Μήπως το facebook σάς προκαλεί απελπισία; Αραγε οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης σας οδηγούν στα όριά σας; Νιώθετε εγκλωβισμένοι στον ψηφιακό σας εαυτό; Ισως να είστε έτοιμοι να βάλετε τέρμα στη διαδικτυακή σας ταυτότητα με τη βοήθεια μιας καινούργιας ιστοσελίδας.«Εντυπωσιάστε τους φίλους σας και γυρίστε το διακόπτη που σας συνδέει με το Διαδίκτυο», προτείνει η ιστοσελίδα seppukoo. com και επιτρέπει σε όποιον χρήστη του Facebook επιθυμεί, να βάλει διά παντός τέρμα στην ιντερνετική του ύπαρξη με τρόπο εξαιρετικά τελετουργικό.
Οπως αναφέρεται σε ανακοίνωση, η οποία έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα, «οι Ιάπωνες σαμουράι, αντί να πέσουν στα χέρια των εχθρών τους, επέλεγαν την οδό της τιμής, βυθίζοντας ένα ξίφος στην κοιλιά τους και με πλάγιες κινήσεις, από αριστερά προς τα δεξιά, αυτοκτονούσαν. Αυτός ο τελετουργικός τρόπος αυτοκτονίας ήταν γνωστός ως σεπούκου. Tο σεπούκου αποκαθιστά την πολεμική τιμή του σαμουράι», επισημαίνει ο συντάκτης της ανακοίνωσης. «Το seppukoo.com σάς βοηθά να απελευθερωθείτε από το ψηφιακό σας σώμα».
Στην αιωνιότητα…
Στη συνέχεια πρέπει να επιλέξει την «ταφόπλακα» που θα ήθελε να κοσμεί το ψηφιακό του ταφικό μνημείο και να καταγράψει τις τελευταίες του επιθυμίες, που η ιστοσελίδα δεσμεύεται ότι θα προωθήσει σε όλους τους «φίλους» του «αυτόχειρος» στο Facebook. Μετά, με το πάτημα ενός πλήκτρου, ο λογαριασμός του στο Facebook περνάει στην αιωνιότητα και απενεργοποιείται διά παντός.
Βέβαια, η ψηφιακή σας ύπαρξη θα εξακολουθήσει να «ζει» ακόμα και μετά την τελετουργική ψηφιακή αυτοκτονία σας. Οι «ιντερνετικοί σας φίλοι» μπορούν να γράψουν μερικά λόγια στη σελίδα σας. Επίσης, μπορείτε να κερδίσετε πόντους εφόσον φίλοι σας -από το Facebook- ακολουθήσουν τις επιλογές σας και αυτοκτονήσουν.
Στο πλαίσιο της πρόληψης των προβλημάτων ψυχικής υγείας σε νέους, ξεκίνησε η λειτουργία της «Γραμμής Στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» της ΕΨΥΠΕ. Πρόκειται για έναν κοινό ευρωπαϊκό αριθμό τον οποίο μπορεί να καλέσει χωρίς χρέωση από σταθερό ή κινητό τηλέφωνο, παιδί ή έφηβος έως 18 ετών, όταν έχει ανάγκη στήριξης, συμβουλών και βοήθειας. Ο αριθμός λειτουργεί από Δευτέρα έως και Παρασκευή και ώρες από τις 2 μ.μ. έως τις 8.30 μ.μ. με την προοπτική να διευρυνθεί η λειτουργία του και τις πρωινές ώρες.
Με την έναρξη λειτουργίας της γραμμής 116 111, αυτόματα η «γραμμή-Σύνδεσμος 801 801 1177» που έχει θέσει σε λειτουργία εδώ και τέσσερα χρόνια η ΕΨΥΠΕ, μετατρέπεται σε τηλεφωνική υπηρεσία που απευθύνεται αποκλειστικά σε γονείς και ενήλικες οι οποίοι θέλουν να ενημερωθούν για προβλήματα ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων.
Μάλλον λάθος επάγγελμα επιλέξαμε. Διαβάζω στον τύπο: Στα 69 εκατομμύρια ευρώ θα ανέλθει το κόστος για την εθελουσία έξοδο περίπου 300 εργαζομένων στον ΟΛΠ, σύμφωνα με όσα ανέφερε σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού, Γιώργος Ανωμερίτης. Πρόκειται για «χρυσή έξοδο», καθώς ο μέσος όρος των χρημάτων που θα βάλει στην τσέπη του κάθε εργαζόμενος που θα ενταχθεί στο πρόγραμμα αυτό υπολογίζεται στα 230.000 ευρώ.
Ορίστε χωρίς σπουδές μαθαίνεις να χειρίζεσαι ένα γερανό και λύνεις το πρόβλημά σου… Τρέξτε να υπολογίσετε τη δόση του δανείου σας. Εδώ μιλάμε για χρυσούς συνταξιούχους… Και θα κάααθονται και θα τοκίζουν τα 230.000 ευρώ. Αυτά κι αν είναι γκόλντεν – μπόυζ….
Λέω ας μη συγχυστώ , σέρνονται και εγκεφαλικά οπότε γυρίζω σελίδα και το μάτι μου προσγειώνεται -αρκούντως γουρλωμένο- στο εξής: “Τα χρυσά μπόνους, όπως εκτιμούν τραπεζίτες, αφορούν κατά κύριο λόγο περίπου 30 μεγαλοστελέχη για κάθε μεγάλη τράπεζα και σε μέσα επίπεδα διαμορφώνονται στις 500.000 ευρώ πέραν των ετήσιων αποδοχών”. Α, μάλιστα! τόσα περίπου παίρνει ένας καθηγητής για 25 χρόνια υπηρεσίας… Και για τα μεγαλοστελέχη μας είναι το δωράκι ενός έτους.
ΟΚ λάθος δέσμη επέλεξα. Τότε όμως που διάλεγα -στην ιουράσια περίοδο- η 4η δέσμη των οικονομικών δεν είχε και πολύ πρεστίζ…
Τσαλακώνω την εφημερίδα γυρίζοντας νευρικά σελίδες. Μήπως πρόκειται για συνωμοσία; Μήπως δε θέλουν να φτάσω ως την πολυπόθητη σύνταξή του δημοσίου υπαλλήλου;
Σε άλλη πλέον σελίδα πέφτω πάνω στην τρίτη είδηση:
«Από έλεγχο που διενεργήσαμεν, αλλά και από διαμαρτυρίες δικηγόρων κ.τ.λ. διαπιστώσαμε ότι σε πολλές Εισαγγελίες, έχει καθιερωθεί να υπάρχει ένας εκ περιτροπής εισαγγελέας και ο άλλος ή οι άλλοι να ευρίσκονται στον τόπο της κατοικίας τους. Ετσι, οι μεν εισαγγελίες δυσλειτουργούν, οι δε εισαγγελείς, θεώμενοι σε καφετερίες ή σε σούπερ μάρκετ κατά τις ημέρες εργασίας, γίνονται αντικείμενο χλευαστικών σχολίων.
Ελαστικότητα και κατανόηση εκ μέρους μας μπορεί να υπάρξει, μόνο διά την ημέρα Παρασκευή, εφόσον οι ανάγκες της υπηρεσίας το επιτρέπουν».
Τελικά φαίνεται ότι λάθος σχολή διάλεξα. Γιατί όπως φαίνεται οι τότε τριτοδεσμίτες συμμαθητές μου μια χαρά τα έχουν καταφέρει. Και καλούς μισθούς παίρνουν και δωρεάν λάπτοπ και τετραήμερη εργασία. Μπόνους και σε ημέρες. Free day η Παρασκευή.
Έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και του Πανεπιστημίου του Τορόντο που έγινε από την Αμερικανίδα ψυχολόγο Γκέιλ Χέιμαν και που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Μoral Εducation» δείχνει ότι ακόμη και οι γονείς που δεν θέλουν να λένε ψέματα, καταφεύγουν σε αυτά για να ελέγχουν τη συμπεριφορά των παιδιών. Η Γκέιλ Χέιμαν εξέτασε 130 σπουδαστές αλλά και τους γονείς τους και διαπίστωσε ότι περισσότερο από 80% των γονέων είχαν χρησιμοποιήσει ψέματα κάποια στιγμή, ακόμη και εκείνοι που επέμειναν στα παιδιά τους ότι δεν ήταν ποτέ εξοικειωμένοι με τα ψέματα. Η έρευνα έδειξε ότι όταν τα παιδιά αντιληφθούν τα ψέματα, χάνουν την εμπιστοσύνη τους προς τους γονείς τους.
Η Αμερικανίδα ψυχολόγος Γκέιλ Χέιμαν υποστηρίζει ότι τα αντιφατικά μηνύματα που μπορεί να πάρει ένα παιδί όταν διαπιστώσει ότι οι γονείς του λένε ψέματα μπορεί να πλήξουν σοβαρά τη σχέση μεταξύ τους, θέτοντας μάλιστα το ερώτημα: «Εάν πείτε στα παιδιά ότι το “ψέμα είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε», τι θα σκεφτούν όταν ανακαλύπτουν ότι εσείς οι ίδιοι τους έχετε πει ψέματα;».
Όσο όμως και αν γνωρίζουν οι γονείς ότι αυτή η μέθοδος δεν είναι η καλύτερη, προκειμένου να εξασφαλίσουν σε γρήγορα χρόνο τα επιθυμητά αποτελέσματα καταφεύγουν σε απειλές που κρύβουν ψέματα.
Τον Paul Debevec τον γνωρίσαμε από την ψηφιακή αναπαράσταση της Ακρόπολης. Στο συγκεκριμένο βίντεο μας αποκαλύπτει τα μυστικά της δημιουργίας ψηφιακών ηθοποιών
Σε «μάχη υπέρ ή κατά του σκοταδισμού» εξελίσσεται στη Γαλλία η πρόθεση του Λυκ Σατέλ, υπουργού Παιδείας της κυβέρνησης του προέδρου ΝικολάΣαρκοζί, να καταργήσει την υποχρεωτική διδασκαλία της Ιστορίας ως μαθήματος «κορμού» (τηρουμένων των αναλογιών με τα ελληνικά δεδομένα) στην τελευταία τάξη του Λυκείου για όσους μαθητές επιλέγουν τη θετική κατεύθυνση.
Καθηγητές, ακαδημαϊκοί, συγγραφείς, καλλιτέχνες αλλά και σχεδόν σύσσωμη η αντιπολίτευση, με επικεφαλής επιφανή στελέχη των Σοσιαλιστών όπως ο Τζακ Λανγκ , αντιδρούν στο νομοσχέδιο το οποίο παρουσίασε χθες ο γάλλος υπουργός ενώπιον του Ανώτατου Συμβουλίου Εκπαίδευσης. Προβλέπει την κατάργηση του ενιαίου μαθήματος της «Ιστορίας και Γεωγραφίας» (αποτελούν μια ενότητα στη γαλλική μέση εκπαίδευση) για τη θετική (τη λεγόμενη «επιστημονική») κατεύθυνση της τελευταίας τάξης του Λυκείου. Θα παραμείνει μόνο ως μάθημα «επιλογής» για δύο διδακτικές ώρες την εβδομάδα.
Με την εμφάνιση του ηλεκτρονικού βιβλίου έγινε πλέον κοινή συνείδηση -σε έναν χώρο όπου τα γεγονότα επιβάλλονται συνήθως ως τετελεσμένα- ότι διανύουμε μια μεταβατική περίοδο τρικούβερτων αλλαγών, που αναμένεται να μεταβάλλουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε όχι μόνο το δημιούργημα, το έργο τέχνης, το «εμπόρευμα» που λέγεται βιβλίο, αλλά και ό,τι σχετίζεται με αυτό: εκδότες, βιβλιοπωλεία, βιβλιοθήκες, ακόμα και τους ίδιους τους δημιουργούς και τους στυλοβάτες του: συγγραφείς, κριτικούς, εκδότες, βιβλιοδέτες κ.λπ. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη «Figaro» ο διευθυντής του μεγαλύτερου εκδοτικού οίκου της Γαλλίας, των εκδόσεων «Gallimard», Αντουάν Γκαλιμάρ προέβλεψε, εμφανώς βαρυκαρδισμένος, το τέλος ενός προστατευόμενου κόσμου μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
«Το μεγαλύτερό μου άγχος είναι η πειρατεία. Εχοντας δει τι συνέβη στη μουσική, στον κινηματογράφο, αναρωτιόμαστε έντρομοι αν θα γνωρίσουμε κι εμείς αυτή τη μάστιγα. Το ηλεκτρονικό όμως βιβλίο θέτει και άλλα ερωτήματα, όπως το ποιος θα το ελέγξει, ποια θα είναι τα δίκτυα διακίνησής του, ποιον ρόλο θα αναλάβουν οι πάροχοι πρόσβασης (οι Google, οι Apple και λοιποί) οι οποίοι δεν αποδίδουν πνευματικά δικαιώματα, που σου παίρνουν το κείμενο μέσα από την τσέπη σου».
Oι Γάλλοι εκδότες προσπαθούν να οχυρωθούν δημιουργώντας τρεις ψηφιακές πλατφόρμες, Eden (Gallimard, Seuil, Flammarion), Numilog, eEditis, για την ασφαλέστερη διακίνηση του βιβλίου. «Η κυβέρνηση τάσσεται υπέρ της μιας και μοναδικής πλατφόρμας. Προσπαθούμε να ομαδοποιηθούμε. Να υπάρξει τουλάχιστον συμβατότητα ανάμεσα στις πλατφόρμες, ώστε να προβάλλουμε μια κοινή βιτρίνα στους βιβλιοπώλες και στους αναγνώστες».
Παρά τους φόβους του κ. Γκαλιμάρ το βιβλίο ως πνευματικό έργο και ως χειροτέχνημα δεν κινδυνεύει. Η πείρα της πειρατείας μάς διδάσκει ότι ούτε ο κινηματογράφος καταβαραθρώθηκε, ούτε η μουσική βιομηχανία καταρρακώθηκε. Ωστόσο, το βιβλίο-εμπόρευμα είναι πολύ πιο ευπόρθητο και εκτεθειμένο στις αλλότριες επιδρομές. Γιατί (κι αυτό είναι το μεγάλο δώρο των μεταιχμιακών εποχών, ότι αποκαλύπτουν βαθιές κρυμμένες αλήθειες) το βιβλίο δεν υπήρξε ουσιαστικά ποτέ αμιγώς εμπόρευμα -υποκείμενο σε μόδες, ικανό να ανταγωνιστεί ρούχα ή οικιακές συσκευές σε πωλήσεις- και οι αναγνώστες ποτέ αμιγώς πελάτες.
Η ψηφιακή εποχή σηματοδοτεί το τέλος (αν και όχι οριστικό) μιας αντίληψης του βιβλίου τύπου ως «εμπορεύματος» ή «προϊόντος». Το υλικό χάρτινο δημιούργημα δεν θα πάψει να μεσουρανεί στον δικό του όμως ουρανό. Θα επιστρέψει στα δικά του ταπεινότερα μέτρα της και θα πάψει να συναγωνίζεται επί ίσοις όροις τις πωλήσεις περιοδικών. Την εκπλήρωση της φαντασίωσης των υπερπωλήσεων θα επωμισθεί -δικαίως- η εικονική του εκδοχή, η οποία θα εστιάσει σε αντίστοιχο περιεχόμενο που ζημίωνε το βιβλίο όταν κυκλοφορούσε με χάρτινο σαρκίο. Το ηλεκτρονικό και το χάρτινο βιβλίο θα ζήσουν μάλλον αρμονικό και αγαστό βίο. Οπως το θέατρο με τον κινηματογράφο.
Στις 6 Φεβρουαρίου του 2010 η διάσημη γαλλίδα ερμηνεύτρια Πατρίσια Κάας (φωτογραφία) θα εμφανιστεί στην Αθήνα στο πλαίσιο της διεθνούς περιοδείας που έχει ξεκινήσει από τα τέλη του 2008. Με προσωπικό στίγμα και ιδιαίτερη φωνή, η 43χρονη σήμερα τραγουδίστρια και ηθοποιός θα δώσει μια μουσική παράσταση με στοιχεία από την εποχή του Μεσοπολέμου: έναν φόρο τιμής στη δεκαετία του 1930, στη μουσική του Κουρτ Βάιλ και σε ντίβες όπως η Γκρέτα Γκάρμπο, η Σούζι Σολιντόρ και η Μάρθα Γκράχαμ. Ο τίτλος της: «Καμπαρέ». Οι ιδιαίτερες φωνητικές ικανότητες της Πατρίσια Κάας φάνηκαν από τα παιδικά της χρόνια, όταν πρωτοανέβηκε στη σκηνή και αποκλήθηκε παιδί-«θαύμα». Με στοιχεία από την τζαζ, την ποπ, αλλά και από το καθαρόαιμο γαλλικό τραγούδι, η Κάας απέκτησε σύντομα θαυμαστές και κοινό σε όλο τον κόσμο, ενώ οι πωλήσεις των άλμπουμ της υπολογίζονται σε 16 εκατ. παγκοσμίως.
«Όλη την ημέρα ο σύζυγός μου κι εγώ είμαστε στους δρόμους. Το πρωί στις δουλειές μας και από το μεσημέρι μέχρι αργά στις εξωσχολικές δραστηριότητες των πέντε ανήλικων παιδιών μας. Μακάρι να είχαμε άλλες είκοσι τέσσερις ώρες ώστε να τα προλαβαίνουμε όλα!».Κινείται σε ρυθμό… πινγκ πονγκ. Μόνο έτσι, με εξαντλητικό πάνω- κάτω, είναι σε θέση να ανταποκρίνεται στην πληθώρα των υποχρεώσεών της. Μητέρα τριών κοριτσιών και δύο αγοριών ηλικίας 7-16 ετών, η 41χρονη χημικός μηχανικόςεκπαιδευτικός σε Γενικό Λύκειο Ανδρονίκη Τσακουνάκη καταφεύγει καθημερινά, από κοινού με τον 45χρονο σύζυγό της χημικό Γαβριήλ Δημητριάδη σε… αλχημείες. Έχουν να ταιριάξουν τα οικογενειακά ωράρια, να βρουν χρόνο για τα συνεχή πήγαιν΄ έλα των παιδιών τους στα σχολεία τους, σε ξένες γλώσσες, μουσική και αθλητισμό. «Θα τρελαθεί κανείς αν ακούσει το εβδομαδιαίο πρόγραμμά μας, που είναι όντως εξοντωτικό! Και στη Βάρκιζα όπου κατοικούμε, οι αποστάσεις είναι σχετικά μεγάλες και για όλες τις μετακινήσεις απαιτείται αυτοκίνητο. Ουσιαστικά δηλαδή είμαστε επί μονίμου βάσεως σε ρόλο ταξιτζή, πηγαινοερχόμαστε για τις προγραμματισμένες αλλά και τις έξτρα κοινωνικές υποχρεώσεις μας» λέει στα «ΝΕΑ». «Χωρίς μεθοδικές και καταστρωμένες κινήσεις επί χάρτου, το πλάνο διαβίωσης της επταμελούς οικογένειάς της δεν ευοδώνε ται» ξεκαθαρίζει. «Το ξυπνητήρι χτυπάει κάθε πρωί στις επτά παρά τέταρτο. Συνήθως όμως είμαι στο πόδι από πολύ νωρίτερα, λόγω υπερέντασης. Στις οκτώ πια μοιράζουμε με τον άντρα μου σε δύο αυτοκίνητα τα παιδιά: δύο παίρνει αυτός, του γυμνασίου, τα υπόλοιπα- δημοτικού και λυκείου- εγώ που φροντίζω να έχω διδασκαλία νωρίς, τις πρώτες ώρες» περιγράφει. Στο σχόλασμα, το τρέξιμό της είναι πλέον όχι σαν της απλής… Μαίρης Παναγιωταρά αλλά για ολυμπιακές επιδόσεις! «Με το που γυρίζω, βάζω κατευθείαν μπρος το φαγητό μέχρι και τις δωδεκάμισι, τότε που πρέπει να πάρω τον μικρό Αλέξανδρο. Ενδιάμεσα, κάνω και σκούπισμα ή πλυντήριο, μπορεί και σε κενό του σχολείου να πεταχτώ στο σπίτι για τις δουλειές αυτές. Συχνά και φίλες με εξυπηρετούν, μου κρατούν το παιδί μαζί με τα δικά τους στην παιδική χαρά ώσπου στη μία και δέκα, όταν σχολάσει και η 8χρονη Δήμητρα, να τα πάρω και τα δύο μαζί. Αφού τελειώσω με το μαγείρεμα, στις δύο έχω να πάω και στο λύκειο για τη μεγάλη κόρη μου, τη Μαρία. Τώρα, αν ο σύζυγος ως υποδιευθυντής γυμνασίου έχει επιπλέον δουλειά, μπορεί να χρειαστεί να πάω και στο γυμνάσιο για τα άλλα δύο παιδιά. Με απλά λόγια, κάθε μεσημέρι κάνω δύο ή και τρία διαφορετικά δρομολόγια», αναφέρει.
