Αρχείο για 14 Ιουνίου, 2009

Τα παιδία παίζει με την αρωγή των σύγχρονων τεχνολογιών.

Διαβάστε περισσότερα.

Comments 0 σχόλια »

Μήπως αναγνωρίζετε γνώριμες συμπεριφορές;

Comments 1 σχόλιο »

cyberbullying.jpg«Μπαίνει στο γραφείο μας ένας πατέρας πανικόβλητος και αρχίζει να λέει: “Μόνο εσείς μπορείτε να με σώσετε. Αλλιώς, πάει, το ‘χασα το παιδί μου…. Και καθόμαστε ν’ ακούσουμε την ιστορία του. Που είχε μια κόρη 17 χρόνων πρώτη στο σχολείο της, εδώ στην Αθήνα. Αριστούχος, καλό παιδί. Και ξαφνικά τα παρατάει όλα, παθαίνει πατατράκ, κλείνεται στον εαυτό της».

Απέναντί μας ο επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Μ. Σφακιανάκης, εξιστορεί ένα χαρακτηριστικό περιστατικό με πρωταγωνιστές εφήβους, που αντιμετωπίζει όλο και πιο συχνά στα χρόνια της ηλεκτρονικής κυριαρχίας και στη χώρα μας.

«Τι είχε συμβεί; Εμφανίστηκε στο Διαδίκτυο μια φωτογραφία όπου η κοπέλα εικονιζόταν γυμνή. Γυμνή τελείως, μόνο που δεν ήταν αυτή. Ηταν το κεφάλι το δικό της και από κάτω, μονταρισμένο τέλεια, ένα άλλο σώμα. Καταλαβαίνεις τώρα να είσαι σε αυτή την ηλικία και να παθαίνεις τέτοια ζημιά;

»Η μήνυση έγινε αμέσως και αρχίσαμε το ψάξιμο. Επειδή το κορίτσι ήταν ανήλικο πετύχαμε άρση του απορρήτου καθώς το αδίκημα είναι κακούργημα. Βρήκαμε, λοιπόν, τον σέρβερ στην Κορέα, τους πιέσαμε και έπειτα από πολλή προσπάθεια καταφέραμε να ανακαλύψουμε τον φταίχτη: Εναν επίσης δεκαεπτάχρονο συμμαθητή της πιτσιρίκας, που τα είχε πάρει στο κρανίο γιατί αυτή ήταν πρώτη στα μαθήματα και αυτός δεύτερος και ήθελε να της τρίψει τη μούρη, να της χαλάσει το πρεστίζ!»

Και τώρα; «Τώρα η δεκαεπτάρα τελείωσε το σχολείο κανονικά, πάει για σπουδές στην Αμερική σε σούπερ πανεπιστήμιο, όλα εντάξει». Και ο συμμαθητής; «Εχει πάει η υπόθεση στη Δικαιοσύνη, αλλά η οικογένεια της μικρής δεν θα ζητήσει την τιμωρία του και απ’ ό,τι φαίνεται η υπόθεση θα μπει στο αρχείο». Μια μικρή, πικρή ιστορία από τα χρονικά της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

ENET

Ολο και πληθαίνουν ανάλογα περιστατικά στη χώρα μας. Δυστυχώς το διαδίκτυο λειτουργεί πολλές φορές σαν μεγεθυντικός φακός προβληματικών συμπεριφορών.

Οι γονείς  προσπαθούν να δραστηριοποιηθούν στην πρόληψη του «cyberbullying», της επιθετικής συμπεριφοράς και των εκβιασμών μέσω Διαδικτύου ή κινητής τηλεφωνίας.

Δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι θα καταφέρουν κάτι. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα στις ΗΠΑ, ένας στους πέντε τινέιτζερ έχει κάποια στιγμή διακινήσει με τρόπο ηλεκτρονικό γυμνή φωτογραφία του εαυτού του και ένας στους τρεις έχει λάβει μία τέτοια φωτογραφία κάποιου στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιό του.

