Βαθιά άγνοια της ιστορίας των γειτονικών λαών έχουν οι Ελληνες φοιτητές. Μόλις το 2% δηλώνει ότι τη γνωρίζει πολύ καλά. Την ίδια στιγμή, οι εννέα στους δέκα «φωτογραφίζουν» ως κύριο υπεύθυνο της άγνοιάς τους τον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται το μάθημα της Ιστορίας στο σχολείο. Δηλαδή, καταδικάζουν την παπαγαλία.
Ειδικότερα, ο ένας στους δύο Ελληνες φοιτητές (52,1%) απάντησε σε έρευνα -έγινε από τον αναπληρωτή καθηγητή του ΑΠΘ κ. Δημήτρη Μαυροσκούφη και τον διδάσκοντα του Παν. Mακεδονίας κ. Δημήτρη Κυρίτση- ότι ξέρει λίγο την ιστορία των γειτονικών λαών. Και θα πρέπει να προβληματίσει όχι μόνο το υψηλό ποσοστό όσων δήλωσαν «λίγη γνώση», αλλά και το γεγονός ότι στην έρευνα συμμετείχαν φοιτητές του τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με κλίση στις θεωρητικές επιστήμες όπως η Ιστορία. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η άγνοια των Ελλήνων φοιτητών για την ιστορία λαών από άλλες ηπείρους, για την οποία το 84,4% δήλωσε μεγάλη ή πλήρη άγνοια.
Ξένοι φοιτητές
Αντίθετα, περισσότερες συγκριτικά με τους Ελληνες είναι οι γνώσεις ξένων φοιτητών του Σχολείου Νέας Ελληνικής Γλώσσας του ΑΠΘ, οι οποίοι συμμετείχαν σε αντίστοιχη έρευνα των δύο πανεπιστημιακών. Συγκεκριμένα, το 32,2% των αλλοδαπών φοιτητών δήλωσε ότι γνωρίζει πολύ ή και πάρα πολύ την ιστορία των λαών που γειτνιάζουν με τις χώρες τους. Το 42,4% των αλλοδαπών φοιτητών δήλωσε ότι έχει μέτρια γνώση και το 25,4% ότι την γνωρίζει λίγο ή και καθόλου. Ως προς την ιστορία λαών από άλλες ηπείρους, το 33,9% δήλωσε μεγάλη ή πλήρη άγνοια. Το 29,1% των αλλοδαπών φοιτητών που συμμετείχαν στην έρευνα κατάγεται από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, το 18,2% από χώρες της Δυτικής Ευρώπης, το 9,1% από τα Βαλκάνια, το 21,8% από την Ασία, και περίπου το 11% από τη Λατινική Αμερική και το ίδιο από την Αφρική.
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο εκπαιδευτικό περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», καταδεικνύει εύλογα ότι το έλλειμμα ιστορικών γνώσεων των Ελλήνων φοιτητών έχει ως κύρια αιτία το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος της Ιστορίας στο σχολείο.
Δυσαρέσκεια
Μόλις το 5,4% των φοιτητών δήλωσε πολύ ικανοποιημένο από τον τρόπο διδασκαλίας, ενώ οι υπόλοιποι μοιράστηκαν ανάμεσα στο «μέτρια» (38,7%), «λίγο» (44,1%) και «καθόλου» (11,8%). Λιγότερο δυσαρεστημένοι είναι οι φοιτητές από το περιεχόμενο των μαθημάτων, καθώς το 16,2% δήλωσε πολύ ή πάρα πολύ ικανοποιημένο, ενώ η πλειονότητα (63,4%) μέτρια ικανοποιημένοι. Βρέθηκαν επίσης 20,5% που δήλωσαν λίγο ή καθόλου ικανοποιημένοι. Αντίθετα, το 59% των ξένων φοιτητών δήλωσε πολύ ή πάρα πολύ ικανοποιημένο από το περιεχόμενο των μαθημάτων και το 48,3% αντιστοίχως από τον τρόπο διδασκαλίας.
Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα όλοι γνωρίζουμε πως η αποστήθιση είναι η βασική μέθοδος εκμάθησης της Ιστορίας, είναι δικαιολογημένες οι απαντήσεις των φοιτητών. Το ζήτημα είναι γιατί δεν έχουν δρομολογηθεί λύσεις, αφού όλοι εδώ και χρόνια… ξορκίζουν την αποστήθιση.
O Γιασούσι Κουριχάρα είναι 31 ετών. Ζει με τους γονείς του στη Σαϊτάμα, ένα προάστιο του Τόκιο. Ο πατέρας του, 65 ετών, εργάζεται στον δήμο του Τόκιο και σύντομα θα πάρει τη σύνταξή του, πράγμα που σημαίνει ότι τα έσοδα της οικογένειας θα μειωθούν. Η μητέρα του, 60 ετών, είναι νοικοκυρά και απασχολείται περιστασιακά σε σούπερ μάρκετ. Ο ίδιος διδάσκει στο Ουασέντα, ένα υψηλού επιπέδου ιδιωτικό πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας, όπου και ετοιμάζει το διδακτορικό του στις πολιτικές επιστήμες. Και το όνομά του περιλαμβάνεται από πέρσι σε μια μαύρη λίστα 200.000 χρεωμένων νεαρών Ιαπώνων που έχουν συντάξει οι αρχές.
Η εξήγηση δεν είναι πολύ δύσκολη. Για τις έξι ώρες που διδάσκει τον μήνα, ο Γιασούσι εισπράττει 200.000 γεν (1.600 ευρώ) τον χρόνο. Περισσότερες ώρες δεν μπορεί να διεκδικήσει και τίποτα δεν του εγγυάται ότι θα συνεχίσει να διδάσκει και του χρόνου. Το συνολικό κόστος της φοίτησής του ανέρχεται σε 6,5 εκατομμύρια γεν (52.000 ευρώ) και οι άλλες ετήσιες δαπάνες του φτάνουν τα 500.000 γεν (4.000 ευρώ). Για να τα βγάλει πέρα, λοιπόν, έλαβε από το κράτος δάνειο 10 εκατ. γεν (78.000 ευρώ). Ο δανεισμός περιελάμβανε όμως έναν όρο: όποιος καθυστερήσει να πληρώσει τη δόση του πάνω από τρεις μήνες μπαίνει αυτομάτως σε μια μαύρη λίστα που αναφέρει όλα τα προσωπικά του στοιχεία και αποστέλλεται στα 1.500 χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας. Τα ιδρύματα αυτά αρνούνται στη συνέχεια τη χορήγηση πιστωτικής κάρτας στα συγκεκριμένα άτομα και τους απαγορεύουν να νοικιάσουν σπίτι.
Αντιδρώντας σε αυτό το σύστημα φακελώματος, μια ομάδα φοιτητών του Πανεπιστημίου του Κιότο- τους οποίους μιμήθηκαν σύντομα συμφοιτητές τους στο Τόκιο- ξεκίνησε ένα κίνημα με την ονομασία «Βlack list no kai». Όπως επισημαίνουν, το πανεπιστημιακό σύστημα της Ιαπωνίας έχει τρελαθεί. Ενώ τα εισοδήματα ενός όλο και μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού είτε παραμένουν στάσιμα είτε μειώνονται, τα δίδακτρα έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με το 1990. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, καθώς η διαφορά ανάμεσα στα δικά τους δίδακτρα και σ΄ εκείνα των κρατικών πανεπιστημίων τείνει να εκμηδενιστεί.
Η μόνη λύση είναι ένα πραγματικό σύστημα υποτροφιών, ανάλογο μ΄ εκείνο που ισχύει στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες. Αλλά το κίνημα, που αντλεί έμπνευση από τη σκέψη του ιάπωνα αναρχικού Οσούγκι Σακάε (1885-1923), προχωρεί ακόμη περισσότερο. Οι καθηγητές, τονίζει, δεν είναι οι αποκλειστικοί «παραγωγοί» γνώσης. Στη δημιουργία της γνώσης μετέχουν και οι φοιτητές. Αρα πρέπει να αμείβονται κι αυτοί. Χωρίς όρους. Οπως λέει ο Γιασούσι Κουριχάρα, ήρθε η ώρα για την «πανεπιστημιοποίηση» της κοινωνίας.
