Μπορεί να μετρά λίγους μόνους ζωής, αλλά έχει γίνει ιδιαίτερα αγαπητό από το γυναικείο και όχι μόνο, κοινό. Ο λόγος για το Girl Geek Dinners, ή αλλιώς GGD, που την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου θα διοργανωθεί για τέταρτη φορά στην Αθήνα.Το 4ο Girl Geek Dinners υποδέχεται τη Μαριάντζελα Λέστου η οποία θα μας μιλήσει για το πώς χρησιμοποιώντας τις νέες τεχνολογίες, μετέτρεψε τις νεανικές της φιλοδοξίες και προβληματισμούς στο look4studies.com, ένα site, που έγινε πολύ γρήγορα σημείο αναφοράς για όλους τους νέους ανθρώπους, που αναζητούν πληροφορίες για τις σπουδές τους.
Εκτός όμως από ομιλίες, το GGD περιλαμβάνει κλήρωση δώρων, “networking”, φαγητό και ποτό.
Οι συμμετέχοντες είναι κατά βάση γυναίκες αλλά και άντρες, που καλό θα είναι να συνοδεύονται από κάποια γυναίκα γιατί στόχος του GGD είναι το networking γυναικών, η ενημέρωσή τους για τις νέες τεχνολογίες, τις καινοτομίες, το Internet και η διάδοση νέων, φρέσκων ιδεών.
Με την ελπίδα να δώσει στην μηχανή αναζήτησής της μια πιο προσωπική χροιά, η εταιρεία επιτρέπει στους χρήστες να ανακατατάσσει τα αποτελέσματα ώστε οι αγαπημένες ιστοσελίδες του κάθε χρήστη να εμφανίζονται στην κορυφή ενώ οι μη επιθυμητοί προορισμοί απορρίπτονται για τις επόμενες φορές που γίνεται η ίδια αναζήτηση.
Αφού έχεις κάνει καταχώρηση εγγραφής στην Google, όταν κάνει μια αναζήτηση θα λάβεις τα αποτελέσματα με μια σειρά από πλήκτρα κάτω από τους συνδέσμους. Επιλέγοντας το βέλος που δείχνει προς τα πάνω, μεταφέρεις ένα αποτέλεσμα ψηλότερα στην σελίδα αποτελεσμάτων. Πατώντας πάνω στο «X», θα διαγράψεις τον σύνδεσμο ώστε την επόμενη φορά να μην εμφανιστεί στην ίδια αναζήτηση.
Οι χρήστες επίσης θα έχουν την δυνατότητα να ανοίξουν ένα παράθυρο για να παραθέτουν σημειώσεις για διάφορα sites και οι οποίες θα μπορούν να αναγνωστούν κάποια άλλη φορά. Τα σχόλια επίσης θα μοιράζονται με άλλους που έχουν εγγραφεί και επιλέγουν το σύνδεσμο : «Δες όλες τις σημειώσεις για το συγκεκριμένο SearchWiki».
Τα ΝΕΑ δημοσίευσαν ένα δεκάλογο για τις αγορές μέσω e-shopping. Μια που έρχονται γιορτές αρκετοί bloggers μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους για τις αγορές μέσω διαδικτύου.
Αν αγοράσετε κάτι εκτός Ε.Ε. να έχετε υπόψη σας ότι θα μπλέξετε με εκτελωνισμούς. Έχετε δηλαδή καλές πιθανότητες να έχουν εγκαταλείψει τη γη οι καλικάντζαροι και δώρο να μην έχετε πιάσει στα χέρια σας. Το όριο για να περάσει κάτι “ελεύθερα” απ’ το τελωνείο είναι 30?.
Προτιμήστε υπηρεσίες ταχυδρομείου [ USPS for US ] και όχι κούριερ καθώς εκεί και να μπουν δασμοί στο δέμα σας, θα γίνουν μέσω της υπηρεσίας των ΕΛΤΑ που δασμολογούν σωστά και δεν θα κληθείτε στο τελωνείο να χάσετε τη μέρα σας με την πάντα επινοητική ελληνική γραφειοκρατία.
