Διαβάζω την ανακοίνωση της ΠΕΚΑΠ για το θέμα της εισαγωγής των ΤΠΕ στο δημοτικό σχολείο:
“Θεωρούμε σωστή την πραγματολογική προσέγγιση στην σύγχρονη ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα αφού είναι η μόνη η οποία εξασφαλίζει τον πληροφορικό αλφαβητισμό και την οριζόντια αξιοποίησή του”.
Για ποια πραγματολογική προσέγγιση μιλάμε όταν το εργαστήριο -όπου αυτό υπάρχει- καταλαμβάνεται από τη διδασκαλία -ωιμέ, βαβαί, παπαί- του τυφλού συστήματος; Δράττομαι της ευκαιρίας να συγχαρώ το στέλεχος που εμπνεύστηκε αυτή τη λύση του τυφλού, για να γεμίσει το ανύπαρκτο πρόγραμμα σπουδών της πληροφορικής στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Ενα είναι σίγουρο με το τυφλό, θα τυφλώσουμε τα παιδάκια…
Ντεμέκ πραγματολογική προσέγγιση, αφού μιλάμε ξεκάθαρα για ένταξη χωριστού γνωστικού αντικειμένου και κατάληψη του εργαστηρίου. Αυτό την τελευταία φορά που κοίταξα στη βιβλιογραφία αναφερόταν ως τεχνοκεντρική προσέγγιση. Αλήθεια πλούσια τεκμηρίωση των θέσεων της ΠΕΚΑΠ. Δύο ολόκληρες βιβλιογραφικές παραπομπές; Ουάου!
Και συνεχίζει: ” Η εισαγωγή της Πληροφορικής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση φυσικά δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς αντιδράσεις, οι οποίες κλιμακώνονται από συντεχνιακές θέσεις (γιατί οι άλλοι και όχι εμείς), μέχρι αναλύσεις Πανεπιστημιακών δασκάλων σε Παιδαγωγικά Τμήματα”.
Ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε σπιλώνουμε…Αλλά πώς τολμάτε πανεπιστημιακοί δάσκαλοι να παίρνετε θέση όταν το όργανο της ΠΕΚΑΠ είναι εδώ;
Κανονικά στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί. Ωστε, συντεχνιακές θέσεις. Ποιος αλήθεια υπερασπίζεται εδώ τα συντεχνιακά του βιλαέτια; Οι δάσκαλοι δεν έχουν πρόβλημα οργανικών θέσεων. Αλλοι έχουν και προκειμένου να γλιτώσουν την καρέκλα τους έκαναν την καρδιά τους πέτρα και πήγαν στα δημοτικά. Και για να διαπιστωθεί πόσο ρεύμα υπάρχει προς τα δημοτικά, δείτε πως διαγκωνίστηκαν όσοι ήταν τελευταίοι στα μόρια για να γλιτώσουν τη μετακίνησή τους στην πρωτοβάθμια.
Και το κερασάκι: “Ο καθηγητής Πληροφορικής στο Δημοτικό πιστεύουμε ότι αποτελεί τον καταλύτη της εισαγωγής των ΤΠΕ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και της παραπέρα ενσωμάτωσής τους στην εκπαιδευτική διαδικασία στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση”.
Αυτό με τον καταλύτη δεν είναι λίγο πασέ; λίγο πολυφορεμένο; Γιατί καταλύτη ακούμε και καταλύτη δε βλέπουμε. Και τα χρόνια από την εισαγωγή του μαθήματος είναι πλέον πολλά. Μία κατάλυση όσο και να πεις, θα την είχαμε δει.
Γιατί κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας; Εχει γίνει μία έρευνα για το τι μαθαίνουν οι μαθητές στην τάξη; Ποια μαθήματα θεωρούν την ώρα του παιδιού; Και να δούμε επίσης και τι μας στοιχίζει κάθε μάθημα; Κάτι σα σχέση τιμής – απόδοσης. Αν πρέπει να φάμε τρία ΚΠΣ κι ένα ΕΣΠΑ για ένα μάθημα μήπως θα μας συνέφερε μία άλλη λύση;
Πώς ήταν το πρόγραμμα με τους τσιγγανόπαιδες, που θα μας είχε έρθει φθηνότερα, αν τους είχαμε εγγράψει στο Κολέγιο Αθηνών, έτσι και τούτο.
Άρθρα (RSS)
τόσο μίσος; …κρίμα!
Μίσος;πόθεν τεκμαίρεται; Μην το παίρνετε προσωπικά, αγαπητέ.
Απλά δεν μου αρέσει να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου, και η συγκεκριμένη ανακοίνωση διαστρέφει την πραγματικότητα που όλοι εντός των τειχών γνωρίζουμε.
Το μάθημα κακοποιείται στο ελληνικό σχολείο. Μαζί και οι μαθητές που χάνουν πολύτιμο χρόνο. Δεν αμφισβητώ ότι σε μερικά σχολεία αξιοποιείται η χρήση των ΤΠΕ προς όφελος των μαθητών. Στην πλειοψηφία όμως τι γίνεται; ότι γίνεται και με άλλα μαθήματα βλ αγγλικά, ΣΕΠ, τεχνολογία. Η ώρα του παιδιού. Με τη διαφορά ότι τα αγγλικά και η τεχνολογία δεν μας έχουν κοστίσει δις Αν πρέπει να υπάρχει ως αυτόνομα μάθημα η πληροφορική, είναι άλλο θέμα που έχει απαντηθεί από εκτενή βιβλιογραφία.
http://pekap.blogspot.com/2010/09/blog-post_17.html
Δυστυχώς ο κ. Σπηλιοτόπουλος κατάφερε με τις υπεραριθμίες για προκλογικούς λόγους να διαλύσει την Β’θμια εκπαίδευση
Λύκειο Παιανίας με 12 τμήματα. Πόσους πληροφορηκάριους χρειάζεται;
http://lyk-paian.att.sch.gr/professorsGR.htm#Τεχνολογία
3; Γιατί; Και τι θα γίνουν οι υπεράριθμοι;
ό%C
Με το e-school δόξα τω ΥΠΕΠΘ υπάρχει αρκετή δουλειά. Λεφτά δεν υπάρχουν για να κατασπαταλιούνται για ένα διδακτικό αντικείμενο. Το μάθημα θα πρέπει να υπάρχει στο Λύκειο ως κορμός αλλά με άλλο αναλυτικό πρόγραμμα, (π.χ. ανάπτυξη πολυμέσων) και ως επιλογή για όσους κατευθύνονται προς θετικές σχολές. Στο δημοτικό ας συμφωνήσουμε ότι από τη στιγμή που δεν έχει αναπτυχθεί λογισμικό με παιγνιώδη χαρακτήρα δεν είναι ώριμη η εισαγωγή του. Το τυφλό σύστημα μπορεί να περιμένει. Τι στο καλό γραμματείς ετοιμάζουμε;
Οι διορισμένοι επιλέγουν αν θέλουν να ασχοληθούν με τη διδασκαλία ή να περάσουν σε διοικητικές θέσεις.
Δε νομίζω ότι καίγονται να πάνε “να αλλάζουν πάμπερ” όπως χαρακτηριστικά άκουσα να συζητούν για τη μετακίνησή τους στην πρωτοβάθμια.
Και το κυριότερο είναι παιδαγωγικά καταρτισμένοι για κάτι τέτοιο; Τελικά πρώτα ο μαθητής ή ο καθηγητής;
Αξιότιμη κ. Γιακουμάτου
Για τη διδασκαλία της Πληροφορικής στο Δημοτικό προσωπικά συμφωνώ αν και δεν καταλαβαίνω το επιθετικό – περιπαικτικό ύφος το οποίο δεσπόζει σε ολόκληρο το κείμενό σας.
Για τα υπόλοιπα είχα ετοιμάσει μια μακροσκελέστατη απάντηση αλλά μετά συλλογίστηκα ότι ποσώς θα σας ενδιέφερε η άποψη ενός άρχοντα του «χαμένου χρόνου στο σχολείο», ενός γελωτοποιού της «ώρας του παιδιού», ενός εκπαιδευτικού ΠΕ19 με λίγα λόγια που είναι στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση τα τελευταία 16 χρόνια και σπαταλά την ώρα των παιδιών με το άχρηστο μάθημά του και τη δίχως έμπνευση διδασκαλία του και που καρπώνεται τα κονδύλια των ΕΣΠΑ, ΚΠΣ κλπ παράγοντας το απόλυτο τίποτα.
Πίκρα και απογοήτευση παντού.
Αγαπητέ κ. Μοτσενίγο,
κατανοώ την πικρία σας. Είμαι 22 χρόνια στην εκπαίδευση κι έχω παρακολουθήσει από πολύ κοντά το ζήτημα της εισαγωγής των ΤΠΕ στην εκπαίδευση. Πιστεύω όπως άλλωστε και η πλειοψηφία των ερευνητών ότι έγιναν περισσότερα λάθη από όσα αντέχουμε.