Ορισμένα βίντεο περιέχουν επιδείξεις μαγικών με τραπουλόχαρτα, άλλα επιδεικνύουν ιππικές ικανότητες, αθλητικό ταλέντο ή την ικανότητα στη μουσική χιπ-χοπ. Τα βίντεο αυτά αποτελούν τμήμα των αιτήσεων νέων φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Ταφτς της Βοστώνης, που για πρώτη φορά φέτος δέχεται μικρά βίντεο -όπως αυτά που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα Youtube- από τους επίδοξους πρωτοετείς.
Περίπου 1.000 από τους 15.000 αιτούντες κατέθεσαν τέτοια βίντεο, ενώ ορισμένα από αυτά έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλή στο Youtube. Το Ταφτς, όπως και το Πανεπιστήμιο του Σικάγου, διακρίνεται για τις πρωτότυπες μεθόδους προσέλκυσης φοιτητών. Εκτός από τη συνηθισμένη έκθεση, στην οποία ο υποψήφιος πρέπει να εξηγήσει γιατί θέλει να φοιτήσει στο πανεπιστήμιο, το Ταφτς ζητάει από τους αιτούντες να απαντήσουν και σε ερωτήσεις του τύπου: «Είμαστε άραγε μόνοι στον κόσμο;» ή ακόμη ζητώντας τους να φτιάξουν κάτι με ένα απλό κομμάτι λευκό χαρτί.
Για τα βίντεό τους, ορισμένοι αιτούντες κάθισαν στα δωμάτιά τους και μίλησαν με ειλικρίνεια στην κάμερα, ενώ άλλοι προτίμησαν να φτιάξουν δικά τους μοντάζ, όπως ένας μαθητής που έστειλε βίντεο με στιγμιότυπα από ρέιβ πάρτι που είχε οργανώσει.
Για τα στελέχη του πανεπιστημίου, τα βίντεο είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να γνωρίσουν τους υποψηφίους. «Πρόκειται για μια πραγματική συζήτηση μεταξύ πανεπιστημίου και μαθητών. Βλέπεις τα κουρέματά τους, τα δωμάτια όπου ζουν και μπορείς να καταλάβεις με τι άνθρωπο έχεις να κάνεις. Τα βίντεο είναι βέβαια προαιρετικά και κανείς δεν ποινολογείται αν δεν τα περιλάβει στην αίτησή του», λέει ο Λι Κόφιν, υπεύθυνος εισακτέων στο Ταφτς, που σπεύδει να επισημάνει ότι το πανεπιστήμιο δεν σχεδιάζει να εγκαταλείψει τη γραπτή έκθεση ως υποχρεωτικό συνοδευτικό της αίτησης. «Οσα κάνουμε στο γραφείο εισακτέων θεωρούνται αδιαφανή και μυστηριώδη, τα βίντεο είναι ένας πολύ καλός τρόπος να επιβάλλουμε διαφάνεια στη διαδικασία αυτή», λέει ο κ. Κόφιν.
Οι έλληνες φοιτητές της Λ΄Ακουιλα διαδήλωσαν χθες έξω από τη Βουλή για το αυτονόητο: να γραφτούν στις σχολές της αρεσκείας τους – για τις οποίες κρίθηκαν ακατάλληλοι στις εισαγωγικές εξετάσεις. Η κυβέρνηση προώθησε τροπολογία ώστε να πάνε σε πανεπιστήμια κοντάστα σπίτια τους. Μιλάμε για 300 νοματαίους που θέλουν να αλώσουνδιά των ρίχτερ τις Ιατρικές (κατά κύριο λόγο). Ολα πήγαιναν ρολόι ώσπου εμφανίστηκε η στρίγκλα. Η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου,επιφορτισμένη με τα εκπαιδευτικά στο ΠαΣοΚ, προτείνει πρόγραμμαανταλλαγής των φοιτητών και όχι τη μόνιμη μετεγγραφή τους. Ας μείνουν εδώ να μη χάσουν τη χρονιά τους και μετά να πάνε στο καλό. Αν είχε λίγο μεγαλύτερη ευαισθησία η βουλευτίνα, θα είχε προτείνει να μπαίνουν χωρίς εξετάσεις στα πανεπιστήμια όχι μόνο οι σεισμόπληκτοι αλλά και τα παιδιά των πολυτέκνων, τα θύματα τράφικινγκ,οι τοξικομανείς. Επίσης να κρίνονται με επιείκεια οι κοπέλες που προσέρχονται στις εξετάσεις με δυσμηνόρροια.
