Terra Computerata

Η συνάδελφος Στέλλα Ν. θυμήθηκε κάποια λόγια του Μαλεβίτση με αφορμή το σημερινό θέμα της έκθεσης:

Όλοι οι πολιτισμοί σκιάζονται από το υψωμένο χέρι της Νέμεσης.
Ο δικός μας πολιτισμός δεν το βλέπει, γιατί έχει εγκύψει εργώδης στη φατνία της βομβούσης κυψέλης του. Και δαπανάται περίφροντις για την τέλεια οργάνωσή της.
Η τεχνική εκπαίδευση, τα κριτήρια της παραγωγικότητας, της αποδοτικότητας, τα ποσοστά αυξήσεως των κατά κεφαλήν εισοδημάτων, τα τεστ νοημοσύνης, στα οποία υποβάλλονται οι άνθρωποι και τους μετρούν τα γράδα τους, για να τους τοποθετήσουν στο αρμόδιο φατνίο της κυψέλης, τα προγράμματα εξαστισμού, αποβλέπουν στην άνευ τριβών τέλεια λειτουργία της βιομηχανικής πολιτείας.
Πρότυπο προς το οποίο κατευθύνεται, δεν έχει, και ας μην αυταπατάται, την πολιτεία του ανθρώπου, αλλά την κοινωνία των εντόμων.
Ο homo sapiens εκποιεί τη σοφία του στην πλήθουσα αγορά των μεταπρατών των τεχνικών γνώσεων και σπεύδει ασθμαίνοντας να μεταποιηθεί σε έναν αηδή “άνθρωπο-έντομο”. Και η κοινωνία των ανθρώπων πάει να ομοιωθεί με μια εφιαλτικά καλορυθμισμένη κοινωνία ανθρωποεντόμων.
Τότε η απώλεια του παραδείσου θα είναι οριστική.
Και δεν θα υπάρχει ούτε μια ψυχή να τον θρηνήσει. 

Φαίνεται τελικά ότι δεν ενστερνιζόμαστε την αξία του αρχαίου ρητού «γηράσκω αεί διδασκόμενος» (Σόλων ο Αθηναίος), καθώς η διά βίου μάθηση για την πλειονότητα των Ελλήνων αποτελεί terra incognita (άγνωστη γη). Η χώρα μας κατατάσσεται ουραγός στην Ευρωπαϊκή Ενωση με τις πλέον απογοητευτικές επιδόσεις και μάλιστα με διαφορά από τους άλλους εταίρους μας.

Μόλις το 2% ενηλίκων, ηλικίας 25 – 64 ετών, δηλαδή της κατηγορίας του ενεργού εργατικού δυναμικού, μετέχει σε ενέργειες ή προγράμματα «διά βίου εκπαίδευσης», τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται σε περίπου 10%.

Λιγότερο αποτελεσματική η εισήγηση

Σύμφωνα με στατιστικές που έχουν καταγραφεί για τη διά βίου μάθηση, τα αποτελέσματα είναι μάλλον αρνητικά όταν εφαρμόζεται η συνήθης μέθοδος της εισήγησης, εφόσον μόνο 20% των ενήλικων εκπαιδευόμενων συγκρατούν αυτά που ακούν, 10% αφομοιώνουν αυτά που διαβάζουν, 30% αυτά που βλέπουν, 50% αυτά που ακούν και βλέπουν ταυτόχρονα. Ομως 70% συγκρατούν αυτά που παρουσιάζουν οι ίδιοι οι εκπαιδευόμενοι, ενώ η συντριπτική πλειονότητα, το 90% των εκπαιδευόμενων, μαθαίνει από αυτά που δημιουργεί. Επιπλέον, υπάρχει ανισοκατανομή χρόνου μεταξύ εκπαιδευτή (60 – 70%) και εκπαιδευόμενων ( 20 – 30%).

«Στην πράξη, η εισήγηση που θεωρείται από τους εκπαιδευτές ως η πιο γνωστή και πιο συχνά εφαρμοζόμενη εκπαιδευτική τακτική δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καθώς ακυρώνει τον συμμετοχικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης».

Καθημερινή