Αρχείο για 2 Μαρτίου, 2009
 Στην παγωμένη Ισλανδία έφτασε η επιστημονική ευρεσιτεχνία του «Δημόκριτου», του Εθνικού Κέντρου Ερευνας Φυσικών Επιστημών, που εγκατέστησε και στο Ρέικιαβικ το πρωτοποριακό του λογισμικό Filter X, ίσως το πλέον αποτελεσματικό φίλτρο προστασίας από την πορνογραφία που διακινείται στο Iντερνετ.
Κι αν οι νέες τεχνολογίες έδειχναν να αφήνουν πρόσφορο έδαφος για κάθε επίδοξο δράστη της ηλεκτρονικής πορνογραφίας (παιδικής και όχι μόνον), η εξέλιξη και η αξιοποίησή τους από επιστήμονες πρόσθεσαν έναν ισχυρό σύμμαχο στην πρόληψη και την προστασία από τη διαδικτυακή πορνογραφία. Αν πληκτρολογήσει κανείς τη λέξη sex στη μηχανή αναζήτησης Google του Διαδικτύου, θα βρει τουλάχιστον 770 εκατομμύρια αποτελέσματα! Πώς μπορεί κανείς να ξεχωρίσει πριν καν ανοίξει την ιστοσελίδα αν πρόκειται για site πορνογραφικού περιεχομένου ή για κάτι αθώο, π.χ. επιστημονικό, καλλιτεχνικό;
Αυτήν την προστατευτική διάκριση επιτυγχάνει μέσα σε λιγότερο από 9 χιλιοστά του δευτερολέπτου το Filter X. Oλα ξεκίνησαν όταν τέσσερις επιστήμονες του εργαστηρίου Τεχνολογικής Γνώσης και Λογισμικού του «Δημόκριτου», με επικεφαλής τον κ. Κώστα Σπυρόπουλο, άρχισαν να οργανώνουν και να ταξινομούν τις άπειρες πληροφορίες του Διαδικτύου χρησιμοποιώντας ένα σύστημα αλγορίθμων. Και τα κατάφεραν, λαμβάνοντας για το εγχείρημα αυτό πατέντα ευρεσιτεχνίας. «Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης έρευνάς μας, διαπιστώσαμε ότι ορισμένες δήθεν ιστορικές ιστοσελίδες οι οποίες λειτουργούσαν ως προπαγάνδα μισαλλόδοξων φορέων είχαν πολλά ορθογραφικά λάθη, σε αντίθεση με τις πραγματικά ιστορικές ιστοσελίδες που είχαν την επιμέλεια φιλολόγων. Επομένως, καταλήξαμε σ? ένα βασικό στοιχείο διάκρισης», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Κωνσταντίνος Χανδρινός, μέλος της ερευνητικής ομάδας του «Δημόκριτου» που εργάστηκε για τη δημιουργία του φίλτρου. Το λογισμικό Filter X ήταν πλέον έτοιμο. «Δώσαμε 250 χαρακτηριστικά στο σύστημα, ώστε να έχει την αυτόματη δυνατότητα να διαχωρίζει αν μία ιστοσελίδα που δείχνει για παράδειγμα γεννητικά όργανα είναι ιατρική ή πορνογραφική. Δηλώσαμε δηλαδή τι είναι και τι δεν είναι πορνογραφία, τι αφορούν οι ιστοσελίδες και το φίλτρο αυτό μπορεί με βάση τα δεδομένα – κριτήρια που θέσαμε να αναγνωρίζει αυτόματα τα πορνογραφικά sites».
Άρθρο της Έλενας Καρανάτση στην Καθημερινή
0 σχόλια »
 Πώς ήταν ο Καβάφης στα νιάτα του; Υπάρχουν φωτογραφίες του από την εποχή που ήταν παιδί, όπως κι άλλες, από στούντιο όλες τους, όπου εμφανίζεται σε μεγαλύτερη ηλικία. Ντοκουμέντα, ωστόσο, τα οποία ν’ αποτυπώνουν τη μορφή του γύρω στα είκοσι δεν είχαν δημοσιευτεί έως τώρα. Εξ ου και η έκπληξη όσων βρέθηκαν, τις προάλλες, στο Σπίτι του Καβάφη στην Αλεξάνδρεια, με αφορμή τις εκδηλώσεις που οργάνωσε το παράρτημα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, όταν αντίκρισαν ένα άγνωστο νεανικό πορτρέτο του ποιητή, τυπωμένο σε πόστερ μεγάλων διαστάσεων.
Το πρωτότυπο της φωτογραφίας που δημοσιεύεται σήμερα στο «7» δεν προέρχεται από το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, όπου και το Αρχείο Καβάφη. Βρίσκεται πάντα προστατευμένο στο οβάλ κάδρο με το κοίλο τζάμι που το κοσμεί εδώ κι έναν αιώνα, κι ανήκει στον ποινικολόγο Κώστα Κούτρα, μέλος της ελληνικής επιτροπής της Διεθνούς Αμνηστίας και πρόεδρο της οργάνωσης «Δικηγόροι χωρίς σύνορα». Εναν λάτρη της καβαφικής ποίησης, αλλά και παθιασμένο συλλέκτη που την έχει στην κατοχή του κοντά τριάντα χρόνια!
Οπως εξηγεί, «μου τη χάρισε το 1980 ο φίλος και κουμπάρος μου Κώστας Ζήβας, έμπορος αντικών που χάθηκε αργότερα σε τροχαίο, και του οποίου η υπαίθρια έκθεση στο Μαρούσι εξακολουθεί να λειτουργεί. Θυμάμαι ότι ρωτώντας για την προέλευση της φωτογραφίας, μου απάντησε πως την είχε προμηθευτεί στην Αθήνα μαζί με άλλα αντικείμενα στις αρχές της δεκαετίας του ’50, από τους κληρονόμους μιας παλιάς οικογένειας της Κωνσταντινούπολης. Φυσικά, το ζήτημα της αυθεντικότητας είχε απασχολήσει και τον ίδιο. Είχε απευθυνθεί στον έμπειρο φωτογράφο Κούνιο, στο ειδικό κατάστημα κορνιζών της Λυμπεράκη, σε καβαφιστές όπως ο Γ. Π. Σαββίδης, κι είχε πειστεί πως ήταν γνήσια, τραβηγμένη στο τέλος του 19ου αιώνα σ’ επαγγελματικό φωτογραφείο, μάλλον της Αλεξάνδρειας».
Αναζητώντας τα ίχνη του πορτρέτου
Ο Κ. Κούτρας κράτησε τη φωτογραφία στο δικηγορικό γραφείο του. «Δεν είχα καμιά διάθεση να τη βγάλω προς στα έξω, προτιμούσα να μην την αγγίξει κανείς», λέει. Μέχρι που τον Φεβρουάριο του 2007 τον επισκέφθηκε η γνωστή γλύπτρια Ασπασία Παπαδοπεράκη, δημιουργός, μεταξύ άλλων, της προτομής του ποιητή στο προξενείο της Αλεξάνδρειας και συγγραφέας της εξονυχιστικής μελέτης «Η μορφή του Καβάφη». Αποσβολωμένη μπροστά στη φωτογραφία και δίχως την παραμικρή αμφιβολία για την ταυτότητα του νεαρού άνδρα, η τελευταία ζήτησε από τον Κούτρα να της την παραχωρήσει προσωρινά, ώστε ν’ ασχοληθεί κι η ίδια με την αξιολόγηση και τη μελλοντική προβολή της. Κάπως έτσι έφτασε και η μεγεθυμένη κόπια του πορτρέτου στο μουσείο της αλεξανδρινής οδού Λέψιους. Ομως, η Παπαδοπεράκη θεωρεί πως η φωτογράφιση δεν έγινε στην Αλεξάνδρεια, αλλά στην Κωνσταντινούπολη. «Διαφορετικά», λέει, «η φωτογραφία θα διασωζόταν στο αρχείο του ποιητή, δεν θα είχε παραπέσει». Συνέχεια »
0 σχόλια »
Αναρτήθηκε από terracomputerata στο έρευνα, με ετικέτες: SMS, γλώσσα
 “Η γλώσσα των SMS (text messaging), αντί να βλάπτει τη γραφή και ανάγνωση, θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα στον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά αλληλεπιδρούν με τη γλώσσα, καταλήγει πρόσφατη έρευνα.”
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κόβεντρι μελέτησαν 88 παιδιά, ηλικίας από 10 έως 12 ετών, για να κατανοήσουν την επίδραση της γραφή μηνυμάτων μέσω κινητού στις γλωσσικές τους δεξιότητες. Ανακάλυψαν ότι η χρήση των ιδιωματισμών των SMS θα μπορούσε να επιδρά θετικά στην ανάπτυξη της ανάγνωσης. Η έρευνα δημοσιεύεται στο Βρετανικό Περιοδικό Αναπτυξιακής Ψυχολογίας.
«Η χρήση των γλωσσικών ιδιωματισμών που παρατηρούνται στα SMS είναι όχι μόνο θετικά συνδεδεμένη με την ικανότητα ανάγνωσης λέξεων από τα παιδιά, αλλά ίσως να συνεισφέρει και στην αναγνωστική ανάπτυξη,» αναφέρουν οι συγγραφείς μέσα στην έκθεση τους.
Τα παιδιά που έλαβαν μέρος στην έρευνα πήραν 10 διαφορετικά σενάρια να τα γράψουν με SMS ως εργασία. Οι ιδιωματισμοί χωρίστηκαν σε κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων των συντομεύσεων, συναιρέσεων, ακρωνύμιων, συμβόλων και μη-συμβατικών ορθογραφιών, και αναλύθηκαν για τη χρήση της γλώσσας, μαζί με άλλες πιο παραδοσιακές σχολικές εργασίες.
Ανορθογραφίες
«Ο κώδωνας κινδύνου στα μέσα ενημέρωσης βασίζεται σε επιλεγμένα ανέκδοτα ωστόσο, όταν κοιτάμε για τέτοιου είδους γλώσσα στις εκθέσεις βρίσκουμε ελάχιστα παραδείγματα,» αναφέρει η Δρ. Beverley Plester, επικεφαλής της έκθεσης και εισηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κόβεντρι. Η ίδια πιστεύει ότι η γραφή SMS (texting) πρόκειται να αποτελέσει σημαντικό κομμάτι της μαθησιακής ανάπτυξης των παιδιών. «Όσο εκτίθεται το παιδί στη γραπτή γλώσσα, τόσο μαθαίνει, και οπωσδήποτε γινόμαστε καλύτεροι στα πράγματα που κάνουμε για διασκέδαση,» συνεχίζει.
Η έρευνα δεν βρήκε κανένα φθοροποιό στοιχείο της γλώσσας των SMS απάνω στην συμβατική γραφή. «Αυτά που θεωρούμε ως ανορθογραφίες, στην ουσία δεν παραβαίνουν τους γλωσσικούς κανόνες και τα παιδιά διαθέτουν μια εκλεπτυσμένη αντίληψη της κατάλληλης χρήσης των λέξεων,» υποστηρίζει.
Και άλλες έρευνες έχουν καταλήξει σε παρόμοια συμπεράσματα. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Τορόντο για τον τρόπο που χρησιμοποιούν οι έφηβοι τα μηνύματα μέσω κινητών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αποστολή SMS είχε θετική επίδραση στον χειρισμό της γλώσσας.
Απορία: Ποιος άραγε χρηματοδότησε μία τέτοια έρευνα;
Pathfinder via BBC News
0 σχόλια »
 Ένα από τα πιο εντυπωσιακά παρεπόμενα των όρων χρήσης του Facebook, είναι ότι δεν “πεθαίνεις” ποτέ. Σε αντίθεση λ.χ. με λογαριασμούς e-mail όπως αυτούς του Gmail που απενεργοποιούνται μετά από εννέα μήνες αδράνειας, τα προφίλ στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης δεν σβήνουν. Εκπρόσωπος του Facebook δήλωσε προς την Φορ ότι πολιτική της εταιρείας είναι, όποτε γνωστοποιείται ότι ένας χρήστης έχει πεθάνει, να κρύβονται στοιχεία του προφίλ του, προς προστασίαν της μνήμης του, να αποσύρεται το όνομά του από τις ομάδες συζήτησης στις οποίες αυτός ανήκε κ.ο.κ.Ωστόσο, δεν ήταν σε θέση να γνωστοποιήσει των αριθμό των προφίλ τα οποία έχουν περιέλθει σε memorial mode, ενώ οι ισχυρισμοί του διαψεύδονται έμπρακτα από έναν Άγγλο συμμετέχοντα της ομάδας συζήτησης που έχει ήδη δημιουργηθεί για αυτό το θέμα, και ο οποίος αναφέρει ότι επικοινώνησε τρις με το Facebook για να κλείσει τον λογαριασμό του νεκρού πατέρα του, χωρίς να τα καταφέρει.
Και τα προβλήματα δεν σταματούν εδώ. Ποιος είναι ο δικαιούχος της μεταθανάτιας χρήσης ενός λογαριασμού στο Facebook; Τα σχετικά δικαιώματα κληρονομούνται από την ίδια την εταιρεία ή από τους συγγενείς του νεκρού χρήστη; Ισχύει εν προκειμένω το δίκαιο των ΗΠΑ, όπου εδρεύει η εταιρεία, ή το δίκαιο της χώρας του χρήστη; Πώς θα βρεθεί το password του μακαρίτη; Θα πρέπει άραγε κανείς να προνοεί να το καταγράφει στη διαθήκη του μαζί με τις λοιπές του τελευταίες επιθυμίες; Το βέβαιο είναι ότι δεν θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρις ότου το Facebook μεταβληθεί σε χώρο φιλοξενίας χιλιάδων “άταφων” ψηφιακώς ψυχών.
ΣΚΑΙ
0 σχόλια »
|
Άρθρα (RSS)