forthebirds.jpgΟ Γιάννης Νένες εξομολογείται από τη στήλη πανικοβάλ της AV:

Μία Παρασκευή, την περασμένη Άνοιξη, ανταλλάσσοντας με τον Νίκο Φωτάκη μηνύματα στο Twitter και με αφορμή ένα δελτίο τύπου, εκείνος έκανε μία δημόσια εξομολόγηση τινάζοντας από πάνω του λίγη από την καταπίεση της pop κουλτούρας που καταδιώκει αυτούς που παρακολουθούν (τα πάντα υποτίθεται ότι πρέπει), γράφουν και είναι «μέσα».

Ο nkfotakis είπε απλώς «Δεν έχω δει ποτέ μου το Σεσουάρ Για Δολοφόνους» και αμέσως ένιωσε μία απολαυστική αίσθηση ελευθερίας σαν να ήπιε μαλακτικό μαλλιών 2σε1. Για συμπαράσταση, σηκώθηκα κι εγώ όρθιος (έμοιαζε) και είπα «Κι εγώ δεν αντέχω τον (δεν θυμάμαι ποιον είπα, ίσως τον Dylan)». Αμέσως υπήρξαν και άλλα δυο-τρία παρόμοια μηνύματα συμπαράστασης από όσους παρακολουθούσαν: «Δεν αντέχω την Bjork», «Δεν το καταλαβαίνω αυτό που γίνεται με την Πλάτωνος», τέτοια. Ακολούθησαν κι άλλα.

Ήταν φανερό, η δημόσια εξομολόγηση πολιτιστικών handicaps ήταν ανακουφιστική όσο και μία ψυχανάλυση-σνακ.

● ● ● Αποφασίσαμε κάθε Παρασκευή να γράφουμε τέτοιες μικρές μας αμαρτίες, κι ας τους δώσουμε την ετικέτα-καγκελάκι (# ή hashtag στη γλώσσα του Twitter) OutOfYourCulturalCloset. Βγες από την Ντουλάπα της Ποπ Κουλτούρας σου. Ή, προς χάρη συντομίας, #outofyourculticloset. Και έτσι έγινε: δεν το ακολουθούσαν πολλοί, έτσι κι αλλιώς ήταν «δύσκολο», ασαφές ή ανόητο, πάντως η εβδομάδα μας έκλεινε με μία μίνι αυτοδιαπόμπευσή μας, και αυτό είχε πλάκα.

● ● ● Την περασμένη Παρασκευή, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, έτσι όπως ένα απλό tweet στη μία άκρη του πλανήτη μπορεί να δημιουργήσει τσουνάμι στην απέναντι άκρη του τραπεζιού, το #outofyourculticloset διογκώθηκε σε έναν καταιγισμό μηνυμάτων ανθρώπων που, χορεύοντας στη θεωρία του ντόμινο, γίνονταν δημοσίως ρόμπες (ε, οκ, κάπως). Πολλοί έχασαν την πολιτιστική κατεύθυνση αυτής της ελαφριάς, ευχάριστης μπούρδας και πήγαν στα σχολικά τους χρόνια, εξομολογούμενοι αμαρτίες τεράστιας σημειολογικής αξίας ή απλής πανελλήνιας «μόδας». Παρακολουθήσαμε το κύμα όλη τη μέρα, διασκεδάζοντας, μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου που κόπασε. Αποκαμωμένοι μαζέψαμε τα πιο χαρακτηριστικά tweets:

›› Έχω δει τον «Τιτανικό» τρεις φορές στον κινηματογράφο κι έκλαψα οικτρά και τις τρεις.
›› Έχω κλάψει βλέποντας το «Αρμαγεδδών».
›› Έναν ολόκληρο χρόνο μάστερ στη Γερμανία, τα βράδια καθόμουν σπίτι και έπλεκα ακούγοντας Αρβανιτάκη.
›› Τις Απόκριες, όταν ήρθε ο κλόουν στο σχολείο, είπα ψέματα και δεν πήγα στο show… η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι τους κλόουν.
›› Κλαίω με το «Μαμά γερνάω» της Τσανακλίδου από τα 15.
›› Έβγαλα φρονιμίτες στα 12…
›› Έκλαψα με τις καινούργιες διαφημίσεις της Olympic Air.
›› Μιλάω στα φυτά.

Εσείς έχετε εξομολογητικές τάσεις;

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων