Terra Computerata

Η 19 Μαΐου έχει οριστεί από τη Βουλή των Ελλήνων ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

Wikipedia

Αφιέρωμα του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων

www.pontos-genoktonia.gr

Μέρος Β΄του αφιερώματος της ΕΤ3

Μέρος Γ΄του αφιερώματος της ΕΤ3

Μέρος Δ΄του αφιερώματος της ΕΤ3 

Μέρος Ε΄του αφιερώματος της ΕΤ3 

Μέρος ΣΤ΄του αφιερώματος της ΕΤ3 

Μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το σχολείο, όταν μια μαθήτρια πέφτει θύμα μαστροπού; Η Μαρία Μόστερντ και η μητέρα της διεκδικούν 74.000 ευρώ ως αποζημίωση από το παλιό της σχολείο και ζητούν αλλαγή πολιτικής.Εν ώρα μαθήματος, ένα αγόρι εισβάλλει στην τάξη του Λυκείου Τορμπέκε, στο Τσβόλε της Ολλανδίας. Ένα από τα κορίτσια της τάξης, η Μαρία Μόστερντ, πρέπει να πάει επειγόντως μαζί του. «Ο εξάδελφός της τραυματίσθηκε σε τροχαίο!». Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο καλούσε τη Μαρία για να πιάσει δουλειά- ως πόρνη ή «βαποράκι» ναρκωτικών- ο σωματέμπορος που την εκμεταλλευόταν από τα 12 της.

Η Μαρία δεν αποτελεί εξαίρεση, γράφει η ολλανδική «Χάντελσμπλατ». Τα «loverboys», όπως αποκαλούν στην Ολλανδία αυτούς τους νεαρούς προαγωγούς, παρκάρουν έξω από τα γυμνάσια και τα λύκεια και περιμένουν να περάσουν τα κορίτσια πάνω στα ποδήλατά τους. Στοχεύουν τα πιο ευάλωτα, τα κολακεύουν μέχρι να τους ερωτευθούν και μετά ακολουθούν ομαδικοί βιασμοί, απειλές και πιέσεις για να κάνουν πληρωμένο σεξ με άλλους άνδρες. Τα σχολεία γνωρίζουν γι΄ αυτούς, όμως δεν κάνουν τίποτε για να τους σταματήσουν. Αυτά υποστηρίζουν η 19χρονη σήμερα Μαρία και η μητέρα της, η Λούσι, στην αγωγή τους κατά του Τορμπέκε. Και οι δύο έγραψαν βιβλία για την εποχή που στη ζωή της Μαρίας κυριαρχούσε το «loverboy» της, ο Μανού (της Μαρίας εκδόθηκε πέρυσι με τίτλο «Οι πραγματικοί άνδρες δεν τρώνε τυρί»). Και τώρα που η υπόθεσή της είναι πασίγνωστη στην Ολλανδία, ζητούν αποζημίωση από το σχολείο και αλλαγές στην πολιτική των δημόσιων σχολείων.

Η Λούσι Μόστερντ λέει πως το Τορμπέκε απέτυχε στην υποχρέωσή του να παράσχει στη Μαρία ένα ασφαλές περιβάλλον και επί τρία χρόνια δεν μερίμνησε, ως όφειλε, να την ενημερώσει για τις αδικαιολόγητες απουσίες της κόρης της. Περισσότερο από την αποζημίωση, θέλει να ζητήσει το συγκεκριμένο σχολείο συγγνώμη και να καταστεί υποχρεωτικό για όλα τα σχολεία να πάρουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο των «loverboys». «Τους έδωσα πολύ χρόνο, όμως δεν μας πήραν στα σοβαρά», εξηγεί. «Τα σχολεία πρέπει να υποχρεωθούν να έχουν μια πολιτική για τα loverboys. Όταν βλέπουν κορίτσια να μπαίνουν μετά το σχολείο σε φανταχτερά αυτοκίνητα, θα πρέπει να σημειώνουν τις πινακίδες κυκλοφορίας. Αν βλέπουν αγόρια να τριγυρίζουν το σχολείο, πρέπει να τους ζητούν τον λόγο. Αν είναι απαραίτητο, πρέπει να ενημερώνουν την αστυνομία».

Το σχολείο υποστηρίζει πως η Μαρία δεν ήρθε σε επαφή με τον προαγωγό της μέσα στο σχολείο. «Τι γίνεται με την ευθύνη των γονιών;» λέει ο διευθυντής του. «Είναι παράλογο να κατηγορούμε για όλα τα σχολεία». Όμως η Λούσι Μόστερντ υπογραμμίζει πως δεν μπορούσε να αναλάβει τις ευθύνες της ως γονιός ακριβώς επειδή δεν είχε ιδέα ότι η κόρη της το έσκαγε από το σχολείο.

Τα Νέα