Terra Computerata

Γελοιογραφία του Γιάννη Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία.

Η ευτυχία είναι σαν το ποδήλατο. Το μαθαίνεις και δεν το ξεχνάς ποτέ. Οσο δε πιο πολύ προπονείσαι τόσο βελτιώνεσαι. Μπορείτε να το πιστέψετε; Κι όμως κάποιοι ισχυρίζονται πως η ευτυχία μαθαίνεται και όσοι αποφάσισαν να την κατακτήσουν φαίνεται πως τα καταφέρνουν.Ο Λόρενς Σόρτερ μάλιστα ασχολείται με την ευτυχία επαγγελματικά. Διδάσκει σε μικρά γκρουπ πώς να γίνουν ευτυχισμένοι και το βιβλίο του «Το μυστικό της αισιοδοξίας» γνωρίζει μεγάλη επιτυχία.

Ποιο είναι το μυστικό της ευτυχίας; Ποιο το μυστικό των ευτυχισμένων ανθρώπων; Τι πρέπει να κάνουμε για να αδράξουμε την ευτυχία μας και να τη γευτούμε; Μαθαίνεται η ευτυχία; Γεννιόμαστε ευτυχισμένοι; Υπάρχουν συνταγές για να βρει κανείς την ευτυχία και συνταγές για να τη διατηρήσει; Ολως παραδόξως, απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δίνουν το τελευταίο διάστημα οι οικονομικές επιστήμες. Οντως, υπάρχει μια σχολή σκέψης που εξαπλώνεται σταδιακά: είναι «η οικονομία της ευτυχίας», η οποία δηλώνει την παρουσία της σε διεθνή φόρα.

Ενενήντα χιλιάδες άνθρωποι από 46 χώρες απάντησαν σε ερωτηματολόγια, διαδικασία που ανανεώνεται ανά τετραετία, εδώ και τριάντα χρόνια, στο πλαίσιο του World Values Survey, μια παγκόσμια μελέτη για τις αξίες. Τι μαθαίνουμε από τα αποτελέσματά της; Πρώτον να απαλείφουμε από τη ζωή μας ό,τι δεν μας κάνει ευτυχισμένους. Αυτοί οι οικονομολόγοι εκτιμούν πως ένα ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ εξασφαλίζει όλες τις απαραίτητες ανάγκες μας και δεν χρησιμεύει σε τίποτε να κερδίζουμε παραπάνω. Πράγματι αν συνηθίσουμε σε ένα υψηλότερο εισόδημα, καταναλώνουμε περισσότερο και επιθυμούμε και άλλα. Δεύτερον, η ευφυΐα δεν επηρεάζει καθόλου την ευτυχία. Το μορφωτικό επίπεδο την επηρεάζει ελαφρά , ενώ άντρες και γυναίκες είναι ίσοι απέναντι στην κατάκτηση της ευτυχίας.

Αντίθετα, ο γάμος ή μια σταθερή μακροχρόνια σχέση, η καλή υγεία, μια καλή εργασία, η πίστη σε κάποια θρησκεία, η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της χώρας, η ολιγόωρη παρακολούθηση τηλεόρασης και η παρουσία δίπλα μας καλών και στενών φίλων είναι οι παράγοντες που μας βοηθούν να προσεγγίσουμε την ευτυχία. Και ακόμη η οικονομία της ευτυχίας είναι αντίθετη στη γεωγραφική κινητικότητα των ανθρώπων, καθώς τους αποξενώνει από τους φίλους τους. Επίσης, προτιμά τον πληθωρισμό από την ανεργία και είναι αντίθετη στην ελαστικοποίηση της εργασίας.

Ελευθεροτυπία

Η μαύρη διαφήμιση πλέον έχει γίνει… πράσινη, με την πλειοψηφία των εταιρειών να ισχυρίζονται ότι ακολουθούν φιλικές για το περιβάλλον ενώ η αγορά έχει κατακλυστεί από προϊόντα που χαρακτηρίζονται “πράσινα”.

Με τον όρο greenwash ορίζεται η παραπλάνηση των καταναλωτών από εταιρείες, σχετικά με τις περιβαλλοντικές πρακτικές που ισχυρίζονται ότι εφαρμόζουν ή σχετικά με τις οικολογικές ιδιότητες των προϊόντων που παράγουν, προκειμένου να αυξηθούν οι πωλήσεις.

Πολλές εταιρείες επιχειρούν να εμφανίσουν ένα προφίλ περιβαλλοντικής υπευθυνότητας, ενώ στην πραγματικότητα παραπλανούν συστηματικά τους καταναλωτές σχετικά με τις περιβαλλοντικές πρακτικές τους ή τα περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα των προϊόντων τους.

Έρευνα αμερικανικής εταιρείας, τον περασμένο χρόνο έφερε στην δημοσιότητα εντυπωσιακά στοιχεία: από 1.018 προϊόντα που προέβαλαν φιλοπεριβαλλοντικούς ισχυρισμούς, μόνο σε μία περίπτωση είχαν βάση αυτοί οι ισχυρισμοί.

Από τα αποτελέσματα της έρευνας, προκύπτουν τα εξής στοιχεία σχετικά με τις συνηθέστερες τακτικές των εταιρειών, οι οποίες ονομάζονται αλλιώς και «έξι αμαρτίες του Greenwashing»:

1. Προβολή ενός και μόνο οικολογικού χαρακτηριστικού του προϊόντος ενώ αποκρύπτονται όλα τα υπόλοιπα. Παράδειγμα: Εκτυπωτής που αφενός εξοικονομεί ενέργεια, αφετέρου όμως δεν δέχεται ανακυκλώσιμο χαρτί.
2. Απουσία αποδείξεων των ισχυρισμών. Παράδειγμα: Καλλυντικά ισχυρίζονται ότι δεν έχουν γίνει δοκιμές τους σε ζώα, όμως δεν υπάρχει καμία πιστοποίηση γι’ αυτό.
3. Αόριστες αναφορές. Πολλά προϊόντα στα ράφια των σούπερ – μάρκετ ισχυρίζονται πως «δεν περιέχουν χημικά», είναι «μη τοξικά», «απόλυτα φυσικά» ή «οικολογικά», χωρίς να δίνουν καμία άλλη πληροφορία πέρα από αυτό.
4. Προβολή αληθών μα αυτονόητων χαρακτηριστικών. Συχνά επισημαίνεται σε προϊόντα ότι «δεν περιέχουν χλωροφθοράνθρακες» – ουσίες που είναι ούτως ή άλλως απαγορευμένες εδώ και χρόνια.
5. Η προβολή ως φιλικών προς το περιβάλλον προϊόντων τα οποία εξ ορισμού είναι βλαβερά. Παράδειγμα: τα βιολογικά τσιγάρα.
6. Οι απόλυτα ψευδείς ισχυρισμοί. Παράδειγμα: Σαμπουάν που αναφέρουν ότι είναι «πιστοποιημένα βιολογικά», αλλά ο οργανισμός πιστοποίησης αγνοεί παντελώς τα εν λόγω προϊόντα.

via TVXS

Διαβάστε και το σχετικό άρθρο