Επιδημία πραγματική εν ολίγοις, που έχει αφήσει με το στόμα ανοιχτό τους ειδικούς και τους νομοθέτες. Η μάχη μόλις τώρα αρχίζει και η κατάσταση είναι δύσκολη, πολύ δύσκολη. Οπως έγραψε και κάποιος εξέχων σχολιογράφος: «Οι πιτσιρικάδες κάνουν ανταρτοπόλεμο σαν να είναι ανεβασμένοι στα δέντρα και κρυμμένοι σε υπόγειες σπηλιές κι εμείς παρελαύνουμε στη μέση του δρόμου με τις φανταχτερές μας στολές, υπερασπιζόμενοι το ήθος και την αξιοπρέπεια…»

Comments 0 σχόλια »

wmac.jpgΣε μια ακόμη απόδειξη της εντυπωσιακής εξάπλωσης της αγγλικής γλώσσας ανά τον πλανήτη τα τελευταία χρόνια, το λεξικό έφτασε στον εκατομμυριοστό όρο. Και η νικήτρια είναι η λέξη «Web 2.0» που αναφέρεται στην δεύτερη γενιά ανάπτυξης του Παγκόσμιου Ιστού η οποία επέτρεψε στους χρήστες να μοιράζονται όλο και περισσότερες πληροφορίες μέσω του Ίντερνετ.

Την ευθύνη της καταμέτρησης έχει το Παγκόσμιο Παρατηρητήριο της Αγγλικής Γλώσσας -μη κυβερνητικός οργανισμός με έδρα στις ΗΠΑ- που καταγράφει στο λεξικό του κάθε νέο όρο που εμφανίζεται περισσότερες από 25.000 φορές παγκοσμίως στον έντυπο Τύπο, την μπλογκόσφαιρα, τον κυβερνοχώρο και βιντεοπύλες όπως το YouTube.

Πολλοί γλωσσολόγοι διαφωνούν κατά πόσον όλοι οι νέοι όροι που προκύπτουν από την ραγδαία ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών και τα περίεργα υβρίδια από το «πάντρεμα» της αγγλικής με άλλες γλώσσες (όπως τα Greekglish), είναι πραγματικές λέξεις.

Ο πρόεδρος του Παγκόσμιου Παρατηρητηρίου της Αγγλικής Γλώσσας, καθηγητής Πόλ Πέιγιακ, πάντως συμπεριλαμβάνει στο λεξικό του όρους όπως το «Web 2.0» ή ο χαιρετισμός «Τζέι Χο» που σημαίνει «είθε να βγεις νικητής» και έγινε παγκοσμίως διάσημος τους τελευταίους μήνες χάρη στην βραβευμένη με Όσκαρ κινηματογραφική επιτυχία «Slumdog millionaire».

Κατά τους υπολογισμούς του καθηγητή Πέιγιακ και των συνεργατών του, στην αγγλική γλώσσα προστίθενται κάθε μέρα πλέον 14 νέες λέξεις. «Τα αγγλικά έχουν γίνει η παγκόσμια γλώσσα επικοινωνίας. Ποτέ άλλοτε τόσοι άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη δεν επικοινώνησαν τόσο εύκολα μεταξύ τους», όπως τονίζει. Κατά μέσο όρο βέβαια, 1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι που μιλούν σήμερα τα αγγλικά ως μητρική ή ξένη γλώσσα, χρησιμοποιούν έως 14.000 λέξεις.

www.languagemonitor.com

Ελεύθερος Τύπος

Comments 0 σχόλια »

babiniotisΧρειάζεται ταρακούνημα πολιτικών, δασκάλων και γονέων λέει στην «Κ» ο κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης, πρόεδρος του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, δίνοντας το στίγμα των ριζικών αλλαγών που απαιτούνται για την αναδιάρθρωση της Παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες. Οσον αφορά το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, μεταξύ άλλων θα προταθεί να μειωθούν τα υπό εξέταση μαθήματα σε τέσσερα και οι πανεπιστημιακές σχολές να ορίζουν τη βαρύτητα κάθε μαθήματος.