Σίγουρα θα έχετε πετύχει στην τηλεόραση μία ολιγόλεπτη περιήγηση με κάμερες από όλα τα μέρη του κόσμου. Αυτό το διάλειμμα από τον καταιγισμό των κακών ειδήσεων το βρίσκω πολύ χαλαρωτικό. Για αυτό και ενθουσιάστηκα όταν είδα ότι υπάρχει αντίστοιχη εφαρμογή στο ipod για να συνδέεσαι με webcams. Για τους πολίτες του διαδικτύου τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Μία επίσκεψη στο www.earthcam.com θα σας χαρίσει στιγμές χαλάρωσης. Δείτε το τοπ-10. Οι σκύλοι έχουν πάρει κεφάλι…
Είχαν ακουστεί πολλά και ενδιαφέροντα για να ξεχαστούν. Οι πολύπλευρες πτυχές της ποιητικής του Γιάννη Ρίτσου αλλά και η θέαση του κόσμου, σύγχρονου και αρχαίου, μέσα από το έργο του, που είχαν αναδειχτεί στο συνέδριο που είχε οργανώσει το Μουσείο Μπενάκη τον Σεπτέμβριο του 2005 με θέμα “Ο ποιητής και ο πολίτης Γιάννης Ρίτσος”, θα ήταν πραγματικά κρίμα να αποκλειστούν όχι μόνο από τον μελετητή αλλά από τον έμπειρο αναγνώστη του.
Η έκδοση των Πρακτικών του Συνεδρίου αυτού (Κέδρος) σε έναν καλαίσθητο τόμο, την επιμέλεια του οποίου υπογράφουν η Αικατερίνη Μακρυνικόλα και ο Στρατής Μπουρνάζος, έρχεται να προστεθεί στα αποτυπώματα της πρόσληψης του έργου του υπό το φως των νέων προβληματισμών έτσι όπως κατατέθηκαν στο συνέδριο από τους Έλληνες και ξένους μελετητές του έργου του ποιητή.
Γιατί η «Σκόνη του χρόνου» δεν αποτινάσσεται καθόλου εύκολα, με ένα απλό τίναγμα του κεφαλιού. Επικάθηται, διαποτίζει με τη μελαγχολία που τη διακατέχει και το διαρκές αίσθημα αποχαιρετισμού που αποπνέει. Ενα νεύμα, ένα χέρι υψωμένο που γνέφει, για να καλωσορίσει ή να αποχαιρετίσει, θα μπορούσε να είναι το σήμα κατατεθέν της ταινίας. Πώς λέει ο αφηγητής στην αρχή; «Οσο ζούμε τίποτα ποτέ δεν τελειώνει?».
O Θόδωρος Αγγελόπουλος με αφορμή την προβολή της ταινίας του “Η Σκόνη του χρόνου” στο 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, μίλησε στη συνέντευξη τύπου για την Ιστορία. Πώς όλα συσσωρεύονται και «γίνονται μια ανάγνωση του σήμερα», πώς «την εποχή της πολιτικοποίησης που θεωρούσαμε τους εαυτούς μας πολιορκητές του ουρανού δεν βλέπαμε πόσο η ατομική ιστορία, η σχέση του καθένα μας μαζί της, επηρεάζει εμάς και τον κόσμο». «Είμαστε υποκείμενα ή αντικείμενα της Ιστορίας;» αναρωτήθηκε, για να απαντήσει σχεδόν αμέσως: «Υστερα από τόσα χρόνια και απογοητεύσεις, δεν ξέρω αν είμαστε υποκείμενα ή αντικείμενα».
Ακόμα και αν το σπίτι σας δεν βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα, κι εσείς αναζητάτε την έμπνευση στους ήχους της, το διαδίκτυο πάλι σας φροντίζει. Στη διεύθυνση www.iserenity.com μπορείτε να επιλέξετε τον ήχο που θα σας συντροφεύει ενώ π.χ. ετοιμάζετε το διαγώνισμά σας. Υπάρχει ήχος καταρράκτη αλλά θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας τις παρενέργειες. Ηχοι του ωκεανού, της βροχής. Ηχοι της βιβλιοθήκης, ιδανικοί για τη συγκέντρωση. Διαλέξτε κάτι ήρεμο, θα το χρειαστείτε στη διαδικασία της διόρθωσης.
Πόσες φορές δεν έχετε ευχηθεί να μπορούσατε να επανεκκινήσετε τον εγκέφαλό σας; Το διαδίκτυο έχει τη λύση και σε αυτό! Μία επίσκεψη στο δικτυακό τόπο napsounds υπόσχεται να αναζωογονήσει τα καταπονημένα εγκεφαλικά σας κύτταρα με τους κατάλληλους ήχους. Ακούγεται στην αρχή μία βαθιά ανδρική φωνή η οποία σας οδηγεί στη χαλάρωση και στο τέλος αναλαμβάνει να σας επαναφέρει. Μία δοκιμή θα σας αποκαλύψει τα μυστικά του power-napping.
Στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, η τοπική αυτοδιοίκηση ανέλαβε την πρωτοβουλία ενός διαγωνισμού δημιουργίας εφαρμογών mashup, με τίτλο ?Εφαρμογές για δημοκρατία?. Στόχος ήταν η επαναχρησιμοποίηση του δημοσίου καταλόγου δεδομένων της πολιτείας με σκοπό την δημιουργία εφαρμογών που θα προσφέρουν αυτά τα δεδομένα στους πολίτες με μεγάλη ευχρηστία και προσβασιμότητα.
Το χρυσό βραβείο στην κατηγορία κυβερνητικών υπηρεσιών κέρδισε η εφαρμογή D.C. Historic Tours, η οποία χρησιμοποιεί Google Maps με Flickr feeds και άρθρα Wikipedia. Η εφαρμογή σας επιτρέπει να δημιουργήσετε ένα προσωπικό χάρτη περιήγησης αντλώντας στοιχεία από τη συλλογή φωτογραφιών του Flickr και άρθρων της Wikipedia.
Βραβείο πήρε και η εφαρμογή www.iLive.at. Μία παρόμοια ιδέα είχα πριν χρόνια κι εξακολουθώ να πιστεύω ότι θα είχε προστιθέμενη αξία αλλά τα δημόσια δεδομένα είναι καταχωνιασμένα σε χρονοντούλαπα στη χώρα μας. Θα ήθελα να υπήρχε μια διεύθυνση όπου να μπορείς να πληροφορηθείς για τις αποστάσεις προς το κοντινότερο εμπορικό κέντρο και ταχυδρομείο, την τοποθεσία των δημόσιων υπηρεσιών ανάγκης (αστυνομία, πυροσβεστική, νοσοκομεία), και υπηρεσιών αναψυχής (γυμναστήρια, κολυμβητήρια κ.α.), των σταθμών ταξί, τα δρομολόγια αστικών συγκοινωνιών. Ίσως να ζήσουμε να το δούμε κάποτε να υλοποιείται…
O Λεωνίδας Ηρακλειώτης διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο κι επιμένει να βαστάει Θερμοπύλες. Διαβάστε το άρθρο του “Η γνωσιολογία του θράσους” όπου αναλύει γιατί πιστεύει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών δεν είναι γνωσιολογικό όπως υποστηρίζει ο υπουργός ΥΠΕΠΘ.
Οι διευθυντές των σχολείων κάλεσαν τους μαθητές που είχαν απαλλαχτεί κατόπιν αιτήσεων των κηδεμόνων τους να ξαναμπούν στην τάξη και να παρακολουθήσουν το μάθημα. Τώρα αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της παλινωδίας τότε τι είναι;
Απορώ με τους συναδέλφους που επιχαίρουν για τη “νίκη” τους κι ετοιμάζονται να υποδεχτούν τα απωλολότα στην τάξη. Ειλικρινά πιστεύουν ότι έτσι θα πλησιάσουν τη νεολαία;
Τελικά για ποιο γνωσιολογικό μάθημα θρησκευτικών μιλάμε; Αυτό που υφίσταται είναι ένα ομολογιακό μάθημα-κατήχηση συγκεκριμένου δόγματος, το «μάθημα της ορθοδοξίας». Δεν είναι το ίδιο, νομίζω.
«Κάτι αστείο μού συνέβη σήμερα το πρωί». Με αυτή την cool φράση ο πιο hot ?bloger? της εποχής, ο Paul Krugman, υποδέχθηκε την είδηση ότι κέρδισε βραβείο Νόμπελ. Δυναμικός εκπρόσωπος της νέας τάσης που θέλει τους οικονομολόγους να περνούν τις θεωρίες τους μέσω των blog στο ευρύ κοινό, ο διακεκριμένος καθηγητής οικονομίας και διεθνών υποθέσεων των πανεπιστημίων Princeton και ΜΙΤ και τακτικός αρθρογράφος των New York Times, ο ευφυής Κρούγκμαν έχει γίνει διάσημος όχι μόνο για τις μελέτες του ?«…για τον τρόπο που ενοποίησε τα πρωτύτερα διακριτά ερευνητικά πεδία του διεθνούς εμπορίου και της οικονομικής γεωγραφίας», τονίζει η επιτροπή στην ανακοίνωσή της?, αλλά επειδή έχει την «κακή συνήθεια» να λέει αλήθειες για την αμερικανική και παγκόσμια οικονομία, όσο σκληρές ή απίθανες κι αν ακούγονται. Η ανακοίνωση του Νόμπελ, και μάλιστα μόλις ένα μήνα πριν την κρίσιμη αναμέτρηση του Νοεμβρίου, κάνει πολλούς να σκέφτονται ότι η επιλογή αυτή σηματοδοτεί μια εν δυνάμει δημόσια επίθεση εναντίον της διακυβέρνησης των ρεπουμπλικάνων, δεδομένου ότι ο διάσημος προοδευτικός Αμερικανός οικονομολόγος είναι φανατικός πολέμιος της πολιτικής Μπους. Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του «Η συνείδηση ενός προοδευτικού», που κυκλοφόρησε πρόσφατα στη χώρα μας από τις εκδόσεις Πόλις, ο Κρούγκμαν προσπαθεί να αποδείξει αυτό που με άρθρα του καιρό τώρα υποστηρίζει με πάθος: ότι υπάρχει ένας «χορός» όπου η οικονομική ανισότητα και η πολιτική πόλωση κινούνται μαζί.
Ο Κ.Π. Καβάφης, βαθύς γνώστης της Ιστορίας, χρησιμοποίησε συχνά τα νομίσματα, ειδικά της Ελληνιστικής εποχής, ως πηγή έμπνευσης στο έργο του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τέσσερα από τα ποιήματά του αναφέρονται σε συγκεκριμένα νομίσματα, την εικονογραφία και τις επιγραφές των οποίων ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά. Ο ίδιος «επιστρέφει» στο Μέγαρο Σλήμαν – Νομισματικό Μουσείο σήμερα -σε μία έκθεση λοιπόν, που εγκαινιάζεται το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου όπου ποιήματα και νομίσματα συνδυάζονται και διαλέγονται σε μία συνύπαρξη, που μόνον απρόσμενη δεν είναι.
Με βάση 34 από τα ποιήματα του Καβάφη το Νομισματικό Μουσείο σε συνεργασία με τον καθηγητή κ. Στέφανο Γερουλάνο, ο οποίος έχει μελετήσει τη σχέση του ποιητή με τα νομίσματα του αρχαίου και βυζαντινού κόσμου, και τη νομισματολόγο, καθηγήτρια, κυρία Βάσω Πέννα οργάνωσε μία έκθεση στην οποία παρουσιάζονται 176 νομίσματα, δύο μολυβδόβουλλα και ένα χρυσόβουλλο. Το σύνολο πλαισιώνεται από 18 αρχαία αντικείμενα της ελληνιστικής, ρωμαϊκής και παλαιοχριστιανικής Αλεξάνδρειας, τα οποία προήλθαν από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο αλλά και από κάποια προσωπικά αντικείμενα του ποιητή.
Ο Νίκος Ξυδάκης από τη στήλη του συζητά το θέμα έρευνας για τους μπλόγκερς που έχει ανάψει τα αίματα:
“Η μέθοδος μετρήσεως αμφισβητείται, αλλά γεγονός παραμένει ότι στο τρέχον Top 50 των ελληνόφωνων μπλογκ λίγα είναι τα λεγόμενα ποιοτικά, όσα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τις δάφνες του Νέου Μέσου, της Νέας Δημοσιογραφίας, της Δημοσιογραφίας των Πολιτών κ.ο.κ. Γεγονός είναι επίσης ότι τη δυναμική του νέου μέσου έσπευσαν πολύ γρήγορα να εκμεταλλευτούν δημοσιογράφοι των «παλαιών μέσων», χαμηλού δυναμικού και αισθητικής, πολιτικοί ξύλινης γλώσσας, πικραμένοι και φανατικοί ? το εν γένει οικοσύστημα της εγχώριας δημοκρατίας. Αλλά είπαμε: Το νέο μέσο είναι δημοκρατικό.
Η κατάληψη της μπλογκόσφαιρας από αδαείς ως προς τη γλώσσα του μέσου και την αισθητική του, και από λαϊκιστικό?εντυπωσιοθηρικό περιεχόμενο, δίνει τον τόνο ? αν όχι τον κυρίαρχο, πάντως ισχυρό. Εφόσον συνεχιστεί αυτή η τάση, με σαφείς εμπορικές βλέψεις, ο χαρακτήρας της ελληνομπλογκόσφαιρας θα αλλάξει ριζικά: Θα μοιάσει με τα φθίνοντα σήμερα λαϊκά κανάλια και ταμπλόιντ. Μιλάμε πάντα για τα πιο πολυσύχναστα μπλογκ.
Στην άλλη όχθη, πιθανόν να παραμείνουν ολίγοι, εκλεκτοί, μα οπισθοφύλακες, με λίγες επισκέψεις, οι πρωτοπόροι, όσοι έχτισαν την κρίσιμη μάζα της μπλογκόσφαιρας, συνεισφέροντας ουσιώδες περιεχόμενο, φρέσκια γλώσσα, σύγχρονες φόρμες, προσωπικά στυλ. Αυτή η γενιά των πρωτοπόρων ίσως βγάλει (έχει αρχίσει ήδη?) και τα πρώτα επαγγελματικά στελέχη για τα δικτυακά μέσα δεύτερης και τρίτης γενιάς.
Η εσωστρεφής, μάλλον η αναστοχαστική, διάθεση αφορά ακριβώς αυτούς τους πιο «προχωρημένους» μπλόγκερ, όσους η έρευνα Monthly Review/VPRC βρίσκει τώρα σε δεσπόζουσα θέση: Ανώτερης εκπαίδευσης, με υψηλή εξοικείωση στο δίκτυο και στα νέα μέσα, αριστεροί και σκεπτικιστές, αναγνώστες εφημερίδων. Αυτοί οι σοφιστικέ μπλόγκερ συγκροτούν ήδη μια κοινότητα γραφιάδων και αναγνωστών, αλληλοανθολογούνται, «μπαζάρουν», δηλαδή προτείνουν και προβάλλουν τα πιο προκλητικά κείμενα εγχώριας και διεθνούς παραγωγής, συχνά προσφέρουν συναρπαστικούς σχολιασμούς στα μπλογκ ή στα ανθολόγια.
Στα μπλογκ, τόσο στους δημιουργούς όσο και στους αναγνώστες τους, ηγεμονεύει η ταχύτητα. Οι χρήστες διαθέτουν ελάχιστο χρόνο για την ανάγνωση των κειμένων ή τη θέαση γενικά των πραγμάτων, με αποτέλεσμα όλα να γίνονται βιαστικά, πρόχειρα κι επιφανειακά. Το χειρότερο είναι ότι γίνονται βιαστικά ακόμα και εκτιμήσεις πολύ σοβαρών καταστάστεων. Τείνουμε προς μια γενίκευση της ψηφιακής φρενίτιδας, όπου τα πάντα συμβαίνουν ανά πάσα στιγμή, τα πάντα λέγονται εδώ και τώρα, τα πάντα δείχνονται αυτοστιγμή, αλλά τίποτα δε βιώνεται πραγματικά, και τίποτα δεν αναλύεται στις όποιες διαστάσεις του. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια βιασύνη και με μια ανυπομονησία που καθόλου δεν ευνοεί τη σκέψη, αλλά δεν ευνοεί ούτε και το διάλογο, ούτε και την πιθανή πολιτική ή άλλη δράση. Το Διαδίκτυο τείνει στην αποθέωση του αποσπάσματος, του θραύσματος, του ακαριαίου, γρήγορου, fast thinking ή αλλιώς, του blink.
Ο Μπουρντιέ στο διάσημο κείμενό του για την τηλεόραση μίλησε για τον τηλεοπτικό χρόνο που εξαντλείται σε ελάχιστα λεπτά, προωθώντας έτσι το δημόσιο διάλογο της «ατάκας». Στο Διαδίκτυο τα πράγματα αλλάζουν. Τώρα, όλα συμβαίνουν στο απόλυτο παρόν. Οι ιστολόγοι ανταγωνίζονται για το πόσο γρήγορα θα μεταδώσουν ένα γεγονός. Η εποχή της ατάκας ξεπερνιέται και περνάμε στην εποχή του επιφωνήματος, της άναρθρης κραυγής ή του συνθήματος (fail! μου έγραψε ένας σχολιαστής). Το πόσο έγκυρα, το πόσο εμπεριστατωμένα είναι τα στοιχεία βάσει των οποίων κανείς εκτιμά ότι πρέπει να αντιδράσει είναι κάτι που περνά πάντα σε δεύτερη μοίρα. Το σημαντικό είναι να αντιδράσεις εκείνη τη στιγμή, ακόμα και ταυτόχρονα με τους άλλους. Να εκφράσεις με λίγα λόγια, άμεσα το συναίσθημά σου, χωρίς περιστροφές, χωρίς δεύτερη σκέψη. Να φωνάξεις την οργή, το θυμό, τη λύπη ή και τη χαρά σου. Γι? αυτό και οι παρεξηγήσεις, γι? αυτό και η ανυποληψία. Μου έχει συμβεί συχνά σ? αυτό το ιστολόγιο να διαβάζουν το εντελώς αντίθετο απ? αυτό που έχω γράψει. Στη μπλογκόσφαιρα, μια βιαστική ανάγνωση είναι συχνά ικανή να παρασύρει δεκάδες χρήστες σε διαμαρτυρίες, ύβρεις, επιβραβεύσεις κ.λπ. Νομίζω ότι τελικά ο παραλληλισμός των μπλογκ με τα ποδοσφαιρικά γήπεδα είναι πολύ ακριβής. Εδώ δεν υπάρχει χρόνος για σκέψεις. Γίνεται πέναλτι κι ο διαιτητής δε σφυρίζει; Αρχίζουμε όλοι να του βρίζουμε τη μάνα. Κανένας δε θα πάρει το συμβάν στο σπίτι του να το επεξεργαστεί, να το ερευνήσει κ.λπ. Ομοίως κανένας δεν επιστρέφει στο σπίτι του προβληματισμένος γιατί οι αντίπαλοι έβριζαν τους παίκτες της ομάδας του.