Γι αυτό φυσικά δεν μέμφομαι τους τελευταίους τροχούς της αμάξης αλλά αυτούς που παίρνουν αποφάσεις και αυτούς που εισηγούνται.
Την πικρία σας την μοιράζομαι. Αν είχαμε καλύτερους εισηγητές και καλύτερες ηγεσίες τότε και το μάθημά σας θα είχε καλύτερο πρόγραμμα σπουδών και θα γινόταν καλύτερα. Αλλά αυτός είναι ο υποθετικός λόγος του απραγματοποίητου.
Το ύφος μου εκφράζει τη χρόνια απογοήτευση για την κατασπατάληση τόσων κονδυλίων. Κανένα άλλο μάθημα δε μας στοίχισε τόσο ακριβά.
Περισσότερο όμως λυπάμαι τους μαθητές που τους καταδικάσαμε σε αυτήν την ποιότητα εκπαίδευσης.
Αν και νιώθω, ξανά, επιτακτική την ανάγκη να μακρηγορήσω θα κρατηθώ και θα είμαι όσο λακωνικότερος γίνεται, μέχρι τουλάχιστον να καταλάβω την άποψη σας, μιας και είστε ένας άνθρωπος με ευφυΐα αλλά και εμπειρία και δεν αρμόζει στην περίσταση να κάθομαι να εξηγώ πράγματα που τα θεωρώ αυτονόητα.
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι δεν δέχομαι τη στάση, το επιχείρημα, την άποψη του ότι ο εκπαιδευτικός, ανεξαρτήτως κλάδου και ειδικότητας, αποτελεί τον «τελευταίο τροχό της άμαξας», με τον ίδιο τρόπο που δε δέχομαι και την άποψη του «ρόλου του Πληροφορικού ως καταλύτη». Όλα αυτά τα θεωρώ κούφια αξιώματα που χρησιμοποιούνται ως δικαιολογίες πότε από τη μια πότε από την άλλη μεριά αλλά σε καμία περίπτωση δεν τις υιοθετώ ούτε τώρα ούτε ποτέ.
Τι θα πει τελευταίος τροχός δηλαδή; Ότι είμαστε άβουλα όντα με εξαρτημένα ανακλαστικά σαν τα σκυλιά του Παβλώφ; Ότι όταν βρεθούμε στις ίδιες καταστάσεις αντιδρούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο; Κάτι σα μαριονέτες δηλαδή που ανάλογα αν ο σπάγκος είναι κοντός ή μακρύς παίρνουν και την ανάλογη στάση; Αυτό όχι μόνο δεν το δέχομαι αλλά και αντικειμενικά δεν είναι έτσι.
Αν «τελευταίος τροχός» σημαίνει ότι δεν σε αφήνουν να συμμετέχεις στη διαμόρφωση γενικότερων πολιτικών και δε σε προσκαλούν στο γενικότερο …φαγοπότι που γίνεται στην Παιδεία τότε ναι, αυτό το δέχομαι και για το μεν πρώτο δυσανασχετώ εδώ και χρόνια για το δεύτερο όμως χαίρομαι βαθύτατα γιατί “I am not it it for the money” έτσι κι αλλιώς. Ποτέ όμως δεν ξέπεσα στην «κακομοίρικη» στάση του «εγώ είμαι ο τελευταίος τροχός ενός σάπιου κάρου και δεν μπορώ να κάνω τίποτα». Ευτυχώς δε, ξέρω πολύ καλά ότι δεν είμαι και ο μόνος που επέλεξε αυτή την αντίδραση.
Αυτό που αγωνίζομαι να καταλάβω, κι αυτό γιατί όπως είπα σας εκτιμώ βαθύτατα, είναι η άποψή σας για την Πληροφορική στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Για το Δημοτικό μέσες άκρες συμφωνούμε. Στο Γυμνάσιο και το Λύκειο όμως τι πιστεύετε; Θα έπρεπε να διδάσκεται σαν αυτόνομο αντικείμενο η Πληροφορική; Αν όχι γιατί; Αν πάλι ναι με ποιους όρους και με ποιο τρόπο; Το ίδιο ερώτημα ισχύει και για τα άλλα μαθήματα που αναφερετε, την Τεχνολογία την Ξένη Γλώσσα, την Οικιακή Οικονομία (αυτό το προσθέτω εγώ) τα οποία μιας και η κόρη μου είναι μαθήτρια
της Β΄Γυμνασίου, είχα την ευκαιρία να τα δω και από την πλευρά του γονιού και ομολογώ ότι σαν γνωστικά αντικείμενα και σαν εργαλεία ανάπτυξης της σκέψης αλλά και της κατανόησης του κόσμου και της κοινωνίας, τα έχω σε μεγάλη εκτίμηση.
