Με τίτλο «Αρχαίοι σύμμαχοι» και υπότιτλο «Το Πεντάγωνο ζητεί τις συμβουλές του Σοφοκλή» η εφημερίδα «Νeue Ζurcher Ζeitung» δημοσιεύει σήμερα εκτενές άρθρο της Andrea Kohler για την πρωτοβουλία του αμερικανικού Πενταγώνου να χρησιμοποιήσει τους αρχαίους Έλληνες τραγικούς για να βοηθήσει τους στρατιώτες του που επιστρέφουν από τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, με συμπτώματα που ήταν γνωστά στους αρχαίους Έλληνες.
Το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας χορήγησε 3,7 εκατ. δολάρια στο θεατρικό όμιλο της Νέας Υόρκης «Θέατρο του Πολέμου» για την ανάγνωση σε ακροατήριο βετεράνων και των οικογενειών τους, των τραγωδιών του Σοφοκλή «Αίας» και «Φιλοκτήτης». Οι αναγνώσεις αυτές, που γίνονται σε στρατιωτικές βάσεις σε όλη την Αμερική, αποσκοπούν να βοηθήσουν τους στρατιώτες και τις οικογένειές τους να ξεπεράσουν τις «αγχώδεις μετατραυματικές δυσλειτουργίες», που συνοδεύουν βετεράνους που επιστρέφουν στην Αμερική από τους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Όπως ο Οδυσσέας, που επιστρέφει μετά από πολυετείς περιπλανήσεις σε μια πατρίδα που του φαίνεται ξένη, ο Αχιλλέας, ο Φιλοκτήτης και ο Αίας που επιδίδονται σε πράξεις βίας επηρεασμένοι από τα τραύματα του πολέμου, έτσι και οι σύγχρονοι Αμερικανοί βετεράνοι επιστρέφουν στη χώρα τους με προβλήματα προσαρμογής καταδιωκόμενοι από πανικό, εφιάλτες, παραισθήσεις και απελπισία, αισθανόμενοι πολλές φορές ξένοι στον ίδιο τον τόπο τους.
Η ανάγνωση των τραγωδιών δεν θεωρείται ψυχοθεραπεία, αλλά φαίνεται να φέρνει μια «κάθαρση», αφού στο Σαν Ντιέγκο και στη Νέα Υόρκη βετεράνοι του πολέμου μετά την ανάγνωση των τραγωδιών μίλησαν ανοιχτά για τη δική τους ψυχική οδύνη θέτοντας τη δική τους εμπειρία σε ένα γενικότερο ιστορικό πλαίσιο. Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του Αχιλλέα, ο οποίος αποφασίζει να μείνει στην ιστορία ως ήρωας επιλέγοντας το θάνατο από την ασφαλή επιστροφή στην πατρίδα του, το κλέος από το νόστο, φαίνεται ότι από την αρχαία εποχή μέχρι σήμερα είναι ευκολότερο να τιμήσει κανείς νεκρούς στρατιώτες παρά αυτούς που επιστρέφουν στον τόπο τους από έναν πόλεμο, καταλήγει το άρθρο.
Με το ξέσπασμα του Πολέμου, η βύθιση του Κούρου στα έγκατα της αθηναϊκής γης ήταν ένα μέτρο διαφύλαξης και προστασίας αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Αντιμετωπίζοντας εγκαίρως το ενδεχόμενο βομβαρδισμού ή λεηλασίας της Αθήνας, η «απόκρυψη» των αριστουργημάτων του πρώτου Μουσείου της χώρας ήταν μια τιτάνια όσο και συγκινητική επιχείρηση. Είναι το θέμα της έρευνας του σκηνοθέτη Βασίλη Κοσμόπουλου, ο οποίος βρίσκεται στο τελικό στάδιο ανάπτυξης ενός σχετικού ντοκιμαντέρ.
Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς μας αν υπήρξε κάποια μέριμνα σχετικά με τις ελληνικές αρχαιότητες την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου 1940; Είναι μια πολύ λογική σκέψη: η χώρα θα δεχόταν την εισβολή ξένου εχθρού, ενδεχομένως να βομβαρδιζόταν, πώς θα προστατεύονταν τα μνημεία μας – και πώς;Τεράστια έρευνα
Αυτή η λησμονημένη, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία βρίσκεται στο επίκεντρο ενός ντοκιμαντέρ. Οπως μας είπε ο σκηνοθέτης, κ. Βασίλης Κοσμόπουλος, «το ντοκιμαντέρ βρίσκεται στο τελικό στάδιο της ανάπτυξης (development) δεν έχει όμως ακόμη μπει στην κύρια φάση παραγωγής. Ξεκίνησε το 2006, με εξαιρετικές συνθήκες (κατ’ επιλογήν συμμετοχή στο Discovery Campus Masterschool 2006) και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, κυρίως διότι ήταν τεράστια η έρευνα που έπρεπε να διεξαχθεί, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Αφετηρία μας ήταν η δημοσίευση του Β. Χ. Πετράκου “Τα αρχαία της Ελλάδος κατά τον πόλεμο 1940-44”, Ο Μέντωρ, 1994. Ουσιαστικά συνεχίζουμε από εκεί που σταμάτησε ο συγγραφέας».
Σύμφωνα με τον κ. Κοσμόπουλο, με το που κηρύχθηκε ο πόλεμος το 1940, ξεκίνησε μια μεγάλη επιχείρηση απόκρυψης των αρχαιοτήτων. «Η επιχείρηση αυτή στήθηκε σε όλη την Ελλάδα, ωστόσο, το μεγάλο βάρος έπεσε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Μετά την κατάληψη της χώρας, ασκήθηκαν πιέσεις από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής να αποκαλυφθούν τα κρυμμένα αρχαία για την αποφυγή φθοράς, μα η Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία αντιστάθηκε. Λόγω και των γεγονότων του Εμφυλίου, χρειάστηκε να φτάσουμε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 για να ολοκληρωθεί η αποκάλυψη όλων αυτών των αρχαιοτήτων».
Η περίπτωση των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής παρουσιάζει ειδικό ενδιαφέρον διότι, όπως λέει ο Β. Κοσμόπουλος, «κράτησαν μια στάση αντιφατική. Ενώ η επίσημη γραμμή από το Βερολίνο ήταν οι ελληνικές αρχαιότητες να προστατευθούν, από την άλλη είχαμε περιπτώσεις φθορών, λεηλασίας ή και αρχαιοκαπηλίας από κάποιους αξιωματούχους. Για να γίνει κατανοητή η γερμανική στάση, η ταινία θα προσπαθήσει να φωτίσει το ζήτημα της ιδιότυπης πρόσληψης και χρήσης της ελληνικής αρχαιότητας στη δημιουργία της ναζιστικής ιδεολογίας».
Η «ομάδα Ρόζενμπεργκ»
Ο Β. Κοσμόπουλος στέκεται στη γερμανική «ομάδα Ρόζενμπεργκ», που δρούσε σε όλη την Ευρώπη. «Μεταξύ άλλων, σκοπός της ήταν και η συλλογή πολιτιστικών θησαυρών απ’ όλες τις κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες, σε σχέση όμως το ιδεολογικό υπόβαθρο της ναζιστικής Γερμανίας. Στην Ελλάδα η δράση της περιορίστηκε από τον εσωτερικό ανταγωνισμό με το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Η ιταλική στάση δεν είχε το ανάλογο ιδεολογικό υπόβαθρο, ενώ και για τους Βούλγαρους επίσης είχαν ιδεολογικό ενδιαφέρον όσα ελληνικά μνημεία σχετίζονταν με τις εδαφικές διεκδικήσεις τους».
Για πρώτη φορά…
… από τότε που ο Χίτλερ έβαλε φωτιά στην Ευρώπη, ο γερμανικός στρατός ξαναβγαίνει από τους στρατώνες του για μεγάλες επιχειρήσεις- αυτήν τη φορά στο Αφγανιστάν. Χρησιμοποιεί μάλιστα (στην εξελιγμένη του μορφή) το πυροβόλο Μέρσερ-18, ένα από τα βασικά όπλα που είχε χρησιμοποιήσει η χιτλερική Βέρμαχτ σε όλα τα μέτωπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι πολεμικές αναμετρήσεις είναι απόλυτα συνυφασμένες με την ιστορία των ανθρώπων. Πολιτικοί, θρησκευτικοί, κοινωνικοί και οικονομικοί λόγοι σε συνδυασμό με τη φιλοδοξία και τον οπορτουνισμό έστρεφαν λαούς εναντίον λαών αλλάζοντας ισορροπίες, σύνορα και συμμαχίες. Στο www.mapsofwar.com θα βρείτε μια συλλογή από χάρτες που απεικονίζουν πολέμους ανά την Ιστορία, πολέμους που άλλαξαν την εικόνα του κόσμου, χάρτες που φτάνουν μέχρι τις πιο πρόσφατες εισβολές, όπως αυτή στο Ιράκ. Για τους λάτρεις της Ιστορίας και της γεωπολιτικής ο ιστότοπος θα αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο, για τους υπόλοιπους σημείο αναφοράς για τυχόν απορίες.
Την έκδοση 8 του Internet Explorer ανακοινώνει η Microsoft, ενώ η Google ανακοίνωσε την αναβάθμιση του δικού της Web browser, του Chrome και τη διάθεση της έκδοσης 2.0.
Τη νέα έκδοση του Internet Explorer (ΙΕ8), που θα αποτελεί βασικό τμήμα του αναμενόμενου νέου λειτουργικού συστήματος Windows 7, θα μπορούν οι χρήστες να «κατεβάσουν» από το δικτυακό τόπο της Microsoft. Ο browser βρισκόταν υπό δημόσια δοκιμή (beta έκδοση) εδώ κι ένα χρόνο και ήρθε πλέον η στιγμή να δοθεί στο κοινό η τελική επίσημη έκδοση, σύμφωνα με τα πρακτορεία Reuters και Associated Press.
Όπως ανακοίνωσε η εταιρία, ο ΙΕ8 (η πρώτη μεγάλη αναβάθμιση του Internet Explorer από τον Αύγουστο του 2006) θα «τρέχει» τόσο με τα Windows Vista, όσο και με τα Windows XP. Η έκδοση θα αντικαταστήσει τον ΙΕ7, που έχει μερίδιο αγοράς 72% έναντι 17% του Mozilla Firefox και περίπου 3% του Google Chrome. Άλλες εκτιμήσεις (δεν υπάρχει συναίνεση για τα διεθνή μερίδια αγοράς) δίνουν 67,4% στον ΙΕ, 22% στον Firefox και 1,2% στον Chrome.
Τις τελευταίες μέρες το internet έχει μετατραπεί στο μεγαλύτερο πεδίο μάχης και προπαγάνδας στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ισραήλ, Χαμάς, Παλαιστίνιοι κλπ προσπαθούν να κατακτήσουν κάθε web 2.0 εφαρμογή του διαδικτύου αλλά και τη κοινή γνώμη. Το επίσημο κανάλι του γραφείου τύπου των Ισραηλινών δυνάμεων στο youtube έχει χτυπήσει κόκκινο με εκατοντάδες χιλιάδες άτομα να το έχουν επισκεφτεί από τη Δευτέρα που άνοιξε. Βρίσκεται ήδη στην κορυφή των καναλιών με τους περισσότερους συνδρομητές αυτό το μήνα.
Το προξενείο του Ισραήλ στη Νέα Υόρκη έφτιαξε ένα λογαριασμό στο twitter για να μας ενημερώνει για τα τελευταία νέα. Κι εκεί το ενδιαφέρον χτύπησε κόκκινο με πάνω από 3,000 άτομα να το ακολουθούν σε λίγες μόνο μέρες. Δεν είναι όμως μόνο οι επίσημοι φορείς που έχουν μπει σε αυτό το παιχνίδι. Ο καθένας με έναν υπολογιστή και μια σύνδεση στο internet μπορεί να βάλει το δικό του λιθαράκι.
Οι Dan Peguine και Arik Fraimovich δημιούργησαν το Qassamcount. Με το πάτημα ενός κουμπιού δανείζετε το facebook status σας στον ιερό σκοπό ενημέρωσης του πλανήτη για τις επιθέσεις με πυραύλους Qassam που δέχεται από τη Χαμάς το Ισραήλ. Οπότε υπάρχει νέο χτύπημα το status σας στο Facebook αλλάζει.
