Η ανακοίνωση έλεγε ότι η σελίδα θα λειτουργήσει στις 15 Ιουνίου προκειμένου να γίνουν οι κρατήσεις μέσω του συστήματος e-ticketing.
Για ώρες οι υποψήφιοι πρώτοι επισκέπτες δοκίμαζαν να «μπουν» στην ιστοσελίδα, χωρίς να έχουν ενημέρωση για το τι μέλλει γενέσθαι.
Το απόγευμα βγήκε η ανακοίνωση ότι η αγορά εισιτηρίων θα ξεκινήσει στις 18.00. Στις 18.00 βγαίνει ανακοίνωση για τις 19.30.
Ένα μικρό στησιματάκι. Πώς κάνετε έτσι;
Τελικά κάποια στιγμή πριν τις 19.30 στις 19.25 αρχίζει να λειτουργεί η εφαρμογή.
Εύγε! η φόρμα δεν δέχεται μεγάλο e-mail. Αν λέγεσαι Κωνσταντινόπουλος απλά την έχεις πατήσει. Γίνεται ανακατεύθυνση σε σελίδα της τράπεζας Πειραιώς και όταν ολοκληρωθεί η συναλλαγή επιστρέφουμε πίσω στη σελίδα του Μουσείου.
Μόνο που ποτέ δεν κατάλαβα αν ολοκληρώθηκε η συναλλαγή μου. Δεν έλαβα ποτέ κωδικό εισιτηρίων. Ισως σε κάποια τέρμινα. Η επιστροφή στη σελίδα του Μουσείου με πήγαινε πάλι στην αγορά.
Οταν προσπάθησα να επαναλάβω τη διαδικασία το μήνυμα που έπαιρνα ήταν η συναλλαγή δεν ολοκληρώθηκε. Εν τω μεταξύ τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν στη ζώνη 11.00-18.00.
Πόσα είπαμε ότι στοίχισε αυτή η σελίδα; Ρωτάω γιατί το περιεχόμενο της είναι περιορισμένο, με στοιχειώδεις μόνο πληροφορίες για τα εκθέματα, ενώ προβάλλει ιδιαίτερα το πωλητήριο και το εστιατόριο!
Και όταν λέμε ξεκινά η λειτουργία του δικτυακού τόπου στις 15 Ιουνίου, εννοούμε κάποια στιγμή που μας βολεύει το απόγευμα; Ο προγραμματιστής είχε βγει το βράδυ και πήγε ξενύχτης στη δουλειά;
Να υποθέσω ότι ο κώδικας γραφόταν την ημέρα της πρώτης λειτουργίας της σελίδας; Σοβαρολογούμε; Κατανοούμε άραγε ότι αυτή η σελίδα δεν απευθύνεται στους κατοίκους αυτής της χώρας -που όσο και να πεις έχουμε συνηθίσει τέτοιες συμπεριφορές- αλλά σε κοινό από όλον τον κόσμο;
Η παρουσία του μοιάζει απαραίτητη περισσότερο από ποτέ. Σήμερα που ο πολιτικός λόγος έχει γίνει τηλεοπτική συνθηματολογία, απουσιάζει ο ακριβής δείκτης του δικού του λόγου.
Τώρα που ο κοινωνικός ιστός έχει παραδοθεί σε κυνικές ομάδες συμφερόντων, χρειάζεται το μέτρο που τον χαρακτήριζε. Οσο για την ελληνική μουσική, εκείνη κι αν τον έχει ανάγκη.
Στην εποχή που το ελληνικό τραγούδι μοιάζει με διαφημιστικό ρεφρέν, η δημιουργικότητα και η μελωδικότητά του θα επανέφεραν τον πήχυ ψηλότερα.
Ο Μ. Χατζιδάκις ήταν σαφής όταν μας ξεκαθάριζε: «Δεν είναι το τραγούδι μου απλοϊκό κι ευχάριστο σαν το τενεκεδένιο σήμα μιας πολιτικής παράταξης ή ενός αθλητικού συλλόγου. Δεν κολακεύει τις συνήθειές σας ούτε και διασκεδάζει την αμηχανία σας, την οικογενειακή σας πλήξη ή την ερωτική σας ανεπάρκεια. Δεν είναι το τραγούδι μου μονόφωνη αρτηρία ούτε μια πολυφωνική και λαϊκή υστερία. Είναι μια μυστική πηγή, μια στάση πρέπουσα και ηθική απέναντι στα ψεύδη του καιρού μας, ένα παιχνίδι ευφάνταστο μ’ απρόβλεπτους κανόνες, μια μελωδία απρόσμενη που γίνεται δική σας, δεμένη αδιάσπαστα με άφθαρτες λέξεις ποιητικές και ξαναγεννημένες…».
