Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπάρακ Ομπάμα προειδοποίησε σήμερα τους νεαρούς Αμερικανούς να μην εκθέτουν τόσες πολλές προσωπικές πληροφορίες στους τόπους κοινωνικών επαφών του διαδικτύου, τονίζοντας ότι οι πληροφορίες αυτές μπορεί να τους… κυνηγούν αργότερα.
Οι συμβουλές του Αμερικανού προέδρου διατυπώθηκαν μετά τη διενέργεια μελετών που έδειξαν ότι οι εργοδότες απευθύνονται σε τέτοιες σελίδες, όπως το Facebook και το Myspace για να συλλέξουν πληροφορίες από το παρελθόν και λεπτομέρειες από τη ζωή των υποψηφίων προς πρόσληψη υπαλλήλων τους.
Λαμβάνοντας μέρος σε μια συνάντηση με 14χρονους και 15χρονους μαθητές, ο Ομπάμα ρωτήθηκε από έναν μαθητή για τους τρόπους που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος συνομήλικός τους εφόσον επιθυμεί κάποια στιγμή να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ.
«Λοιπόν, αφήστε με να σας δώσω μερικές πρακτικές συμβουλές» απάντησε ο Αμερικανός πρόεδρος. «Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα όλοι εδώ να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί όταν στέλνετε μηνύματα στο Facebook, γιατί στην εποχή του YouTube, ό,τι και να κάνετε ό,τι και να γράφετε μπορεί κάποιος να το ανασύρει αργότερα. Και όταν είστε νέοι, κάνετε λάθη και ορισμένες ανοησίες. Και έχω ακούσει πολλούς νέους ανθρώπους, να στέλνουν διάφορα στο Facebook και μετά ξαφνικά να υποβάλουν αίτηση εργασίας και κάποιος να αρχίζει να ψάχνει».
Μια έρευνα που διεξήχθη τον Ιούνιο από την εταιρία careerbuilder. com αποκάλυψε ότι το 45% των εργοδοτών ανατρέχουν στις ιστοσελίδες κοινωνικών επαφών για βρουν στοιχεία των υποψηφίων υπαλλήλων τους. Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ότι ο Λευκός Οίκος επί προέδρου Ομπάμα, συχνά, χρησιμοποιεί το Facebook, το Twitter και άλλους τόπους κοινωνικών επαφών του διαδικτύου για να παρακάμπτει τα μέσα ενημέρωσης και να επικοινωνεί απευθείας με τους Αμερικανούς
Ο Ομπάμα κατά την προεκλογική περίοδο ανέδειξε τη δυναμική της πολιτικής 2.0 μέσω της αξιοποίησης των social media, πετυχαίνοντας μεγάλη συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση και τη διάχυση των πολιτικών του μηνυμάτων αλλά και την οικονομική του ανεξαρτησία, αξιοποιώντας κυρίως το μοντέλο της μικροχρηματοδότησης.
Τον Ιούλιο που μας πέρασε, ο Ομπάμα πέρασε ένα πρώτο “crash test” στη διαχείριση μιας οργανωμένης αντίθεσης των υποστηρικτών του επειδή αθέτησε τη δέσμευση του, και τελικά υποστήριξε την ανανέωση της Foreign Intelligence Surveillance Act, χρησιμοποιώντας το ίδιο το επίσημο website της πολιτικής του καμπάνιας (δείτε το σχετικό post εδώ: www.nylon.gr/politics/governance-2).
Όπως σημείωνα τότε: «Είναι πρωτόγνωρο να δημιουργείται μια πλατφόρμα για να κινητοποιήσει υποστηρικτές σε μια πολιτική καμπάνια και η ίδια αυτή πλατφόρμα να χρησιμοποιείται ως πεδίο διαμαρτυρίας ενάντια σε μια πολιτική θέση του υποψηφίου. Ο Ομπάμα άφησε αυτή τη δυνατότητα ανοιχτή». Με διάθεση δημόσιας λογοδοσίας, αιτιολόγησε τη θέση του, αναγνωρίζοντας ότι η κάθε απόφαση του μπορεί να μη βρίσκει πάντα σύμφωνους τους πολίτες αλλά υποσχέθηκε να είναι πάντα ανοιχτός στην κριτική και έτοιμος να πειστεί από τις καλύτερες ιδέες.
Όπως και κατά την προεκλογική περίοδο, έτσι και τώρα, ο Ομπάμα στηρίζεται ταυτόχρονα σε δύο ομάδες που αλληλεπιδρούν. Στην ομάδα των έμπειρων, των ειδικών και των επαγγελματιών όπως και στη σοφία των πολλών, των πολιτών.
Στις 13 και 14 Δεκεμβρίου η δικτυακή ομάδα του Ομπάμα οργάνωσε συναντήσεις σε όλη τη χώρα με τους πολίτες για να προτείνουν κατευθύνσεις που θα πρέπει να πάρει η πολιτική της αλλαγής τόσο στην Washington όσο και στις δικές τους τοπικές κοινωνίες. Η πρόσκληση “Change is coming-Find a House Meeting” έγινε με video μέσω του επίσημου website: http://my.barackobama.com/page/content/changeiscoming/
Αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε σήμερα. Την παραγωγή νέων ιδέων και πολιτικών μέσα από τη συνεργασία διαφορετικών μυαλών και θεσμών. Μια ισορροπία ανάμεσα στον πραγματισμό και την ιδεολογία.
Ο Αντονι Λέικ, από τους στενότερους συμβούλους του προέδρου Ομπάμα προεκλογικώς σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, του έστελνε καθημερινά ηλεκτρονικές επιστολές. Τώρα, όμως, ο κ. Λέικ δεν διαθέτει την ηλεκτρονική του διεύθυνση. Ούτε η Νάνσι Πελόσι, η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, ούτε πολλά από τα μέλη της κυβέρνησης. Βέβαια, τη γνωρίζουν ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, και μερικοί άλλοι και τη φυλάνε ως κόρην οφθαλμού.
Στην Ουάσιγκτον, μια πόλη όπου το στάτους είναι το Α και το Ω, το e?mail του Ομπάμα είναι το υπέρτατο σύμβολο στάτους. Η γνώση της ηλεκτρονικής ταχυδρομικής διεύθυνσης του προέδρου των ΗΠΑ μαρτυράει ποιος είναι πραγματικά «μέσα» στα πράγματα και ποιος όχι. Μεταξύ αυτών που έχουν το e?mail του προέδρου είναι ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου, Ραμ Εμάνουελ, η σύμβουλος Βάλερι Τζάρετ, αλλά παραμένει άγνωστο αν το έχει η Χίλαρι Κλιντον. Γιατί είναι τόσο απόρρητο; Οχι μόνο για να προστατευτεί ο ελεύθερος χρόνος του και να μη δέχεται spam.
Οι υπεύθυνοι ασφαλείας φοβούνται ότι όσο πιο γνωστή είναι η ηλεκτρονική διεύθυνση του προέδρου, τόσο πιο εύκολα θα βρεθεί στο στόχαστρο χάκερ που θέλουν να κάνουν πλάκα ή σοβαρών επιθέσεων από Κίνα ή Ρωσία. Για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος, οι ειδικοί μπλόκαραν τη δυνατότητα προώθησης μηνυμάτων από τον πρόεδρο ή τη λήψη συνημμένων αρχείων, ενώ το e?mail θα αλλάζει σε τακτά διαστήματα. Τέλος, όσοι διαθέτουν την προεδρική διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενημερώνονται σχετικά με τους τρόπους που μπορεί να προστατευθεί κατά τον καλύτερο τρόπο ο πρόεδρος.
Το διαδίκτυο βοήθησε την εκστρατεία του Ομπάμα παρακάμπτοντας σε μεγάλο ποσοστό και τα καθιερωμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. «Ξεχάστε το CNN, το Fox News, το NBC και τα άλλα κανάλια. Ο Μπαράκ Ομπάμα έχει το δικό του κανάλι και βρίσκεται στο YouTube… Η επιφορτισμένη με την βιντεο-κάλυψη της καμπάνιας ομάδα «τράβηξε πάνω από 2.000 ώρες υλικού και ανέβασε 1.100 βίντεο στον δημοφιλή αυτό δικτυακό τόπο».
Χρησιμοποίησε όλα τα σύγχρονα εργαλεία για να μεταδώσει το μήνυμα του: από το MySpace και το Facebook, και από τα Wiki εργαλεία μέχρι ειδικές εφαρμογές για τα κινητά τηλέφωνα που ενημέρωναν αμέσως τους εθελοντές της καμπάνιας για όλα όσα τους αφορούσαν. Κλειδί της επιτυχία του ήταν το Obama Wide Web, όπως εύστοχα ονομάστηκε.
Το συγκλονιστικότερο όλων ήταν ότι αυτά τα εργαλεία δεν αναπτύχθηκαν ούτε συντονίζονταν από ένα κέντρο, αλλά όλη η καμπάνια έγινε κατά κάποιο τρόπο όπως η Wikipedia. Μικρές συμβολές χρόνου και πόρων από τους εθελοντές που ανέπτυσσαν τα δικά τους εργαλεία και ξεδίπλωναν τις δικές τους πρωτοβουλίες για να καταλήξουν σε ένα μεγαλειώδες αποτέλεσμα.
Το wikinomics, η συμμετοχική οικονομία, είναι ένα πεδίο το οποίο τώρα ανιχνεύουν οι επιχειρήσεις. Κατ’ ουσία κοινωνικοποιούν διά του Διαδικτύου δραστηριότητές τους και πολλές ήδη έχουν σημαντικά αποτελέσματα. Η καμπάνια του Ομπάμα είναι ίσως η πρώτη μεγάλη πολιτική δραστηριότητα προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτοοργάνωση και εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας των δικτύων που την κάνει εφικτή. Αυτά είναι ίσως τα πρώτα βήματα της συμμετοχικής δημοκρατίας και ενός νέου τύπου κοινωνικής οργάνωσης, που πιθανώς να βγάλει τις κοινωνίες από σύνθετα αδιέξοδα που σήμερα υφίστανται.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή