Οι Ελληνες φοιτητές συνεχίζουν να παπαγαλίζουν τα μαθήματά τους, όπως έκαναν τα 12 προηγούμενα χρόνια. Ερευνα σε δευτεροετείς φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας δείχνει ότι κουβαλούν όλες τις κακές συνήθειες από το σχολείο. Αγωνιούν να αποστηθίσουν σωστά, δεν έχουν σύστημα στο διάβασμά τους, δεν γνωρίζουν πώς να ξεφύγουν από το στενό πλαίσιο του σχολικού βιβλίου αξιοποιώντας και άλλες πηγές γνώσης, δεν έχουν αναπτύξει κριτική σκέψη. Μόλις το 5% των φοιτητών μπορεί να διαβάζει πανεπιστημιακά βιβλία και άρθρα με γόνιμο τρόπο, ώστε τη γνώση που παίρνουν να την κατανοούν και να μπορούν να την εφαρμόσουν στην πράξη. Το 93,2% ελάχιστα αξιοποιεί για τη μελέτη του επιστημονικά βιβλία και άρθρα από τη βιβλιοθήκη ή το Διαδίκτυο. Μάλιστα, σχεδόν οι δύο στους τρεις μελετούν πρόχειρα αφού, όπως δήλωσαν, εντοπίζουν τις σημαντικότερες ιδέες των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων διαβάζοντας επιλεγμένες σελίδες.
Δηλαδή μόνο τα SOS. Φανταστείτε λοιπόν να πάσχετε από μία κάπως σπάνια ασθένεια, για την οποία ο γιατρός σας δεν έχει διαβάσει…
Εσείς ξέρετε τι είναι; Η wikipedia μας διαφωτίζει:Τα μιμίδια αποτελούν θεμελιώδεις μονάδες-φορείς πολιτισμικής κληρονομιάς (τραγούδια, τρόποι συμπεριφοράς, μόδα, επιστημονικές ιδέες, θρησκευτικές πεποιθήσεις/δοξασίες, κτλ), οι οποίες μεταδίδονται από τον ένα εγκέφαλο στο άλλο. Ο όρος εισήχθη από τον κοινωνιοβιολόγο Ρίτσαρντ Ντόκινς (Richard Dawkins) το 1976, κατ’ αναλογία προς το γονίδιο, τη βασική μονάδα γενετικής πληροφορίας. Ο πολιτισμός εξελίσσεται και μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα γονίδια στο φυσικό κόσμο. Τα μιμίδια δεν κληρονομούνται μέσω του αίματος αλλά μέσω της επικοινωνίας, των εθίμων, της γλώσσας, της κουλτούρας γενικότερα, από τα γηραιότερα προς τα νεότερα μέλη κάθε κοινωνίας.
Η Susan Blackmore στο συνέδριο TED μας αναλύει την εξέλιξη του πολιτισμού και το ρόλο των μιμιδίων. Απολαύστε την:
«Oι πεποιθήσεις που επιβιώνουν στην ιστορία δεν είναι απαραιτήτως οι αληθινές, οι κανόνες που επιβιώνουν δεν είναι απαραίτητα δίκαιοι και το τελετουργικό που επιζεί δεν είναι πάντα απαραίτητο. Kάποια πράγματα επιβιώνουν γιατί έχουν την ικανότητα επιβίωσης».
H νέα επιστήμη που εξηγεί τους λόγους επιβίωσης των ιδεών λέγεται «μιμιδική» και προχωράει αυτή την παρατήρηση λίγο πιο μακριά. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο μοντέλο, υπάρχουν ιδέες που μοιάζουν πολύ με τους ιούς. Eυδοκιμούν εφόσον μπορούν να μεταπηδούν αποτελεσματικά από τον ένα φορέα στον άλλο, και εξαφανίζονται όταν σπάει η αλυσίδα της μετάδοσης.
Μόλις τελείωσα το μυθιστόρημα του Ντιέγκο νετ Σίλβα “Θέλω να κοιτάζω”. Αν σας αρέσουν τα ψυχολογικά θρίλερ, τότε αφεθείτε στη διήγηση: Ενα κορίτσι που κάνει πεζοδρόμιο και ένας ποινικολόγος που οδηγείται στον φόνο ενώνουν τις τύχες τους και η περιπέτεια αρχίζει. Οι ήρωες αλληλοδιαπλέκονται μ’ έναν μοναδικό δεσμό, φτιαγμένο από σιωπές, κινήσεις και μυστικά. Σε ένα κρεσέντο έντασης, οι δυο συνηθισμένες και άρρωστες ζωές τους γίνονται αθόρυβα η μία καθρέφτης της άλλης. Μέχρι το τέλος.Ο Ντιέγκο ντε Σίλβα, είναι αναμφισβήτητα ένας μάστορας της γραφής, η γλώσσα του είναι εξαιρετική και η μετάφραση της Ελένης Τουλούπη εμπνευσμένη.
Ο blogger Vrypan σχολιάζει τη διαφορά έντυπης – δικτυακής έκδοσης των εφημερίδων. “Πραγματικά, για μερικές μέρες αισθάνθηκα ότι μακρυά από το Internet είμαι, σε ότι αφορά την πληροφόρησή μου, έρμαιο του κάθε δημοσιογράφου. Για το ίδιο θέμα, διαφορετικές εφημερίδες είχαν διαφορετικές ερμηνείες και αναλύσεις, αλλά με κανένα τρόπο δεν μπορούσα να σχηματίσω την δική μου.
Αντίθετα, όταν είμαι στο internet, ακόμη και αν δεν υπάρχει στο άρθρο που διαβάζω η σχετική πληροφορία, είναι κατά κανόνα μία αναζήτηση μακρυά.
Θα μου πείτε, εδώ δεν βάζουν links από τις on-line εκδόσεις τους προς την πρωτογενή πληροφορία που είναι έτοιμη (π.χ. δηλώσεις πολιτικών, δελτία τύπου υπουργείων, επιχειρήσεων κ.λ.) και θα έχετε δίκιο. Αλλά υποψιάζομαι ότι αν δεν προσαρμοστούν, θα ψάχνουν σύντομα να βρουν ?τις αιτίες της κρίσης? και θα λένε ότι ?ο κόσμος δεν διαβάζει πια? -ενώ μπορεί τα αίτια να είναι αρκετά διαφορετικά”.
Θα συμφωνήσουμε, οι περισσότερες εφημερίδες δεν έχουν κατανοήσει το νέο μέσο. Αφήστε τις μηχανές αναζήτησης τους που σε οδηγούν στα πιο άσχετα αποτελέσματα. Διάγουμε ακόμη (για πόσο;) τη νεανική ηλικία των ΜΜΕ.
α, αν μιλάμε για το ελληνικό σχολείο, η απάντηση είναι καταφατική. Αν τυχόν το παιδί σας έχει καλλιτεχνικές τάσεις, τότε ατύχησε, το σύστημα μπορεί και να το πετάξει εκτός. Ας δούμε όμως τι λέει σχετικά ο Ken Robinson, καθηγητής και συγγραφέας του βιβλίου ?Οι τέχνες στα σχολεία?.
Το video του post είναι η εικοσάλεπτη ομιλία του στο TED (Technology, Entertainment, Design), ένα ετήσιο συνέδριο στο οποίο συναντιούνται -ήδη από το 1984- διακεκριμένοι επιστήμονες, δημιουργοί και καλλιτέχνες και μιλούν για αυτά τα θέματα.
Αν χρειάζεστε τη μετάφραση, ο κ. Χατζητέγας στο ιστολόγιό του σας έχει φροντίσει.
Διαβάζοντας το απολαυστικό post του “μπαμπάκη” ο συνειρμός μου με ένα σάλτο πατινάρισε στη δυναμική της τάξης. Εκεί δε μιλάμε πια για ψυγείο αλλά για ψυγειοκαταψύκτη, ή ψυγείο ντουλάπα.
Το επόμενο (λογικό;) άλμα ήταν σε γνωστή διαφήμιση χυμού από όπου από το ψυγείο της οικογένειας αναδύεται η “μανούλα” του συζύγου κραδαίνοντας το φρεσκοστυμμένο χυμό από πορτοκάλια Βαλένθια. Άλλο ένα κρυμμένο μυστικό της επιτυχημένης συμβίωσης… Κλείνετε γρήγορα την πόρτα του ψυγείου.
Τα προκαταρκτικά
Μέσα στον εγκέφαλο ξεχωρίζουν δύο περιοχές οι οποίες επηρεάζουν τη συμπεριφορά: το μεταιχμιακό σύστημα με την αμυγδαλή και ο νεοφλοιός. Το μεταιχμιακό σύστημα είναι μια νευρωνική περιοχή βαθιά στο κέντρο του εγκεφάλου, η οποία ελέγχει τα συναισθήματά μας. Είναι το πιο αρχαίο κομμάτι στην ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου. Στο κέντρο του βρίσκεται η αμυγδαλή. Ενα κρεατάκι είναι. Αυτή ειδικεύεται στα συναισθηματικά ζητήματα.
Ο νεοφλοιός είναι η έδρα της σκέψης. Οι προμετωπιαίοι λοβοί του, αυτοί που βρίσκονται ακριβώς πίσω από το μέτωπο, χαλιναγωγούν τις συναισθηματικές παρορμήσεις στις οποίες μας παρασύρει μαυλιστικά η αμυγδαλή και τις οδηγούν σε μια πιο αναλυτική, ντελικάτη, ραφιναρισμένη και «πολιτισμένη» αντίδραση, εφοδιάζοντάς μας με συναισθηματική νοημοσύνη. Συνέχεια »
Ένας βοσκός, ενώ έβοσκε τα πρόβατά του σε μια απόμερη τοποθεσία, βλέπει από μακριά να πλησιάζει μια αστραφτερή ΒΜW. Ο οδηγός, ένας νεαρός ντυμένος με κοστούμι Versace, παπούτσια Gucci, γυαλιά ηλίου Ray Ban και Yves Saint Laurent γραβάτα, σταματάει δίπλα του, κατεβάζει το παράθυρο και του λέει: Άν σου πω ακριβώς πόσα πρόβατα έχεις στο κοπάδι σου, θα μου δώσεις ένα;
Ο βοσκός κοιτάει το νεαρό, που ήταν φανερά ένας γιάπης, κοιτάει και το κοπάδι και του απαντά ήρεμα: Ναι, γιατί όχι;
Αμέσως λοιπόν ο γιάπης κατεβαίνει από το αυτοκίνητο μαζί με ένα laptop Dell το οποίο και συνδέει με ένα κινητό Motorola με παγκόσμια σύνδεση της AT&T. Αφού συνδέεται με το Internet, πηγαίνει σε μια σελίδα της NASA, και επιλέγει ένα σύστημα δορυφορικού προσδιορισμού τοποθεσίας GPS το οποίο υπολογίζει την ακριβή τοποθεσία στην οποία βρίσκονται και αποστέλλει τα στοιχεία αυτά σε ένα άλλο δορυφόρο της ΝASA ο οποίος σκανάρει την περιοχή και βγάζει μια φωτογραφία υπέρ-υψηλής ανάλυσης.. Αφού επεξεργάζεται τη φωτογραφία με το πρόγραμμα Adobe Photoshop, στέλνει την εικόνα σε ένα εργαστήριο ερευνών στο Αμβούργο, στη Γερμανία και μετά από μερικά δευτερόλεπτα λαμβάνει στο Palm Pilot του ένα e-mail που επιβεβαιώνει ότι η φωτογραφία έχει αναλυθεί και τα στοιχεία έχουν καταχωρηθεί σε μια βάση δεδομένων. Μέσω μιας σύνδεσης ΟDBC εισχωρεί σε μια MS-SQL database και καταχωρεί όλα τα στοιχεία σε ένα φύλλο εργασίας Excel το οποίο και στέλνει μέσω e-mail στο Blackberry του. Συνέχεια »
Μαθήματα για την κατασκευή κτηρίων με μεγάλη αντοχή στις σεισμικές δονήσεις δίνουν 2.000 χρόνια μετά οι αρχαίοι Έλληνες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Παρθενώνας που εκτός από ιστορικό ? πολιτισμικό μνημείο, αποτελεί και μνημείο… αντισεισμικής αντοχής.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ποιότητα κατασκευής και τα σταθερά θεμέλια είναι τα μυστικά της αντοχής του Παρθενώνα και άλλων αρχαίων μνημείων έναντι των σεισμών. Συνέχεια »
Πάμε πλατεία; Το επιβλητικό δημαρχείο της Ερμούπολης θεμελιώθηκε το 1876 με αρχιτέκτονα τον Ε.Τσίλερ. Ο Νίκος Ξυδάκης περιγράφει:
Και παντού, πάντα, οι πελώριοι φοίνικες στην θεσπέσια Πλατεία, την κλειστή ιταλική πλατεία, σαν Ντε Κίρικο χωρίς τη μεταφυσική, στα πόδια του υπερήφανου δημαρχιακού μεγάρου· πελώριοι φοίνικες οριεντάλ, στην καρδιά του πιο συμπαγούς νεοκλασικισμού: Σμύρνη, Αλεξάνδρεια, Παλέρμο και Νάπολη, σμίγουν με γιασεμιά και γαρδένιες καταμεσής του Αιγαίου. Οι φοίνικες…
Δέκα χρόνια μετά ζούμε τις επιπτώσεις της μεταρρύθμισης του 1997 και υπάρχουν διαφορετικές αναγνώσεις της. Το κριτήριο, όμως, ελέγχου της κάθε ανάγνωσης είναι η συμφωνία της με την πραγματικότητα. Βασικά σημεία της μεταρρύθμισης του 1997 ήταν: η ενσωμάτωση του συστήματος επιλογής για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στο λύκειο, η διεύρυνση, όχι το άνοιγμα, της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η αντικατάσταση των Τεχνικών Λυκείων από τα ΤΕΕ. Η διάχυση της εξεταστικής δοκιμασίας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση σχεδόν σε όλα τα μαθήματα στις 2 τελευταίες τάξεις του λυκείου στηρίχθηκε στο σκεπτικό ότι τα μαθήματα θα αποκτήσουν την ίδια βαρύτητα και η εξεταστική δοκιμασία θα γίνει λιγότερο αγχώδης για τους μαθητές και αντικειμενικότερη. Ομως, σε ένα ανταγωνιστικό και μονίμως υποχρηματοδοτημένο σχολείο αυτό το μέτρο οδήγησε στο «σχολείο-εξεταστικό κέντρο» και στη διόγκωση των φροντιστηρίων. Συνέχεια »
Διαβάζω στις εφημερίδες άρθρο με τίτλο “Καλωσήλθατε στην κλειστή Δήλο”. Πληρώνουμε οι φορολογούμενοι αδρά τις διαφημίσεις στον τύπο του εξωτερικού μπας και μας προτιμήσουν οι τουρίστες. Έρχεται ο αθώος τουρίστας να ζήσει το μύθο του και σκοντάφτει στην κακή μας οργάνωση. Δεν υπάρχει περίπτωση να ζήσετε τη συγκλονιστική εμπειρία του δειλινού στη Δήλο. Ο αρχαιολογικός χώρος κλείνει το μεσημέρι. Πληρώσαμε εκατομμύρια για τη διαφήμιση, αλλά δε φροντίσαμε να προσλάβουμε κι ένα φύλακα.
Σε κάθε περίπτωση, αξίζει τον κόπο μια φορά τουλάχιστον στη ζωή σας, να κάνετε το προσκύνημα στον ιερό αυτόν τόπο. Το νιώθετε με το που πλησιάζετε. Τα φουρτουνιασμένα νερά του αρχιπελάγους ηρεμούν, κρατάνε τα μάγια, έστω κι αν η Λητώ έχει γεννήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το νησί έχει ενέργεια, τη νιώθεις με το που πατάς το πόδι σου. ‘Ολα τα φυτά θεριεύουν, δεν θα τα αναγνωρίζετε από το μέγεθος. Όχι μόνο τα φυτά. Για μία ώρα κυνηγούσα μία σαύρα μεγέθους ιγκουάνα για να την απαθανατίσω, αλλά δεν μου έκανε τη χάρη. Θα ήταν photo-shy. Βρείτε το φοίνικα που φυτρώνει στην καρδιά του δηλιανού ερειπιώνα, ένας μονάχος είναι· κάτω απ’ τον λιγνό ίσκιο του, κάτω απ’ το ανελέητο ηλιόφως (το ‘νιωθεις να σου τσουρουφλίζει τα βλέφαρα), γέννησε η Λητώ τον Απόλλωνα και την Αρτεμη. Φοίνικας, Φοίβος, ‘Ηλιος. Δήλος.
Όλοι κάποια στιγμή χρειαζόμαστε μία χείρα βοηθείας ενός ειδικού. Στο Expertvillage θα βρείτε πολλές πολλές συμβουλές ειδικών που σας εξηγούν με απλά λόγια μέσω βίντεο τι πρέπει να κάνετε π.χ. πως να σβήσετε αυτές τις ενοχλητικές ρυτίδες έκφρασης από τη φωτογραφία που θα ανεβάσετε στο Facebook. Στα προγράμματα, το Photoshop έχει την τιμητική του, αλλά υπάρχει και η ενότητα “εκπαίδευση” από όπου μπορείτε να ξεκινήσετε την εκμάθηση κινέζικων. Λένε ότι θα είναι η γλώσσα του μέλλοντος.
Τις προάλλες η φίλη μου η Ελεάννα, δέχθηκε να κάτσει δίπλα μου στον υπολογιστή προκειμένου να της βρω φθηνά εισιτήρια για ΗΠΑ. Τώρα με το φτηνό δολάριο, που να τρέχεις στα ελληνικά νησιά. Υπάρχει λοιπόν μία δωρεάν υπηρεσία που λειτουργεί ως ατζέντης σας. Εφόσον μία πτήση σας ενδιαφέρει η Yapta αποθηκεύει τα δεδομένα και σας ενημερώνει κάθε φορά που αλλάζει η τιμή. Ετσι ξέρετε πότε να χτυπήσετε. Ακόμα κι αν αγοράσετε το εισιτήριό σας και μετά πέσει η τιμή, μπορείτε να ζητήσετε πίσω τη διαφορά. Στο τσακ πατ βρήκαμε εισιτήρια, τα κλείσαμε, τα τυπώσαμε. Η Ελεάννα έπαθε βέβαια μία κρίση ανασφάλειας, όταν της έδειξα το e-ticket αλλά η διαφορά τιμής την καθησύχασε. Ω ναι, το διαδίκτυο σώζει και τις πολύτιμες οικονομίες σας.
Συμβαίνει πάντα τη στιγμή που δεν πρέπει να συμβεί. Κρασάρει ο σκληρός σας και τα χάνετε όλα, ο ιός κοξάκι αποφασίζει να τραγανίσει τα αρχεία σας, ή ο διαρρήκτης προτιμάει το πολύτιμο λάπτοπ σας. Ξαφνικά η ψηφιακή σας ζωή έχει εξαφανιστεί ανεπιστρεπτί. Και η μουσική σας συλλογή και οι φωτογραφίες του Γιωργάκη… και το έρμο το διδακτορικό που έχει καταντήσει το γεφύρι της Άρτας. Όσο κι αν κλάψετε, τα αρχεία έχουν πάρει την άγουσα. Η διασφάλιση των ψηφιακών μας δεδομένων έχει καταντήσει πονοκέφαλος. Φυσικά όπου υπάρχει πρόβλημα, πολλοί καλοί άνθρωποι προσπαθούν να δώσουν μία λύση. Με το αζημίωτο πάντα… Η εταιρεία Mozy αναλαμβάνει να διαφυλάξει τα πολύτιμα αρχεία σας. Αν είστε εγκρατείς τα δύο gigabyte δίνονται δωρεάν. Συνήθιζα πριν από κάποια παρουσίαση να ταχυδρομώ στο λογαριασμό μου το αρχείο, έτσι ώστε αν όλα πάνε στραβά να μπορώ να το ανακτήσω με κάποιον τρόπο. Όσες δε φορές έκανα backup σε dvd, μετά ποτέ – μα ποτέ – δεν έβρισκα το dvd τη στιγμή που το χρειαζόμουν. Τώρα με το Mozy κοιμάμαι λίγο πιο ήσυχα. Δημιουργείτε λογαριασμό, κατεβάζετε μία εφαρμογή, ορίζετε ποια αρχεία / φάκελοι θέλετε να κρατούνται αντίγραφα και το ξεχνάτε. Το διαδίκτυο σώζει! Εννοείται ότι αν εργάζεστε στην ΚΥΠ δεν ενδείκνυται.
Καθώς είμαι πλέον σε μία ηλικία απολογισμών, συνηθίζω να κάνω σούμα. Από ότι διαπιστώνω δεν είμαι η μόνη καθώς ανήκουν στα ευπώλητα τίτλοι όπως: “Οι τόποι που πρέπει να δείτε πριν πεθάνετε”, “Τα βιβλία που πρέπει να διαβάσετε πριν πεθάνετε” κτλ. Το περιοδικό Time όμως κάνει μία πιο “πιασάρικη” και εφικτή λίστα (δεν είναι κι όλοι της ανάγνωσης, αλλά ένα DVD – όσο να’ναι – το τσακίζουν). Οι εκατό καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Μεταξύ αυτών και μία ελληνική. Ανακαλύψτε την!
Στο κλίμα της προηγούμενης δημοσίευσης, γιατί εγώ τους προσέχω τους αναγνώστες μου, να σας προτείνω ένα δικτυακό τόπο που χρησιμοποιεί τη μουσική για να σας ανακουφίσει. Αναζητάτε την έμπνευση; υπάρχει το κατάλληλο μουσικό κομμάτι που θα επαναπρογραμματίσει τον εγκέφαλό σας για να σας επισκεφθεί η μούσα σας. Νιώθετε την ανάγκη για τον 6ο καφέ της ημέρας, δοκιμάστε το μουσικό κομμάτι coffee break και θα νιώσετε αναζωογονημένος. Πονάτε κάπου; για όλα υπάρχει μία μουσική θεραπεία. Το I dose θα σας περιθάλψει ανέξοδα και αποτελεσματικά.
του Καρκαβίτσα το θυμόσαστε; κάπως έτσι θα καταντήσουμε, όσοι επιμένουμε να στηνόμαστε με τις ώρες μπροστά στον υπολογιστή μας. Διαβάζω στην εφημερίδα: “Οι πόνοι του λαιμού και των ώμων συνήθως προέρχονται από τον άνω τραπεζοειδή μυ, ο οποίος «διατρέχει» το πάνω μέρος της πλάτης και τους ώμους και βοηθά στις κινήσεις του λαιμού. Η εκτέλεση επαναλαμβανόμενων «μονότονων» εργασιών, όπως αυτή σε υπολογιστή, «σφίγγουν» τον μυ κάνοντάς τον ευαίσθητο”.
Αρχίζοντας να το ψάχνω λοιπόν, βρήκα ότι η χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή προκαλεί διάφορα μυοσκελετικά, κυρίως σύνδρομα όπως:
Τενοντίτιδες του καρπού (καμπτήρων & εκτεινόντων)
Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα
Στενωτικές τενοντοελυτρίτιδες
Επικονδυλίτιδες του αγκώνα (έσω και έξω)
Σύνδρομο «παγωμένου ώμου»
Οσφυαλγία
Αυχεναλγίες
Σύνδρομο εκτινασσόμενου δακτύλου
Ωλένια νευρίτιδα
Εννοείται ότι αν βάλουμε κουτάκια δίπλα στη λίστα, θα τσεκάρω όλα τα ανωτέρω συμπτώματα. Αυτό δε το εκτινασσόμενο δάχτυλο πολύ με έχει βάλει σε μπελάδες. Οι γιατροί τώρα αρχίζουν να το ψάχνουν, αλλά όλοι συγκλίνουν στο ότι, τα μυοσκελετικά σύνδρομα, λόγω του ότι οφείλονται σε χρόνια καταπόνηση των μυών, τενόντων και αρθρώσεων, μεταπίπτουν εύκολα στη χρονιότητα. Τις περισσότερες φορές για τη μείωση των αυχενικών προβλημάτων αλλά και όλων των μυοσκελετικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, αρκεί μια 20λεπτη εκγύμναση, τρεις φορές την εβδομάδα. Αν δε θέλετε λοιπόν να τριγυρνάτε σα στραβωμένος σουγιάς, σηκωθείτε και λίγο, ασχοληθείτε και με κάτι άλλο. (Μεταξύ μας: Όλα αυτά τα γράφω ύστερα από μία ημίωρη κρίση γκρίνιας του συντρόφου μου κι ενώ με λοξοκοιτά).
Αλιεύοντας πληροφορίες για το θέμα, βρήκα ένα πρόγραμμα ανοικτού λογισμικού, το workrave, που αναλαμβάνει να σας κρατήσει σε καλή φυσική κατάσταση προτείνοντάς σας σε τακτά διαστήματα ασκήσεις. Ενας έλληνας μάλιστα, o Προκόπης Προκοπίδης (πονεμένος άνθρωπος, φαίνεται) έχει φτιάξει και τη μετάφραση των οδηγιών χρήσης.
«Τα τελευταία χρόνια έχω την αίσθηση ότι κάποιος ή κάτι έχει πειράξει τον εγκέφαλό μου, αναδιατάσσοντας το νευρικό κύκλωμα, αναπρογραμματίζοντας τη μνήμη. Δεν το χάνω το μυαλό μου -απ? όσο μπορώ να κρίνω- αλλά το αισθάνομαι να αλλάζει. Και το καταλαβαίνω περισσότερο όταν διαβάζω. Η ικανότητα που είχα να βυθίζομαι σε μια αφήγηση ή να παρακολουθώ μια περίπλοκη επιχειρηματολογία έχει μειωθεί δραστικά. Τώρα η συγκέντρωσή μου αρχίζει να περισπάται μετά δυο – τρεις σελίδες. Γίνομαι νευρικός, χάνω τη σειρά, αρχίζω να αναζητώ κάτι άλλο να κάνω. Το βαθύ διάβασμα που πριν μου ερχόταν τόσο φυσικά, τώρα έχει γίνει αγώνας».
Οπως επισήμανε ο θεωρητικός των μέσων επικοινωνίας Μάρσαλ Μακλούαν τη δεκαετία του ?60, τα media δεν είναι απλώς παθητικά κανάλια πληροφοριών. Προμηθεύουν το υλικό για σκέψη, αλλά επίσης διαμορφώνουν τη διαδικασία της σκέψης. Και αυτό που φαίνεται να κάνει το Διαδίκτυο είναι να ψαλιδίζει την ικανότητά μου για συγκέντρωση και στοχασμό. Το μυαλό μου τώρα περιμένει να πάρει τις πληροφορίες με τον τρόπο που το δίκτυο τις διανέμει: με μια γοργοκίνητη ροή σωματιδίων. Κάποτε ήμουν δύτης στη θάλασσα των λέξεων. Τώρα τρέχω στην επιφάνεια σαν παιδί πάνω σε τζετ σκι».
Άρθρο της Αγγελικής Στουπάκη στην Καθημερινή: Μήπως το Ιντερνετ διαμορφώνει άβουλους πολίτες; Επιφανείς «χρήστες» του Διαδικτύου εκφράζουν ανησυχία ότι επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα συγκέντρωσης και στοχασμού
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Οι Ελληνες φοιτητές συνεχίζουν να παπαγαλίζουν τα μαθήματά τους, όπως έκαναν τα 12 προηγούμενα χρόνια. Ερευνα σε δευτεροετείς φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Μακεδονίας δείχνει ότι κουβαλούν όλες τις κακές συνήθειες από το σχολείο. Αγωνιούν να αποστηθίσουν σωστά, δεν έχουν σύστημα στο διάβασμά τους, δεν γνωρίζουν πώς να ξεφύγουν από το στενό πλαίσιο του σχολικού βιβλίου αξιοποιώντας και άλλες πηγές γνώσης, δεν έχουν αναπτύξει κριτική σκέψη. Μόλις το 5% των φοιτητών μπορεί να διαβάζει πανεπιστημιακά βιβλία και άρθρα με γόνιμο τρόπο, ώστε τη γνώση που παίρνουν να την κατανοούν και να μπορούν να την εφαρμόσουν στην πράξη. Το 93,2% ελάχιστα αξιοποιεί για τη μελέτη του επιστημονικά βιβλία και άρθρα από τη βιβλιοθήκη ή το Διαδίκτυο. Μάλιστα, σχεδόν οι δύο στους τρεις μελετούν πρόχειρα αφού, όπως δήλωσαν, εντοπίζουν τις σημαντικότερες ιδέες των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων διαβάζοντας επιλεγμένες σελίδες.
Ένας βοσκός, ενώ έβοσκε τα πρόβατά του σε μια απόμερη τοποθεσία, βλέπει από μακριά να πλησιάζει μια αστραφτερή ΒΜW. Ο οδηγός, ένας νεαρός ντυμένος με κοστούμι Versace, παπούτσια Gucci, γυαλιά ηλίου Ray Ban και Yves Saint Laurent γραβάτα, σταματάει δίπλα του, κατεβάζει το παράθυρο και του λέει: Άν σου πω ακριβώς πόσα πρόβατα έχεις στο κοπάδι σου, θα μου δώσεις ένα;
Διαβάζοντας το άρθρο 
Άρθρα (RSS)