Terra Computerata

Το 1821 μέσα από ένα οπτικοακουστικό λεύκωμα της ελληνικής έκδοσης του «Νational Geographic», όπου μεταξύ άλλων τεκμηρίων αναπαράγεται ένα κείμενο της αμερικανικής έκδοσης του περιοδικού που είχε δημοσιευθεί το 1929 για τα 100 χρόνια ελεύθερου ελληνικού κράτους.

Το ειδικό αφιέρωμα του «Νational Geographic», που τιτλοφορείται «1821. Ο ξεσηκωμός του Γένους», αναπαριστά με πληρότητα τις εξελίξεις στη διάρκεια του μεγάλου ξεσηκωμού από την εποχή του Νεοελληνικού Διαφωτισμού και την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας έως τη συγκρότηση του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού βασιλείου το 1830. Πρόκειται για μια σημαντική εκδοτική προσπάθεια που απευθύνεται στο ευρύ κοινό, στους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς και στους φιλίστορες, όλους όσοι αναζητούν μια γλαφυρή και εύληπτη παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων δίχως εκπτώσεις στην επιστημονικότητα των κειμένων. Η ζωηρή αφήγηση υποβοηθείται από την πλούσια και άρτια εικονογράφηση, από ένα εξαντλητικό χρονολόγιο των γεγονότων από την εμφάνιση των Οθωμανών Τούρκων στη Βαλκανική το 1354 ως την άφιξη του Οθωνα στο Ναύπλιο το 1833 και από τα βιογραφικά σημειώματα των πρωταγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης. Ενισχυτικό στοιχείο της καλαίσθητης έκδοσης αποτελεί και το συνοδευτικό DVD, με κινηματογραφικό υλικό για τα πρόσωπα και τα γεγονότα της περιόδου.

Δίχως καμία διάθεση προβολής ή υπερτονισμού της Επανάστασης του 1821, δεν μπορώ να μη σημειώσω τη συμβολή και την επιρροή που άσκησε η Ελληνική Επανάσταση ιδίως στους φιλελεύθερους διανοούμενους της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής. «Είμαστε όλοι Ελληνες» συμπέραινε ο φιλέλληνας άγγλος ποιητής Πέρσι Σέλεϊ. Ισως να ήταν τελικά αυτό το συναίσθημα το οποίο ώθησε τον ανταποκριτή του «Νational Geographic» Μέιναρντ Οουεν Γουίλιαμς να επισκεφθεί την Ελλάδα έναν αιώνα μετά την έναρξη του ελεύθερου εθνικού βίου το 1930. Το άρθρο του με τον τίτλο «Ενας αιώνας ελεύθερη Ελλάδα, Δεκέμβριος 1930» περιλαμβάνεται αυτούσιο στην ειδική έκδοση του περιοδικού. Συνοδεύεται μάλιστα και από συλλεκτικές φωτογραφίες της μεσοπολεμικής Ελλάδας, που βίωνε τις συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής και της προσφυγικής αποκατάστασης. «Με πολλούς και μυστηριώδεις τρόπους η Ελλάδα μάς συνδέει με τον εαυτό μας. Οταν συνειδητοποιούμε πόσα έκανε για εμάς αυτή η μικρή βραχώδης χώρα, μένουμε έκπληκτοι» εξομολογείται στους αναγνώστες του ο Γουίλιαμς, εκφράζοντας και αυτός παρόμοια συναισθήματα με πολλούς συμπατριώτες του που είχαν βρεθεί στην επαναστατημένη Ελλάδα τον περασμένο αιώνα.

Το παρακάτω γράμμα της κυρίας Ruth Ηill to ψαρέψαμε από τη σελίδα αλληλογραφίας του περιοδικού «Νew Scientist»: «Εχοντας υποστεί δύο νευρικούς κλονισμούς τα τελευταία πέντε χρόνια χρειαζόμουν έναν τρόπο να καταπιέσω τις σκέψεις, τις μνήμες και τις ανακλήσεις που μου προκαλούσε το τραυματικό παρελθόν μου.Δεν πίνω,δεν τολμώ να αγγίξω ναρκωτικά ούτε χάπια με συνταγή και κατέφυγα στη διασκέδαση του Tetris. Επαιζα για μήνες μέρα νύχτα. Απαιτεί τόση συγκέντρωση που με αποσπούσε από τις δυσάρεστες ανακλήσεις της μνήμης και το άγχος».Το γράμμα γράφτηκε με αφορμή μια μικρή είδηση ότι στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δοκίμασαν με επιτυχία να διώξουν ανεπιθύμητες παρενέργειες από μετατραυματικές εμπειρίες βιασμών και φόνων σε ανθρώπους με τη βοήθεια του Tetris.

Ο λόγος για τα σχολικά εγχειρίδια στη Μέση Εκπαίδευση. Για τα οποία εισάγονται ρηξικέλευθες προτάσεις στον περί παιδείας διάλογο που άρχισε πρόσφατα, ανοίγοντας πόρτες και παράθυρα αδιακρίτως σε ενέχοντες και ενεχομένους. Εξ ου και η αισιόδοξη πρόβλεψη της εξάμηνης διάρκειάς του, που θα απολήξει μάλλον στα τέλη του τρέχοντος έτους, εφόσον εξαιρεθούν αυτομάτως οι πασχαλινές διακοπές και οι δύο τουλάχιστον έμπυροι μήνες του θέρους. Οπως κι αν έχει το πράγμα, αν δεν πρόκειται για ανταγωνιστικές φιλοδοξίες διορισμένων πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών της μεταρρυθμιστικής μας παράστασης, δικαιολογείται ίσως κάποιος νηφάλιος έλεγχος της πρώιμης εξαγγελίας για προβλεπόμενη κατάργηση του ενός, και αποκλειστικού, σχολικού εγχειριδίου κατά μάθημα, τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο, εκτός αν συνυπολογίζεται και το ζεύγος «Νηπιαγωγείο-Δημοτικό». Με αυτούς τους όρους διατυπώνονται οι επόμενες απορίες:

Πρώτη απορία, ελαφρώς υποψιασμένη: τα περισσότερα του ενός κατά μάθημα εγχειρίδια θα είναι μονότροπα ή πολύτροπα, και σε ποιον βαθμό; Δηλαδή: θα προκηρύσσεται και θα εποπτεύεται, όπως σήμερα, η συγγραφή τους από το Υπουργείο Παιδείας και τα επιτελικά του όργανα; ή θα επιλέγονται από τα διαθέσιμα ήδη στην ευρύτερη εκδοτική αγορά; Ειδικότερα: θα πειθαρχούν, όπως σήμερα, τα διπλά ή πολλαπλά εγχειρίδια σε προγραμματικές εντολές των αναλυτικών προγραμμάτων; ή θα έχουν σχετική τουλάχιστον ελευθερία στις συντακτικές επιλογές τους από άποψη ύλης, μεθόδου, ύφους και ήθους; θα είναι ισότιμα; ή θα διαβαθμίζονται σε απαραίτητα και προαιρετικά; θα προκρίνονται από κάποια επιτροπή με επίλεκτα (από ποιόν;) μέλη; θα έχει η επιτροπή αυτή δικαίωμα και απόρριψης για προσφορές, που θα κρίνονται απρόσφορες για το σχολικό περιβάλλον;

Απορία δεύτερη, ίσως λίγο διεστραμμένη: θα καταργηθεί ή όχι στο μεταξύ η ισχύουσα διάκριση εγχειριδίου μαθητή και δασκάλου, πίσω και κάτω από την οποία λειτουργεί, για όσους παρακολουθούν εξ επαφής τα εκπαιδευτικά μας πράγματα, η φάμπρικα παρασχολικών βοηθημάτων και για τις δύο πελατείες; Πρόκειται για διπλή μέθοδο, με την οποία αυτομάτως το ένα σχολικό εγχειρίδιο διπλασιάζεται και πολλαπλασιάζεται σήμερα.

Απορία τρίτη, προφανώς κρίσιμη: η κατάργηση του ενός κατά μάθημα σχολικού εγχειριδίου προτείνεται για όλα τα μαθήματα, θεωρητικών και θετικών επιστημών; μήπως οι εισηγητές της νεωτερικής πρότασης έχουν κατά νου περισσότερο, ή προπάντων, εγχειρίδια μαθημάτων με φορτίο όχι μόνο γνωστικό αλλά και ιδεολογικό; Οπως συμβαίνει εξ ορισμού με τα κείμενα και τα αντικείμενα των ανθρωπιστικών σπουδών, εκείνα προπάντων που ορίζουν την περιοχή της αρχαιογνωσίας και της αρχαιογλωσσίας αφενός, της νεογνωσίας και νεογλωσσίας αφετέρου, στον ευρύτερο μάλιστα κύκλο της ιστορίας και των ιστορικών τους συμφραζομένων; Θα εφαρμοστεί στα κρίσιμα αυτά κεφάλαια η αρχή της πολυφωνίας ή της μονοφωνίας;

Απορία τέταρτη, πιθανόν απροσδόκητη: προκειμένου να ισχύσει και να ευοδωθεί το νεωτερικό σύστημα του διπλού ή και πολλαπλού σχολικού βιβλίου (το οποίο βέβαια συνεπάγεται αύξηση του κονδυλίου κρατικών δαπανών για την παιδεία) θα αντιγραφεί το αμφισβητούμενο ακόμη πανεπιστημιακό μοντέλο που εισηγήθηκε το νομοσχέδιο της Γιαννάκου; Οπου, αν είμαι καλά πληροφορημένος, ο φοιτητής επιλέγει ο ίδιος (θεωρητικά τουλάχιστον) από ένα κατάλογο δοτής βιβλιογραφίας εκείνο που του αρμόζει καλύτερα; Γενικότερα: με τίνων κριτήρια θα επιλέγονται και θα προσφέρονται στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο τα διπλά ή πολλαπλά ανά μάθημα σχολικά εγχειρίδια;

Απορία πέμπτη, προς το παρόν τελευταία: θα ζητηθεί επισήμως για τη σύνταξη των νεωτερικών εγχειριδίων η συνδρομή και πανεπιστημιακών δασκάλων; θα επιδιωχθεί στην προκειμένη περίπτωση έμπρακτος διάλογος πανεπιστημιακής παιδείας και σχολικής εκπαίδευσης, προκειμένου να διαρραγούν τα υφιστάμενα σήμερα στεγανά μεταξύ τους; Θα ληφθούν υπόψη και θα δοκιμαστούν κάποιες, σπάνιες έστω, εξαιρέσεις, στις οποίες πιστεύω πως ανήκει και το συστηματικό πρόγραμμα «Αρχαιογνωσίας και Αρχαιογλωσσίας στη Μέση Εκπαίδευση», όπου εκπονήθηκαν ήδη επτά πειραματικά εγχειρίδια;

Οι προηγούμενες ενδεικτικές απορίες δεν προκαταβάλλονται, για να υπονομεύσουν την, καλή σίγουρα, ιδέα για κατάργηση ανά μάθημα του ενός εγχειριδίου και στη Μέση Εκπαίδευση. Ο απορητικός ωστόσο λόγος σκοπεύει να θέσει κάποια, προηγούμενα της όποιας εφαρμογής, ερωτήματα, τα οποία, αν δεν διατυπωθούν και απαντηθούν εγκαίρως και επαρκώς, η εξαγγελία και του νέου αυτού ριζοσπαστικού μέτρου θα αποδειχθεί μάλλον προεκλογικό πυροτέχνημα.

Βήμα

Δημιουργία «ηλεκτρονικών τάξεων» και κέντρων υποστήριξης της ηλεκτρονικής μάθησης σε όλα τα ΑΕΙ σχεδιάζουν οι διοικήσεις των πανεπιστημίων της χώρας. Στη διάρκεια της 60ής Συνόδου των Πρυτάνεων των ΑΕΙ προτάθηκε η δημιουργία κέντρων ηλεκτρονικής μάθησης στα πανεπιστήμια με στόχο τη συστηματική ανάπτυξη και προώθηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και την ενίσχυση της αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το σχέδιο που παρουσιάστηκε περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας «ηλεκτρονικής τάξης» προσβάσιμης μέσω Διαδικτύου για κάθε διδασκόμενο μάθημα στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Η «ηλεκτρονική τάξη» θα ενισχύει και θα υποστηρίζει τα μαθήματα που γίνονται στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα. Οπως αναφέρεται στη σχετική απόφαση της συνόδου, «με τον τρόπο αυτόν δημιουργείται μια υποστηρικτική δομή εκπαίδευσης, ανεξάρτητη από τους περιοριστικούς παράγοντες του χώρου και του χρόνου, αποτελούμενη από όλες τις πλευρές που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία (καθηγητές, φοιτητές, εκπαιδευτικό υλικό, διαδικασίες, πληροφοριακά συστήματα κτλ.), και από τις λειτουργικές τους αλληλεπιδράσεις».

Ακόμη σχεδιάζεται η περαιτέρω ανάπτυξη και αξιοποίηση των συστημάτων διαχείρισης ηλεκτρονικών μαθημάτων ελεύθερου λογισμικού που έχουν αναπτυχθεί από τα ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ με στόχο την ενίσχυση της συμβατικής εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Διάλεξη του Ιρβιν Γιάλομ στις 31 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών,Βασ.Σοφίας και Π.Κόκκαλη,τηλ.210 7282.000.Ωρα έναρξης: 19.00.Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, η διανομή των οποίων αρχίζει στις 18.00 και μισή ώρα νωρίτερα (17.30) σε περίπτωση μεγάλης προσέλευσης.Η διάλεξη πραγματοποιείται με χορηγία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ.Ωνάσης.Θα την προλογίσει ο επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ.Γιάννης Ζέρβας.

Ο Ιωάννης Καλβίνος, μορφή της θρησκευτικής μεταρρύθμισης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, μεταγενέστερος του Λούθηρου και του Ζβίγγλιου πάλεψε για τον εγκόσμιο ασκητισμό. Κάποια στιγμή της ζωής του, ο Γάλλος θεολόγος συγκρούστηκε με το γαλλικό θρησκευτικό κατεστημένο και μετοίκησε στην Ελβετία το 1536, επιβάλλοντας στους μαθητές του να προσηλυτίζουν σημαντικά στελέχη της κοινωνίας. Οι Ρωμαιοκαθολικοί θεολόγοι ονόμασαν τα συγγράμματά του «Το Κοράνι και το Ταλμούδ των αιρετικών» και η Σορβόννη έδωσε διαταγή να καούν δημοσίως. Σήμερα, ο Καλβίνος αναπαύεται στο κοιμητήριο των Βασιλέων στη Γενεύη δίπλα σε μια πόρνη!

Η Γκριζελιντίς Ρεάλ περιγράφεται από τον Τύπο ως ενδιαφέρουσα συγγραφέας και επαναστάτρια πόρνη. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της εργάστηκε σκληρά για να αποκτήσουν οι ιερόδουλες αναγνώριση και αξιοπρέπεια. Πέθανε σε ηλικία 76 χρόνων και ετάφη σε νεκροταφείο της Γενεύης. Οι αρχές της πόλης, ωστόσο, έκριναν ότι τής άξιζε μια θέση στο κοιμητήριο των Βασιλέων. Τα οστά της μεσοαστής Ελβετίδας, λοιπόν, που γοητεύτηκε από την πορνεία σε σχετικά ώριμη ηλικία, μεταφέρθηκαν προ εβδομάδων στο κοιμητήριο των Βασιλέων και θάφτηκαν με κάθε επισημότητα δίπλα στον μεγαλύτερο πουριτανό όλων των εποχών, τον Ιωάννη Καλβίνο, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στους φεμινιστικούς κύκλους. Προσβολή στα θεία ή στη γυναικεία υπόσταση; Στα καφέ γύρω απ’ τη λίμνη, όλοι κοιτάζουν προς την πλευρά του αγάλματος του Καλβίνου και αναζητούν την μέση οδό, καθώς φέτος τιμώνται τα 500 χρόνια από τη γέννηση του εκκλησιαστικού μεταρρυθμιστή, αλλά χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες και υπερβολικές αναφορές. Η στάση του εξακολουθεί να ξενίζει.

Καθημερινή

http://el.wikipedia.org/