Terra Computerata

Αν αντικαταστήσετε τη σημαία με οποιαδήποτε της αρεσκείας σας θα διαπιστώσετε πόσο θλιβερά αληθινό είναι το μήνυμα του σκιτσογράφου.

Οι επιμορφωτές (όχι όλοι- υπάρχουν και μερικοί αφελείς που πιστεύουν ακόμη ότι δεν χάνεις τα χρήματά σου στο δημόσιο) έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό έναν αγώνα εγγράφων με τις “αρμόδιες” υπηρεσίες του ΥΠΕΠΘ για τον εμπαιγμό τους σχετικά με την επιμόρφωση Β΄επιπέδου.

Φυσικά κάθε ανταλλαγή εγγράφων παίρνει ένα δίμηνο για να ολοκληρωθεί. Να χαρώ εγώ τους ελεγκτές  δημόσιας κακοδιοίκησης!

Η τελευταία απάντηση παρουσιάζει ενδιαφέρον γιατί ρίχνει το μπαλάκι:

“Η Υπηρεσία είχε ενημερώσει για το νομοθετικό κενό τους Τεχνικούς και Επιστημονικούς Συμβούλους της Πράξης, Ερευνητικό και Ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών (Ε.Α.Ι.Τ.Υ.) και Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.), οι οποίοι είχαν την ευθύνη ενημέρωσης των εμπλεκόμενων στα επιμορφωτικά προγράμματα, ήτοι τις Επιτροπές Επιμόρφωσης και τα Κέντρα Στήριξης της Επιμόρφωσης».

Φυσικά στη Σύρο ο κ. “υπεύθυνος” του Ε.Α.Ι.Τ.Υ δήλωνε άγνοια και διερρήγνυε τα ιμάτιά του για την “αδικία”.

Σε λίγο θα συμπληρωθούν και τα δύο χρόνια και θα παραγραφούν τα αναδρομικά.

Αυτοί είναι το ήθος των ακαδημαϊκών δασκάλων που διεξάγουν και έρευνα στη χώρα μας… Αλλά και η Νέμεση είναι ελληνική θεότητα.

Ο καθηγητής Μαρωνίτης αναρωτιέται στην επιφυλλίδα του στο Βήμα αν τελικώς ο Σεφέρης είναι, συνολικά, ολιγογράφος ή πολυγράφος.

Προφανώς για τον ποιητή Σεφέρη ισχύει, συγκριτικά και απόλυτα, το πρώτο. Μόλις ωστόσο λογαριαστούν και τα συμφραστικά του έργα, η ολιγογραφία εξελίσσεται σε, απροσδόκητη μάλλον, πολυγραφία. Δεν είμαι βέβαιος αν στα συμφραστικά έργα ανήκουν και οι τρεις πολυσέλιδοι τόμοι των Δοκιμών. Σίγουρα όμως στην κατηγορία αυτή θα πρέπει να προσγραφούν: α) οι επτά Μέρες ( Α Δ -Ζ Δ ) που εγκαινιάζονται το 1925 και εξελίσσονται αδιάκοπα έως το Δεκέμβριο του 1960 (υπολείπεται ένα ακόμη, το έσχατο, ομότιτλο τεύχος)· β) τα δύο Πολιτικά Ημερολόγια (υπολείπεται το τρίτο), που καλύπτουν το διάστημα από το 1935 έως το 1952· γ) οι αυτοτελείς δώδεκα Αλληλογραφίες (σε αλφαβητική σειρά: με τον Γιώργο Αποστολίδη, τον Νάνο Βαλαωρίτη, τον Αδαμάντιο Διαμαντή, τον Γιώργο Θεοτοκά, τον Αντρέα Καραντώνη, τον Ζήσιμο Λορεντζάτο, τον Τίμο Μαλάνο, δύο τόμοι με τη Μαρώ Σεφέρη, τον Νάνη Παναγιωτόπουλο, τους Ρ. L. Fermor- J. Rayner και τον Εdmund Κeeley· μεσολαβούν οι Κυπριακές επιστολές, αλληλογραφία με τον Γ. Π. Σαββίδη).

Μήπως από την άποψη αυτή ο Σεφέρης μπορεί (ή πρέπει) να οριστεί ως ολιγογράφος-πολυγράφος; Τι σημαίνει επί της ουσίας ο οξύμωρος αυτός χαρακτηρισμός, είναι πιστεύω σοβαρό θέμα προς συζήτηση. Κυρίως όταν και όπου ο ολιγογράφος ποιητής Σεφέρης συγκρίνεται λόγου χάριν με τον σαφώς πολυγραφότατο Γιάννη Ρίτσο, στον οποίο θα επανέλθω την άλλη Κυριακή, προκειμένου να διατυπωθεί μια δεύτερη, συμπληρωματική, ερώτηση. Προς το παρόν πρέπει να πούμε ότι ούτε η ολιγογραφία είναι εξ ορισμού αρετή ούτε η πολυγραφία καλά και σώνει ελάττωμα. Παράδειγμα ο Αισχύλος, ο οποίος λέγεται ότι έγραψε γύρω στα 120 δράματα. Λογαριάστε: στίχους, σελίδες, τόμους· τουλάχιστον δεκαπέντε. Συμπέρασμα: υπάρχουν περιπτώσεις όπου το πολύ και το λίγο τα βρίσκουν μεταξύ τους.

Με αυτήν την ευκαιρία ρίξτε και μία ματιά στο αφιέρωμα του Ως3 στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Σεφέρη

Άρθρο στο Βήμα αναδεικνύει μία υπόθεση στην οποία έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν.

Η εκπαιδευτική κοινότητα βοά με τις καταγγελίες για προσπάθεια από την πλευρά κομματικών μηχανισμών να επιβάλουν «λίστες» απαγορευμένων δραστηριοτήτων στα σχολεία 

Στα τέλη του περασμένου Μαρτίου μια καθηγήτρια σχολείου της Πετρούπολης παρακολουθεί με τους μαθητές της την επιτυχημένη θεατρική παράσταση του Τομ Στόπαρντ «Rock ΄n΄ roll» με θέμα τις σχέσεις τέχνης και εξουσίας στην Ευρώπη. Ενας από τους μαθητές, ο οποίος αποδεικνύεται στη συνέχεια ενεργό μέλος της ΚΝΕ, θεωρεί το έργο αντικομμουνιστικό και κατηγορεί την καθηγήτρια ως προπαγανδίστρια των «αντισταλινικών» θεατρικών παραστάσεων. Μέσα σε δύο μήνες η κυρία Αλεξάνδρα Καλέμη διαπιστώνει ότι αποτελεί το «τιμώμενο πρόσωπο» σε σειρά δημοσιευμάτων της εφημερίδας «Ριζοσπάστης», τα οποία την κατηγορούν για αυταρχισμό, ασέβεια προς τον παιδαγωγικό της ρόλο και συνειδητή «απόκρυψη
των επιτευγμάτων του σοσιαλισμού», ενώ αποκαλύπτουν την πολιτική της τοποθέτηση, χωρίς στην αρχή να αναφέρουν και το όνομά της. Στη συνέχεια μαθαίνει από συναδέλφους της ότι ο βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ι. Πρωτούλης εισέβαλε συνοδεία δέκα ατόμων στο γραφείο του διευθυντή της στο σχολείο φωνάζοντας
«Είμαι βουλευτής και θα με ακούσετε, εγκάθετοι του ΠαΣοΚ» και χτυπώντας τα χέρια του στα έπιπλα. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω η καθηγήτρια βιώνει τον τρόμο του ανθρώπου που δεν θεωρεί απίθανο το να πέσει θύμα επίθεσης, καθώς παρακολουθεί τη μία μετά την άλλη πορείες και πικετοφορίες μελών του ΚΚΕ με συνθήματα εναντίον της. «Το Βήμα» αναζήτησε τον κ. Πρωτούλη αλλά δεν κατόρθωσε να μιλήσει μαζί του.

Γαλλική οργάνωση για την καταπολέμηση του ρατσισμού κατέθεσε δικαστική προσφυγή κατά του Μουσείου του Λούβρου, υποστηρίζοντας ότι η πολιτική δωρεάν εισόδου για νέους Ευρωπαίους είναι ρατσιστική. Νωρίτερα φέτος, ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί απέκρουσε κατηγορίες ότι αδιαφορεί για τον πολιτισμό, ανακοινώνοντας ότι οι πολίτες της Ε.Ε. ηλικίας 18 με 26 ετών θα μπορούν να επισκέπτονται δωρεάν τα μουσεία της χώρας. Το Λούβρο, που φιλοξενεί μερικές από τις καλύτερες συλλογές έργων τέχνης στον κόσμο και είναι το πιο δημοφιλές μουσείο της Γαλλίας, εφάρμοσε άμεσα το μέτρο. Η οργάνωση «SOS Racisme», όμως, καταγγέλλει στην αγωγή της ότι ο αποκλεισμός νέων επισκεπτών από άλλες χώρες αποτελεί ρατσιστική πολιτική. Η υπουργός Πολιτισμού, Κριστίν Αλμπανέλ, δήλωσε πρόσφατα ότι αντιλαμβάνεται το πρόβλημα και ότι ζήτησε την επέκταση του μέτρου και σε όσους νέους δεν είναι πολίτες της Ε.Ε., αλλά διαμένουν μόνιμα στη Γαλλία. Αν και η γαλλική κυβέρνηση έχει εκφράσει ενδιαφέρον να μιμηθεί το βρετανικό σύστημα δωρεάν εισόδου στις μόνιμες συλλογές των εθνικών μουσείων, το προεδρικό μέγαρο έχει αποφύγει να προχωρήσει σε συγκεκριμένες προτάσεις.

www.kathimerini.gr