Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ – Του Σχ. Συμβούλου Θανάση Παριώτη
Κάθε ζευγάρι είναι γεννήτορες: Είναι όμως και ΓΟΝΕΙΣ ; Είναι γονείς με την έννοια ότι αποτελούν υπεύθυνα άτομα να εφοδιάσουν τη νέα γενιά με όλα αυτά τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για να διαμορφωθεί μια σωστή και ολοκληρωμένη Κοινωνία;
Δεν έχω υπόψη μου να έχει διεξαχθεί κάποια έρευνα με ένα σχετικό ερωτηματολόγιο, ανάμεσα στα ζευγάρια. Θα ήθελα να ρωτιόνταν τα άτομα που απαρτίζουν τα ζευγάρια, χωριστά το καθένα, με ουσιαστικές αλλά σκληρές ερωτήσεις. Χρειάζεται οι γονείς να απαντήσουν χωρίς αναστολές. Να πειστούν ότι θα τηρηθεί η ανωνυμία και να πιστέψουν ότι οι ειλικρινείς απαντήσεις τους θα βοηθήσουν στη σωστή αντιμετώπιση της Κοινωνίας, στη λύση των προβλημάτων και την υπερπήδηση των εμποδίων.
Ασυνήθιστα ερωτήματα θα φανούν, είναι όμως τέτοια που οριοθετούν τον τελικό σκοπό. Είναι αυτοί οι προβληματισμοί που πρέπει να τίθενται από κάθε νέο ζευγάρι ή και να τεθούν τώρα (ποτέ δεν είναι αργά), ώστε να αποκτήσει οντότητα, περιεχόμενο μα και ενδιαφέρον η πραγματικά μεγάλη αποστολή του ΓΟΝΙΟΥ.
Γιατί ήλθες σε Γάμου Κοινωνία (παντρεύτηκες);
Τι σε έκανε να ενώσεις τη ζωή σου μ’ αυτό το πρόσωπο;
Θέλησες με το γάμο σου να λύσεις το οικονομικό σου πρόβλημα;
Θέλησες με το γάμο σου να βοηθήσεις στη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης Κοινωνίας;
Θέλεις τα παιδιά σου να γεννηθούν υγιή;
΄Έχεις πληροφορηθεί ποια είναι η καταλληλότερη ηλικία για γάμο, ώστε να έχεις λιγότερες πιθανότητες να αποκτήσεις άρρωστα παιδιά;
Φρόντισες να αποφύγεις την περίπτωση να έχει το παιδί σου μεσογειακή αναιμία;
Θέλησες με το γάμο σου να λύσεις το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας;
Θέλεις να αποκτήσεις αγόρια ή κορίτσια και γιατί; ‘Εχεις δίκαιο στην επιλογή σου; Ερεύνησέ το.
Ξέρεις ότι τα παιδιά που θα αποκτήσεις θα είναι εκείνα που θα εργάζονται και θα παράγουν, για να έχεις τη δυνατότητα εσύ να πάρεις σύνταξη;
Θέλεις τα παιδιά σου να γίνουν τεχνίτες, γεωργοί, υπάλληλοι, κτηνοτρόφοι, επιστήμονες και γιατί;
Σκέφτηκες ποτέ, τα παιδιά σου να γίνουν επιστήμονες τεχνίτες, επιστήμονες γεωργοί, επιστήμονες κτηνοτρόφοι;
Θέλεις τα παιδιά σου να είναι καλά κι «ο κόσμος ας γίνει στάχτη», ή θέλεις τα παιδιά σου να ζήσουν καλά σ΄ ένα ζωντανό κόσμο;
Θέλεις μια Κοινωνία δίκαιη ή μια κοινωνία όπου «ο ένας θα τρώει τον άλλο»;
Σκέφτηκες ότι σε μια κοινωνία όπου «ο ένας θα τρώει τον άλλον», το παιδί σου μπορεί να είναι ο θύτης αλλά μπορεί να είναι και το θύμα;
Πιστεύεις ότι και οι θύτες ίσως είναι θύματα της κοινωνίας;
Γνωρίζεις ότι διαμόρφωση της όλης ψυχοδυναμικής του παιδιού αρχίζει από την ημέρα της σύλληψης;
‘Εχεις τη γνώμη πως αφού ασχολείσαι με την ανατροφή του παιδιού πρέπει να γνωρίζεις:
‘Ο,τι έχει σχέση με την προληπτική ιατρική
Βασικά στοιχεία Αναπτυξιακής Ψυχολογίας.
Βασικά στοιχεία Ψυχολογίας της Συμπεριφοράς.
Ξέρεις πως όταν εσύ πιστεύεις και λες ότι «το παιδί δεν καταλαβαίνει τίποτα», αυτό τα καταλαβαίνει όλα και αντιγράφει;
Ξέρεις ότι το παιδί «ρουφάει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα»;
Ξέρεις ότι αυτά που εσύ χαρακτηρίζεις, «μικροκαυγάδες», σημαδεύουν τη ζωή του παιδιού και το προσανατολίζουν;
Είσαι πάντοτε διατεθειμένος να συζητάς με το παιδί σου;
Συζητάς τα οικογενειακά προβλήματα μαζί του;
Προσπαθείς να το πείθεις, ή το καταπιέζεις;
Μήπως ξεφεύγεις τις δύσκολες περιπτώσεις δίνοντάς του χρήματα, για να αγοράζει ό,τι θέλει;
Μήπως του εξασφαλίζεις ό,τι θέλει, όσα θέλει, όποτε τα θέλει, για να το «ξεφορτωθείς»;
Μήπως το έχεις αφήσει ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει;
Ξέρεις ότι ελευθερία δεν είναι η ασυδοσία;
Το θέλεις υπεύθυνο Πολίτη ή ανεύθυνο;
Χρησιμοποιείς τη βία (μάλωμα, απειλή, ξυλοδαρμό), επειδή πιστεύεις σ΄ αυτά ή γιατί «ξεμπερδεύεις» εύκολα; (πιστεύεις )
Φρόντισες να του εξασφαλίσεις πρότυπα και τι;
«Ο καθένας ας διαλέξει τον ήρωά του, και ας τον ακολουθήσει εις την προς τον ‘Ολυμπο οδόν» (Γκαίτε)
Λες στο παιδί σου «πήγαινε να διαβάσεις», ή του λες, «έλα παιδί μου να διαβάσουμε»;
‘Οταν το παιδί σου διαβάζει, εσύ μήπως βλέπεις τηλεόραση;
Επιλέγετε τα προγράμματα που θα δείτε, το παιδί σου και σύ;
Ανάμεσα σε επιστημονικό θέμα, στην τηλεόραση, και σε άλλου είδους θέμα, ποιο θα επιλέξεις;
Οδηγείς το παιδί σου σε παρακολουθήσεις διαλέξεων;
Σε ενδιαφέρουν τα άμεσα (φαινομενικά) αποτελέσματα ή τα ριζικά;
Τηρείς για τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού σου την παροιμία που έλεγε η γιαγιά σου ότι, «περισσότερο ψωμί τρως με το μέλι, παρά με το ξύδι»;
Θέλεις το παιδί σου να γίνει υποκριτής;
Μήπως έχεις γίνει αντιληπτός να υποκρίνεσαι; Σε ενδιαφέρει ο τύπος ή η ουσία;
Πιστεύεις ότι κυνηγώντας πολλά χρήματα συναντάς την ευτυχία;
Πιστεύεις ότι είναι αγχώδης η σύγχρονη ζωή;
Διαθέτεις για τον εαυτό σου ελεύθερο χρόνο;
Πώς εκμεταλλεύεσαι τον ελεύθερο χρόνο σου;
Θέλεις το παιδί σου να ζει έντιμα και ικανοποιητικά (οικονομικά) ή άτιμα και πλουσιοπάροχα (οικονομικά);
Πιστεύεις ότι το παιδί σου πρέπει να αγωνιστεί στη ζωή ή να τα πετύχει όλα εύκολα χωρίς προσπάθεια;
Επάγγελμα για το παιδί σου προτιμάς αυτό που έχει κοινωνική προσφορά ή αυτό που πιθανόν του εξασφαλίζει οικονομική άνεση;
Φρόντισες να μεταδώσεις στο παιδί σου την αγάπη για την εργασία, όχι μόνον με λόγια αλλά και με έργα;
Μήπως εκδηλώνεσαι πάντοτε μετανοιωμένος για το επάγγελμα που εξασκείς;
Αυτά που διδάσκεις εσύ στο παιδί σου, τα εφαρμόζεις; π.χ.«Γύρνα νωρίς στο σπίτι-Μαζί θα βγούμε περίπατο-Μην ξημεροβραδιάζεσαι στα καφενεία-Μην ξοδεύεις πολλά χρήματα-Μην εκνευρίζεσαι – Χρησιμοποίησε εύηχες λέξεις»… κ.ά.π.
Συστήνεις στο παιδί σου να αγοράζει ελληνικά προϊόντα ή ξένα και γιατί;
Πετάς σκουπίδια στο δρόμο, αδιαφορώντας για το Κοινωνικό Σύνολο;
Φροντίζεις να εξασφαλίσεις για τα παιδιά σου πόλεις και οικισμούς με λειτουργικότητα; (Ελεύθερους χώρους, παιδικές χαρές, χώρους πράσινου, γυμναστήρια κατά γειτονιές, παιδικές θεατρικές σκηνές, πόλεις αποσυμφορημένες από την κυκλοφορία, κατάλληλα διδακτήρια, κ.ά.)
Είσαι βέβαιος γονέα ότι εξαφανίζοντας τον ακάλυπτο χώρο, που πρέπει να αφήσεις εκεί που κτίζεις την κατοικία σου, προσφέρεις μεγαλύτερη υπηρεσία στο παιδί που έχεις ή σ’ αυτό που πρόκειται να αποκτήσεις;
Εσύ γονέα που επιδιώκεις να φαίνεσαι Χριστιανός, ξέρεις ότι και ο Χριστιανισμός είναι αντίθετος με τον προσωπικό πλουτισμό, αν μάλιστα συνοδεύεται με αδιαφορία για το συνάνθρωπο; Παραθέτω ρήσεις της Καινής Διαθήκης : «Ου δύνασαι δυσοίν κυρίοις δουλεύειν και Θεόν και Μαμωνάν» – «Ευκοπώτερον γαρ εισελθείν κάμηλος δια τριμαλιάς ραφίδος, παρά πλούσιος εις τον παράδεισον».
Εχεις συνειδητοποιήσει, γονέα, ότι το παιδί σου βρίσκεται στο σπίτι σου (δηλ. υπό την κηδεμονία σου) τις δεκαοκτώ από τις είκοσι τέσσερις ώρες της ημέρας;
Ενώ υποστηρίζεις ότι, όλη την ημέρα «σκοτώνεσαι» για το παιδί σου, πόσες ώρες διαθέτεις για να συζητάς με το παιδί σου, την ελπίδα σου;
Φρόντισες να γίνεις φίλος του παιδιού σου;
Είσαι βέβαιος, γονέα, ότι εξασφαλίζοντας στο παιδί σου εκατομμύρια, του εξασφαλίζεις και τη γονεϊκή στοργή;
Ξέρεις ότι έχει ανάγκη τη στοργή σου, όσο τα φυτά τον ήλιο;
Αν το παιδί σου ήταν δυνατόν να εξασφαλίσει: Εργασία–Πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη–Ίσες ευκαιρίες για πρόοδο και ποιότητα ζωής, θα ήσουν και ικανοποιημένος και ήρεμος;
Εχεις αναρωτηθεί τι είναι ποιότητα ζωής, ώστε να τη διεκδικήσεις και να την κατακτήσεις;
Γνωρίζεις ότι ο μεγάλος διανοητής Αριστοτέλης έχει πει:
«Ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι το τέλος της δουλειάς αντίθετα, η δουλειά είναι το τέλος του ελεύθερου χρόνου. Αυτός πρέπει να αφιερώνεται στην τέχνη, την επιστήμη, και κατά προτίμηση τη Φιλοσοφία» Αριστοτέλης, «Ηθικά Νικομάχεια»
Γνωρίζεις, πως σε πρόσφατο συνέδριο παιδοψυχιάτρων στην Αθήνα ανακοινώθηκε ότι πολλές χιλιάδες ελληνόπουλα έχουν ψυχολογικά προβλήματα;
Συμφωνείς με τη συγκέντρωση του μισού περίπου πληθυσμού της χώρας μας στην Αθήνα;
Εχεις συνειδητοποιήσει, γονέα, ότι για να εξασκήσεις ένα οποιοδήποτε επάγγελμα, μαθητεύεις και θητεύεις αρκετά χρόνια, έως ότου καταστείς αυτοδύναμος;
Για να ασκήσεις τη μεγάλη αποστολή του γονέα, την τόσο πολυσύνθετη, πού, πότε, και πώς έλαβες πληροφορίες;
Δε σε προβληματίζει το ότι έχεις μείνει απληροφόρητος;
Γνωρίζεις ότι το Ολοήμερο Σχολείο προσφέρει όλες εκείνες τις δυνατότητες για την ανάπτυξη ποικίλων ελεύθερων δραστηριοτήτων στο σχολικό χώρο;
Πιστεύεις στη μοίρα (γραμμένο) ή στην αποτελεσματικότητα που μπορεί να έχει η προσωπική σου παρέμβαση;
Συνεργάζεσαι με τους δασκάλους των παιδιών σου;
Ποιος είναι ο βαθμός συμμετοχής σου στα κέντρα λήψης αποφάσεων, ώστε διατυπώνοντας και τις δικές σου απόψεις, να βοηθήσεις στη διαμόρφωση μιας πιο ολοκληρωμένης Κοινωνίας;
Πόσες φορές παρακολούθησες τις συνεδριάσεις του Νομαρχιακού και του Δημοτικού Συμβουλίου;
Πόσες φορές έκφρασες τη γνώμη σου σ’ εκείνες τις συνεδριάσεις, για να διορθώσεις αυτά που θεωρείς στραβά;
Εκείνα που κριτικάρεις (και καλά κάνεις) στα καφενεία ή σε οικογενειακές συζητήσεις, γιατί δεν τα διατυπώνεις στα κέντρα λήψης αποφάσεων (Νομαρχιακά Συμβούλια, Δημοτικά ή Κοινοτικά Συμβούλια, Σχολικά Συμβούλια, Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, Δημοτικές Επιτροπές Παιδείας, Νομαρχιακές Επιτροπές Παιδείας), για να τα διορθώσεις, αφού μπορείς ;
Ξέρεις ότι πολλές ΣΟΦΕΣ ΙΔΕΕΣ έχουν χαθεί, επειδή ΔΕΝ τις διατύπωσες στα κέντρα λήψης αποφάσεων;
Ποια είναι η συμμετοχή σου στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων;
Μήπως πηγαίνεις, αν πηγαίνεις εκεί, μόνο για να ψηφίσεις;
Ξέρεις ότι έχεις την ικανότητα μα και τη δυνατότητα, που απορρέει απ’ το νομικό πλαίσιο, να επηρεάσεις καθοριστικά τις αποφάσεις;
Ξέρεις ότι από κάποιες αποφάσεις καθορίζεται το μέλλον των παιδιών σου;
Ξέρεις ότι ο «ωχαδερφισμός» είναι κοινωνικός καρκίνος;