Μάρσαλ ΜακΛούαν ότι «το μέσο είναι το μήνυμα» ως ενδεικτική, τότε το Internet μπορεί να γίνει το όχημα για έναν πιο «πράσινο» πλανήτη. Αυτό όμως προϋποθέτει την υιοθέτηση ενός κώδικα συμπεριφοράς από τους χρήστες του Διαδικτύου, ο οποίος θα διέπεται από αρχές όπως η εξοικονόμηση ενέργειας, η χρήση ανακυκλώσιμων υλικών και η αντιστάθμιση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέσω των ιστοσελίδων που παρέχουν αυτή τη δυνατότητα.

1. Μειώστε την κατανάλωση ενέργειας χρησιμοποιώντας υπολογιστές που πληρούν τις περιβαλλοντικές προδιαγραφές που έχει θέσει η Ε.Ε.

2. Μη χρησιμοποιείτε screen savers! Γνωρίζατε ότι η ενεργοποίησή τους καταναλώνει την ίδια ενέργεια που χρειάζεται ο υπολογιστής όταν είναι σε πλήρη λειτουργία;

3. Απενεργοποιήστε τον υπολογιστή, τον εκτυπωτή, την οθόνη, όταν δεν τα χρησιμοποιείτε και μην τα θέτετε σε αναμονή.

4. Αν σκοπεύετε να αφήσετε τον υπολογιστή σας ανενεργό για 16 λεπτά, τότε καλύτερα να τον κλείνετε, αφού η ενέργεια που απαιτείται για τη λειτουργία του είναι περισσότερη από αυτή για την επανεκκίνησή του.

5. Επιλέξτε το προφίλ εξοικονόμησης ενέργειας στη λειτουργία του υπολογιστή σας.

– Περισσότερα στοιχεία στο http://www.energysavingtrust.org.uk, αλλά και σε εκατοντάδες άλλα sites.

www.e-tipos.com

Ο συγγραφέας Ευγένιος Τριβιζάς συμμετέχει στο διάλογο για τα νέα βιβλία:

Η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές των σύγχρονων εκπαιδευτικών συστημάτων. Είναι πιο εξοργιστικό -γράφει ο Τζον Γουότσον- τα σχολεία να παραγεμίζουν τα παιδιά σαν γαλοπούλες με γνώσεις και γεγονότα και να αφήσουν τη φαντασία τους να λιμοκτονεί.

Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία. Αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες. Δεδομένου του κρίσιμου ρόλου της φαντασίας στη δημιουργικότητα, την καινοτομία και την επιστημονική πρόοδο, ο αρνητικός αντίκτυπος στην κοινωνία είναι ανυπολόγιστος.

Οταν επισκέπτομαι συχνά σχολεία με εντυπωσιάζει η τεράστια φαντασία και δημιουργικότητα των προνηπίων και νηπίων. Βλέπω λίγα χρόνια αργότερα, τα ίδια παιδιά να συμπεριφέρονται σαν ρομπότ, σαν πιόνια. Κουρασμένα και αγχωμένα, να έχουν χάσει τη φρεσκάδα αυτή της ματιάς, αυτή τη μαγική σπίθα. Εχουμε όμως και εμείς μερίδιο της ευθύνης. Ανησυχούμε όταν τα παιδιά παίζουν με αόρατους φίλους ή όταν υποδύονται στα παιχνίδια τους διάφορους ρόλους. Προτιμάμε να τους δίνουμε βιβλία ηθικής βελτίωσης ή μετάδοσης γνώσεων αντί να τους χαρίζουμε παραμύθια, τα οποία είναι η θρεπτικότερη τροφή της φαντασίας.

Στόχος της εκπαίδευσης δεν πρέπει να είναι τόσο η μετάδοση γνώσεων -άλλωστε η γνώση στην εποχή μας είναι εύκολα προσβάσιμη- όσο η καλλιέργεια της δημιουργικότητας του παιδιού, ώστε να μπορεί να κάνει σωστή εκμετάλλευση αυτών των γνώσεων. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η επιστήμη δεν είναι τίποτα άλλο από εφηρμοσμένη φαντασία. Η επιστημονική πρόοδος δεν επέρχεται τόσο με νέες παρατηρήσεις και πρόσθετα στοιχεία, όσο με μετατάξεις που συντελούνται στη φαντασία των επιστημόνων. Με τολμηρές ιδέες, θαρραλέες υποθέσεις και ριζοσπαστικές εικασίες. Μαθαίνουμε τα παιδιά να υπηρετούν την πραγματικότητα, ενώ θα έπρεπε να τα μαθαίνουμε να την ξεπερνούν.

Ειδικά στην εποχή μας είναι μία δεξιότητα που οφείλουμε να τους την καλλιεργήσουμε.

Γνώση αντί για φαντασία

Η κ. Μαρία Καλδρυμίδου, καθηγήτρια Διδακτικής Μαθηματικών εντοπίζει το πρόβλημα των βιβλίων στο Αναλυτικό:

Η οργάνωση και η δομή των σχολικών βιβλίων των Μαθηματικών, ειδικά στο Δημοτικό, ουσιαστικά καθοδηγούν τον δάσκαλο και τους μαθητές και καθορίζουν την εξέλιξη της διδακτικής πράξης. Τα σχολικά βιβλία δεν θεωρούνται ένας από τους συντελεστές, τους παράγοντες της διαδικασίας της διδασκαλίας και μάθησης, αλλά γίνονται ο κύριος οργανωτής του μαθήματος. Αποτελούν το «μάθημα», το αποκλειστικό εργαλείο μέσα από το οποίο και μέσα στο οποίο μαθαίνουμε.

Η τάξη αποτελεί όμως ένα σύστημα που αναπτύσσεται δυναμικά. Το σχολικό βιβλίο, εκ κατασκευής, είναι στατικό και επομένως ακατάλληλο να παίζει τον ρόλο του οργανωτή της διδακτικής προσέγγισης. Η εκπαιδευτική διαδικασία περιορίζεται, δίνεται έμφαση στην προσαρμογή και όχι στη δημιουργικότητα του δασκάλου.

Ο ρόλος του Αναλυτικού Προγράμματος στην οργάνωση και δομή του περιεχομένου των σχολικών βιβλίων των Μαθηματικών και η αναγκαστική προσαρμογή του δασκάλου σ’ αυτές τις απαιτήσεις αποτελούν έναν φαύλο κύκλο με επιπτώσεις στην ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Θεωρώ ότι το Α.Π. και ο ρόλος, οι δυνατότητες και τα όρια των διδακτικών εγχειριδίων πρέπει να αποτελούν τον πυρήνα του προβληματισμού μας.

Άρθρο στην Ελευθεροτυπία

Έχουν μαζέψει ήδη αρκετές ψήφους στα χρυσά βατόμουρα οπότε δεν ξαφνιαστήκαμε όταν διαβάσαμε για αυτά…

Σαν βιβλία γραμμένα… ανάποδα μοιάζουν εκείνα των Μαθηματικών της Ε’ Δημοτικού. Στα τελευταία κεφάλαια, οι μαθητές ασκούνται στο να αντιμετωπίζουν προβλήματα που δεν λύνονται. Ομως, έχουν προηγουμένως δει τόσα πολλά λάθη κάθε μορφής, που έχουν ήδη ασκηθεί περισσότερο στον εντοπισμό τους, παρά στη μαθηματική σκέψη…

«Ισως να είναι τα πρώτα βιβλία που θα αποσυρθούν έπειτα από εκείνο της Μαρίας Ρεπούση», μας λέει προβληματισμένος ένας εκ των συγγραφέων, ο Χριστόδουλος Κακαδιάρης, δάσκαλος και ιδιοκτήτης ιδιωτικού σχολείου. Υποστηρίζει ότι έγιναν πολλές αλλά ατελέσφορες προσπάθειες να διορθωθούν σφάλματα που εντοπίστηκαν. Ωστόσο, ο εκδότης Στέφανος Πατάκης, που ήταν ανάδοχος συγγραφής, όταν τον ρωτήσαμε σχετικά, στο πλαίσιο γενικότερης συνέντευξης για το σύστημα παραγωγής των νέων σχολικών βιβλίων, μας είπε ότι «εάν δεν ήταν τόσο απόλυτα δεσμευτικές οι συμβάσεις με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, θα είχα βρει καλύτερες λύσεις, αλλάζοντας τη δομή της συγγραφικής ομάδας»…

Ο συγγραφέας θεωρεί μειωτική την αναφορά του εκδότη και λέει ότι η στενότητα χώρου ανάμεσα στις ασκήσεις οφείλεται στις προδιαγραφές του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και ότι η συγγραφική ομάδα (όλοι εργάζονται στο ίδιο ιδιωτικό σχολείο, όπως και οι συγγραφείς των βιβλίων Μαθηματικών Β’ και Δ’ τάξης) δεν είχε την ευχέρεια να ελέγξει τα φιλμ που πήγαν για εκτύπωση. Επιμένει, όμως, ότι ακολουθήθηκαν σκανδιναβικά μοντέλα. Τα μοντέλα μας έφαγαν!

«Τα βιβλία πέρασαν από αλλεπάλληλες κρίσεις και επιστημονικούς ελέγχους», λέει ο επιστημονικός υπεύθυνος της ομάδας Γ. Καρυωτάκης, «οπότε στον εκδότη δεν πέφτει ιδιαίτερος λόγος». Παραδέχεται ότι η σχεδίαση απεδείχθη προβληματική, επιμένει ότι τα λάθη μπορεί να λειτουργήσουν εκπαιδευτικά και θεωρεί ως μεγαλύτερο πρόβλημα την ελλιπή επιμόρφωση των δασκάλων. Ναι για όλα φταίει το γκαζόν!

Με μαθηματική ανακρίβεια

Σε εκατοντάδες λάθη (63 σελίδες) και παροράματα βυθίζεται το όραμα της σύγχρονης παιδείας.

Η πρώτη βαθμίδα του εκπαιδευτικού συστήματος -θεμέλιο και λίκνο κάθε «επόμενης μέρας»- λειτουργεί για τρίτη χρονιά στο πλαίσιο της καινοτόμου αναμόρφωσης που σχεδιάστηκε για να μετατρέψει το δημοτικό σχολείο «σε χώρο χαράς και μάθησης». Με τη διαφορά ότι τα νέα σχολικά εγχειρίδια που παρήχθησαν μαζικά (με διαφορετικό από το παρελθόν τρόπο) και εισήχθησαν ταυτόχρονα σε όλες τις τάξεις βρίθουν από οφθαλμοφανείς αβλεψίες και παιδαγωγικές προχειρότητες, εξοστρακίζοντας το διακύβευμα στα περιθώρια της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής.

Εξήντα τρεις σελίδες μόνο είναι τα φετινά, επίσημα παροράματα, τα λάθη δηλαδή που αναγνωρίζει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, αλλά δεν τα διορθώνει μέσα στα βιβλία, ζητεί απλώς από τους εκπαιδευτικούς να τα λαμβάνουν υπόψη και να εξηγούν στα παιδιά αναλόγως. Οι δυσκολίες όμως που εντοπίζουν οι δάσκαλοι στις αίθουσες και οι γονείς στα σπίτια, καθώς καθημερινά καλούνται να διαχειριστούν τυπογραφικά λάθη, ασαφείς έννοιες, ασκήσεις που δεν λύνονται και γνώσεις δεδομένες χωρίς να έχουν διδαχθεί, αχρηστεύουν το εργαλείο, εκεί που ο σχεδιασμός εργάζεται στην επισκευή του συστήματος.

Σύστημα που δοκιμάζεται αυτή την περίοδο σε θρανία και αμφιθέατρα ανατίθεται σε νέα υπουργικά χαρτοφυλάκια και προωθείται στη διακομματική αρένα – κατά την πρόσφατη πρωθυπουργική έκκληση για διαβούλευση εντός κοινοβουλετικών τειχών.

Με αφορμή τα λάθη των βιβλίων του δημοτικού σχολείου -εντοπίζονται περισσότερα από εκείνα που καταγράφονται στα παροράματα- η «Ε» επεκτείνει τη συζήτηση επί της φιλοσοφίας και της διδακτικής πρακτικής. Στην περιήγησή της συναντά:

– Εκπαιδευτικούς να μιλούν για «μνημείο προχειρότητας».

– Ειδικούς επιστήμονες να διαπιστώνουν απλές «ασκήσεις επί χάρτου», κενές σοβαρής παιδαγωγικής μεθολογίας.

– Μαθητές να λυγίζουν από το ασήκωτο βάρος – όχι μόνο της σχολικής τους τσάντας. (Οι πληροφορίες που τους φέρουν αποφασισμένους να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις της δευτεροβάθμιας και των φοιτητών ελέγχονται ως ανακριβείς.)

Άρθρο στην Ελευθεροτυπία

Και είναι να απορεί κανείς από τόσες ασφαλιστικές δικλείδες που προέβλεψε το Π.Ι. στη διαδικασία ανανέωσης των εγχειριδίων πώς και δε δούλεψε κανείς;