Να συμπληρώσω (μετά από ένα περιστατικό που αναστάτωσε γνωστό σχολείο των νοτίων προαστίων) ότι οφείλουν να συμπεριλάβουν και τις εγκύους μαθήτριες ενός μηνός στους εισακτέους. Αφού ο νομοθέτης προβλέπει να εξετάζονται ως κατ’οίκον οι ατυχήσασες (ή ευτυχήσασες)… Η εγκυμοσύνη αλήθεια είναι ασθένεια; Δε συνιστά ζήτημα ανισότητας να κερδίζουν την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο μόνο μαθήτριες και όχι μαθητές; Γιατί είμαι σίγουρη ότι και αρκετοί μαθητές μας είχαν δοκιμάσει το μήλο της Εύας ένα μήνα πριν τις εξετάσεις απλώς δεν κατέστησαν εαυτούς εγκύους…
Γενικά, η Ελλάδα παραμένει ο μεγαλύτερος στην Eυρωπαϊκή Eνωση «εξαγωγέας» φοιτητών σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Με βάση τα στοιχεία της τελευταίας έκθεσης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), περίπου 51.000 Ελληνες σπουδάζουν στο εξωτερικό. Ο αριθμός είναι εντυπωσιακός και φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης με κριτήριο τον συνολικό πληθυσμό των χωρών. Ταυτόχρονα, το κόστος είναι πολύ μεγάλο. Υπολογίζεται ότι ένα δισεκατομμύριο ευρώ καταβάλλεται ετησίως για σπουδές στο εξωτερικό, γεγονός που επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας
Κατ’ απόλυτους αριθμούς, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ η Ελλάδα έχει 51.138 φοιτητές στο εξωτερικό και βρίσκεται στην έκτη θέση. προηγείται η Νότιος Κορέα (98.103 φοιτητές) και ακολουθούν η Γερμανία (61.845), η Ιαπωνία (61.437), η Γαλλία (57.231) και η Τουρκία (54.381). Ομως, εάν η φοιτητική μετανάστευση μετρηθεί με βάση τον πληθυσμό της κάθε χώρας, η Ελλάδα προηγείται με διαφορά, καθώς σε ένα εκατ. πληθυσμού αντιστοιχούν 4.784 φοιτητές εξωτερικού.
H «Κ» παρουσιάζει ορισμένες βασικές πληροφορίες, που πρέπει να γνωρίζουν όσοι επιλέξουν τις σπουδές στο εξωτερικό.
Φοιτητές που μεγάλωσαν σε πολύτεκνες οικογένειες κάνουν μαθήματα φροντιστηριακής υποστήριξης «κατ’ οίκον» σε μικρούς μαθητές πολυμελών οικογενειών, αρνούμενοι να δεχθούν την παραμικρή αμοιβή, «εισπράττοντας», όπως λένε στην «Κ», τη μοναδική χαρά της προσφοράς. Γνωρίζοντας πολύ καλά τις δυσκολίες των πολύτεκνων γονέων να αντεπεξέλθουν οικονομικά στις απαιτήσεις του ανταγωνιστικού σχολείου, φοιτητές της Θεσσαλονίκης κάνουν και την «πρακτική» τους, αφού οι περισσότεροι είναι αυριανοί καθηγητές.
Τα αρχαία ελληνικά αποτελούν τη «διεθνή γλώσσα» των αγανακτισμένων. Οταν όλες οι άλλες μορφές επικοινωνίας αποτυγχάνουν, οι αδικούντες στρέφονται στον αρχαίο ελληνικό λόγο, της χώρας που γέννησε τη δημοκρατία και τη λογική σκέψη. Τον ορθολογισμό και τη λογική επικαλούνται γάλλοι φοιτητές που αποφάσισαν να στείλουν στον υπουργό Παιδείας της χώρας τους κ.
ΞαβιέΝταρκόςεπιστολή γραμμένη στα αρχαία ελληνικά αντί των γαλλικών με την υποσημείωση«Αφού δεν καταλαβαίνετε γαλλικά, σας γράφουμε στα ελληνικά»! Πρόκειται βέβαια για ένα χαριτολόγημα των αρχαιοελληνιστών στο γαλλικό πανεπιστήμιο Παρίσι 5, οι οποίοι διάλεξαν τον τρόπο αυτόν για να τραβήξουν την προσοχή της γαλλικής κυβέρνησης. Οπως τονίζουν στην επιστολή, με το πνεύμα του κειμένου τους δεν θα μπορούσαν παρά να συμφωνήσουν οΠλάτων και οΔημοσθένης.
Oι φοιτητές αλλά και οι καθηγητές πολλών πανεπιστημίων της Γαλλίας βρίσκονται σε κινητοποιήσεις που έχουν ήδη περάσει τους τρεις μήνες, αντιδρώντας στον νέο νόμο για τη μεταρρύθμιση των πανεπιστημίων και το νέο καθεστώς εργασίας των εκπαιδευτικών-ερευνητών. Στη γαλλική πρωτεύουσα οι περισσότερες πανεπιστημιακές σχολές είναι υπό κατάληψη και πολλοί καθηγητές προτείνουν εναλλακτικά μαθήματα εκτός των κατειλημμένων σχολών. Οι προβληματισμοί των γάλλων πανεπιστημιακών έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα θέματα που απασχολούν τα πανεπιστήμια της χώρας μας, καθώς στη Γαλλία η πλήρης αυτονομία των ΑΕΙ της χώρας έχει γίνει ήδη πραγματικότητα και μάλιστα χωρίς να αφήσει θετικές εντυπώσεις. Καθηγητές και φοιτητές αντιδρούν στον νέο νόμο που έχει δώσει υπερεξουσίες στους πρυτάνεις των ΑΕΙ, οι οποίοι λειτουργούν πλέον ως «μάνατζερ» με εξουσίες πρόσληψης προσωπικού, ρύθμισης του εργασιακού καθεστώτος και των μισθών τους, ένταξης εργαζομένων σε καθεστώς ιδιωτικού δικαίου αν το θέλουν κ.ά. Παράλληλα με τον ίδιο νόμο έχουν ουσιαστικά αυξηθεί μαζί με την πρακτική άσκηση τα έτη σπουδών των φοιτητών στα παιδαγωγικά τμήματα, οι οποίοι θα πρέπει να περιμένουν πέντε έτη προτού πάρουν την άδεια εξάσκησης του επαγγέλματός τους.
Στο πνεύμα αυτό, οι φοιτητές του πανεπιστημίου Παρίσι 5 έστειλαν στον υπουργό Παιδείας επιστολή στα αρχαία ελληνικά, στην οποία αναφέρουν χαρακτηριστικά:
«Αγανακτούμε γιατί εμείς μιλάμεκαι εσύ δεν ακούς».
Και τον καλούν να δείξει σωφροσύνη. Οι φοιτητές ζητούν από τον κ. Νταρκός να προτείνει νέο νόμο για την ανώτατη εκπαίδευση της χώρας, ξεκαθαρίζοντας ότι οι διατάξεις του θα πρέπει να είναι δίκαιες.
Μεγάλος αριθμός φοιτητών πάσχει από υπερβολικό άγχος και ανασφάλεια για το μέλλον. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Εργαστηρίου Ψυχολογικής Συμβουλευτικής Φοιτητών, το 70% των φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών που επισκέφθηκαν το Εργαστήριο κατά το έτος 2006-2008 ζήτησαν τη βοήθεια της αρμόδιας ψυχολόγου για να επιλύσουν το πρόβλημα της ανασφάλειας που νιώθουν για την επαγγελματική τους αποκατάσταση. «Και μετά το πτυχίο τι;» είναι το ερώτημα που ταλανίζει τους νέους φοιτητές σήμερα και κυρίως τις ηλικίες 21-23 που πλησιάζουν την ολοκλήρωση των σπουδών τους. Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, η ετεροαπασχόληση, η μη αναγνώριση του πτυχίου και η οικονομική κρίση αποθαρρύνουν τους νέους και τους δημιουργούν έντονο αίσθημα ανασφάλειας, άγχος, φοβίες, ακόμα και ψυχώσεις.
«Είχαμε περιπτώσεις που τα παιδιά δεν μπορούσαν να κοιμηθούν τα βράδια ή παρουσίαζαν δύσπνοια από το άγχος τους για το τι θα κάνουν μετά τις σπουδές τους», δηλώνει η κυρία Νταϊάνα Χαρίλα, κλινική ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια του Εργαστηρίου.
«Ενα θα σου πω: Αν στην Ελλάδα είχαμε αυτές τις υποδομές θα είχαμε πολλούς Αϊνστάιν!» Οι Ελληνες που σπουδάζουν στο εξωτερικό –άλλοι έχοντας και την εμπειρία του ελληνικού πανεπιστημίου και άλλοι όχι– είναι ενδεχομένως οι πιο αυστηροί, αλλά και οι πιο αντικειμενικοί κριτές της ελληνικής πανεπιστημιακής πραγματικότητας. Από μακριά, όπως και να το κάνεις, βλέπεις τα πράγματα πιο καθαρά. Υπολογίζεται ότι 51.000 Ελληνες βρίσκονται για σπουδές στο εξωτερικό, με τη μερίδα του λέοντος να έχει απορροφηθεί στη Μεγάλη Βρετανία (30.000 περίπου) και τους υπόλοιπους να μοιράζονται σε ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, αλλά και σε χώρες των Βαλκανίων. Σε κάθε περίπτωση, το ποσοστό των Ελλήνων που σπουδάζουν σε πανεπιστήμια εκτός Ελλάδας είναι υπερδιπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου: 8,5% έναντι 3%… Η φοιτητική μετανάστευση, φυσικά, μεταφράζεται και σε τεράστια οικονομική αιμορραγία που εκτιμάται ότι αγγίζει τα 900 εκατ. ευρώ ετησίως.
Αλλοι φεύγουν από την Ελλάδα γιατί επιδιώκουν «το κάτι παραπάνω», άλλοι γιατί αναζητούν καλύτερες επαγγελματικές προοπτικές, άλλοι επειδή απλώς απέτυχαν να σπουδάσουν εδώ. Με τους ορίζοντες πια ανοιχτούς και πολλοί με «βαριά» πτυχία στο χέρι, αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην παραμονή στο εξωτερικό και την επιστροφή στην πατρίδα. Οπως λέει ένας φοιτητής στην «Κ», «το ξέρω ότι το μέλλον μου είναι “έξω”, η καρδιά μου όμως παραμένει εδώ». Ελληνες της πανεπιστημιακής ξενιτιάς μιλούν στην «Κ» για τις σπουδές τους, τις προοπτικές, τη νοσταλγία, ενώ κρίνουν και τα δρώμενα στα ελληνικά ΑΕΙ με λόγια αυστηρά –«αδιανόητα μάς φαίνονται πολλά από αυτά που γίνονται»…
Οι καλές επιδόσεις στο πανεπιστήμιο, οι τίτλοι σπουδών, η ερευνητική εργασία φαίνεται ότι δεν παίζουν κανένα ρόλο στην Ελλάδα, αν έχεις την «ατυχία», το διαβατήριό σου να αναγράφει ως τόπο καταγωγής κάποια χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πολλοί αξιόλογοι ξένοι επιστήμονες δεν μπορούν να εργαστούν στη χώρα μας, λόγω των προσκομμάτων που δημιουργεί η μεταναστευτική νομοθεσία.
«Η ελευθερία μετακίνησης του ανθρώπου είναι αναφαίρετο δικαίωμα, κι όμως μου το στερούν συστηματικά», δήλωσε στην «Κ» η φοιτήτρια Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ, 24χρονη Μπρουνίλντα Λάνα από το Τεπελένι της Αλβανίας, αναφερόμενη στις απελπιστικές καθυστερήσεις για την έκδοση της άδειας παραμονής της με αποτέλεσμα να φτάνει πάντα στα χέρια της ληγμένη.
Από το 1997 που ήρθε στη χώρα μας μέχρι σήμερα που είναι φοιτήτρια έζησε και ζει το θέατρο του παραλόγου. Δεν έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Εράσμους», δεν μπορεί να συμμετέχει σε εκπαιδευτικές εκδρομές στο εξωτερικό ούτε και να επισκεφτεί την έδρα της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, μολονότι είχε επιλεγεί μαζί με άλλους επτά συμφοιτητές της. Και βεβαίως η επιστροφή της στην Αλβανία για να επισκεφτεί την οικογένειά της είναι κάθε φορά μια περιπέτεια.
Τώρα θα μου πείτε εδώ τραβάς του λιναριού τα πάθη επειδή γεννήθηκες στην Ελλάδα δε θα φροντίζαμε οι ξένοι μας να πάρουν μία γεύση της ελληνικής φιλοξενίας; να νιώσουν σαν το σπίτι τους…
…μα φυσικά όπως και η προπαραλήγουσα αν συμφωνήσουμε με τα γραπτά των φοιτητών του φιλολογικού τμήματος. Οι πανεπιστημιακοί μας δάσκαλοι φρικιούν… Καλά να πάθουν, όταν μας είχανε στα έδρανα μας λοιδορούσαν νυχθημερόν. Ο καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας και πρόεδρος του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ανδρέας Βοσκός αναφέρεται στις εξετάσεις των αρχαίων όπου είχε αφαιρέσει δύο γραμμές από το κείμενο. Κατά τη διόρθωση των γραπτών βρέθηκαν φοιτητές που είχαν γράψει άψογα την μετάφραση αυτούσιου του κειμένου μαζί με τις γραμμές που είχε αφαιρέσει ο καθηγητής. Ο λόγος; Διότι την είχαν μάθει παπαγαλία και δεν αντιλήφθηκαν ότι έλειπαν δύο γραμμές, που δεν έπρεπε να μεταφραστούν. Έτσι έμαθαν να κάνουν για να περάσουν στο πανεπιστήμιο έτσι συνεχίζουν…
«Η παπαγαλία που υιοθετούν στην υποχρεωτική εκπαίδευση έχει στοιχειώσει τα παιδιά. Το γυμνάσιο και το λύκειο τα έχουν καταστρέψει. Οι μαθητές δεν μπορούν να σκεφτούν, δεν μπορούν να συνδυάσουν τις πληροφορίες κριτικά. Απλώς παίρνουν μηχανιστικά γνώσεις», παρατηρεί, μιλώντας στην «Κ» η πανεπιστημιακός στο Βιολογικό Αθηνών κ. Σόνια Τσιτίλου.
«Πρωκυμαίνου…». Ναι, πρόκειται για το γνωστό «προκειμένου», όπως το έγραψε (μάλλον μη αστειευόμενη) στην κόλλα των εξετάσεων φοιτήτρια τμήματος κεντρικού πανεπιστημίου, και μάλιστα περιζήτητου, άρα υψηλόβαθμου.
Προκειμένου να μην αποκτούμε τρικυμία εν κρανίω, ίσως να ξεκινούσαμε επιτέλους έναν ουσιαστικό διάλογο για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης.
Με δύο ώρες νεοελληνική γλώσσα την εβδομάδα, το οποίον μεταφράζεται σε 45 το χρόνο, δε γεφυρώνεται το χάσμα το απύθμενο…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Του Απόστολου Λακασά
Άρθρα (RSS)