Το iΡhone έχει εφαρμογές σχεδόν για τα πάντα, από παιχνίδια έως την εικονική απόλαυση μιας μπίρας. Πώς θα μπορούσε να λείπει μια εφαρμογή που βοηθάει τους κατόχους της συσκευής να παραμείνουν αγνοί μέχρι να δώσουν όρκους αιώνιας πίστης στην εκκλησία ή το δημαρχείο; Αν πάλι σε κάποιους αυτά φαίνονται κάπως ανούσια, ας προτιμήσουν τις εφαρμογές που πραγματικά βοηθούν να οργανώσουμε τη ζωή μας και να την κάνουμε πιο εύκολη.
Η εφαρμογή κοστίζει κάτι λιγότερο από ένα ευρώ και όταν την αποκτήσετε ένα δαχτυλίδι αγνότητας εμφανίζεται στην οθόνη σας με το οποίο αποδεικνύεται ο όρκος σας στη σεξουαλική αποχή. Μπορεί να ακουστεί κάπως περίεργο, αλλά οι δημιουργοί της εφαρμογής εμφανίζονται βέβαιοι ότι η δημιουργία τους θα έχει απήχηση στις νεώτερες γενιές, αλλά και σε όσους δεν έχουν ήδη αφιερώσει τη ζωή τους στην αποχή και την αγνότητα. Η εφαρμογή εμφανίζεται στη συσκευή με έναν προμαγνητοφωνημένο όρκο αγνότητας και για τα δύο φύλα, τον οποίο οι χρήστες πρέπει να αποδεχθούν πριν εμφανιστεί το δαχτυλίδι στην οθόνη τους.
Όρκος αγνότητας
Η αισιοδοξία των δημιουργών της εφαρμογής δεν είναι εντελώς αβάσιμη. Στις ΗΠΑ περίπου 8 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πάρει όρκο αγνότητας. Στη Βρετανία οι «ορκισμένοι αγνοί» είναι 250.000. Η Γηραιά Αλβιώνα περιγράφεται συχνά ως η πρωτεύουσα της εφηβικής εγκυμοσύνης στην Ευρώπη και όπως έγραψε η εφημερίδα «Guardian», την περασμένη εβδομάδα αποκαλύφθηκε ότι μια εκστρατεία ύψους 6 εκατ. λιρών για την αποτροπή της εφηβικής εγκυμοσύνης απέτυχε παταγωδώς. Αντίθετα με τις προσδοκίες, οι εγκυμονούσες έφηβες αυξήθηκαν. Παρ΄ όλα αυτά οι δημιουργοί της εφαρμογής πιστεύουν ότι οι πωλήσεις της εφαρμογής «θα απογειωθούν».
Τώρα αν δεν τα καταφέρετε να αποφύγετε μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, μπορείτε τουλάχιστον να αποφύγετε τα κουνούπια. Η εφαρμογή ΑΝΤΙΜΟSQUΙΤΟ διώχνει τα κουνούπια με ήχους που δεν γίνονται αντιληπτοί από το ανθρώπινο αυτί. Απαραίτητο το καλοκαίρι!
Ο καθηγητής Δ. Ν. Μαρωνίτης διαβάζει απόσπασμα από τη “Νέκυια” (ενδέκατη ραψωδία) της ομηρικής Οδύσσειας. Το απόσπασμα περιλαμβάνει την ομιλία του Οδυσσέα με τον “άδειο ίσκιο” της μητέρας του Αντίκλειας.
Διαβάζω στα Νέα: Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν (θα τον θυμάστε όταν άλλαξε φύλο στη Βουλή των Ελλήνων) στο βιβλίο του «Η Αμερική που θέλουμε» αναλύει τα ευρήματα μεγάλης έρευνας η οποία αποκαλύπτει τα ψηλά τείχη που ορθώνει το χρήμα στην αμερικανική εκπαίδευση. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, το 29% των μαθητών του 15 που η οικογένειά τους ανήκει στο κατώτατο 25% της εισοδηματικής κλίμακας μπαίνουν στο πανεπιστήμιο. Όμως, το αντίστοιχο ποσοστό για τους μαθητές του 5 που η οικογένειά τους ανήκει στο ανώτατο 25% της εισοδηματικής κλίμακας είναι τουλάχιστον 30%. Γι΄ αυτούς, το οικογενειακό χρήμα ανοίγει τις πόρτες που για άλλους κρατάει κλειστές.
