Ο Παναγιώτης Κιμουρτζής σε άρθρο του στο Βήμα Ιδεών μας προτρέπει να επενδύσουμε στην παιδεία:
Καθώς διανύουμε περίοδο οικονομικής κρίσης είναι πολλαπλά χρήσιμο να δώσουμε έμφαση στην εκπαίδευση. Και, κυρίως, να επενδύσουμε σε αυτήν (όχι όμως μόνον λόγο οι πολιτικοί και παρηγορητική διάθεση η κοινωνία). Χρειαζόμαστε την εκπαίδευση για να επιτύχουμε διπλό αποτέλεσμα. Να προσφέρουμε στους νέους ανθρώπους ηθική στήριξη για την περίοδο που η κρίση θα διαρκέσει και εφόδια για τη ζωή τους όταν η κρίση θα έχει ξεπεραστεί. Χρειαζόμαστε συνεπώς εκπαίδευση που θα αναπτύξει τα σημαντικά «εργαλεία» για την οικονομική βιωσιμότητα και την κοινωνική ευημερία. Εκπαίδευση που θα ευαισθητοποιεί, ώστε να καταπολεμηθεί η φτώχεια, να αυξηθεί ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, να προασπιστεί η περιβαλλοντική ακεραιότητα, να επιδιωχθεί μια δίκαιη κοινωνία.
…Οι νέοι στη χώρα μας πάσχουν από έλλειψη κριτικής ικανότητας.
Το ξέρουμε από πολλές πηγές. Το καταγράφει η εκπαιδευτική βιβλιογραφία για τη μεταπολιτευτική περίοδο. Το φανερώνουν οι «σιωπηλές» γυμνασιακές τάξεις και τα «σιωπηλά» (πλέον) πανεπιστημιακά ακροατήρια. Τέλος, όσες επιφυλάξεις κι αν εγείρονται για τις μεθόδους και τα κριτήριά του, το καταγράφει το Πρόγραμμα ΡΙSΑ. Πρέπει να ασχοληθούμε με το ζήτημα αυτό. Οφείλουμε να καταλάβουμε γιατί οι νέοι και οι νέες μας, ενώ μαθαίνουν πολλά και είναι σε θέση να τα εξεταστούν επιτυχώς, δεν είναι σε θέση να τα χρησιμοποιήσουν στην πραγματική ζωή. Χρειάζεται περίσκεψη και ακολούθως κατάλληλα μέτρα ώστε οι νέοι μας να αξιοποιήσουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που έχουν έναντι των συνομηλίκων τους σε άλλες χώρες: ότι έχουν πολλές γνώσεις. Και, παραλλήλως, χρειάζεται να απαλλαγούν από το συγκριτικό μειονέκτημα που αντιστοίχως έχουν: ότι δεν έχουν την κοινωνική ηρεμία και τη γνωστική νηφαλιότητα ώστε να τις κάνουν ανάλυση, σύνθεση και τελικώς παραγωγικό κοινωνικό, πολιτικό και επιστημονικό λόγο.
Διαβάζω στο blog του Σωτήρη: Η επανάσταση στην τεχνολογία των πληροφοριών είναι ιστορική σε ισχύ και στο πεδίο εφαρμογής της: την αναμόρφωση των βασικών αξόνων του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη επικοινωνούν, συνεργάζονται, ασκούν τις δραστηριότητές τους, και απλά ζουν τη ζωή τους από μέρα σε μέρα. Η εκπαίδευση μέχρι στιγμής έχει αντισταθεί σε αυτή την επανάσταση, όπως θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει. Αλλά. . . πιστεύουμε ότι η αντίσταση θα ξεπεραστεί – δεν είναι απλώς και μόνο επειδή η τεχνολογία δημιουργεί καινοτομίες μεγάλης αξίας για την εκπαίδευση των μαθητών/σπουδαστών (που το κάνει), αλλά. . . επειδή αυτό προορίζεται να εκπλήξει και να να φέρει εκτεταμένες επιπτώσεις στην πολιτική και την εξουσία. . . . Η τεχνολογία θα θριαμβεύσει. Αλλά η ιστορία του θριάμβου της θα είναι μια πολιτική ιστορία. [Liberating Learning: Technology, Politics, and the Future of American Education, pp. xi-xii]
…Ο προηγούμενος αιώνας δεν σημαδεύτηκε από τις ανθρωποσφαγές των δύο Μεγάλων Πολέμων. Η βαρβαρότητα του 20ού αιώνα σημαδεύεται από το «δικαίωμα στην εργασία», το οποίο ο καπιταλισμός και το αρνητικό του είδωλο ώθησαν στα άκρα, ενσωματώνοντας το σύνολο της κοινωνίας στην καθημερινή, συχνά υποχρεωτική, εργασία.