Μόνο σας παρακαλώ αυτό με την «ώρα του παιδιού» και τα «χρήματα που κατασπαταλήθηκαν» μπορούμε μεν να το συζητήσουμε όσο θέλετε, αλλά ξέρετε καλά ότι το μεν πρώτο, όταν ισχύει και δεν ισχύει όσο γενικά το παρουσιάζετε, είναι αποτέλεσμα καταστροφικών και συνειδητών επιλογών της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, για το δε δεύτερο, τα ΕΣΠΑ ΚΠΣ κλπ, η «Πληροφορική» ήταν απλά μια καλή δικαιολογία για να «φαγωθούν» γρήγορά και χωρίς πολύ κόπο κάποια ζεστά ευρωπαϊκά κονδύλια. Παραδείγματα μπορώ να αναφέρω πολλά και τρανταχτά.
Παραμένω τη διάθεσή σας για περαιτέρω ανάλυση / συζήτηση. Πραγματικά με ενδιαφέρει να καταλάβω ποια είναι η άποψή σας για τα παραπάνω.
ΥΓ τελικά δεν ήμουν και …Σημωνίδης. Προσπάθησα πάντως να περιορίσω τη φλυαρία μου όσο γινόταν περισσότερο.
Εγώ πάλι νιώθω τελευταίος τροχός της αμάξης όταν -για να δείτε ότι δεν συμβαίνουν μόνο στο μάθημά σας τα στραβά-καλούμαι να διδάξω ένα εξαιρετικά πυκνό και δυσνόητο βιβλίο Ιστορίας στην Γ΄Λυκείου ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο -το οποίο εκ των πραγμάτων δε βγαίνει η ύλη του σε μαθητές που δε μιλούν ελληνικά. Διδάσκω σε διαπολιτισμικό λύκειο. Πως λέμε οι Ελληνες και το παράλογο; Ναι είμαστε διεκπεραιωτές. Αφού τόσοι σύλλογοι, τόσοι σχολικοί σύμβουλοι έχουν ενημερώσει για το πρόβλημα με το συγκεκριμένο βιβλίο και δεν κουνιέται φύλλο.
Για μένα που είχα την τύχη να βρεθώ πολύ κοντά στην ηγεσία του Υπουργείου η θητεία μου εκεί υπήρξε μία πολύ διδακτική εμπειρία. Τότε κατάλαβα πολλά που δεν είναι όμως της παρούσης να αναλύσω. Σας συνιστώ πάντως μία απόσπαση στην κεντρική υπηρεσία. Μόνο μία αυτοψία μπορεί να δείξει το μέγεθος των αγκυλώσεων.
Τώρα στο προκείμενο. Αυτόνομο αντικείμενο. Με το τρέχον πρόγραμμα σπουδών νομίζω τοποθετήθηκα. Δεν πιστεύω ότι προσφέρει τα αναγκαία εφόδια στους μαθητές. Θέλει αναμόρφωση εκ βάθρων. Μετά ανάλογα με το τι περιλαμβάνει αν π.χ.μιλάμε για πληροφορικό γραμματισμό θα πρέπει να προσφέρεται σε όλους κι αν μιλάμε για προγραμματισμό σαν επιλεγόμενο μάθημα.
Δυστυχώς οι νέες τεχνολογίες πουλάνε σα θέμα στα ΜΜΕ και ως εκ τούτου οι εκάστοτε ηγεσίες -που σκέφτονται πάντα με ετήσιο ορίζοντα- θα παίρνουν αποφάσεις μόνο για να ακουστεί το όνομά τους. Ετσι η κατασπατάληση θα συνεχιστεί. Διαδραστικοί πίνακες, θρανία, e-book readers… Να κινείται η αγορά.
Τελικά, μετά απ’ όλα αυτά το συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι αποκλείεται να βρω άλλον άνθρωπο με του οποίου τις απόψεις συμφωνώ περισσότερο. Αισθάνομαι ότι εκπέμπουμε ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος. Δεν είναι και λίγο αυτό τη σήμερον ημέρα.
Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διαθέσατε για να διαβάζετε και να απαντάτε στα μηνύματά μου.