Στην Κυριακάτικη Καθημερινή ο Απόστολος Λακασάς ασχολείται με τους λόγους που επηρεάζουν τους φοιτητές να επιλέγουν τα παιδαγωγικά τμήματα. Μία δασκάλα εξομολογείται:
«Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι κρύβεται στην καθημερινότητα του δασκάλου», λέει στην «Κ» η δασκάλα σε δημόσιο σχολείο κ. Τζένη Κοσμίδου. «Γινόμαστε επιστάτες, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, γραμματείς, κατά τη διάρκεια των σχολικών ωρών. Και φυσικά υπάρχουν και οι ώρες της προετοιμασίας στο σπίτι», προσθέτει η εκπαιδευτικός με την σχεδόν 20ετή προϋπηρεσία. «Η διδασκαλία στις μεγαλύτερες τάξεις απαιτεί τέτοια δουλειά, που συμπληρώνουμε καθημερινό δωδεκάωρο σε σχολείο και σπίτι. Αυτά φυσικά ισχύουν για όποιον θέλει να είναι ευσυνείδητος. Ο δάσκαλος εξασκεί ένα ιδιαίτερο, πολύ ενδιαφέρον λειτούργημα -η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του εκπαιδευτικού συστήματος- όμως μένει αβοήθητος από την πολιτεία στη χρήση των νέων μεθόδων, των νέων βιβλίων, για να μείνω μόνο σ’ αυτά. Γι’ αυτό και στον κλάδο υπάρχει μεγάλη απογοήτευση».
Ναι υπάρχει μεγάλη απογοήτευση. Στα σχολεία μας υπάρχουν διδάσκοντες δύο ταχυτήτων. Οι “ασε με καημένη” που μπεγλεράνε το κομπολογάκι τους κι ανεβαίνουν στην τάξη λίγο πριν το κουδούνι της επόμενης ώρας και οι άλλοι που σκίζονται στα φυλλάδια, στις φωτοτυπίες, κουβαλάνε τους προτζέκτορες, στήνουν προγράμματα.
Ένα περίεργο πράγμα, οι πρώτοι συνήθως έχουν εξέλιξη στην “υπηρεσία”, χώνονται σε όλες τις επιτροπές που έχουν αμοιβές, συνήθως έχουν και δεύτερη δουλειά (ή μάλλον πρώτη – το σχολείο είναι η χαλάρωσή τους). Οι δεύτεροι είναι απλά γραφικοί.
Κι εάν ποτέ εφαρμοστεί η αξιολόγηση, γιατί είμαστε σίγουροι ότι τον καλύτερο βαθμό θα πάρουν οι κομπολογάκηδες;
Την πρώτη του εβδομαδιαία ενημέρωση των Αμερικανών, μέσω της δημοφιλούς ιστοσελίδας YouTube, εγκαινίασε την περασμένη εβδομάδα ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Η πρωτοβουλία του αποτελεί τμήμα της τεχνολογικής επανάστασης στην πολιτική, που έχει εξαγγείλει. Η υψηλή τεχνολογία και το Ιντερνετ αναμένεται να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο στη νέα κυβέρνηση.
Η πρώτη εμφάνιση του Ομπάμα, μέσω βίντεο στο YouTube, είχε αφορμή ραδιοφωνική ομιλία του προέδρου Μπους. Μόλις εγκατασταθεί, όμως, στο Οβάλ Γραφείο, ο νέος πρόεδρος δεσμεύεται να εμφανίζεται κάθε εβδομάδα στην ιστοσελίδα, παρουσιάζοντας τα σχέδιά του.