Το πρώτο και άμεσο αποτέλεσμα ήταν να αποσαθρωθεί η οικογένεια. Οταν οι γυναίκες άρχισαν να εργάζονται, τα παιδιά, από το μαιευτήριο στον βρεφονηπιακό σταθμό και τα νηπιαγωγεία, άρχισαν να μεγαλώνουν σε ξένα χέρια. Κι όποιος μεγαλώνει σε ξένα χέρια μαθαίνει να μισεί τον κόσμο.
Οσοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν κυρίως μετά τον τελευταίο Παγκόσμιο Πόλεμο, βίωσαν αυτού του είδους την αγωγή και εκπαίδευση, όπου γεννιέται το μίσος για τον κόσμο, μίσος από το οποίο πλάθεται το νέο είδος των ανθρώπων. Των υπαλλήλων, των τρομοκρατών και των απατεώνων.
Μαντρωμένα τα παιδιά στα σχολεία, αυτά τα πνευματοκτόνα ιδρύματα, τα κολαστήρια της προσωπικής δημιουργίας αλλά και της ταπείνωσής τους, τα παιδιά είναι διαρκώς σε αναζήτηση οράματος, προσφοράς και, κυρίως, θυσίας, λαχταρώντας, ναι, ζητιανεύοντας στοργή κι αγάπη. Οταν γύρω τους βιώνουν τους μεγαλύτερους να αποχαυνώνονται με τα βελάσματα των πολιτικών, παρακολουθώντας μπροστά στα μάτια τους να συνασπίζονται η συναλλαγή με την χυδαιότητα και την βλακεία, δεν συναινούν (Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γίνεις νοικοκύρης). Οταν κανείς δεν αναγνωρίζει την αγωνία τους, και κανείς δεν τους δείχνει το δρόμο και νιώθουν το αδιέξοδο, έ τότε, ναι, επιλέγουν το ΝΤΟΥ! στο κενό.
Το Ohio University και το ινστιτούτο οικονομικών ερευνών Filene δημιούργησαν ένα κέντρο εικονικών οικονομικών αποφάσεων που ονομάζεται Virtual Finance στην Νήσο Credit Union μέσα στο παιχνίδι/ ψηφιακό κόσμο Second Life.
Στο Virtual Finance οι επισκέπτες θα μπορούν να παίρνουν μέρος σε μια προσομοίωση πραγματικών οικονομικών αποφάσεων όπως το να βγάλουν ένα δάνειο, να αγοράσουν ένα σπίτι, να χρηματοδοτήσουν μια επιχείρηση, να πληρώνουν γραμμάτια κτλ.
Σκοπός του εγχειρήματος είναι η εκπαίδευση νέων στην λογική ζητημάτων που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν και στην πραγματική ζωή καθώς έχει διαπιστωθεί ότι οι έφηβοι ολοκληρώνουν το σχολείο χωρίς να έχουν ουσιαστικά κριτήρια και δεξιότητες σε θέματα λήψης αποφάσεων για οικονομικά ζητήματα. Το Virtual Finance φιλοδοξεί να είναι μια αρχική πλατφόρμα για την εξέλιξη ενός εναλλακτικού εκπαιδευτικού εργαλείου το οποίο ίσως καταφέρει να πετύχει διαδραστικά εκεί που η παραδοσιακή εκπαίδευση έχει αποτύχει.
Η όλη εμπειρία διαρκεί περίπου 30 λεπτά αλλά σχεδιάζονται και συνέχειες καθώς το εγχείρημα κρίνεται ήδη ως επιτυχές.
Να προσθέσουμε εμείς ότι ίσως θα έπρεπε να εκπαιδευτούν ξανά και μερικοί μερικοί οικονομικοί παράγοντες της χώρας μας…
Είναι τουλάχιστον παράδοξο για έναν καθηγητή πανεπιστημίου, που πλέον έχει ξεφύγει από τη διόρθωση των ορθογραφικών λαθών –τυπικά αυτό το κάνει ο δάσκαλος του σχολείου–, να διαβάζει σε γραπτό φοιτητή του για το… «τροχοπαίδι». Και όμως συνέβη στη Φιλοσοφική Αθηνών: ο φοιτητής στις εξετάσεις ήθελε να μιλήσει για την «τροχοπέδη», αλλά οι γραμματικές του ελλείψεις τον… φρέναραν οδηγώντας τον στο «παιδί του τροχού», δηλαδή το «τροχοπαίδι»!
Ολο και συχνότερα απασχολεί τους πανεπιστημιακούς το φαινόμενο των ακραίων ορθογραφικών λαθών από φοιτητές. Και είναι τόσο οικτρή η κατάσταση, που διδάσκοντες αναγκάζονται να απορρίπτουν γραπτά εξαιτίας των ορθογραφικών τους λαθών.
Το φαινόμενο αποτυπώνει το πρόβλημα της ελληνικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης, όπου οι μαθητές προβιβάζονται στις τάξεις από… ανία, με σημαντικές ελλείψεις και ουδείς ενδιαφέρεται για τις ουσιαστικές βάσεις που έχει κάθε παιδί. Ετσι, είναι πια αργά όταν φτάνουν στο πανεπιστήμιο, μέσα από το σύστημα εισαγωγής το οποίο επιτρέπει ένας υποψήφιος να ξεκινήσει για τη Νομική και να βρεθεί στην Κοινωνική Θεολογία.
Δραστική αντιμετώπιση
«Τα ορθογραφικά λάθη είναι πολύ συχνά. Υπάρχουν γραπτά ανορθόγραφα σε βαθμό κακουργήματος. Οι φοιτητές, επίσης, δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν τα σημεία στίξεως, δεν βάζουν τελείες, η άνω τελεία έχει καταργηθεί», λέει στην «Κ» ο καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Νάσος Βαγενάς.
«Αυτό το λάθος με την τροχοπέδη που μου αναφέρετε είναι μια ενδεικτική λεπτομέρεια της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η ελληνική παιδεία. Δεν είμαι οπαδός της θεωρίας της “παλιάς καλής εποχής”, αλλά πιστεύω ότι η κατάσταση σήμερα χρειάζεται δραστική αντιμετώπιση», παρατηρεί ο ίδιος.
Ο έγκριτος πανεπιστημιακός είναι μεταξύ εκείνων που δεν προάγουν τους φοιτητές τους (ακόμη κι αν έχουν απαντήσεις επαρκείς, για τουλάχιστον τη βαθμολογική βάση) εάν το γραπτό έχει εξόφθαλμα ορθογραφικά λάθη. «Τους ζητώ να έλθουν στην επόμενη εξέταση στο γραφείο μου, όπου τους υπαγορεύω ένα κείμενο μιας σελίδας. Εάν δεν κάνουν ορθογραφικά λάθη, τότε τους βαθμολογώ με τον βαθμό που άξιζε το γραπτό της πρώτης εξέτασης», εξηγεί.
Στο σχολείο το πρόβλημα
Το πρόβλημα φυσικά εστιάζεται στην υποχρεωτική εκπαίδευση. «Απαιτείται ριζική αναμόρφωση του ελληνικού σχολείου», λέει ο καθηγητής κ. Βαγενάς. «Δυστυχώς, όσο και εάν αυτό θεωρείται αυτονόητο, τίποτε δεν γίνεται. Ολες οι κυβερνητικές διακηρύξεις περί προτεραιότητας της εκπαίδευσης αποδεικνύονται κενές περιεχομένου.
Οι 18χρονοι αποφοιτούν από το λύκειο με ελλιπέστατες εγκύκλιες γνώσεις και πολλοί από αυτούς εισάγονται σε σχολές που τους είναι αδιάφορες. Δυστυχώς, η αύξηση των θέσεων στα ΑΕΙ δεν είναι ουσιαστική όταν η εισαγωγή των υποψηφίων γίνεται με τρόπο ανορθολογικό, τη στιγμή μάλιστα που τα ιδρύματα δεν έχουν το προσωπικό και τις υποδομές να δεχθούν τόσο πολλούς φοιτητές», καταλήγει ο κ. Βαγενάς.
