Πριν από ένα χρόνο, η Κινέζα καλλιτέχνις Cao Fei λάνσαρε την ιδέα του RNB City, μιας πειραματικής καλλιτεχνικής κοινότητας μέσα στην εικονική πραγματικότητα του Second Life. Η ιδέα προήλθε από τη Serpentine Gallery του Λονδίνου, η οποία ζήτησε από την 30χρονη Cao Fei να δημιουργήσει τις συνθήκες, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει αυτός ο εικονικός κόσμος. Σκοπός ήταν στο χώρο αυτόν και για τα επόμενα δύο χρόνια, ιδρύματα και συλλέκτες να μπορούν να φιλοξενήσουν εκθέσεις και άλλες καλλιτεχνικές δραστηριότητες, ανοιχτές σε όλα τα μέλη του Second Life. Η συγκεκριμένη καλλιτέχνις ήταν η πλέον κατάλληλη υποψήφια για να αναλάβει το πρότζεκτ, αφού το 2007, και για έναν χρόνο, εξερευνούσε τις δυνατότητες του Second Life, «γυρίζοντας» μια σειρά από ταινίες με τις περιπέτειες του άβατάρ της, China Tracy – οι ταινίες παρουσιάστηκαν στο κινεζικό περίπτερο στην Μπιενάλε της Βενετίας της ίδιας χρονιάς. Από τη μεριά της, η Serpentine έχει αφιερώσει έναν ειδικό χώρο, όπου οι επισκέπτες του μουσείου έχουν πρόσβαση στο Ιντερνετ, εξερευνώντας το εικονικό περιβάλλον που έστησε η Cao Fei.Αλλά ο καθένας μπορεί να επισκεφθεί το RNB City, αρκεί να μπει στην ιστοσελίδα του μουσείου και αν δεν είναι ήδη, να γίνει μέλος του Second Life. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Serpentine ανέθεσε αυτό το πρότζεκτ στην Cao Fei: το Ιντερνετ παίζει όλο και μεγαλύτερο ρόλο στον προγραμματισμό των μουσείων διεθνώς, και όχι μόνο σε λειτουργικό ή πρακτικό επίπεδο. Από την υποστήριξη του Net Art (της διαδικτυακής τέχνης), σε δραστηριότητες (διαδραστικές και μη) που σχεδιάζονται αποκλειστικά για το Ιντερνετ καθώς και online εκθέσεις, οι ιστοσελίδες των πιο γνωστών μουσείων στον κόσμο έχουν να προσφέρουν πολύ υλικό… με ένα απλό κλικ.
Κλικ στο Pompidou κι ας μην είμαστε Παρίσι. Κλικ και στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, κι ας καθόμαστε μπροστά στην οθόνη του δικού μας υπολογιστή, χιλιάδες μίλια μακριά. Γιατί, τα δύο μουσεία, μπορεί να μην έχουν κάποιο portal που να φιλοξενεί διαλεχτά έργα Net Art (όπως το αμερικανικό Whitney, http: //artport. whitney. org/, ή η αγγλική Tate Modern http: //www. tate. org. uk/intermediaart/), αλλά ξέρουν να χτίζουν από την αρχή νέες ιστοσελίδες για κάθε τους νέα έκθεση, όπως την «Elles» που προβάλλει αποκλειστικά τις γυναίκες καλλιτέχνιδες της μόνιμης συλλογής του Pompidou (www. centrepompidou. fr) ή το αφιέρωμα στον Βέλγο James Ensor από το ΜΟΜΑ (www. moma. org).Πολιτισμός σε απόσταση ενός κλικ, και συνεχώς ανανεώσιμος…
Άρθρα (RSS)