Αρχείο για 13 Ιουλίου, 2008
 Διαβάζοντας το άρθρο “Is Google making us stupid?” στο περιοδικό Atlantic είχα την εντύπωση ότι είχε γραφτεί για μένα:
«Τα τελευταία χρόνια έχω την αίσθηση ότι κάποιος ή κάτι έχει πειράξει τον εγκέφαλό μου, αναδιατάσσοντας το νευρικό κύκλωμα, αναπρογραμματίζοντας τη μνήμη. Δεν το χάνω το μυαλό μου -απ? όσο μπορώ να κρίνω- αλλά το αισθάνομαι να αλλάζει. Και το καταλαβαίνω περισσότερο όταν διαβάζω. Η ικανότητα που είχα να βυθίζομαι σε μια αφήγηση ή να παρακολουθώ μια περίπλοκη επιχειρηματολογία έχει μειωθεί δραστικά. Τώρα η συγκέντρωσή μου αρχίζει να περισπάται μετά δυο – τρεις σελίδες. Γίνομαι νευρικός, χάνω τη σειρά, αρχίζω να αναζητώ κάτι άλλο να κάνω. Το βαθύ διάβασμα που πριν μου ερχόταν τόσο φυσικά, τώρα έχει γίνει αγώνας».
Οπως επισήμανε ο θεωρητικός των μέσων επικοινωνίας Μάρσαλ Μακλούαν τη δεκαετία του ?60, τα media δεν είναι απλώς παθητικά κανάλια πληροφοριών. Προμηθεύουν το υλικό για σκέψη, αλλά επίσης διαμορφώνουν τη διαδικασία της σκέψης. Και αυτό που φαίνεται να κάνει το Διαδίκτυο είναι να ψαλιδίζει την ικανότητά μου για συγκέντρωση και στοχασμό. Το μυαλό μου τώρα περιμένει να πάρει τις πληροφορίες με τον τρόπο που το δίκτυο τις διανέμει: με μια γοργοκίνητη ροή σωματιδίων. Κάποτε ήμουν δύτης στη θάλασσα των λέξεων. Τώρα τρέχω στην επιφάνεια σαν παιδί πάνω σε τζετ σκι».
Άρθρο της Αγγελικής Στουπάκη στην Καθημερινή: Μήπως το Ιντερνετ διαμορφώνει άβουλους πολίτες;
Επιφανείς «χρήστες» του Διαδικτύου εκφράζουν ανησυχία ότι επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα συγκέντρωσης και στοχασμού
0 σχόλια »
 Ενας δημοσιογραφικός – ιστορικός θησαυρός «ελεύθερος» στο Διαδίκτυο.
Η μεγάλη βρετανική εφημερίδα «Times», ιδιοκτησίας Ρούπερτ Μέρντοκ, προσφέρει πλέον ηλεκτρονική πρόσβαση στα αρχεία της από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας της, την 1η Ιανουαρίου 1785, ως και το 1985. Ο επισκέπτης της ιστοσελίδας archive.timesonline.co.uk μπορεί να διαβάσει σε ηλεκτρονική μορφή τα φύλλα της εποχής όπως είχαν εκτυπωθεί, επιλέγοντας ακόμη και συγκεκριμένα άρθρα τα οποία μπορεί να αποθηκεύσει, να εκτυπώσει ή να στείλει με e-mail. Οι υπηρεσίες αυτές διατίθενται προς το παρόν δωρεάν, αλλά η εφημερίδα αφήνει να εννοηθεί ότι μελλοντικά θα είναι απαραίτητη η καταβολή αντιτίμου.
Μπορούμε λοιπόν να περιηγηθούμε την Ιστορία διαβάζοντας, για παράδειγμα, στο φύλλο της 23ης Οκτωβρίου 1793: «Εκτέλεση της βασίλισσας της Γαλλίας Μαρίας-Αντουανέτα. Η εκτέλεση έλαβε χώρα στις 11.30 π.μ.(…). Μετά την εκτέλεση τρεις νεαροί έβρεξαν τα μαντίλια τους με το αίμα της. Συνελήφθησαν αμέσως». Στην έκδοση της 22ας Ιουνίου 1815 υπάρχει λεπτομερής αναφορά στη μάχη του Βατερλό, ενώ την 1η Οκτωβρίου 1888 γίνεται περιγραφή των δολοφονιών του Τζακ του Αντεροβγάλτη.
Αξίζει να επισκεφθείτε: 10 πράγματα που αγνοείτε για την επίθεση στη Βαστίλλη
Πηγή: Το Βήμα της Κυριακής
0 σχόλια »
 Ο πρόεδρος του «Monde interactif» Μπρυνό Πατινό παρέδωσε πριν από λίγες ημέρες στην υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας Κριστίν Αλμπανέλ την έκθεσή του για το ψηφιακό βιβλίο, που περιλαμβάνει πολλά σενάρια. Πέρα από τη δεδομένη «αποϋλοποίηση» του βιβλίου, που από χάρτινο αντικείμενο θα γίνει ένα ψηφιακό δικαίωμα, η έκθεση Πατινό περιγράφει τους κλυδωνισμούς που θα προκληθούν. Κλυδωνισμοί οικονομικού και άλλου τύπου, στον εκδοτικό χώρο, δηλαδή στον χώρο παραγωγής του βιβλίου, κλυδωνισμοί στον χώρο της διανομής, δηλαδή στον χώρο του βιβλιοπωλείου, κλυδωνισμοί στον χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων. Θα εξαφανιστεί το έντυπο βιβλίο; «Οχι» λέει η έκθεση Πατινό. Αλλά θα περιοριστεί η σφαίρα επιρροής του, καθώς ο ανταγωνισμός του ψηφιακού θα είναι μεγάλος.
Ο Νίκος Μπακουνάκης δηλώνει ότι η σχέση του με το βιβλίο είναι σωματική στο Βήμα της Κυριακής.
Νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε μαζί του. Να σας εξομολογηθώ ότι πριν πάω με ένα βιβλίο στο ταμείο του ρίχνω ένα διακριτικό σνιφάρισμα. Και φυσικά δεν μπορώ να ξεχάσω ένα λεξικό – ας μην το διασύρω- που μύριζε απαίσια. Τώρα το έχω εξορίσει στο υπόγειο.
0 σχόλια »
 Μόλις σηκωθούν οι άνεμοι αρχίζει κι ο εφιάλτης των πυρκαγιών. Μία φίλη που κάνει διακοπές στη Σκύρο και τη βλέπει να καίγεται μου ζήτησε να της διαβάσω κάποιους στίχους από την Κίχλη:
και είσαι
σ’ ένα μεγάλο σπίτι με πολλά παράθυρα ανοιχτά
τρέχοντας από κάμαρα σε κάμαρα, δεν ξέροντας από πού να κοιτάξεις πρώτα,
γιατί θα φύγουν τα πεύκα και τα καθρεφτισμένα βουνά και το τιτίβισμα των πουλιών
θ’ αδειάσει η θάλασσα, θρυμματισμένο γυαλί, από βοριά και νότο
θ’ αδειάσουν τα μάτια σου απ’ το φως της μέρας
πως σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια
0 σχόλια »
Αναρτήθηκε από terracomputerata στο έκθεση, Ελλάδα, έρευνα, καινοτομία, οικονομία, παιδεία, πολιτική, με ετικέτες: 2010, έκθεση ΚΟΚ, κοινωνία γνώσης, Λισαβόνα
 Το Μάρτιο του 2000, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας τέθηκε ένας νέος στρατηγικός στόχος για τη δεκαετία 2000 ? 2010: «να γίνει η Ε.Ε η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία της γνώσης ανά την υφήλιο, ικανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας και με μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή».
Σήμερα δύο χρόνια πριν την καταληκτική ημερομηνία στόχο του 2010 η στρατηγική της Λισαβόνας επείγει ακόμα περισσότερο λόγω της ακόμα μεγαλύτερης υστέρησης του ρυθμού ανάπτυξης της Ευρώπης έναντι της Β. Αμερικής και της Ασίας τη στιγμή μάλιστα που η Ευρώπη καλείται να ανταπεξέλθει στις συνδυασμένες προκλήσεις της χαμηλής πληθυσμιακής αύξησης και της γήρανσης του πληθυσμού.
Η “Έκθεση Kok” σχετικά με την ενδιάμεση αναθεώρηση της Στρατηγικής της Λισσαβόνας επισήμανε πως απαιτούνται συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης που προικίζουν τα άτομα με αξίες και ικανότητες και διδάσκουν την επιχειρηματικότητα και την ανάληψη κινδύνων, εκπαιδευτικά συστήματα που είναι τα ίδια αυτόνομα καλλιεργούν τη δια βίου μάθηση και ανάπτυξη του ατόμου, που είναι ενεργοί παραγωγοί νέας γνώσης, που καινοτομούν, εκπαιδευτικά συστήματα που διατηρούν στενή σχέση με τις τεχνολογικές αλλαγές και τις εξελίξεις στην πραγματική ζωή και υπηρετούν την κοινωνία της γνώσης. Συνέχεια »
1 σχόλιο »
 Το Κουνσκαπσκολάν («Σχολείο Γνώσης») ιδρύθηκε το 1996 και βασίζεται στην ίδια αρχή με την αλυσίδα των καταστημάτων ΙΚΕΑ: την προσωπική συμμετοχή του πελάτη στη διαμόρφωση του τελικού προϊόντος.
Σήμερα στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ο τρόπος διδασκαλίας παραμένει ο ίδιος με αυτόν που υπήρχε και πριν από δύο αιώνες. Η διδασκαλία είναι η ίδια για όλους και δεν λαμβάνει υπ? όψιν της ότι κάθε μαθητής έχει διαφορετικές ικανότητες, ταλέντα και ενδιαφέροντα. Ο καθηγητής απευθύνεται σε ένα μαθητή που αντιπροσωπεύει ένα φαντασιακό «μέσο όρο» με συνέπεια να είναι όλοι δυσαρεστημένοι: τόσο οι μαθητές που είναι πιο προχωρημένοι όσο και αυτοί που βρίσκονται πιο πίσω.
Το Κουνσκαπσκολάν αντίθετα λειτουργεί σε εντελώς διαφορετική βάση. Κάθε μαθητής έχει τον προσωπικό του καθηγητή με τον οποία από κοινού διαμορφώνει το πρόγραμμα μαθησιακών στόχων σε κάθε μάθημα για την επόμενη εβδομάδα, μήνα, χρόνο. Αυτό επιτρέπει στον μαθητή να προσαρμόζει τις μαθησιακές απαιτήσεις στις δικές του ικανότητες. Ο καθηγητής και το σχολείο, με άλλα λόγια, προσαρμόζονται στις ικανότητες και προτιμήσεις του μαθητή και όχι το αντίστροφο, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα σχολεία σήμερα.
Άρθρο του Τάκη Μίχα στο e-rooster
Η σελίδα του Kunskapsskolan
Kunskapsskolan UK
Άρθρο της Wikipedia
0 σχόλια »
|
Άρθρα (RSS)