Με τι θα ασχοληθούμε:
-
Πώς δίνουμε οδηγίες
-
Πότε χρησιμοποιούμε στις οδηγίες μας προστακτική και πότε υποτακτική
-
Πώς γράφονται οι καταλήξεις της προστακτικής
-
Πώς δίνουμε πληροφορίες και οδηγίες για να χρησιμοποιήσουμε το διαδίκτυο
-
Πώς χρησιμοποιούμε τις εξαρτημένες προτάσεις που εισάγονται με το «να»
-
Πώς φτιάχνουμε μια αφήγηση
-
Ποια πρόσωπα και ποιους χρόνους χρησιμοποιούμε στην αφήγηση
Λιλιπούπολη
Μάσας Σιδερομάσας
Στη βιομηχανική πλευρά του Πόρτο Λίλι
ένα μόνο μηχάνημα θα δεις.
Σιδερομάσας είναι τ’ όνομά του
το ξακουστό στα πέρατα της γης.
Μάσα, σιδερομάσα, μάσα, σιδερομάσα
μάσα, δυνατά πετρέλαιο, βενζίνα, κοκ και ορυκτά.
Και βγάζε βγάζε, βγάζε απανωτές
κονσέρβες, σαγιονάρες, τσίχλες ευωδιαστές.
Σαμπρέλες, ζελατίνες και νάιλον κλωστές
και ό,τι άλλο θέλουν οι καταναλωτές.
Είσαι της επιστήμης το καμάρι,
είσαι της τεχνικής ο Παρθενών
και σε ζητωκραυγάζουν μ’ ένα στόμα
οι τεχνοκράτες όλων των χωρών.
Μάσα, σιδερομάσα, μάσα, σιδερομάσα
μάσα, δυνατά
πετρέλαιο, βενζίνα, κοκ και ορυκτά.
Και βγάζε βγάζε, βγάζε απανωτές
κονσέρβες, σαγιονάρες, τσίχλες ευωδιαστές.
Και βγάζε βγάζε, βγάζε απανωτές
νάιλον σακούλες, σκόνες χρωματιστές
φορμάικες, λεκάνες και βάρκες φουσκωτές
και ό,τι άλλο θέλουν οι καταναλωτές.
Κάνε κλικ στην εικόνα για να μάθεις περισσότερα για τη Λιλιπούπολη
Οδηγίες χρήσης καφετιέρας
-
Πώς δίνουμε οδηγίες
1.α. Πώς δίνουμε οδηγίες σε κάποιον γενικά
- Προσπαθούμε να δίνουμε σαφείς και σωστές πληροφορίες.
- Χρησιμοποιούμε κυρίως προστακτική και υποτακτική (αλλά και οριστική μέλλοντα ή ενεστώτα).
- Προσέχουμε να γράφουμε σωστά τις καταλήξεις, κυρίως της προστακτικής, όπου συχνά γίνονται ορθογραφικά λάθη.
1.β. Πώς διαβάζουμε και καταλαβαίνουμε τις οδηγίες χρήσης (μιας συσκευής, ενός παιχνιδιού, του διαδικτύου)
Σε ένα κείμενο οδηγιών χρήσης για μια συσκευή υπάρχουν συνήθως:
- Περιγραφή της συσκευής.
- Συμβουλές για να τη χρησιμοποιούμε με ασφάλεια.
- Οδηγίες για την πρώτη φορά που θα χρησιμοποιηθεί η συσκευή.
- Αναλυτικές οδηγίες για τον τρόπο λειτουργίας.
- Συμβουλές για τη συντήρηση της συσκευής και, αν χρειάζεται, για το καθάρισμά της.
Σε ένα κείμενο οδηγιών χρήσης για ένα παιχνίδι, υπάρχουν συνήθως:
- Τα περιεχόμενα-μέρη ενός παιχνιδιού.
- Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει ο κάθε παίκτης.
- Ο στόχος των παικτών και πότε τελειώνει το παιχνίδι.
Σε ένα κείμενο οδηγιών χρήσης για το διαδίκτυο, υπάρχουν συνήθως:
- Οι βασικές οδηγίες για να βρούμε μια διεύθυνση και να την επισκεφτούμε.
-
Οδηγίες πώς να περιηγούμαστε σε μια ή περισσότερες διευθύνσεις και να βρίσκουμε όσες πληροφορίες μάς ενδιαφέρουν.
[slideboom id=680603&w=425&h=370]
κάνε κλικ στην εικόνα και διάβασε τις οδηγίες χρήσης
-
Πότε χρησιμοποιούμε στις οδηγίες μας προστακτική και πότε υποτακτική
- προστακτική αορίστου ή ενεστώτα, όταν ζητάμε άμεσα
- υποτακτική αορίστου ή ενεστώτα από κάποιον να κάνει κάτι
- οριστική ενεστώτα όταν το ζητάμε ευγενικά
Κάνε κλικ στον χάρτη και προσπάθησε να βρεις τον κρυμμένο θησαυρό!
ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
από τη μαθήτρια Έφη Θανασά
-
Πώς γράφονται οι καταλήξεις της προστακτικής
Τα [ι] της προστακτικής [κλικ]
Πώς δίνουμε πληροφορίες και οδηγίες για να χρησιμοποιήσουμε το διαδίκτυο
Το λεξικό του διαδικτύου
- διαδίκτυο: το ίντερνετ.
- ιστοσελίδα: σελίδα στο ίντερνετ που μπορεί να έχει κείμενα, εικόνες, κλπ
- ηλεκτρονική διεύθυνση: η διεύθυνση που βρίσκεται η ιστοσελίδα στο ίντερνετ
- δικτυακή πλοήγηση: η περιήγηση στο διαδίκτυο (σερφάρισμα)
- υπολογιστής: ηλεκτρονική μηχανή που επεξεργάζεται και αποθηκεύει στοιχεία
- σκληρός δίσκος: ο αποθηκευτικός χώρος του υπολογιστή
- οθόνη: περιφερειακή συσκευή του υπολογιστή που εμφανίζονται τα δεδομένα και επιδεικνύονται οι διάφορες επιλογές.
- ηχείο: συσκευή που βγάζει και ενισχύει τον ήχο
- “ποντίκι“: περιφερειακή συσκευή, “η προέκταση” του χεριού μας μέσα στον υπολογιστή
- ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια: εγκυκλοπαίδεια σε ψηφιακή μορφή
- πληκτρολογώ: γράφω κάτι στον υπολογιστή
Πώς χρησιμοποιούμε τις εξαρτημένες προτάσεις που εισάγονται με το «να»
Τελικές προτάσεις
- Οι τελικές προτάσεις απαντούν στην ερώτηση «για ποιο σκοπό;» και αρχίζουν με τους τελικούς συνδέσμους για να, να. π.χ. Ο Γουέμπι σάς ξενάγησε στο διαδίκτυο και σας έμαθε ένα σωρό πράγματα για να σουλατσάρετε με άνεση και ασφάλεια στα απέραντα ηλεκτρονικά τοπία του.
- Προσοχή! Υπάρχουν προτάσεις που αρχίζουν κι αυτές με το «να», αλλά έχουν ρόλο αντικειμένου (Βουλητικές). Συμπληρώνουν ρήματα όπως: θέλω, μπορώ, προτιμώ κ.ά.
Για να μην τις μπερδεύετε με τις τελικές, να ξέρετε ότι στις τελικές προτάσεις ο τελικός σύνδεσμος «να» μπορεί να αντικατασταθεί με το «για να».
Το μηχάνημα
Ο συγγραφέας Ευγένιος Τριβιζάς σ’ αυτό το όμορφο διήγημά του, μάς παρουσιάζει την άλλη πλευρά της τεχνολογικής εξέλιξης, αυτή που, αντί να διευκολύνει τη ζωή του ανθρώπου, του δημιουργεί τόσα προβλήματα, που στο τέλος τον οδηγεί στην καταστροφή του.
Πώς φτιάχνουμε μια αφήγηση
Τι είναι αφήγηση;
Αφήγηση είναι η προφορική ή γραπτή παρουσίαση ενός γεγονότος (μιας ιστορίας) φανταστικού ή πραγματικού.
Είδη αφηγηματικών κειμένων:
– Απομνημονεύματα
– Διηγήματα
– Μυθιστορήματα
– Παραμύθια
– Μύθοι
– Θρύλοι
Αφηγητής ονομάζεται αυτός που αφηγείται μια ιστορία:
– Αν ο αφηγητής παίρνει μέρος στα γεγονότα, συμμετέχει δηλ. σε αυτά η αφήγηση γίνεται σε α΄ πρόσωπο (ενικού ή πληθυντικού).
π.χ. Έτρεξα να προλάβω το τρένο.
– Αν ο αφηγητής δε συμμετέχει στην ιστορία που αφηγείται, η αφήγηση γίνεται σε γ΄ πρόσωπο (ενικού ή πληθυντικού).
π.χ. Το παιδί έτρεξε να προλάβει το τρένο.
Για να διηγηθούμε σύντομα μια ιστορία πρέπει να αναφέρουμε:
- Το χώρο και το χρόνο όπου συμβαίνουν τα γεγονότα (πού – πότε).
- Τους ήρωες της ιστορίας (πρωταγωνιστές, δευτερεύοντα πρόσωπα).
- Την εξέλιξη της ιστορίας:
– Πώς ξεκινάει η ιστορία.
– Πώς προχωράει (τι γίνεται μετά).
– Πώς τελειώνει (ποιο είναι το αποτέλεσμα).
- Τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ηρώων ή του αφηγητή της ιστορίας.
Σημαντικές παρατηρήσεις:
- Στην αρχή, στο ξεκίνημα μιας ιστορίας μπορεί να αναφερθεί ένα γεγονός που αποτέλεσε την αιτία για όσα έγιναν.
- Όταν αφηγούμαστε μια ιστορία προσέχουμε να μην αναφέρουμε λεπτομέρειες που δεν έχουν σημασία. Αναφέρουμε μόνο τα σημαντικά και ενδιαφέροντα σημεία της ιστορίας.
- Στο τέλος αναφέρουμε τις συνέπειες των γεγονότων που περιγράφονται στην ιστορία.
- Όταν αφηγούμαστε φανταστικά γεγονότα μπορούμε να μην αναφέρουμε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο π.χ. Μια φορά κι έναν καιρό, Σε μια μακρινή χώρα κ.ά.
- Οι ήρωες μιας φανταστικής ιστορίας μπορούν να είναι όχι μόνο άνθρωποι αλλά και φυτά, ζώα ή αντικείμενα.
Για να δείξουμε το χρόνο σε μια ιστορία χρησιμοποιούμε:
α) Τους χρόνους των ρημάτων.
β) Χρονικά επιρρήματα: νωρίτερα, πέρυσι, ύστερα κ.λπ.
γ) Ουσιαστικά με σημασία επιρρήματος: το μεσημέρι, το φθινόπωρο, τη Δευτέρα κ.λπ.
δ) Χρονικές προτάσεις: Όταν ξεκινήσαμε…, Μόλις φύγαμε…
ε) Φράσεις με προθέσεις: κατά το μεσημέρι, από νωρίς
Πηγή: Παιδίον τόπος: http://paidio.blogspot.gr/2010/09/blog-post_7442.html
[slideboom id=685233&w=425&h=370]