Τα greeklish τα έχουν καταστρέψει όλα
«Εισάγονται στο πανεπιστήμιο έχοντας μία φωτογραφική εικόνα της ύλης, την οποία παπαγαλίζουν για τις εξετάσεις», αναφέρει στην «Κ» η αναπληρώτρια καθηγήτρια της Νομικής Αθηνών, και γραμματέας της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών κ. Ευγενία Μπουρνόβα. «Ελάχιστοι πλέον ενδιαφέρονται για την ορθογραφία και τους γραμματικούς κανόνες. Τα greeklish τα έχουν καταστρέψει όλα αυτά», συνεχίζει. Μάλιστα, θυμάται ότι είχε προβληματιστεί ιδιαίτερα με ένα γραπτό φοιτητή της, ο οποίος αναφερόταν στην … ‹«Εβια». Πρόκειται φυσικά για το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας, την Εύβοια. «Στις θετικές σχολές το πρόβλημα είναι πολύ πιο έντονο. Είχα κάποτε μία συνεργάτιδα, η οποία μάλιστα είχε εισαχθεί από τους πρώτους σε υψηλόβαθμη σχολή πληροφορικής και σε mail της με ρωτούσε: ”Τί ώρα να έλθο;”»
Ο Σουηδός Tomas Nillson στα πλαίσια “Σχολικής” (!) εργασίας έφτιαξε την παραπάνω επαναπροσέγγιση στο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας με τίτλο Sponsored by Destiny.
Με μουσική από τους Slagsmålsklubbens (να ένα όνομα που κυλάει εύκολα στην γλώσσα…) το βίντεο αυτό πραγματικά εμπνέει. To design βελτιώνει την ζωή.
Πόσες τέτοιες σχολικές εργασίες αναθέτουμε στα ελληνικά σχολεία;
Κι εδώ πρωταγωνιστεί η επιμόρφωση (για όλους τους λάθους λόγους)
* Επιμόρφωση Β΄επιπέδου (οργάνωση) (39%, 52 Votes) αυτή η επίδοση θέλει μπόνους!
* Βιβλίο μαθηματικών Ε΄δημοτικού (35%, 47 Votes)
* Ο δικτυακός τόπος της εκπαίδευσης, για τον οποίο χρειάζεται ο επισκέπτης να περάσει από 2 σελίδες με διαφημίσεις πριν φτάσει στην κύρια σελίδα (κατάμεστη και αυτή από διαφημίσεις) www.alfavita.gr (32%, 43 Votes) -δε νομίζω να ιδρώσει το αυτί του webmaster- τα μπικικίνια ηχούν καλύτερα
* Τα εκπαιδευτικά λογισμικά τύπου “Ξεφτέρης” που στάλθηκαν με κατεπείγοντα τρόπο στα σχολεία, αν και δε συμβαδίζει ο σχεδιασμός τους με τις σύγχρονες θεωρίες μάθησης. (24%, 33 Votes) ε αφού τώρα ανακάλυψαν τα drill & practice
* Επιμόρφωση Β΄επιπέδου εκπαιδευτικών (20%, 27 Votes)
* Η χριστουγεννιάτικη κάρτα που έστειλε το Γραφείο Δικτυακής Εκπαιδευτικής Πύλης του ΥΠΕΠΘ) με την υποσημείωση στο τέλος: “Οποιεσδήποτε απόψεις που διατυπώνονται ανήκουν αποκλειστικά στον αποστολέα..” (19%, 25 Votes)- στην επόμενη αποστολή ας προσθέσουν κι ένα “big brother is watching you” ή πες αλεύρι η ΕΔΕ σε γυρεύει
* Επιμόρφωση Β΄επιπέδου επιμορφωτών (15%, 20 Votes)
* Ο δικτυακός τόπος (και το έργο) του Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών, www.oepek.gr, για το σύνολο της δράσης εντός του 2008 (13%, 18 Votes) για το σύνολο από δημιουργία του, επίσης
* Το νέο λογότυπο του υπουργείου (10%, 13 Votes) πόσο κόστισε είπαμε;
* Τα σεμινάρια εισαγωγικής επιμόρφωσης Α’ Φάσης νεοδιόριστων εκπαιδευτικών (9%, 12 Votes) για να μην ξεχνάμε το στρατό…
* ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 3699/2008 Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (7%, 10 Votes) όπου η πολιτεία αποκαλύπτει τις ευαισθησίες της
* Η εξαγγελία δημιουργίας Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας στο Αγρίνιο ακριβώς μετά την ανακοίνωση των βάσεων των Πανελληνίων (4%, 6 Votes) αυτό που λέμε perfect timing!
Ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία για τα όσκαρ της εκπαίδευσης στο blog του Σαλονικίδη . Στην πρώτη θέση διαγκωνίζονται δύο ομάδες εκπαιδευτικών:
α)Οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν ως επιμορφούμενοι στην επιμόρφωση β΄επιπέδου. Η οργάνωση και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξήχθη το πρόγραμμα δεν ήταν καλές. Συμμετοχή με αντικίνητρα. (36%, 24 Votes)
και β) Οι εκπαιδευτικοί που μετά από κάποια χρόνια σε θέσης στελεχών εκπαίδευσης επέστρεψαν στις τάξεις τους χωρίς κόμπλεξ και με όρεξη για δουλειά (36%, 24 Votes)
Ομολογώ ότι αυτό το αποτέλεσμα με παραξενεύει. Ποιοι είναι αυτοί και πως επέστρεψαν έτσι μες την καλή χαρά στο σχολείο;
Τα υπόλοιπα λίγο ως πολύ αναμενόμενα – αν και φανερή ήταν η δυστοκία στην ανάδειξη καλών στιγμών της εκπαίδευσης… Για το προσωπικό του ΠΣΔ ευχόμουν καλύτερη θέση…
2 Το 1ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας [από εκπαιδευτικούς για εκπαιδευτικούς] (28%, 19 Votes)
3 Η υπηρεσία blogging https://blogs.sch.gr/ του ΠΣΔ (21%, 14 Votes)
4 Το προσωπικό του ΠΣΔ. Καταφέρνει τα ακατόρθωτα. (19%, 13 Votes)
5 Η επιτέλους έναρξη της αυτοματοποίησης της διαδικασίας μεταθέσεων (10%, 7 Votes)
6 Οι σχολικοί δικτυακοί τόποι που βραβεύτηκαν στον τελευταίο διαγωνισμό ιστοσελίδων (7%, 5 Votes)
Με ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε την Έρευνα’ του Παύλου Τσίμα για τις διαφορές των εκπαιδευτικών συστημάτων μεταξύ Φιλανδίας και Ελλάδας. Χαοτικές διαφορές με πραγματικές συνθήκες για να επιβεβαιωθεί η έρευνα του ΟΟΣΑ ότι η χώρα μας από την 33η πήγε στην 42η θέση στο χειρότερο εκπαιδευτικό σύστημα ανά τον κόσμο. Ένα πρόγραμμα βαρύ, μπερδεμένο, ανούσιο, που εγκλωβίζει τους μαθητές και τους αηδιάζει με τη φουσκωμένη και ανούσια ύλη του.
Είδα τα σχολεία, τις εγκαταστάσεις και πληγώθηκα. Είδα τις τάξεις με τους διαδραστικούς πίνακες, πως είναι οργανωμένο το σχολείο με την υποστήριξη των ΤΠΕ. Ο Γιαν έχει όλες τις προδιαγραφές για να γίνει ένας ευτυχισμένος ενήλικας. Ισως γιατί γεννήθηκε στη Φιλανδία. Η Βανέσα στην Ελλάδα αισθάνεται ενοχές όταν ξεκλέβει λίγο χρόνο για να παίξει βόλευ κι ετοιμάζεται για το ratrace.
Για μη νομίζετε ότι είμαστε μόνο γκρινιάρηδες και μοιράζουμε χρυσά βατόμουρα, ιδού από το blog του Σαλονικίδη και ο διαγωνισμός για τα Όσκαρ της εκπαίδευσης. Σαφώς είναι λιγότερες οι προτάσεις (γιατί άραγε;) αλλά μπορείτε πάντα να καταθέσετε τις δικές σας.