Ο Μπαράκ Ομπάμα ασπάσθηκε και προσέλκυσε με τέτοια ευκολία τους χρήστες του Ιντερνετ, χάρη στην αντίληψη που έχει και την αποδεδειγμένη ικανότητά του με τις νέες τεχνολογίες. Ορισμένοι τον χαρακτήρισαν «πρώτο πρόεδρο με Μπλάκμπερι», χάρη στο δημοφιλές, στις ΗΠΑ, κινητό τηλέφωνο-υπολογιστή, που διαθέτει. Η αγάπη που τρέφει ο Ομπάμα για τα νέα μέσα επικοινωνίας σημαίνει ότι μπορεί να παρακάμψει τα παραδοσιακά ΜΜΕ σε βαθμό πρωτόγνωρο για τους προκατόχους του. Αυτό θα φέρει τα ΜΜΕ της Ουάσιγκτον σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, καθώς θα βρεθούν αποκομμένοι και ανίκανοι να επηρεάσουν τη σχέση προέδρου-κοινού.
Όμως ότι αρχίζει καλά τελειώνει με πόνο. Σε λίγες ημέρες ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση σε ηλεκτρονικό ταχυδρομείο για λόγους ασφαλείας. Ο Barack Obama, θα πρέπει σε 65 μέρες που αναλαμβάνει τη προεδρία της Αμερικής, να παραδώσει το αγαπημένο του Blackberry και για όσο καιρό θα είναι πρόεδρος, δε θα μπορεί να έχει πρόσβαση σε e-mail. Φαίνεται να έχει ζητήσει να πάρει μαζί του στο Οβαλ γραφείο το laptop του και να του επιτραπεί να διατηρήσει ένα read-only email account.
Ενα σκοτεινό κεφάλαιο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας άνοιξε με την προσφυγή του κ. Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη στον Aρειο Πάγο που ζητεί την αναψηλάφηση της «εκτέλεσης των Εξι», η οποία έγινε στις 15 Νοεμβρίου του 1922. Τρεις πρώην πρωθυπουργοί (μεταξύ των οποίων και ο παππούς του προσφεύγοντος), δύο πρώην υπουργοί και ένας στρατηγός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων καταδικάστηκαν για εσχάτη προδοσία κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Το γεγονός ότι 14 ώρες μετά την εκτέλεση έφτασε τηλεγράφημα του Ελευθερίου Βενιζέλου που ζητούσε να μη θανατωθούν οι Εξι, όπως επίσης και η ομιλία του ιδίου το 1929 που επεσήμανε ότι οι εκτελεσθέντες δεν ήταν προδότες, δεν κρίνονται από εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ως νέα στοιχεία και γι’ αυτό η αίτηση αναψηλάφησης μάλλον θα απορριφθεί.
O Μαρκ Ζούκερμπεργκ, ο 24χρονος ιδρυτής του Facebook, του μεγαλύτερου ιστότοπου κοινωνικής δικτύωσης, είναι ο πλουσιότερος νέος στον κόσμο. Η «καθαρή αξία» του ανέρχεται σε 3 δισ. δολάρια. Το ποσό υπολογίστηκε όταν η Μicrosoft πλήρωσε, τον Οκτώβριο 2007, 240 εκατ. δολάρια για ένα μερίδιο 1,6% του Facebook, αποτιμώντας σε 15 δισεκατομμύρια την αξία της εταιρείας, της οποίας ο Ζούκερμπεργκ κατέχει το 20%. Η χρηματοπιστωτική κρίση μπορεί να έχει μειώσει τα ποσά αυτά, ωστόσο, τέσσερα χρόνια μετά τη δημιουργία του, εκατοντάδες νέοι πελάτες εξακολουθούν να συρρέουν κάθε ώρα στο Facebook. Από την άλλη, βέβαια, το σύνηθες είναι να το ερωτεύονται για δυο-τρεις εβδομάδες, ένα διάστημα κατά το οποίο δηλώνουν πως «είναι φανταστικό» και το χρησιμοποιούν για να έρθουν σε επαφή ακόμη και με ανθρώπους που τους είναι μάλλον αδιάφοροι, όμως ο ενθουσιασμός σύντομα εξαντλείται όταν συνειδητοποιούν πόσο πολύ χρόνο τους απασχολεί και πόσο λίγη ικανοποίηση μπορεί να πάρουν από αυτό το επίπεδο επικοινωνίας.
