Ι. Το κάθε παιδί είναι χαρά
Τα παιδιά είναι η χαρά και η ελπίδα του κόσμου. Ο ίδιος ο Χριστός, ακόμη και ως μικρό παιδί, δεν έπαψε να είναι ο Θεός και ο σωτήρας του κόσμου. Αυτός ήταν που
είπε ότι Βασιλεία του Θεού ανήκει στα παιδιά και σε όσους ανθρώπους παραμένουν σαν τα παιδιά. Όλα τα παιδιά του κόσμου αξίζουν αγάπη και σεβασμό. Και σήμερα υπάρχουν παιδιά που χρειάζονται προστασία και φροντίδα. Τα παιδιά έχουν δικαιώματα που όλοι είναι ανάγκη να τα γνωρίζουμε και, κυρίως, να τα εφαρμόζουμε στην πράξη.
Μιλάμε για τα χαρακτηριστικά των παιδιών, τα οποία είναι κοινά σε όλα τα παιδιά, μέσα από ποιήματα και κείμενα.
Η παγκόσμια γλώσσα των παιδιών:
Παιχνίδι, μουσική, τραγούδι, χορός, παραμύθια
Όταν ο Ιησούς έγινε σαράντα ημερών, η Μαρία και ο Ιωσήφ τον έφεραν στα Ιεροσόλυμα, στον ναό, για να ευχαριστήσουν τον Θεό για το παιδί. Στον ναό, ζούσε από χρόνια πολλά ένας ηλικιωμένος άνδρας. Τον έλεγαν Συμεών και ζούσε από μικρό παιδί με την προσδοκία του ερχομού του Μεσσία. Τα χρόνια περνούσαν κι η προσευχή του Συμεών και η παράκλησή του ήταν ίδια πάντα! «Αξίωσέ με, Θεέ μου, να δω τον λυτρωτή των ανθρώπων!». Όταν η Μαρία και ο Ιωσήφ ήρθαν με το παιδί, ο Συμεών το πήρε στην αγκαλιά του και είπε: «Τώρα, Κύριε, μπορώ να πεθάνω ειρηνικά, γιατί πραγματοποίησες την υπόσχεσή σου. Ας πεθάνω, Κύριε, τώρα που αξιώθηκα να δω το Φως του κόσμου. Το είδα με τα ίδια μου τα μάτια: έστειλες τον Σωτήρα για όλους τους ανθρώπους!».
Δωδεκάχρονος Ιησούς: «Στο σπίτι του πατέρα μου»
Κάθε χρόνο, στη γιορτή του Πάσχα, ο Ιωσήφ και η Μαρία πήγαιναν στα Ιεροσόλυμα. H γιορτή αυτή θύμιζε στον ισραηλιτικό λαό την απελευθέρωση των προγόνων τους από τη δουλεία στην Αίγυπτο. Όταν ο Ιησούς έγινε δώδεκα χρονών, πήγε για πρώτη φορά στη Ιεροσόλυμα μαζί με τους γονείς του για τη γιορτή του Πάσχα. Από τη Ναζαρέτ ήρθαν στα Ιεροσόλυμα και πολλοί γνωστοί και συγγενείς του Ιωσήφ και της Μαρίας.
Όταν τέλειωσε η γιορτή και όλοι γύριζαν πίσω, ο Ιησούς έμεινε στην Ιερουσαλήμ. Ο Ιωσήφ και η Μαρία, όταν δεν τον είδαν, σκέφτηκαν: «Σίγουρα κάπου θα είναι με τους συγγενείς μας». Το βράδυ άρχισαν να τον γυρεύουν παντού. Επειδή δεν τον βρήκαν, γύρισαν στην Ιερουσαλήμ και τον αναζητούσαν. Ύστερα από τρεις μέρες τον βρήκαν στον ναό.
Καθόταν ανάμεσα στους διδασκάλους του νόμου και τους άκουγε πώς μιλούσαν για τον Θεό. Τους έκανε ερωτήσεις και, όταν εκείνοι τον ρωτούσαν, τους απαντούσε.
Όλοι όσοι τον άκουγαν έμεναν έκπληκτοι με τη νοημοσύνη και τις απαντήσεις του. Μόλις τον είδε η μητέρα του, έτρεξε κοντά του και του είπε: «Παιδί μου, γιατί μας το έκανες αυτό; Ο πατέρας σου κι εγώ σε αναζητούσαμε με πολλή αγωνία!».
Ο Ιησούς τούς απάντησε: «Γιατί με αναζητούσατε; Δεν ξέρατε ότι πρέπει να βρίσκομαι στοσπίτι του Πατέρα μου;». Εκείνοι, όμως, δεν κατάλαβαν τα λόγια που τους είπε.
Ο Ιησούς γύρισε μαζί τους στη Ναζαρέτ και ζούσε κοντά τους με υπακοή. Η μητέρα του όμως διατηρούσε μέσα στην καρδιά της αυτά τα λόγια που της είπε ο Ιησούς στον ναό. Ο Ιησούς μεγάλωνε και προόδευε όλο και περισσότερο στη σοφία και στη χάρη που είχε από τον Θεό.