Δέκα χρόνια μετά ζούμε τις επιπτώσεις της μεταρρύθμισης του 1997 και υπάρχουν διαφορετικές αναγνώσεις της. Το κριτήριο, όμως, ελέγχου της κάθε ανάγνωσης είναι η συμφωνία της με την πραγματικότητα. Βασικά σημεία της μεταρρύθμισης του 1997 ήταν: η ενσωμάτωση του συστήματος επιλογής για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στο λύκειο, η διεύρυνση, όχι το άνοιγμα, της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η αντικατάσταση των Τεχνικών Λυκείων από τα ΤΕΕ. Η διάχυση της εξεταστικής δοκιμασίας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση σχεδόν σε όλα τα μαθήματα στις 2 τελευταίες τάξεις του λυκείου στηρίχθηκε στο σκεπτικό ότι τα μαθήματα θα αποκτήσουν την ίδια βαρύτητα και η εξεταστική δοκιμασία θα γίνει λιγότερο αγχώδης για τους μαθητές και αντικειμενικότερη. Ομως, σε ένα ανταγωνιστικό και μονίμως υποχρηματοδοτημένο σχολείο αυτό το μέτρο οδήγησε στο «σχολείο-εξεταστικό κέντρο» και στη διόγκωση των φροντιστηρίων. Στην Α? Λυκείου το 1998-99 απορρίφθηκαν 11.613 μαθητές, στη Β? Λυκείου έμειναν 26.000 ανεξεταστέοι (30% των μαθητών της τάξης). Οι «πληγέντες», στη συντριπτική τους πλειονότητα, ήταν παιδιά από τα λαϊκά στρώματα. Το 2000 επελέγησαν εύκολα θέματα για να αποφευχθεί νέα μεγάλη αποτυχία με αποτέλεσμα χιλιάδες αριστούχοι να μην εισαχθούν στη σχολή της πρώτης προτίμησής τους. Η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη είναι έργο του κ. Αρσένη, αλλά ήταν ασπιρίνη στο μεγάλο ασθενή του εξεταστικού και δεν χρηματοδοτήθηκε από τις επόμενες κυβερνήσεις. Υπό την πίεση των εξετάσεων το πολλαπλό βιβλίο ακυρώθηκε, οι δημιουργικές συνθετικές εργασίες των μαθητών έμειναν γράμμα κενό, τα Προαιρετικά Εκπαιδευτικά Προγράμματα, που δίνουν δυνατότητες ερευνητικής εργασίας των μαθητών, σχεδόν εξαφανίστηκαν στα Ενιαία Λύκεια (στοιχεία του ΚΕΕ, 2002). Ειδικότητες εκπαιδευτικών (κοινωνιολόγοι, γαλλικής φιλολογίας) βρέθηκαν μαζικά υπεράριθμοι και ακόμη και σήμερα ταλαιπωρούνται, καθώς τα μαθήματά τους έγιναν επιλογής στο λύκειο. Τα ΤΕΕ καταργήθηκαν αφού πρώτα απαξιώθηκαν στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας.
…Εχει ενδιαφέρον η προτροπή του κ. Αρσένη να ερευνήσουμε γιατί από το 2000 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) αρχίζει η αποδόμηση της μεταρρύθμισης. Η άποψη του κ. Αρσένη στο ζήτημα αυτό είναι καθοριστικής σημασίας. Γιατί η εκπαίδευση είναι «?ιστορία τελειωμένη, ιστορία δίχως τελειωμό?».
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.