Η Πάροδος κι η επίθεση των πουλιών απ’ την μουσική του Μάνου Χατζιδάκι για την κωμωδία του Αριστοφάνη “Όρνιθες” (1959). Στιγμιότυπα απ’ την γενική δοκιμή της παράστασης του Θεάτρου Τέχνης σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν στην Επίδαυρο. Σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Τσαρούχης, Χορογραφία: Ζουζού Νικολούδη (Αύγουστος 1975)
“Ω καλή μου Ξανθειά”: Ένα τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι απ’ την κωμωδία του Αριστοφάνη “Όρνιθες” (1959), με την Ρένη Πιττακή να ερμηνεύει χορευτικά τον ρόλο της Αηδόνας. Στιγμιότυπα απ’ την γενική δοκιμή της παράστασης του Θεάτρου Τέχνης σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν στην Επίδαυρο. Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας, Σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Τσαρούχης, Χορογραφία: Ζουζού Νικολούδη (Αύγουστος 1975).
Το www.mediaplanetaria.com είναι ένας λεπτομερέστατος και συγκεντρωτικός ιστότοπος που σας δίνει πρόσβαση σε περισσότερες από 14.000 εφημερίδες, πάνω από 8.000 web ράδιο από κάθε γωνιά του πλανήτη, 3.000 και πλέον webtv, ενώ έχετε ακόμα τη δυνατότητα να κάνετε chat, να παρακολουθείτε βίντεο κ.λπ. Εχετε τα νέα όλου του κόσμου δηλαδή, με ένα μόνο κλικ στις οθόνες του pc σας, όποια στιγμή εσείς επιθυμείτε! Η υπηρεσία είναι εντελώς δωρεάν και η πλοήγηση γίνεται εύκολα με τη βοήθεια παγκόσμιου χάρτη. Επιλέξτε ήπειρο, επιλέξτε χώρα, και από εκεί μπείτε στις λίστες με τα ΜΜΕ. Διαλέξτε τα e-έντυπα που θέλετε και ξεφυλλίσετε με την ψυχή σας! Παράλληλα μπορείτε να συνδεθείτε με οποιονδήποτε από τους χιλιάδες ραδιοφωνικούς σταθμούς ή να ανοίξετε παράθυρο σε κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα!
Οι πόλεις της ελληνικής επαρχίας συνασπίζονται σε έναν ψηφιακό «Καποδίστρια» με στόχο την προώθηση των νέων τεχνολογιών και του παγκόσμιου ιστού σε κάθε σημείο της χώρας.
Στην πρωτοβουλία πρωτοστατούν τρεις πόλεις, από τις πλέον τεχνολογικά φιλικές της Ελλάδας: πρόκειται για τα πρόσφατα βραβευμένα ως μια από τις 21 πιο «έξυπνες» πόλεις στον κόσμο Τρίκαλα, για το Ηράκλειο Κρήτης, που απέσπασε το δεύτερο βραβείο ποιότητας σε θέματα τεχνολογίας σε όλο το δημόσιο τομέα από το υπουργείο Εσωτερικών, και για την Πάτρα, μια από τις πρώτες που παρείχαν δωρεάν ασύρματο δίκτυο στους δημότες τους.
Το ζητούμενο είναι η ανταλλαγή τεχνογνωσίας μεταξύ διαφόρων περιοχών της περιφέρειας, αλλά και το να δοθεί στις πόλεις και τα χωριά που υστερούν σε θέματα νέων τεχνολογιών η δυνατότητα να απολαύσουν τις διαφορετικές ψηφιακές υπηρεσίες. Η καθεμιά από τις πόλεις αυτές θα είναι ο φορέας που θα ηγείται κατά κάποιον τρόπο στην ευρύτερη περιοχή.
Στην Κίνα ο Μεγάλος Αδελφός θα είναι πλέον προεγκατεστημένος σε όλους τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές που από 1ης Ιουλίου θα πωλούνται σε ιδιώτες. Οι Αρχές θα ενσωματώνουν ένα ειδικό λογισμικό το οποίο «μπλοκάρει» ιστοσελίδες πορνογραφικού αλλά και πολιτικού περιεχομένου.
Υποτίθεται ότι στόχος του μέτρου είναι η προστασία των ανηλίκων καθώς οι γονείς θα έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν πού «σερφάρουν» τα παιδιά τους. Ωστόσο πολλοί εκφράζουν την ανησυχία ότι το λογισμικό με την επωνυμία «Green DamΥouth Εscort» («Πράσινο Φράγμα- Συνοδός Νεότητας») θα αποτελέσει άλλο ένα εργαλείο για τον έλεγχο των πολιτών και την καταστολή των αντιφρονούντων.
Ο υποχρεωτικός ψηφιακός «λογοκριτής» θα μπλοκάρει επίσης ιστοσελίδες με βάση λέξεις-«κλειδιά». Είναι προφανές ότι θα παρεμποδίζεται η αναζήτηση πληροφοριών για ζητήματα που το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα θεωρεί «επικίνδυνα», όπως για παράδειγμα το πώς ακριβώς ο στρατός έπνιξε στο αίμα πριν από 20 χρόνια τις ειρηνικές φοιτητικές διαδηλώσεις στην πλατεία Τιανανμέν του Πεκίνου.
Ποιοι είναι οι πλέον αναγνωρίσιμοι Ελληνες; Οι Αλέκος Φασιανός, ΝικόλαοςΓύζης, Γιώργος Σεφέρης και Οδυσσέας Ελύτης; Αν πιστέψουμε την έρευνα των μαθητών της Στ Δ τάξης του 24ου Δημοτικού Σχολείου της Θεσσαλονίκης, όχι! Σύμφωνα με τα όσα διαπίστωσαν, στις ηλικίες 9-40 ετών οι πιο γνωστοί είναι οι Αννίτα Πάνια, Χριστίνα Λαμπίρη, ΚατερίναΚαραβάτου, Σάκης Ρουβάς , Ηλίας Ψινάκης, ΜατθίλδηΜαγγίρα, Εφη Θώδη και ο νομάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης .
Σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο, η έρευνα των παιδιών, που τιτλοφορείται «Τέχνες και Τέχνη», αποδεικνύει ότι τόσο οι μαθητές όσο και οι ενήλικοι γνωρίζουν πολύ καλύτερα τα πρόσωπα που προβάλλονται στην τηλεόραση. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Απρίλιο στην Ανατολική Θεσσαλονίκη, στοχεύοντας τόσο στη διερεύνηση των τηλεοπτικών συνηθειών των κατοίκων όσο και στην καταγραφή των λόγων για τους οποίους αφιερώνουν χρόνο στη «μικρή οθόνη». Επίσης όσοι συμμετείχαν στην έρευνα κλήθηκαν να διακρίνουν μέσα από μια μεγάλη λίστα ονομάτων ποιοι είναι καλλιτέχνες και ποιοι παρουσιαστές. Τα αποτέλεσμα ήταν διόλου ενθαρρυντικά: Πολλοί δήλωσαν ότι ο Σεφέρης είναι τραγουδιστής, ενώ άλλοι σημείωσαν ότι ο κ. Φασιανός είναι πτηνό. Ορισμένοι δεν είχαν ιδέα τι εστί Ελύτης, ενώ οι περισσότεροι αναγνώριζαν με ευκολία τις σύγχρονες «τηλεπερσόνες».
Άρθρο της Arianna Huffington ιδρύτριας της Huffington Post (www.huffingtonpost.com), ιστοσελίδας με μεγάλη επιρροή στις ΗΠΑ. Το άρθρο αυτό βασίζεται στην πρόσφατη κατάθεσή της στην υποεπιτροπή επικοινωνιών και εμπορίου της αμερικανικής γερουσίας δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The Guardian και αναδημοσιεύεται στην Καθημερινή.
Παρά τα άσχημα νέα για την κατάσταση στο χώρο των εφημερίδων, στην πραγματικότητα διανύουμε μια χρυσή εποχή για τους «καταναλωτές ειδήσεων», οι οποίοι μπορούν να σερφάρουν στο Ιντερνετ, να χρησιμοποιήσουν μηχανές αναζήτησης, να έχουν πρόσβαση στα καλύτερα ρεπορτάζ απ’ όλο τον κόσμο, να επικοινωνούν διαδραστικά και να σχηματίζουν διαδικτυακές κοινότητες. Η δημοσιογραφία παίζει έναν κρίσιμο ρόλο στη δημοκρατία μας, αλλά έχει σημασία να θυμόμαστε ότι το μέλλον της δημοσιογραφίας δεν εξαρτάται απόλυτα από το μέλλον των εφημερίδων.
Η μεγάλη αναταραχή που σημειώνεται στη βιομηχανία των ειδήσεων είναι το αποτέλεσμα της τεχνολογικής καταιγίδας, των δραματικών αλλαγών στις καταναλωτικές συνήθειες, αλλά και των δυσμενών συνεπειών που είχε η οικονομική κρίση στη διαφήμιση. Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι, καθώς ο κλάδος βαδίζει μπροστά και επινοούμε νέους κανόνες προχωρώντας, θα χρειαστεί πολύς πειραματισμός όσον αφορά τα νέα μοντέλα εισοδηματικής πολιτικής στον Τύπο. «Βρισκόμαστε σήμερα στη μέση ενός ιστορικού διαλόγου για την αξία του περιεχομένου», είπε πρόσφατα ο Ρούπερτ Μέρντοχ, πρόεδρος του News Corporation «και είναι σαφές σε πολλές εφημερίδες ότι το τρέχον πρότυπο δεν λειτουργεί».
Εκείνο που σίγουρα δεν μπορεί να λειτουργήσει είναι να προσποιούμαστε ότι δεν ζήσαμε τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, ότι, στο χώρο της δημοσιογραφίας, δουλεύουμε ακόμα στην παλιά «οικονομία του περιεχομένου», σε αντίθεση με αυτό που ο καθηγητής δημοσιογραφίας Τζεφ Τζάρβις αποκάλεσε «η νέα διασυνδεόμενη οικονομία», και ότι η επιβίωση του κλάδου μας θα εξασφαλιστεί με την «προστασία» του περιεχομένου πίσω από ψηλά τείχη. Το έχουμε δει αυτό το έργο – και οι καταναλωτές του έδωσαν κακές κριτικές.
Πιστεύω ακράδαντα σε ένα υβριδικό μέλλον, όπου οι παλιοί παίκτες των ΜΜΕ θα ενστερνιστούν τρόπους λειτουργίας των νέων ΜΜΕ (ανάμεσά τους η διαφάνεια, η διαδραστικότητα και η αμεσότητα) και οι νέοι παίκτες των ΜΜΕ θα υιοθετήσουν τις καλύτερες πρακτικές των παλιών ΜΜΕ (ανάμεσά τους η εντιμότητα, η ακρίβεια και η υψηλής επιρροής ερευνητική δημοσιογραφία).
To πάθημα της μουσικής βιομηχανίας φαίνεται ότι έγινε μάθημα για το Χόλιγουντ, καθώς τα κινηματογραφικά στούντιο αναζητούν τρόπους, ώστε να παρέχουν περιεχόμενο στους χρήστες του διαδικτύου, χωρίς να τους φορτώνουν με επιπρόσθετες χρεώσεις και δρακόντεια μέτρα κατά της πειρατείας. Οι Lionsgate, Paramount και MGM ανακοίνωσαν μια νέα υπηρεσία, την Epix, που θα προσφέρει ταινίες α΄προβολής, δωρεάν, μέσω καλωδιακής τηλεόρασης, αλλά και του διαδικτύου.
Η Epix θα είναι ανταγωνιστική των υπηρεσιών Pay TV, θα μεταδίδει δηλαδή ταινίες, πριν αυτές κυκλοφορήσουν σε DVD και λίγους μόλις μήνες μετά την προβολή τους στους κινηματογράφους. Η διαφορά από τις υπηρεσίες Pay TV, είναι ότι η Epix θα προσφέρεται στους συνδρομητές “πακέτων” καλωδιακής τηλεόρασης και ίντερνετ, χωρίς επιπλέον χρέωση.
…Tο καλωδιακό τηλεοπτικό κανάλι Comedy Central, που προσφέρει σε όλους τους πολίτες της οικουμένης προγράμματα, όπως το South Park και τις σατιρικές πολιτικές εκπομπές Daily Show και Colbert Report, χωρίς χρέωση και συνδρομή. Αρκεί μια επίσκεψη στο διαδικτυακό του τόπο.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Η ανακοίνωση έλεγε ότι η σελίδα θα λειτουργήσει στις 15 Ιουνίου προκειμένου να γίνουν οι κρατήσεις μέσω του συστήματος e-ticketing.
Άρθρα (RSS)