Terra Computerata

Σοβαρές αλλαγές στην προσωπική ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις έχει επιφέρει το Διαδίκτυο, σύμφωνα με μεγάλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 16 χώρες, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Βρετανία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Ιαπωνία.
Τουλάχιστον το 25% των «φίλων» όσων χρησιμοποιούν ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης είναι «εικονικοί». Τρεις στους τέσσερις Βρετανούς εκτελούν τραπεζικές και εμπορικές συναλλαγές μέσω του internet και ενημερώνονται για την επικαιρότητα ηλεκτρονικά. Εντυπωσιακός είναι ο αριθμός των Κορεατών, οι οποίοι σε ποσοστό 80% επικοινωνούν με τους φίλους τους μέσω κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικών μηνυμάτων και μόλις το 61% προτιμά τη διαπροσωπική επαφή.
Ο Αρνο Χάμερστον, διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας δημοσκοπήσεων TNS, επισημαίνει ότι το Διαδίκτυο επιτρέπει την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου: «Με την παραγωγική χρήση του ψηφιακού κόσμου εξοικονομούμε περισσότερο χρόνο για διασκέδαση. Η πληθώρα εικονικών ψυχαγωγικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία εξηγεί γιατί οι ζωές μας γίνονται ολοένα και περισσότερο ψηφιακές».

Πηγή: www.tns-global.com

Υπάρχει ένα μυστικό στην Παιδεία που το ξέρουν οι γονείς: περνάνε γρήγορα, πολύ γρήγορα, τα χρόνια της εκπαίδευσης, αυτά που φαίνονται ατελείωτα στους μικρούς. Δώδεκα χρονάκια για να τελειώσεις το Λύκειο, δεν είναι παρά τρεις κυβερνητικές τετραετίες.

Μπαίνεις εξάχρονο νήπιο και μέχρι να σκεφτούν οι υπουργοί τις μεταρρυθμίσεις, να συνεδριάσουν οι επιτροπές, να κατατεθούν τα νομοσχέδια, έχεις φτάσει τα δεκαοχτώ, ψηφίζεις, έχεις γίνει άνθρωπος κανονικός, μπορείς να παντρευτείς αν θέλεις, και να δουλέψεις, να πάρεις άδεια αυτοκινήτου και να μπεις φυλακή χωρίς ελαφρυντικά αν κάνεις έγκλημα. Οι γονείς το ξέρουν και στη διάρκεια της δωδεκαετίας στερούνται ένα σωρό πράγματα, από αίσθημα καθήκοντος, δουλεύουν σε δυο δουλειές, κάνουν οικονομίες, να πληρώνουν ιδιωτικό σχολείο, να πάρουν στο σπίτι καθηγητές για βοήθεια, να πληρώνουν φροντιστήριο, ιδιαίτερα, να κάνουν όλα όσα συνηθίζονται και μάλιστα στο περιθώριο της πολιτικής ζωής ας το πούμε έτσι, της επίσημης εκπαίδευσης, η οποία ακόμα βρίσκεται υπό την επήρεια της παραίσθησης που λέγεται δωρεάν Παιδεία. Όλα αυτά για να μπορέσει το παιδί να περάσει στο Πανεπιστήμιο. Τώρα όμως έχει απομυθοποιηθεί και αυτό. Οι πολλοί διάλογοι και μεταρρυθμίσεις, η αέναη αγωνιστική πάλη στα ΑΕΙ οδηγεί πολύ κόσμο στην επιλογή του Διεθνούς Απολυτηρίου, ή απλώς στα ευρωπαϊκά, κυρίως βρετανικά, και αμερικανικά πανεπιστήμια απευθείας. Δεν είναι μόνο οι πάμπλουτοι που το κάνουν αυτό, πολλοί από τη μεσαία τάξη τα βγάζουν πέρα με τις διευκολύνσεις που υπάρχουν για τους πολίτες της Ε.Ε. Κι έτσι, ο σημαντικότερος διάλογος για την Παιδεία είναι η σχέση ευρώ και στερλίνας: κοντεύουν να εξισωθούν τις τελευταίες μέρες, οπότε επέρχεται μεγάλη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Αληθινή επανάσταση, με όλο και περισσότερες οικογένειες να ζουν σαν εκπαιδευτικοί μετανάστες στην ίδια τους τη φιλόδοξη πατρίδα…

Άρθρο της Άννας Δαμιανίδη στα ΝΕΑ

Το ηλιακό ημερολόγιο ή Ιουλιανό, το οποίο είχε τεθεί σε ισχύ από τον Ιούλιο Καίσαρα το 46 π.Χ., το ακολουθούσαν και οι Βυζαντινοί. Ο αστρονόμος Σωσιγένης από την Αλεξάνδρεια είχε δημιουργήσει το ηλιακό ημερολόγιο το οποίο ο Ιούλιος Καίσαρ ζήτησε να βελτιωθεί- και πράγματι έτσι έγινε. Η αρχή του έτους συνδέθηκε με την ηλιακή τροχιά και το χειμερινό ηλιοστάσιο. Ετσι η Πρωτοχρονιά, που ήταν παλαιότερα την 1η Μαρτίου, αφού ο μήνας ήταν αφιερωμένος στον θεό Αρη και σήμαινε την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων, μετακινήθηκε στην 1η Ιανουαρίου.

Στο Βυζάντιο ωστόσο λόγοι εντελώς πεζοί (οι φορολογικοί που προαναφέρθηκαν) επέβαλαν τη διοικητική έναρξη του έτους την 1η Σεπτεμβρίου. (Κάτι που έχει παραμείνει και σήμερα ως αρχή του εκκλησιαστικού έτους.) «Για τον απλό λαό, όμως, η Πρωτοχρονιά εξακολουθούσε να είναι η 1η Ιανουαρίου, ο εορτασμός της οποίας συνοδευόταν από βαθιά ριζωμένα έθιμα» σημειώνει η κυρία Τζιτζίμπαση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα ήταν οι ρωμαϊκές καλένδες (1η Ιανουαρίου) και άλλες εορτές που τελούνταν στο τέλος Δεκεμβρίου και στις αρχές Ιανουαρίου (τα Σατουρνάλια στις 17-24 Δεκεμβρίου, το γενέθλιο του Αήττητου Ηλιου στις 25 Δεκεμβρίου, η γιορτή του Αιώνος στις 6 Ιανουαρίου). Οσον αφορά τους μήνες του έτους, μπορεί η λατινογενής ονομασία τους να ήταν η επισήμως αποδεκτή στο Βυζάντιο, για τους μη λατινόγλωσσους λαούς της αυτοκρατορίας όμως επρόκειτο για λέξεις χωρίς περιεχόμενο. Ετσι δημιούργησαν για αυτούς νέες ονομασίες, συσχετισμένες με τις γεωργικές εργασίες. Η εβδομάδα, τέλος, ήταν διαχωρισμένη όπως και σήμερα. Παρ΄ όλα αυτά, στους πρώτους αιώνες του Βυζαντίου υπήρχαν και πλανητικές ονομασίες των ημερών, γνωστές από την Αίγυπτο: Ημέρα Ηλίου (Κυριακή), Σελήνης (Δευτέρα), Αρη (Τρίτη), Ερμή (Τετάρτη), Δία (Πέμπτη), Αφροδίτης (Παρασκευή), Κρόνου (Σάββατο). Στο Βυζάντιο δεν επέζησαν για πολύσε αντίθεση με τη Δύση (αρκεί να επισημανθούν οι ημέρες Saturday, Ημέρα του Κρόνου, και Sunday, Ημέρα του Ηλιου) όπου η αρχαιότητα δηλώνει και εδώ παρούσα.

Πηγή: Το Βήμα

Τα πιο συνηθισμένα «κόλπα» που χρησιμοποιούν οι «ηλεκτρονικές σπείρες» στην Ελλάδα για να ξαφρίσουν τους απρόσεκτους κατόχους καρτών αναλήψεων (είτε χρεωστικών, είτε πιστωτικών) είναι το «ξάφρισμα» (skimming), η «διάφανη ταινία» και η «λιβανέζικη θηλιά». Ειδικότερα:

– Στο ?skimming (ξάφρισμα)?, η σπείρα τοποθετεί ηλεκτρονικό μηχανισμό στο ATM και συγκεκριμένα στην υποδοχή της κάρτας, ο οποίος διαβάζει το 16ψήφιο νούμερό της. O μηχανισμός υποκλοπής συνδέεται με δέκτη στον οποίο στέλνει το νούμερο, ενώ με μικροκάμερα «κλέβουν» και το PIN. Με τα στοιχεία αυτά στην κατοχή τους οι απατεώνες μπορούν εύκολα να κατασκευάσουν πλαστή κάρτα, της οποίας η χρήση είναι εφικτή και αποδοτική. Είναι ευνόητο πως το κόλπο αυτό απαιτεί χρήση προηγμένης τεχνολογίας και μεγάλη εξειδίκευση.

– Στο κόλπο της ?διάφανης ταινίας?, η μόνη διαφορά είναι ότι η σπείρα καλύπτει με διάφανη ταινία το πληκτρολόγιο και «κλέβει» το PIN κατά την πληκτρολόγηση αυτού, αφού αποτυπώνεται στην ταινία αφανώς δια γυμνού οφθαλμού, αντί να χρησιμοποιηθεί μικροκάμερα.

– Στο κόλπο της «λιβανέζικης θηλιάς» τώρα η σπείρα τοποθετεί μία δεύτερη σχισμή στο ATM και μπλοκάρει την κάρτα. Όταν ο κάτοχος της κάρτας προσπαθεί να την πάρει πίσω, τον πλησιάζει άνθρωπος της σπείρας και του λέει να πληκτρολογήσει ξανά το PIN, πράγμα που κάνει και έτσι ο απατεώνας βλέπει τον αριθμό. H κάρτα όμως παραμένει παγιδευμένη, ο κάτοχος απελπίζεται και φεύγει και μένει ο κακοποιός με τη λεία του. Το κόλπο αυτό θεωρείται το πλέον απλουστευμένο από τεχνολογικής απόψεως.

Κατεβάστε αυτή την αφίσα

Αν είστε γονιός σίγουρα θα έχετε προβληματιστεί με τη ζούγκλα του διαδικτύου και το ασφαλές σεργάρισμα των παιδιών σας. Το Kidoz είναι ένας φυλλομετρητής με πολύ όμορφη σχεδίαση καθώς απαπευθύνεται σε παιδιά. Με το kidoz μπορούν να σερφάρουν σε ασφαλή web sites αλλά και να παρακολουθούν εκπαιδευτικά και παιδικά βίντεο από το YouTube. H ομάδα του Kidoz έχουν συγκεντρώσει τα καλύτερα παιδικά web sites και τα καλύτερα βίντεο από του YouTube που είναι κατάλληλα για παιδιά, ενώ το περιβάλλον διεπαφής είναι έτσι δομημένο ώστε να μπορούν να το χρησιμοποιήσουν και παιδιά 3-4 χρονών χωρίς την βοήθεια των γονιών τους.
Το Kidoz είναι διαθέσιμο δωρεάν μέσω της πλατφόρμας Adobe AIR. Θα πρέπει όμως να έχετε υπόψη σας ότι δεν μπορείτε να προσθέσετε δικά σας web sites στο Kidoz,και η λίστα τους δεν περιλαμβάνει πολλές ελληνικές ιστοσελίδες.

http://kidoz.net/beta/about.html 

Πριν από δέκα σχεδόν χρόνια, ο σεισμός της Πάρνηθας άφησε άστεγους – εκτός των άλλων – τους μαθητές του 1ου ΤΕΕ Άνω Λιοσίων. Η προσωρινή λύση που δόθηκε ήταν να στεγαστούν σε προκάτ αίθουσες διδασκαλίας.

Ως γνωστόν όμως στην Ελλάδα τίποτε μονιμότερο του προσωρινού. Αν επισκεφθείτε το σχολείο θα αντικρίσετε αίθουσες χωρισμένες στη μέση, με μονάχα μία είσοδο – έξοδο. Τάξεις κλουβιά, χωρίς παράθυρα. Χώροι διδασκαλίας, όπου το κρύο είναι πιο τσουχτερό μέσα, παρά έξω. Επικίνδυνα εργαστήρια μηχανολογίας και ηλεκτρολογίας στεγασμένα σε άκρως ακατάλληλα κοντέινερ, χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Κι ας ζήτησε συγγνώμη ο υφυπουργός από τους μαθητές εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας.

Το σύγχρονο «Γεφύρι της Άρτας», όπως σαρκαστικά χαρακτηρίζουν το νέο κτίριο του σχολείου οι καθηγητές, σκοντάφτει πάνω σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς και σε «λεηλατημένους» προϋπολογισμούς. Το πιο ειρωνικό από όλα είναι πως όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς – ο δήμος Άνω Λιοσίων, ο ΟΣΚ, το υπουργείο Παιδείας – δηλώνουν την κατανόησή τους στο πρόβλημα των μαθητών, όμως μεταφέρουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον και η κατάσταση παραμένει ίδια, για δέκα ολόκληρα χρόνια.