«Πεθαίνουμε στα ερείπια χωρίς τρόφιμα και φάρμακα και, κυρίως, χωρίς ελπίδα». Ο 23χρονος Σάμεχ από την Πόλη της Γάζας μας μιλάει για την εφιαλτική κατάσταση στα σπίτια, στους δρόμους και στα νοσοκομεία.
«Ζω στο κέντρο της Πόλης της Γάζας», μας λέει ο Σάμεχ Χαμπίμπ, που διατηρεί ιστολόγιο όπου περιγράφει καθημερινά τα όσα συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας. «Δεν έχουμε ηλεκτρικό παρά μόνο 1-2 ώρες την ημέρα. Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα, καθώς τώρα καταναλώνουμε ό,τι έχει μείνει στις αποθήκες. Υπό νορμάλ συνθήκες, για τον ανεφοδιασμό της Γάζας χρειάζονταν καθημερινά περίπου 500 φορτηγά με τρόφιμα και φάρμακα. Τώρα μπαίνουν μόνο περίπου 30 φορτηγά κάθε τρεις ημέρες. Οι ποσότητες είναι ελάχιστες για τον πληθυσμό του 1,5 εκατομμυρίου».
Στη διεύθυνση www.youtube.com/user/Occupation101 μπορείτε να δείτε αποσπάσματα του βραβευμένου ντοκιμαντέρ Occupation 101: Voices of the Silenced Majority για τις συνθήκες ζωής στη Γάζα και τις ρίζες του παλαιστινιακού προβλήματος.
Την ώρα που οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται στη Λωρίδα της Γάζας, ο ισραηλινός στρατός ανοίγει το δικό του κανάλι στο YouTube για να προβάλει βίντεο από τις επιχειρήσεις και χρησιμοποιεί ακόμα και το Twitter για να ενημερώνει κοινό και δημοσιογράφους.
Το νέο κανάλι στο YouTube «μας βοηθά να περάσουμε το μήνυμά μας στον κόσμο» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το γραφείο του εκπροσώπου των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων.
Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων το πρωί της Τετάρτης, το κανάλι έχει συγκεντρώσει 2.600 συνδρομητές και περιλαμβάνει γύρω στα δέκα βίντεο, από τα οποία ορισμένα έχουν προβληθεί πάνω από 26.000 φορές.
Το ασπρόμαυρο οπτικό υλικό περιλαμβάνει εικόνες που ελήφθησαν από μαχητικά αεροσκάφη την ώρα που επιτίθενται σε στόχους οι οποίοι περιγράφονται ως εγκαταστάσεις εκτόξευσης ρουκετών και αποθήκευσης στόχων, ένα κτίριο της διοίκησης της Χαμάς και ένα υπόγειο τούνελ που χρησιμοποιούν οι Παλαιστίνιοι.
Ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού επισήμανε ότι ορισμένα από τα βίντεο είχαν αρχικά απομακρυνθεί από το YouTube, αργότερα όμως αποκαταστάθηκαν.
Την Τρίτη, ο ταγματάρχης Αβιταλ Λάιμποβιτς, αρμόδιος για τον ξένο Τύπο στην ισραηλινή καμπάνια στα ψηφιακά μέσα, δήλωσε στην εφημερίδα Jerusalem Post ότι «η ιστόσφαιρα και τα νέα μέσα είναι μια ακόμα ζώνη πολέμου. Πρέπει να βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή και εκεί».
Εκτός από τo YouTube, οι Ισραηλινοί «επιχειρούν» και μέσω του Twitter, μιας σχετικά νέας αλλά δημοφιλούς υπηρεσίας κοινωνικής δικτύωσης και «μικροϊστολογίων». Σύμφωνα με το δικτυακό τόπο του περιοδικού Wired, το ισραηλινό προξενείο στη Νέα Υόρκη χρησιμοποίησε την υπηρεσία για να δώσει συνέντευξη Τύπου την Τρίτη.
Οι αεροπορικές επιθέσεις κατά της Χαμάς, που συνεχίζονται την Τετάρτη για πέμπτη συνεχή ημέρα, έχουν αφήσει μέχρι στιγμής τουλάχιστον 373 νεκρούς στην παλαιστινιακή πλευρά και δύο από την πλευρά των Ισραηλινών.
Με τον τίτλο “Ο Ντούτσε αφηγείται” αυτή η ταινιούλα μικρού μήκους, τύπου Μίκυ Μάους, όπως αυτοχαρακτηρίζεται, άρχισε να δημιουργείται στη Σίφνο το 1942 κατά τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής.
Ο σχεδιαστής ήταν ο Σταμάτης Πολενάκης. Μετά την απελευθέρωση μετακόμισε στην Αθήνα το 1945 όπου ξεκίνησε την κινηματογράφηση με τους Παπαδούκα και Μερεβίδη. Το φιλμ ανακαλύφθηκε το 1980.
Μία αξιόλογη ελληνική συμβολή στην ιστορία του κινούμενου σχεδίου.
Αν θέλουμε πραγματικά να φωτίσουμε πληρέστερα το ιστορικό παρελθόν και να δούμε τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο από μιαν άλλη οπτική γωνία, από αυτή του «αντιπάλου» και μάλιστα των απλών Ιταλών στρατιωτών και των κατώτερων αξιωματικών, τίποτα δεν είναι πιο διαφωτιστικό από τις λογοκριμένες κυρίως επιστολές και τα ημερολόγιά τους. Τα γράμματα που στάλθηκαν από το αλβανικό μέτωπο αποτελούν μιαν ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών για τα συγκεχυμένα συναισθήματά τους, τις τάσεις τους και τις απόψεις τους, γιατί είναι γνήσια και χωρίς υπαινιγμούς και μέσα απ’ αυτά οι στρατιώτες εκφράζουν τις ελπίδες τους, τις ψευδαισθήσεις τους, το θυμό τους και την πικρία τους.
Γράφτηκαν από ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και χαρακτηρίζονται από ελευθερία στην έκφραση και ειλικρίνεια σε αντίθεση με τα απομνημονεύματα της ανώτερης και ανώτατης πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Δίνουν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως για παράδειγμα αν ο Ιταλός στρατιώτης είχε πειστεί γι’ αυτόν τον πόλεμο, κατά πόσον η προπαγάνδα είχε διεισδύσει στην επιχειρηματολογία του, κατά πόσον πίστευε ότι θα είναι ένας νικηφόρος πόλεμος, τι τον απασχολούσε, ποιους θεωρούσε συμμάχους και ποιους εχθρούς, πώς έκρινε την ανώτερη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.
Ed Halter Πόλεμος και βιντεοπαιχνίδια. Από τον Σουν Τζου στο Xbox Μετ. Ν. Καλαϊτζής εκδ. Scripta
Ο αρθρογράφος της «Village Voice» Εντ Χάλτερ αναλύει το σύστημα παραγωγής πολεμικών βιντεοπαιχνιδιών, όπου συνεργάζονται ο αμερικανικός στρατός, η βιομηχανία παιχνιδιών και το Χόλιγουντ προωθώντας την «κουλτούρα της βίας»
…”Οι γονείς αντιδρούν γιατί οι επιδράσεις στον ψυχισμό των εφήβων είναι καταλυτικές. Η κοινωνία που εμπορεύεται τη βία γίνεται αυτομάτως βίαιη. Και όσο μεγαλύτερες οι πωλήσεις τόσο πιο αυξημένη και η βία. Η βία αυτή ξυπνά τα πιο πρωτόγονα αισθήματα, είναι ένα είδος βουντού των εικόνων, το οποίο επειδή ακριβώς δεν παραπέμπει στον πραγματικό κόσμο αλλά σε μια ιδέα για τον κόσμο, καταντά ανήθικη – ή μήπως αυτός είναι ο στόχος από στρατιωτικής απόψεως; Συνέχεια »
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Με τίτλο «Αρχαίοι σύμμαχοι» και υπότιτλο «Το Πεντάγωνο ζητεί τις συμβουλές του Σοφοκλή» η εφημερίδα «Νeue Ζurcher Ζeitung» δημοσιεύει σήμερα εκτενές άρθρο της Andrea Kohler για την πρωτοβουλία του αμερικανικού Πενταγώνου να χρησιμοποιήσει τους αρχαίους Έλληνες τραγικούς για να βοηθήσει τους στρατιώτες του που επιστρέφουν από τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, με συμπτώματα που ήταν γνωστά στους αρχαίους Έλληνες.
Άρθρα (RSS)