Terra Computerata

«It sounds greek to me», λένε οι Αγγλοσάξονες, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται για πολλούς αλλοδαπούς τα ελληνικά δεν ηχούν πλέον «κινέζικα». Κέντρα εκμάθησης της ελληνικής ξετρυπώνουν σε κάθε γωνία της γης και λειτουργούν είτε αυτόνομα, είτε στο πλαίσιο πανεπιστημιακών τμημάτων ή σε συνεργασία με το ελληνικό υπουργείο Παιδείας. Ποιοι είναι όμως αυτοί οι τρελοί που ξεκινούν όντας ενήλικες να μαθαίνουν μια τόσο δύσκολη γλώσσα; Μάλλον δεν υπάρχει συγκεκριμένο «προφίλ». Για άλλους είναι η νοσταλγία για μια μακρινή πατρίδα ή η περιέργεια για τη γειτονική χώρα, για κάποιους η γέφυρα με ένα αγαπημένο πρόσωπο. Ωστόσο, οι περισσότεροι αποφασίζουν να περάσουν το κατώφλι των ελληνικών σχολείων μετά την πρώτη επίσκεψη στην Ελλάδα. «Με μάγεψαν τα χρώματα της Αλοννήσου», εξομολογείται η 34χρονη Georgia από την Ιταλία. «Μου άρεσε που οι Ελληνες ήταν ανοικτοί και επικοινωνιακοί», προσθέτει η 40χρονη Veronique από τη Γαλλία. «Κατάλαβα ότι στην Ελλάδα μπορώ να δημιουργήσω φιλίες», καταλήγει ο 48χρονος Gerhard από την Αυστρία. Ο κατάλογος των μαθητών μεγαλώνει… Σύμφωνα με τους καθηγητές τους, με το που ξεκινούν να μιλούν ελληνικά, «χαλαρώνουν»: «Οι Δυτικοί γίνονται πιο ανοικτοί, οι Αραβες λιγότερο συντηρητικοί», επισημαίνει η κ. Κατερίνα Ζαχαριάδου από το Ντουμπάι. Η κουλτούρα ενός λαού ενυπάρχει στη γλώσσα….

Άρθρο στην Καθημερινή

Εθισμός στο Ίντερνετ, παχυσαρκία αλλά και νευρική ανορεξία είναι οι τρεις νόσοι που μαστίζουν την υγεία των εφήβων στην Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτες της Μονάδας Εφηβικής Υγείας ΜΕΥ) του νοσοκομείου «Π&Α Κυριακού». Η ΜΕΥ του νοσοκομείου έχει δεχθεί περισσότερες από 9.000 επισκέψεις και παρακολουθούνται πάνω από 1.700 έφηβοι.

Από το καλοκαίρι του 2007 έχει δεχθεί εφήβους με αίτημα την αντιμετώπιση της υπερβολικής χρήσης του Διαδικτύου.

Το φαινόμενο που έχει φέρει σε αμηχανία την επιστημονική κοινότητα παγκοσμίως αποκτά διαστάσεις και στην Ελλάδα.

Έρευνες της ΜΕΥ έχουν δείξει ότι οι κύριοι λόγοι, που οδηγούν τον έφηβο στην εξάρτηση είναι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια κυρίως και τα chat rooms. Από την άλλη, οι έφηβοι που χρησιμοποιούν το Ίντερνετ συνετά ( για πληροφορίες, υπηρεσίες, εκπαίδευση κτλ.) δεν εθίζονται εύκολα.

Η ενασχόληση με το Διαδίκτυο στο πλαίσιο του σχολείου αποδεικνύεται επίσης προστατευτικός παράγοντας. Η απουσία μαθήματος πληροφορικής και ασφάλειας στο Διαδίκτυο στα δημόσια δημοτικά σχολεία σίγουρα είναι έλλειμμα στην εκπαίδευση της χώρα μας.

Δυστυχώς το ρόλο της εκπαίδευσης των μαθητών στο Διαδίκτυο αναλαμβάνουν τα μεγαλύτερα παιδιά ή οι συμμαθητές τους κυρίως στα Ιnternet-café με ολέθρια αποτελέσματα.

Έρευνες της ΜΕΥ έχουν δείξει ότι το 19,47% των εφήβων χρηστών του Διαδικτύου αναφέρουν ότι έχουν πρόσβαση σε πορνογραφικές σελίδες!

Τα στοιχεία επιβεβαίωσαν ότι τα παιδιά που επισκέπτονται τις πορνογραφικές σελίδες έχουν προβλήματα διαγωγής και κοινωνικότητας.

Ακόμη, βρέθηκε ότι 6,4% των εφήβων χρηστών χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για τυχερά παιχνίδια. Οι έφηβοι χρησιμοποιούν τις πιστωτικές κάρτες των γονιών τους, προπληρωμένες κάρτες ή παίζουν με αντικαταβολή.

Τα Νέα

Σε λίγες ημέρες θα αρχίσει η κουβέντα για την τιμή τους στο τσιγγέλι…

Στις 21 Μαρτίου η διεθνής κοινότητα αποτίει φόρο τιμής στους ποιητές. Εκείνους τους καλλιτέχνες που υφαίνουν τις λέξεις σε ποιήματα και μας θυμίζουν τι σημαίνει να είσαι ελεύθερος άνθρωπος. Στα σχολεία, ωστόσο, η ερμηνεία των ποιητικών κειμένων ακολουθεί μια λογική που περιορίζει το πνεύμα.

Την εαρινή ισημερία, την ημέρα που και επίσημα ο χειμώνας παραδίδει τα σκήπτρα του στην Άνοιξη, τιμάται η Ποίηση. Μόλις το 1999 καθιερώθηκε από την ΟΥΝΕΣΚΟ ο διεθνής εορτασμός της ποιητικής δημιουργίας.

Από τα χρόνια του Ομήρου μέχρι τις μέρες μας, όπου στην «ευαίσθητη» αυτή τέχνη αντανακλάται η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, ένα ερώτημα παραμένει ακόμα αναπάντητο. Αλήθεια, μπορεί κανείς και μέσα σε ποιες λέξεις να οριοθετήσει την ακριβή σημασία της ποίησης;

Η ποίηση σαν ένα αίνιγμα, μοιάζει με ένα στιγμιότυπο της ελεύθερης κίνησης των νερών του κόσμου. Ασταμάτητη, μαρτυρά μια σκηνή οικεία, επαναλαμβανόμενη αλλά και τόσο μοναδική που άθελά της περνά στην αθανασία. Το μεγάλο της επίτευγμα είναι ότι καταφέρνει να «αγγίζει» ανθρώπους που έζησαν σε διαφορετικούς αιώνες και σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη.

Η φετινή γιορτή είναι αφιερωμένη στον εμπνευστή της «Σονάτας του Σεληνόφωτος». Στον μεγάλο μας ποιητή Γιάννη Ρίτσο, που γεννήθηκε πριν από ακριβώς 100 χρόνια. Τις προηγούμενες χρονιές, τα βιαστικά μάτια των περαστικών διάβαζαν πολύτιμους στίχους στις στάσεις των λεωφορείων και στο Μετρό. Φέτος, μεταξύ άλλων εκδηλώσεων, θα κυκλοφορήσει το πρώτο τεύχος του ποιητικού περιοδικού Poetix.

Ακόμα, blogger μαθητές από το 6ο Λύκειο Καλλιθέας και το 10ο Λύκειο Πειραιά θα παρουσιάσουν το Σάββατο 21 Μαρτίου στο Μουσείο Μπενάκη την παράσταση «Να είσαι ήλιος, να χαρίζεις φως». Ο άξονας της παράστασης θα είναι η ποίηση του Ρίτσου και οι «ανταύγειες» που αφήνει στο έργο του ο χαρακτήρας και τα βιώματά του. Πινελιές ανθρωπιάς, αγωνιστικότητας, εξορίας μέσα από ένα οπτικοακουστικό υλικό με ποιήματα, φωτογραφίες, βίντεο, τραγούδια, συνεντεύξεις.

Ο 17χρονος μαθητής Βασίλης Μυλωνάς, που συμμετέχει στο μουσικό κομμάτι της παράστασης «Να είσαι ήλιος, να χαρίζεις φως», μας εξήγησε γιατί επέλεξε να συμμετάσχει στο αφιέρωμα για τον Ρίτσο: «Αφενός μας παρότρυναν και μας βοήθησαν οι καθηγητές μας, αφετέρου με συγκίνησε η αισιόδοξη στάση του ποιητή απέναντι στη ζωή παρά τα δύσκολα χρόνια που πέρασε». Σαν ένας τραγικός ήρωας βιώνει τον πρόωρο θάνατο του αδερφού του και της αγαπημένης του μητέρας, τη φυματίωση, την ψυχική ασθένεια της αδερφής του, την εξορία. Αγαπημένος στίχος των παιδιών του 6ου Λυκείου Καλλιθέας: «Εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου από τον κόσμο, εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο»…

«Μας αρέσει περισσότερο η ποίηση παρά τα πεζά κείμενα. Τα ποιήματα έχουν συναίσθημα. Απεικονίζουν τις καταστάσεις που ζούμε εμείς σε αυτήν την ηλικία», μας εξηγεί ο 17χρονος Βασίλης. «Ελευθερία», είναι η απάντηση που δίνει φιλόλογος του 6ου Λυκείου Καλλιθέας στην ερώτηση του kathimerini.gr «Τι συνεπαίρνει τον έφηβο αναγνώστη στον κόσμο της ποίησης;».

Η ελευθερία της έκφρασης αλλά και της ερμηνείας είναι χαρακτηριστικό που ταιριάζει στο προφίλ των νέων ανθρώπων. «Δυστυχώς, στο σχολείο το μάθημα των Νεοελληνικών κειμένων γίνεται με την τήρηση ενός αυστηρού πλαισίου, η ερμηνεία των ποιημάτων – αν και μιλάμε για Τέχνη – δίνεται με συγκεκριμένες σημειώσεις, ακόμα κι αν οι καθηγητές δεν θέλουν να περιορίζουν τη σκέψη μας», περιγράφει ο μαθητής.

Η ερμηνεία των ποιητικών έργων εγείρει έναν ακόμα προβληματισμό. Υπάρχει μία μόνο ερμηνεία ή πολλές, ακόμα και αντιφατικές μεταξύ τους; Η αστερόσκονη των στίχων ενδέχεται να σε ξυπνήσει σε διαφορετικό όνειρο από αυτό που αρχικά εμπνεύστηκε ο δημιουργός. Κι όπως αναφέρει ο Αργεντινός συγγραφέας Χόρχε Λουίς Μπόρχες: «Όταν διαβάζουμε ένα ποίημα φανταζόμαστε πως κι εμείς θα μπορούσαμε να το έχουμε γράψει, πως το ποίημα προϋπήρχε μέσα μας».

Από τα ομηρικά έπη, τις Μούσες και τους αρχαίους τραγωδούς, στην εκκλησιαστική ποίηση με την Κασσιανή και τον Ρωμανό τον Μελωδό, μέχρι τους ρομαντικούς ποιητές, τους συμβολιστές και υπερρεαλιστές, η ποίηση μεταμορφώνεται πλάι στον άνθρωπο.

Άραγε πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν υπήρχε η ποίηση; Χωρίς την ποίηση, ποτέ δεν θα καταλαβαίναμε «οι Ιθάκες τι σημαίνουν», οι σκέψεις θα έμεναν «ανάπηρες» και τα ρόδα θα τα αποκαλούσαμε απλά τριαντάφυλλα.

www.kathimerini.gr

Ο Τσαγκαρουσιάνος αναρωτιέται στο edito της Lifo τι θα μπορούσε να δώσει χαρακτήρα στη χώρα αυτή διεθνώς.

Πέρα από τα νησιά, την όμορφη φύση κ.λπ. που τα διαχειρίζεται ένα δυσκίνητο και φτηνούτσικο τουριστικό σύστημα, είναι πια σαφές ότι είμαστε παλιοχαρακτήρες – ακόμα και στο ευρωπαϊκό κλαν: ψεύτες, αλαζόνες, λαμόγια. Από τον έσχατο μέχρι τον κυβερνήτη. Στο επιχειρείν, πέρα από μια χούφτα έντιμους ανθρώπους-νησιά με προσωπική πετριά, είμαστε γελοίοι – οι τραγελαφικές περιπτώσεις «επιτυχημένων» που περιγράφει με πύρινο σαπούνι το «Πρώτο Θέμα» κάθε Κυριακή (Ο Καραγκιόζης μπίζνεσμαν). Οπότε, μάλλον διά της ευθείας οδού μάλλον ποτέ δεν θα σταθεί διεθνώς αυτό το έθνος με τον προβληματικό ψυχισμό και τα δεκάδες συμπλέγματα που άφησε πίσω της η ανελευθερία. Και ποια είναι η πλάγια οδός; Έχω μόνο μια απάντηση: οι Καλλιτέχνες και οι τρελοί. Η φωνή της Παπαγκίκα που άκουσα σε ένα υπόστεγο της Ιστικλάλ στην Κωνσταντινούπολη μια μέρα με ξαφνική νεροποντή. Στεκόμουν μούσκεμα και από ένα δισκάδικο έβγαινε σαν μαγεμένο το τραγούδι της (Ούζο όταν πιεις….), η φωνή της που είναι σαν να περνάει μέσα από τα πράσινα, μεταλλικά φτερά ενός σκαραβαίου. Και στον ίδιο δρόμο, μια άλλη φορά, η φωνή της Χαρούλας Αλεξίου (το βελούδινο υπόγειο της πιο καλής Ελλάδας), ενώ αυτή η νευρώδης, επιθετική ράτσα πέρναγε ανύποπτη. Και η αληθινή συγκίνηση με την οποία ένας γέρος καθηγητής γυμνασίου μας είπε λίγους στίχους του Καβάφη στα ιταλικά, καθώς το φέρι μας πέρναγε μετά το θαύμα του Ριάτσε, απέναντι, στη Σικελία. Και ο Χατζιδάκις που άκουσα σε ένα φτηνό μπαρ του Σάο Πάολο, ενώ μεθυσμένες μουλατες στην μπάρα κουνούσαν ψιλομεθυσμένες το κεφάλι. Και η Μαρία Κάλλας, για πάντα και πάντα. Ο Σεφέρης. Και ο αγέραστος τρόπος που η Μελίνα κοιτάει το φακό στη Στέλλα και το Ποτέ την Κυριακή – ένα κράμα λεβεντιάς, αποκοτιάς και φιλότιμου.

«Είμαι 15 χρόνων κι έχω δει πάνω από τέσσερις ανθρώπους που κάνουν χρήση ναρκωτικών να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια μου. Ζω σε μια περιοχή όπου κάθε μέρα βλέπω μπροστά μου πάνω από 20 τέτοιους ανθρώπους. Πολλές φορές φωνάζουν σε ανθρώπους στα μπαλκόνια για να τους δώσουν φαγητό ή λεφτά…». Τη σοκαριστική αυτή μαρτυρία μιας μαθήτριας 15 ετών, μαζί με δεκάδες άλλες μεταφέρουν μαθητές εφτά Γυμνασίων της Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης απαντώντας σε ερωτηματολόγια έρευνας που διενεργήθηκε στα σχολεία τους για τα ναρκωτικά.Τα αποτελέσματα της έρευνας, την οποία πραγματοποίησαν οι κοινωνιολόγοι – εκπαιδευτικοί Φ. Κουρτίδου, Ε. Μπρίκα, Ε. Πασχαλίδου, Χ. Ρουμπίδης, Γ. Παπαδόπουλος (πληροφορικός), ήταν μάλλον απρόσμενα καθώς οι μαθητές με απαντήσεις – γροθιά στο στομάχι θέτουν με ωμό τρόπο τη διάσταση ενός προβλήματος που δεν σχετίζεται με το αν κατοικούν μακριά ή κοντά σε μονάδα απεξάρτησης, όπως συμβαίνει στον συγκεκριμένο δήμο όπου λειτουργεί μονάδα χορήγησης μεθαδόνης του ΟΚΑΝΑ.

Οι μαθητές-τριες των Γυμνασίων απάντησαν ότι η «επίδραση της παρέας» και τα «ατομικά προβλήματα» είναι οι βασικές αιτίες για να κάνουν κάποιοι χρήση ναρκωτικών. Τρεις μαθητές παραδέχθηκαν ότι είχαν προσωπική εμπειρία, ενώ η «δύναμη του χαρακτήρα» αποτελεί τη βασική αιτία που κάποιοι δεν «πέφτουν στα ναρκωτικά». Η έρευνα προτάθηκε από την Aντιδημαρχία Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Σταυρούπολης στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης. Αιτία ήταν η αύξηση των περιστατικών παραβατικής συμπεριφοράς στις περιοχές του δήμου που γειτνιάζουν με το Ψυχιατρικό Nοσοκομείο στο οποίο λειτουργεί μονάδα μεθαδόνης. Στα ερωτηματολόγια απάντησαν 471 μαθητές και μαθήτριες της Γ΄ Τάξης Γυμνασίου και τα συμπεράσματα «αναμένεται να οδηγήσουν σε καλύτερο σχεδιασμό και δράσεις για την ενίσχυση των ανθρωπίνων σχέσεων, η ποιότητα των οποίων αποτελεί και κύριο παράγοντα πρόληψης», αναφέρει η ομάδα των κοινωνιολόγων – καθηγητών.

Μαρτυρίες μαθητών από έρευνα για τα ναρκωτικά σε εφτά γυμνάσια της Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης στην Καθημερινή

Βρήκα μια ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση πριν από λίγο στην ελληνική έκδοση της ιστοσελίδας των Ευρωεκλογών σχετικά με το Διαδίκτυο και σκέφτηκα ότι καλό είναι να παρακολουθήσουμε πως θα διαμορφωθούν τα αποτελέσματα της.

Μέχρι τώρα έχουν απαντήσει 240 άτομα στη δημοσκόπηση και τα ποσοστά των ψήφων έχουν ως εξής:

το 25% έχει απαντήσει ότι το διαδίκτυο χρειάζεται περισσότερη ρύθμιση

το 34% έχει απαντήσει ότι είναι μεν εκτός ελέγχου, αλλά αφήστε το ήσυχο

το 41% έχει απαντήσει ότι ελέγχεται επαρκώς

Η δημοσκόπηση αφορά όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μπορείτε να ψηφίσετε κι εσείς στην επίσημη ιστοσελίδα.

Από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα πάντως βλέπουμε πως η πλειοψηφία των ατόμων που ψήφισαν είναι αρνητική στο ενδεχόμενο περισσότερων ρυθμίσεων στο χώρο του διαδικτύου.

Φαίνεται ότι αντιμετωπίζουμε μια απαιτητική άσκηση επαναπροσδιορισμού των Αλφαβητισμών σε μία προοπτική δια βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης. Η πρόκληση ξεκινά από τον αρχικό τους ορισμό (βλ. τις τρεις βασικές ικανότητες: ανάγνωση, γραφή και αριθμητική), που ανταποκρίνονταν στο μαζικά εκτενές εκπαιδευτικό μοντέλο της Βιομηχανικής Κοινωνίας, και φτάνει μέχρι τον ορισμό αυτού που φαίνεται να κυριαρχεί σήμερα και για τα επόμενα χρόνια ως η ευρέως αποδεκτή απαραίτητη δέσμη (και επίπεδο) ικανοτήτων στους τομείς της «ζωής» (προσωπική και πολιτιστική ανάπτυξη, ιδιότητα του πολίτη, κλπ.) και της «εργασίας» (συγκεκριμένες γνώσεις και προσόντα) των ατόμων. Πρόκειται για μία δέσμη ικανοτήτων, οι οποίες ανταποκρίνονται, με τη σειρά τους, στις κοινωνικές και εννοιολογικές δομές της αναδυόμενης κοινωνίας της γνώσης. Οι ικανότητες αυτές – ή οι νέοι Αλφαβητισμοί –, οι οποίες σχετίζονται μέχρι ενός σημείου με την τεχνική κωδικοποίηση του 21ου αιώνα, εξακολουθούν να θεωρούνται οι βάσεις για την απόκτηση της γνώσης και την ανάπτυξη των προσόντων, ενώ ταυτόχρονα έχουν ιδιαίτερο αντίκτυπο στη δόμηση του υποδείγματος του σχολικού εκπαιδευτικού συστήματος.

Ήδη έχει επιτελεστεί σημαντικό ακαδημαϊκό έργο για τον ορισμό και κυρίως την αποτελεσματική ενσωμάτωση των προαναφερομένων ικανοτήτων στο σχολικό εκπαιδευτικό σύστημα. Πρόσφατα, μία ομάδα ειδικών από την Ε.Ε. κατέληξαν κοινή συναινέσει σε μία μάλλον αυθαίρετη αλλά κατά πάσα πιθανότητα λειτουργική δέσμη βασικών ικανοτήτων. Μία από αυτές τις οκτώ βασικές ικανότητες είναι ο ψηφιακός αλφαβητισμός, παρά τον έντονο «οριζόντιο» χαρακτήρα που παρουσιάζει σε σύγκριση με τις υπόλοιπες επτά, με την πιθανή εξαίρεση της ικανότητας «μαθαίνω πώς να μαθαίνω».

Είτε πρόκειται για αλλαγή υποδείγματος είτε όχι, σίγουρα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την αυξανόμενη διεξάρτηση των στρατηγικών μεταξύ εκπαίδευσης και κοινωνικής ένταξης. Με άλλα λόγια, η νέα πρόκληση για ισότητα σημαίνει ότι θα πρέπει να απεργαστούμε εκ νέου τα μαθησιακά μας συστήματα, από την προσφορά μαζικής εκπαίδευσης έως τη δέσμευση των ατόμων σε εμπειρίες μαζικής μάθησης, με την αναβάθμιση της ικανότητάς τους «μαθαίνω πώς να μαθαίνω», όπου ο ψηφιακός αλφαβητισμός αποκτά καίρια σημασία.

www.elearningpapers.eu

Πανελλήνιο συνέδριο με θέμα «Γλώσσα Ελληνική – Γραφή και Τέχνη» οργανώνεται στις 20, 21 και 22 Μαρτίου από το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος με τη συνεργασία της Ιστορικής Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος-Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

«Πρόθεση των εικαστικών καλλιτεχνών, που εκφράζονται με μια γλώσσα εικόνων και συμβόλων, είναι να προσεγγισθεί η σχέση μας με τη γλώσσα και τη γραφή της σε μια εποχή επιστημονικών αλμάτων, με τις αντίστοιχες επιπτώσεις στην προσωπική και κοινωνική ζωή του Έλληνα», όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών.

Στο συνέδριο, οι εργασίες του οποίου θα διεξαχθούν στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής, θα μιλήσουν γνωστοί επιστήμονες (γλωσσολόγοι, φιλόλόγοι, ιστορικοί, αρχαιολόγοι), γραφίστες, εικαστικοί καλλιτέχνες, λογοτέχνες, ποιητές κ.ά.

Πληροφορίες
Τηλ.: 210 3301141, fax: 210 3301408
e-mail: chafartg@otenet.gr και eete@eete.gr

Πολιτικό κόμμα σχημάτισαν στη Σουηδία οι οπαδοί του ελεύθερου «downloading» από το Internet. Το σουηδικό «Κόμμα των Πειρατών» αποφάσισε να συμμετάσχει στις ευρωεκλογές του Ιουνίου.Ανάμεσα στους στόχους των μελών του νέου κόμματος είναι η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην πληροφορία και ο περιορισμός των κανόνων. Το ψηφοδέλτιο του Κόμματος των Πειρατών θα έχει 20 υποψήφιους για το Ευρωκοινοβούλιο.

«Εάν οι πολιτικοί θέλουν να εμποδίσουν την ανταλλαγή αρχείων μεταξύ των πολιτών, πρέπει να βελτιώνουν συνεχώς τα μέσα παρακολούθησης, καθώς όταν οι αρχές κλείνουν ένα site που επιτρέπει την ανταλλαγή αρχείων, κάποιο άλλο ξεπετάγεται στη θέση του» δήλωσε ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου Κρίστιαν Εγκστρομ.

Οι Σουηδοί «Πειρατές» πιστεύουν πως η μάχη για την ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία πρέπει να δοθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς από εκεί εκπορεύονται πλέον οι περισσότεροι νόμοι.

Ωστόσο, το κόμμα διευκρινίζει πως δεν πρέπει να καταργηθούν όλοι οι κανόνες για τα δικαιώματα πάνω στα βιβλία, τη μουσική και τις ταινίες. Η διαχωριστική γραμμή, λένε, πρέπει να είναι η εμπορική και η μη εμπορική χρήση.

Το Κόμμα των Πειρατών σκοπεύει να δράσει και στην πολιτική σκηνή της Σουηδίας, όπου ελπίζει να παίξει ρυθμιστικό ρόλο στον σχηματισμό κυβέρνησης.

Τα Νέα

Οι περισσότεροι νομίζουν ότι το διαδίκτυο ερευνάται μόνο απο τη μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης του διαδικτύου. Υπάρχουν όμως κομμάτια του internet που τo Google δεν πλησιάζει, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Harrison Tang, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Spokeo. To Spokeo, αποτελεί μία μηχανή αναζήτησης πληροφοριών που έχουμε αφήσει να κυκλοφορήσουν στο διαδίκτυο και όπως οι ανταγωνιστές του Pipl και CVGadget, έχει σχεδιαστεί προκειμένου να ψάξει πληροφορίες για φίλους ή εχθρούς αυτού που θα το χρησιμοποιήσει.

Για ένα σχετικά μικρό μηνιαίο χρηματικό ποσό, το Spokeo αναλαμβάνει να βρει πληροφορίες αλλά και να ελέγχει συνέχεια τις ψηφιακές κινήσεις των ανθρώπων που έχετε στο βιβλίο επαφών του email που του δίνετε. Μαζεύοντας μικρά κομμάτια, που μεμονωμένα φαίνονται ασήμαντα, δημιουργεί μία συνολική ψηφιακή ταυτότητα η οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει ο πελάτης του όπως αυτός επιθυμεί.

Επιπλέον, αφού συλλέξει τις πληροφορίες και φτιάξει τα εικονικά προφίλ των «θυμάτων» μπορεί να προχωρήσει στην πώληση των στοιχείων αυτών καλύπτοντας την ενέργεια με το πέπλο του «marketing research». Έτσι, οι πελάτες παρόμοιων με το Spokeo υπηρεσιών, αποκτούν πρόσβαση σε χιλιάδες ή και εκατομμύρια προσωπικές πληροφορίες χρηστών του διαδικτύου, που τους βοηθούν προκειμένου να σχεδιάσουν τις προωθητικές τους στρατηγικές ανάλογα πάντα με τα πεδία ενδιαφέροντος τους.

Έτσι, βλέπουμε πως οι πληροφορίες που αφιλοκερδώς προσφέρουν τα εκατομμύρια των χρηστών του διαδικτύου, συγκεντρώνονται απο κάποιους, μεταπωλούνται και μετατρέπονται σε εκατομμύρια δολάρια. Αυτό που ίσως έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία είναι οτι οι εταιρείες συγκέντρωσης και μεταπώλησης πληροφοριών δεν κάνουν κάτι παράνομο. Απλά συλλέγουν Information που θα μπορούσε να βρεί για εσάς οποιοσδήποτε διέθετε την όρεξη και φυσικά το χρόνο για να κάτσει να ψάξει στο δίκτυο. Συνεπώς, απο τη στιγμή που επιλέγουμε και μοιραζόμαστε πληροφορίες στο internet, θα έπρεπε ίσως να μη σκεφτόμαστε που θα καταλήξουν οι πληροφορίες αυτές αλλά ποια είναι η αρχική τους «ποιότητα» και πως μπορούν να ανεβάσουν εν τέλει τις ψηφιακές μας μετοχές, αντί τελικά να γυρίσουν μπούμερανγκ.

PCW

Μία σκηνή από την ταινία του 1984 των αδερφών Ταβιάνι που λάτρεψα…

Οι Ταβιάνι μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη ιστορίες του Λουίτζι Πιραντέλο, που καλύπτουν όλη την γκάμα της κινηματογραφικής αφήγησης, με πρωταγωνιστές κατοίκους της Σικελίας. Οι ιστορίες που απαρτίζουν την ταινία είναι: «Το κοράκι του Μιτζάρο», το οποίο είναι ένα είδος εισαγωγής και συνδετικής γέφυρας μεταξύ των ιστοριών, «Ο άλλος γιος», «Ο φεγγαροχτυπημένος», «Η αρρώστια του φεγγαριού», «Το πιθάρι», «Συνομιλία με τη μητέρα». Οι ιστορίες αναφέρονται στη μετανάστευση και τη διάλυση της οικογένειας, στον έρωτα και την επιρροή της φύσης στον ανθρώπινο νου, στην επιστροφή στην πατρίδα και τις παιδικές μνήμες. Οι εικόνες της ταινίας είναι ντυμένες μουσικά από τον Νίκολα Πιοβάνι.
Αν τη βρείτε, μην την χάσετε…