Ο συνάδελφος Στέργιος Ζυγούρας απαντά στον αρθογράφο κ. Τσιριγώτη:
«Πρέπει να βαδίσουμε τον ίδιο δρόμο» σύμφωνα με τον αρθρογράφο. Μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ ήταν ο κ. Τσιριγώτης. Χρόνια συνδικαλιστής και μάχιμος εκπαιδευτικός. Δεν υπέπεσε ποτέ στην αντίληψή του τα τελευταία χρόνια κάποια καίρια ευθύνη του συνδικαλισμού για την έκπτωση της παιδείας; Είτε αυτή είναι στην ΟΛΜΕ, είτε στις ΕΛΜΕ, είτε στους αιρετούς των Υπηρεσιακών Συμβουλίων; Από πού προκύπτει η μανιχαϊστική προσέγγιση «Υπουργείο=κακό, Δάσκαλος=θύμα»; Αν όντως είναι τόσο «πρόβατα» κάποιοι εργαζόμενοι, τότε, για να αμυνθούν έναντι των «λύκων», κάπου υπονοείται ένας τσοπάνης, κάπου τα τσοπανόσκυλα. Μήπως κάπου είναι και το μαντρί;
Να μη χαλάμε τα e-mail μας προς το υπουργείο μας λέει ο κ. Τσιριγώτης. Όμως τουλάχιστον τα μηνύματα αυτά είναι σε δημόσια θέα. Δεν ξέρω αν θα έχουν την τύχη του “meafora.gr” (πρωτοβουλία Σπηλιωτόπουλου), όμως δεν μπορώ να πετροβολήσω μια δημόσια κατάθεση απόψεων, μπορώ να διεκδικήσω την καλύτερη αξιοποίησή της, να πάω το βήμα αυτό ένα βήμα πιο πέρα. Έχουμε επιτέλους έναν υφυπουργό με τακτική παρουσία στη δημόσια συζήτηση μέσω του blog του. Πόσα από τα μέλη του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ διαθέτουν κάτι αντίστοιχο; Πόσα μέλη του Δ.Σ. αντί για τα e-mail τους μας παραπέμπουν στα κινητά τους τηλέφωνα μέσα από ιστοσελίδα της ΟΛΜΕ; Πόσα απαντούν σε μηνύματα; Ποια είναι η συνολική εικόνα της ιστοσελίδας της ΟΛΜΕ; Η αγωνιστικότητα είναι ασύμβατη με την ηλεκτρονική επικοινωνία; Πώς θα διαβάζαμε το άρθρο του κ. Τσιριγώτη άμεσα; Θα μας το έστελνε υπηρεσιακά; Γιατί δεν κάνει δικές του ιστοσελίδες διαβούλευσης ο συνδικαλισμός; Γιατί δεν κάνουν οι σύλλογοι καθηγητών; Να λέμε τα στραβά εκατέρωθεν.
Η δήλωση παραίτησης του πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Χ. Κίττα έχει ως εξής:
Με αφορμή τα γεγονότα της Κυριακής στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου μας θα ήθελα να παρακαλέσω όλους εσάς που νοιάζεστε για τα προβλήματα που ταλανίζουν για χρόνια τη νεολαία μας και βεβαίως θα ήθελα, ιδιαιτέρως, να παρακαλέσω τους αρχηγούς των κομμάτων, τους λειτουργούς των ΜΜΕ, την ακαδημαϊκή και γενικά την εκπαιδευτική κοινότητα, να μην ασχοληθείτε για μία ακόμα φορά με το δένδρο και χάσετε το δάσος. Ελάχιστη, ή και καμία, σημασία έχει το τι συνέβη σε μένα προσωπικά. Ετσι κι αλλιώς εγώ έκανα τις επιλογές μου, σωστές ή λάθος, και πληρώνω γι’ αυτές. Από τη στιγμή που 18 ή και 20 χρονών παιδιά, τα οποία θα μπορούσαν να είναι μαθητές μου ή εγγόνια μου, βιαιοπραγούν και καταστρέφουν τον ναό της ελεύθερης σκέψης, τον ναό της Παιδείας, εγώ έχω στερέψει, έχω πεθάνει ψυχικά.
Δεν έχει καμία σημασία ο όποιος σωματικός μου τραυματισμός. Μαζεύω, λοιπόν, ό,τι απέμεινε μέσα μου, αντλώντας δύναμη από την αγάπη μου και μόνο για τη νεολαία μας, έστω κι αν κομμάτι της με πρόδωσε, και απευθύνω έκκληση να μην αναλωθείτε και πάλι σε ατέρμονες συζητήσεις, σε αδικαιολόγητες κομματικές αντεγκλήσεις και περίπλοκες αναλύσεις, χωρίς καμία ουσιαστική πρόταση. Η μοναδική ελπίδα της χώρας μας, τα νιάτα μας, περιμένουν άλλα από όλους εσάς. Μην τους προδώσετε.
Εγώ δεν μπορώ πια να προσφέρω τίποτα παραπάνω. Ευτυχώς όταν είχα ακόμα δυνάμεις στις 3 Νοεμβρίου 2009 απέστειλα στον πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κομμάτων αναλυτική, ίσως και προφητική, επιστολή για τις θέσεις μου για όλα αυτά που μας πληγώνουν τόσο πολύ. Αν κάποιος από τους αρχηγούς θέλει να τη δημοσιοποιήσει μπορεί να το κάνει. Ισως οι σκέψεις μου εκείνες να φανούν χρήσιμες. Τελειώνω με μια ευχή: να μην πάψετε να ασχολείστε με τα προβλήματα της Παιδείας και της νεολαίας μόλις χαμηλώσουν τα φώτα της επικαιρότητας. Δεν θα υπάρξουν πολλές άλλες ευκαιρίες.
Τα γραπτά μηνύματα στο κινητό τηλέφωνo μπορούν να αποτελέσουν σήμερα αδιάψευστες αποδείξεις μιας εξωσυζυγικής σχέσης. Αν και είναι συχνά ελλειπτικά και εκ πρώτης όψεως αθώα, όπως κάθετι άλλο στην ψηφιακή εποχή που ζούμε μπορεί να είναι «παντοτινά».
Πολλοί δικηγόροι ειδικευόμενοι στα διαζύγια παρατηρούν αύξηση των αιτήσεων λύσης του γάμου και οι αποδείξεις που προσκομίζουν οι απατημένοι σύζυγοι είναι ακριβώς τέτοια ενοχοποιητικά μηνύματα. Μάλιστα, ο Αμερικανικός Δικηγορικός Σύλλογος οργανώνει σεμινάρια για τους τρόπους με τους οποίους τα μέλη του μπορούν να χρησιμοποιήσουν ηλεκτρονικά στοιχεία (όπως μηνύματα, ηλεκτρονικές επιστολές, στοιχεία από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και το αρχείο των πλοηγήσεών μας στο Διαδίκτυο) για να αποδείξουν την ενοχή του συζύγου.
Τα μηνύματα παραμένουν επ’ αόριστον στο τηλέφωνο του αποστολέα και του αποδέκτη, αλλά και στο δίκτυο των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας επί αρκετές εβδομάδες. Τα προβλήματα που γεννώνται από την αποκάλυψη του περιεχομένου των μηνυμάτων οφείλονται κατά κύριο λόγο στη λανθασμένη εντύπωση που έχουμε ότι τα γραπτά μηνύματα είναι εντελώς ιδιωτικά..
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση σε 2.300 ενηλίκους για την κοινωνική δικτύωση, το Pew Internet and American Life Project διαπίστωσε ότι το 12% είχε αποκαλύψει πληροφορίες για το πρόσωπό τους στο Διαδίκτυο. Κίνηση για την οποία μετά μετανόησαν πικρά.
Espresso book machineΗ «μεγαλύτερη εφεύρεση υπέρ του γραπτού λόγου από την εποχή του Γουτεμβέργιου» είναι γεγονός. Πατάς ένα κουμπί και αποκτάς σε δευτερόλεπτα το βιβλίο που επιθυμείς, αρκεί να έχει καταχωριστεί ψηφιακά σ’ αυτό το άκομψο μηχάνημα που θυμίζει ογκώδες φωτοτυπικό.
Ipod
Αν είσαι πιτσιρικάς, πρέπει να έχεις αποκτήσει ήδη την τελευταία του γενιά και να το ντύσεις με trendy κάλυμμα. Συσκευή-σύμβολο μιας γενιάς που αγνοεί τι σημαίνει ν’ ακούς ένα ολόκληρο άλμπουμ και προτιμά να μετρά τη δισκοθήκη της σε αριθμό «κατεβασμένων» τραγούδιων.
animation
Πάνε πια τα παραδοσιακά κινούμενα σχέδια. Τελευταία τάση η λεγόμενη «αποτύπωση ερμηνείας», με τα καρτούν να παίρνουν τη μορφή γνωστών ηθοποιών όπως ο Τομ Χανκς. Τα animation όμως άλλαξαν και επί της ουσίας: από τον «Ρατατούη» μέχρι το «Σρεκ» που ανέτρεψε όλα τα στερεότυπα των κλασικών παραμυθιών.
Ψηφιακή φωτογραφία
Από τη στιγμή που και το κάστρο των reflex αλώθηκε με επιτυχία, ο καθένας μπορεί πια να βγάλει μια καλή και φτηνή φωτογραφία. Ο καθένας επίσης μπορεί να τη δει στην ιστοσελίδα του CNN και να πειραματιστεί μ’ αυτή καλλιτεχνικά. Αντίο φιλμ.
Home cinema
Και όμως το DVD ήταν απλώς η αρχή. Πλήθος νέων εξελίξεων στο χώρο της οικιακής εικόνας, από τους δίσκους blue ray και τις τηλεοράσεις τεχνολογίας lcd, plasma και τώρα πλέον led, συνδυάστηκαν με τον πολυκαναλικό ήχο και το νέο cocooning. Περισσότερα και φτηνότερα παρά ποτέ, τα συστήματα οικιακού κινηματογράφου είναι τα πρώτα καταναλωτικά αγαθά που φλερτάρουν τον 13ο μισθό.
Ε-book
Τα ψηφιακά βιβλία, που διαβάζονται μέσω ηλεκτρονικών μηχανών ανάγνωσης όπως το Kindle της Amazon ή το Reader της Sony, αντιπροσωπεύουν ακόμα μόλις το 1% της αμερικανικής αγοράς. Δειλά δειλά, όμως, κάνουν την εμφάνισή τους κι εδώ. Κι υπάρχουν οίκοι όπως ο Λιβάνης, ο Ψυχογιός κι ο Καστανιώτης που φιλοδοξούν να διαθέτουν σύντομα κάθε τους τίτλο και σε έντυπη και σε ψηφιακή μορφή.
My space
Από τη στιγμή που το Διαδίκτυο μπήκε στα εφηβικά δωμάτια, ξεκίνησαν τα θαύματα: Οι νέοι βιντεοσκοπούν την καθημερινότητά τους, πειραματίζονται με μουσικά όργανα, σνομπάρουν τις δισκογραφικές εταιρείες και ονειρεύονται τη στιγμή που θα έχουν την τύχη της Λίλι Αλεν, που έγινε σταρ της ποπ δημοσιεύοντας το ημερολόγιό της στο Ιντερνετ!