Ο Ζούκερμπεργκ λέει στον Σάιμον Γκάρφιλντ του βρετανικού «Ομπζέρβερ» πως η μόνη λέξη που είχε στο μυαλό του όταν ονειρευόταν το Facebook, το 2004 στον κοιτώνα του στο Χάρβαρντ, ήταν η λέξη «μοιράζομαι». Δεν σκεφτόταν τα χρήματα ή τη διασημότητα, ήθελε απλώς να «μοιραστεί» περισσότερα με τους άλλους φοιτητές στο έτος του- να μάθει γι΄ αυτούς περισσότερα απ΄ όσα έγραφαν στο ετήσιο λεύκωμα του Χάρβαρντ, ποιον θεωρούσαν τα κορίτσια γοητευτικό, αν ήταν μόνα τους ή είχαν σχέση κ.λπ. Έτσι δημιούργησε το Facebook, το οποίο έγινε ένας από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους ιστότοπους στην ιστορία του Ίντερνετ.
Ο Ζούκερμπεργκ γεννήθηκε σ΄ ένα πλούσιο προάστιο της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας του ήταν οδοντίατρος. Ήταν από μικρός πολύ καλός στους υπολογιστές και ενώ πήγαινε ακόμη σχολείο τού προσφέρθηκαν δουλειές στη Μicrosoft και την ΑΟL. Δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Χάρβαρντ, όμως έγινε πλουσιότερος απ΄ όλους τους συμφοιτητές του μαζί. Φοράει σχεδόν πάντα, εν είδει στολής, τζιν, Τ-σερτ και φλις της Νorth Face. Και σ΄ όλες τις απαντήσεις του υπάρχει ένα κοινό μήνυμα: το Facebook και τα πάντα γύρω από αυτό έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται για να μπορεί ο κόσμος «να μοιράζεται». Τι κακό μπορεί να έχει κάτι τέτοιο; Όσο περισσότερα μοιραζόμαστε, τόσο περισσότερα μαθαίνουμε· όσο περισσότερα μαθαίνουμε, τόσο περισσότερα γνωρίζουμε· και όσο περισσότερα γνωρίζουμε, τόσο ευτυχέστεροι θα είμαστε. Ο Σάιμον Γκάρφιλντ σημειώνει ότι και το Facebook θα είναι έτσι ευτυχέστερο και όλο και πλουσιότερο, το ίδιο και οι διαφημιζόμενοι σ΄ αυτό, ώστε στο τέλος μπορεί να είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις το «να μοιράζεσαι» από το «να ξοδεύεις» και την «κοινότητα» από την εμπορική κοινοπραξία.
Θα θέλατε να ξέρετε τι βλέπει στο κομπιούτερ του ο γείτονάς σας; Σας ενδιαφέρει να ξέρετε ποια βίντεο βλέπουν αυτήν τη στιγμή οι κάτοικοι της πολυκατοικίας σας; Είναι δυνατό. Αρκεί να συνδεθείτε με το ΥouΤube. Διότι η αμερικανική αυτή εταιρεία διαθέτει τώρα ον λάιν τη δοκιμαστική εκδοχή μιας νέας υπηρεσίας που επιτρέπει να ξέρετε σε πραγματικό χρόνο ποια βίντεο του ΥouΤube βλέπουν τα πρόσωπα που έχουν ανοιχτά κομπιούτερ την ίδια στιγμή κοντά στο δικό σας.Πώς λειτουργεί; Ενοποιώντας τις πληροφορίες του ΥouΤube με αυτές του Google και με τους χάρτες του, μέσω ενός μηχανισμού γεωγραφικού εντοπισμού θέσης.
Στην πράξη ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, όταν είναι αναμμένος και συνδεδεμένος στο δίκτυο, έχει μια διεύθυνση ΙΡ που τον ταυτοποιεί και που επιτρέπει, αν αυτό είναι απαραίτητο, να ξέρει κανείς από ποιο σημείο του δικτύου εκπέμπει και λαμβάνει δεδομένα. Το Google χρησιμοποιεί ήδη αυτά τα στοιχεία στο πρόγραμμα Google Μaps για να εντοπίζει το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε. Ο νεωτερισμός, σύμφωνα με την επιθεώρηση Wired, είναι ο συνδυασμός με το ΥouΤube, η δυνατότητα να ξέρουμε ποιοι άλλοι υπολογιστές κοντά στον δικό μας είναι αναμμένοι και, εφόσον εκείνη τη στιγμή είναι συνδεδεμένοι με το ΥouΤube, ποια βίντεο βλέπουν οι χρήστες τους.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή