«Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι? αυτό είμαι ωραία», έγραφε η Μαρία Πολυδούρη για τον Κώστα Καρυωτάκη. Οκτώ δεκαετίες μετά οι στίχοι ζωντανεύουν με τη μουσική του Βασίλη Δημητρίου και ανοίγουν την αυλαία του «Καρυωτάκη», της νέας δραματικής σειράς του Τάσου Ψαρρά που κάνει πρεμιέρα απόψε στις 22.00 στην ΕΤ1. Η ιστορία διατρέχει τη ζωή του «διανοητή ποιητή» Κώστα Καρυωτάκη και την παθιασμένη σχέση του με τη «μεγαλύτερη Ελληνίδα λυρική ποιήτρια» Μαρία Πολυδούρη, με φόντο τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα μιας εποχής που καθόρισε τη σύγχρονη Ελλάδα.
Ο σκηνοθέτης Τάσος Ψαρράς επί εννέα συνεχή έτη ερεύνησε βαθιά τις συνθήκες που οδήγησαν τον Καρυωτάκη στην αυτοκτονία, βρήκε ακόμη στοιχεία από προσωπικά δεδομένα της ζωής του ποιητή και σταδιακά έκτισε την ιστορία που παρακολουθούμε. Για πρώτη φορά άνοιξε αρχεία, όπως τον φάκελο του ποιητή στο υπουργείο Εσωτερικών και τον στρατολογικό του φάκελο, η μελέτη των οποίων ανατρέπει ορισμένες από τις μέχρι τώρα βεβαιότητες που υπήρχαν για τον ποιητή.
Συμμετέχουν 290 ηθοποιοί και 3.000 κομπάρσοι, ενώ γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε Αθήνα, Καλαμάτα, Χανιά, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Σύρο, Πρέβεζα, Βουκουρέστι και Παρίσι.
«Η ΕΡΤ έχει υψηλές προσδοκίες από τη σειρά. Είναι ακριβώς το είδος της παραγωγής που οφείλουμε να προωθούμε ως δημόσια τηλεόραση», ανέφερε μεταξύ άλλων ο γενικός διευθυντής τηλεόρασης κ. Δημήτρης Γόντικας.
Η αποκαθήλωση του Χριστού του Rogier van der Weyden, ένας από τους 14 πίνακες που μπορείτε να απολαύσετε με κάθε λεπτομέρεια… καθώς η Google πρόσθεσε ένα ακόμα layer στο Google Earth, παρουσιάζοντας με μεγάλη λεπτομέρεια το μουσείο Prado που βρίσκεται στην Μαδρίτη της Ισπανίας. Το συγκεκριμένο μουσείο ήταν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς στο Google Earth, έτσι δημιουργήθηκε το Prado Project που περιλαμβάνει την πρώτη ηλεκτρονική γκαλερί στον κόσμο που δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες του Google Earth να δουν τα εκθέματά του. Ο καθένας μπορεί να δει τις 14 φωτογραφίες υπέρ υψηλής ανάλυσης μεγέθους 14 Giga pixel η κάθε μία.
Έτσι μπορούμε να ζουμάρουμε στα έργα τέχνης του μουσείου και να δούμε απίστευτες λεπτομέρειες που έχει πιάσει ο φωτογραφικός φακός. Το Google Earth Prado layer, περιλαμβάνει επίσης και τρισδιάστατα μοντέλα που επιτρέπουν στους επισκέπτες να περιπλανηθούν μεταξύ των κτιρίων του μουσείου σαν να ήταν εκεί.
Η Δέσποινα Κυριακίδου σχολιάζει σε άρθρο της Ε.: Η εισαγωγή των νέων βιβλίων, ομολογουμένως, έγινε ξαφνικά και χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία των εκπαιδευτικών. Δίχασε και προβλημάτισε. Οι λόγοι, απλοί και κατανοητοί. Ολοι προσπαθήσαμε με θετική σκέψη να προσαρμοστούμε στη φιλοσοφία των νέων βιβλίων. Τα υποδεχτήκαμε με ενθουσιασμό. Δεν είχαμε, άλλωστε, λόγους για το αντίθετο!
Εντονες ήταν για χρόνια οι συζητήσεις των εκπαιδευτικών, καθώς πιστεύαμε όλοι πως τα βιβλία έπρεπε να αλλάξουν, να εκσυγχρονιστούν και να καλύπτουν τις κοινωνικές και οικονομικοπολιτικές αλλαγές της σύγχρονης εποχής. Τα βιβλία άλλαξαν. Εγινε αυτό που ζητούσαμε. Ομως, δεν ξεκίνησαν καλά οι αλλαγές.
Τα βιβλία έφτασαν καθυστερημένα στα σχολεία μας, λίγες μέρες πριν από την έναρξη των μαθημάτων. Τότε τα είδαμε κι εμείς για πρώτη φορά. Τα πήραμε στα χέρια μας, τα ξεφυλλίσαμε, τα μελετήσαμε. Εδώ, ξεκινούν οι πρώτες διαφωνίες. «Υπάρχουν λάθη στις εκφράσεις και λάθη στις ασκήσεις», ακούγεται από όλους, «μα πόσο βιαστικά έγινε η συγγραφή τους;». Οι απορίες μας, όμως, επικεντρώθηκαν στο «πότε» και στο «αν» θα διορθωθούν τα λάθη ή αν ήταν στη διακριτική ευχέρειά μας να τα παραβλέψουμε. Στάλθηκαν διορθωτικές εγκύκλιοι, ξεκίνησαν «σεμινάρια για τα καινούργια βιβλία», «ενημερώσεις και ημερίδες» για την καινούργια φιλοσοφία, επιμέρους σεμινάρια για συγκεκριμένα βιβλία και μας επισκέφτηκαν εκπρόσωποι των συγγραφικών ομάδων, προκειμένου να μας μιλήσουν και να λύσουν τυχόν απορίες.
Γιατί όλα αυτά, όμως, εκ των υστέρων;
Γιατί δεν προνόησαν και δεν έλαβαν υπόψη οι υπεύθυνοι αυτές τις παραμέτρους δύο ή τρία χρόνια πριν από την εισαγωγή των βιβλίων μας στα σχολεία; Γιατί δεν έγινε πιλοτικά η εφαρμογή τους;
Τα βιβλία ενσωματώθηκαν στα αναλυτικά προγράμματα του σχολείου, τα παιδιά χάρηκαν που ξεκίνησαν να δουλεύουν κάτι νέο και οι δάσκαλοι προσαρμόσαμε τους τρόπους διδασκαλίας μας στις απαιτήσεις των βιβλίων.
Εχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια που τα καινούργια βιβλία διδάσκονται στα παιδιά. Αυτό που παρατηρούμε όλοι πλέον, και είναι αξιοσημείωτο, είναι ο τεράστιος όγκος ύλης, στον οποίο καλούμαστε να αντεπεξέλθουμε. Ο προβληματισμός έγκειται στο κατά πόσο παιδαγωγικό και χρήσιμο κρίνεται, στην ηλικία των παιδιών του Δημοτικού, τόσο μεγάλο πλήθος ενοτήτων.
Βέβαια, παρά τις δυσκολίες και τις προαναφερθείσες ελλείψεις, τα νέα βιβλία αποτελούν ένα εργαλείο που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις και αποσκοπεί στη διαμόρφωση μιας πιο σύνθετης και διευρυμένης διδασκαλίας εκ μέρους του εκπαιδευτικού. Ας τα δούμε, λοιπόν, ως πρόκληση και πρόσκληση για νέα ερεθίσματα και νέα ερείσματα.
Η συνάδελφος αναρωτιέται πόσο βιαστικά έγινε η συγγραφή τους. Οσο μας υπαγόρευαν τα παραδοτέα στην Ε.Ε. Γιατί χωρίς αυτή τη χρηματοδότηση, τα ίδια θα είχαμε για την επόμενη εικοσαετία. Τώρα αφρίττει δεν αφρίττει, τον παρά μας δώσαμε…
Τόσο ο Οργανισμός Διαχείρισης Έργων του Λόγου όσο και η ελληνική Εταιρεία Συγγραφέων φαίνεται να συμφωνούν σε μια διαπίστωση: ειδικά το τεχνικό και επιστημονικό βιβλίο στο μέλλον θα διακινείται περισσότερο ηλεκτρονικά παρά μέσω της έντυπης έκδοσης.
«Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω» λέει ο συγγραφέας Γιώργος Ξενάριος, γραμματέας της Εταιρείας Συγγραφέων. «Ζούμε μια επανάσταση, έναν νέο Γουτεμβέργιο. Ο χάρτης της δημόσιας διακίνησης του βιβλίου αλλάζει οριστικά και το ζήτημα είναι πώς τα συμμετέχοντα μέρη θα μπορέσουν να αναδιατάξουν τις σχέσεις τους. Εκείνοι που ίσως θα πληγούν περισσότερο είναι οι βιβλιοπώλες, γιατί το αντικείμενό τους θα συρρικνωθεί. Επιστημονικά και τεχνικά βιβλία, αλλά και σχολικά βοηθήματα, στο μέλλον θα διακινούνται περισσότερο μέσω Διαδικτύου. Οι εκδότες ναι μεν θα χάσουν μέρος της δραστηριότητάς τους, ωστόσο θα μειωθεί το κόστος παραγωγής (εκτύπωση, βιβλιοδεσία) και διακίνησης. Ως προς τους συγγραφείς: η σοβαρή λογοτεχνία δεν θα πληγεί γιατί οι μηχανισμοί στο εσωτερικό του λογοτεχνικού συστήματος (λογοτεχνική κριτική στις εφημερίδες, λογοτεχνικά περιοδικά, βραβεία) παραμένουν ως έχουν» καταλήγει.
Φαντάζομαι ότι το ΥΠΕΠΘ θα γλίτωνε από μεγάλο πονοκέφαλο αν αντικαθιστούσε τη διανομή των βιβλίων με το κατέβασμα από το διαδίκτυο, αλλά αυτό πάλι μπορεί να είναι οικολογικό αλλά όχι και τόσο πρακτικό στη διδασκαλία.
Εσείς τον ξέρατε τον ΟΣΔΕΛ; και όμως υπάρχει! “Οργανισμός Διαχείρισης Έργων του Λόγου”.
Ο ΟΣΔΕΛ, οργανισμός αντίστοιχος της ΑΕΠΙ στη μουσική, δημιούργησε πλατφόρμα υποδοχής ηλεκτρονικών πωλήσεων και ήδη κάνει τις πρώτες συμφωνίες με εκδότες για ηλεκτρονική διακίνηση υλικού – κυρίως βιβλίων που χρησιμοποιούνται σε πανεπιστήμια. «Ένας πανεπιστημιακός φορέας μπορεί, λ.χ., να αναζητήσει ένα βιβλίο στην ηλεκτρονική έκδοση, να επιλέξει 15 σελίδες, να πληρώσει με κάρτα και να τις κατεβάσει ή να τις φωτοτυπήσει» λέει ο Άρης Πετρόπουλος διευθυντής του οργανισμού. «Όραμά μας είναι να δημιουργήσουμε ένα ελληνικό Οne stop shop, ένα ελληνικό μίνι Google με άλλα λόγια, που θα συγκεντρώνει την ελληνική Γραμματεία».
«Χοντρός». «Βαρέλω». «Βουβάλι». «Φάλαινα»: είναι ορισμένοι μόνο από τους χαρακτηρισμούς με τους οποίους «στολίζουν» οι Έλληνες μαθητές τους συμμαθητές τους που έχουν παραπανίσια κιλά. Ταυτόχρονα, το υπέρβαρο παιδί στα μάτια των συμμαθητών του είναι «ο άσχημος, ο χαζός ή ο κακός της τάξης».Τον ρατσισμό και το στίγμα βιώνουν από την ηλικία του δημοτικού τα παχύσαρκα παιδιά και μάλιστα από τους συνομιλήκους τους που είναι αδύνατοι και πιο «αποδεκτοί» από την κοινωνία. Αυτό δείχνει η έρευναμε θέμα τον στιγματισμό των παχύσαρκων παιδιών- που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Οι επιστήμονες έδωσαν ερωτηματολόγια σε 1.861 παιδιά ηλικίας 10-11 ετών (Ε΄ Δημοτικού) από 45 σχολεία της Κεντρικής Ελλάδας. Τους ζήτησαν να απαντήσουν ποιον τύπο παιδιού θεωρούν πιο δημοφιλή (ποιος τους αρέσει περισσότερο). Είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε έξι: σε ένα αδύνατο παιδί, ένα παχύσαρκο, ένα παιδί με πατερίτσες, ένα σε αναπηρικό αμαξίδιο, ένα χωρίς το αριστερό του χέρι, ένα με μία ουλή στο πρόσωπο. Και στη συνέχεια να κατατάξουν τις προτιμήσεις τους.
Περισσότεροι από τους μισούς μαθητές (56,4%, 949 στον αριθμό) κατέταξαν το παιδί με τα παραπανίσια κιλά στην τελευταία ή προτελευταία θέση των προτιμήσεών τους! Σημειώνεται ότι στην έρευνα συμμετείχαν μαθητές όλων των σωματικών διαπλάσεων (με κανονικό βάρος, υπέρβαροι, παχύσαρκοι, κάτω από το κανονικό). Πάντως, ακόμα και οι παχύσαρκοι μαθητές βαθμολόγησαν αυστηρά τους παχύσαρκους. Αντίθετα, η συντριπτική πλειονότητα των μαθητών (81,4%) κατέταξε το αδύνατο παιδί στην 1η ή στη 2η θέση.
Τα αποτελέσματα της μελέτης«Ο στιγματισμός της παχυσαρκίας στα παιδιά. Έρευνα σε ελληνικά δημοτικά σχολεία», που δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό «Αppetite»- δείχνουν ότι οι Έλληνες μαθητές είναι έντονα προκατειλημμένοι απέναντι στους συνομιλήκους τους με αυξημένο σωματικό βάρος, αναφέρουν οι ερευνητές. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι μπορεί να προκληθούν σοβαρά ψυχοκοινωνικά προβλήματα, καθώς και δυσκολίες στην κοινωνικοποίησή τους εξαιτίας της αντιπάθειας και του χλευασμού που εισπράττουν από τους συμμαθητές τους. Μερικές από τις σοβαρές συνέπειες στα παχύσαρκα παιδιά που βιώνουν αυτόν τον στιγματισμό «μπορεί να είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση ή η κατάθλιψη, όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες στο εξωτερικό» λέει στα «ΝΕΑ» η ψυχολόγος κ. Μαρία Κορώνη, από τους υπευθύνους της έρευνας.
Αυτό ήταν! πάνω που είχαμε ξεκινήσει πάλι την κουβέντα στην τάξη μου των Λατινικών σχετικά με τη χρησιμότητά του μαθήματος, ήρθαν οι λεκτικοί διαξιφισμοί των πολιτικών μας να με ξελασπώσουν.
Η δήλωση του υπουργού κ. Α. Σπηλιωτόπουλου για tabula rasa από τη μία η απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου από την άλλη quo vadis με όπλισαν με τα κατάλληλα επιχειρήματα.
Πώς θα καταλαβαίνετε τι εννοούν οι πολιτικοί μας, αν δεν εντρυφήσετε στις λατινικές σπουδές;
Μπλογκάρετε! Αυτή την προτροπή χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός του Καζακστάν Καρίν Μάσιμοφ προς τους υπουργούς του, προκειμένου να έρθουν κοντά στον λαό και να κατανοήσουν τα προβλήματά του. Ο πρωθυπουργός του Καζακστάν έχει ήδη λάβει παράπονα στο προσωπικό του μπλογκ σχετικά με την κακή ποιότητα πόσιμου νερού στα χωριά. Και ορμώμενος από αυτό σκέφτηκε ότι διαδικτυακά εκείνος και οι υπουργοί του θα μπορούν να μαθαίνουν ευκολότερα και γρηγορότερα τα προβλήματα που απασχολούν τον λαό και να δίνουν λύσεις. (Περισσότερα στο http://en.government.kz/structure/government). Αν το μπλόγκινγκ λύσει τα προβλήματα του Καζακστάν, να το καθιερώσουμε και εδώ…
Από τη στήλη της Μαρίας Μυστακίδου στην Ελευθεροτυπία
Βέβαια αν κρίνω από κάτι αιτήματα που είδα στη σελίδα του νυν υπουργού ΥΠΕΠΘ στο facebook… δεν πάμε καλά
Επειδή η διδασκαλία της γλώσσας δεν είναι διδασκαλία ενός μαθήματος όπως τα άλλα, αλλά διαχέεται και διαποτίζει όλα τα άλλα αντικείμενα μάθησης λόγω της άμεσης σχέσης της με τη σκέψη του ανθρώπου, χρειάζεται μια ριζική αναθεώρηση του τρόπου διδασκαλίας της γλώσσας και στις δύο βαθμίδες της Εκπαίδευσης. Και οι δύο άξονες που συνιστούν τη γλώσσα, το λεξιλόγιο από τη μια μεριά (έννοιες-σημασίες-λέξεις) και η οργάνωση τού λεξιλογίου σε νοήματα με γραμματικές και συντακτικές δομές χρειάζεται να διδαχθούν από μια νέα σκοπιά, την επικοινωνιακή. Αντί του γραμματικοσυντακτικού φορμαλισμού που κατακλύζει τη διδασκαλία και καταπνίγει την ουσία της γλώσσας, χρειάζεται με ουσιαστικό και ελκυστικό τρόπο να διδαχθούν οι δυνατότητες έκφρασης που παρέχει κάθε γλώσσα και εν προκειμένω η ελληνική, ένα τεράστιο φάσμα επιλογών που διαμορφώνουν το ύφος του καθενός μας και που μπορούν να εξηγηθούν και να συνειδητοποιηθούν από μια σωστή επικοινωνιακή διδασκαλία της γλώσσας. Αντί να μιλάμε συνεχώς για επιθετικούς προσδιορισμούς και κατηγορούμενα ή ανώμαλα ρήματα και υποτακτικές και για όλες αυτές τις απωθητικές «ταμπέλες» που δεν λένε τίποτε στους μαθητές, μπορούμε να τους αποκαλύψουμε τον κόσμο της γλώσσας που χρησιμοποιεί τους γραμματικοσυντακτικούς αρμούς για να συνθέσει νοήματα από τις μεμονωμένες λέξεις.
Αυτός ο σύνθετος διανοητικός μηχανισμός που συνιστά το πνεύμα του ανθρώπου και που έχει ως κύριο τρόπο έκφρασης τη γλώσσα πρέπει να καταδειχθεί στους μαθητές με απλό και κατανοητό τρόπο από κατάλληλα καταρτισμένους δασκάλους. Και αυτό -η απαιτούμενη κατάρτιση των δασκάλων- είναι κύριο ζητούμενο, αυτό που λείπει από τα πανεπιστήμιά μας στο βαθμό που θα έπρεπε. Θεωρώ απαραίτητη τη φοίτηση των μελλοντικών δασκάλων σε ειδικό τμήμα επιμόρφωσης ετήσιας διάρκειας με αυστηρές καταληκτήριες εξετάσεις προτού φτάσουν στην τάξη οι άνθρωποι που θα διδάξουν τα παιδιά μας. Οχι μόνο για το θέμα της γλώσσας αλλά γενικότερα για τα αντικείμενα και τον τρόπο διδασκαλίας των μαθημάτων και στις δύο βαθμίδες της εκπαίδευσης χρειάζεται να ληφθούν τολμηρές αποφάσεις κατόπιν συζητήσεως και με στελέχη της μαχόμενης εκπαίδευσης που ξέρουν τα θέματα από μέσα.
Πώς θα κάνουμε τα παιδιά να αγαπήσουν το σχολείο, πώς θα τα μάθουμε να δουλεύουν σε βιβλιοθήκη και ν’ αξιοποιούν τη σύγχρονη τεχνολογία για την αναζήτηση ουσιωδών πληροφοριών, πώς θα αυτενεργούν και πώς θα σκέπτονται δημιουργικά, αυτά είναι κύρια θέματα που πρέπει επιτέλους να απασχολήσουν έμπρακτα τον σχεδιασμό της ελληνικής σχολικής εκπαίδευσης.
Είναι πυκνή η σύνοψη των αδυναμιών που εντοπίζονται στα νέα βιβλία της γλώσσας. Ανάμεσα στις βασικές επισημάνσεις: ασυμβατότητα της ύλης από τάξη σε τάξη, πολλές και συμπυκνωμένες ενότητες, λιγότερα λογοτεχνικά κείμενα ή κοινωνικές παρεμβάσεις, γνωστικά αντικείμενα συνοδευόμενα από διαφημίσεις αγαθών, άμεσες ή έμμεσες, δυσνότητες έννοιες κ.ά.
Αρκετά, πάντως, αναγνωρίζονται και από το ίδιο το Π.Ι. Εξ ου και τα παροράματα, τα οποία φέτος είναι πολυσέλιδα. Βέβαια, δεν φτάνουν σε μεγάλο βάθος παραδοχής, ωστόσο επιβεβαιώνουν αρκετούς από τους καταλογισμούς. Προχειρότητα, σε ορισμένες δε περιπτώσεις ανεπίτρεπτη ανεπάρκεια.
Κορυφαίο παράδειγμα: στη Γλώσσα Στ’ Δημοτικού (Α’ τεύχος, σελίδα 78), στην ενότητα για το Πολυτεχνείο προτείνεται συμπληρωματικό υλικό για την αναζήτηση περαιτέρω πληροφοριών. Ανάμεσα στον κατάλογο των τραγουδιών που είτε συνδέθηκαν με την εξέγερση του Πολυτεχνείου είτε γράφτηκαν ειδικά γι’ αυτήν, περιλαμβάνεται και το «Ενα το χελιδόνι». Στην ταυτότητα των δημιουργών αναφέρεται: στίχοι Γ. Ρίτσος, μουσική Μ. Θεοδωράκης.
Το Π.Ι. σπεύδει να περισώσει την αξιοπρέπειά του στα παροράματα: «Ενα το χελιδόνι», στίχοι Οδ. Ελύτης.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει τα Windows 7 να ξεχωρίζουν σε σχέση με τα Vista; Η Μicrosoft έχει καταφέρει να φτιάξει ένα πιο «ελαφρύ» λειτουργικό, πασχίζοντας να κερδίσει το στοίχημα των netbooks. Όπως εξηγούσε υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας, «τα Windows 7 δεν θα τρέχουν στον υπολογιστή της γιαγιάς μου, όμως όλα τα ΡC που αντέχουν τα Vista δεν έχουν κανένα πρόβλημα, ενώ και οι μίνι υπολογιστές μπορούν να τα διαχειριστούν χωρίς πρόβλημα».
Η εγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος, που σημειωτέον διαρκεί περίπου 30 λεπτά, είναι μόλις το πρώτο βήμα. Τα Windows 7 παίζουν πολύ καλύτερα όταν ο υπολογιστής είναι συνδεδεμένος με το Ιnternet, καθώς η Μicrosoft έχει «παρκάρει» εκεί μια σειρά από επιπλέον λειτουργίες, τις οποίες ο χρήστης μπορεί να αξιοποιήσει όταν και όπως θέλει, χωρίς να επιβαρύνει το σύστημά του. Επιπλέον, το νέο λειτουργικό σύστημα συνεργάζεται άψογα με σχεδόν όλα τα περιφερειακά που κυκλοφορούν αυτήν τη στιγμή στο εμπόριο, αλλά και με τις περισσότερες μάρκες κινητών τηλεφώνων.
Tα Windows 7 καινοτομούν και στην υποστήριξη οθονών πολλαπλής αφής. Μύχιος πόθος της Μicrosoft είναι να αντικαταστήσουν το ποντίκι, αξιοποιώντας πλήρως τις δυνατότητες των Tablet ΡC, αλλά και των συσκευών που θα αποτελούνται μόνο από μια οθόνη, στα πρότυπα του iΡhone.
Στην αρχή είχαν μπουκώσει οι σέρβερς της εταιρείας αλλά και χθες ο δεσμός για το κατέβασμα σε οδηγούσε σε μία μαύρη τρύπα του δικτύου. Ακριβοθώρητα τα παράθυρα…
Ο Κωνσταντίνος Κωττάκης γραφολόγος αποκαλύπτει στην Ημερησία τα στοιχεία που παρατηρούν στα υπό εξέταση κείμενα.
Τόσο οι δικαστικοί γραφολόγοι όσο και οι γραφολόγοι χαρακτηρολόγοι παρατηρούμε σχεδόν τα ίδια στοιχεία. Συνήθως ελέγχονται και αξιολογούνται 50-60 διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ενδεικτικά αναφέρουμε, μεταξύ άλλων, χαρακτηριστικά που αφορούν τη δομή των γραμμάτων με τις χαρακτικές ιδιομορφίες τους και τα γραφολογικά σημεία που προκύπτουν, την κλίση, τη διεύθυνση, τη ταχύτητα των χαράξεων, τη χαρακτική πίεση, το ρυθμό, το γενικό επίπεδο, τη διάταξη του κειμένου ή των υπογραφών στο γραφικό ή υπογραφικό πεδίο κ.λπ. Ωστόσο, στη Δικαστική Γραφολογία είναι απαραίτητες ορισμένες μέθοδοι εξέτασης και μέτρησης ?φυσικές, χημικές ή μέσω οπτικών οργάνων? οι οποίες είναι άνευ αντικειμένου για το γραφολόγο χαρακτηρολόγο. Οι γραφολόγοι-χαρακτηρολόγοι, αφού εντοπίσουν τα γραφολογικά σημεία και τα ποσοτικοποιήσουν, συνήθως σε μια κλίμακα από 0 μέχρι 10 (αναλόγως του γραφολογικού συστήματος το οποίο ακολουθούν ή έχουν διδαχθεί), προχωρούν στην ψυχολογική πλέον ερμηνεία. Αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι κάθε γραφολογικό σημείο αντιστοιχεί σε συγκεκριμένα ψυχολογικά χαρακτηριστικά, π.χ. γωνιώδης γραφή = αποφασιστικότητα, γιρλαντοειδής γραφή = καλοσύνη, ευαισθησία, οριζόντια γραφή = αρμονία συμπεριφοράς, κατακόρυφη γραφή = συναισθηματική σταθερότητα, αριστερή κλίση = ισχυρογνώμων και συγκρουσιακός τύπος. Στην περίπτωση αυτήν είναι αυτονόητο ότι η ψυχολογική ερμηνεία δεν ενδιαφέρει το δικαστικό γραφολόγο, ο οποίος δραστηριοποιείται στο χώρο της δικαιοσύνης. Η Γραφολογία με την έννοια της χαρακτηρολογίας δεν βρίσκει εφαρμογή στα δικαστήρια.
Τι γίνεται στην περίπτωση ενός ηλεκτρονικού κειμένου, όπως είναι σήμερα το σύνηθες;
Είναι πλέον δυνατή και η γραφολογική έρευνα σε γραφή μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και εκτυπωτών, καθώς και σε άλλα ειδικά γραφολογικά θέματα που στο παρελθόν δεν υπήρχε η δυνατότητα ασφαλούς συμπεράσματος, όπως είναι η ποιοτική ανάλυση και ο διαχωρισμός μελανών, τα σημεία που τέμνονται δύο χαράξεις, η λανθάνουσα γραφή κ.λπ.
Αν σταματήσω ξαφνικά να γράφω στο blog θα είναι γιατί θα μετακομίζω down under. Επειδή όμως είμαι οπαδός των ίσων ευκαιριών θα μοιραστώ μαζί σας αυτήν την ευκαιρία αλλαγής επαγγέλματος:
ΖΗΤΕΙΤΑΙ επιστάτης για ένα τροπικό νησί ανοιχτά του Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, στο Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα. Θα εργάζεται μόλις 12 ώρες τον μήνα, θα μένει σε μία βίλα τριών δωματίων με πισίνα και θέα στο στενό που διαπλέουν οι μεγάπτερες φάλαινες κάθε Σεπτέμβριο και θα παίρνει μισθό 103.000 ευρώ το εξάμηνο (πάνω από 17.000 ευρώ τον μήνα)… Κάπου τόσος είναι ο ετήσιος δικός μας…
Ακούγεται σαν να είναι η καλύτερη δουλειά στον κόσμο; Η υπηρεσία Τουρισμού της Κουινσλάνδης πάντως έτσι τη διαφημίζει στα πέρατα της Γης. «Ψάχνουμε κάποιον να λέει τις ιστορίες του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Φράγματος και σκεφτήκαμε μία, κατά την άποψή μας, ονειρική δουλειά. Χρειαζόμαστε έναν ιδιαίτερο άνθρωπο. Θα είναι πολύ απασχολημένος με το να περνάει ωραία», δήλωσε ο Άντονι Χέις, διευθύνων σύμβουλος της υπηρεσίας. Οι υπεύθυνοι θέλουν να προσελκύσουν περισσότερους τουρίστες στα 600 και πλέον νησάκια που μπορεί να επισκεφθεί κανείς στο Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα. Σκέφτηκαν λοιπόν να προσλάβουν- δίνοντας στο θέμα όσο το δυνατόν περισσότερη δημοσιότητα- έναν «επιστάτη» για το νησί Χάμιλτον, το μεγαλύτερο κατοικημένο νησί της περιοχής, ο οποίος θα αναλάβει να μεταφέρει κάθε 15 ημέρες στον υπόλοιπο κόσμο, μέσα από ένα blog, ένα φωτογραφικό ημερολόγιο και ενημερωμένα βιντεάκια, εικόνες και εμπειρίες που θα συλλέγει στο Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα, το μεγαλύτερο σύστημα κοραλλιογενών υφάλων του κόσμου, με περισσότερα από 2.000 διαφορετικά είδη ψαριών.
Ο υποψήφιος θα πρέπει να γνωρίζει αγγλικά, να έχει «επικοινωνιακό ταλέντο», «αγάπη για την περιπέτεια» και «πάθος με το περιβάλλον»· θα πρέπει επίσης να γνωρίζει και να του αρέσει το κολύμπι, οι καταδύσεις και η ιστιοπλοΐα. Όσοι πιστοί, μπορείτε να υποβάλετε έως τις 22 Φεβρουαρίου στην ιστοσελίδα islandreefjob. com ένα βιντεάκι μέγιστης διάρκειας 60 δευτερολέπτων εξηγώντας γιατί αξίζετε αυτήν τη θέση. Τον Μάιο, οι δέκα φιναλίστ καθώς και ένα αουτσάιντερ, που θα έχει ψηφιστεί από τους επισκέπτες του site, θα προσκληθούν στο νησί για την τελική, τετραήμερη διαδικασία επιλογής. Ο τυχερός που θα κερδίσει πιάνει δουλειά στον παράδεισο την 1η Ιουλίου.
Για μη νομίζετε ότι είμαστε μόνο γκρινιάρηδες και μοιράζουμε χρυσά βατόμουρα, ιδού από το blog του Σαλονικίδη και ο διαγωνισμός για τα Όσκαρ της εκπαίδευσης. Σαφώς είναι λιγότερες οι προτάσεις (γιατί άραγε;) αλλά μπορείτε πάντα να καταθέσετε τις δικές σας.
Αφήστε που αρκετοί θα έχετε την ευκαιρία να αυτοψηφιστείτε…
Τα ΟΣΚΑΡ της εκπαίδευσης 2008!
Το 1ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας [από εκπαιδευτικούς για εκπαιδευτικούς]
Το προσωπικό του ΠΣΔ. Καταφέρνει τα ακατόρθωτα.
Η επιτέλους έναρξη της αυτοματοποίησης της διαδικασίας μεταθέσεων
Οι σχολικοί δικτυακοί τόποι που βραβεύτηκαν στον τελευταίο διαγωνισμό ιστοσελίδων
Οι εκπαιδευτικοί που μετά από κάποια χρόνια σε θέσης στελεχών εκπαίδευσης επέστρεψαν στις τάξεις τους χωρίς κόμπλεξ και με όρεξη για δουλειά
Άλλη επιλογή. Θα αφήσω σχόλιο σ’ αυτή την ανάρτηση.
Το Διαδίκτυο έχει γίνει πλέον μέρος της καθημερινότητας δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Μέχρι τώρα όμως δεν γνωρίζαμε τον ακριβή αντίκτυπο που έχει η χρήση του στο περιβάλλον. Πρόσφατη όμως μελέτη του Ινστιτούτου Διαδικτυακών Μετρήσεων Γκάρτνερ κατέδειξε ότι οι ετήσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη χρήση των υπηρεσιών Internet, με ανοδικές μάλιστα τάσεις, κατέχουν το ίδιο ποσοστό με τις αντίστοιχες από την αεροπορική βιομηχανία, καθώς ευθύνονται για το 2% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Η ρυπογόνος διάσταση του Διαδικτύου οφείλεται στην κατανάλωση ενέργειας που απαιτείται για οποιαδήποτε ηλεκτρονική δραστηριότητα, από την παρακολούθηση ενός βίντεο, την εύρεση πληροφοριών με τη χρήση κάποιας από τις δημοφιλείς μηχανές αναζήτησης, ακόμη και από την απλή επίσκεψη σε μια ιστοσελίδα με ειδήσεις. Ενδεικτικά, τουλάχιστον 0,02 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ανά δευτερόλεπτο απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα με την απλή ανάγνωση μιας ιστοσελίδας, ενώ η πλοήγηση σε ιστοσελίδες με σύνθετα γραφικά, εικόνες και βίντεο εκτοξεύει την ποσότητα σε δεκαπλάσιο ποσοστό. «Αυτό συμβαίνει επειδή όταν κάποιος κάθεται στο σπίτι ή στο γραφείο του αναζητώντας πληροφορίες στον ψηφιακό κόσμο, τίθενται σε λειτουργία ενεργοβόρες βάσεις δεδομένων ακόμη και στην άλλη άκρη του κόσμου», εξηγεί ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Αλεξάντερ Ουίσνερ-Γκρος.
Η γεωμετρική αύξηση στη χρήση του Διαδικτύου επιβάλλει την άμεση λήψη μέτρων, ώστε να περιοριστεί η αρνητική επίδρασή του στο περιβάλλον, όπως υποστηρίζει ο καθηγητής, και γι? αυτό το λόγο παρουσίασε την ιστοσελίδα www.CO2stats.com. Στόχος του είναι η αφύπνιση της κοινής γνώμης αλλά και η ευαισθητοποίηση των παρόχων υπηρεσιών του Διαδικτύου, ώστε να χρησιμοποιούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.Επιφυλάξεις
Οι σκεπτικιστές ωστόσο είναι επιφυλακτικοί, καθώς θεωρούν πως η πρωτοβουλία του Ουίσνερ-Γκρος έχει ως στόχο περισσότερο την προσωπική του προβολή παρά την εξεύρεση λύσης. Ο ίδιος, πάντως, θεωρεί πως εφόσον ο μέσος χρήστης του Διαδικτύου αντιληφθεί το κόστος που έχουν οι διαδικτυακές δραστηριότητές του στο περιβάλλον, τότε οι μεγάλες εταιρίες θα πρέπει να υιοθετήσουν μια πιο φιλική προς το περιβάλλον στρατηγική, ώστε να προσαρμοστούν στις ανάγκες της αγοράς που διαμορφώνον ται όλο και περισσότερο από την περιβαλλοντική ατζέντα και απαιτούν την προώθηση «πράσινων» συσκευών και λογισμικού.
«Πράσινοι» χρήστες
Το Διαδίκτυο είναι ο καθρέπτης όσων το χρησιμοποιούν, αλλά παράλληλα διαμορφώνει και τις οικολογικές συνειδήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων. Αν θεωρήσουμε τη ρήση του Μάρσαλ ΜακΛούαν ότι «το μέσο είναι το μήνυμα» ως ενδεικτική, τότε το Internet μπορεί να γίνει το όχημα για έναν πιο «πράσινο» πλανήτη. Αυτό όμως προϋποθέτει την υιοθέτηση ενός κώδικα συμπεριφοράς από τους χρήστες του Διαδικτύου, ο οποίος θα διέπεται από αρχές όπως η εξοικονόμηση ενέργειας, η χρήση ανακυκλώσιμων υλικών και η αντιστάθμιση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέσω των ιστοσελίδων που παρέχουν αυτή τη δυνατότητα.
1. Μειώστε την κατανάλωση ενέργειας χρησιμοποιώντας υπολογιστές που πληρούν τις περιβαλλοντικές προδιαγραφές που έχει θέσει η Ε.Ε.
2. Μη χρησιμοποιείτε screen savers! Γνωρίζατε ότι η ενεργοποίησή τους καταναλώνει την ίδια ενέργεια που χρειάζεται ο υπολογιστής όταν είναι σε πλήρη λειτουργία;
3. Απενεργοποιήστε τον υπολογιστή, τον εκτυπωτή, την οθόνη, όταν δεν τα χρησιμοποιείτε και μην τα θέτετε σε αναμονή.
4. Αν σκοπεύετε να αφήσετε τον υπολογιστή σας ανενεργό για 16 λεπτά, τότε καλύτερα να τον κλείνετε, αφού η ενέργεια που απαιτείται για τη λειτουργία του είναι περισσότερη από αυτή για την επανεκκίνησή του.
5. Επιλέξτε το προφίλ εξοικονόμησης ενέργειας στη λειτουργία του υπολογιστή σας.
– Περισσότερα στοιχεία στο http://www.energysavingtrust.org.uk, αλλά και σε εκατοντάδες άλλα sites.
Η κατανάλωση ενέργειας για την επεξεργασία της μέσης αναζήτησης στη μηχανή του Google αντιστοιχεί στην εκπομπή 7 γραμμαρίων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, εκτιμούν ερευνητές του Xάρβαρντ. Δεδομένου ότι η εταιρεία εξυπηρετεί 200 εκατ. αναζητήσεις την ημέρα, η ποσότητα δεν είναι καθόλου αμελητέα. «H Google λειτουργεί τεράστια κέντρα δεδομένων σε όλο τον κόσμο που καταναλώνουν μεγάλα ποσά ενέργειας» σχολιάζει στους Times του Λονδίνου ο Αλεξ Ουάσνερ-Γκρος του Χάρβαρντ, επικεφαλής της μελέτης. «Η αναζήτηση στο Google οπωσδήποτε έχει περιβαλλοντική επίπτωση» επισημαίνει. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της εταιρείας Gartner που επικαλείται η εταιρεία, η βιομηχανία Πληροφορικής ευθύνεται σήμερα για το 2% της παγκόσμιας εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, περίπου όσο και η αεροπορική βιομηχανία.
To ηλεκτρικό ρεύμα είναι μακράν το μεγαλύτερο έξοδο για τις εταιρείες με μεγάλες διαδικτυακές υποδομές. Η Google, που έχει αναλάβει πρωτοβουλίες κατά της κλιματικής αλλαγής, αντέδρασε στο άρθρο με καταχώριση στο εταιρικό της ιστολόγιο, όπου επισημαίνει ότι «στο χρονικό διάστημα που απαιτείται για να ολοκληρωθεί μια αναζήτηση στο Google, ο προσωπικός υπολογιστής σας θα καταναλώσει περισσότερη ενέργεια από ό,τι καταναλώνει η Google για να απαντήσει στο ερώτημά σας». Αν και υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις, η μέση αναζήτηση στο Google απασχολεί τους διακομιστές της εταιρείας μόνο για μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου. Αν στη διαδικασία αυτή προστεθούν και οι διάφορες προεργασίες, όπως η σάρωση του Διαδικτύου για τη δημιουργία των καταλόγων της Google, η προβολή της ιστοσελίδας με τα αποτελέσματα απαιτεί συνολικά 0,003 kWh (κιλοβατώρες) κατά μέσο όρο, περίπου όσο καταναλώνει το ανθρώπινο σώμα σε 10 δευτερόλεπτα. Η Google έχει πάντως ξεκινήσει μια «πράσινη» πρωτοβουλία για τον περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας από τη βιομηχανία Πληροφορικής. Παράλληλα το φιλανθρωπικό της σκέλος, Google.org, έχει θέσει στόσο να ρίξει το κόστος του ρεύματος από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας χαμηλότερα από το κόστος της ενέργειας από κάρβουνο. Σύμφωνα μάλιστα με το CNet, ο διευθύνων σύμβουλος της Google Ερικ Σμιντ, τώρα σύμβουλος και του νεοεκλεγέντος Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, έχει καλέσει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ να προωθήσει τις «πράσινες» τεχνολογίες και να αναλάβει ηγετικό ρόλο κατά της κλιματικής αλλαγής.
Αν είστε συνδρομητής στο CNN και λαμβάνετε newsletters με τις τελευταίες ειδήσεις, προσέξτε μήπως πέσετε θύμα επιτήδειων που εκμεταλλεύονται το κύρος του ειδησεογραφικού πρακτορείου για να υποκλέψουν προσωπικά δεδομένα χρηστών. Η απάτη, που ανακαλύφθηκε από την εταιρεία ασφάλειας RSA πριν από λίγες μέρες, έχει ως εξής: ψεύτικο e-mail με αποστολέα τάχα το CNN φτάνει στα pc σας και σας παροτρύνει να επισκεφθείτε μέσω link ιστοσελίδα με βίντεο εχθροπραξιών από τη Γάζα. Κάνοντας κλικ στο link βγαίνετε σε σελίδα με ένδειξη σφάλματος και από εκεί σάς ζητείται να κατεβάσετε την τελευταία έκδοση του Adobe Flash player για να μπορείτε να δείτε το βίντεο. Αυτό όμως που στην ουσία θα εγκαταστήσετε, αν δεχτείτε να «κατέβει» το πρόγραμμα, είναι κακόβουλο λογισμικό που μολύνει τους υπολογιστές επιτρέποντας στους χάκερ να υποκλέψουν ευαίσθητα δεδομένα σας.
Από τη στήλη της Μαρίας Μυστακίδου στην Ελευθεροτυπία
Ο συγγραφέας Ευγένιος Τριβιζάς συμμετέχει στο διάλογο για τα νέα βιβλία:
Η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές των σύγχρονων εκπαιδευτικών συστημάτων. Είναι πιο εξοργιστικό -γράφει ο Τζον Γουότσον- τα σχολεία να παραγεμίζουν τα παιδιά σαν γαλοπούλες με γνώσεις και γεγονότα και να αφήσουν τη φαντασία τους να λιμοκτονεί.
Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία. Αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες. Δεδομένου του κρίσιμου ρόλου της φαντασίας στη δημιουργικότητα, την καινοτομία και την επιστημονική πρόοδο, ο αρνητικός αντίκτυπος στην κοινωνία είναι ανυπολόγιστος.
Οταν επισκέπτομαι συχνά σχολεία με εντυπωσιάζει η τεράστια φαντασία και δημιουργικότητα των προνηπίων και νηπίων. Βλέπω λίγα χρόνια αργότερα, τα ίδια παιδιά να συμπεριφέρονται σαν ρομπότ, σαν πιόνια. Κουρασμένα και αγχωμένα, να έχουν χάσει τη φρεσκάδα αυτή της ματιάς, αυτή τη μαγική σπίθα. Εχουμε όμως και εμείς μερίδιο της ευθύνης. Ανησυχούμε όταν τα παιδιά παίζουν με αόρατους φίλους ή όταν υποδύονται στα παιχνίδια τους διάφορους ρόλους. Προτιμάμε να τους δίνουμε βιβλία ηθικής βελτίωσης ή μετάδοσης γνώσεων αντί να τους χαρίζουμε παραμύθια, τα οποία είναι η θρεπτικότερη τροφή της φαντασίας.
Στόχος της εκπαίδευσης δεν πρέπει να είναι τόσο η μετάδοση γνώσεων -άλλωστε η γνώση στην εποχή μας είναι εύκολα προσβάσιμη- όσο η καλλιέργεια της δημιουργικότητας του παιδιού, ώστε να μπορεί να κάνει σωστή εκμετάλλευση αυτών των γνώσεων. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η επιστήμη δεν είναι τίποτα άλλο από εφηρμοσμένη φαντασία. Η επιστημονική πρόοδος δεν επέρχεται τόσο με νέες παρατηρήσεις και πρόσθετα στοιχεία, όσο με μετατάξεις που συντελούνται στη φαντασία των επιστημόνων. Με τολμηρές ιδέες, θαρραλέες υποθέσεις και ριζοσπαστικές εικασίες. Μαθαίνουμε τα παιδιά να υπηρετούν την πραγματικότητα, ενώ θα έπρεπε να τα μαθαίνουμε να την ξεπερνούν.
Ειδικά στην εποχή μας είναι μία δεξιότητα που οφείλουμε να τους την καλλιεργήσουμε.
Η κ. Μαρία Καλδρυμίδου, καθηγήτρια Διδακτικής Μαθηματικών εντοπίζει το πρόβλημα των βιβλίων στο Αναλυτικό:
Η οργάνωση και η δομή των σχολικών βιβλίων των Μαθηματικών, ειδικά στο Δημοτικό, ουσιαστικά καθοδηγούν τον δάσκαλο και τους μαθητές και καθορίζουν την εξέλιξη της διδακτικής πράξης. Τα σχολικά βιβλία δεν θεωρούνται ένας από τους συντελεστές, τους παράγοντες της διαδικασίας της διδασκαλίας και μάθησης, αλλά γίνονται ο κύριος οργανωτής του μαθήματος. Αποτελούν το «μάθημα», το αποκλειστικό εργαλείο μέσα από το οποίο και μέσα στο οποίο μαθαίνουμε.
Η τάξη αποτελεί όμως ένα σύστημα που αναπτύσσεται δυναμικά. Το σχολικό βιβλίο, εκ κατασκευής, είναι στατικό και επομένως ακατάλληλο να παίζει τον ρόλο του οργανωτή της διδακτικής προσέγγισης. Η εκπαιδευτική διαδικασία περιορίζεται, δίνεται έμφαση στην προσαρμογή και όχι στη δημιουργικότητα του δασκάλου.
Ο ρόλος του Αναλυτικού Προγράμματος στην οργάνωση και δομή του περιεχομένου των σχολικών βιβλίων των Μαθηματικών και η αναγκαστική προσαρμογή του δασκάλου σ’ αυτές τις απαιτήσεις αποτελούν έναν φαύλο κύκλο με επιπτώσεις στην ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Θεωρώ ότι το Α.Π. και ο ρόλος, οι δυνατότητες και τα όρια των διδακτικών εγχειριδίων πρέπει να αποτελούν τον πυρήνα του προβληματισμού μας.
Έχουν μαζέψει ήδη αρκετές ψήφους στα χρυσά βατόμουρα οπότε δεν ξαφνιαστήκαμε όταν διαβάσαμε για αυτά…
Σαν βιβλία γραμμένα… ανάποδα μοιάζουν εκείνα των Μαθηματικών της Ε’ Δημοτικού. Στα τελευταία κεφάλαια, οι μαθητές ασκούνται στο να αντιμετωπίζουν προβλήματα που δεν λύνονται. Ομως, έχουν προηγουμένως δει τόσα πολλά λάθη κάθε μορφής, που έχουν ήδη ασκηθεί περισσότερο στον εντοπισμό τους, παρά στη μαθηματική σκέψη…
«Ισως να είναι τα πρώτα βιβλία που θα αποσυρθούν έπειτα από εκείνο της Μαρίας Ρεπούση», μας λέει προβληματισμένος ένας εκ των συγγραφέων, ο Χριστόδουλος Κακαδιάρης, δάσκαλος και ιδιοκτήτης ιδιωτικού σχολείου. Υποστηρίζει ότι έγιναν πολλές αλλά ατελέσφορες προσπάθειες να διορθωθούν σφάλματα που εντοπίστηκαν. Ωστόσο, ο εκδότης Στέφανος Πατάκης, που ήταν ανάδοχος συγγραφής, όταν τον ρωτήσαμε σχετικά, στο πλαίσιο γενικότερης συνέντευξης για το σύστημα παραγωγής των νέων σχολικών βιβλίων, μας είπε ότι «εάν δεν ήταν τόσο απόλυτα δεσμευτικές οι συμβάσεις με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, θα είχα βρει καλύτερες λύσεις, αλλάζοντας τη δομή της συγγραφικής ομάδας»…
Ο συγγραφέας θεωρεί μειωτική την αναφορά του εκδότη και λέει ότι η στενότητα χώρου ανάμεσα στις ασκήσεις οφείλεται στις προδιαγραφές του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και ότι η συγγραφική ομάδα (όλοι εργάζονται στο ίδιο ιδιωτικό σχολείο, όπως και οι συγγραφείς των βιβλίων Μαθηματικών Β’ και Δ’ τάξης) δεν είχε την ευχέρεια να ελέγξει τα φιλμ που πήγαν για εκτύπωση. Επιμένει, όμως, ότι ακολουθήθηκαν σκανδιναβικά μοντέλα. Τα μοντέλα μας έφαγαν!
«Τα βιβλία πέρασαν από αλλεπάλληλες κρίσεις και επιστημονικούς ελέγχους», λέει ο επιστημονικός υπεύθυνος της ομάδας Γ. Καρυωτάκης, «οπότε στον εκδότη δεν πέφτει ιδιαίτερος λόγος». Παραδέχεται ότι η σχεδίαση απεδείχθη προβληματική, επιμένει ότι τα λάθη μπορεί να λειτουργήσουν εκπαιδευτικά και θεωρεί ως μεγαλύτερο πρόβλημα την ελλιπή επιμόρφωση των δασκάλων. Ναι για όλα φταίει το γκαζόν!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
«Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι? αυτό είμαι ωραία», έγραφε η Μαρία Πολυδούρη για τον Κώστα Καρυωτάκη. Οκτώ δεκαετίες μετά οι στίχοι ζωντανεύουν με τη μουσική του Βασίλη Δημητρίου και ανοίγουν την αυλαία του «Καρυωτάκη», της νέας δραματικής σειράς του Τάσου Ψαρρά που κάνει πρεμιέρα απόψε στις 22.00 στην ΕΤ1. Η ιστορία διατρέχει τη ζωή του «διανοητή ποιητή» Κώστα Καρυωτάκη και την παθιασμένη σχέση του με τη «μεγαλύτερη Ελληνίδα λυρική ποιήτρια» Μαρία Πολυδούρη, με φόντο τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα μιας εποχής που καθόρισε τη σύγχρονη Ελλάδα.
Άρθρα (RSS)