Google
Η πιο ισχυρή μηχανή αναζήτησης στον κόσμο, μέσω της οποίας πραγματοποιήθηκαν 49 δισ. έρευνες το 2008, βάλθηκε να ψηφιοποιήσει εκατομμύρια τόμους από τις συλλογές βιβλιοθηκών όπως του Χάρβαρντ, του Κογκρέσου, του Κολούμπια ή της Οξφόρδης. Μια κίνηση που έφερε τα πάνω κάτω στον εκδοτικό χώρο διεθνώς, πυροδοτώντας δικαστικό μαραθώνιο περί πνευματικών δικαιωμάτων.
Ψηφιακό σινεμά
Οι νέοι σκηνοθέτες αγόρασαν ψηφιακές κάμερες και υπολογιστές και ξαμολήθηκαν να γυρίσουν «χειροποίητες» ταινίες. Εξ ου και τα νέα τμήματα Digitalwave στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Digi στο Φεστιβάλ Δράμας. Αλλά και το Χόλιγουντ μας βομβαρδίζει με τα πιο εντυπωσιακά εφέ. Κάποιες αίθουσές μας έχουν ήδη επενδύσει σε ψηφιακό εξοπλισμό, πανέτοιμες να προβάλλουν ταινίες από δισκάκι ή και από σκληρό δίσκο.
3D
Απαντώντας στην επέλαση του home cinema, η βιομηχανία του κινηματογράφου μάς έβαλε τα… γυαλιά. Σινεμά σε τρεις διαστάσεις μάς προσφέρουν πλέον ολοένα και περισσότερα σινεμά: παιδικές ταινίες, θρίλερ, επιστημονική φαντασία. Ακόμα και συναυλίες.
Η περιγραφή μιας μετάγγισης αίματος του 1666 καθώς και διασκεδαστικές σημειώσεις για την ανταπόκριση του 8χρονου Μότσαρτ σε τεστ ευφυΐας δημοσιεύθηκαν τη Δευτέρα ως μέρος της διαδικτυακής ιστορίας των επιστημονικών επιτευγμάτων. Η ιστοσελίδα Τrailblazing δημιουργήθηκε από την έγκυρη Ακαδημία Επιστημών της Βρετανίας και περιλαμβάνει χειρόγραφα για μερικές από τις πιο σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις των τελευταίων τρεισήμισι αιώνων. Οι δημιουργοί του site προσφέρουν ένα εικονικό ταξίδι στην Ιστορία και η Royal Society ελπίζει ότι έτσι θα εμπνεύσει πολλά μέλη του κοινού να δουν την επιστήμη ως μέρος της καθημερινής ζωής και κουλτούρας. Τα έγγραφα τα οποία έχουν δημοσιευθεί στην πιο παλιά επιστημονική επιθεώρηση του αγγλόφωνου κόσμου, την περίφημη «Ρhilosophical Τransactions», περιλαμβάνουν επίσης κάποια χαρτιά του 1776 για το πώς ο καπετάνιος Τζέιμς Κουκ έσωσε τους ναύτες του από σκορβούτο δίνοντάς τους πίκλες, λεμόνια και ουίσκι – πολύ προτού αναπτυχθούν οι βάσεις της διατροφολογίας. Υπάρχουν ακόμα τα πρώτα γραπτά του Στίβεν Χόκινγκ για τις μαύρες τρύπες καθώς και η ιστορική εργασία του Ισαάκ Νεύτωνα το 1672 για το φως και το χρώμα. http://trailblazing.royalsociety.org/
Αν εσείς που διαβάζετε τώρα τούτες τις γραμμές είστε χρήστης του Ιnternet αλλά δεν έχετε τη δική σας προσωπική σελίδα στο Facebook ή σε κάποιον άλλον τόπο κοινωνικής δικτύωσης, πρέπει να γνωρίζετε ότι ανήκετε πλέον σε μια μειονότητα!
Ναι, γιατί στην Ελλάδα του 2009 έξι στους δέκα χρήστες του Διαδικτύου βρίσκονται στο ρεύμα της νέας εποχής και χρησιμοποιούν υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης με ένταση που φέρνει τη χώρα μας στις πρώτες θέσεις στην Ευρώπη! Και μάλιστα στην τρίτη θέση μετά τη Δανία και τη Νορβηγία. Τα ευρήματα της πρόσφατης έρευνας του ΙΑΒ Εurope είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακά: το 63% των ελλήνων χρηστών διατηρεί προφίλ σε υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος δεν ξεπερνά το 45%. Η πρωτοπορία μας δεν περιορίζεται στους αριθμούς, αλλά ενισχύεται και στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της έρευνας που παρουσιάζει τους Ελληνες ως ιδιαίτερα ενεργούς, κοινωνικούς και ευαισθητοποιημένους χρήστες. Και αυτό δεν αφορά μόνο ούτε κυρίως τις πιο νεαρές ηλικίες, αλλά ένα ευρύ φάσμα του πληθυσμού από τα 15 ως τα 55 χρόνια.
Στον κυβερνοχώρο των Ελλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν νέο γαλαξία και οι παρέες ανακαλύπτουν νέα στέκια που τους φέρνουν κοντά, τους διατηρούν σε επαφή και δίνουν ευκαιρίες για νέες ενδιαφέρουσες γνωριμίες.
Ταυτόχρονα γίνεται τόπος συνάντησης ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα στα χόμπι, στη μουσική, στον πολιτισμό, αλλά και χώρος ανάπτυξης νέων επιχειρηματικών ιδεών που υλοποιούνται σε υπηρεσίες και εφαρμογές προς τους άλλους χρήστες του Facebook.
Πώς όμως μπήκε τόσο γρήγορα στη ζωή μας το ενδιαφέρον για την κοινωνική δικτύωση; Η απάντηση είναι απλή: ήταν πάντα εδώ. Απλά στο Διαδίκτυο βρήκε έναν εξαιρετικό τρόπο για να απλωθεί ξεπερνώντας τα όρια του χώρου και του χρόνου. Οσοι χρησιμοποιούν το Facebook αντιλαμβάνονται την ουσία της γνωστής έκφρασης «πόσο μικρός είναι ο κόσμος», αφού αναπάντεχα συναντούν παλιούς γνωστούς και αποκτούν νέους φίλους σε κάθε άκρη της Γης.
Σε μιαν άλλη πρώιμη έξαρση των παγκόσμιων επικοινωνιών στις αρχές του 20ού αιώνα, το «πόσο μικρός είναι ο κόσμος» οδήγησε τον ούγγρο στοχαστή Καρίνθι Φρίγες να διατυπώσει την υπόθεση ότι «δεν χρειάζονταιπερισσότεροι από πέντε ενδιάμεσοι για να επικοινωνήσω με οποιονδήποτε κάτοικοαυτού του πλανήτη». Η υπόθεσή του επιβεβαιώθηκε μισόν αιώνα αργότερα, όταν ο αμερικανός ψυχολόγος Στάνλεϊ Μίλγκραμ πραγματοποίησε μια σειρά πειραμάτων σε παγκόσμια κλίμακα που έδειξαν ότι κάθε άνθρωπος συνδέεται με οποιονδήποτε άλλον με μια ανθρώπινη αλυσίδα που αποτελείται κατά μέσον όρο από έξι «κρίκους».
Αυτή η διαπίστωση έχει τεράστια σημασία, καθώς από αυτά τα κοινωνικά δίκτυα που μορφώνονται στο Ιnternet εξελίσσονται από χώρους χαλαρής κοινωνικής συνεύρεσης σε τόπους κοινωνικού προβληματισμού, πολιτικής επικοινωνίας και διαδικτυακού ακτιβισμού. Πόσω μάλλον όταν σε αυτόν τον χώρο κινείται πλέον η πλειονότητα του διαδικτυακού πληθυσμού της χώρας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Ο συνάδελφος Στέργιος Ζυγούρας απαντά στον αρθογράφο κ. Τσιριγώτη:
Άρθρα (RSS)