Τη δόξα των ιδρυτών του youtube φαίνεται ότι ζήλεψαν τρεις Αμερικανοί από το Σαν Φρανσίσκο και δημιούργησαν το Scribd (www. scribd. com). Έχοντας συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό κειμένων, τα οποία διαβάζονται εύκολα στην οθόνη, χάρη σε ένα νέο εργαλείο ανάγνωσης, το iΡaper προχωρούν στην εμπορική εκμετάλλευση.
Πλέον, η scribd θα λαμβάνει 20% από κάθε πώληση που πραγματοποιείται στο δικό της online κατάστημα, απονέμοντας το υπόλοιπο 80% στους δημιουργούς ή κατόχους των πνευματικών δικαιωμάτων του προϊόντος.
Μπορείτε να σώσετε τα κείμενα που βλέπετε στο σκληρό σας είτε ως αρχεια office, είτε ακόμη και σαν mp3!!! Κατεβάζετε δηλαδή ένα λογοτεχνικό κείμενο ή μια επιστημονική μελέτη και τα ακούτε μετά στο ipod.
Εκτός από ολόκληρα έργα, το Scribd θα πουλάει και μεμονωμένα κεφάλαια βιβλίων, όπως το iTunes δίνει τη δυνατότητα για αγορά μεμονωμένων τραγουδιών από το άλμπουμ ενός τραγουδιστή ή συγκροτήματος.
Για τους πολλούς η ποίηση είναι μια αυστηρά περίκλειστη υπόθεση. Σαν τα καβαφικά τα τείχη. Δεν διεισδύουν για να μην εγκλωβιστούν. Δεν την αγγίζουν για να μην τους αγγίξει. Δεν συζητούν γι’ αυτήν για να μη συζητηθούν οι ίδιοι. Δίνει την αίσθηση της διαχρονικής ακινησίας. Ομως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η ποίηση είναι μορφή ελευθερίας και ο ποιητής είναι ο άνθρωπος που φυλακίζει την περιέργειά του για τη ζωή σ’ ένα δικό του κόσμο ελευθερίας. Το απραγματοποίητο γι’ αυτόν μπορεί να συνυπάρχει με το πραγματικό, η επανάσταση με τον συμβιβασμό και η παιδικότητα της ψυχής να ζει άνετα σ’ ένα ρυτιδιασμένο σώμα. «Κύριε, κανείς δεν ήθελε να μεγαλώσει», έγραψε κάποτε ο Τάσος Λειβαδίτης.
Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Μορφωτικό Ιδρυμα της ΕΣΗΕΑ διοργάνωσαν το περασμένο Σαββατοκύριακο συνέδριο με τον τίτλο «Η Ποίηση Σήμερα», αφιερωμένο στη μνήμη του Τάσου Λειβαδίτη, του δημιουργού που ταύτισε το έργο με τη ζωή του. Οι συντελεστές του συνεδρίου, ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Α. Μπενάτσης, το μέλος του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ Π. Μπουκάλας και ο δημοσιογράφος-ποιητής Γ. Δουατζής, δημιούργησαν ενότητες με επίκεντρο την ποίηση και γύρω της άφησαν να περιστρέφονται δορυφόροι, όπως η τέχνη, η ιστορία, η μουσική, η τεχνολογία, τα ΜΜΕ. Κάπως έτσι, η ποίηση, σαν ανυπόμονος έρωτας που δεν του αρέσουν οι αναμονές μπήκε στην αίθουσα «Γεώργιος Καραντζάς» της ΕΣΗΕΑ και σάρωσε αμφιβολίες και αντιρρήσεις.
«Ποίηση: ο Σαββατισμός της ζωής». «Μαρξισμός και ποίηση: η λειτουργία της αντανάκλασης». «Από το χάος στη μορφή». «Μεταξύ ορατού και αοράτου». «Το ποιητικό θέατρο». «Η ποίηση στον Τύπο». «Η διαρκής εφημερία της ποίησης στα μπλογκ»… Μερικοί ενδεικτικοί μόνο τίτλοι των ομιλιών που εντυπωσίασαν για τον πρωτότυπο τρόπο προσέγγισης μιας μορφής τέχνης -τέχνη της ψυχής, η ποίηση- που δεν έχει πολλούς οπαδούς, αλλά που διατίθεται προς διερεύνηση. Γι’ αυτό και κατά καιρούς εκτίθεται.
«Ηταν πολύ όμορφα. Δεν είχα ξαναπάει σε μουσείο». Η κ. Μαρία Οχιλέμπο ζει στην Ελλάδα εδώ και δεκατέσσερα χρόνια. Εργάζεται σε εστιατόριο, και παράλληλα, παρακολουθεί μαθήματα σε σχολή μαγειρικής. Είναι πρόεδρος της Ενωσης Νιγηριανών Γυναικών στην Ελλάδα. Με τις δύο κόρες της και μαζί με άλλες γυναίκες της Ενωσης και τα παιδιά τους, επισκέφθηκαν πρόσφατα το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που επιχειρεί να φέρει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα, πιο κοντά στον ελληνικό πολιτισμό, και κατ’ επέκτασιν, να τους κάνει μέτοχους της κουλτούρας της χώρας που τους φιλοξενεί.
Πρόκειται για τις «Πολιτιστικές Πράξεις Ενταξης», από κοινού πρωτοβουλία του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης και της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Praksis, που πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών. «Ξεκίνησε πέρσι κατά την Παγκόσμια Ημέρα των Μουσείων, είχε καλή ανταπόκριση και σε συνεργασία με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αποφασίσαμε να την επεκτείνουμε», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος της Praksis, η οποία πραγματοποιεί προγράμματα ανθρωπιστικής και ιατρικής δράσης σε κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. Παρών στην ξενάγηση των γυναικών από τη Νιγηρία, ο κ. Αντύπας θυμάται ένα περιστατικό που του είχε κάνει εντύπωση: «Η μητέρα ενός κοριτσιού είχε απορίες επάνω στα αντικείμενα της έκθεσης και εκείνο γύρισε και της είπε «Μαμά, μη ρωτάς άλλα. Θα ανοίξουμε το βιβλίο της Ιστορίας όταν πάμε σπίτι, και θα σου δείξω». Τα παιδιά, που έχουν μεγάλη ικανότητα αντίληψης, γίνονται σε αυτήν την περίπτωση έως και… δάσκαλοι των γονιών τους, αφού αυτά είναι που πηγαίνουν σχολείο στην Ελλάδα», τονίζει. «Μπόρεσα να δω από κοντά τις παραδόσεις σας. Δε γνωρίζω τίποτα για τα Μουσεία της πόλης, οπότε βρίσκω πολύ θετικό αυτό το βήμα, και θα ήθελα να το επαναλάβουμε» λέει η κ. Οχιλέμπο, που με τη μεγαλύτερη κόρη της έχουν επισκεφθεί από μόνες τους, την Ακρόπολη.
Η 18η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων, και με την αφορμή αυτή, μεθαύριο Κυριακή, στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, θα ξεναγηθούν εξυπηρετούμενοι της Praksis από το Αφγανιστάν και το Ιράν, που θα ακούσουν την ξενάγηση στη γλώσσα φαρσί. Τα παιδιά θα λάβουν μέρος σε εργαστήρια χειροτεχνίας, και θα γνωρίσουν τον Stargazer, το «ατενίζον τα αστέρια» κυκλαδικό ειδώλιο που πήρε την ονομασία του λόγω της έντονης προς τα πίσω κλίσης της κεφαλής, και που παραχωρήθηκε με μακροπρόθεσμο δανεισμό στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.
Φαίνεται τελικά ότι δεν ενστερνιζόμαστε την αξία του αρχαίου ρητού «γηράσκω αεί διδασκόμενος» (Σόλων ο Αθηναίος), καθώς η διά βίου μάθηση για την πλειονότητα των Ελλήνων αποτελεί terra incognita (άγνωστη γη). Η χώρα μας κατατάσσεται ουραγός στην Ευρωπαϊκή Ενωση με τις πλέον απογοητευτικές επιδόσεις και μάλιστα με διαφορά από τους άλλους εταίρους μας.
Μόλις το 2% ενηλίκων, ηλικίας 25 – 64 ετών, δηλαδή της κατηγορίας του ενεργού εργατικού δυναμικού, μετέχει σε ενέργειες ή προγράμματα «διά βίου εκπαίδευσης», τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται σε περίπου 10%.
Λιγότερο αποτελεσματική η εισήγηση
Σύμφωνα με στατιστικές που έχουν καταγραφεί για τη διά βίου μάθηση, τα αποτελέσματα είναι μάλλον αρνητικά όταν εφαρμόζεται η συνήθης μέθοδος της εισήγησης, εφόσον μόνο 20% των ενήλικων εκπαιδευόμενων συγκρατούν αυτά που ακούν, 10% αφομοιώνουν αυτά που διαβάζουν, 30% αυτά που βλέπουν, 50% αυτά που ακούν και βλέπουν ταυτόχρονα. Ομως 70% συγκρατούν αυτά που παρουσιάζουν οι ίδιοι οι εκπαιδευόμενοι, ενώ η συντριπτική πλειονότητα, το 90% των εκπαιδευόμενων, μαθαίνει από αυτά που δημιουργεί. Επιπλέον, υπάρχει ανισοκατανομή χρόνου μεταξύ εκπαιδευτή (60 – 70%) και εκπαιδευόμενων ( 20 – 30%).
«Στην πράξη, η εισήγηση που θεωρείται από τους εκπαιδευτές ως η πιο γνωστή και πιο συχνά εφαρμοζόμενη εκπαιδευτική τακτική δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καθώς ακυρώνει τον συμμετοχικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης».
Ο μαθητής λυκείου, ειδικά αυτός της Β΄ και της Γ΄ τάξης, εργάζεται κατά μέσον όρο 12 ώρες ημερησίως, δηλαδή περισσότερες και από έναν ενήλικο εργαζόμενο.
Αυτό σημαίνει ότι έχει περιορισμένο ελεύθερο χρόνο για να τον αφιερώσει στις ανάγκες, τις κλίσεις και τα προσωπικά ενδιαφέροντα της εφηβικής ηλικίας του.
Με άλλα λόγια, είναι θύμα της παιδαγωγικής στρεβλότητας του εκπαιδευτικού συστήματος, και ειδικότερα του λυκείου, η οποία εντοπίζεται κυρίως στον εξετασιοκεντρικό και βαθμοθηρικό του χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να έχει υποβαθμιστεί τόσο η μαθησιακή διαδικασία όσο και η παιδευτική λειτουργία του.
Οι επιπτώσεις από αυτή την κατάσταση και εξέλιξη είναι καθοριστικής σημασίας τόσο για την ίδια την εκπαίδευση και την παιδεία όσο και για τη νοητική, συναισθηματική, γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη του μαθητή.
Ο μαθητής αποστηθίζει χρησιμοθηρικές γνώσεις, τις περισσότερες εκ των οποίων τις έχει λησμονήσει έπειτα από ένα μικρό χρονικό διάστημα, και το σχολείο γενικά προσκολλάται σε τυποποιημένες μαθησιακές διαδικασίες. Παράλληλα, ενισχύει στον μαθητή τον ανταγωνισμό και τον ατομικισμό εις βάρος της συνεργατικότητας, της ομαδικότητας και της δημιουργικότητας.
Τελικά, ο μαθητής, κάτω από τέτοιες εκπαιδευτικές και κοινωνικές συνθήκες, πληρώνει τη στρεβλότητα του εκπαιδευτικού συστήματος με άγχος, αγωνία, αβεβαιότητα, στερήσεις κ. ά., χάνοντας πολύτιμο προσωπικό χρόνο και μπορεί να βρεθεί, σύμφωνα με το ισχύον εξεταστικό σύστημα επιλογής, σε ένα τμήμα ή σε μια σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που βρίσκονται μακριά από τις κλίσεις, τα ενδιαφέροντα και τους σπουδαστικούς και επαγγελματικούς στόχους του.
* Ο Χ. Κωνσταντίνου είναι καθηγητής Παιδαγωγικών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
«Πώς θα διδάξω σε παιδιά της α΄ γυμνασίου αρχαία ελληνική γραμματεία, νεοελληνική λογοτεχνία, ιστορία και τα υπόλοιπα, όταν έρχονται στο γυμνάσιο γνωρίζοντας το τουρκικό αλφάβητο -και όχι πάντα- και καθόλου το ελληνικό; Δεν λέω, διά της νοηματικής κάτι καταφέρνουμε, αλλά τα υπόλοιπα δεν είναι αρκετά για το σχολείο»…
Η κ. Ζηνοβία Ματσούδη, καθηγήτρια του γυμνασίου Γλαύκης, μιλάει στην «Κ» για τα αξεπέραστα εκπαιδευτικά προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται από την πολιτεία, αφού προγράμματα, όπως αυτό της Εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων, ποτέ δεν ενσωματώθηκαν στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Ωστόσο, εκπαιδευτικοί και μαθητές δεν το βάζουν κάτω. Τα παιδιά του χωριού Γλαύκη -που ανήκουν στη μειονότητα της Θράκης- βραβεύθηκαν το περασμένο Σάββατο στην Παλιά Βουλή για την εφημεριδούλα τους «Μαθητικές Σκέψεις».
Εντατική προσπάθεια
Το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων, στη διάρκεια της δεκαετούς ζωής του (1997 – 2008) μείωσε τη σχολική διαρροή στην υποχρεωτική εκπαίδευση από 65% το 2000 σε 30% το 2007, τετραπλασίασε την πρόσβαση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αύξησε κατά 65% την πρόσβαση στο Λύκειο. Σήμερα, όμως, δεν εφαρμόζεται, καθώς έχει διακοπεί η χρηματοδότησή του. «Οι αρμόδιοι φορείς πρέπει να μεριμνήσουν», σημειώνει στην «Κ» η κ. Ματσούδη. «Δεν μπορείς να αποκλείεις κάποιον γλωσσικά ή πολιτισμικά και να μιλάς για ένταξη. Πρέπει να γίνει εντατική προσπάθεια ώστε να χρησιμοποιούνται εγχειρίδια διαφορετικά από αυτά του Οργανισμού Σχολικών Βιβλίων. Η μόνη συστηματική προσπάθεια που γνωρίσαμε εμείς, οι εκπαιδευτικοί της Θράκης, είναι της κ. Φραγκουδάκη (σ.σ.: από τους δημιουργούς του προγράμματος). Τα εγχειρίδια αυτά, που ενδεχομένως έχουν τις αδυναμίες τους, έγιναν με τη συναίνεση των εκπαιδευτικών και δοκιμάστηκαν μέσα στην τάξη. Στόχος της εκπαίδευσης δεν είναι να χτίζουμε μόνο σχολεία. Το σχολικό συγκρότημα γυμνασίου και λυκείου στην περιοχή δημιουργήθηκε έπειτα από πολυετή αγώνα το 2000. Πριν, τους μαθητές φιλοξενούσαν τα καφενεία και τα μπακάλικα. Ομως, δεν μας αρκούν οι τοίχοι. Σχολεία χωρίς εκπαιδευτικά προγράμματα, που να είναι προσαρμοσμένα στις ανάγκες των μαθητών, δεν μπορούν να λειτουργήσουν σωστά».
Η κ. Ματσούδη και κάποιοι συνάδελφοί της προσπαθούν, πολλές φορές αποκλίνοντας από τις υποδείξεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, να μάθουν στα παιδιά να διαβάζουν και να γράφουν ελληνικά. «Πώς μπορώ να διδάσκω, όταν δεν με καταλαβαίνει κανένας;», σημειώνει η κ. Ματσούδη. «Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τμήμα ένταξης στο σχολείο. Καλό είναι τέτοια τμήματα να δημιουργηθούν σε όλα τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διότι οι μαθητές είναι ίσοι, αλλά δεν είναι όμοιοι». Και καταλήγει η κ. Ματσούδη: «Αντί να δούμε την πραγματικότητα, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να μην παρεκκλίνουμε από τις οδηγίες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Ολοι, όταν μιλούν για Πομάκους, μιλούν μόνο με πολιτικούς όρους. Εχουμε βαρεθεί αυτό το παραμύθι με τους Πομάκους. Είναι άμεσο και επιβεβλημένο να ληφθούν μέτρα για τα παιδιά που δεν έχουν ως μητρική γλώσσα την ελληνική»…
Επιτυχημένο πρόγραμμα
Μπορεί στην Ελλάδα το πρόγραμμα να καταργήθηκε, διότι τελείωσαν τα χρήματα από το Α΄, το Β΄ και Γ΄ ΕΠΕΑΕΚ, όμως οι ξένοι εμπειρογνώμονες έχουν πολύ διαφορετική άποψη. Ο κ. Μισέλ Ουνώ από την Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην πρόσφατη έκθεσή του (21 Απριλίου 2009) για τη «θρησκευτική ελευθερία και άλλα δικαιώματα του ανθρώπου για τις μη μουσουλμανικές μειονότητες στην Τουρκία και τη μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα», μιλάει με ιδιαιτέρως επαινετικό τρόπο για το πρόγραμμα και χαρακτηρίζει «εξαιρετικά λυπηρό» το γεγονός ότι το υπ. Παιδείας αποφάσισε τη διακοπή του Ιούλιο 2008. Η εμπειρογνώμων των Ηνωμένων Εθνών κ. ΜακΝτούγκαλ, σε δηλώσεις της στις 13 Μαρτίου, συστήνει στην (ελληνική) κυβέρνηση να αποτιμήσει τα θετικά αποτελέσματά του. Οι δημιουργοί του, οι κυρίες Θάλεια Δραγώνα και Αννα Φραγκουδάκη, είχαν προσκληθεί τον περασμένο Δεκέμβριο στη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών προκειμένου να το παρουσιάσουν ως μια από τις καλύτερες εκπαιδευτικές πρακτικές διεθνώς. Είναι δυνατόν να μην έχει θέση στη χώρα;
Βιβλία «απαγορευμένα» από σχολικούς συμβούλους
Τα διδακτικά βιβλία του ΠΕΜ είναι γραμμένα σε μια αντίληψη τελείως διαφορετική από αυτή των υπαρχόντων, με βάση τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των μαθητών της μειονότητας. Η ύλη είναι διαθεματική: η Ιστορία «επικοινωνεί» με τη Γεωγραφία, τα Μαθηματικά με τη Χημεία. Εκτός από τα βιβλία, το πρόγραμμα περιελάμβανε επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, απογευματινά μαθήματα για 1.000 παιδιά του γυμνασίου το χρόνο και τα Κέντρα Στήριξης Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων. Σε αυτά, τα μαθήματα (για παιδιά δημοτικού και γυμνασίου) γίνονταν τα απογεύματα με πολύ παιχνίδι και ηλεκτρονικούς υπολογιστές, 11,5 μήνες το χρόνο, επτά ημέρες την εβδομάδα. Γινόταν ακόμη συμβουλευτική για γονείς και εκπαιδευτικούς.
Οταν έκλεισαν τα Κέντρα τον περασμένο Ιούλιο, το μισό προσωπικό ήταν από τη μειονότητα, οι γλώσσες εναλλάσσονταν και οι γονείς (πρωτοφανές) είχαν επικοινωνία με το σχολείο των παιδιών τους. Οι μανάδες με μαντίλα πήγαιναν τα παιδιά στο Κέντρο για μάθημα και μετά κατευθύνονταν στην κουζίνα. Εφτιαχναν καφέ, έβγαζαν το βελονάκι κι άρχιζαν κουβεντούλα μεταξύ τους. Ενιωθαν δικό τους ένα χώρο που απ’ έξω έγραφε «Υπουργείο Παιδείας»…Ομως, τα Κέντρα που υποστήριζαν το πρόγραμμα έκλεισαν πέρυσι. Τα βιβλία του γυμνασίου έχουν απομείνει στα ράφια αχρησιμοποίητα και «απαγορευμένα» από τους σχολικούς συμβούλους και τους προϊσταμένους.
Ανάλογα ερωτήματα απασχόλησαν και το δικό μας σύλλογο διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Αλλά αυτό το αίσχος να διακόπτονται όλα τα προγράμματα μόλις σταματήσει η επιδότηση…
To e-mail μας θύμισε τα γενέθλια της υπηρεσίας ιστολογίων https://blogs.sch.gr του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου. Είναι μία ευκαιρία να ευχαριστήσουμε για τη φιλοξενία.
Μαθαίνουμε λοιπόν ότι αρκετοί -κάπου 4000- «πειραματίστηκαν» στη χρήση ιστολογίων ενώ οι κατ’εξακολούθηση είναι κάπου 500.
Η επισκεψιμότητα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική καθώς ξεπερνά τα 724.000 hits με αυξητικές τάσεις κάθε μήνα.
Ενα μεγάλο ευχαριστώ στους τεχνικούς γιατί πασχίζουν με αντίξοες συνθήκες να είναι αδιάλειπτη η λειτουργία του ΠΣΔ κι ελπίζουμε οι παιδικές ασθένειες των ιστολογίων να γίνουν παρελθόν…
Το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Η ιστορία της Φάρα», που προβλήθηκε για πρώτη φορά το Σάββατο 15/5 στο τηλεοπτικό κανάλι NBC, παρακολουθεί όλα τα στάδια της αρρώστιας και των θεραπειών που ακολούθησε η γνωστή ηθοποιός Φάρα Φόσετ. Τον Σεπτέμβριο του 2006 διαγνώστηκε με καρκίνο του παχέος εντέρου, που ένα χρόνο αργότερα έκανε μετάσταση στο ήπαρ.
Πρόκειται για μία ημερολογιακή καταγραφή που ξεκίνησε με τη βιντεοκάμερα της ηθοποιού. Καθώς όμως η ασθένεια την κατέβαλε ζήτησε τη βοήθεια της καλύτερης φίλης της, της Αλάνα Στιούαρτ, να κινηματογραφήσει την πορεία της ασθένειάς της.
Εντονη αντίδραση προκαλεί στη Βρετανία η είδηση ότι δάσκαλοι δημοτικού σχολείου έστειλαν για σφαγή γουρουνάκια τα οποία φρόντιζαν οι μικροί μαθητές και πούλησαν τα λουκάνικα στους γονείς. Οι μαθητές του σχολείου τάιζαν και φρόντιζαν τα γουρουνάκια από μωρά. Οταν μεγάλωσαν αρκετά, τα ζώα οδηγήθηκαν στο σφαγείο, έγιναν λουκάνικα και πωλήθηκαν προς 3,65 ευρώ το πακέτο. Οι γονείς έμειναν άφωνοι όταν έμαθαν ότι οι δάσκαλοι είχαν ενημερώσει τα παιδιά σχετικά με την τύχη των κατοικιδίων τους και μάλιστα είχαν προσφέρει τα λουκάνικα στους μαθητές για το σχολικό τους γεύμα. Το σχολείο υπερασπίστηκε την απόφασή του αλλά οι γονείς χαρακτήρισαν τους εκπαιδευτικούς «άκαρδους και ψυχρούς».
Σίγουρα έχετε αρχίσει να προβληματίζεστε για τις διακοπές σας. Ως γνωστόν τα καλύτερα πράγματα είναι δωρεάν. Καιρός λοιπόν να πληροφορηθείτε για τα μη κερδοσκοπικά δίκτυα εθελοντικής φιλοξενίας, που μέσω του Ίντερνετ προσφέρουν δωρεάν φιλοξενία σε όλο τον πλανήτη.
Η ιδέα είναι τόσο απλή όσο και παλιά. Η πρώτη υπηρεσία εθελοντικής φιλοξενίας, η Servas Οpen Doors, δημιουργήθηκε λίγο μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με το σύνθημα «Ανοιχτές πόρτες στη φιλία και την ειρήνη». Παρόμοιες διεθνείς, μη κερδοσκοπικές πρωτοβουλίες, ακολούθησαν τη δεκαετία του ΄60 και του ΄80, ενώ το 2000 δημιουργήθηκε η πρώτη σχετική ιστοσελίδα, το hospitalityclub. org, με τους χρήστες της να φτάνουν πλέον περίπου τα 400.000 μέλη. Τέσσερα χρόνια αργότερα και με το ενδιαφέρον να αυξάνεται κατακόρυφα, προέκυψε ο έτερος διαδικτυακός κόμβος φιλοξενίας, το couchsurfing. com που σήμερα αριθμεί περίπου 1.000.000 μέλη διεθνώς.
Μέλος μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε- ανάμεσα στα μέλη υπάρχουν ακόμη και συνταξιούχοι- και η διαδικασία δεν δημιουργεί δυσκολίες σε κάποιον εξοικειωμένο με το Διαδίκτυο. Το κόστος είναι μηδενικό και οι ιστοσελίδες καλύπτουν τα απαραίτητα έξοδά τους με τη βοήθεια διαφημίσεων και εθελοντικής εργασίας. Κάθε χρήστης δημιουργεί ένα προφίλ (κατά τα πρότυπα του Facebook και του Μyspace), στο οποίο εμφανίζονται όσα προσωπικά στοιχεία επιθυμεί και πληροφορίες όπως η δυνατότητα φιλοξενίας ή απλής ξενάγησης, η περίοδος και η διάρκεια που είναι κανείς διαθέσιμος, αλλά και πιθανά κωλύματα όπως το κάπνισμα, ή απαιτήσεις όπως το… σφουγγάρισμα.
Εγγύηση για το ποιόν του κάθε οικοδεσπότη ή φιλοξενουμένου αποτελούν τα σχόλια χρηστών που έχουν ήδη έρθει σε επαφή μαζί του, και φυσικά η επίδειξη διαβατηρίου και λεπτομερών προσωπικών στοιχείων, μόλις κλείσει η «συμφωνία». Πυρήνας ωστόσο και κινητήρια δύναμη όλου του μηχανισμού είναι «η αλληλεγγύη και η ανιδιοτέλεια μεταξύ των ταξιδιωτών».
Oι τεχνικοί της μεγαλύτερης εταιρείας παροχής ιντερνετικών υπηρεσιών στον κόσμο συνεχίζουν να παράγουν νέες τεχνολογίες και υπηρεσίες και επεκτείνονται τώρα στον χώρο των κινητών τηλεφώνων. Η Google ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει σε λίγες ημέρες να παρέχει την υπηρεσία Star Droid μέσω της οποίας τα κινητά μας τηλέφωνα θα μετατρέπονται σε… αστρολάβους. Το μόνο που θα χρειάζεται να κάνει κάποιος είναι να σηκώνει το τηλέφωνο και με την κάμερά του να «στοχεύει» μία περιοχή του ουρανού που τον ενδιαφέρει.
Πατώντας το πλήκτρο που θα ενεργοποιεί την υπηρεσία το σύστημα θα εντοπίζει σε πρώτη φάση την ακριβή θέση του χρήστη της υπηρεσίας (μέσω της τεχνολογίας εντοπισμού θέσης- το γνωστό GΡS). Στη συνέχεια θα γίνεται αναζήτηση στους διαστημικούς χάρτες για την ταυτοποίηση της εικόνας που θα έχει αποτυπώσει ο χρήστης. Μετά την ταυτοποίηση, μέσα στην εικόνα με τα άστρα που θα βρίσκεται στην οθόνη του κατόχου του κινητού θα αρχίζουν να εμφανίζονται διάφορα στοιχεία. Κάτω από κάθε άστρο, αστερισμό ή πλανήτη θα εμφανίζεται το όνομά του. Η υπηρεσία θα παρέχει και άλλες πληροφορίες, όπως η απόσταση κάθε διαστημικού αντικειμένου από τη Γη αλλά και από άλλα ουράνια σώματα.
Τα οκτώ πρώτα ηλεκτρονικά βιβλία (ebooks) έρχονται στην Ελλάδα- η πρώτη συσκευή κυκλοφορεί ήδη, την ώρα που τα πάνω-κάτω φέρνει στο βιβλίο και μία νέα πλατφόρμα στο Ίντερνετ, το scribd.com, που φιλοδοξεί να γίνει για το κείμενο ό,τι το ΥouΤube για το βίντεο
Η εμφάνιση των πρώτων ηλεκτρονικών βιβλίων στην ελληνική αγορά αναμένεται να φέρει ραγδαίες εξελίξεις στον εκδοτικό χώρο. Μπορεί το Κindle 2 και το Κindle DX με μεγαλύτερη οθόνη- στο οποίο αποθηκεύονται μέχρι 3.500 βιβλία και μπορεί κανείς να διαβάζει και εφημερίδα- να μην έχουν έρθει στην Ευρώπη, αφού η Αmazon τα κρατάει προς το παρόν αποκλειστικά στην αμερικανική αγορά, οκτώ όμως άλλα e-books έκαναν ήδη και θα κάνουν μέχρι το καλοκαίρι την εμφάνισή τους στην Ελλάδα.
Ήδη κυκλοφόρησε το Βebook, ηλεκτρονικό βιβλίο που κοστίζει 330-370 ευρώ και μπορεί να αποθηκεύσει κάπου 1.000 βιβλία, υποστηρίζοντας περίπου είκοσι μορφές κειμένου, από txt και doc μέχρι pdf. Υποστηρίζει επίσης την τεχνολογία ΜΡ3- μπορεί δηλαδή κανείς να ακούσει και μουσική- καθώς και τα audiobooks- μπορεί δηλαδή να ακούσει κανείς ανάγνωση βιβλίου.
Η συσκευή αυτή- που υποστηρίζει πολλές γλώσσες, ανάμεσά τους και τα ελληνικά πωλείται μαζί με 300 βιβλία στη μνήμη, τα 30 από τα οποία είναι ελληνικά (κλασικοί τίτλοι χωρίς δικαιώματα) και θα παρουσιαστεί στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης που οργανώνει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου στους χώρους της Ηelexpo, στο τέλος Μαΐου.
Κι αν είναι καλύτερα για τους μαθητές να μαθαίνουν σκάκι αντί να στύβουν το μυαλό τους με τους αφηρημένους τύπους των Μαθηματικών; Σε αυτό το ερώτημα επιχείρησαν να απαντήσουν τα γερμανικά σχολεία με ένα πείραμα που άρχισε πριν από δύο χρόνια. Και σήμερα οι διδάσκοντες δηλώνουν ενθουσιασμένοι.
Στο συμπέρασμα ομονοούν άπαντες, διευθυντές σχολείων, καθηγητές και παιδαγωγοί: ένας μαθητής του Δημοτικού αποκομίζει πολύ περισσότερα οφέλη μαθαίνοντας την τέχνη του ρουά ματ, παρά μαθαίνοντας πόσο κάνει δύο συν δύο… Όπως υποστηρίζουν, το σκάκι βοηθάει τα παιδιά να κάνουν υπολογισμούς, αναπτύσσει τη μαθηματική λογική τους και αποτελεί μία από τις καλύτερες μεθόδους εκγύμνασης του εγκεφάλου τους. Επιπλέον, αποδεικνύεται πολύ χρήσιμο για τη λύση δύο τυπικών προβλημάτων που παρουσιάζονται τα πρώτα χρόνια του σχολείου: πρώτον, βοηθάει τα κλειστά παιδιά να ανοιχτούν και να ενταχθούν στη μαθητική κοινότητα. Και δεύτερον, ευνοεί την ενσωμάτωση των ξένων μαθητών, αφού η νίκη δεν εξαρτάται από τη μητρική σου γλώσσα.
Και δυο χρόνια μετά μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Τριέρης, στο κρατίδιο Ρηνανία-Παλατινάτο, μελέτησε τα αποτελέσματα της διδασκαλίας σε ένα σχολείο της γενέθλιας πόλης του Καρλ Μαρξ. Τα συμπεράσματά τους; Οι μαθητές που άρχισαν να μαθαίνουν σκάκι από την Α΄ Δημοτικού, όταν έφτασαν στη Δ΄ Δημοτικού αποδείχθηκε ότι ήταν καλύτεροι όχι μόνο στα Μαθηματικά, αλλά και στη Γραμματική και στις ξένες γλώσσες.
«Ημέρα Καινοτομίας» η 18η Μαΐου για τη Microsoft, η οποία διοργανώνει εκδήλωση για τις νέες τεχνολογίες, με έμφαση στο ρόλο τους στην εκπαίδευση, με τη συμμετοχή εκπροσώπων της κυβέρνησης, του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 11:30 πμ στο Κέντρο Καινοτομίας της Microsoft (Βασ. Σοφίας 103.
To πρόγραμμα περιλαμβάνει συζήτηση με θέμα Η Καινοτομία στην Εκπαίδευση, παρουσίαση της ελληνικής συμμετοχής στο Παγκόσμιο Φοιτητικό Διαγωνισμό Imagine Cup 2009 (θα πραγματοποιηθεί στην Αίγυπτο), καθώς και επίδειξη του υπολογιστή αφής Microsoft Surface και άλλων καινοτόμων εφαρμογών.
Ο εκθεσιακός χώρος θα παραμείνει ανοιχτός μέχρι τις 16:00.
Οταν ζητήθηκε από τον βραβευμένο καθηγητή της Επιστήμης των Υπολογιστών στο Κάρνεγκι Μέλον, Ράντυ Πάους να ανέβει στο βήμα, του απέμεναν μόνο μερικοί μήνες ζωής. Ωστόσο την ομιλία του με τίτλο«Πραγματοποιώντας τα παιδικά σου όνειρα», τον Σεπτέμβριο του 2007, τη χαρακτήριζε μια απρόσμενα θετική ματιά πάνω στη ζωή. Ηταν ένας λόγος τόσο εμψυχωτικός και εμπνευσμένος που εκατομμύρια άνθρωποι τον παρακολούθησαν έκτοτε μαγνητοσκοπημένο στο Διαδίκτυο. Ο ίδιος πέθανε μερικούς μήνες μετά την ομιλία αυτή, τον Ιούλιο του 2008, στα σαράντα εφτά του χρόνια, από καρκίνο στο πάγκρεας. Αλλά εν τω μεταξύ είχε προφτάσει να ετοιμάσει το βιβλίο με τίτλο Η τελευταία διάλεξη, όπου ανέπτυξε ακόμη περισσότερο τα ζητήματα που έθιξε επί σκηνής. Το βιβλίο τώρα βρίσκεται στη λίστα των μπεστ σέλερ των «Νew Υork Τimes» και μεταφράζεται σε 35 γλώσσες. Είναι και η πνευματική κληρονομιά στη σύζυγό του Τζέι και στα τρία τους παιδιά Κλόε, Ντίλαν, Λόγκαν που ήταν αντιστοίχως δεκαοκτώ μηνών, έξι και τριών ετών όταν απεβίωσε.
Βρισκόμαστε ενώπιον μιας επανάστασης στο χώρο του Ιντερνετ; Η απάντηση θα δίνεται σταδιακά από αύριο, καθώς «εισβάλλει» στο Διαδίκτυο μια νέα εφαρμογή, ένα καινούργιο «ψαχτήρι» με στόχο να απαντά ταχύτατα, αξιόπιστα και με πρωτόγνωρο «πλουραλισμό» πληροφοριών σε οποιαδήποτε ερώτησή μας, να λύνει κάθε απορία μας. Μοναδική προϋπόθεση, η πληκτρολόγηση των ερωτήσεων σε απλά αγγλικά.
Είναι ένα όραμα που διατυπώθηκε πριν από 50 χρόνια, όταν κατασκευάσθηκαν οι πρώτοι υπολογιστές: ένας «ηλεκτρονικός εγκέφαλος» που θα αποθησαύριζε την ανθρώπινη γνώση, ώστε να μπορεί να απαντά σε οποιαδήποτε ερώτηση.
Απ’ ό,τι φαίνεται, σήμερα για πρώτη φορά, τίθενται οι βάσεις ώστε αυτό το όραμα να γίνει πραγματικότητα, υποστηρίζει ο Βρετανός Stephen Wolfram και οι συνεργάτες του από την εταιρεία Wolfram Research, η οποία εδρεύει στις ΗΠΑ.
Το Wolfram Alpha, αντίθετα, μπορεί να επεξεργαστεί στοιχεία που υπάρχουν σε ετερόκλητες βάσεις δεδομένων –π.χ. σε ηλεκτρονικά αρχεία με ιστορικά στοιχεία και άλλα με μετεωρολογικά δεδομένα – ώστε να απαντήσει στην ερώτηση με ένα «κλικ».
Γι’ αυτό, όσοι παρακολούθησαν την επίδειξη της εφαρμογής από τον ίδιο τον Wolfram στις 28 Απριλίου στο πανεπιστήμιο του Harvard έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν ότι η εφαρμογή μπορούσε όντως να βρει «τι καιρό» έκανε στην αγγλική πρωτεύουσα όταν δολοφονήθηκε ο Κένεντι. «Πρόκειται για εφεύρεση που ίσως αλλάξει για πάντα το Ιντερνετ», ήταν η ετυμηγορία της εφημερίδας «Tele graph». Εφεύρεση που, όπως λέει ο εμπνευστής της, απαιτήθηκε τεράστια προσπάθεια για να δημιουργηθεί, καθώς το λογισμικό «πίσω» από το Wolfram Alpha αποτελείται ούτε λίγο ούτε πολύ από 10 εκατομμύρια γραμμές κώδικα, οι οποίες «τρέχουν» σε 10.000 επεξεργαστές.
Ο Νίκος Ξυδάκης από τη στήλη του στην Καθημερινή καυτηριάζει τα του θέματος της έκθεσης: “Oταν διάβασα το θέμα της Εκθεσης (Γλώσσας, σωστότερα) στις Πανελλήνιες Εξετάσεις, σκέφτηκα ότι πάλι το αξιοθρήνητο εκπαιδευτικό σύστημα δεν καταλαβαίνει τίποτε από την εποχή μας και καλεί τα παιδιά να ηθικολογήσουν. Με κακή σύνταξη και λογικά σφάλματα, με αυθαίρετες αναγωγές, ο εξεταστής ζήτησε από τους δεκαοκτάχρονους να εξηγήσουν γιατί κατ’ έθιμον σχίζουν και καίνε τα σχολικά εγχειρίδια στο τέλος της χρονιάς και πώς το βιβλίο μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με τα ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης και γνώσης.
Ο εξεταστής αυθαιρετεί και ακροβατεί. Κατ’ αρχάς, ταυτίζει το τρέχον, χαμηλής ποιότητας σχολικό βιβλίο με το βιβλίο εν γένει, από καταβολής. Δεύτερον, καλεί τους εφήβους, όλους καλωδιωμένους και δικτυωμένους, να επιχειρηματολογήσουν υπέρ ενός μέσου και μιας κουλτούρας που δεν έχουν βιώσει, δηλαδή να ηθικολογήσουν υπέρ της άχρονης και καθολικής και οικουμενικής αξίας του έντυπου μέσου, δηλαδή να παπαγαλίσουν τα (α), (β), (γ), (β), από τη φροντιστηριακή διδασκαλία των SOS θεμάτων. Τρίτον, έλασσον ίσως αλλά μείζον όταν πρόκειται για μάθημα Γλώσσας: ονομάζει, με ρηχό και απλουστευτικό τρόπο, «ηλεκτρονικά μέσα», το αχανές και πολυδαίδαλο ψηφιακό – δικτυακό σύμπαν. Τέλος, και αφού ήδη έχει προκαλέσει σύγχυση με την ελλιπή ορολογία, τη λήψη ζητουμένου και τη χειραγώγηση του ερωτώμενου, αυθαιρέτως και ασυναρτήτως ο εξεταστής μεταφέρει τη συζήτηση από το τελετουργικό κάψιμο των σχολικών βιβλίων (τελούμενο ετησίως από όλες τις προψηφιακές γενιές) «στους τρόπους που θα συμβάλουν στην αρμονική συνύπαρξη του βιβλίου με τα ηλεκτρονικά μέσα» (sic). Ράβδος στη γωνία, άρα βρέχει…
Τέλος πάντων, το θέμα μας δεν είναι οι ασυνταξίες και τα λογικά χάσματα στις Πανελλήνιες Εξετάσεις της Γλώσσας. Αυτά έχουν επισημανθεί πολλές φορές. Αξίζει να σταθούμε όμως στη ρηχή αντίληψη του εξεταστή -δηλαδή του σχολικού συστήματος- για τον ρόλο του βιβλίου σήμερα, για το μέλλον του, αλλά κυρίως τη ρηχή αντίληψη για τη διείσδυση των ψηφιακών μέσων στις νεότερες γενιές. Στα μυαλά των εξεταστών και του συστήματος, αυτού ακριβώς του συστήματος που παράγει εξόφθαλμα προχειροφτιαγμένα και απωθητικά βιβλία, το βιβλίο είναι ιερό, άχρονο και αμετάβλητο, ένα τοτέμ. Με αυτό εισήλθαμε στους νεότερους χρόνους, με αυτό θα πορευτούμε στην αιωνιότητα. Το βιβλίο είναι το Αγαθό, τα μαζικά μέσα είναι το Σκότος. Το βιβλίο είναι ο Λόγος, οτιδήποτε άλλο φέρει κείμενο ή αφήγηση είναι Απειλή. Ακόμη και το δοκίμιο του Αγγελου Τερζάκη αντηχεί αυτή τη μανιχαϊστική αντιπαράθεση του βιβλίου με τα μαζικά μέσα. (Ποια μέσα άραγε; Τα ραδιοτηλεοπτικά; ΄Η τις εφημερίδες όπου ο Τερζάκης δημοσίευε τέτοιες επιφυλλίδες;)
Ομως οι δεκαοκτάχρονοι πολίτες που καλούνται να μηρυκάσουν ηθικολογικά κλισέ, αυτοί που θα ασκήσουν το εκλογικό δικαίωμά τους σε λίγες ημέρες, είναι όλοι τους παιδιά της ψηφιακής εποχής, κανείς τους δεν θυμάται τον κόσμο χωρίς υπολογιστή, χωρίς κινητό, χωρίς Διαδίκτυο, γεννήθηκαν με αυτά, μέσα σε αυτό το περιβάλλον διαμορφώθηκαν πνευματικά και συναισθηματικά. Περισσότερο κείμενο διαβάζουν στις οθόνες υπολογιστών και κινητών, απ’ ό, τι σε τυπωμένες σελίδες. Κανείς δεν έχει δει γραφομηχανή, τέλεξ, ελάχιστοι έχουν δει οικιακό πικάπ με δίσκους βινυλίου, φαξ. Είναι η τελευταία γενιά που πρόλαβε να δει τον Μόγλη από βιντεοκασέτα και να φωτογραφηθεί σε φιλμ. Τα βιβλία που έχουν διαβάσει σχεδόν όλα τα έχουν δει και στο σινεμά, από τον Χάρι Πότερ έως τον Αρχοντα των Δαχτυλιδιών και το V for Vendetta. Τώρα τα κατεβάζουν από σέρβερ και τα κουβαλάνε στο λάπτοπ. Κι ας έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει σε σπίτια με βιβλία, ίσως κατάφορτα από βιβλία, εγκυκλοπαίδειες, λευκώματα, χάρτινα μέσα. Ολοι αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους σαν παιδιά της μεταγουτεμβέργειας εποχής”.
και καταλήγει: “Ομως, ακριβώς όπως ο Γουτεμβέργιος πρόσφερε τη Βίβλο και το βιβλίο στις μάζες και άνοιξε την πόρτα της νεωτερικότητας, έτσι και το ψηφιακό περιβάλλον, παρότι αποδιαρθρώνει εννοιολογήσεις και συνήθειες, παρότι αποϋλοποιεί το βιβλίο, παρότι κλονίζει βιομηχανίες και επαγγέλματα, ουσιαστικά επαναθεμελιώνει το βιβλίο, τη γραφή, την ανάγνωση, τον τρόπο που βιώνουμε τη γνώση και τη δημοκρατία.
Αλλά αυτή η διαπίστωση δεν περνάει από τον νου του σχολικού μας συστήματος.”
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Τη δόξα των ιδρυτών του youtube φαίνεται ότι ζήλεψαν τρεις Αμερικανοί από το Σαν Φρανσίσκο και δημιούργησαν το Scribd (www. scribd. com). Έχοντας συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό κειμένων, τα οποία διαβάζονται εύκολα στην οθόνη, χάρη σε ένα νέο εργαλείο ανάγνωσης, το iΡaper προχωρούν στην εμπορική εκμετάλλευση.
Άρθρα (RSS)