Στόχος του Συμβουλίου είναι, μέσω των αλλαγών, να γίνει το σχολείο ελκυστικό για τους μαθητές. «Κύριο ζητούμενο, που συνδέεται με την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου, είναι πώς θα φέρουμε ψυχολογικά τους μαθητές πίσω στο σχολείο. Πώς να τους κάνουμε να το αγαπήσουν, να θέλουν να βρίσκονται εκεί, να νιώθουν ότι παίρνουν από το σχολείο. Αυτό συνδέεται με μια σειρά δράσεων. Ομως, για την επιτυχία των αλλαγών, απαιτείται αλλαγή νοοτροπίας. Και αυτό φαίνεται και σε θέματα οργάνωσης. Ξέρετε, σε σχολεία υπάρχουν σωροί βιβλίων σε κασόνια και υπολογιστές αχρησιμοποίητοι. Δεν λείπουν τα μέσα, απλώς δεν έχουν οργανωθεί…», καταλήγει ο κ. Μπαμπινιώτης.

μμμ… αν ήταν τόσο απλό και οργανωτικό το θέμα… Απλά μέσω αυτού αναδεικνύεται όλη η παθογένεια του συστήματος. Ο τεχνοφοβικός διευθυντής κλειδοκράτορας του εργαστηρίου, ο βαριεστημένος συνάδελφος του “μη μου τους κύκλους τάραττε”, η έλλειψη οργανωμένων δομών επιμόρφωσης και ακολουθεί λίστα…

Διαβάστε το άρθρο του Απόστολου Λακασά στην Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

To palo.gr, φιλοδοξεί να γίνει η πληρέστερη μηχανή αναζήτησης ειδήσεων στο ελληνικό Διαδίκτυο, διαβάζουμε στο Βήμα. Το palo συγκεντρώνει καθημερινά πάνω από 3.000 ειδήσεις, τις συσχετίζει μεταξύ τους και στη συνέχεια τις ομαδοποιεί σε θεματικές ενότητες. Στη κεντρική σελίδα του palo o αναγνώστης βλέπει μόνο τις ειδήσεις που αυτός έχει προεπιλέξει, αφού η πρώτη σελίδα είναι προσωποποιημένη απόλυτα στις ανάγκες ενημέρωσής του. Η κεντρική σελίδα του palo μπορεί να διαμορφωθεί ξεχωριστά από κάθε αναγνώστη σύμφωνα με τις δικές του ανάγκες ενημέρωσης. Με αυτόν τον τρόπο το palo. gr έρχεται να καλύψει το κενό της εύκολης και φιλικής αναζήτησης όλων των ειδήσεων στο ελληνικό Διαδίκτυο.

Ο επισκέπτης του palo μπορεί να βλέπει καθημερινά ομαδοποιημένες πάνω από 3.500 ειδήσεις από τα μεγαλύτερα αλλά και από τα πιο άγνωστα ελληνικά ειδησεογραφικά sites.

Comments 0 σχόλια »

To μεταθανάτιο βιβλίο του Ζήσιμου Λορεντζάτου «Collectanea» σημειώνει ανέλπιστη εκδοτική επιτυχία.  Πρόκειται για μια συλλογή καταγραφών που άρχισαν να γράφονται το 1941 και φτάνουν μέχρι το τέλος του 2003, ένα δύο μήνες πριν την εκδημία του. Εκφρασμένη επιθυμία του ήταν να δημοσιευθούν μετά το θάνατο του. Φέρουν αύξουσα αρίθμηση χωρίς ημερομηνίες, πού φτάνει μέχρι τον αριθμό 1210. Το περιεχόμενο είναι ποικίλο ή πλειοψηφία του όμως άφορα θέματα κριτικής της λογοτεχνίας, ιδιαίτερα μάλιστα τής ποίησης.

Διαβάζουμε στην Καθημερινή: “Σε αυτό το βιβλίο δεν εκτίθεται προσωπικά ο Λορεντζάτος, παρ’ όλο που υπάρχουν προσωπικές αναφορές -πάρα πολλές-, καταθέσεις μεταφυσικών αξόνων κυρίως, κάτι που δεν φαίνεται στο δοκιμιακό του έργο ή μάλλον είναι κρυμμένο κάτω από τις γραμμές. Μερικές δε καταγραφές μπορεί να τις πεις ομολογίες πίστεως. Το μπακγκράουντ του βιβλίου αυτού είναι φοβερό. Δεν ξέρω πόσοι έχουμε τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε το υλικό που απλώνεται. Κυρίως όσο αφορά την ξένη λογοτεχνία και την ποίηση. Είναι ζωγραφιά μιας εποχής που λέμε ότι τελειώνει. Ελπίζω να μην τελειώσει. Δεν ξέρουμε. Η ιστορία έχει χαοτικό χαρακτήρα, ιδίως στην πνευματική ζωή. Ο Λορεντζάτος ζωγραφίζει αυτόν τον κόσμο από τη δεκαετία του ’40, για 50 χρόνια περίπου”.

Τα “Collectanea” τούτα, δίχως ημερομηνίες, τα βλέπω σαν τις χαμάδες της πατρίδας μας, για τις οποίες το “Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκη (1927-1931) γράφει: “χαμάδα (η). Ελαία ώριμος πεσούσα από του δένδρου και τρωγομένη ανάλατος”.
Με τον ίδιο τρόπο και οι καταγραφές αυτές πρέπει, καθώς πέφτουν ώριμες από το δέντρο, να μαζεύονται και να τρώγονται, σα να λέγαμε, όπως είναι – δίχως άλλη επεξεργασία – ήγουν ανάλατες.

Comments 0 σχόλια »

μια διαδικτυακή ανθολογία εν προόδω

Ξέμαθα να γράφω στίχους
Μόνο μηνύματα στους τοίχους
Κι αυτά χλευάζουν τον καιρό
Ρίχνω λοιπόν τους νέους ήχους
Μες στο παμπάλαιο νερό.

Αντεια Φραντζή
Τελετή στο κύμα, 2002

pampalaio-nero-1c.jpg

Οι Νέοι ήχοι στο παμπάλαιο νερό είναι μια διαδικτυακή ανθολογία εν προόδω της σύγχρονης ελληνικής ποίησης σε παραδοσιακές μορφές, την οποία επιμελούνται ο Κώστας Κουτσουρέλης και η Σοφία Κολοτούρου.

– Ως σύγχρονη ελληνική ποίηση εννοείται εδώ η ποίηση των τριάντα τελευταίων ετών, από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 ώς τις μέρες μας.
– Ως ποιήματα γραμμένα σε παραδοσιακές μορφές εκλαμβάνονται όσα στηρίζονται σε έναν ή περισσότερους τρόπους της προνεωτερικής μορφοπλασίας: μέτρο, ρίμα, αριθμό συλλαβών, κανονική στροφική οργάνωση. Επίσης, όσα ποιήματα δανείζονται τέτοια στοιχεία και τα αναμειγνύουν με τους τρόπους της ελευθερόστιχης ποίησης, συγκλίνοντας σε μεικτές ή υβριδικές μορφές.

 

Comments 0 σχόλια »

howwas.jpgΟμάδα επιστημόνων έχει αναπτύξει μια τεχνολογία που θα επιτρέπει σε παιδιά με προβλήματα επικοινωνίας να επικοινωνούν με τους γονείς τους ευκολότερα. Είναι βασικό να μπορεί ο καθένας να πει τις ιστορίες του, να μοιραστεί τις εμπειρίες του.
Το σύστημα είναι το πρώτο στην συγκεκριμένη εφαρμογή και βασίζεται σε αισθητήρες που τοποθετούνται στα αναπηρικά καροτσάκια. Αυτοί αντιλαμβάνονται τις κινήσεις των παιδιών κατά την διάρκεια της ημέρας και τις μετατρέπει σε μια περιγραφή που οι γονείς μπορούν να διαβάσουν ή ακόμα και να ακούσουν.

Ο καθηγητής Ehud Reiter που συμμετέχει στην ανάπτυξη του συστήματος στα πανεπιστήμια του Aberdeen και του Dunde δήλωσε χαρακτηριστικά: “Επιτρέπει στα παιδιά να πούν την ιστορία τους”.

http://howwasschooltoday.computing.dundee.ac.uk/

Comments 0 σχόλια »

skills01.gif

Θετική ψήφο από το 50% των Ελλήνων θα λάβει το Ιnternet εντός του 2009 καθώς τα στοιχεία των πρόσφατων ερευνών δείχνουν ότι η χρήση του Διαδικτύου στη χώρα μας αναπτύσσεται με σταθερούς ρυθμούς ξεπερνώντας το 47% το πρώτο τρίμηνο αυτής της χρονιάς και στοχεύοντας να κατακτήσει την πλειονότητα του ενεργού πληθυσμού ως το τέλος του έτους. Σε μεγάλο βαθμό αυτή η ανάπτυξη οφείλεται στους νέους, στους δεκαοκτάρηδες, στους δεκαεξάρηδες αλλά και στους μικρότερους μαθητές γυμνασίων, χωρίς τη συμβολή των οποίων η Ελλάδα θα βρισκόταν αρκετές θέσεις πιο πίσω στον μαραθώνιο της ψηφιακής εποχής. Αυτοί όχι μόνο χρησιμοποιούν συστηματικά το Ιnternet αλλά παίζουν και τον ρόλο ευαγγελιστή των νέων δυνατοτήτων της τεχνολογίας και του δασκάλου περί τα «ψηφιακά» των γονιών και των μεγαλύτερων συγγενών τους.

Σήμερα η εξοικείωση των νέων με τις επικοινωνιακές τεχνολογίες του 21ου αιώνα τείνει να γίνει σχεδόν καθολική καθώς, σύμφωνα με την έρευνα Web ΙD της εταιρείας Focus-Βari, στους μαθητές και στους φοιτητές η γνώση χρήσης υπολογιστή ξεπερνά το 90% και η χρήση του Διαδικτύου ξεπερνά το 80%.

Αυτοί οι νέοι της σημερινής εποχής, με την ορμητική παρουσία τους όχι μόνο στον κυβερνοχώρο αλλά και στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα, αποτελούν μια καινούργια «ψηφιακή» γενιά με δικά της, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η νέα γενιά δεν ανδρώνεται μόνο στις ΗΠΑ και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και της Ασίας αλλά και εδώ, στην Ελλάδα του 2009, και κάνει πλέον αισθητή την παρουσία της ως βαρύνουσα δημογραφική ομάδα σε καθετί που έχει σχέση με αυτή τη νέα εποχή. Είναι μια γενιά που ξεχωρίζει από τις προηγούμενες. Είναι η πρώτη ίσως γενιά της ιστορίας που σε πολλά θέματα γνωρίζει περισσότερα από τους γονείς και τους δασκάλους της.

Το ζητούμενο είναι να τους εμπιστευθούμε και στα πιο μεγάλα, στα πιο σημαντικά προβλήματα για τα οποία δεν βρίσκουμε λύσεις.

Άρθρο του Γιάννη Γιανναράκη στο Βήμα

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων