Με το άκουσμα της είδησης, blogs και fora πήραν φωτιά. Από τη μια, εκείνοι που μιλούν για έλευση ενός «Μεγάλου Αδελφού» που θα καταστρατηγήσει ακόμα περισσότερο την ήδη ασφυκτικά ελεγχόμενη ζωή μας· από την άλλη, εκείνοι που βλέπουν τη φωτογράφηση της χώρας μας ως ακόμα μία ευκαιρία προβολής μας στο εξωτερικό, ως ακόμα έναν τρόπο να εντοπίζουν στο Ιντερνετ τοποθεσίες που δεν μπορούν άμεσα να επισκεφθούν, ως ακόμα μία βοήθεια στο να τσεκάρουν από πριν το ακριβές μέρος στο οποίο θα χρειαστεί να μεταβούν την επομένη. Η ιστορία
Το street view είναι μια υπηρεσία που απεικονίζει φωτογραφικά δρόμους, κτίρια, καταστήματα και αξιοθέατα μιας περιοχής, δίνοντας την ευκαιρία στους χρήστες να περιηγηθούν στη γειτονιά τους, αλλά και σε περιοχές που δεν ήξεραν στο παρελθόν. Ακόμα βοηθά όσους δεν μπορούν για διάφορους λόγους να ταξιδέψουν στο εξωτερικό να αποδράσουν μέσα από το pc τους με τη βοήθεια της φαντασίας τους και της δημοφιλούς υπηρεσίας. Από τα καυχήματα του street view είναι οι εικόνες της Νέας Υόρκης, του Πύργου του Αϊφελ στο Παρίσι και του κεντρικού Λονδίνου!
Το street view ξεκίνησε να εκπέμπει στον Ιστό το 2007. Αφετηρία του προγράμματος ήταν οι ΗΠΑ που ζητούσαν φωτογραφική καταγραφή των δρόμων, κάτω από την επίφαση της «πρόληψης της εγκληματικότητας». Η ιδέα όμως γρήγορα προχώρησε και παραπέρα, αφού πολλοί ήταν εκείνοι που διασκέδαζαν να εντοπίζουν το σπίτι τους και τα στέκια τους στην υπηρεσία. Κάπως έτσι ο πρωταρχικός στόχος ξεχάστηκε και το street view κλήθηκε να ικανοποιήσει μια νέα ανάγκη που απέκτησαν οι χρήστες του Διαδικτύου: την έξη τους να περιδιαβαίνουν ηλεκτρονικά εδώ κι εκεί! Τα υπόλοιπα έγιναν εύκολα. Η υπηρεσία επεκτάθηκε στην Ιαπωνία και την Αυστραλία και στη συνέχεια ταξίδεψε στην Ευρώπη, με τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία να είναι οι πρώτες χώρες που… φωτογραφίζονται.
Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι όσο η υπηρεσία ήταν… μακριά μας, τα πράγματα ήταν αλλιώς. Μας άρεσε να επισκεπτόμαστε εικονικά χώρες του εξωτερικού, αλλά δεν είχαμε το κλικ του φακού να απαθανατίζει τις δικές μας εγχώριες στιγμές. Από τη στιγμή που το βανάκι έπιασε δουλειά στην Αθήνα, πολλοί ήταν όσοι άρχισαν τις διαμαρτυρίες. Κατά πόσο η υπηρεσία σέβεται τα προσωπικά δεδομένα μας. Κατά πόσο είμαστε σίγουροι ότι στις φωτογραφίες αυτές δεν θα δούμε τους εαυτούς μας φάτσα-κάρτα κάπου που δεν θα θέλαμε. Ή ποιος μας εξασφαλίζει ότι δεν θα δούμε το αυτοκίνητό μας σε μια περιοχή όπου δεν θα έπρεπε να είμαστε.
Τα ευτράπελα
Οι φοβίες βεβαίως αυτές έχουν τη βάση τους. Οσο η υπηρεσία λειτουργεί στο εξωτερικό, δημοσιεύτηκαν ιστορίες απείρου κάλλους με άτομα που έχασαν τη δουλειά τους, άλλους που χώρισαν και άλλους που είδαν το πιτσιρίκι τους τσίτσιδο σε φωτογραφία του steet view.
Ο «Ιντιπέντεντ» σε πρόσφατο άρθρο του ανέφερε ότι η Google δημοσίευσε φωτογραφίες μικρών παιδιών να παίζουν γυμνά σε πάρκο ενώ έκαναν πικ νικ με τις οικογένειές τους. Μια ιδιωτική οικογενειακή σκηνή, που όμως εύκολα θα λάτρευαν παιδόφιλοι.
Ενας μήνας πέρασε από την πρώτη εμφάνιση του σκουρόχρωμου βαν της Google στους δρόμους της Αθήνας. Το διάστημα αυτό, το βανάκι φωτογραφίζει με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας κάθε σπιθαμή των μεγάλων πόλεων της χώρας μας με σκοπό να χρησιμοποιήσει το υλικό στην υπηρεσία Street View. Με άλλα λόγια, δρόμοι, κτίρια και αξιοθέατα της χώρας μας σε λίγους μήνες θα είναι προσβάσιμα από κάθε χρήστη του Διαδικτύου που έχει εγκατεστημένη τη δημοφιλή υπηρεσία. Τι σημαίνει όμως πρακτικά αυτό; Και γιατί η διαδικασία της φωτογράφησης έχει προκαλέσει… διχασμό στους Ελληνες;
Το Reuter μετέδωσε πριν από μήνες ότι ένα ζευγάρι χώρισε επειδή η γυναίκα είδε την ερωμένη του συζύγου να βγαίνει από το σπίτι τους. Ακόμα, εργοδότης απέλυσε τον φύλακα της επιχείρησής του επειδή σε φωτογραφία που είχε ανεβεί στο street view ο φύλακας… κοιμόταν.
Ακούγονται τραγελαφικά, αλλά για να δημοσιευτούν είχαν κάποια βάση. Και μπορεί το street view να μην ευθύνεται για τις δικές μας παραλείψεις και… «απάτες», αλλά, από την άλλη, γιατί να καταγράφει άθελά του δεδομένα που δεν θέλουμε να κοινοποιήσουμε; Και μιλώντας για δεδομένα δεν αναφέρομαι μόνο στα… πολύ ευαίσθητα. Στη Μ. Βρετανία, για παράδειγμα, ο Τόνι Μπλερ ζήτησε από τη Google να αποσύρει τις φωτογραφίες που απεικονίζουν το σπίτι του.
Η Google ανακοίνωσε τη δημιουργία νέας υπηρεσίας πρόσβασης και αναζήτησης σε δημόσια δεδομένα, τα οποία μάλιστα θα προβάλλονται σε μορφή γραφήματος. Το εγχείρημα θα ξεκινήσει με στοιχεία πληθυσμού και ανεργίας στις ΗΠΑ, υπόσχεται όμως να διαθέσει πολύ περισσότερα δεδομένα στο μέλλον για αναζήτηση. Όπως είναι φυσικό, η κίνηση έχει ήδη προσελκύσει το ενδιαφέρον ειδικών, που θεωρούν τεράστιας σημασίας τη δυνατότητα αναζήτησης και οπτικοποίησης συγκεντρωτικών δεδομένων.
Τα πρώτα δεδομένα προέρχονται από τις υπηρεσίες Στατιστικής Εργασίας και Πληθυσμού, αν και όπως ανακοινώνει η εταιρεία… υπάρχουν πολλές ακόμη πηγές και πολλά ακόμη δημόσια στοιχεία που προσφέρονται για αναζήτηση. Η τεχνολογία οπτικοποίησης των δεδομένων ονομάζεται Trendanalyzer, κατασκευασμένη από την Gapminder, εταιρεία που η Google φυσικά φρόντισε να εξαγοράσει εδώ και δύο χρόνια.
Ελπίδα αναλυτών και επιστημόνων είναι η Google να μπορέσει να συμπεριλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα δημόσια δεδομένα μπορεί. Ταυτόχρονα, πολλοί δε θεωρούν σύμπτωση το γεγονός ότι το νέο εργαλείο της Google ανακοινώθηκε την ίδια μέρα που το πολύ αναμενόμενο Wolfram Alpha, μια νέα πρωτοποριακή μηχανή αναζήτησης παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό.
Ο νέος αντίπαλος της Google; Συνέχεια »
Εξαιρετικά επίκαιρη σε καιρούς κοινωνικής δικτύωσης, η υπηρεσία Ning (www.ning.com) δίνει τη δυνατότητα στον κάθε κυβερνοναύτη να «στήνει» εύκολα, γρήγορα και δωρεάν τα δικής του έμπνευσης κοινωνικά δίκτυα, να δημιουργεί τρόπον τινά τα δικά του μικρά Facebooks.
Οπως οι πλατφόρμες Blogger και WordPress επιτρέπουν στους χρήστες να συντάσσουν τα δικά τους ιστολόγια, κατά ανάλογο τρόπο η Ning, τους επιτρέπει να δημιουργούν σελίδες κοινωνικής δικτύωσης εστιασμένες σε «οτιδήποτε» βάζει ο κυβερνο-νους (από αγαπημένους καλλιτέχνες και γαστρονομικές προτιμήσεις μέχρι πολιτική και ενδυματολογικά φετίχ), της πορνογραφίας εξαιρουμένης.
Περισσότερα από ένα εκατ. τέτοια δίκτυα φιλοξενούνται σήμερα στον ψηφιακό κόσμο της εν λόγω υπηρεσία, πλήθος στο οποίο προστίθενται περίπου 3.000 με 3.500 νέα networks ημερησίως.
Εγγραφόμενος στην υπηρεσία, ο χρήστης αποκτά (δωρεάν) τον δικό του προσωπικό λογαριασμό (Ning ID), γεγονός το οποίο του επιτρέπει να δημιουργεί «νέα κοινωνικά δίκτυα» καθώς και να γίνεται μέλος των ήδη υπαρχόντων. Φανταστείτε κάτι ανάλογο της εφαρμογής groups του Facebook με τη διαφορά πως η Ning παρέχει στον κάθε moderator πολύ περισσότερες ελευθερίες, σε επίπεδο τόσο σχεδιαστικό όσο και καθαρά λειτουργικό.
Δεδομένου ότι η πληθυσμιακή υπεροχή ιστοχώρων όπως οι Facebook και MySpace είναι πλέον μάλλον αδύνατο να ανατραπεί, περισσότερο «εξειδικευμένα» «αουτσάιντερ» όπως η Ning έρχονται να διεκδικήσουν μέρος της πίτας δίνοντας βάρος όχι τόσο στην ποσότητα όσο στην ποιότητα. Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, η Ning πλασάρεται ως πλατφόρμα δημιουργίας «νέων κοινωνικών εμπειριών», οι οποίες είναι «απεριόριστα εξατομικεύσιμες», «όμορφα σχεδιασμένες» και «εύκολα διαχειριζόμενες».
Ο χρήστης καλείται αρχικά να βαφτίσει το δίκτυό του και να επιλέξει μια διεύθυνση Web γι αυτό (η οποία θα καταλήγει σε .ning.com). Εν συνεχεία, προσθέτει κεφαλίδες, λέξεις-κλειδιά, γλώσσα επικοινωνίας και επιλέγει εάν το δίκτυό του θα είναι δημόσιο ή ιδιωτικό (προσπελάσιμο κατόπιν προσκλήσεως).
Ακολούθως, επιλέγει τις λειτουργίες που επιθυμεί να ενσωματώσει σε αυτό (φόρουμ, ομάδες, μουσική, ιστολόγια, φωτογραφίες, βίντεο, μέλη, chat κ.ά.) και ρυθμίζει τη διάταξη αυτών στην υπό δημιουργία ιστοσελίδα. Αναφορικά με την τελική εμφάνιση του network, ο χρήστης έχει τη δυνατότητα είτε να επιλέξει μεταξύ περίπου 50 έτοιμων «ξεχωριστών θεμάτων» είτε να δημιουργήσει ένα δικό του design (μέσω CSS).
Ακάλυπτες από τον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ) θα είναι στο εξής οι δαπάνες χιλιάδων υπαλλήλων και συνταξιούχων του Δημοσίου για ιατρικές επεμβάσεις και εργαστηριακές εξετάσεις σε ιδιωτικά κέντρα συμβεβλημένα με τον Οργανισμό!
Aντί να έχουμε βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης, έχουμε υποβάθμιση και επιβάρυνση των ασφαλισμένων με τις δαπάνες εκτελέσεως των συγκεκριμένων ιατρικών πράξεων.
Αυτό το κράτος μας έχει σκλαβώσει με τη φροντίδα του… την προληπτική ιατρική που εφαρμόζει για τους πολίτες του…
Το σημείωμά του Αντώνη Καρκαγιάννη της 26/5/2009, όπου υποστηριζόταν ότι υπήρξε ατυχής και κατέληξε να είναι τραγική η απόφαση του Ελευθερίου Βενιζέλου να δεχθεί την «εντολή» των Τριών Μεγάλων της Aντάντ (Ουίλσον, Λόυδ, Τζωρτζ και Κλεπανσώ) και να αποβιβάσει στρατεύματα στη Σμύρνη τον Μάιο του 1919, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις αναγνωστών της «Κ».
Από τη στήλη του στην Κ επανέρχεται: “Το σημείωμα της περασμένης Κυριακής γράφτηκε με την ελπίδα ότι τα 90 χρόνια που πέρασαν από τη μοιραία απόφαση του Βενιζέλου το 1919 είναι αρκετά για να προχωρήσουμε στην έρευνα και την απομυθοποίηση προσώπων και γεγονότων.” Συνέχεια
Ο Νίκος Κωσταντάρας μας μεταφέρει από τις σελίδες της Καθημερινής τα συμπεράσματα του 10ου ετήσιου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Εφημερίδων:
Ένα συμπέρασμα που φάνηκε να συμμερίζονται όλοι: η νέα αισθητική και η αναδιοργάνωση ύλης μπορεί να ανανεώσει παλιό φύλλο και να προσελκύσει σε νέο έντυπο ανθρώπους οι οποίοι έχουν μεγαλώσει με το Διαδίκτυο, τα κινητά τηλέφωνα, κ.λπ. Οπως σημείωσε ο Garcia, «Το 2012 θα είναι μια σημαδιακή χρονιά: θα γίνουν 21 χρόνων άτομα τα οποία δεν θα γνωρίζουν πώς ήταν η ζωή πριν από το Google και το Διαδίκτυο.» Για τον Garcia, η εφημερίδα είναι πλέον το πάντρεμα του έντυπου μέσου με τη διαδικτυακή του έκδοση, τις υπηρεσίες τηλεφώνου, το σύστημα σύντομων μηνυμάτων Twitter, κ.λπ. «Το επάγγελμά σας είναι οι ειδήσεις, όχι οι εφημερίδες», είπε στο ακροατήριο μέσα στην επιβλητική αίθουσα του δημαρχείου της Βιέννης. «Πρέπει να αναθεωρήσετε την ύλη σας ανάλογα με το μέσο – αυτό που κάνει για την έντυπη έκδοση μπορεί να μην κάνει για το Διαδίκτυο», προσέθεσε ο Garcia. «Να επενδύσετε στο Διαδίκτυο. Να αναπτύξετε τις έντυπες εκδόσεις του Σαββατοκύριακου».
ΕΙΣΤΕ από εκείνους που χάνονται στους λαβυρίνθους του Διαδικτύου και δεν ξέρετε από πού να ξεκινήσετε με τις προσφερόμενες υπηρεσίες και προγράμματα; Κάθε φορά που θα νιώθετε πελαγωμένοι, περάστε από το http://noob.gr και οι προβληματισμοί σας θα εξανεμιστούν!
Θα βρείτε αξιόπιστα άρθρα, γραμμένα σε απλή γλώσσα, που εξηγούν βήμα βήμα τα διάφορα προγράμματα του pc σας και του ιστού, ώστε να ξέρετε τι να κάνετε με όσα έχετε ήδη, και ποια σας είναι απαραίτητα να εγκαταστήσετε. Ακόμα θα διαβάσετε προτάσεις για χρήση προγραμμάτων, αναλόγως με τις δυνατότητες του pc σας, αλλά και τις δικές σας ανάγκες ως χρήστη. Ακόμα θα βρείτε forum για ανταλλαγή απόψεων και αποριών και θα έχετε άμεση επικοινωνία με τη συντακτική ομάδα του noob, για τις περιπτώσεις που δεν βγάζετε άκρη με τίποτα! Και δεν είναι ανάγκη να περιμένετε κάποιο πρόβλημα για να ρίξετε μια ματιά στο site. Τον ιστότοπο επισκέπτονται, εκτός από αρχάριοι και μέσου επιπέδου χρήστες, και …προχωρημένοι κομπιουτεράδες για εξεζητημένες συμβουλές! Μην το χάσετε!
Σχεδόν τρεις πλανήτες θα χρειαζόταν η παγκόσμια κοινότητα για να επιβιώσει αν ακολουθούσε τον σύγχρονο τρόπο ζωής των Ελληνών! Αυτό αποκαλύπτει η έκθεση της διεθνούς οικολογικής οργάνωσης WWF, που συντάσεται ανά διετία, έχει τίτλο «Ζωντανός Πλανήτης» και καταγράφει τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στα οικοσυστήματα και τους φυσικούς πόρους.
Η έκθεση του WWF καταγράφει τα εξής αποκαλυπτικά για τη συμπεριφορά μας:
* Ο μέσος Ελληνας χρειάζεται 59 στρέμματα βιολογικά παραγωγικής έκτασης (γη και νερό) για να καλύψει τις ανάγκες του. Είναι υπερδιπλάσια από τον παγκόσμιο μέσο όρο, που υπολογίζεται σε 27 στρέμματα, και σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερη από την ικανότητα του πλανήτη, που ανέρχεται σε 21 στρέμματα ανά κάτοικο. Βασική αιτία των αρνητικών επιδόσεων είναι η κατανάλωση ενέργειας, που από το 1990 παρουσιάζει συνεχή άνοδο της τάξης του 2,4% τον χρόνο, κατά μέσο όρο.
* Είμαστε ιδιαίτερα σπάταλοι και στην κατανάλωση νερού. Στη χώρα μας αναλογούν 2.389 κυβικά ανά κάτοικο τον χρόνο, έναντι 1.243 που είναι ο παγκόμιος μέσος όρος, ποσότητα που αντιστοιχεί στη χωρητικότητας μιας πισίνας ολυμπιακών διαστάσεων. Βασική αιτία είναι η κακή διαχείριση του νερού στον τομέα της γεωργίας, όπου κυραρχεί ο παραδοσιακός αλλά σπάταλος τρόπος άρδευσης, ενώ απουσιάζουν τα σύγχρονα δίκτυα.
Προτού ανοίξει τις πύλες του το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στο Παγκράτι, μια πολύτιμη συλλογή από έργα Πάμπλο Πικάσο, Ανρί Ματίς, Μαρκ Σαγκάλ, Βασίλι Καντίνσκι, Γκούσταβ Κλιμτ, Όσκαρ Κόκοσκα, Έγκον Σίλε, Πολ Κλέε- γιγάντων της τέχνης του 20ού αιώνα- θα εκτεθεί στην Αθήνα.
Μέσα από 50 δημιουργίες παρουσιάζεται ένα ενδεικτικό πανόραμα της εικαστικής δημιουργίας που γεννήθηκε στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, σε μια έκθεση- έκπληξη από τη συλλογή του Ότο Μάουερ, του Επισκοπικού Μουσείου της Βιέννης και θα φιλοξενείται στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων υπό τον τίτλο «Από τον κλασικό μοντερνισμό στον μεταμοντερνισμό, αριστουργήματα κορυφαίων καλλιτεχνών του 20ού αιώνα».
Στην Ελλάδα καταγράφονται χιλιάδες ηλεκτρονικές επιθέσεις και όπως επισημαίνεται σε πρόσφατη αναφορά της Μicrosoft, η χώρα μας βρίσκεται στη 19η θέση παγκοσμίως σε αριθμό μολυσμένων με κακόβουλο λογισμικό υπολογιστών.
25 επιθέσεις την ημέρα
Χαρακτηριστικό του πόσο πολλές επιθέσεις δέχεται ένας απλός υπολογιστής- όπου δεν περιμένει κανείς να βρει κρατικά μυστικά ή άλλα ευαίσθητα δεδομένα- είναι το παράδειγμα του Σχολικού Δικτύου Πληροφορικής της Κρήτης: σύμφωνα με στοιχεία που παραχώρησε στα «ΝΕΑ» το Εργαστήριο Κατανεμημένων Συστημάτων του Ινστιτούτου Πληροφορικής που εδρεύει στο Ηράκλειο, από τον Ιανουάριο του 2007 έως τον Απρίλιο του 2009 οι υπολογιστές των σχολείων δέχθηκαν περισσότερες από 20.580 επιθέσεις- δηλαδή 25 την ημέρα κατά μέσο όρο.
Από αυτές το 20% πραγματοποιήθηκε από μολυσμένα κομπιούτερ που βρίσκονταν εντός του σχολικού δικτύου, ενώ το 80% από εξωτερικά συστήματα. Η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο μεγαλύτερος όγκος επιθέσεων στους ελληνικούς υπολογιστές προέρχεται από Κίνα, Ρωσία και Βραζιλία και ακολουθούν Ινδία και Ιταλία.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Με το άκουσμα της είδησης, blogs και fora πήραν φωτιά. Από τη μια, εκείνοι που μιλούν για έλευση ενός «Μεγάλου Αδελφού» που θα καταστρατηγήσει ακόμα περισσότερο την ήδη ασφυκτικά ελεγχόμενη ζωή μας· από την άλλη, εκείνοι που βλέπουν τη φωτογράφηση της χώρας μας ως ακόμα μία ευκαιρία προβολής μας στο εξωτερικό, ως ακόμα έναν τρόπο να εντοπίζουν στο Ιντερνετ τοποθεσίες που δεν μπορούν άμεσα να επισκεφθούν, ως ακόμα μία βοήθεια στο να τσεκάρουν από πριν το ακριβές μέρος στο οποίο θα χρειαστεί να μεταβούν την επομένη. Η ιστορία
Άρθρα (RSS)