Με δυο λόγια, εξηγεί ο Λοράν Πενσόλ στο γαλλικό περιοδικό «Μαριάν», όταν αφήνει κανείς απεριόριστες και αμολητές τις δυνάμεις της αγοράς, τότε καταλήγει σε ένα σύστημα όπου το χρήμα των γονέων μετράει περισσότερο από την εργασία και την επιμέλεια των μαθητών. Οι όποιες μεταρρυθμίσεις μπορεί να είναι απαραίτητες, αλλά ποτέ χωρίς την προστασία και την επαγρύπνηση που μπορούν να εγγυηθούν την ισότητα των ευκαιριών η οποία σήμερα σαρώνεται από τους μηχανισμούς της αγοράς.
Οπότε μην σας παραξενεύει η νοοτροπία των δικών μας ευπόρων, να αγοράζουν θέματα του μπακαλορεά ή να πληρώνουν για τη συγγραφή των εργασιών των γόνων τους…
Να σας θυμήσω ένα απόσπασμα από παλαιότερο δημοσίευμα: Μια κυρία προσήλθε στον δάσκαλο του παιδιού της, σε μεγάλο ιδιωτικό σχολείο, και διαμαρτυρήθηκε έντονα για τον βαθμό που είχε πάρει το παιδί της σε μια εργασία. Ο δάσκαλος τής εξήγησε πως η εργασία δεν άξιζε αλλά η κυρία επέμενε. Στο τέλος, εξοργισμένη, δήλωσε μάλιστα το εξής καταπληκτικό: «Δεν ξέρω τι μου λέτε, κύριέ μου. Εγώ πλήρωσα 200 ευρώ σε δασκάλα που δουλεύει εδώ, στο ίδιο σχολείο, για να μου ετοιμάσει αυτή την εργασία». Εχουμε δηλαδή μια κυρία που θεωρεί απολύτως φυσικό να πριμοδοτεί την κομπίνα του παιδιού της παραβιάζοντας κάθε κανόνα και κάθε ηθική, ένα κακομαθημένο παιδί που μαθαίνει από πολύ νωρίς πως «όλα αγοράζονται, αρκεί η τιμή να είναι σωστή», και μια δασκάλα που έχει κάνει τη μάθηση παρεμπόριο του αισχίστου είδους.
Αν έχετε βαρεθεί τα φιλανθρωπικά γκαλά, ορίστε ένας δικτυακός τόπος που αναλαμβάνει να δικτυώσει τους χορηγούς με σχολεία που αναζητούν χρηματοδότηση. Στο DonorsChoose οι καθηγητές υποβάλλουν το αίτημά τους και μετά από τον απαραίτητο έλεγχο δημοσιεύεται. Οι χορηγοί μπορούν στη συνέχεια να επιλέξουν ποιο project τους ενδιαφέρει περισσότερο να υποστηρίξουν, καταθέτουν online τη χορηγία τους και επιλέγουν αν θα παραμείνουν ανώνυμοι ή όχι.
Μια απλή ιδέα διασύνδεσης κοινωνικών ομάδων. Οι καθηγητές ζητούν, οι χορηγοί πληρώνουν, οι μαθητές μαθαίνουν.
Πριν από ένα χρόνο, η Κινέζα καλλιτέχνις Cao Fei λάνσαρε την ιδέα του RNB City, μιας πειραματικής καλλιτεχνικής κοινότητας μέσα στην εικονική πραγματικότητα του Second Life. Η ιδέα προήλθε από τη Serpentine Gallery του Λονδίνου, η οποία ζήτησε από την 30χρονη Cao Fei να δημιουργήσει τις συνθήκες, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει αυτός ο εικονικός κόσμος. Σκοπός ήταν στο χώρο αυτόν και για τα επόμενα δύο χρόνια, ιδρύματα και συλλέκτες να μπορούν να φιλοξενήσουν εκθέσεις και άλλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες, ανοιχτές σε όλα τα μέλη του Second Life. Η συγκεκριμένη καλλιτέχνις ήταν η πλέον κατάλληλη υποψήφια για να αναλάβει το πρότζεκτ, αφού το 2007, και για έναν χρόνο, εξερευνούσε τις δυνατότητες του Second Life, «γυρίζοντας» μια σειρά από ταινίες με τις περιπέτειες του άβατάρ της, China Tracy – οι ταινίες παρουσιάστηκαν στο κινεζικό περίπτερο στην Μπιενάλε της Βενετίας της ίδιας χρονιάς. Από τη μεριά της, η Serpentine έχει αφιερώσει έναν ειδικό χώρο, όπου οι επισκέπτες του μουσείου έχουν πρόσβαση στο Ιντερνετ, εξερευνώντας το εικονικό περιβάλλον που έστησε η Cao Fei.Αλλά ο καθένας μπορεί να επισκεφθεί το RNB City, αρκεί να μπει στην ιστοσελίδα του μουσείου και αν δεν είναι ήδη, να γίνει μέλος του Second Life. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Serpentine ανέθεσε αυτό το πρότζεκτ στην Cao Fei: το Ιντερνετ παίζει όλο και μεγαλύτερο ρόλο στον προγραμματισμό των μουσείων διεθνώς, και όχι μόνο σε λειτουργικό ή πρακτικό επίπεδο. Από την υποστήριξη του Net Art (της διαδικτυακής τέχνης), σε δραστηριότητες (διαδραστικές και μη) που σχεδιάζονται αποκλειστικά για το Ιντερνετ καθώς και online εκθέσεις, οι ιστοσελίδες των πιο γνωστών μουσείων στον κόσμο έχουν να προσφέρουν πολύ υλικό… με ένα απλό κλικ.
Κλικ στο Pompidou κι ας μην είμαστε Παρίσι. Κλικ και στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, κι ας καθόμαστε μπροστά στην οθόνη του δικού μας υπολογιστή, χιλιάδες μίλια μακριά. Γιατί, τα δύο μουσεία, μπορεί να μην έχουν κάποιο portal που να φιλοξενεί διαλεχτά έργα Net Art (όπως το αμερικανικό Whitney, http: //artport. whitney. org/, ή η αγγλική Tate Modern http: //www. tate. org. uk/intermediaart/), αλλά ξέρουν να χτίζουν από την αρχή νέες ιστοσελίδες για κάθε τους νέα έκθεση, όπως την «Elles» που προβάλλει αποκλειστικά τις γυναίκες καλλιτέχνιδες της μόνιμης συλλογής του Pompidou (www. centrepompidou. fr) ή το αφιέρωμα στον Βέλγο James Ensor από το ΜΟΜΑ (www. moma. org).Πολιτισμός σε απόσταση ενός κλικ, και συνεχώς ανανεώσιμος…
Τη δημιουργία ενός συστήματος αξιολόγησης (εσωτερικής και εξωτερικής) στη σχολική διαδικασία και με τη συμμετοχή όλων όσοι εμπλέκονται (διδάσκοντες, μαθητές κ.ά.) συζήτησε χθες το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ), εισηγούμενο μάλιστα την ίδρυση μιας αρμόδιας ανεξάρτητης αρχής.
Με βάση τις (κοινοποιημένες) προτάσεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που μεταξύ άλλων προβλέπουν διαδικασίες αξιολόγησης εκπαιδευτικών και μαθητών, ενδελεχείς, επαναλαμβανόμενες και σε άμεση συνάρτηση με την εξέλιξη των πρώτων και την προαγωγή των δεύτερων (προβλέπονται «φάκελος» μαθητή, τεστ σε περιφερειακό επίπεδο κ.ά.), τα μέλη του ΣΠΔΕ διαπίστωσαν την ανυπαρξία αξιολόγησης του εκπαιδευτικού μας συστήματος και την ανάγκη άμεσης δρομολόγησής της. Ανάγκη που έχει δείξει να συμμερίζεται και το υπουργείο Παιδείας, επαναλαμβάνοντας ανεπίσημα τις προθέσεις για γρήγορη εφαρμογή των προτάσεων που θα δεχτεί. Υπό την προεδρία, πάντα, του καθηγητή Μπαμπινιώτη, χθες στο Συμβούλιο επισημάνθηκε ότι «η αξιολόγηση αποτελεί κεντρικό θέμα, το οποίο συνδέεται άμεσα με όλους τους παράγοντες ποιότητας στην εκπαίδευση. Είναι θεμελιώδης παράμετρος κάθε εκπαιδευτικής στρατηγικής, διέπει ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα και σχετίζεται με τους στόχους και τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής πρακτικής». Στην ίδια συνεδρίαση συζητήθηκαν οι προϋποθέσεις για επιτυχή εισαγωγή της αξιολόγησης στη σχολική διαδικασία με έμφαση στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
Το περιοδικό wired συγκαταλέγει την ασταθή σύνδεση στο διαδίκτυο στις 10 πληγές του Φαραώ.
Αν οι αρχαίοι Αιγαύπτιοι είχαν διαδίκτυο θα υπήρχε η ενδεκάτη πληγή “το ασταθές DSL” κάπου ανάμεσα στα βατράχια και τις ψείρες. (Ψείρες; ακρίδες θυμάμαι, τέλος πάντων – τέλος παρένθεσης)
Στη συνέχεια παραθέτει τη συμπτωματολογία της έλλειψης σύνδεσης στο διαδίκτυο. Κάπου εκεί θα αναγνωρίσετε τον εαυτό σας…
«Φραγκόσυκα, τζιτζίκια, απίστευτο φως. Ένας άνθρωπος περνά με δυο χρυσά πεπόνια κάτω απ’ τις μασχάλες του. Βεβαίωσέ μου, Κύριε, τούτο το καλοκαίρι» (Γ. Ρίτσος).
Η μεγαλύτερη σε διάρκεια έκλειψη Ηλίου του 21ου αιώνα έριξε τη σκιά της στην δυτική Ινδία πριν γίνει ορατή στην Κίνα, σκοτεινιάζοντας προσωρινά περιοχές όπου ζουν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι.
Πανάρχαιες προλήψεις, επιστημονικά πειράματα και μοντέρνες εμπορικές πρακτικές συνδυάστηκαν με μοναδικό τρόπο κατά την έκλειψη, που έγινε ορατή στις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχής του πλανήτη.
Η έκλειψη αυτή ήταν «τερατώδους» μεγέθους, σύμφωνα με τον ειδικό της NASA κ. Φρεντ Έσπενακ και τον μετεωρολόγο κ. Τζέι Άντερσον που σε άρθρο τους στο περιοδικό «Sky & Telescope» σημείωσαν
ότι πρόκειται για ένα από τα πιο μεγάλα σε διάρκεια τέτοια φαινόμενα, και σε ορισμένες περιπτώσεις θα έφθανε τα εξίμιση λεπτά.
Η έκλειψη έγινε ορατή στο Μπανγκλαντές, στο Νεπάλ, το Μπουτάν, την Μιανμάρ και κατόπιν σε πολλές από τις μεγαλύτερες πόλεις της Κίνας, περιλαμβανομένης και της Σαγκάης.
Οι εκλείψεις δίνουν σε επιστήμονες στη γη μια σπάνια ευκαιρία να καταγράψουν δισδιάστατες εικόνες από το «στέμμα» του ηλίου, δηλαδή τις αέριες μάζες γύρω από την φλεγόμενη μάζα του μεγαλύτερου άστρου του γαλαξία.
Το περιοδικό ΤΙΜΕ φιλοξενεί σε πρόσφατο τεύχος του ένα αφιέρωμα για το πρώτο τη τάξει ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο, το Amazon. Η ιστορία του είναι λίγο πολύ γνωστή. Ιδρύθηκε το 1995 από τον πρωτοπόρο Τζεφ Μπέζος (κουβανικής καταγωγής). Από το 1998 άρχισε να πουλάει και πολλά άλλα προϊόντα πέραν των βιβλίων, όπως μουσικά cd και ταινίες. Δραστηριοποιήθηκε ακόμα περισσότερο στον τομέα του ηλεκτρονικού εμπορίου, προσφέροντας δυνατότητες να αγοράσεις τραγούδια και βίντεο. Το 2007 εισήγαγε τις συσκευές ανάγνωσης ηλεκτρονικών βιβλίων μαζί με ένα ψηφιακό «βιβλιοπωλείο» όπου βρίσκεις και «κατεβάζεις» το ανάγνωσμα που ψάχνεις.
Η αυτοκρατορία συνεχίζεται, καθώς το Amazon αγόρασε και μια εταιρεία για audio books. Tώρα λανσάρει μια καινούργια υπηρεσία στην οποία εντοπίζει ενδιαφέροντα βιβλία που δεν κατάφεραν να πουλήσουν στο ευρύ κοινό και τα ανατυπώνει, προσφέροντάς τους μια δεύτερη ευκαιρία στην αγορά.
Οπως εξηγεί το ΤΙΜΕ, το Amazon που έχει ένα τεράστιο μερίδιο στην αγορά που φτάνει το 43%, δεν μπορεί πλέον να θεωρείται βιβλιοπωλείο, διότι έχει διεισδύσει σε όλες τις πτυχές και τις φάσεις παραγωγής της βιομηχανίας των εκδόσεων. Η «κάθετη» ανάπτυξή του στον τομέα αυτόν δημιουργεί σημαντικά προβλήματα, καθώς το Amazon ζητεί και πετυχαίνει πολύ μεγαλύτερες εκπτώσεις από τους εκδότες, σε σχέση με τους μικρότερους παίκτες του χώρου. Επίσης λειτουργεί και το ίδιο σχεδόν ω, ς εκδότης με αποτέλεσμα να είναι ανταγωνιστικό ως προς αυτούς.
Σήμερα το google κυκλοφορεί με το logo του σε έκλειψη.
Μια που σήμερα πολλοί άνθρωποι στράφηκαν προς τον ουρανό και με αφορμή την επέτειο της προσεδάφισης στη Σελήνη το PCW μας θυμίζει ότι:
Η προσεδάφιση στη Σελήνη δεν αποτέλεσε μόνο το μεγαλύτερο βήμα της ανθρωπότητας. Έδωσε, επίσης, το έναυσμα για τη δημιουργία νέων τεχνολογιών που αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας
Πριν από 40 χρόνια ο άνθρωπος έκανε το μεγαλύτερο βήμα, αφήνοντας το αποτύπωμά του στη Σελήνη. Οι τεχνολογίες που χρησιμοποιήθηκαν στην αποστολή ενέπνευσαν μετέπειτα καινοτομίες, οι οποίες έχουν γίνει πλέον κομμάτι της καθημερινής μας ζωής. Παρακάτω σας παραθέτουμε τις 10 σημαντικότερες τεχνολογίες που αποτέλεσαν απόρροια του διαστημικού προγράμματος.
Σύμφωνα με έκθεση της Pew Internet and American Life Project «Το Διαδίκτυο και η ύφεση», το 52% των ενήλικων Αμερικανών έχουν υποστεί μεγάλες οικονομικές απώλειες κατά τη διάρκεια της ύφεσης, ενώ το 35% εξ αυτών είδαν τις επενδύσεις τους να περιορίζονται στη μισή τους αξία.
Η έρευνα επισημαίνει ότι το 69% των ενήλικων Αμερικανών έχουν στραφεί στο Διαδίκτυο για να βρουν βοήθεια με τα προσωπικά οικονομικά τους προβλήματα και να συλλέξουν πληροφορίες για την ύφεση. «Οι χρήστες του Διαδικτύου είναι σε διπλή εκστρατεία σε αυτή την ύφεση», σημειώνει ο Λι Ρέινι, ένας από τους συγγραφείς της έρευνας και διευθυντής της Pew Internet and American Life Project, που εδρεύει στην Ουάσιγκτον.
«Αναζητούν πρακτικές συμβουλές για το πώς να επιβιώσουν», σημειώνει ο κ. Ρέινι και συμπληρώνει: «Καταφεύγουν στο Διαδίκτυο ώστε να κατανοήσουν τι πήγε λάθος και ποιες πολιτικές θα διορθώσουν την οικονομία. Σε πολλές περιπτώσεις, το Διαδίκτυο είναι και ο δρόμος για την ανταλλαγή ιδεών και οργισμένων εκφράσεων για τις δύσκολες αυτές στιγμές και παράλληλα μία πηγή σχολίων από ειδικούς.
Μεταξύ των αποκαλούμενων «διαδικτυακών οικονομικών χρηστών», το 67% χρησιμοποιούν το Ίντερνετ για να βρουν τη χαμηλότερη τιμή ενός προϊόντος που τους ενδιαφέρει. Το 52% χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο ώστε να κατανοήσει τα οικονομικά προβλήματα, ενώ το 41% αναζητά πληροφορίες για νέες θέσεις εργασίας.
Διαβάζω για τα επιτεύγματα που σημειώθηκαν στην εκπαίδευση στην Ευρωπαϊκή Ενωση στην Καθημερινή και μελαγχολώ.
…Πολλές ευρωπαϊκές χώρες αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνδέουν την επένδυση στο εκπαιδευτικό σύστημα με την ανάκαμψη από την χρηματοπιστωτική κρίση.
Δεν το κάνουμε. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, άρα θα την ξεπεράσουμε κι αυτή την κρίση.
Μια άλλη τάση που εδραιώνεται στην Ευρώπη είναι η αυτονομία των σχολείων από την κεντρική εξουσία. Οι διδάσκοντες μπορεί να μην ορίζουν τη διδακτέα ύλη, ωστόσο έχουν σημαντικό λόγο στην καθημερινή πρακτική, επιλέγοντας τη διδακτική μέθοδο και τα εγχειρίδια.
Δεν το έχουμε… έχουμε το μοναδικό εγχειρίδιο που ανανεώνεται ανά εικοσαετία και μόνο επειδή μας επιδοτούν για να το κάνουμε.
Η χρηματοδότηση του εκπαιδευτικού συστήματος και η μείωση του αριθμού μαθητών και διδασκόντων, εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού, είναι από τις σημαντικότερες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια.
Μας βλέπω να διδάσκουμε υποστηριζόμενοι από το πι.
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι δαπάνες ανά μαθητή, από τις οποίες το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά τη μισθοδοσία των διδασκόντων (71%). Τα λιγότερα χρήματα, κάτω από τέσσερις χιλιάδες ευρώ (σε τιμές αγοραστικής δύναμης) διαθέτουν οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Μόλις λίγο περισσότερο διαθέτει η χώρα μας δηλαδή 4.600 ευρώ ανά άτομο. Ακολουθεί μια δεύτερη ομάδα χωρών (Βέλγιο, Ισπανία, Κύπρος, Ολλανδία, Σουηδία και σε μικρότερο βαθμό Γαλλία και Ιταλία) που επενδύουν 7-8 χιλιάδες ευρώ ανά μαθητή το χρόνο. Στην κορυφή της σχετικής κατάταξης βρίσκονται η Δανία και το Λουξεμβούργο (και εκτός Ε.Ε.) η Νορβηγία και η Ισλανδία.
4.600 χρεώνει το κράτος. Πόσα όμως χρεώνεται κάθε γονιός προκειμένου να ολοκληρώσει το παιδί του τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;
Αν μιλάμε για πρωτότυπες επιχειρήσεις… Η εταιρεία AfterLife telegrams αναλαμβάνει να μεταβιβάσει ένα μήνυμα που θέλετε να πείτε σε κάποιον που έχει ήδη πεθάνει !!!. Πώς το κάνουν? Με μόνο 5 δολλάρια την λέξη ( 5 λέξεις το λιγότερο ), βάζουν εθελοντές που πρόκειται λίαν συντόμως να αφήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο, να αποστηθίσουν το κείμενο σας και να το μεταβιβάσουν στο άτομο που επιθυμείτε αφού βέβαια μας αφήσουν χρόνους.
Εχετε απωθημένα με αυτούς που πήραν μετεγγραφή; Με 25 δολάρια βγάζετε το άχτι σας…
Μόλις 360 δευτερόλεπτα. Τόσο χρειάστηκε ο 32χρονος Αμερικανός Τζάντσον Λάιπλι για να μεταμορφωθεί σε Έλβις Πρίσλεϊ, να δώσει τον ρυθμό με τουίστ, να περπατήσει παρέα με τους Βee Gees, να κλωτσήσει τον αέρα α λα κουνγκ φου, να «περπατήσει σαν Αιγύπτιος», να κάνει κύμα με μπρεϊκντάνς, να γίνει ζόμπι στο «Τhriller» του Μάικλ Τζάκσον, να μιμηθεί από τον Τζον Τραβόλτα και τον ΜC Ηammer έως τον Vanilla Ιce και τον Εminem, να θυμηθεί τους Village Ρeople, τους ΑC/DC και τα boy bands των ΄90s, να χορέψει από καουμπόικα μέχρι «παπάκια» και «μακαρένα» και να αναπαραστήσει δεκάδες χορευτικά στυλ από τα ΄50s έως σήμερα.
Ο Λάιπλι είναι ο απόλυτος σούπερ σταρ του ΥouΤube. Το βιντεάκι της «Εξέλιξης του χορού» που ανέβασε το 2006 στο Ίντερνετ είναι ακόμη πρώτο σε δημοτικότητα και προκαλεί απίστευτα γέλια στους χρήστες. Πριν από λίγες ημέρες ξεπέρασε κάθε προηγούμενο: παίχτηκε περισσότερες από 122,5 εκατομμύρια φορές. Είναι πρώτο στη λίστα με τα πιο αγαπημένα βίντεο και τρίτο στη λίστα με τα πιο πολυσυζητημένα, με περισσότερα από 370.000 σχόλια.
Οι φανατικοί αναγνώστες του Νταν Μπράουν περίμεναν έξι ολόκληρα χρόνια για το «Χαμένο Σύμβολο», τη συνέχεια του «Ο Κώδικας του Ντα Βίντσι», το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 15 Σεπτεμβρίου. Μήπως όσοι θέλουν το ίδιο βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή χρειαστεί να περιμένουν λίγο περισσότερο; Είναι μια ερώτηση που απασχολεί τους εκδότες του Νταν Μπράουν, τον εκδοτικό όμιλο Knopf Doubleday. H Σούζαν Χερτζ, εκπρόσωπος του Knopf Doubleday, δήλωσε ότι ο εκδοτικός οίκος δεν έχει ακόμα αποφασίσει πότε θα θέσει σε κυκλοφορία την ηλεκτρονική εκδοχή του μυθιστορήματος.
Αλλοι εκδότες προβληματίζονται πάνω στις οριστικές ημερομηνίες κυκλοφορίας των τίτλων του φθινοπώρου. Η Twelve, θυγατρική του Grand Central Publishing, δηλώνει ότι δεν έχει ακόμα δώσει οριστική ημερομηνία για την ηλεκτρονική έκδοση του «True Compass», των απομνημονευμάτων του γερουσιαστή Εντουαρντ Μ. Κένεντι, που αναμένεται να κυκλοφορήσουν στις 6 Οκτωβρίου.
Αυτό είναι το φλέγον ζήτημα που απασχολεί τους κύκλους του βιβλίου αυτή τη στιγμή, ο σωστός χρόνος κυκλοφορίας, η τιμολόγηση και ο τελικός αντίκτυπος που θα έχουν τα ηλεκτρονικά βιβλία στην οικονομική κατάσταση των εκδοτών. Οι τελευταίοι προβληματίζονται πάνω στην οριστική ανακοίνωση της κυκλοφορίας των ηλεκτρονικών βιβλίων εν μέρει διότι προσπαθούν να καταλάβουν πώς οι ψηφιακές εκδόσεις θα επηρεάσουν τη ζήτηση των τυπωμένων βιβλίων, ιδίως των πρώτων εκδόσεων με σκληρό εξώφυλλο. Ενα σκληρόδετο βιβλίο συνήθως πωλείται κάπου ανάμεσα στα 25 και τα 35 δολάρια, τη στιγμή που η πιο συνηθισμένη τιμή για ένα ηλεκτρονικό βιβλίο έχει ήδη πέσει στα 9,99 δολάρια.
Η Amazon.com, η οποία πουλάει ηλεκτρονικές εκδόσεις για τη συσκευή της Kindle, έχει σταθεροποιήσει στην τιμή των 9,99 δολαρίων τα περισσότερα μπεστ σέλερ, τιμή η οποία οι εκδότες πιστεύουν ότι θα ελαχιστοποιήσει τα περιθώρια κέρδους με τον καιρό.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Το iΡhone έχει εφαρμογές σχεδόν για τα πάντα, από παιχνίδια έως την εικονική απόλαυση μιας μπίρας. Πώς θα μπορούσε να λείπει μια εφαρμογή που βοηθάει τους κατόχους της συσκευής να παραμείνουν αγνοί μέχρι να δώσουν όρκους αιώνιας πίστης στην εκκλησία ή το δημαρχείο; Αν πάλι σε κάποιους αυτά φαίνονται κάπως ανούσια, ας προτιμήσουν τις εφαρμογές που πραγματικά βοηθούν να οργανώσουμε τη ζωή μας και να την κάνουμε πιο εύκολη.
Άρθρα (RSS)