Αφήστε που αρκετοί θα έχετε την ευκαιρία να αυτοψηφιστείτε…
Τα ΟΣΚΑΡ της εκπαίδευσης 2008!
Το 1ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Ημαθίας [από εκπαιδευτικούς για εκπαιδευτικούς]
Το προσωπικό του ΠΣΔ. Καταφέρνει τα ακατόρθωτα.
Η επιτέλους έναρξη της αυτοματοποίησης της διαδικασίας μεταθέσεων
Οι σχολικοί δικτυακοί τόποι που βραβεύτηκαν στον τελευταίο διαγωνισμό ιστοσελίδων
Οι εκπαιδευτικοί που μετά από κάποια χρόνια σε θέσης στελεχών εκπαίδευσης επέστρεψαν στις τάξεις τους χωρίς κόμπλεξ και με όρεξη για δουλειά
Άλλη επιλογή. Θα αφήσω σχόλιο σ’ αυτή την ανάρτηση.
Εντυπωσιακά τα αποτελέσματα νέας έρευνας πάνω στη χρήση του διαδικτύου
Η περιήγηση στο ίντερνετ, η συμμετοχή σε διαδικτυακά παιχνίδια και η συμμετοχή σε κοινότητες του διαδικτύου παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην ανάπτυξη των εφήβων, σύμφωνα με νέα μεγάλη έρευνα.Η έρευνα αυτή διαψεύδει όλες τις στερεοτυπικές απόψεις πολλών γονέων και δασκάλων, ότι αυτές οι ασχολίες είναι χάσιμο χρόνου. Περισσότεροι από 800 έφηβοι και γονείς πήραν μέρος στην τριετή έρευνα και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.
«Οι νέοι αναπτύσσουν ικανότητες στους υπολογιστές, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές στη σύγχρονη κοινωνία», αναφέρει η συγγραφέας της έκθεσης, δρ. Μίμι Ίτο και συνεχίζει: «Μαθαίνουν μεταξύ άλλων πώς να επικοινωνούν μέσω διαδικτύου, να δημιουργούν ιστοσελίδες? Όλα αυτά που πριν τα θεωρούσαμε εξειδικευμένες γνώσεις, για τους νέους πλέον είναι δεδομένα».
Οι ερευνητές παρατήρησαν νεαρούς χρήστες υπολογιστών για πάνω από 5.000 ώρες και σκοπός της έρευνας ήταν μία «εθνογραφική οπτική για το πώς οι νέοι χρησιμοποιούν τα μέσα επικοινωνίας για να κοινωνικοποιηθούν, να μάθουν, να χαλαρώσουν».
Στις προτεραιότητες της έρευνας εντάσσονται οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης όπως τα MySpace και Facebook, τα οποία, σύμφωνα με τα ευρήματα, έχουν πλέον καθιερωθεί ως χώροι συνάντησης των νέων, αντίστοιχοι με τα πάρκα, τα εμπορικά κέντρα και τις πλατείες.
Επίσης κατά τη χρήση του διαδικτύου, οι νέοι έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους. Για παράδειγμα μέσω chat rooms, οι νεαροί λάτρεις των ιαπωνικών κινουμένων σχεδίων, ανταλλάσοντας απόψεις, έμαθαν πράγματα για την ιαπωνική γλώσσα και απέκτησαν γνώσεις γύρω από το animation.
«Η διαδικασία της μάθησης πλέον έχει αποκτήσει ομαδικό χαρακτήρα και είναι σημαντικό να το λάβουμε αυτό υπόψη όταν φανταζόμαστε την εκπαιδευτική διαδικασία στον 21ο αιώνα».
Εκδόθηκε η μελέτη του Λάμπρου Βαρελά (τακτικού ερευνητή στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας) “Η νεοελληνική και μεταφρασμένη λογοτεχνία στην ελλαδική δευτεροβάθμια εκπαίδευση (1884-2001). Συνοπτική ιστορική θεώρηση και αποδελτίωση των διδακτικών εγχειριδίων”,Θεσσαλονίκη, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2007, σελ. 490.
Η είσοδος της λογοτεχνίας στα σχολεία γίνεται μέσω των αναγνωσμάτων και υπό τους όρους της πειθαναγκαστικής διαδικασίας που προβλέπουν τα σχολικά προγράμματα. Η μελέτη των αναλυτικών περιεχομένων της βιβλιογραφίας από τους ιστορικούς της εκπαίδευσης, που θα πρέπει να είναι και γνώστες της λογοτεχνίας, έχουν προ αυτών μεγάλο αριθμό συγγραφέων και έργων τους ώστε οι κρίσεις και τα συμπεράσματά τους να είναι καλά τεκμηριωμένα. Συνέχεια »
Την Τετάρτη και ώρα 8.00 μ.μ., το Καφενείο της Επιστήμης συζητά στο Ευγενίδειο με θέμα την «Ψηφιοποίηση και ψηφιακή επιμέλεια της επιστημονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς». Θα τεθούν προς απάντηση ερωτήματα όπως: Τι είναι η ψηφιοποίηση των τεκμηρίων της επιστημονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και σε τι χρησιμεύει; Ποιος είναι ο «κύκλος ζωής» των ψηφιακών συλλογών και σε τι συνίσταται η ψηφιακή τους επιμέλεια; Πώς μπορούν να χρησιμεύσουν οι ψηφιακές συλλογές ως εργαλείο δημόσιας επικοινωνίας της επιστήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς; Ποιος είναι ο ρόλος των ψηφιακών συλλογών για την υποστήριξη της έρευνας και της εκπαίδευσης; Ποια είναι η πρόσφατη ελληνική εμπειρία και με ποια προβλήματα είναι σήμερα αντιμέτωποι οι κάτοχοι και επιμελητές ψηφιακών συλλογών;
Για τις λεπτομέρειες καλέστε στο τηλέφωνο 210 9469.684, αλλά για κρατήσεις θέσεων στα: 210 9469.615 (Ιδρυμα Ευγενίδου), 210 3692.342 (Βρετανικό Συμβούλιο) και210 3398.647-740 (Γαλλικό Ινστιτούτο).
διαβάζουμε μεταξύ άλλων:
Οι μαθητές «κουράζονται» και «πιέζονται» αποκαλύπτει η έρευνα. Και ο αναγνώστης, μαζί με μαθητές και γονιούς, είναι έτοιμος να ρίξει τον λίθο του αναθέματος στο σχολείο, στον κακό εκπαιδευτικό, στο αναχρονιστικό πρόγραμμα σπουδών ή στην αναποτελεσματική μέθοδο διδασκαλίας. Μήπως όμως έτσι λησμονούμε ότι η κατάκτηση της γνώσης απαιτεί εξ ορισμού προσπάθεια και κόπο πολύ; Μήπως παράλληλα παραγνωρίζουμε ότι το αίσθημα του κόπου προσδιορίζεται εν πολλοίς υποκειμενικά, ανάλογα και με τα ενδιαφέροντα και τις φιλοδοξίες του μαθητή; Για τον μαθητή, ας πούμε, τον οποίο η περιρρέουσα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας ατμόσφαιρα έχει πείσει ότι αξίζει να αναζητά μόνο το συντομότερο δρόμο προς την επιτυχία ? που ασφαλώς δεν μπορεί να περνάει από μια απαιτητική εκπαίδευση? το όριο κόπωσης είναι βέβαια χαμηλό και φυσικά η υπέρβασή του δημιουργεί εύκολα άγχος ή θυμό. Από την άλλη, κόπο και πίεση και άγχος προκαλούν και οι ποικίλες εξωσχολικές δραστηριότητες των μαθητών που αποτελούν επιλογές της οικογένειας. Θα πρέπει να χρεώνουμε και για αυτά το σχολείο; Συνέχεια »
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Ο Παναγιώτης Κιμουρτζής σε άρθρο του στο Βήμα Ιδεών μας προτρέπει να επενδύσουμε στην παιδεία:
4 Ιουνίου
Στο άρθρο του καθηγητή Παιδαγωγικής κ. Δημήτρη Ματθαίου της Καθημερινής της 4/5/2008
Άρθρα (RSS)