Terra Computerata

Το παρακάτω βίντεο αποτελεί μια οπτικοποίηση του βόρειου ευρωπαϊκού εναέριου χώρου παρουσιάζοντας τις επιπτώσεις που είχε στις πτήσεις, η ηφαιστειακή τέφρα. Τα δεδομένα πτήσης είναι από το flightradar24.com και καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης. 

www.flightradar24.com/

Μια ματιά στο μέλλον, μας φέρνει το Minority report λίγο πιο κοντά…

Στην εποχή της οπτικοποίησης ένα βιογραφικό που ξεχωρίζει.

Εάν σκοπός ενός βιογραφικού είναι να κάνει τον υποψήφιο να ξεχωρίσει και να μείνει χαραγμένο -με θετικό τρόπο πάντα έτσι;- το όνομά του στο μυαλό του πιθανού εργοδότη τότε το συγκεκριμένο βιογραφικό εγγυημένα δουλεύει.

Ο Michael Anderson σίγουρα γνωρίζει πως να αναδεικνύει μέσα από γραφικά ενδιαφέροντα δεδομένα.

Και το ίδιο το βιογραφικό του το αποδεικνύει.

Ποιο γαλάζιο; ξεχάστε το. Το κόκκινο μας πάει πολύ. Οπτικοποίηση του εθνικού μας χρέους.

www.visualeconomics.com/gdp-vs-national-debt-by-country/

Η Πάολα Αντονέλι στον κατάλογο της έκθεσης που επιμελήθηκε η ίδια «Design and the Elastic Mind», και που παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΜΟΜΑ), αναφερόμενη σε ένα σκίτσο του The New Yorker, όπου δύο σκύλοι ανταλλάσσουν ηλεκτρονικά μηνύματα, με την εξής λεζάντα: «Στο Διαδίκτυο κανείς δεν ξέρει ότι είσαι σκύλος», συμπληρώνει η Αντονέλι: «Οπως κανένας δεν γνωρίζει ότι είμαι γυναίκα, ότι είσαι άνδρας… μέσα από ονόματα στην οθόνη και εικονικούς εναλλακτικούς εαυτούς, χτίζουμε σχέσεις σε παράλληλα σύμπαντα, οι οποίες πολλές φορές είναι πολύ πιο ελκυστικές ή επικίνδυνες από αυτές που έχουμε μέσα από την πραγματική μας ταυτότητα». Η έκθεση στο ΜΟΜΑ έχει πολλά να κάνει με αυτή τη νέα ανθρώπινη κατάσταση. Διότι, όπως και το μέλλον, το design δεν είναι πια αυτό που ήταν. Εάν ξεπεράσεις τον πληθωρισμό των έργων που εκτίθενται (η έκθεση απαιτεί χρόνο, περιέργεια, περισυλλογή μα και μια σχετική ψυχραιμία), τότε βρίσκεσαι μπροστά σε έναν μοναδικό οργασμό πειραματικού design το οποίο όμως υπερβαίνει κατά πολύ το ίδιο το design: νανοφυσική, νανοτεχνολογία, βιολογία, κοσμολογία, αρχιτεκτονική, Διαδίκτυο είναι λίγα από τα πεδία με τα οποία συνδιαλέγεται εδώ το design, σε μια έκθεση όπου το σχεδιασμένο αντικείμενο αποκτά έναν χαρακτήρα ιδιότυπα υπαρξιακό: αν παλαιότερα η σκέψη των designers πήγαινε περισσότερο στον «χρήστη» του αντικειμένου, τώρα η προσοχή στρέφεται στο ίδιο το αντικείμενο, όχι αυτιστικά, αλλά ως ένα είδος «μετάφρασης» της σύγχρονης πραγματικότητας.
Αναφερόμενη στην επανάσταση του Walkman το 1978 και στο πώς δημιούργησε νοητούς μικρόκοσμους, παράλληλα σύμπαντα, για τον καθένα μας, και κατά συνέπεια, μιαν επέκταση του εαυτού μέσα στο χώρο (και μετά το Διαδίκτυο, και μέσα στο χρόνο: επικοινωνούμε αυτόματα με κάποιον στην άλλη άκρη της Γης, όπου η επόμενη ημέρα έχει ξημερώσει) η Αντονέλι σημειώνει ότι σήμερα πια το ανθρώπινο σώμα δεν τελειώνει πουθενά αλλά επεκτείνεται, καλωδιώνεται, διαχέεται. Η έκθεση «Design and the Elastic Mind», και έργα όπως των James Auger, Jimmy Loizeau, Charles και Ray Eames, Oded Ezer (με το εκπληκτικό Typosperma) κ.ά. αναδομεί τον κόσμο γύρω μας, έναν κόσμο που διαρκώς διαμορφώνεται, και με έναν γοητευτικό τρόπο σού μεταφέρει το δέος του κοσμολογικού απείρου και την ίδια στιγμή ένα άλλο δέος, αυτό του μικροσκοπικού που όμως κρύβει κάτι απέραντο μέσα του.

http://moma.org/exhibitions/2008/elasticmind/

Μία εφαρμογή που μας ξελασπώνει στις ώρες που έχουμε κολλήσει και ψάχνουμε απεγνωσμένα για την κατάλληλη λέξη. Πότε θα έχουμε κάτι ανάλογο στα ελληνικά;

www.visualthesaurus.com/