Κλικ στο ψηφιακό βιβλίο

Γιορτάζω και θυμάμαι

Η ιστορία της γέννησης του Χριστού

(Ευαγγελιστής Λουκάς)

Τότε που γεννήθηκε ο Ιωάννης,  ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Καίσαρας Αύγουστος έβγαλε διαταγή να απογραφούν όλοι οι κάτοικοι της απέραντης αυτοκρατορίας του. Έπρεπε λοιπόν όλοι να πάνε στην πόλη απ’ όπου κατάγονταν, για να απογραφούν. Έτσι ο Ιωσήφ ξεκίνησε από τη Ναζαρέτ, όπου έμενε, να πάει στη Βηθλεέμ, απ’ όπου καταγόταν, μαζί με τη Μαρία που ήταν έγκυος.

Όταν έφτασαν στη Βηθλεέμ, δεν υπήρχε κατάλυμα για να μείνουν. Όλα ήταν γεμάτα από τους πολλούς ταξιδιώτες, που είχαν ήδη έρθει για την απογραφή. Για να περάσουν το κρύο βράδυ, φιλοξενήθηκαν σ’ έναν στάβλο. Εκείνο το βράδυ συμπληρώθηκαν οι ημέρες της εγκυμοσύνης της Μαρίας και γέννησε τον γιο της τον πρωτότοκο και μονογενή, που ήταν Υιός Θεού σύμφωνα με την αγγελία του αρχαγγέλου Γαβριήλ. Τον τύλιξε σε σπάργανα, δηλαδή κουρέλια από ύφασμα, και τον έβαλε στο παχνί των ζώων, για να ζεσταθεί με την ανάσα τους.

Στους λόφους και τα υψώματα γύρω από τη Βηθλεέμ ξαγρυπνούσαν μερικοί βοσκοί φυλάγοντας τα κοπάδια τους. Ξαφνικά παρουσιάζεται μπροστά τους άγγελος λουσμένος σε λαμπρό και υπέροχο φως. «Μη φοβάστε!», τους λέει. «Σας φέρνω την πιο χαρούμενη είδηση, όχι μόνο για σας, αλλά και για όλον τον κόσμο. Γεννήθηκε σήμερα στην πόλη του Δαβίδ, ο Σωτήρας του κόσμου, ο Χριστός, ο Κύριος. Κι αυτό θα είναι σημάδι για να τον αναγνωρίσετε. Θα βρείτε βρέφος νεογέννητο, τυλιγμένο σε σπάργανα και τοποθετημένο σε μια φάτνη».

Κι ενώ ακόμα τους μιλούσε ο άγγελος, εμφανίστηκε πλήθος αγγέλων που κατέβαιναν από τον ουρανό και υμνούσαν τον Θεό λέγοντας: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».

Εκστατικοί οι βοσκοί είπαν μεταξύ τους: «Ας πάμε ως τη Βηθλεέμ κι ας δούμε αυτό που μας μήνυσε ο άγγελος και μας φανέρωσε ο Κύριος». Βρήκαν στον στάβλο τη Μαρία και το βρέφος στη φάτνη κι έπεσαν στα γόνατα και το προσκύνησαν. Κι η Μαρία αυτά τα γεγονότα τα κρατούσε στο μυαλό και στην καρδιά της.

Η Γέννηση του Χριστού

Να ‘μουν του στάβλου έν’ άχυρο

Να ’μουν του στάβλου έν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,
την ώρα π’ άνοιξε ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!
Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.
Να λάμψω από τη λάμψη του κι εγώ σαν διαμαντάκι
κι από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι,
να μοσχοβοληθώ κι εγώ από την ευωδία,
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.

Να ’μουν του στάβλου έν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι,
την ώρα π’ άνοιξ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι…

Απόσπασμα από το ποίημα του Κωστή Παλαμά «Χριστούγεννα»,
στο βιβλίο του Θ. Α. Γιαννόπουλου Νεότερη Σχολική Ανθολογία,
εκδ. Χ. Τεγόπουλου – Ν. Νίκα

Να τα πούμε;

Κάθε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Φώτα τα παιδιά σ’ όλη την Ελλάδα λένε τα κάλαντα σε συγγενείς, φίλους και γείτονες. Τραγουδούν για τις γιορτές που έρχονται και εύχονται να πάει καλά η χρονιά.  

Στο νησί της Σίφνου, τα παιδιά σκαρώνουν τα δικά τους πρωτοχρονιάτικα κάλαντα για να ευχηθούν στους συγχωριανούς τους, που τους φιλεύουν με γλυκά και χρήματα.

 

 

 

 

Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα Θεσσαλίας

 

 

Κάλαντα Θράκης

 

Παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα κάλαντα

Η γέννηση του Χριστού μέσα από την τέχνη

Βυζαντινή αγιογραφία

«Η προσκύνηση των ποιμένων» 

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (Ελ Γκρέκο)

Βλέπουμε…

 

Ακούμε…

 

 

 

Ζωγραφίζουμε τις ευχές μας

Την προηγούμενη εβδομάδα φτιάξαμε τις χριστουγεννιάτικες κάρτες μας! Σήμερα θα τις χαρίσουμε στους φίλους μας και συμμαθητές μας.

Πότε όμως, άρχισαν οι άνθρωποι να στέλνουν χριστουγεννιάτικες κάρτες; Πατήστε στην εικόνα παρακάτω και θα τα μάθετε όλα!