Terra Computerata

Η Έλενα Ακρίτα προβληματίζεται από τη στήλη της στα Νέα:

Επικίνδυνα χρόνια κληροδοτούμε στα παιδιά μας. Σε επικίνδυνα χρόνια μεγαλώνουν, σε επικίνδυνα νερά κολυμπάνε. Ο βυθός πιο ορατός απ΄ την επιφάνεια του νερού. Του μολυσμένου νερού, της μολυσμένης ατμόσφαιρας, της μολυσμένης τροφής. Και πάνω απ΄ όλα της μολυσμένης κοινωνίας.

Βία, πόνος, φτώχεια, ανεργία, κτηνωδία, σκληρότητα, βαναυσότητα, χυδαιότητα, διαστροφή χωρίς επιστροφή. Μέσα σε αυτό το εξαίσιο περιβάλλον προσπαθείς να δώσεις πέντε βασικές αρχές στο παιδί σου. Αρχές που η μετέπειτα ζωή του θα τις μετατρέψει βίαια σε λερωμένο σφουγγαρόπανο.

Τι θα κάνεις; Τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις; Να το διδάξεις να πατάει επί πτωμάτων για να μπορέσει να επιβιώσει; Να το διδάξεις να πηγαίνει με τον σταυρό στο χέρι, ξέροντας ότι θα το λειώσουν σαν μυρμηγκάκι; Να ζει με το κεφάλι ψηλά και το μάγουλό του να γίνεται στόχος στα χαστούκια της ζωής; Να ζει με το κεφάλι χαμηλά για να λουφάρει, μπας και γλιτώσει; Να υψώνει ανάστημα; Ή να το αυξομειώνει μπαίνοντας στο μαρτύριο του κάθε Προκρούστη εργοδότη;

Από μυξιάρικα θα κάθονται πλέον στα θρανία, έστω για να παίξουν με πλαστελίνες. Το Συμβούλιο του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία προτείνει εκ νέου την επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, τεντώνοντας το χρονικό διάστημα προς τα κάτω. Τα ελληνόπουλα παρακολουθούν δύο τάξεις επιπλέον, ντε και καλά, από τεσσάρων ετών. Σύμφωνα με την πρόταση, το Προνήπιο γίνεται υποχρεωτικό, κάτι που ισχύει μόνο στο Λουξεμβούργο. Εντός των ευρωπαϊκών συνόρων τα περισσότερα παιδιά μπαίνουν σε πρόγραμμα από τα έξι, ενίοτε από τα επτά. Βέβαια, όσο περισσότερες ιδέες υπάρχουν επί του θέματος, τόσο διευρύνεται η σύγχυση που προκλήθηκε με την ψήφιση του τελευταίου νόμου για την προσχολική εκπαίδευση, όπου μπερδεύονται τα καθήκοντα των βρεφονηπιακών σταθμών, ο ρόλος των νηπιαγωγών, οι αρμοδιότητες του υπουργείου Παιδείας με αυτές του υπουργείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Πέρα και έξω από τη σύγχυση και τις ιδέες, υπάρχει η πραγματικότητα. Τα δημόσια νηπιαγωγεία δεν επαρκούν για όλα τα παιδιά οπότε είναι λιγουλάκι δύσκολο να υλοποιηθεί άμεσα η πρόταση του Συμβουλίου Διαλόγου.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου της Λώρης Κέζα στο Βήμα

Ως κόρην οφθαλμού πασχίζουν να προφυλάξουν, σύμφωνα με τους New York Times, την τελευταία κολόνα της βιομηχανίας του Τύπου, την καλωδιακή τηλεόραση, οι μεγιστάνες του χώρου στις ΗΠΑ. Το Ιντερνετ απορροφά πελάτες με ραγδαίους ρυθμούς, σαν πελώριο ρήγμα στον πάτο ζείδωρης λίμνης, αποστραγγίζοντας τη μουσική, τηλεοπτική και έντυπη βιομηχανία ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού. Ο αριθμός όσων προτίθενται να πληρώσουν αντίτιμο ή συνδρομή για την απόκτηση κειμένων ή προγραμμάτων σε παραδοσιακή ή νόμιμη μορφή, συνεχώς συρρικνώνεται. Οι επικεφαλής γιγαντόσωμων συγκροτημάτων της βιομηχανίας των ΜΜΕ όπως οι Time Warner, Viacom και NBC Universal αναζητούν μετά τις εφημερίδες την απάντηση σε ένα πρόβλημα, η οποία διαρκώς τους διαφεύγει.

Ενδεικτική των ηθών μιας ταχύτατα μεταβατικής εποχής αποτελεί η πολύ πρόσφατη ανέλιξη της Ρεμπέκα Γουέιντ από εκδότρια της εμβληματικότερης, ίσως, στο επίπεδο των ταμπλόιντ, εφημερίδας The Sun στον πολυτίμητο θώκο της διευθύντριας όλων των βρετανικών εφημερίδων του Ρούπερτ Μέρντοχ: The Sun, The News of the World, οι πολυθρύλητοι The Times και The Sunday Times, η Freepress εφημερίδα του Λονδίνου thelondonpaper. Η πεζή πραγματικότητα του «πεζοδρομίου» της έντυπης δημοσιογραφίας επιστρατεύεται ως ύστατη λύση για την αναζωογόνηση της έγκριτης δημοσιογραφίας των ιστορικά αρχοντικών ανωγείων. Τέτοιες όμως δοκιμασμένες πολύβουες βουτιές δύσκολα συγκινούν το βαριεστημένο τηλεοπτικό-αναγνωστικό κοινό που σουλατσάρει ικανοποιώντας κάθε του επιθυμία στο Διαδίκτυο.

Στην Ελλάδα τα συνδρομητικά, καλωδιακού τύπου κανάλια διανύουν ακόμη περίοδο άνθησης. Στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη έχει ήδη ξεκινήσει η συζήτηση για τη χρέωση όλων των κειμένων και προγραμμάτων που διατίθενται στο Διαδίκτυο. Η αδυναμία συμφωνίας επί του θέματος απειλεί να κλονίσει επικίνδυνα όλο το οικοδόμημα των παραδοσιακών ΜΜΕ απειλώντας το με κατάρρευση. Οι σεισμικές όμως δονήσεις γίνονται αισθητές…

Καθημερινή