Terra Computerata

“Υπήρχε ακόμη και ο Νικήτας Ράντος αλλά εμείς δεν τον πλησιάσαμε ποτέ… είχε γράψει στα “ανοιχτά χαρτιά” του ο Οδυσσέας Ελύτης αναφερόμενος στον ποιητή Νίκο Καλαμάρη ή αλλιώς Νικόλα Κάλας. Ο ποιητής, που γεννήθηκε στη Λωζάννη (κατ’ άλλους στην Αθήνα) πέρασε τα παιδικά χρόνια του στη Σύρα.

Εκεί λοιπόν και συγκεκριμένα στον οικισμό Χρούσα υπάρχει ακόμη το πατρικό του αλλά κι αυτό φαίνεται ν’ ακολουθεί τη μοίρα που επιφυλάξαμε ως χώρα στον ποιητή.

Το σπίτι του ποιητή εντάσσεται σε μια σειρά μνημειακών νεοκλασικών αρχοντικών που δημιούργησαν στη νήσο διάσημοι Έλληνες και Ευρωπαίοι αρχιτέκτονες, τεχνίτες, τοιχογράφοι και ζωγράφοι. Παρά το γεγονός ότι από το 2001 παραχωρήθηκε στο Δημόσιο και το 2002 χαρακτηρίσθηκε ως διατηρητέο έχει περιπέσει σε αφάνεια με ορατό τον κίνδυνο να καταρρεύσει κάποια μέρα. “Η προφανής εγκατάλειψη και σταδιακή κατάρρευση της ανωτέρω οικίας συνιστά προσβολή στην αρχιτεκτονική παράδοση του νησιού, αλλά και στη μνήμη του πρωτοπόρου διανοούμενου και ποιητή…” αναφέρει σχετική ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή προς τον υπουργό πολιτισμού.

Ο ποιητής Νίκος Καλαμάρης ο οποίος γεννήθηκε το 1907 και πέθανε το 1988, χαρακτηρίζεται ως μοναδική περίπτωση Έλληνα διανοούμενου με διεθνή υπόσταση, ιδιαίτερα την περίοδο 1930-1940, αφού το έργο του θεωρείται ως το πολιτικό μανιφέστο του υπερρεαλιστικού κινήματος, ενώ αναγνωρίζεται η καθοριστική συμβολή του ίδιου στην εξέλιξη της σύγχρονης τέχνης στη χώρα μας και στη διεθνή προβολή της. Τον Νικόλα Κάλας όπως προαναφέραμε τον “κατάπιε” η ξενιτιά πρώτα το Παρίσι όπου το 1938 εξέδωσε τις “Εστίες Πυρκαγιάς” αργότερα η Πορτογαλία οπου ίδρυσε μια σουρεαλιστική ομάδα και, τέλος, δεύτερη πατρίδα του έγινε η Αμερική. Εκεί θα συνδεθεί με τους υπερρεαλιστές και πάλι, θα δημοσιεύσει στο περιοδικό “New Directions”, θα διδάξει ιστορία της Τέχνης στο Νιού Τζέρσεϊ, ενώ ταυτόχρονα θα προσκαλείται από φημισμένα ιδρύματα να δώσει διαλέξεις. Το 1953 θα αποπειραθεί να γυρίσει στην Ελλάδα, σύντομα όμως θα την εγκαταλείψει και πάλι απογοητευμένος.

Μετά τους βανδαλισμούς στο νεκροταφείο του Αγ. Γεωργίου αυτό θα περάσει μάλλον στα ψιλά γράμματα των τοπικών εφημερίδων…

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009 στις 03:30 στην κατηγορία Ελλάδα, Λογοτεχνία. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.