Τι γίνεται όμως μετά από ένα διαζύγιο; όπου η μητέρα επιφορτίζεται με το child-delivery και ο πατέρας τα βλέπει μία φορά την εβδομάδα και κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο;
ΠΑΙΞΤΕ με τις ψηφιακές σας φωτογραφίες, τροποποιήστε τες, βάλτε τους e-κορνίζες και στείλτε τες σε φίλους και γνωστούς ή κρατήστε τες στα αρχεία του υπολογιστή σας με τη βοήθεια του www.imagechef.com. Ακόμα μπορείτε να φτιάξετε πρωτότυπες ευχητήριες κάρτες, να δημιουργήσετε κινούμενες εικόνες με μηνύματα που μπορείτε επίσης να στείλετε στους αγαπημένους σας και ένα σωρό ακόμα αντίστοιχες εφαρμογές. Τώρα που οι γιορτές είναι προ των πυλών, μην παραλείψετε να το επισκεφθείτε!
«Οι πολίτες στην εξουσία» μοιάζει να είναι το επίκαιρο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας, που πλέον όλο και λιγότερο εμπιστεύεται τους εκλεγμένους εκπρόσωπους της και τα πολιτικά κόμματα.Στον νέο θεσμό θα συμμετέχουν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα Στον νέο θεσμό θα συμμετέχουν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα Σε αυτό το αίτημα ανταποκρίνεται μια καινοτόμος πρωτοβουλία: Η ίδρυση της «Βουλής της Κοινωνίας των Πολιτών», η οποία ανοίγει σήμερα τις πόρτες της στις 18.00, στην αίθουσα συνεδριάσεων του κτιρίου της Παλαιάς Βουλής, με τη συμμετοχή περισσότερων από 80 μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Πρόκειται για ένα θεσμό που, σύμφωνα με τους εμπνευστές του, θα συμβάλει καταλυτικά στην πολυδιάστατη ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας και θα αποτελέσει ένα νέο πόλο έλξης, εκτός του κατεστημένου πολιτικο-ιδεολογικού και κομματικού συστήματος, εκτός των παραδοσιακών συνδικαλιστικών, θρησκευτικών θεσμών και των θεσμών της αγοράς. Θα είναι επίσης ένας θεσμός που θα στοχεύει στη δημιουργία μιας πιο δίκαιης, ανοιχτής, δημοκρατικής κοινωνίας, όπου κάθε άνθρωπος θα νιώθει «πολίτης» και όχι «υπήκοος»…
Μία Παρασκευή, την περασμένη Άνοιξη, ανταλλάσσοντας με τον Νίκο Φωτάκη μηνύματα στο Twitter και με αφορμή ένα δελτίο τύπου, εκείνος έκανε μία δημόσια εξομολόγηση τινάζοντας από πάνω του λίγη από την καταπίεση της pop κουλτούρας που καταδιώκει αυτούς που παρακολουθούν (τα πάντα υποτίθεται ότι πρέπει), γράφουν και είναι «μέσα».
Ο nkfotakis είπε απλώς «Δεν έχω δει ποτέ μου το Σεσουάρ Για Δολοφόνους» και αμέσως ένιωσε μία απολαυστική αίσθηση ελευθερίας σαν να ήπιε μαλακτικό μαλλιών 2σε1. Για συμπαράσταση, σηκώθηκα κι εγώ όρθιος (έμοιαζε) και είπα «Κι εγώ δεν αντέχω τον (δεν θυμάμαι ποιον είπα, ίσως τον Dylan)». Αμέσως υπήρξαν και άλλα δυο-τρία παρόμοια μηνύματα συμπαράστασης από όσους παρακολουθούσαν: «Δεν αντέχω την Bjork», «Δεν το καταλαβαίνω αυτό που γίνεται με την Πλάτωνος», τέτοια. Ακολούθησαν κι άλλα.
Ήταν φανερό, η δημόσια εξομολόγηση πολιτιστικών handicaps ήταν ανακουφιστική όσο και μία ψυχανάλυση-σνακ.
● ● ● Αποφασίσαμε κάθε Παρασκευή να γράφουμε τέτοιες μικρές μας αμαρτίες, κι ας τους δώσουμε την ετικέτα-καγκελάκι (# ή hashtag στη γλώσσα του Twitter) OutOfYourCulturalCloset. Βγες από την Ντουλάπα της Ποπ Κουλτούρας σου. Ή, προς χάρη συντομίας, #outofyourculticloset. Και έτσι έγινε: δεν το ακολουθούσαν πολλοί, έτσι κι αλλιώς ήταν «δύσκολο», ασαφές ή ανόητο, πάντως η εβδομάδα μας έκλεινε με μία μίνι αυτοδιαπόμπευσή μας, και αυτό είχε πλάκα.
● ● ● Την περασμένη Παρασκευή, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, έτσι όπως ένα απλό tweet στη μία άκρη του πλανήτη μπορεί να δημιουργήσει τσουνάμι στην απέναντι άκρη του τραπεζιού, το #outofyourculticloset διογκώθηκε σε έναν καταιγισμό μηνυμάτων ανθρώπων που, χορεύοντας στη θεωρία του ντόμινο, γίνονταν δημοσίως ρόμπες (ε, οκ, κάπως). Πολλοί έχασαν την πολιτιστική κατεύθυνση αυτής της ελαφριάς, ευχάριστης μπούρδας και πήγαν στα σχολικά τους χρόνια, εξομολογούμενοι αμαρτίες τεράστιας σημειολογικής αξίας ή απλής πανελλήνιας «μόδας». Παρακολουθήσαμε το κύμα όλη τη μέρα, διασκεδάζοντας, μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου που κόπασε. Αποκαμωμένοι μαζέψαμε τα πιο χαρακτηριστικά tweets:
›› Έχω δει τον «Τιτανικό» τρεις φορές στον κινηματογράφο κι έκλαψα οικτρά και τις τρεις.
›› Έχω κλάψει βλέποντας το «Αρμαγεδδών».
›› Έναν ολόκληρο χρόνο μάστερ στη Γερμανία, τα βράδια καθόμουν σπίτι και έπλεκα ακούγοντας Αρβανιτάκη.
›› Τις Απόκριες, όταν ήρθε ο κλόουν στο σχολείο, είπα ψέματα και δεν πήγα στο show… η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι τους κλόουν.
›› Κλαίω με το «Μαμά γερνάω» της Τσανακλίδου από τα 15.
›› Έβγαλα φρονιμίτες στα 12…
›› Έκλαψα με τις καινούργιες διαφημίσεις της Olympic Air.
›› Μιλάω στα φυτά.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Μήπως το facebook σάς προκαλεί απελπισία; Αραγε οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης σας οδηγούν στα όριά σας; Νιώθετε εγκλωβισμένοι στον ψηφιακό σας εαυτό; Ισως να είστε έτοιμοι να βάλετε τέρμα στη διαδικτυακή σας ταυτότητα με τη βοήθεια μιας καινούργιας ιστοσελίδας.«Εντυπωσιάστε τους φίλους σας και γυρίστε το διακόπτη που σας συνδέει με το Διαδίκτυο», προτείνει η ιστοσελίδα seppukoo. com και επιτρέπει σε όποιον χρήστη του Facebook επιθυμεί, να βάλει διά παντός τέρμα στην ιντερνετική του ύπαρξη με τρόπο εξαιρετικά τελετουργικό.
Άρθρα (RSS)